Wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2023 r., sygn. II OSK 891/21

Realizacja inwestycji drogowej musi łączyć cele interesu publicznego z poszanowaniem praw własności prywatnej zgodnie z konstytucyjnymi standardami. Ocena proporcjonalności ingerencji w prawo własności w stosunku do potrzeb interesu publicznego wymaga analizy alternatywnych możliwości realizacji inwestycji, nie dyskredytując jednak racjonalności wybranego przez inwestora rozwiązania, jeżeli to rozwiązanie nie narusza konstytucyjnych wymogów ochrony własności i uzasadnionego interesu poszkodowanego. 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon Sędziowie Sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędzia del. WSA Jan Szuma (spr.) Protokolant asystent sędziego Julia Słomińska po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 grudnia 2020 r. sygn. akt VII SA/Wa 1709/20 w sprawie ze skargi B. D. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 1709/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B. D. na decyzję Wojewody Mazowieckiego (zwanego dalej "Wojewodą") z dnia [...] lipca 2020 r., nr [...] uchylającą w określonej części zezwolenie Starosty [...] (zwanego dalej "Starostą") z dnia [...] lipca 2019 r., nr [...] na realizację inwestycji drogowej pn.: "Budowa i rozbudowa drogi gminnej w [...] kol. [...] w km 0+000,00 - 0+727,00" w gminie [...] i w to miejsce orzekającą co do istoty, natomiast w pozostałym zakresie utrzymującą zaskarżoną decyzję w mocy.

W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku B. D. zarzuciła naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (w dacie zaskarżonego wyroku tekst jednolity Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm., dalej "P.p.s.a.") w zw. z:

1. art. 21 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm., dalej "Konstytucja") poprzez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, iż bez znaczenia dla oceny zgodności zaskarżonej decyzji z konstytucyjną zasadą ochrony własności jest okoliczność, że nieruchomość, do której wiedzie ma planowana droga, ma dostęp do innej drogi publicznej, a w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie polegające na błędnym przyjęciu, że planowana inwestycja jest niezbędna i uzasadniona z punktu widzenia celu publicznego;