Dotyczy ustalenia, czy można uznać za koszty kwalifikowane koszty związane z dzierżawą gruntu od podmiotu powiązanego, przy spełnieniu zasad kwalifikowalności wydatków określonych w Rozporządzeniu

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek, z 4 kwietnia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 lit. e Rozporządzenia, może uznać za koszty kwalifikowane koszty związane z dzierżawą gruntu od Podmiotu powiązanego, przy spełnieniu zasad kwalifikowalności wydatków określonych w Rozporządzeniu, których poniesienie stanowi podstawę do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(…) (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”), podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Polsce.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz sprzedaży (…) na rynku polskim oraz na rynkach zagranicznych. Spółka wchodzi w skład (…) grupy kapitałowej.

Wnioskodawca, na podstawie art. 13, art. 14 i art. 15 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 459) w związku z § 4, § 7 i § 8 ust. 9 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2861 ze zm.) i § 1 Rozporządzenia Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 29 sierpnia 2018 r. w sprawie powierzenia zarządzającemu (…) Specjalną Strefą Ekonomiczną wydawania decyzji o wsparciu oraz wykonywania kontroli realizacji decyzji o wsparciu (Dz. U. z 2018 r., poz. 1701), a także na podstawie § 1 pkt 8 Rozporządzenia Ministra Przedsiębiorczości i Technologii z dnia 29 sierpnia 2018 r. w sprawie ustalenia obszarów i przypisania ich zarządzającym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1698) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 572), uzyskał decyzję o wsparciu nr (…) z dnia (…) 2024 r. na realizację nowej inwestycji (dalej: „Inwestycja”), wydaną przez (…) Specjalną Strefę Ekonomiczną Sp. z o.o. działającą w imieniu Ministra Rozwoju i Technologii (dalej: „Decyzja o wsparciu”).

Decyzja o wsparciu obejmuje prowadzenie przez Spółkę działalności gospodarczej rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie następujących wyrobów wytworzonych lub usług określonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

-(…)

Decyzja o wsparciu została wydana na czas określony - 14 lat licząc od dnia jej wydania.

W związku z uzyskaniem Decyzji o wsparciu Wnioskodawca planuje rozpocząć korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie Decyzji o wsparciu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT oraz przepisach ustawy o WNI wraz z przepisami wykonawczymi do tej ustawy, tj. przede wszystkim Rozporządzeniem.

Spółka, zgodnie z przepisami tych aktów prawnych, zamierza korzystać z limitu zwolnienia podatkowego kalkulowanego jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą (jak wskazano w § 5 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia).

W związku z planowaną Inwestycją Wnioskodawca zobowiązał się do poniesienia kosztów kwalifikowalnych Inwestycji w rozumieniu:

-§ 4 oraz § 8 ust. 1 pkt 1 lit. a - d Rozporządzenia o łącznej wartości co najmniej 16 378 000,00 zł w terminie do dnia 30 czerwca 2025 r.,

-§ 4 oraz § 8 ust. 1 pkt 1 lit. e Rozporządzenia o łącznej wartości co najmniej 1 126 710,00 zł w terminie do dnia 30 czerwca 2030 r.

Zgodnie z treścią Decyzji o wsparciu, termin zakończenia realizacji Inwestycji, po upływie którego koszty inwestycji nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane, z wyjątkiem kosztów określonych w § 8 ust. 1 pkt 1 lit. e Rozporządzenia, określony został na dzień 30 czerwca 2025 r.

Maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych Inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 9 Rozporządzenia wyniesie 17 504 710,00 zł.

Zgodnie z Decyzją o wsparciu, Inwestycja prowadzona będzie w obrębie (…), w miejscowości (…), w gminie (…), w powiecie (…), w województwie (…), na terenie działek o nr (… o powierzchni (…) ha, (…) o powierzchni (…) ha i (…) o powierzchni (…) ha (dalej: „Działki”).

W ramach kosztów kwalifikowanych, planowanych do poniesienia zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 lit. e Rozporządzenia, Wnioskodawca planuje kwalifikować koszt związany z dzierżawą gruntu, którego właścicielem jest podmiot, będący podmiotem powiązanym w stosunku do Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT (dalej: „Podmiot powiązany” lub „Wydzierżawiający”).

Wnioskodawca dysponuje i będzie dysponował Działkami na cele Inwestycji na podstawie umowy dzierżawy zawartej z Podmiotem powiązanym (dalej: „Umowa dzierżawy”). Z tytułu dzierżawy nieruchomości gruntowej Wnioskodawca uiszcza i będzie uiszczał czynsz na rzecz Wydzierżawiającego. Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił ponadto wszelkie koszty związane z eksploatacją przedmiotu dzierżawy, w tym opłaty za media, wywóz nieczystości stałych i inne.

