Postanowienie SN z dnia 9 stycznia 2024 r., sygn. I USK 291/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z odwołania G.S.
‎przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności

w Ł.
‎o ustalenie stopnia niepełnosprawności,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 9 stycznia 2024 r.,
‎skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy

i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim
‎z dnia 4 marca 2022 r., sygn. akt V Ua 37/21,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

M.G.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim wyrokiem z dnia 4 marca 2022 r. oddalił apelację wniesioną przez ubezpieczoną G.S. od wyroku Sądu Rejonowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 19 sierpnia 2021 r., oddalającego odwołanie od decyzji Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 15 stycznia 2020 r., utrzymującego w mocy orzeczenie Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w R. z dnia 29 października 2019 r., zaliczające odwołującą się do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Odwołująca się G.S. wniosła do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 4 marca 2022 r., zaskarżając ten wyrok w całości i zarzucając naruszenie przepisów postępowania, to jest art. 382 k.p.c. w związku z art. 232 zdanie drugie k.p.c. i art. 241 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c., art. 386 § 1 k.p.c. w związku z art. 477¹⁴ § 6 k.p.c. i art. 477^14a k.p.c.

We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżąca podniosła, że przyjęcie jej skargi kasacyjnej do rozpoznania jest uzasadnione. Przede wszystkim skarżąca uważa bowiem, że na skutek nierozpoznania istoty sprawy w obu instancjach Sąd oczywiście naruszył przepisy prawa procesowego. Skarżąca stoi też na stanowisku, iż nierozpoznanie istoty sprawy dotyczy ustalenia przesłanek materialnych art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, gdyż na żadnym etapie postępowania sądowego nie ustalono stanu jej zdrowia w ujęciu całościowym. Tymczasem wskazywała ona na wiele chorób, których istnienie potwierdzają poszczególne opinie. Nie została jednak dokonana ocena łącznego wpływu chorób na funkcjonowanie skarżącej.