Uznanie czynności świadczonych przez Najemcę na Państwa rzecz w zamian za wynagrodzenie, za opodatkowane podatkiem VAT oraz prawa do odliczenia podatku VAT i ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym z faktur otrzymanych od Najemcy i dokumentujących wypłatę wynagrodzenia (zachęty finansowej) przez Państwa.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania czynności świadczonych przez Najemcę na Państwa rzecz w zamian za wynagrodzenie, za opodatkowane podatkiem VAT oraz prawa do odliczenia podatku VAT i ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym z faktur otrzymanych od Najemcy i dokumentujących wypłatę wynagrodzenia (zachęty finansowej) przez Państwa.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1.Zainteresowana będąca stroną postępowania:

• A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

• B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A. sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej: „Wynajmujący”) jest właścicielem nieruchomości gruntowej położonej w (…), o łącznej powierzchni (…) m.kw., na którą składają się działki gruntu o numerach: 1, 2, 3, 4, 5, 6 oraz 7, dla których prowadzone są księgi wieczyste o numerach (…) przez Sąd Rejonowy w (…). Na przedmiotowych gruntach położone są budynki magazynowe oraz biurowe, jak również budowle i infrastruktura techniczna, które funkcjonują w obrocie pod nazwą C. (dalej: „C.”).

12 grudnia 2016 r. pomiędzy Wynajmującym (funkcjonującym wówczas pod poprzednią nazwą - D. sp. z o.o.) i B. Sp. z o.o. (dalej: „Najemca”; Wynajmujący i Najemca będą dalej zwani łącznie: „Zainteresowani”) została zawarta umowa najmu (dalej: „Pierwotna Umowa Najmu”), na podstawie której Wynajmujący wynajął Najemcy powierzchnię magazynową oraz powierzchnię biurową w C., jak również miejsca parkingowe zlokalizowane na terenie C. Pierwotna Umowa Najmu była kilkukrotnie aneksowana. Pierwotna Umowa Najmu wygasła 5 września 2022 r. z uwagi na upływ czasu na jaki umowa ta została zawarta.

W związku z upływającym terminem czasu trwania najmu, Zainteresowani podjęli rozmowy i negocjacje dotyczące ewentualnego przedłużenia czasu trwania najmu. 7 października 2022 r. Zainteresowani zawarli umowę najmu na czas określony od daty wygaśnięcia Pierwotnej Umowy Najmu do 15 października 2022 r. Jednocześnie, na mocy porozumienia zawartego 11 października 2022 r. Zainteresowani zawarli nową umowę najmu (dalej: „Nowa Umowa Najmu”) na bazie postanowień Pierwotnej Umowy Najmu obowiązującej do 5 września 2022 r. Na podstawie Nowej Umowy Najmu Wynajmujący (funkcjonujący wówczas pod firmą F. Sp. z o.o.) wynajął Najemcy powierzchnię magazynową oraz powierzchnię biurową w C., jak również miejsca parkingowe zlokalizowane na terenie C. Datą rozpoczęcia najmu, zgodnie z Nową Umową Najmu, jest 15 października 2022 r. Nowa Umowa Najmu została zawarta na okres pięciu lat. Z tytułu najmu Najemca zobowiązany jest do płacenia czynszu na rzecz Wynajmującego.

Z uwagi na uwarunkowania rynkowe, w porozumieniu zawartym 11 października 2022 r. dotyczącym zawarcia Nowej Umowy Najmu Zainteresowani uzgodnili, iż Wynajmujący zapłaci na rzecz Najemcy wynagrodzenie stanowiące zachętę finansową dla Najemcy do zawarcia Nowej Umowy Najmu. Zachęta finansowa stanowi wynagrodzenie płacone przez Wynajmującego na rzecz Najemcy w zamian za wyrażenie przez Najemcę zgody na przedłużenie czasu trwania najmu pomieszczeń w C. oraz zgodę Najemcy na zawarcie Nowej Umowy Najmu na okres kolejnych pięciu lat.

Celem zaoferowania przez Wynajmującego powyższej zachęty finansowej było uatrakcyjnienie oferty Wynajmującego w zakresie dalszego wynajmowania powierzchni w C. i skłonienie Najemcy do wyrażenia zgody na przedłużenie najmu na kolejne lata.

Zgodnie z porozumieniem zawartym przez Zainteresowanych, wynagrodzenie stanowiące zachętę finansową ma zostać wypłacone Najemcy w sześciu równych płatnościach uzgodnionych w walucie euro, z których pierwsza ma być dokonana przez Wynajmującego w terminie 30 dni od daty rozpoczęcia najmu (tj. od 15 października 2022 r.), a kolejne w terminie 30 dni po upływie odpowiednio 7, 13, 19, 25 i 31 miesiąca okresu najmu liczonego od daty rozpoczęcia najmu (czyli od 15 października 2022 r.). Do chwili złożenia niniejszego wniosku, wypłacone zostały trzy części uzgodnionego wynagrodzenia.

Zgodnie z zawartym porozumieniem, obowiązek wypłaty wyżej wskazanego wynagrodzenia przez Wynajmującego na rzecz Najemcy wygaśnie lub zostanie proporcjonalnie zmniejszony w przypadku rozwiązania najmu przez Najemcę przed upływem uzgodnionego nowego czasu trwania najmu.

Wynajmujący i Najemca są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT w Polsce. Wynajmujący prowadzi działalność w zakresie komercyjnego wynajmu powierzchni magazynowych, biurowych i miejsc parkingowych w C. Działalność prowadzona przez Wynajmującego jest opodatkowana podatkiem VAT. Zainteresowani nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 Ustawy VAT.

Pytania

1.Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego, polegające na wyrażeniu zgody na przedłużenie czasu trwania najmu i zawarcie Nowej Umowy Najmu na kolejne kilka lat, w zamian za co Najemca otrzymał (i otrzyma w przyszłości) wynagrodzenie od Wynajmującego, stanowi odpłatną usługę świadczoną przez Najemcę na rzecz Wynajmującego, a co za tym idzie, wypłata przez Wynajmującego na rzecz Najemcy przedmiotowego wynagrodzenia podlega opodatkowaniu VAT i nie jest zwolniona z tego podatku?

2.Czy Wynajmujący ma (i będzie miał w przypadku płatności realizowanych w przyszłości) prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT (i ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym) wynikającego z faktur wystawianych przez Najemcę na Wynajmującego, dokumentujących wypłatę wynagrodzenia na rzecz Najemcy z tytułu wyrażenia przez Najemcę zgody na przedłużenie okresu najmu i zawarcie Nowej Umowy Najmu?

Państwa stanowisko w sprawie

Własne stanowisko w zakresie pytania nr 1

Zdaniem Zainteresowanych, przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego polegające na wyrażeniu zgody na przedłużenie czasu trwania najmu i zawarcie Nowej Umowy Najmu na kolejne kilka lat, w zamian za co Najemca otrzymał (i otrzyma w przyszłości) wynagrodzenie od Wynajmującego, stanowi odpłatną usługę świadczoną przez Najemcę na rzecz Wynajmującego, a co za tym idzie, wypłata przez Wynajmującego na rzecz Najemcy przedmiotowego wynagrodzenia podlega opodatkowaniu VAT i nie jest zwolniona z tego podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1) Ustawy VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie "dostawy towarów" zostało zdefiniowane w art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, zgodnie z którym przez "dostawę towarów" należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Jak stanowi art. 2 pkt 6) Ustawy VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Działanie lub zaniechanie Najemcy polegające na wyrażeniu zgody na przedłużenie umowy najmu o kolejnych 5 lat i zawarcie w tym celu Nowej Umowy Najmu nie stanowi przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczami, ich częściami lub też energii w jakiejkolwiek postaci. Dlatego też, przedmiotowe świadczenie Najemcy nie może zostać uznane za odpłatną dostawę towarów.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższego przepisu wynika, iż za świadczenie usług należy uznać wszystkie te świadczenia, których nie można uznać za dostawę towarów. Celem takiej konstrukcji przepisów jest realizacja zasady powszechności opodatkowania, tj. objęcie opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług każdego świadczenia wykonywanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Orzecznictwo sądowe (zarówno Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jak i sądów polskich), a także dorobek doktryny w zakresie podatku VAT pozwoliły na wypracowanie określonych warunków, których zaistnienie musi być zweryfikowane dla uznania, iż określona transakcja stanowi usługę dla celów tej daniny. Zgodnie z jednolitym stanowiskiem w tym zakresie, co do zasady, warunkami koniecznymi do uznania transakcji za usługę dla celów VAT są:

• działanie w charakterze podatnika w ramach danej transakcji, czyli konieczność uznania danej czynności za wykonaną w ramach działalności gospodarczej,
• odpłatność, czyli istnienie bezpośredniego związku między świadczeniem a płatnością,
• istnienie beneficjenta danej usługi, czyli podmiotu odnoszącego korzyść w wyniku jej wyświadczenia,
• istnienie stosunku prawnego będącego podstawą realizacji danej usługi.

