Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 sierpnia 2014 r., sygn. I SA/Po 110/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 sierpnia 2014 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2003 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. decyzją z dnia [...] października 2008 r., nr [...], określił T. N. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za maj 2003 r., w wysokości odmiennej od zadeklarowanej, w kwocie [...] zł.

W motywach rozstrzygnięcia wskazano, że podatnik od [...] kwietnia 2001 r. prowadził działalność gospodarczą pod firmą "Y." T. N., której przedmiotem była realizacja robót ogólnobudowlanych w zakresie rozdzielczych obiektów liniowych telekomunikacyjnych oraz usługi transportowe. T. N. zaewidencjonował w rejestrze zakupów za maj 2003 r. i rozliczył w deklaracji VAT-7 (korekta) za ten miesiąc podatek naliczony wynikający z faktur VAT: nr [...] z dnia [...] maja 2003 r. w wysokości [...] zł, nr [...] z dnia [...] maja 2003 r. w wysokości [...] zł oraz nr [...] z dnia [...] maja 2003 r. w wysokości [...] zł, wystawionych przez "X." M. M. W treści faktur wskazano, iż przedmiotem transakcji był remont kanalizacji oraz budowa przyłącza kanalizacji teletechnicznej. Organ podatkowy ustalił, że wskazane powyżej faktury nie dokumentowały rzeczywistego obrotu gospodarczego, tj. że wystawca nie dokonał czynności wskazanych w tych fakturach.

W odwołaniu od powyższej decyzji podatnik zarzucił, że organ I instancji oparł się głównie na zeznaniach M. M., które jako niewiarygodne, nie mogły stanowić podstawy do wydania prawidłowej decyzji w zakresie podatku od towarów i usług za maj 2003 r.

Dyrektor Izby Skarbowej w P. decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.