Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 kwietnia 2024 r., sygn. IV SA/Po 147/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Witkowicz-Grochowska Sędzia WSA Wojciech Rowiński (spr.) Asesor sądowy WSA Jacek Rejman po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 03 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi Wojewody Wielkopolskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Kleczewie z dnia 28 listopada 2023 r. nr LXXXIII/651/2023 w sprawie połączenia samorządowych instytucji kultury – Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Kleczewie i Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury w Kleczewie – w jedną samorządową instytucję kultury 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości, 2. zasądza od Rady Miejskiej w Kleczewie na rzecz Wojewody Wielkopolskiego kwotę 480 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadnienie

Wojewoda Wielkopolski złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na uchwałę Rady Miejskiej w Kleczewie nr LXXXIII/651/2023 z dnia 28 listopada 2023 r. w sprawie połączenia samorządowych instytucji kultury - Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Kleczewie i Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury w Kleczewie - w jedną samorządową instytucję kultury (dalej “uchwała") zaskarżając ją w całości ze względu na istotne naruszenia prawai wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości.

W uzasadnieniu Wojewoda podniósł, że zaskarżoną uchwałę podjęto na podstawie: art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. h, w związku z art. 7 ust. 1 pkt 9 oraz art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2023 r. poz. 40 ze zm., dalej “u.s.g." ), art. 2, art. 10, art. 13 ust. 1 i 7 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz.U. z 2022 r. poz. 2393, dalej "ustawa o bibliotekach" ), art. 11 ust. 1, art. 13 ust. 1 i 2, art. 18 ust. 1 i art. 19 ust. 1-5 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2020 r. poz. 194 ze zm., dalej “u.o.p.d.k."). Uchwała została doręczona Wojewodzie Wielkopolskiemu 29 listopada 2023 r. Przedmiotową uchwałą Rada Miejska w Kleczewie dokonała połączenia samorządowych instytucji kultury: Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Kleczewie oraz Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury w Kleczewie, dla których organizatorem jest Gmina Kleczew, w jedną samorządową instytucję kultury pod nazwą: Biblioteka - Centrum Kultury (§ 1 oraz § 2 ust. 1 uchwały). Równocześnie, zgodnie z § 2 ust. 2 uchwały przyjęto "Statut Biblioteki - Centrum Kultury w Kleczewie", stanowiący załącznik nr 2 do uchwały, zwany dalej "statutem". Skarżący podkreślił, że przedmiotowa uchwała stanowi akt prawa miejscowego, a organ wykonujący kompetencję prawodawcy zawartą w upoważnieniu ustawowym, jest obowiązany działać ściśle w granicach tego upoważnienia. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, realizując przysługujące mu kompetencje powinien ściśle uwzględniać wytyczne zawarte w upoważnieniu kompetencyjnym.

Skarżący podniósł, że zgodnie z art. 19 ust. 4 u.o.p.d.k.: "Statut nowej instytucji kultury powstałej w wyniku połączenia nadaje organizator. Przepisy art. 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio". Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy: "Statut zawiera: 1) nazwę, teren działania i siedzibę instytucji kultury; 2) zakres działalności; 3) organy zarządzające i doradcze oraz sposób ich powoływania; 4) określenie źródeł finansowania; 5) zasady dokonywania zmian statutowych; 6) postanowienia dotyczące prowadzenia działalności innej niż kulturalna, jeżeli instytucja zamierza działalność taką prowadzić". Skarżący zarzucił, że statut nie zawiera uregulowań odnoszących się do organów doradczych oraz sposobu ich powoływania mimo że wyliczenie zwarte w art. 13 ust. 2 ustawy ma charakter enumeratywny, a co za tym idzie kwestia musi zostać unormowane w statucie. Wojewoda podkreślił, że brak któregokolwiek z obligatoryjnych postanowień statutu prowadzi do uznania, że tak podjęta uchwała zawiera wadę istotną, uzasadniającą wyeliminowanie jej z obrotu prawnego. Z tego względu zdaniem Skarżącego konieczne jest stwierdzenie nieważności badanej uchwały w całości ze względu na brak pełnego wypełnienia dyspozycji art. 13 ust. 2 pkt 3 u.o.p.d.k. w statucie, który stanowi jej integralny składnik.