Analiza opisanego w niniejszym wniosku porozumienia zawartego między Zainteresowanymi w zakresie przedłużenia czasu trwania najmu powierzchni w C. i zawarcia w tym celu Nowej Umowy Najmu, prowadzi do wniosku, iż wszystkie wyżej wymienione elementy konieczne do uznania tej transakcji za usługę świadczoną przez Wynajmującego na rzecz Najemcy, są spełnione.

Najemca, wyrażając zgodę na przedłużenie najmu i zawarcie w tym celu nowej umowy, spełnia świadczenie na rzecz Wynajmującego, działając w charakterze podatnika VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Świadczeniem Najemcy realizowanym na rzecz Wynajmującego jest nie tylko wyrażenie zgody na przedłużenie czasu trwania najmu, ale również faktyczne zobowiązanie Najemcy do kontynuowania tej umowy przez ustalony czas (tj. zobowiązanie do powstrzymania się od rozwiązania przedmiotowej umowy). W przypadku bowiem przedterminowego rozwiązania najmu przez Najemcę, wynagrodzenie należne Najemcy od Wynajmującego z tytułu przedłużenia okresu najmu ulegnie zmniejszeniu lub też wygaśnie całkowicie.

Beneficjentem świadczenia realizowanego przez Najemcę, czyli podmiotem odnoszącym korzyść z tego świadczenia, jest Wynajmujący. W rezultacie zgody Najemcy na kontynuowanie najmu powierzchni komercyjnej, Wynajmujący ma możliwość czerpania przychodów w postaci czynszu najmu wynikającego z Nowej Umowy Najmu.

W transakcji tej występuje także element odpłatności, ponieważ, w zamian za wyrażenie przez Najemcę zgody na przedłużenie najmu i zawarcie nowej umowy, Wynajmujący zobowiązał się do zapłaty wynagrodzenia pieniężnego na rzecz Najemcy. Zapłata tego wynagrodzenie stanowi zachętę do przedłużenia najmu przez Najemcę i jest wynikiem negocjacji przeprowadzonych przez Zainteresowanych w związku z zakończeniem czasu trwania Pierwotnej Umowy Najmu. Bez zapłaty takiego wynagrodzenia, nie byłoby możliwe uzyskanie zgody Najemcy na przedłużenie Najmu, w konsekwencji czego Wynajmujący nie mógłby zawrzeć z Najemcą nowej umowy. Podstawą realizacji powyższej usługi świadczonej przez Najemcę jest stosunek prawny, uregulowany w porozumieniu zawartym przez Zainteresowanych 11 października 2022 r.

Biorąc pod uwagę powyższe, występuje wyraźny związek wypłaconego przez Wynajmującego wynagrodzenia na rzecz Najemcy z wzajemnym zachowaniem Najemcy, polegającym na przystąpieniu do zawarcia porozumienia z Wynajmującym, wyrażeniu zgody na przedłużenie najmu i zawarciu nowej umowy w tym zakresie wraz ze zgodą na proponowane przez Wynajmującego warunki najmu powierzchni w C.

W konsekwencji, w wyniku zawarcia porozumienia pomiędzy Zainteresowanymi dotyczącego wypłaty zachęty finansowej dla Najemcy, jako wynagrodzenia za przedłużenie najmu, dochodzi do zawiązania innego stosunku zobowiązaniowego niż klasyczny najem, zgodnie z którym Wynajmujący zobowiązuje się zapłacić Najemcy uzgodnioną kwotę, w zamian za zgodę Najemcy na zawarcie Nowej Umowy Najmu na warunkach uzgodnionych przez strony, w tym, w szczególności, na przedłużenie okresu najmu o kolejne 5 lat.

