W myśl zapisów ustawy o rachunkowości materiały i towary to rzeczowe aktywa obrotowe. Rozumie się przez to materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty gotowe (wyroby i usługi) zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty oraz towary nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym.

Nabywane materiały, towary i usługi mogą być zużyte zaraz po ich nabyciu lub w okresach późniejszych. Od sposobu ich zużycia zależy sposób ewidencji i wyceny, który określany jest w dokumentacji opisującej zasady rachunkowości. Jednostki mogą bowiem ewidencjonować materiały i towary za pośrednictwem magazynów lub zrezygnować z ewidencji magazynowej, stosując uproszczenia.

1. Materiały

Materiały to rzeczowe składniki, nabywane przez jednostkę z przeznaczeniem do zużycia jako surowce do produkcji, do wykonywania usług lub budowy nowych obiektów. Można je przeznaczyć także do zużycia na cele ogólnogospodarcze, reklamy itp.

Materiały występują w podmiotach gospodarczych pod różną postacią i dzielimy je na kilka grup rodzajowych:

● materiały podstawowe - to materiały zużywane w procesie produkcji wyrobów gotowych w postaci surowców i półfabrykatów oraz opakowania bezpośrednie,
● materiały pomocnicze - to materiały nadające produkowanym wyrobom określoną cechę, np. kolor. Mogą to być np. narzędzia, środki czystości, materiały biurowe,
● paliwo zużywane na cele technologiczne, transportowe, opałowe - np. węgiel, koks, brykiety, olej napędowy, benzyna, gaz,
● części zamienne do maszyn i urządzeń zużywane w czasie remontów i konserwacji, a także opakowania niezwiązane bezpośrednio z wyrobami gotowymi,
● odpady użytkowe, które zostały przyjęte do magazynu - np. złom.

1.1. Bieżąca wycena materiałów

W myśl zapisów ustawy o rachunkowości materiały mogą być ujmowane w księgach rachunkowych według: