Postanowienie SN z dnia 17 kwietnia 2024 r., sygn. III USK 9/24

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Piotr Prusinowski

w sprawie z odwołania E. H.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Zielonej Górze
‎o wysokość emerytury,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 kwietnia 2024 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu
‎z dnia 12 lipca 2023 r., sygn. akt III AUa 1552/21,

I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

II. zasądza od odwołującej się na rzecz organu rentowego 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

W sprawie o wysokość emerytury Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 12 lipca 2023 r. oddalił apelację ubezpieczonej E. H. od wyroku Sądu Okręgowego w Zielonej Górze z dnia 21 października 2021 r.

Decyzją z dnia 12 lutego 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonej prawa do ponownego przyznania emerytury. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że decyzją z dnia 2 lipca 2015 r. przyznał wnioskodawczyni emeryturę powszechną na podstawie art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2023 r., poz. 1251 ze zm., dalej jako: „ustawa emerytalna”), obliczoną w myśl art. 26 ustawy emerytalnej. Natomiast zgodnie z decyzją o ponownym ustaleniu wysokości emerytury z dnia 12 stycznia 2021 r. podstawa obliczenia emerytury nie podlega pomniejszeniu o kwoty pobranych wcześniejszych emerytur.

W odwołaniu od spornej decyzji z dnia 12 lutego 2021 r. ubezpieczona domagała się przeliczenia emerytury zgodnie z wnioskiem z dnia 7 stycznia 2021 r. w oparciu o zgromadzony i zwaloryzowany na ten dzień kapitał początkowy za okres od dnia złożenia wniosku, zgromadzone składki oraz przez zastosowanie średniego dalszego trwania życia, obowiązującego w dniu złożenia wniosku.