Przewidziany okres dzierżawy gruntu będzie trwał dłużej niż 5 lat, licząc od dnia zakończenia Inwestycji.

Spółka jest tzw. dużym przedsiębiorstwem, tj. nie spełnia kryteriów uznania za mikroprzedsiębiorstwo, małe przedsiębiorstwo lub średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 2 ust. 1 Załącznika I do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U. UE. L. 2014.187.1).

W zakresie działalności objętej Wnioskiem Spółka nie uzyskiwała, nie uzyskuje i nie zamierza uzyskiwać przychodów z zysków kapitałowych.

Spółka nie posiadała, nie posiada i nie będzie posiadać statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Wnioskodawca nie korzysta jeszcze ze zwolnień określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub pkt 34a ustawy o CIT.

Koszty kwalifikowane z tytułu dzierżawy gruntu, o których mowa we Wniosku, nie są i nie będą zwracane Spółce w jakiejkolwiek formie.

Pytanie

Czy Wnioskodawca, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 lit. e Rozporządzenia, może uznać za koszty kwalifikowane koszty związane z dzierżawą gruntu od Podmiotu powiązanego, przy spełnieniu zasad kwalifikowalności wydatków określonych w Rozporządzeniu, których poniesienie stanowi podstawę do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty ponoszone z tytułu dzierżawy gruntu od Podmiotu powiązanego będą stanowiły koszty kwalifikowane zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 lit. e Rozporządzenia, przy założeniu spełnienia zasad kwalifikowalności wydatków określonych w Rozporządzeniu, których poniesienie stanowi podstawę do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Na podstawie ustawy o WNI wprowadzony został mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu realizacji nowych inwestycji.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o WNI pod pojęciem nowej inwestycji należy rozumieć:

a)inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

b)nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 4 ustawy o WNI, zwolnienie od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

Jak wynika z art. 13 ust. 1 ustawy o WNI, wsparcie, o którym mowa wyżej, udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji o wsparciu.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o WNI, przedmiotem decyzji o wsparciu jest nowa inwestycja przedsiębiorcy, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona przepisami wydanymi na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o WNI, tj. stosownymi rozporządzeniami Rady Ministrów.

Elementy decyzji o wsparciu zostały wyszczególnione w art. 15 ust. 1 ustawy o WNI, w którym wskazano, że decyzja ta musi zawierać okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej objętej wsparciem, a także warunki, które muszą zostać spełnione przez przedsiębiorcę. Warunki te odnoszą się m.in. do:

- obowiązku tworzenia przez przedsiębiorcę określonej liczby nowych miejsc pracy w związku z realizacją nowej inwestycji, przez określony czas,

- obowiązku poniesienia przez przedsiębiorcę w określonym terminie kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji,

- terminu zakończenia realizacji nowej inwestycji, po upływie którego koszty nowej inwestycji poniesione przez przedsiębiorcę nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane, z wyłączeniem dwuletnich kosztów pracy, kosztów związanych z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli oraz leasingu finansowego, które mogą być kwalifikowane po terminie zakończenia inwestycji,

- maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych, jakie mogą być uwzględnione przy określeniu maksymalnej wysokości pomocy publicznej,

- kryteriów ilościowych i kryteriów jakościowych, do których spełnienia zobowiązał się przedsiębiorca,

- terenu, na którym nowa inwestycja zostanie zrealizowana z uwzględnieniem danych ewidencyjnych nieruchomości.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o WNI, i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Limit wskazanego wyżej zwolnienia podatkowego oblicza się zgodnie z § 5 Rozporządzenia, który stanowi, że maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

1)kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, których wysokość nie może być wyższa niż maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych, o której mowa w § 8 ust. 9, albo

2)tworzenia nowych miejsc pracy w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników

- z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

W świetle powyższego, kategorie kosztów, które mogą być zaliczane do wydatków kwalifikowanych nowej inwestycji zostały wymienione w § 8 ust. 1 Rozporządzenia.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 lit. e Rozporządzenia, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem z tytułu kosztów nowej inwestycji zalicza się koszty, będące kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od dnia zakończenia nowej inwestycji.

Stosownie do § 8 ust. 3 pkt 1 Rozporządzenia koszty określone w ust. 1 pkt 1 zalicza się do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem z tytułu kosztów nowej inwestycji, jeżeli zostały poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w ust. 1 pkt 1 lit. e - jeżeli zostały poniesione w okresie nie dłuższym niż do zakończenia okresu utrzymania inwestycji, trwającego przez okres 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców przez okres 3 lat, licząc od dnia zakończenia nowej inwestycji.

