Wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2024 r., sygn. II GSK 1275/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia NSA Marcin Kamiński Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "M." S.A. w Sz. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 listopada 2022 r., sygn. akt V SA/Wa 70/22 w sprawie ze skargi "M." S.A. w Sz. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 13 października 2021 r., nr DWB.7100.66.2019.MDO w przedmiocie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu wyrobu budowlanego nieposiadającego właściwości użytkowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 3 listopada 2022 r., oddalił skargę M. S.A. w Sz. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 13 października 2021 r., w przedmiocie kary pieniężnej za wprowadzenie do obrotu wyrobu budowlanego nieposiadającego właściwości użytkowej.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

wskutek przeprowadzonej w dniach od 10 kwietnia do 1 sierpnia 2019 r. kontroli u sprzedawcy, Lubuski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wszczął postępowanie administracyjne w sprawie wyrobu budowlanego: klej do płytek [...], niespełniającego wymagań określonych w ustawie o wyrobach budowlanych, którego producentem jest M. S.A. w Sz., w ilości 8 sztuk (opakowanie 5 kg). W dniu 23 września 2019 r., organ wszczął postępowanie administracyjne w sprawie nałożenia kary pieniężnej na producenta, który wprowadził do obrotu wyrób budowlany nie posiadający właściwości użytkowych określonych w deklaracji właściwości użytkowych nr [...] z dnia 27 listopada 2017 r.

Decyzją z dnia 18 listopada 2019 r. Lubuski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego nałożył na skarżącą spółkę karę pieniężną w wysokości 45.000 zł.

Objętą skargą decyzją Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego uchylił decyzję organu I instancji w części określającej wysokość kary pieniężnej w kwocie 45.000 zł i w tym zakresie orzekł o wysokości kary pieniężnej w kwocie 40.000 zł, w pozostałej części utrzymał decyzję organu I instancji w mocy. Organ wskazał, że spółka wystawił w dniu 27 listopada 2017 r. dla wyrobu budowlanego klej do płytek [...] deklarację właściwości użytkowych nr [...], w której jako normę, którą zastosował do oceny zasadniczych charakterystyk wskazał EN 12004:2007+A1:2012. Producent zadeklarował m.in. wytrzymałość złącza wyrażoną jako wytrzymałość początkowa na ścinanie: >1,5 N/mm2, trwałość w warunkach kondycjonowania/starzenia termicznego wyrażoną jako wytrzymałość po starzeniu termicznym: >1,7 N/mm2. Wyniki badań próbki wyrobu budowlanego przeprowadzonych przez akredytowane laboratorium potwierdziły deklarowaną przez producenta wytrzymałość złącza wyrażoną jako wytrzymałość początkową na ścinanie przeprowadzone według pkt 7.2 normy PN-EN 1324:2008 Kleje do płytek - oznaczanie wytrzymałości na ścinanie dla klejów dyspersyjnych. Badanie nie potwierdziło deklarowanej przez producenta wartości w zakresie trwałości w warunkach kondycjonowania/starzenia termicznego wyrażonej, jako wytrzymałość po starzeniu termicznym (przeprowadzone według pkt 7.4 normy PN-EN 1324:2008). W zakresie tego parametru badanie wykazało wytrzymałość po starzeniu termicznym na poziomie 1,2 N/mm2, podczas gdy deklarowana wartość była wyższa (>1,7 N/mm2).