Aplikacja na pulpit
- Tematy:
- deklaracja podatkowa,
- deklaracje,
- dostawa,
- dostawa towarów,
- nabycie,
- nabycie wewnątrzwspólnotowe,
- samochód,
- samochód osobowy
Interpretacja indywidualna z dnia 7 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.109.2024.2.RM
Brak obowiązku rozliczenia podatku VAT w Polsce z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z zakupem samochodu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 23 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku rozliczenia podatku VAT w Polsce z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z zakupem samochodu od niemieckiego kontrahenta. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 kwietnia 2024 r. (wpływ 30 kwietnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Podatnik - (...) NIP (...) nabył w dniu (…) r. samochód osobowy (...) od kontrahenta z Niemiec (fv wystawiona przez niemiecką spółkę z niemieckim nr NIP, bez VAT).
Samochód osobowy cały czas przebywał w Polsce - tzn. niemiecki kontrahent nabył samochód w (…) w polskim salonie i zarejestrował go na siebie (spółka niemiecka) w Polsce (pierwsza rejestracja). Samochód był użytkowany w Polsce przez pracownika niemieckiej firmy nieposiadającej oddziału w Polsce.
Następnie samochód ten został nabyty w Polsce przez Wnioskodawcę - osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w Polsce.
Po nabyciu samochodu Wnioskodawca złożył deklarację VAT-23 i opłacił podatek oraz złożył deklarację VAT-UE za (…).
W związku z tym, że samochód nie został fizycznie przewieziony z Niemiec - nabywca ((...)) nie opłacił akcyzy ani nie wpisał się do rejestru podmiotów akcyzowych.
Nabyty samochód w działalności Pana (…) stanowi środek trwały podlegający amortyzacji, z którym związane jest systematyczne ponoszenie kosztów związanych z jego eksploatacją.
Pytanie sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku
Czy w związku z nabyciem samochodu od niemieckiego kontrahenta, nie jest Pan zobowiązany do rozliczenia podatku VAT w Polsce z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i złożenia informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (druk VAT-23), o której mowa w art. 103 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) oraz informacji podsumowującej?
Pana stanowisko w sprawie sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku
W Pana ocenie, w związku z tym, że samochód został zakupiony na terenie Polski, zarówno rozliczenie podatku VAT w Polsce z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jak i złożenie informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (druk VAT-23) oraz informacji podsumowującej nie było właściwe.
W dniu (…) r. nabył Pan samochód osobowy (...) od kontrahenta z Niemiec (fv wystawiona przez niemiecką spółkę z niemieckim nr NIP, bez VAT). Samochód osobowy cały czas przebywał w Polsce - tzn. niemiecki kontrahent nabył samochód w (…) r. w polskim salonie i zarejestrował go na siebie (spółka niemiecka) w Polsce (pierwsza rejestracja). Samochód był użytkowany w Polsce przez pracownika niemieckiej firmy nieposiadającej oddziału w Polsce. Następnie samochód ten został przez Pana nabyty w Polsce - osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w Polsce.
Po nabyciu samochodu złożył Pan informację VAT-23 i opłacił Pan podatek oraz złożył deklarację VAT-UE za (…). W związku z tym, że samochód nie został fizycznie przewieziony z Niemiec - Pan jako nabywca nie opłacił akcyzy ani nie wpisał się Pan do rejestru podmiotów akcyzowych. Nabyty samochód w Pana działalności stanowi środek trwały podlegający amortyzacji, z którym związane jest systematyczne ponoszenie kosztów związanych z jego eksploatacją.
Mając powyższe na uwadze, Pana zdaniem, nie jest Pan zobowiązany do rozliczenia podatku VAT w Polsce z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i złożenia informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (druk VAT-23), o której mowa w art. 103 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) oraz informacji podsumowującej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) – zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Przy czym, według art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. (pkt 1),
Przez terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (pkt 4).
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
W myśl art. 9 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
1)nabywcą towarów jest:
a)podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b)osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
− z zastrzeżeniem art. 10;
2)dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:
1)nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,
2)dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2
- jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.
Zatem transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą tych towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.
Przy tym, z art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
Stosownie do art. 25 ust. 1 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.