Przedłużenie umowy najmu z kluczowym z biznesowego punktu widzenia Najemcą jest niezwykle istotne z perspektywy Wynajmującego, który tym samym zabezpieczył przychody z najmu na dodatkowych kilka lat. Powyższe, zdaniem Zainteresowanych, jednoznacznie przesądza o ekwiwalentności wzajemnych świadczeń realizowanych pomiędzy Zainteresowanymi, w szczególności zaś o istnieniu świadczenia ze strony Najemcy realizowanego na rzecz Wynajmującego.

Mając na uwadze powyższe, zachowanie Najemcy, który w zamian za zapłatę zachęty finansowej wyraża zgodę na przedłużenie najmu i przystępuje do zawarcia porozumienia w tym zakresie skutkującego zawiązaniem Nowej Umowy Najmu z Wynajmującym, uznać należy za usługę świadczoną odpłatnie i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1) Ustawy VAT.

Prawidłowość przedstawionego powyżej stanowiska Zainteresowanych potwierdza szereg interpretacji wydanych przez organy podatkowe w analogicznych stanach faktycznych. Tytułem przykładu, powołać można następujące pisma:

a)interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 lutego 2021 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.753.2020.3.WD, w której wskazano: „Wynagrodzenie otrzymane przez najemcę stanowi zapłatę za konkretne świadczenie możliwe do zidentyfikowania i wynika wprost z łączącego Wnioskodawcę i potencjalnych najemców stosunku zobowiązaniowego powstałego w toku prowadzonych negocjacji. Tym samym w przedmiotowej sprawie wystąpi element wzajemności, konieczny aby uznać, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę. W konsekwencji przedstawiona w zdarzeniu przyszłym zapłata za konkretne zachowanie najemcy polegające na zaakceptowaniu warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Wnioskodawcę i zgodzie na zawarcie umowy najmu, będzie stanowić dla najemcy wynagrodzenie, które będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.”

b)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 lutego 2021 r. nr 0114-KDIP4-1.4012.661.2020.2.AM stwierdzająca: „(...) wskazaną w opisie sprawy zachętę dla najemcy do określonego zachowania tj. zaakceptowania warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Spółkę i zawarcia umowy najmu ze Spółką, należy traktować jako wynagrodzenie za określone świadczenie.(...) przedstawiona w zdarzeniu przyszłym zapłata za konkretne zachowanie najemcy polegające na zaakceptowaniu warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Wnioskodawcę i zgodzie na zawarcie umowy najmu, będzie stanowić dla najemcy wynagrodzenie, które będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy”.

c)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 października 2020 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.512.2020.1.AKA, w której organ - odstępując od uzasadnienia prawnego - uznał za prawidłowe w pełnym zakresie stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „(...) wypłata przez Wynajmującego na rzecz Najemcy Zachęty Finansowej dotyczy ściśle określonego zachowania po stronie Najemcy tj. przystąpienia przez Najemcę do Umowy Najmu. (...) z uwagi na fakt, że wykonywane przez Najemcę czynności w pełnej rozciągłości wpisują się w pojęcie świadczenia usług na gruncie VAT, Zachęta Finansowa (na gruncie Umowy Dodatkowej ustalona w kwotach netto) stanowi wynagrodzenie, które powinno zostać powiększone o kwotę podatku VAT obliczoną z uwzględnieniem właściwej stawki VAT”.

d)Interpretacja Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 16 kwietnia 2020 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.48.2020.1.WH, w której organ - odstępując od uzasadnienia prawnego - uznał za w pełni prawidłowe stanowisko wnioskodawców, zgodnie z którym wypłata premii pieniężnej na rzecz najemcy w zamian za przystąpienie do umowy najmu stanowi wynagrodzenie za usługę opodatkowaną podatkiem VAT.

e)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 marca 2019 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.60.2019.1.IG, w której organ napisał: „(...) wystąpi wyraźny związek wypłaconej na rzecz Wnioskodawcy Premii pieniężnej z konkretnym sposobem zachowania najemcy - zawarciem (przedłużeniem) umowy najmu i kontynuacją tej umowy przez określony czas uzgodniony w aneksie. Tak więc, kwota otrzymana przez najemcę (płatność z tytułu Premii pieniężnej) jest związana z określonym zachowaniem najemcy (Wnioskodawcy), a zatem świadczeniem przez niego usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wypłacona kwota jest formą zachęcenia najemcy do pozostania w stosunku najmu przez określony czas. Zatem, występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę. Tym samym w przedstawionych okolicznościach sprawy, faktyczne uzyskanie Premii jest uzależnione od konkretnie określonego zachowania najemcy przez ściśle sprecyzowany okres czasu wynikający z aneksu do Umowy najmu i w świetle art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy takie zachowanie najemcy należy uznać za usługę (czynność) świadczoną odpłatnie i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy”.