W konsekwencji, na mocy przywołanych regulacji, przedsiębiorcy realizujący inwestycje w ramach decyzji o wsparciu mają, co do zasady, prawo rozpoznawania kosztów dzierżawy gruntu w puli wydatków kwalifikowanych budujących limit dostępnej pomocy publicznej. Dodatkowo, warunkiem uznania kosztu za kwalifikowany jest jego poniesienie w okresie ważności decyzji o wsparciu oraz w objętej nią lokalizacji.

Tym samym, aby koszty dzierżawy gruntu mogły zostać przez Wnioskodawcę rozpoznane jako koszty kwalifikowane Inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 1 lit. e Rozporządzenia, koszty te muszą spełniać łącznie następujące warunki:

- muszą być to koszty nowej inwestycji, a zatem muszą wykazywać związek z inwestycją będącą podstawą wydania decyzji o wsparciu,

- muszą być poniesione w trakcie obowiązywania decyzji o wsparciu, a więc od momentu jej wydania do dnia zakończenia okresu utrzymania inwestycji, trwającego przez okres 5 lat, licząc od dnia zakończenia nowej inwestycji,

- okres dzierżawy gruntów, których koszty uznawane są za wydatki kwalifikowane, musi trwać co najmniej 5 lat, licząc od dnia zakończenia nowej inwestycji.

Wnioskodawca wskazuje, że koszty ponoszone przez niego na podstawie Umowy dzierżawy będą spełniać wszystkie wymienione wyżej warunki, ponieważ:

- na terenie dzierżawionej nieruchomości Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą związaną z Inwestycją objętą Decyzją o wsparciu, z której dochody podlegać będą zwolnieniu z opodatkowania na podstawie Decyzji o wsparciu, a zatem koszty dzierżawy nieruchomości stanowią koszty Inwestycji, której przeprowadzenie było niezbędne dla możliwości prowadzenia działalności na podstawie Decyzji o wsparciu - a tym samym koszty te są bezpośrednio związane z planowaną Inwestycją,

- koszty dzierżawy gruntu, mające stanowić koszty kwalifikowane, ponoszone będą w trakcie obowiązywania Decyzji o wsparciu, a więc od momentu jej wydania do dnia zakończenia okresu utrzymania Inwestycji, trwającego przez okres 5 lat, licząc od dnia zakończenia nowej inwestycji,

- okres dzierżawy gruntu na podstawie Umowy dzierżawy będzie trwał co najmniej 5 lat, licząc od dnia zakończenia realizacji Inwestycji.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, żaden z przepisów, mających zastosowanie do pomocy publicznej przyznawanej w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie decyzji o wsparciu, nie przewiduje ograniczenia rozpoznania jako kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje tylko do kosztów związanych z dzierżawą czy nabyciem gruntów od podmiotu niepowiązanego. Ograniczeń takich nie przewiduje zarówno Rozporządzenie, jak też inne przepisy regulujące kwestie udzielania pomocy przedsiębiorcom, tj.: ustawa o WNI, ustawa o CIT czy Rozporządzenie nr 651/2014.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż stosowne zastrzeżenie w tym zakresie zostało przewidziane w przypadku zakupu wartości niematerialnych i prawnych. W § 8 ust. 4 pkt 2 Rozporządzenia wskazano bowiem, że wartości niematerialne i prawne kwalifikują się do kosztów nowej inwestycji, jeżeli będą nabyte na warunkach rynkowych od osoby trzeciej niepowiązanej z nabywcą. Podobne postanowienia zostały przewidziane także w regulacjach unijnych.

Należy podkreślić, że odpowiednie ograniczenie nie zostało natomiast przewidziane dla innych rodzajów kosztów kwalifikowanych, w tym kosztów związanych z dzierżawą gruntów. W związku z tym, dokonując wykładni a contrario przepisów, należy uznać, że skoro takie ograniczenie odnosi się tylko do wartości niematerialnych i prawnych, a nie zostało przewidziane w odniesieniu do kosztów związanych z dzierżawą gruntów, to nie dotyczy ono kosztów w tym zakresie.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy jest on uprawniony do rozpoznania kosztów dzierżawy gruntu od Podmiotu powiązanego jako kosztów kwalifikowanych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie także w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora KIS. Przykładowo, w interpretacji Dyrektora KIS z dnia 2 listopada 2022 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.687.2022.1.JKU, której stan faktyczny był zasadniczo zbieżny ze stanem faktycznym objętym Wnioskiem, Dyrektor KIS wskazał, że:

„Z treści wniosku wynika, że w związku z uzyskaniem DoW Spółka planuje rozpocząć korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie DoW, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p. Wnioskodawca będzie dysponował działką na cele Inwestycji na podstawie Umowy dzierżawy, w świetle której przewidziany okres dzierżawy gruntu wykracza poza termin 1 stycznia 2028 r. (3 lata od zakończenia Inwestycji). Z tytułu dzierżawy nieruchomości Wnioskodawca uiszczać będzie czynsz na rzecz Wydzierżawiającego. Spółka jest mikro, małym lub średnim przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 2 ust. 1 Załącznika 1 do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu.

