Przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W latach 2023-2026, może Pan odliczyć osiągniętą kwotę przychodu w danym roku podatkowym, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 18 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan pismem z 25 marca 2024 r. (wpływ 25 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis i uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Przyjechał Pan do Polski w związku ze zmianą stałego miejsca zamieszania na Polskę. Nie planuje Pan powrotu na Białoruś. Posiada Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych i gospodarczych od 1 października 2022 r. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy. Posiada Pan obywatelstwo Białoruskie. Posiada Pan książeczkę pracy wskazującą wszystkie dotychczasowe miejsca pracy na Białorusi do przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, umowy z dwóch ostatnich miejsc pracy na Białorusi oraz świadectwo pracy od pracodawcy w 2022 roku. Ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce od (…) października 2022 r. (data rozpoczęcia działalności gospodarczej). Suma osiąganych przychodów w 2023 r. przekroczyła 85 528 zł. Nie pracował Pan w polskiej firmie. Z ulgi na powrót chce Pan skorzystać tylko w odniesieniu do przychodów uzyskanych z działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem. Biorąc powyższe pod uwagę uważa Pan, że spełnia Pan warunki do korzystania z ulgi na powrót (o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatek dochodowy od osób fizycznych) z rokiem rozpoczęcia korzystania – 2023 i rokiem zakończenia korzystania - 2026.

W dniu 1 października 2022 r. przeprowadził się Pan do Polski. Jest Pan przedsiębiorcą na ryczałcie. Posiadał Pan Kartę Polaka z (…) 2020 r. Karta Polaka została Panu odebrana na terytorium Polski w (...). Na podstawie Karty Polaka otrzymał Pan Kartę Stałego Pobytu (...) 2023 r. w (...). Przed przeprowadzką do Polski mieszkał Pan w Białorusi 40 lat. Nigdy wcześniej nie mieszkał Pan w Polsce. Na stronie (...) zapoznał się Pan z ulgą na powrót. Przepisy prawne wydają się Panu bardzo skomplikowane.

Pytanie

Czy ma Pan prawo do stosowania ulgi na powrót?

Pana stanowisko w sprawie

Ponieważ:

1)przeniósł Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku czego podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od (...) października 2022 r.

2)nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

a)w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)w okresie od początku roku, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

3)posiada Pan Kartę Polaka, z datą (…) 2020 r. Karta Polaka została odebrana na terytorium Polski w (...). W 2023 roku na podstawie Karty Polaka otrzymał Pan kartę stałego pobytu z dnia (…) 2023 r.

4)nie korzystał Pan uprzednio, w całości lub w części, z ww. zwolnienia uważa Pan, że spełnia warunki do korzystania z ulgi na powrót (o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatek dochodowy od osób fizycznych) z rokiem rozpoczęcia korzystania – 2023 i rokiem zakończenia korzystania - 2026.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 powołanej ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 cytowanej ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Ww. ulga polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r.

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku i uzupełnienia wynika, że do Polski przeprowadził się Pan 1 października 2022 r. z zamiarem osiedlenia się na stałe i wskazał Pan, że od tej daty podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy.

W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2022, w którym przeprowadził się Pan na stałe do Polski, nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Zatem, spełnił Pan również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy. Spełnił Pan również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. b) ww. ustawy.

Jednym z warunków, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) jest posiadanie przez podatnika Karty Polaka.

W momencie zmiany miejsca zamieszkania na Polskę posiadał Pan Kartę Polaka. Zmiana miejsca zamieszkania na Polskę odbyła się w 2022 r. Posiadaczem Karty Polaka jest Pan od 2020 r.

Zatem spełnił Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Pana Karty Polaka.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Z przedstawionego przez Pana opisu zdarzenia wynika, że posiada Pan inne dokumenty potwierdzające, że Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się na Białorusi, tj. książeczkę pracy wskazującą wszystkie dotychczasowe miejsca pracy na Białorusi, umowy z dwóch ostatnich miejsc pracy na Białorusi oraz świadectwo pracy od pracodawcy w 2022 roku. Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w sposób oczywisty spełnił Pan również obwarowanie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 cyt. ustawy podatkowej, jako że skorzystanie z rzeczonej ulgi jest możliwe dopiero od złożenia rozliczenia za rok 2022.

Wskazał Pan, że suma Pana przychodów w 2023 r. przekroczy kwotę 85 528 zł.

Ulga na powrót obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 43 powołanej ustawy – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Zatem, na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W latach 2023-2026, może Pan odliczyć osiągniętą kwotę przychodu w danym roku podatkowym, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł.

Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem interpretacji nie jest ustalenie obowiązku podatkowego i miejsce zamieszkania. Powyższe informacje zostały przyjęte jako element stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).