Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2017 r., sygn. II FSK 3703/14

Art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) u.p.d.o.f., wskazując na odszkodowania jako świadczenia zwolnione z opodatkowania, nie wprowadza ograniczenia co do rodzaju bądź charakteru szkody rodzącej obowiązek takiego świadczenia. Obowiązek świadczenia odszkodowawczego, w konsekwencji wyrządzonej szkody, pełni w istocie funkcję kompensacyjną. Stanowi finansową rekompensatę uszczerbku, który powstał w mieniu podmiotu poszkodowanego wskutek zdarzenia wywołującego szkodę. Odszkodowanie powinno pokrywać tak szkodę rzeczywistą (damnum emergens), tj. realną stratę w mieniu poniesioną przez poszkodowanego, jak i utracone korzyści (lucrum cessans), czyli to wszystko, co poszkodowany mógłby osiągnąć, gdyby nie doszło do zdarzenia. W rozpatrywanym przypadku szkoda rzeczywista polega również na obniżeniu wartości nieruchomości wskutek ustanowienia służebności przesyłu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia NSA (del.) Anna Maria Świderska, Protokolant Paweł Kowalczyk, po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 3 września 2014 r. sygn. akt I SA/Bk 297/14 w sprawie ze skargi D. B. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 5 marca 2014 r. nr ITPB2/415-1136/13/IL w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 3 września 2014 r., I SA/Bk 297/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uchylił zaskarżoną przez D. B. (zwaną dalej skarżącą) interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 5 marca 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.