Wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 marca 2024 r., sygn. III SA/Kr 1570/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Zawadzka (spr.) Sędziowie WSA Renata Czeluśniak WSA Ewa Michna po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 24 sierpnia 2023 r. nr SKO-NP-4115-223/23 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego skargę oddala.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 24 sierpnia 2023 r. nr SKO-NP-4115-223/23 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Nowym Sączu utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy B. z dnia 29 kwietnia 2023 r. nr OPS.5211.000060.2023 o odmowie przyznania J. P. (zwanej dalej skarżącą) świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad mężem J. P.1 (ur. [...] r.).

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Decyzją z dnia 29 kwietnia 2023 r. organ I instancji odmówił przyznania skarżącej świadczenie pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad mężem, legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. W uzasadnieniu swojej decyzji organ I instancji wskazał, że wnioskodawczyni pobiera specjalny zasiłek opiekuńczy z tytułu opieki nad mężem od 1 stycznia 2022 r. do nadal. W związku z zapewnieniem opieki mężowi skarżąca zrezygnowała z pracy w dniu 30 listopada 2021 r. na mocy porozumienia stron zgodnie z art. 30 § 1 Kodeksu pracy firmy P.P.H.U. "M." w S., nie jest rolnikiem lub małżonkiem ani domownikiem rolnika i nie pracuje na gospodarstwie rolnym. W ocenie organu I instancji, spełniona jest zatem jedna z przesłanek warunkująca przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego zawarta w art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, tj. rezygnacja lub niepodejmowanie zatrudnienia lub innej pracy zawodowej w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną. Z kolei z przeprowadzonego wywiadu środowiskowego wynika, iż skarżąca sprawuje opiekę nad niepełnosprawnym mężem na bieżąco pomagając mu w codziennym funkcjonowaniu, zabezpiecza jego podstawowe potrzeby życiowe oraz pomaga w wykonywaniu czynności samoobsługowych i pielęgnacyjnych. Do stałych jej zadań należy pomoc podczas mycia, ubierania oraz załatwiania potrzeb fizjologicznych, przygotowanie i podanie posiłków, pomoc podczas przemieszczania się po mieszkaniu, a także karmienie oraz przejęcie wszystkich prac związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego. Skarżąca utrzymuje regularne kontakty z lekarzem, wykupuje i dozuje niezbędne leki i nie ma faktycznej możliwości podjęcia jakiejkolwiek pracy zarobkowej, nawet w niepełnym wymiarze czasu pracy. Ponadto ustalono, iż ojciec J. P.2 nie żyje, natomiast matka J. P.1 – A. P. żyje i pobiera emeryturę i nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. J. P.1 posiada dwoje pełnoletnich dzieci z poprzedniego małżeństwa, tj. syna A. P.1 oraz J. P.3, którzy są w długotrwałym konflikcie i nie chcą z ojcem utrzymywać kontaktu. Z posiadanej przez organ dokumentacji wynika, że na podstawie ugody z 2010 r. sygn. akt [...] Sąd Rejonowy Wydział III Rodziny i Nieletnich w Zakopanem J. P.1 został zobowiązany płacić na rzecz wówczas małoletnich synów po 500,00 zł alimentów. Z obecnego związku ww. posiada dwoje małoletnich dzieci, tj. J. P.4 lat 8 oraz J. P.5 lat 4. Zgodnie z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności nr [...] z dnia 12 kwietnia 2010 r., wydanym przez Wojewódzki Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Krakowie, niepełnosprawność J. P.1 istnieje od 40-go roku życia zatem niepełnosprawność powstała później niż do ukończenia przez niego 18 roku życia oraz nie powstała w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej. Organ I instancji stwierdził, że nie kwestionuje wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt K 38/13, ale stoi na stanowisku, że na etapie postępowania administracyjnego przepis art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych nie został przez ustawodawcę zmieniony i nadal obowiązuje. W związku z powyższym organ I instancji uznał, że skarżąca nie spełnia przesłanki zawartej w art. 17 ust. 1, 1a, 1b, ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych i tym samym odmówił przyznania jej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.