f)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 czerwca 2022 r. nr 0112- KDIL3.4012.182.2022.1.LS, w której organ stwierdził: „W konsekwencji przedstawione w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wynagrodzenie (Podstawowe i Dodatkowe) za konkretne zachowanie Najemcy polegające na zgodzie na przedłużenie umowy najmu i przyjęciu warunków przedstawionych w Aneksie zawartym z Wynajmującym, będzie stanowić dla Najemcy Wynagrodzenie, które podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VA T, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystające ze zwolnienia od podatku VAT’’

g)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 maja 2022 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.102.2022.1.WH, w której stwierdzono: „Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że B. oraz A. zawarły porozumienie, na podstawie którego jedna ze stron zobowiązała się zawrzeć z drugą nową umowę najmu a druga strona zobowiązała się w zamian wypłacić tej pierwszej wynagrodzenie z tego tytułu. Należy zwrócić uwagę, że wypłacone wynagrodzenie ma zmotywować A. do zawarcia nowej dłuższej umowy najmu. W takiej sytuacji następuje wyraźny związek wypłaconego przez B. wynagrodzenia ze wzajemnym zachowaniem A. - wyrażeniem zgody na zawarcie nowej dłuższej umowy najmu. Tak więc otrzymane przez A. wynagrodzenie jest związane z jego określonym zachowaniem, a zatem świadczeniem przez niego usługi na rzecz B. Tym samym występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.”

Analogiczne stanowisko wyrażono w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 listopada 2018 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.557.2018.2.KBR, z 4 lipca 2017 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.139.2017.1.RR, jak również w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 stycznia 2015 r. nr IPPP3/443-1157/14-2/JŻ, z 1 lipca 2014 r. nr IPPP3/443-468/14-2/MKw oraz z 3 czerwca 2013 r. nr IPPP1/443-217 /13-5/AS.

Należy również wskazać, iż, w ocenie Zainteresowanych, przedmiotowa usługa świadczona przez Najemcę na rzecz Wynajmującego nie korzysta z żadnego ze zwolnień od podatku VAT przewidzianych w Ustawie VAT. W związku z powyższym, przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego polegające na wyrażeniu zgody na zawarcie porozumienia dotyczącego przedłużenia czasu trwania najmu i zawarcia Nowej Umowy Najmu, w zamian za wynagrodzenie płacone przez Wynajmującego, stanowi usługę świadczoną przez Najemcę na rzecz Wynajmującego, a co za tym idzie, wypłata przez Wynajmującego na rzecz Najemcy przedmiotowej płatności podlega opodatkowaniu VAT i nie jest zwolniona z tego podatku.

Własne stanowisko w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Zainteresowanych, Wynajmujący ma (i będzie miał w przypadku płatności realizowanych w przyszłości) prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT (i ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym) wynikającego z faktur wystawianych przez Najemcę na Wynajmującego, dokumentujących wypłatę wynagrodzenia na rzecz Najemcy z tytułu wyrażenia przez Najemcę zgody na przedłużenie okresu najmu i zawarcie Nowej Umowy Najmu.

Stosownie do art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 2 lit. a) Ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy (art. 87 Ustawy VAT). Art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy VAT wskazuje z kolei, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Prawo czynnego podatnika VAT do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług służących działalności opodatkowanej jest podstawową zasadą, na której opiera się system podatku VAT. Wynika on z zasadny neutralności tego podatku po stronie podatników VAT i efektywnego ponoszenia ciężaru tego podatku przez konsumentów, będących finalnymi nabywcami towarów lub usługobiorcami. Dlatego też, czynny podatnik VAT ma prawo odliczenia podatku naliczonego na nabyciu towarów i usług, jeżeli nabyte towary/usługi służą jego działalności opodatkowanej i przy założeniu, że nie zaistnieje żadna z przesłanek negatywnych wskazanych w art. 88, która uniemożliwiałaby takie odliczenie.

W opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym spełnione zostaną wszystkie warunki uprawniające Wynajmującego do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Najemcę, dla udokumentowania płatności wynagrodzenia należnego Najemcy, za wyrażenie zgody na kontynuowanie najmu powierzchni w C. i zawarcie w tym celu Nowej Umowy Najmu. Jak wynika z uzasadnienia przedstawionego w odniesieniu do pytania nr 1, płatności dokonywane przez Wynajmującego na rzecz Najemcy będą stanowiły wynagrodzenie za usługę świadczoną przez Najemcę. W konsekwencji, w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy VAT, ponieważ faktury wystawiane przez Najemcę dokumentują usługę opodatkowaną VAT, która nie jest zwolniona z tego podatku.

Zarówno Wynajmujący, jak i Najemca są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Usługa świadczona przez Najemcę na rzecz Wynajmującego, która jest dokumentowana wystawioną fakturą, i której dotyczy wynagrodzenie płacone przez Wynajmującego, pozostaje w ścisłym związku z działalnością opodatkowaną prowadzoną przez Wynajmującego. Wyrażenie przez Najemcę zgody na przedłużenie najmu i zawarcie nowej umowy jest bowiem bezpośrednio związane z kontynuacją wynajmu powierzchni w C., która to działalność prowadzona przez Wynajmującego jest opodatkowana podatkiem VAT i nie jest z tego podatku zwolniona.

W konsekwencji, zdaniem Zainteresowanych, Wynajmujący ma (i będzie miał w odniesieniu do przyszłych płatności wynagrodzenia dokonywanych na rzecz Najemcy) prawo do odliczenia VAT z faktur wystawianych przez Najemcę dokumentujących wypłatę przedmiotowego wynagrodzenia.

Powyższe stanowisko Zainteresowanych znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach wydanych przez organy podatkowe w odniesieniu dla analogicznych transakcji. Tytułem przykładu, powołać można następujące pisma:

a)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 lutego 2021 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.753.2020.3.WD i z 3 lutego 2021 r. nr 0114-KDIP4-1.4012.661.2020.2.AM, w których potwierdzono, iż: „(...) skoro przedstawione w opisie sprawy wynagrodzenie za zaakceptowanie warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Wnioskodawcę i związane z tym zawarcie umowy najmu, jak wskazano powyżej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, to Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z prawidłowo wystawionej faktury przez najemcę, dokumentującej to świadczenie. W przedmiotowej sprawie, zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek nabywanych usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi”.

b)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 października 2020 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.512.2020.1.AKA, w której organ, odstępując od uzasadnienia prawnego interpretacji, potwierdził w całości prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym zachęta finansowa płacona przez wynajmującego na rzecz najemcy za zgodę na zawarcie umowy najmu stanowi wynagrodzenie za usługę świadczoną przez najemcę, a w konsekwencji, wynajmującemu przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury wystawionej z tego tytułu przez najemcę.

c)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 kwietnia 2020 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.48.2020.1.WH, w której organ potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym kwota premii pieniężnej należna najemcy za fakt przystąpienia do umowy najmu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a przez to wynajmujący ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu przez najemcę na wystawionej fakturze.

d)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 czerwca 2022 r. nr 0112- KDIL3.4012.182.2022.1.LS, w której organ stwierdził: „W konsekwencji, skoro przedstawione w opisie sprawy Podstawowe Wynagrodzenie oraz Dodatkowe Wynagrodzenie za zaakceptowanie warunków Aneksu w kształcie zaproponowanym przez Wnioskodawcę (przedłużenie umowy najmu) oraz związana z nim umowa najmu podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (nie korzysta/nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT) to Wynajmującemu przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT (ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym) wynikającego z faktury/faktur wystawionej/ych przez Najemcę, dokumentującej opisane świadczenie.

W przedmiotowej sprawie, zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek nabywanych usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.”

e)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 maja 2022 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.102.2022.1.WH, w której stwierdzono: „Jak wskazano we wniosku, B. prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny a opisana usługa polegająca na wyrażeniu zgody na zawarcie umowy najmu nieruchomości na dłuższy okres ma związek z wykonywanymi przez B. czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. W związku z powyższym wypłacone przez B. wynagrodzenie będzie pozostawało w bezpośrednim związku z prowadzoną przez spółkę działalnością opodatkowaną VAT, a zatem B. będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazanego na fakturze wystawionej przez A., na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.”

