Wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zwolnienia dochodów dotyczących działalności o której mowa w decyzji o wsparciu,

Interpretacjaindywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

 1) ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku 7 maja 2019 r. (wpływ 10 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 21 listopada 2019 r. sygn. akt I SA/Kr 1018/19 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 3 sierpnia 2023 r. sygn. II FSK 199/21.

 2) stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 maja 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego m. in. w zakresie ustalenia czy zwolnieniu z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP przy założeniu spełnienia wskazanych w decyzji warunków będzie podlegał cały dochód z działalności wymienionej w decyzji, prowadzonej na wskazanym w niej terenie maksymalnie do wartości dopuszczalnej pomocy publicznej

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej Spółka, Wnioskodawca) należy do międzynarodowej Grupy. Wnioskodawca tworzy w X Centrum, które świadczy kompleksowe i innowacyjne usługi w szczególności inżynieryjne, informatyczne i finansowe na rzecz podmiotów z grupy zlokalizowanych na całym świecie. Spółka zatrudnia w Polsce ponad (...) wysoko wykwalifikowanych pracowników. Siedzibą i miejscem wykonywania działalności Spółki jest X, (...) przy ul. (…). Spółka w chwili obecnej nie posiada innych oddziałów. Dzięki międzynarodowej działalności Grupy pracownicy Spółki, biorą udział w realizacji najbardziej wymagających i złożonych projektów.

Podstawowa działalność Wnioskodawcy realizowana jest w dwóch głównych, szeroko rozumianych obszarach:

- A (kompleksowe usługi inżynieryjne)

- B (kompleksowe usługi finansowe i informatyczne).

W związku z przeprowadzoną w 2018 r. nowelizacją w Polsce systemu wspierania inwestorów, w szczególności umożliwieniem uzyskania wsparcia przez inwestorów świadczących usługi z obszaru tzw. nowoczesnych usług dla biznesu, Spółka, planując realizację nowej inwestycji wystąpiła z wnioskiem o decyzję o wsparciu do (…).

W dniu (...) 2019 r. Spółka uzyskała Decyzję o wsparciu nr …/2019 (dalej: Decyzja). W ramach przedstawionego planu biznesowego, Wnioskodawca zobowiązał się utworzyć w określonych w Decyzji terminach co najmniej (...) nowych miejsc pracy.

Decyzja dotyczy działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej na terenie wskazanym p. I.2 decyzji (numery działek biurowca przy ul. (…)) oraz w zakresie określonym w ramach następujących kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - PKWiU:

- PKWiU 62 - usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usługi powiązane,

- PKWiU 63.11.1 - Usługi przetwarzania danych; usługi zarządzania stronami internetowymi (hosting) oraz pozostałe usługi związane z zapewnieniem infrastruktury dla technologii informatycznych i komputerowych,

- PKWiU 69.20.1 - Usługi w zakresie audytu finansowego,

- PKWiU 70 - usługi firm centralnych (head offices); usługi doradztwa związane z zarządzaniem,

- PKWiU 69.20.2 - usługi rachunkowo-księgowe,

- PKWiU 71 - usługi architektoniczne i inżynierskie; usługi w zakresie badań i analiz technicznych,

- PKWiU 72 - usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych,

- PKWiU 74.1 - usługi w zakresie specjalistycznego projektowania,

- PKWiU 74.90.13 - Usługi doradztwa w sprawach środowiska.

W p. II Decyzji określono następujące warunki, które przedsiębiorca jest zobowiązany spełnić:

- Poniesienia na terenie realizacji inwestycji kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji o łącznej wartości co najmniej (…) zł po dniu wydania decyzji do dnia (…) 2022 r.

- Zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia kształtującego się na poziomie (…) pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, poprzez zatrudnienie, po dniu wydania decyzji, w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. 200 nowych pracowników i utrzymanie każdego nowoutworzonego miejsca pracy przez okres co najmniej 5 lat od dnia ich utworzenia.

- Termin zakończenia realizacji nowej inwestycji, po upływie którego poniesione koszty inwestycji nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane do dnia 31 grudnia 2022 r.

Decyzja Spółki wskazuje również, iż w przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu utworzenia nowych miejsc pracy (przypadek Spółki), do obliczenia maksymalnej wysokości dwuletnich kosztów pracy przyjmuje się koszty pracy 260 nowo zatrudnionych pracowników.

Decyzja wskazuje ponadto kryterium ilościowe oraz kryteria jakościowe, które Spółka zobowiązuje się spełnić.

