Postanowienie SN z dnia 22 marca 2024 r., sygn. I KK 471/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Antoni Bojańczyk

w sprawie K. N. ,

skazanego z art. 158 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej

na posiedzeniu bez udziału stron w dniu 22 marca 2024 r.

wniosku skazanego o wyłączenie sędziego SN A.T. od udziału
‎w sprawie o sygn. akt I KK 471/23

na podstawie art. 41 § 1 k.p.k. a contrario w zw. z art. 29 § 5 ustawy o Sądzie Najwyższym

p o s t a n o w i ł:

wniosek skazanego K. N. o wyłączenie sędziego SN A. T. od udziału w sprawie o sygn. akt I KK 471/23 pozostawić bez rozpoznania.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2024 r. skazany K. N. skierował do Sądu Najwyższego Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych pismo procesowe zatytułowane „WNIOSEK”, w którym zgłosił żądanie „przebadani[a] niezawisłości i niezależności wyznaczonego składu Sądu Najwyższego […] do rozpoznania kasacji” wniesionej przez obrońcę skazanego od prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2023 r., sygn. akt II AKa 123/23 zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 20 października 2022 r., sygn. akt III K 7/22 oraz „wyłączeni[a] od orzekania” w sprawie sędziego SN A. T. .

W uzasadnieniu pisma jego autor wskazał, że wyznaczony skład sądu do rozpoznania kasacji został „nienależycie obsadzony” bowiem sędzia SN A. T. „według prawa i wyroków międzynarodowych trybunałów nie jest w ogóle sędzią, ponieważ został mianowany przez nieprawne i niekonstytucyjne ciało tzw. neo-KRS”. Okoliczność ta zrodziła w skazanym obawę, że sprawa nie zostanie należycie rozpoznana (k. 38-39).