Analogiczne stanowisko wyrażono w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 lipca 2014 r. nr IPPP3/443-468/14-2/MKw, z 3 czerwca 2013 r. nr IPPP1/443-217/13-5/AS, z 29 marca 2013 r. nr IPPP1/443-216/13-5/AS, z 17 października 2012 r. nr IPPP3/443-774/12-3/IG, z 28 września 2012 r. nr IPPP1/443-685/12-3/EK.

Mając na uwadze powyższą analizę i powołane interpretacje stanowisko Zainteresowanych w zakresie prawa Wynajmującego do odliczenia podatku VAT (oraz uzyskania ewentualnego zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym) wynikającego z faktur wystawianych przez Najemcę należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) – zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że zarówno Wynajmujący jak i Najemca są zarejestrowanymi jako czynni podatnicy VAT. Prowadzą Państwo działalność w zakresie wynajmu Nieruchomości.

Z powyższego wynika więc, że zarówno Państwo, jak i Najemca są podatnikami podatku VAT w świetle przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Zauważyć należy, iż pojęcie usługi w prawie polskim zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Ponadto, pomocniczo należy przywołać art. 25 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Z powołanego przepisy wynika, że świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zobowiązaniowego, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiekolwiek czynności lub podjęcia działania. Dyrektywa obejmuje definicją świadczenia usług również zobowiązanie do zaniechania działania bądź do tolerowania czynności lub sytuacji.

W konsekwencji, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W kwestii odpłatności za ww. świadczenie wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zagadnienie odpłatności świadczenia jako przesłanki opodatkowania było przedmiotem licznych rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. W innym orzeczeniu, w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), Trybunał zauważył, że czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Analizując dokładniej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council wskazał, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wyjaśnił, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Z wniosku wynika, że podpisali Państwo z Najemcą umowę najmu na wynajem powierzchni magazynowej oraz powierzchni biurowej w C., jak również miejsc parkingowych zlokalizowanych na terenie C. Umowa ta (Pierwotna Umowa) była kilkukrotnie aneksowana i wygasła 5 września 2022 r. z uwagi na upływ czasu na jaki umowa ta została zawarta.

Zainteresowani zawarli nową umowę najmu (Nowa Umowa Najmu) na bazie postanowień Pierwotnej Umowy Najmu obowiązującej do 5 września 2022 r. Na podstawie Nowej Umowy Najmu wynajęli Państwo Najemcy powierzchnię magazynową oraz powierzchnię biurową w C., jak również miejsca parkingowe zlokalizowane na terenie C. Datą rozpoczęcia najmu, zgodnie z Nową Umową Najmu, jest 15 października 2022 r. Nowa Umowa Najmu została zawarta na okres pięciu lat. Z tytułu najmu Najemca zobowiązany jest do płacenia czynszu na Państwa rzecz.

W porozumieniu dotyczącym zawarcia Nowej Umowy Najmu Zainteresowani uzgodnili, iż zapłacą Państwo na rzecz Najemcy wynagrodzenie stanowiące zachętę finansową dla Najemcy do zawarcia Nowej Umowy Najmu. Zachęta finansowa stanowi wynagrodzenie płacone przez Państwa na rzecz Najemcy w zamian za wyrażenie przez Najemcę zgody na przedłużenie czasu trwania najmu pomieszczeń w C. oraz zgodę Najemcy na zawarcie Nowej Umowy Najmu na okres kolejnych pięciu lat.

Celem zaoferowania przez Państwa powyższej zachęty finansowej było uatrakcyjnienie Państwa oferty w zakresie dalszego wynajmowania powierzchni w C. i skłonienie Najemcy do wyrażenia zgody na przedłużenie najmu na kolejne lata.

Zgodnie z porozumieniem zawartym przez Zainteresowanych, wynagrodzenie stanowiące zachętę finansową ma zostać wypłacone Najemcy w sześciu równych płatnościach uzgodnionych w walucie euro, z których pierwsza ma być dokonana przez Państwa w terminie 30 dni od daty rozpoczęcia najmu (tj. od 15 października 2022 r.), a kolejne w terminie 30 dni po upływie odpowiednio 7, 13, 19, 25 i 31 miesiąca okresu najmu liczonego od daty rozpoczęcia najmu (czyli od 15 października 2022 r.).

