Aplikacja na pulpit
Interpretacja indywidualna z dnia 21.06.2017, sygn. 0114-KDIP4.4012.143.2017.2.MK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4.4012.143.2017.2.MK
Po dokonanej centralizacji przez Gminę, jednostki organizacyjne gminy wystawiając faktury i dokumentując sprzedaż swoich towarów i usług, a także podając dane do faktur wystawianych im jako nabywającym towary i usługi, powinny podawać adres głównego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, tj. adres Wnioskodawcy-Gminy. Tym samym w zakresie pytania nr 2 wniosku, należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, odnośnie sposobu oznaczania stron transakcji na fakturach: nazwa Gminy, adres Urzędu Miasta wskazany w zgłoszeniu identyfikacyjnym (jak wskazał Wnioskodawca jest to adres głównego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej) oraz NIP Gminy. Natomiast preferowany przez Gminę sposób oznaczania stron (wskazany w pytaniu nr 1) należy uznać za nieprawidłowy.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zamieszczania danych na fakturach:
- pytanie nr 1 wniosku jest nieprawidłowe,
- pytanie nr 2 wniosku jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zamieszczania danych na fakturach.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
W dniu 29 września 2015 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej także: Trybunał lub TSUE) wydał wyrok w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów (dalej jako: Wyrok TSUE). W wyroku TSUE stwierdzono, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe, nie mogą być uznane za podatników VAT, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności. 26 października 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał uchwałę o sygn. akt I FPS 4/15 (dalej jako: Uchwała), w której stwierdzono, że także zakłady budżetowe nie mogą być uznane za podatników VAT, gdyż nie spełniają kryterium samodzielności. W efekcie, pojawiła się konieczność dostosowania samorządowych rozliczeń VAT do tez przedstawionych w Wyroku TSUE i Uchwale Wyżej wspomniane dostosowanie polegało na scentralizowaniu rozliczeń VAT w jednostce samorządu terytorialnego.
Po centralizacji, przeprowadzonej z dniem 1 stycznia 2017 r., podatnikiem VAT jest wyłącznie Gmina Miasto (dalej jako: Miasto, Gmina lub Wnioskodawca), która w swoich rozliczeniach zbiorczo ujmuje obroty swojego Urzędu Miasta, a także wszystkich samorządowych jednostek budżetowych i zakładu budżetowego. Miasto wskazuje również, że dokonało korekt rozliczeń za okresy rozliczeniowe upływające przed dniem podjęcia przez nią wspólnych rozliczeń.
