Ulga na powrót.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 12 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 kwietnia 2024 r. (wpływ 8 kwietnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Aktualnie posiada Pani obywatelstwo białoruskie. Z pochodzenia jest Pani Polką. Ma Pani decyzję o przyznaniu Karty Polaka od (…) 2021 r.

Wyjechała Pani z Białorusi do Polski (…) listopada 2021 r., na podstawie wizy „PBH”, w związku z niebezpiecznymi okolicznościami na Białorusi i z pogarszającą się sytuacją na granicach.

Początkowo mieszkała Pani u przyjaciół, od (…) grudnia 2021 r. wynajmuje Pani mieszkanie.

Do (…) listopada 2021 r. mieszkała Pani na Białorusi. Była Pani zatrudniona na Białorusi od (…) 2018 r. do (…) 2021 r. i posiada Pani dokument historii zatrudnienia, w którym jest to zapisane.

W 2021 r. była Pani rezydentką podatkową Białorusi, ponieważ mieszkała i pracowała tam Pani dłużej niż 183 dni.

Od momentu wjazdu do Polski do kwietnia 2022 r. nie miała Pani źródła stabilnego i regularnego dochodu, bo nie udało się Pani znaleźć pracy w swojej specjalizacji w Polsce, żyła Pani z odłożonych pieniędzy oraz była na utrzymaniu rodziców przebywających na Białorusi.

W kwietniu 2022 r. znalazła Pani zagranicznych klientów do swoich usług i postanowiła Pani otworzyć działalność i zostać w Polsce. (…) kwietnia 2022 r. rozpoczęła Pani jednoosobową działalność gospodarczą i do tej pory ją Pani prowadzi. Potwierdza to deklaracja PIT za 2022 r. Działalność gospodarcza jest opodatkowana ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

(…) kwietnia 2022 r. złożyła Pani wniosek o pobyt stały i w dniu (…) kwietnia 2023 r. otrzymała Pani zezwolenie na pobyt stały na podstawie Karty Polaka, którą zwróciła Pani po otrzymaniu karty stałego pobytu. Obecnie posiada Pani tylko decyzję o przyznaniu Karty Polaka.

Wcześniej ani w Polsce, ani w żadnym innym kraju poza Białorusią Pani nie mieszkała, a w Polsce była Pani tylko w celach turystycznych.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani:

1.Business harbour jest inicjatywą rządową mającą na celu ułatwienie relokacji pracowników oraz biznesu. Jest to również program ułatwiający specjalistom IT przeniesienie i prowadzenie działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ramach programu Poland Business Harbour wprowadzony został specjalny rodzaj wizy – wiza D 23 Poland. Business Harbour, który zwalnia z konieczności uzyskiwania zezwolenia na pracę, umożliwia też zakładanie jednoosobowej działalności gospodarczej w Polsce na takich samych zasadach jak dla obywateli Polski.

Wiza PBH nie jest wizą pracowniczą ale daje możliwość podjęcia pracy lub otwarcia własnej działalności w Polsce. Przyjechała Pani do Polski w celu poszukiwania pracy i przeniesienia centrum zainteresowań do Polski. Niestety przez długi czas nie udawało się znaleźć pracy i udało się dopiero w kwietniu 2022 r.

2.Pani rodzice zostali na Białorusi, W Polsce w tym samym mieście mieszka z Panią brat, który jest Pani najbliższą rodziną i wsparciem oraz najlepszym przyjacielem.

Ma Pani relacje rodzinne z ciocią i kuzynką w (…) oraz kolejną ciocią i wujkiem w (…).

3.Od kiedy znalazła Pani pracę w kwietniu 2022 r. największą więź czuje Pani z Polską. Do tej pory nie była Pani pewna.

4.Po przyjeździe do Polski większą aktywność społeczną, kulturalną itp. wykazywała Pani w Polsce, uczestnicząc w lokalnych wydarzeniach i działając w społeczności.

Na przykład: (...).

Ma Pani przyjaciół w Polsce, spędza Pani z nimi czas, a nawet podróżuje.

5.Gdy tylko znalazła Pani pracę i poczuła się stabilnie, wszystkie Pani hobby i zainteresowania realizowała Pani na terenie Polski. (...).

6.Po powrocie do Polski miała Pani większe zobowiązania w Polsce, np. umowę najmu mieszkania, internet i telewizję, numer telefonu, konta bankowe, a od kwietnia 2022 r. także zobowiązania podatkowe. Na Białorusi nie ma Pani żadnych zobowiązań handlowych i gospodarczych od stycznia 2022 r.