Zgodnie z zawartym porozumieniem, obowiązek wypłaty wyżej wskazanego wynagrodzenia przez Państwa na rzecz Najemcy wygaśnie lub zostanie proporcjonalnie zmniejszony w przypadku rozwiązania najmu przez Najemcę przed upływem uzgodnionego nowego czasu trwania najmu.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy opisane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego (Państwa) polegające na wyrażeniu zgody na przedłużenie czasu trwania najmu i zawarcie Nowej Umowy Najmu na kolejne lata, w zamian za co Najemca otrzymał i otrzyma wynagrodzenie od Wynajmującego, stanowi usługę świadczoną przez Najemcę na rzecz Wynajmującego, a co za tym idzie, wypłata przez Wynajmującego na rzecz Najemcy wynagrodzenia podlega opodatkowaniu VAT i nie korzysta ze zwolniona z tego podatku.

Jak wskazano wyżej, świadczeniem jest każde zachowanie polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy.

Świadczenie Najemcy wykonywane za wynagrodzeniem na rzecz Państwa (w zamian za wyrażenie przez Najemcę zgody za przedłużenie czasu trwania najmu na okres kolejnych pięciu lat), należy traktować jako wynagrodzenie za skonkretyzowane świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż istnieje związek między wypłatą wynagrodzenia a otrzymaniem świadczenia wzajemnego. Przedmiotowa transakcja ma charakter ekwiwalentny – świadczenie jednej strony stosunku zobowiązaniowego następuje w zamian za odpowiadające mu określone świadczenie drugiej strony. Tym samym w opisanej sprawie wystąpi element wzajemności, konieczny aby uznać, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

W konsekwencji zachęta finansowa, którą Najemca otrzyma od Państwa za konkretne zachowanie, polegające na wyrażeniu zgody na przedłużenie czasu trwania najmu i zawarcie Nowej Umowy Najmu na kolejne lata, będzie stanowić dla Najemcy wynagrodzenie za wykonaną na Państwa rzecz usługę, która podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

W ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, świadczenie Najemcy polegające wyrażeniu zgody na przedłużenie czasu trwania najmu i zawarcie Nowej Umowy Najmu nie zostało wymienione przez ustawodawcę wśród usług zwolnionych od podatku. W konsekwencji, świadczenie ww. usług przez Najemcę jest/będzie opodatkowane właściwą stawką podatku VAT.

Państwa stanowisko do pytania nr 1 należało więc uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwości budzi także kwestia prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Najemcę na Państwa rzecz, dokumentujących wypłatę wynagrodzenia z tytułu wyrażenia zgody na przedłużenie okresu najmu i zawarcie Nowej Umowy Najmu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy:

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6l ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższymi przepisami, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona od podatku.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ww. ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczające jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z podanych przez Państwa informacji wynika, że są Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik podatku VAT. Prowadzą Państwo działalność w zakresie komercyjnego wynajmu powierzchni magazynowych, biurowych i miejsc parkingowych w C. Prowadzona przez Państwa działalność jest opodatkowana podatkiem VAT.

Jak wyżej wskazano wypłata wynagrodzenia za zgodę na przedłużenie czasu trwania najmu i zawarcie Nowej Umowy Najmu na kolejne lata jest i będzie związana z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT – wypłacana zachęta finansowa dla Najemcy stanowi wynagrodzenie za wyrażenie zgody na przedłużenie czasu trwania najmu pomieszczeń w C. oraz zawarcie Nowej Umowy Najmu na okres kolejnych pięciu lat. Oferując powyższe wynagrodzenie chcieli Państwo uatrakcyjnić ofertę co do dalszego wynajmowania powierzchni w C. i skłonić Najemcę do przedłużenia najmu na kolejne lata. Zatem, Państwa działania miały na celu umożliwić Państwu dalsze prowadzenie działalności w zakresie świadczenia usługi najmu C. na rzecz Najemcy, opodatkowanej podatkiem VAT.

W konsekwencji, skoro – jak wskazano powyżej – przedstawiona w opisie sprawy zachęta finansowa stanowi wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT) to przysługuje/będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Najemcę, dokumentujących opisane świadczenie. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Są Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabywane przez Państwa usługi wykorzystywane są do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zaznaczyć jednak należy, że prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje, jeśli nie zaistnieją inne przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy.

Tym samym, jeśli w okresie rozliczeniowym kwota podatku naliczonego będzie wyższa od kwoty podatku należnego, będą mieli Państwo prawo do zwrotu tej różnicy na rachunek bankowy, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).