Spółka tym samym, na bazie otrzymanej Decyzji zaczęła realizować określoną inwestycję. Podstawowym jej celem jest zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, co w przypadku szerokiej działalności inżynieryjnej, finansowej i pokrewnej oznacza możliwość realizowania dla klientów większej ilości, często bardziej zaawansowanych i bardziej prestiżowych projektów. Pierwsi nowo zatrudnieni pracownicy (tacy, z którymi podpisano umowy o pracę po dniu wydania Decyzji) podjęli pracę w miesiącu marcu 2019 r., w tym samym miesiącu zostały poniesione pierwsze koszty pracy w odniesieniu do nowo zatrudnionych pracowników, bowiem zasadą stosowaną przez Spółkę jest wypłata wynagrodzeń za dany miesiąc w terminie do ostatniego dnia miesiąca. Wnioskodawca prowadzi i planuje prowadzić działalność na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu z wykorzystaniem pełnego potencjału pracowniczego, tj. realizować projekty zarówno przez nowo zatrudnionych inżynierów, informatyków, finansistów jak i pracowników dotychczas zatrudnionych.

W bliskiej przyszłości Spółka zamierza ubiegać się o kolejną decyzję o wsparciu w związku z planami dalszej rozbudowy Centrum dla nowej lokalizacji biurowej (w obecnej nie ma już miejsca na dalszy rozwój). Planuje się, iż przedmiot działalności określony kodami PKWiU w ramach nowej decyzji będzie tożsamy z przedmiotem działalności określonym w obecnie posiadanej Decyzji nr (…)/2019 a nowo zatrudnieni pracownicy w ramach nowej potencjalnej decyzji będą pracować zasadniczo na tych samych i analogicznych projektach i w pełnej kooperacji z pracownikami w dotychczasowej lokalizacji.

Spółka prowadzi ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy celem kalkulacji przysługującego limitu pomocy publicznej dla Decyzji. Analogicznie prowadzić będzie ewidencję wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy dla drugiego projektu (drugiej ewentualnej decyzji), aby w pełni poprawnie skalkulować limit zwolnienia.

W związku z faktem, że obecnie realizowana inwestycja oraz inwestycja w ramach planowanej do pozyskania nowej decyzji dotyczą tej samej działalności i służą zwiększeniu zdolności produkcyjnych i możliwości świadczenia nowoczesnych usług przez Spółkę a także w związku z faktem, iż wskazane usługi są świadczone w pełni elastycznie przez mieszane zespoły (pracownicy dotychczasowi i nowo zatrudnieni) w zależności od potrzeb projektowych, Spółka nie jest i nie będzie w stanie dokonać alokacji kosztów i przychodów ze sprzedaży projektów do poszczególnych decyzji.

Wielkość zwolnienia Spółka ustala w oparciu o dane jednostki prowadzącej działalność na terenie określonym w decyzji. W chwili obecnej jest to jedyna lokalizacja Spółki. Gdyby w przyszłości Spółka otworzyła nową lokalizację na terenie nie objętym żadną decyzją o wsparciu zwolnienie podatkowe byłoby kalkulowane jedynie w odniesieniu do jednostek zlokalizowanych na terenach wskazanych w decyzjach (wydzielonych organizacyjnie).

Pytanie

Czy zwolnieniu z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP przy założeniu spełnienia wskazanych w Decyzji warunków będzie podlegał cały dochód z działalności wymienionej w Decyzji, prowadzonej na wskazanym w niej terenie maksymalnie do wartości dopuszczalnej pomocy publicznej? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP (ustawy z 15 lutego 1992 r o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 865 ze zm.) będzie przysługiwało Spółce w odniesieniu do całego dochodu z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, prowadzonej na terenie w niej wskazanym maksymalnie do wysokości limitu nie przekraczającego dopuszczalnej pomocy publicznej.

Zwolnieniu z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP, przy założeniu spełnienia wskazanych w Decyzji warunków będzie podlegał cały dochód z działalności wymienionej w Decyzji, prowadzonej na wskazanym w niej terenie maksymalnie do wartości dopuszczalnej pomocy publicznej.

Spółka opiera swoje stanowisko na treści Decyzji, jak również na analizie przepisów prawa, na podstawie których otrzymała decyzję.

Art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP określa warunki korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dla dochodów z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji.

Zgodnie z powołanym przepisem wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r, o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U., poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosowanie do treści art. 17 ust. 4 ustawy o PDOP zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Jak wskazuje przepis art. 15 Ustawy o PSI decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić.

Rozporządzenie PSI doprecyzowuje natomiast w § 2 ust. 1 na jakie rodzaje działalności gospodarczej, sklasyfikowane pod odpowiednim symbolem PKWiU, nie jest wydawana decyzja o wsparciu.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika więc wyraźnie, że zapisy Decyzji stanowią warunki prowadzenia działalności na terenie wprost w niej wskazanym, spełnienie których determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazał, że zwolnienia podatkowe są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania i z tego względu należy interpretować je ściśle. W orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach niepewności co do ich znaczenia, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do jednoznaczności treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej.

Wnioskodawca zauważa jednocześnie, że wspomniana zasada prymatu wykładni językowej szczególnego znaczenia nabiera, gdy interpretowane przepisy dotyczą ulg i zwolnień podatkowych (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 sierpnia 2004 r. sygn. FSK 372/04, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 marca 2000 r. sygn. SA/Rz 595/99).

Tym samym, mając na uwadze powyższe przepisy jak również reguły wykładni przepisów w przypadku zwolnień podatkowych, należy wskazać, że aby dane dochody były wolne od podatku dochodowego od osób prawnych, w związku z otrzymaną decyzją o wsparciu (przy założeniu, że adresat decyzji o wsparciu wypełnia pozostałe warunki wskazane w decyzji takie jak zatrudnienie określonej liczny pracowników), spełnione muszą być dwa podstawowe warunki:

- dochody te mają być uzyskiwane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu poprzez odpowiednie (nie wykluczone) kody PKWiU oraz

- dochody te winny być uzyskiwane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Jedynie łączne spełnienie wskazanych wyżej warunków uprawnia przedsiębiorcę do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia podatkowego. Nie ulega więc wątpliwości, że aby dochód mógł korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego winien być to dochód uzyskany z rodzajów działalności wskazanych w decyzji o wsparciu (konkretne wymienione kody klasyfikacji PKWiU) oraz na terenie wskazanym w decyzji.

Tym samym, w sytuacji Spółki, która 31 stycznia 2019 r. otrzymała decyzję o wsparciu, dochody, które uprawniają ją do wyliczenia wielkości zwolnienia podatkowego stanowią obecnie i stanowić będą w przyszłości dochody generowane w ramach wskazanych w decyzji kodów PKWiU oraz na terenie określonym w przedmiotowej decyzji (ewentualnie również terenie określonym w przyszłej decyzji). Wszelka inna działalność, tj. działalność Spółki nie mieszcząca się w ramach wskazanych w decyzji kodów działalności lub prowadzona poza terenem określonym w decyzji nie będzie stanowiła podstawy do kalkulacji zwolnienia podatkowego. Działalność, która ewentualnie w przyszłości byłaby przez Spółkę podjęta poza terenem wskazanym w decyzji, na bazie art. 17 ust. 6a musiałaby zostać wydzielona organizacyjnie a wielkość zwolnienia należałoby określić w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w decyzji o wsparciu.

Dla rozliczenia zwolnienia bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy dochód został wygenerowany wyłącznie z inwestycji realizowanej przez Spółkę, czy też z całości działalności gospodarczej określonej w decyzji prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji. Zdaniem Spółki nieuzasadnionym byłoby zawężanie możliwości wyliczenia dochodu uprawniającego do zwolnienia do dochodu wygenerowanego wyłącznie z inwestycji realizowanej przez Wnioskodawcę. Przepisy regulujące materię zwolnienia na mocy decyzji nie wskazują na taką konieczność. Co więcej, art. 13 ust. 6 określa, iż w przypadku posiadania przez przedsiębiorcą co najmniej dwóch decyzji o wsparciu, rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu, a więc chronologicznie a nie według zasad przypisywania dochodów do poszczególnych inwestycji.

Co więcej, w praktyce byłoby to w większości przypadków po prostu niemożliwe. W działalności produkcyjnej wystarczy przeanalizować kwestię wydatków na modernizację środków trwałych, które stanowią koszty kwalifikowane. Praktycznie nie sposób odseparować dochodu powstającego w wyniku poniesienia nakładów na modernizację od dochodu wytworzonego na podstawowej linii technologicznej. Nakłady ściśle wiążą się ze sobą, często synergicznie uzupełniając procesy produkcyjne.

