Wyrok WSA w Opolu z dnia 15 lutego 2024 r., sygn. I SA/Op 43/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Asesor sądowy WSA Remigiusz Mazur Protokolant st. referent Marta Gajowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2024 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 29 sierpnia 2023 r., nr 1601-IOA.4823.14.2023 w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu niewykonania obowiązku wynikającego z przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez P. Sp. z o.o. w K. (dalej: strona, Spółka, skarżąca), reprezentowaną przez profesjonalnego pełnomocnika, jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu (dalej: Dyrektor lub DIAS) z dnia 29 sierpnia 2023 r., nr 1601-IOA.4823.14.2023, utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Opolskiego Urzędu CeIno-Skarbowego w Opolu (dalej: Naczelnik lub NOUCS) z dnia 20 kwietnia 2023 r., nr 388000-CKK.4823.11.2023, mocą której wymierzono Spółce karę pieniężną w wysokości 10.000 zł (słownie: dziesięć tysięcy złotych 00/100) na podstawie art. 22 ust. 2a ustawy z dnia przepisów ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 104 ze zm.), dalej: ustawa SENT, polegającego na zapewnianiu przekazywania aktualnych danych geolokalizacyjnych środka transportu realizującego przewóz towaru objętego zgłoszeniem o numerze referencyjnym [...].

Wydane orzeczenia poprzedził następujący stan prawny i faktyczny. W dniu 15 czerwca 2022 r. na drodze krajowej [...] w B., funkcjonariusze Opolskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Opolu (dalej: OUCS), przeprowadzili kontrolę pojazdu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...]. Przedmiotem przewozu był olej napędowy do silników o kodzie CN 2710 w ilości 16 000 litrów. Kierowcą tego pojazdu był M. R., który przedstawił funkcjonariuszom numer referencyjny [...] wraz z dokumentami takimi jak: prawo jazdy, dowód rejestracyjny, wypis z licencji oraz dokument WZ. Z przedłożonych dokumentów wynikało, że wysyłającym towar był A. sp. z o.o. w S. (NIP: [...]), natomiast odbierającym i przewoźnikiem była strona skarżąca. W przedstawionym zgłoszeniu nr [...], oprócz innych wymaganych informacji, wskazano lokalizator GPS o numerze [...] oraz zapasowy lokalizator GPS o numerze [...]. Na podstawie informacji zawartych w aplikacji SENT-GEO funkcjonariusze stwierdzili brak przekazywania danych z lokalizatora GPS, w związku z czym trasa przejazdu nie została zarejestrowana w systemie SENT-GEO na odcinku od miejsca rozpoczęcia przejazdu (S.1, ul. [...]) do miejsca kontroli. Przeprowadzona kontrola została udokumentowana protokołem nr [...], w oparciu o który Naczelnik OUCS, postanowieniem z 20 lutego 2023 r., wszczął z urzędu wobec Spółki postępowanie w sprawie nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 22 ust. 2a ustawy SENT. W piśmie z 14 marca 2023 r. Spółka podniosła, że w sprawie nie zachodzą żadne okoliczności uzasadniające nałożenie jakiejkolwiek kary pieniężnej zaś przedmiotowe postępowanie powinno zostać umorzone, gdyż nie doszło, ani do nawet potencjalnie nie mogło dojść, do jakichkolwiek nieprawidłowości czy ryzyka uszczupleń budżetowych, ponieważ olej napędowy pochodził z legalnego źródła, od którego uiszczono wszelkie podatki i daniny publiczne, a więc zarówno podatek akcyzowy jak i podatek VAT. Zdaniem Spółki nałożenie kary w braku ryzyka jakiegokolwiek uszczuplenia byłoby sprzeczne z interesem publicznym. Postępowanie administracyjne zostało zakończone 20 kwietnia 2023 r. przytoczoną na wstępie decyzją nr 388000-CKK.4823.11.2023, którą Naczelnik OUCS nałożył na Spółkę karę pieniężną w kwocie 10.000 zł.

Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie wskazał, że brak przekazywania aktualnych danych geolokalizacyjnych środka transportu jest nieprawidłowością penalizowaną przez przepisy ustawy SENT. Tym samym, zgodnie z art. 22 ust. 2a tejże ustawy, w przypadku niewywiązywania się z obowiązku, o którym mowa w art. 10a ust, 1, na przewoźnika nakłada się karę pieniężną w wysokości 10.000 zł. Organ I instancji rozpatrzył w wydanej decyzji również kwestię odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej i w jego ocenie brak było podstaw do odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej ze względu na interes publiczny i ważny interes strony. Decyzja została doręczona ustanowionemu w sprawie pełnomocnikowi 4 maja 2023 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP.