Wyrok WSA w Lublinie z dnia 4 stycznia 2023 r., sygn. I SA/Lu 602/22

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz WSA Grzegorz Wałejko (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 4 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi P. Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 września 2022 r. nr SKO.405.PO/867/22 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2016 - 2020 oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 14 września 2022 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze (organ, organ odwoławczy, SKO, Kolegium) utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy M. (organ pierwszej instancji) z 14 lipca 2022 r. odmawiającą P. S.A. w L. (Spółka, strona, skarżąca) stwierdzenia nadpłaty podatku od nieruchomości za lata 2016-2020 w wysokości 30.502 zł.

Z uzasadnienia decyzji i akt sprawy wynika, że skarżone rozstrzygnięcie zostało wydane po ponownym rozpatrzeniu sprawy przez organ pierwszej instancji w związku z decyzją SKO z dnia 22 marca 2022 r. uchylającą decyzję Wójta Gminy M. z 31 stycznia 2022 r. dotyczącą odmowy stwierdzenia Spółce nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2016-2020.

W dniu 19 października 2021 r. wpłynął do organu pierwszej instancji wniosek Spółki o stwierdzenie nadpłaty podatku od nieruchomości za lata 2016-2020 we wskazanej wyżej kwocie. Spółka wyjaśniła, że zawyżenie kwoty zobowiązania podatkowego nastąpiło na skutego tego, że błędnie zaliczono do wartości budowli zgłoszonych do opodatkowania wartość łączników sterowanych zdalnie instalowanych na liniach napowietrznych średniego napięcia. Zdaniem Spółki ww. obiekty nie powinny być uwzględniane przy ustalaniu wartości zadeklarowanych budowli, gdyż nie stanowią one części składowej linii energetycznej (napowietrznej średniego napięcia). Z wyjaśnień Spółki wynika, że łącznik sterowany zdalnie instalowany na liniach napowietrznych SN jest to urządzenie służące do załączania, przewodzenia i wyłączania prądu w normalnych warunkach pracy linii, może też funkcjonować w określonych warunkach przeciążeniowych, jak również jest zdolne do przewodzenia przez określony czas prądów w warunkach anormalnych takich jak zwarcie. Urządzenie to oprócz napędu sterowanego zdalnie posiada napęd ręczny umożliwiający manewrowanie aparatem ręcznie za pomocą dźwigni z ziemi, aparatem można sterować także lokalnie za pomocą przycisków znajdujących się w szafce. Łącznik jest sterowany zdalnie z systemu dyspozytorskiego, co daje możliwość telemechanizacji procesów łączeniowych w głębi sieci SN. Zastosowanie łączników zapewnia sprawne prowadzenie połączeń planowych, a w przypadku awarii sieci SN na szybką lokalizację uszkodzeń w sieci i o ile istnieje taka możliwość połączenia pozostałego odcinka linii nie objętego awarią na zasilanie rezerwowe z innej linii, przyczyniając się tym samym do skrócenia czasu trwania wyłączeń awaryjnych. Urządzenia te stanowią fakultatywny element linii elektroenergetycznej, to znaczy każda linia SN może być użytkowana zgodnie z jej przeznaczeniem (dostarczaniem energii elektrycznej do odbiorców) bez zainstalowanego na niej łącznika zdalnie sterowanego. Tego rodzaju urządzenie ułatwia więc eksploatację linii elektroenergetycznych ale nie jest ich niezbędnym składnikiem, w przeciwieństwie np. do słupa z osprzętem (izolatory, poprzecznik)- stanowiących element niezbędny do użytkowania linii zgodnie z jej przeznaczeniem. Według Spółki łączniki nie stanowią części składowej linii energetycznych (zgodnie z art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego), ponieważ nie są na stałe połączone z tymi liniami oraz mają charakter "mobilny" i w związku z tym mogą być (i faktycznie są) przenoszone z jednej linii elektromagnetycznej na drugą. Zdaniem podatniczki łączniki te nie stanowią też "budowli" w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, gdyż nie stanowią urządzenia "wolno stojącego".