7.Od kiedy płaci Pani składki na NFZ (kwiecień 2022 r.) korzysta Pani z usług zdrowotnych w Polsce. (...).

8.Po przyjeździe do Polski zarejestrowała Pani telefon w Polsce i posiada Pani polski numer telefonu.

9.Nie ma i nigdy nie miała Pani samochodu w żadnym kraju.

10.Suma Pani przychodów przekracza 85 528 zł w 2023 r. i najprawdopodobniej przekroczy tę kwotę w kolejnych latach.

Pytanie

Czy spełnia Pani wszystkie warunki uprawniające do skorzystania z „ulgi na powrót” w latach podatkowych 2023, 2024, 2025 i 2026?

Pani stanowisko w sprawie

Ma Pani prawo do korzystania z ulgi na powrót od 2023 r.

(...) listopada 2021 r. przyjechała Pani do Polski w związku z sytuacją na Białorusi i bez konkretnego celu pozostania na stałe, a tylko po to, aby sprawdzić jakie ma Pani możliwości i perspektywy i dlatego uważa Pani, że dniem przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski jest właśnie (…) 2022 r., gdyż w tym dniu rozpoczęła Pani swoją działalność i Polska stała się centrum Pani interesów pracowniczych i finansowych i postanowiła Pani niezwłocznie złożyć dokumenty na pobyt stały, bo dopiero po znalezieniu pracy postanowiła Pani zostać w Polsce.

Jest Pani Polką, prowadzi Pani tutaj swoją działalność, która się rozwija, ma Pani przyjaciół, hobby i cała aktywność została przeniesiona do Polski. Ma Pani zamiar złożyć wniosek o przyznanie obywatelstwa Rzeczypospolitej Polskiej, gdy spełni Pani wszystkie warunki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

W konsekwencji, zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia po dniu 31 grudnia 2021 r. miejsca zamieszkania na terytorium Polski podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Co istotne, posiadanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest ściśle związane ze spełnieniem ww. przesłanek. Podatnik spełniający kryteria wymienione w art. 3 ust. 1a ustawy, jest uznawany za osobę mającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, natomiast podatnik, który tych kryteriów nie spełnia podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Ponadto zauważyć należy, że wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Oceniając możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w pierwszej kolejności należy ustalić od kiedy – w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – może Pani być uznana za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski, tj. kiedy nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania do Polski.

Z opisu stanu faktycznego oraz z jego uzupełnienia wynika, że (…) listopada 2021 r. przyjechała Pani do Polski na stałe w celu poszukiwania pracy i przeniesienia centrum zainteresowań do Polski. Świadczy o tym również fakt, że wjechała Pani do Polski na podstawie wizy PBH, która została wprowadzona w ramach programu Poland Business Harbour. Business Harbour jest inicjatywą rządową mającą na celu ułatwienie relokacji pracowników oraz biznesu. Jest to również program ułatwiający specjalistom IT przeniesienie i prowadzenie działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, od (…) grudnia 2021 r. wynajmuje Pani w Polsce mieszkanie. W tym samym mieście mieszka Pani brat, który jest Pani najbliższą rodziną, utrzymuje Pani również relacje z dalszą rodziną mieszkającą w Polsce.

Po przyjeździe do Polski większą aktywność społeczną, kulturalną itp. wykazywała Pani w Polsce, uczestnicząc w lokalnych wydarzeniach i działając w społeczności.

Po powrocie do Polski miała Pani większe zobowiązania w Polsce, np. umowę najmu mieszkania, internet i telewizję, numer telefonu , konta bankowe, a od kwietnia 2022 r. także zobowiązania podatkowe.

Powyższe okoliczności wskazują na realizację planów i podejmowanie kolejnych kroków potwierdzających przeniesienie do Polski centrum osobistych i gospodarczych już z chwilą przyjazdu do Polski (…) listopada 2021 r.

Oznacza to, że niezależnie od spełnienia pozostałych przesłanek, nie przysługuje Pani prawo do skorzystania w latach podatkowych 2023-2026 z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Pani przypadku zmiana miejsca zamieszkania nie nastąpiła bowiem po dniu wskazanym w art. 53 ustawy zmieniającej, tj. po 31 grudnia 2021 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).