Skutki podatkowe wycofania nieruchomosci z działalnosci gospodarczej do majątku prywatnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 1 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z działalnosci gospodarczej do majątku prywatnego.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 kwietnia 2024 r. (data wpływu 10 kwietnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym od 1993 r. działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018r. - Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2018r. poz. 646 ze zm., dalej: Prawo przedsiębiorców) polegającą głównie na (...). Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (podatek liniowy), podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wykorzystuje w niej budynki handlowo - usługowe i magazynowe, które stanowią środki trwałe w działalności gospodarczej Wnioskodawcy (dalej: Nieruchomości). Ponadto dwa z tych budynków są przedmiotem wynajmu podmiotom trzecim. W trakcie działalności Wnioskodawca odliczał całość podatku naliczonego VAT w związku z poniesionymi nakładami na nabycie oraz wytworzenie budynków, a także późniejsze ich użytkowanie (w tym dokonywanie niezbędnych remontów i modernizacji).

Jeden budynek został zaliczony do środków trwałych Przedsiębiorstwa w 2021 r. i podlega amortyzacji w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych, jego wartość jest większa niż 15 000,00 zł. Drugi budynek został zaliczony do środków trwałych Przedsiębiorstwa w 2023 r. i również podlega amortyzacji, jego wartość jest większa niż 15 000,00 zł. Oba budynki mają charakter niemieszkalny.

Obecnie w ramach porządkowania struktury firmy Wnioskodawca planuje dokonanie przeniesienia w/w budynków do majątku prywatnego. Co istotne sposób ich wykorzystania nie ulegnie zmianie, gdyż będą one nadal wynajmowane tym samym podmiotom trzecim w ramach tzw. najmu prywatnego. Najem Nieruchomości będzie mieć charakter prywatny, ciągły i służący celom zarobkowym.

Nieruchomości nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby osobiste. W ramach działalności w zakresie najmu Nieruchomości Wnioskodawca nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy VAT i będzie wykonywać ten najem jako podatnik VAT czynny.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Umowy najmu będą zawierane z podmiotami (Spółkami) trzecimi, w których Wnioskodawca nie jest wspólnikiem/udziałowcem ani osobą związaną z prowadzeniem spraw tych podmiotów (Spółek).

Pytania

1.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym wycofanie do majątku prywatnego nieruchomości wykorzystywanej w ramach Przedsiębiorstwa stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

2.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym wycofanie nieruchomości z Przedsiębiorstwa do majątku prywatnego z przeznaczeniem na dalszy najem (najem prywatny) będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT?

3.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego będzie neutralne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Na pytania nr 1 i 2 w zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 3

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych samo przeniesienie nieruchomości z majątku firmowego na cele osobiste przedsiębiorcy nie rodzi konsekwencji na gruncie podatku dochodowego. Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, reguły dotyczące odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej nie mają zastosowania w przypadku wycofania tych składników z działalności. Oznacza to, że wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie wymaga zapłaty podatku dochodowego.

Uzasadnienie prawne

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3, 6 i 8 ww. ustawy:

Odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

3)pozarolnicza działalność gospodarcza;

6)najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;

8)odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- wykorzystywanych na potrzeby związane działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Rozpatrując zatem kwestię opodatkowania czynności wycofania składnika majątku z indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, należy zauważyć, że czynność wycofania składnika majątku (nieruchomości) z działalności gospodarczej i przekazania jej na potrzeby osobiste, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rodzi żadnych skutków podatkowych.

Nie nastąpi tutaj odpłatne zbycie składnika majątku wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Majątek osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nie jest prawnie wyodrębniony od jej majątku osobistego, dlatego też przekazanie składnika majątku z prowadzonej działalności gospodarczej na potrzeby osobiste nie powoduje powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy. Przez tę czynność Wnioskodawca nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego, nastąpi wyłącznie przesunięcie tej rzeczy z majątku związanego z działalnością gospodarczą do majątku osobistego.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz opisane zdarzenie przyszłe Wnioskodawca uważa, że wycofanie nieruchomości z majątku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej do majątku prywatnego, sprawi, że nieruchomość ta nie będzie stanowić już składnika majątkowego tej działalności. Zatem planowana czynność wycofania wskazanej we wniosku nieruchomości, z majątku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będzie nosić w istocie cech zbycia, jak również nie będzie posiadać przymiotu odpłatności, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, czynność ta nie będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

3. pozarolnicza działalność gospodarcza,

8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

- ­jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 3 cytowanej ustawy:

Jak wynika, z art. 10 ust. 3 podanej ustawy:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast, w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 wskazanej wyżej ustawy:

Zgodnie z art. 14 ust. 2c cytowanej ustawy:

Przychodami z działalności gospodarczej są więc zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 (z zastrzeżeniem ust. 2c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu ze źródła jakim jest działalność gospodarcza.

Do powyższego źródła przychodów nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku określonych w art. 14 ust. 2c ustawy. Przychód z ich odpłatnego zbycia może być jednak - w określonym czasie - zakwalifikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 10 ust. 3 tej ustawy.

Z przedstawionych przez Pana informacji wynika, że jest Pan właścicielem budynków handlowo-usługowych i magazynowych. Planuje Pan wycofać z prowadzonej działalności gospodarczej dwa budynki niemieszkalne i nadal kontynuować wynajem na rzecz podmiotów, aczkolwiek w ramach najmu prywatnego. Umowa najmu nie będzie zawarta z podmiotami, w których jest Pan wspólnikiem lub osobą związaną z prowadzeniem spraw tych podmiotów.

Rozpatrując zatem kwestię opodatkowania czynności wycofania składników majątku z Pana indywidualnej działalności gospodarczej, należy zauważyć, że czynność wycofania składników majątku z działalności gospodarczej i przekazania ich na potrzeby osobiste, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rodzi żadnych skutków podatkowych.

W przedmiotowej sprawie nie nastąpi odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Majątek osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nie jest prawnie wyodrębniony od jej majątku osobistego, dlatego też przekazanie składników majątku z prowadzonej działalności gospodarczej na potrzeby osobiste nie powoduje powstania przychodu po Pana stronie. Przez tę czynność nie uzyska Pan żadnego przysporzenia majątkowego, nastąpi wyłącznie przesunięcie tych rzeczy z majątku związanego z działalnością gospodarczą do majątku osobistego (prywatnego).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego sprawi, że nieruchomość ta nie będą stanowić już składnika majątku tej działalności. Zatem, planowana czynność wycofania wskazanej we wniosku nieruchomości, z majątku prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będzie nosić w istocie cech zbycia, jak również nie będzie posiadać przymiotu odpłatności, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, czynność ta nie będzie skutkować po Pana stronie powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższych względów Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).