Zatem, wydatki poniesione na czynsz dzierżawy gruntu mogą stanowić koszty kwalifikowane w przypadku, gdy okres dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, czy Spółka, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia, może uznać za koszt kwalifikowany koszty związane z dzierżawą gruntu od podmiotu powiązanego przy spełnieniu zasad kwalifikowalności wydatków określonych w Rozporządzeniu jest prawidłowe”.

Podobne stanowisko było prezentowane przez Dyrektora KIS także w interpretacjach indywidualnych, których przedmiotem były inne rodzaje kosztów, objęte katalogiem kosztów kwalifikowanych z § 8 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia, tj. koszty związane z nabyciem nieruchomości oraz koszty związane z nabyciem prawa użytkowania wieczystego gruntów, również od podmiotu powiązanego. Przykładowo:

-w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2024 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.584.2023.3.AN, dotyczącej kwalifikowalności kosztów związanych z nabyciem nieruchomości od podmiotu powiązanego, Dyrektor KIS wskazał, że:

„(...) prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych.

Natomiast, uznanie poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane jest uzależnione od tego, czy dane koszty będą miały wpływ na proces produkcji (usług) przedsiębiorstwa, w sposób konkretyzujący nową inwestycję.

(...)

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu wskazać należy, że wydatki na zakup nieruchomości o których mowa we wniosku, mogą zostać uznane za koszt kwalifikowany nowej inwestycji.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2, jest prawidłowe”.

-w interpretacji indywidualnej z dnia 18 listopada 2022 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.683.2022.1.IZ, dotyczącej kwalifikowalności kosztów nabycia użytkowania wieczystego gruntów od podmiotu powiązanego, Dyrektor KIS stwierdził, że:

„(...) wydatek związany z nabyciem praw do zabudowanych nieruchomości gruntowych może zostać uznany za koszt kwalifikowany. Dla uznania wydatku za koszt kwalifikowany istotne znaczenie ma moment poniesienia wydatku. Jeżeli wydatek zostanie poniesiony przed wydaniem decyzji o wsparciu, nie może być uznany za koszt kwalifikowany w rozumieniu § 8 ust. 1 rozporządzenia. Taka sytuacja nie ma jednak miejsca w analizowanej sprawie, bowiem nabycie prawa do gruntu będzie miało miejsce po otrzymaniu decyzji o wsparciu.

(...)

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, czy wydatki wymienione w opisie zdarzenia przyszłego, poniesione po uzyskaniu decyzji o wsparciu, to jest nabycie wieczystego użytkowania gruntów od podmiotu powiązanego, stanowić będą koszty kwalifikowane w rozumieniu § 8 ust. 1 Rozporządzenia i wpłyną na kalkulację kwoty pomocy publicznej przysługującej Spółce w postaci zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., należy uznać za prawidłowe”.

Wnioskodawca wskazuje, że zarówno koszty związane z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego, o których mowa w dwóch ostatnich powołanych wyżej interpretacjach, jak i koszty związane z dzierżawą gruntów, należą do katalogu kosztów nowej inwestycji, stanowiących koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem na podstawie § 8 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia.

Wnioski:

- Okres dzierżawy gruntu, na którym prowadzona będzie przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza na podstawie Decyzji o wsparciu, będzie trwał co najmniej 5 lat, licząc od dnia zakończenia Inwestycji.

- Ponadto, jak wskazano w uzasadnieniu Wniosku, w odniesieniu do ponoszonych kosztów związanych z dzierżawą gruntu spełnione zostaną również wszystkie pozostałe warunki, których zrealizowanie jest wymagane dla uznania danego wydatku za koszt kwalifikowany.

- Tym samym, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania kosztów związanych z dzierżawą gruntu, na którym prowadzona będzie działalność gospodarcza na podstawie Decyzji o wsparciu, poniesionych w okresie od dnia uzyskania Decyzji o wsparciu do dnia zakończenia okresu utrzymania Inwestycji, trwającego przez okres 5 lat, licząc od dnia zakończenia nowej inwestycji, tj. do dnia 30 czerwca 2030 r., jako kosztów kwalifikowanych Inwestycji w rozumieniu § 8 ust. 1 pkt 1 lit. e Rozporządzenia, które to koszty stanowią podstawę do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

 - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.