Podobnie w sytuacji Spółki, gdy maksymalna pomoc publiczna kalkulowana jest w oparciu o pulę nowo zatrudnionych pracowników, zarówno nowo zatrudnieni jak i dotychczasowi pracownicy (zatrudnieni przed wydaniem decyzji) pracują na wielu wspólnych projektach i na rzecz tych samych klientów, często będąc alokowanymi na projekty bardzo dynamicznie i elastycznie w zależności od potrzeb klientów, potrzeb projektowych i organizacyjnych. Częste są sytuacje, gdy inżynierowie i finansiści rotacyjnie prowadzą dany odcinek prac ściśle współpracując z pracownikami zatrudnionymi przed wydaniem decyzji o wsparciu.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, jak i orzecznictwie odnoszącym się do przedmiotowej kwestii. Podkreślić należy, iż zarówno w przypadku pomocy przyznawanej na podstawie decyzji o wsparciu (ustawa o finansowym wspieraniu inwestycji - Ustawa PSI), jak i historycznie na podstawie Zezwoleń (ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych - Ustawa o SSE) podstawowe zasady uprawniające do zwolnienia podatkowego przedstawiają się analogicznie. Zasadnym jest więc powołanie się również na orzecznictwo z poprzedniego okresu. Podobnie jak w obecnym stanie prawnym, w przypadku działalności strefowej, dla korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego również kumulatywnie koniecznym było spełnienie dwóch warunków w odniesieniu do dochodów tj. (1) generowanie dochodów z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz (2) w oparciu o posiadane zezwolenie (w odniesieniu do działalności tam określonej).

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 27 grudnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-3.4010.255.2018.1.MS) w pełni potwierdził stanowisko Spółki stwierdzając iż „[...] W myśl przepisu ustawy podatkowej (art. 17 ust. 1 pkt 34a updop), ze zwolnienia od podatku korzysta dochód uzyskany z tytułu prowadzenia działalności określonej w decyzji o wsparciu, a nie dochód uzyskany z przeprowadzenia konkretnej inwestycji, którą określa decyzja. Bez znaczenia pozostaje tym samym to, że decyzja zostaje wydana w związku z planowanym przeprowadzeniem konkretnej inwestycji. Decydujące są natomiast określone w decyzji przedmiot działalności i miejsce jej prowadzenia [...]”.

Takie stanowisko jest powszechnie aprobowane przez sądy administracyjne w odniesieniu do analogicznych zagadnień formułowanych przez podatników w odniesieniu do zezwoleń.

Przykładowo, wskazać można wyrok NSA w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2018 r., sygn. II FSK 2233/16, w której sąd stwierdził, iż: „zwolnieniem z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. może zostać objęty dochód ustalany łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o wszystkie posiadane przez niego zezwolenia, aż do wysokości ograniczeń wynikających z tych zezwoleń, bez konieczności przyporządkowania poszczególnych limitów pomocy publicznej do poszczególnych inwestycji określonych w kolejno wydawanych zezwoleniach na podstawie art. 16 ust. 1 u.s.s.e.”

Podobnie, w kolejnym wyroku, NSA z dnia 20 września 2018 r., sygn. II FSK 2433/16 wskazuje, iż „[...] zwolnienie to ma charakter przedmiotowy, bowiem odnosi się wyłącznie do dochodów uzyskanych z określonego źródła, czyli działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Istotne jest zatem wyłącznie to, aby działalność prowadzona była w określonym miejscu (na terenie specjalnej strefy ekonomicznej) i w ramach uzyskanego zezwolenia [...].”

Analogicznie orzekł WSA w Rzeszowie z dnia 14 czerwca 2016 r., sygn. akt I SA/Rz 345/16 oraz WSA w Gliwicach z dnia 7 marca 2017 r., sygn. I SA/Gl 1194/16. Ten ostatni wskazał, iż: „Przychody i koszty podatkowe przedsiębiorcy strefowego ustalane są na ogólnych zasadach określonych w u.p.d.o.p., zaś zwolnienie podatkowe dotyczy - jak to wyraźnie wynika z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p - dochodu powstałego na skutek prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy (do wysokości limitu), nie zaś dochodu powstałego na skutek wdrożenia inwestycji, czy zatrudnienia pracowników, określonych w zezwoleniu”.

Tym samym, w ocenie Spółki, zwolnienie z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP będzie przysługiwało Spółce w odniesieniu do całego dochodu z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, prowadzonej na terenie w niej wskazanym do limitu nie przekraczającego dopuszczalnej pomocy publicznej nie zaś w odniesieniu do inwestycji w związku z którą wydana została decyzja o wsparciu.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 19 czerwca 2019 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0111-KDIB2-3.4010.158.2019.1.KK, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 25 czerwca 2019 r.

Skarga na interpretację indywidualną

Pismem z 19 lipca 2019 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Skarga wpłynęła do mnie 24 lipca 2019 r.

Wnieśli Państwo m.in. o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił zaskarżoną interpretację – wyrokiem z 21 listopada 2019 r. sygn. akt I SA/Kr 1018/19.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 3 sierpnia 2023 r. sygn. II FSK 199/21 oddalił moją skargę kasacyjną.

Odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) wpłynął do mnie 16 lutego 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

- uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraziły Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

- ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.