Decyzja o warunkach zabudowy po nowelizacji

Duża nowelizacja polskiego systemu planowania przestrzennego w szczególny sposób dotyczy decyzji ustalających warunki zabudowy, ograniczając możliwość ich wydawania m.in. w przypadku nieobjęcia w przyszłości terenu inwestycji planem ogólnym.

Decyzja ustalająca warunki zabudowy wydawana jest na podstawie art. 59–64 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: u.p.z.p.). Ustawodawca dokonał przy tym szerokiej nowelizacji tych przepisów w oparciu o ustawę z 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa nowelizująca). Choć formalnie zmiana przepisów – także w odniesieniu do procedury ustalania warunków zabudowy – weszła w życie 24 września 2023 r., to przepisy międzyczasowe w wielu przypadkach przewidują stosowanie regulacji odnoszącej się do decyzji o warunkach zabudowy w brzmieniu dotychczasowym, aż do momentu wejścia w życie w danej gminie planu ogólnego (co powinno nastąpić najpóźniej do 31 grudnia 2025 r.).

Obszar uzupełnienia zabudowy

Dotychczas decyzja o ustaleniu warunków zabudowy wydawana była wyłącznie dla obszaru, który nie był objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nie miało przy tym znaczenia obowiązywanie (dla obszaru objętego wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy) (dalej: studium). Nie miały znaczenia konkretne rozwiązania planistyczne przyjęte w tym studium.