• Tematy:
• pracownik,
• wyjaśnienia urzędowe,
• wynagrodzenie

Wytyczne dotyczące ustalania podstawy dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla pracowników sfery budżetowej - stanowisko Regionalnej Izby Obrachunkowej w Krakowie z dnia 2 czerwca 2023 r., sygn. WIAS.710.4.2023

W odpowiedzi na pismo znak GOPS/KR/070/2/2023 w sprawie ustalania podstawy dodatkowego wynagrodzenia rocznego, wyjaśniamy, co następuje.

 Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1872 ze zm.) wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8,5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie, uwzględniając wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy. Z kolei § 6 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. z 1997 r. Nr 2, poz. 14 ze zm.) przewiduje, że wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia i innych świadczeń ze stosunku pracy, z wyłączeniem: 1) jednorazowych lub nieperiodycznych wypłat za spełnienie określonego zadania bądź za określone osiągnięcie, 2) wynagrodzenia za czas gotowości do pracy oraz za czas nie zawinionego przez pracownika przestoju, 3) gratyfikacji (nagród) jubileuszowych, 4) wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego, a także za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy, 5) ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, 6) dodatkowego wynagrodzenia radcy prawnego z tytułu zastępstwa sądowego, 7) wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, 7a) kwoty wyrównania do wynagrodzenia za pracę do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, 8) nagród z zakładowego funduszu nagród, dodatkowego wynagrodzenia rocznego, należności przysługujących z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej, 9) odpraw emerytalnych lub rentowych albo innych odpraw pieniężnych, 10) wynagrodzenia i odszkodowania przysługującego w razie rozwiązania stosunku pracy - stosując zasady określone w § 7-11. 

Powyższe oznacza, że ustalając podstawę dodatkowego wynagrodzenia rocznego nie należy uwzględniać świadczeń wymienionych w § 6 pkt 1 – 10 przywołanego rozporządzenia. W konsekwencji jeżeli konkretne świadczenia mają, jak to wynika z nadesłanej interpretacji, charakter jednorazowych wypłat związanych z realizacją incydentalnych zadań, wypłaty te nie powinny być wliczane do podstawy dodatkowego wynagrodzenia rocznego. Natomiast w sytuacji gdy określone świadczenia wypłacane są periodycznie w związku z okresowym zwiększeniem obowiązków pracowników, względnie powierzenia im dodatkowych zadań nie mających incydentalnego charakteru, wówczas podlegają uwzględnieniu przy obliczaniu wysokości dodatkowego wynagrodzenia rocznego.