Z opisu sprawy wynika, że jest Pan osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w Polsce. (…) r. nabył Pan od kontrahenta z Niemiec samochód osobowy (...). Nabyty samochód stanowi środek trwały podlegający amortyzacji w Pana działalności gospodarczej. Faktura dokumentująca transakcję została wystawiona przez niemiecką spółkę z niemieckim nr NIP, bez VAT. Niemiecki kontrahent nabył samochód w (…) roku w polskim salonie i zarejestrował go na siebie (spółka niemiecka) w Polsce (pierwsza rejestracja). Samochód nie został fizycznie przewieziony z Niemiec. Samochód cały czas przebywał w Polsce, tj. był użytkowany w Polsce przez pracownika niemieckiej firmy nieposiadającej oddziału w Polsce. Po nabyciu samochodu złożył Pan deklarację VAT-23 i opłacił podatek oraz złożył deklarację VAT-UE za (…).
Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w związku z opisanym nabyciem samochodu od niemieckiego kontrahenta ma Pan obowiązek rozliczyć podatek VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i złożyć informację o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (druk VAT-23), oraz informację podsumowującą.
Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że stosownie do art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:
1)wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
2)wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
3)dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
4)usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca,
5)przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock, o której mowa w dziale II rozdziale 3b, oraz o zmianach w zakresie tej procedury zawartych w informacjach
zwane dalej "informacjami podsumowującymi".
W myśl art. 99 ust. 10 ustawy:
W przypadku gdy podatnicy, o których mowa w art. 15, oraz podmioty niebędące podatnikami wymienionymi w art. 15, niemające obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub w ust. 8, dokonują jedynie wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, deklarację podatkową w zakresie nabywanych nowych środków transportu składa się w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu.
Zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.
Na podstawie art. 103 ust. 4 ustawy:
Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.
W myśl art. 103 ust. 5 ustawy:
W przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika.
Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 105 ust. 7 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu z 27 maja 2019 r. w sprawie wzoru informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1007) określił wzór takiej informacji. Jest to druk VAT-23, stanowiący załącznik do ww. rozporządzenia.
Powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, zobowiązują podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o takim nabyciu oraz do zapłaty podatku z tego tytułu. Przy czym informacja i zapłata podatku dotyczy zarówno „nowych środków transportu” jak i „innych środków transportu”.
Z cytowanych przepisów ustawy wynika, że jeżeli podatnik podatku od towarów i usług (rozliczający ten podatek na zasadach ogólnych), przywozi z innego państwa Unii Europejskiej nabyty środek transportu, który będzie chciał zarejestrować na terytorium Polski lub jeżeli ten środek transportu nie podlega rejestracji, ale będzie użytkowany na terytorium Polski – podatnik zobowiązany jest wpłacić należny podatek od towarów i usług we właściwym urzędzie skarbowym w ciągu 14 dni licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego. Podatnik jest także zobowiązany do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego na określonym formularzu (VAT-23) informacji o nabytym środku transportu, wraz z załączoną kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu.
Druk VAT-23 stanowi więc informację o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu.
Jednocześnie, podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, mają obowiązek składać informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów (informacje podsumowujące), na podstawie art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Wskazać należy, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:
‒po pierwsze - podmiot z jednego państwa członkowskiego UE musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel (na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa towarów),
‒po drugie - po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki.
W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej).
Odnosząc powyższe do Pana sytuacji, należy wskazać, że nabycie samochodu od niemieckiego kontrahenta nie będzie stanowić wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W analizowanej sprawie doszło do dostawy towarów pomiędzy niemieckim kontrahentem (dostawca) i Panem (nabywca), niemniej jednak w wyniku dokonanej dostawy towar (samochód) nie był przemieszczany z terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE do Polski. Jak Pan jednoznacznie wskazuje samochód nie został fizycznie przewieziony z Niemiec do Polski. Niemiecki kontrahent nabył samochód w Polsce i tu dokonał jego pierwszej rejestracji. Samochód cały czas był użytkowany w Polsce przez pracownika niemieckiej firmy. W tej sytuacji nie można mówić o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towaru (samochodu).
Tym samym, w związku z zakupem samochodu od niemieckiego kontrahenta nie był Pan zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i złożenia informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (druk VAT-23), o której mowa w art. 103 ust. 5 ustawy i informacji podsumowującej.
Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
