Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24 kwietnia 2024 r., sygn. II SA/Gd 1160/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (spr.) Asesor WSA Jakub Chojnacki po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi B. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 26 października 2023 r. nr SKO Gd/4252/23 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku na rzecz skarżącej B. P. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Skarga B. P., reprezentowanej przez profesjonalnego pełnomocnika, na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 26 października 2023 r., sygn. akt SKO Gd/4252/23 utrzymującą w mocy decyzję Wójta gminy Łęczyce z dnia 14 czerwca 2023 r. o odmowie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad matką została wniesiona w następującym stanie sprawy.

Pismem z dnia 17 maja 2023 r. profesjonalny pełnomocnik strony skarżącej złożył wniosek o przyznanie jej świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawną matką J. B. Z akt sprawy wynika, że niepełnosprawna legitymuje się orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Wejherowie z dnia 17 grudnia 2018 r., w którym to J. B. została uznana za osobę o znacznym stopniu niepełnosprawności, wymagającą stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. W orzeczeniu wskazano, że niepełnosprawność istnieje od 62-go roku życia. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 5 marca 2009 r., a orzeczenie zostało wydane na stałe. Jest to drugie orzeczenie wydane na rzecz niepełnosprawnej. Zostało ono wydane w celu zmiany ustalonego wcześniej orzeczenia z dnia 14 kwietnia 2009 r.. W uaktualnionym orzeczeniu ustalono, że niepełnosprawna z powodu istniejących schorzeń ma znaczne ograniczenia w samodzielnym przemieszczaniu, w związku z tym kwalifikuje się do przyznania karty parkingowej. Z akt sprawy wynika, że niepełnosprawna jest zamężna, matka i ojciec nie żyją oraz że posiada dwójkę dzieci. Mąż niepełnosprawnej kwalifikuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.