Uznanie podatku VAT niepodlegającego odliczeniu za koszt uzyskania przychodu oraz jego wpływ na wartość początkową środków trwałych

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m. in podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

1.Czy podatek VAT niepodlegający odliczeniu stanowi koszt uzyskania przychodu.

2.Czy podatek VAT niepodlegający odliczeniu od zakupu środków trwałych wykorzystywanych wyłącznie do czynności zwolnionych podnosi wartość tych środków trwałych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 kwietnia 2024 r. (data wpływu 15 kwietnia 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca – Sp. z o.o., prowadzi działalność gospodarczą medyczną zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Jest to podstawowa działalność Spółki. Od pewnego okresu Spółka prowadzi również wynajem nieruchomości. Spółka zarejestrowana jest jako podatnik VAT. Z wynajmu odprowadzany jest podatek.

W związku z tym Spółka ponosi trojakiego rodzaju wydatki:

-związane wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną,

-związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną,

-związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

Wydatki związane wyłącznie ze sprzedażą usług zwolnionych stanowią koszt w kwocie brutto, ponieważ zgodnie z przepisami podatek VAT, który nie podlega odliczeniu stanowi koszt podatkowy, bądź powiększa wartość środka trwałego i wartości niematerialnych i prawnych.

Na potrzeby otrzymania finansowania z funduszy europejskich projektu […] o tytule […] w przypadku gdy podatek od towarów i usług jest wydatkiem kwalifikowanym w projekcie, koniecznym jest uzyskanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, z której wynika że podatek VAT, który zgodnie z przepisami nie podlega odliczeniu stanowi koszt podatkowy bądź powiększa wartość środka trwałego, stąd zwracamy się z prośbą o potwierdzenie naszego stanowiska.

Jednocześnie informujemy, że projekt obejmuje wydatki na zakup sprzętu medycznego:

1.Aparat ultrasonograficzny,

2.Zestaw endoskopowy, […].

Wyżej wymienione środki trwałe zakupione zostały na fakturę VAT i wprowadzone do ewidencji środków trwałych ad.1 w miesiącu czerwcu 2023 r., ad.2 w miesiącu grudniu 2023.

Efekty projektu Spółka wykorzystuje wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku od towarów i usług.

Dodatkowo, w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że Spółka, zakupiony sprzęt w ramach projektu pod nazwą […] wykorzystuje wyłącznie do sprzedaży usług zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług VAT.

Pytanie

1.Czy podatek VAT niepodlegający odliczeniu stanowi koszt uzyskania przychodu? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

2.Czy podatek VAT niepodlegający odliczeniu od zakupu środków trwałych wykorzystywanych wyłącznie do czynności zwolnionych podnosi wartość tych środków trwałych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

Podatek VAT stanowi koszt podatkowy bądź powiększa wartość środka trwałego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznaczyć należy, że stosownie do zadanych pytań wyznaczających granice rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena możliwości zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków na nabycie sprzętu medycznego do kosztów podatkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ustawy o CIT, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Niespełnienie którejkolwiek z wyżej wskazanych przesłanek wyklucza możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości, które nie zostały wykazane w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna więc brać pod uwagę:

- przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu, racjonalność i niezbędność) oraz

- potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT,

Natomiast stosownie do art. 16f ust. 1 ustawy o CIT

Jak wynika z powyższego przepisu, amortyzacji dokonuje się od wartości początkowej środka trwałego, którą ustala się w zależności od tego w jaki sposób nastąpiło nabycie podlegającego amortyzacji składnika majątkowego.

W przypadku odpłatnego nabycia środka trwałego, za jego wartość początkową uważa się cenę jego nabycia (art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT).

W myśl art. 16g ust. 3 ustawy o CIT,

Z opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą medyczną zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Jest to podstawowa jej działalność. Od pewnego okresu Spółka prowadzi również wynajem nieruchomości i jest zarejestrowana jest jako podatnik VAT. Z wynajmu odprowadza podatek. Wydatki Spółki w związku z tym są trojakiego rodzaju:

-związane wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną,

-związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną,

-związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

Wydatki związane wyłącznie ze sprzedażą usług zwolnionych stanowią dla Spółki koszt w kwocie brutto. Z wniosku wynika również, że Spółka realizuje projekt finansowany z funduszy europejskich […] o tytule […]. Projekt obejmuje wydatki na zakup sprzętu medycznego – Aparat ultrasonograficzny oraz Zestaw endoskopowy, […]. Wymienione środki trwałe zakupione zostały na fakturę VAT i wprowadzone do ewidencji środków trwałych w przypadku aparat ultrasonograficznego w miesiącu czerwcu 2023 r., w przypadku zestawu endoskopowego, w którego skład wchodzą: […] – w miesiącu grudniu 2023 r. Efekty projektu Spółka wykorzystuje wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku od towarów i usług.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy:

-Czy podatek VAT niepodlegający odliczeniu stanowi koszt uzyskania przychodu.

-Czy podatek VAT niepodlegający odliczeniu od zakupu środków trwałych wykorzystywanych wyłącznie do czynności zwolnionych podnosi wartość tych środków trwałych.

Wobec powyższego, w świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że skoro jak wynika z wniosku w związku z nabyciem wskazanego we wniosku sprzętu medycznego, wykorzystywanego do czynności zwolnionych od opodatkowania VAT, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego (co nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji), to co do zasady zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponoszone przez Państwa wydatki o ile oczywiście związane są z uzyskaniem lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu (kwestia ta nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej) podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych w kwocie brutto. Oznacza to zarazem, że naliczony podatek VAT stanowi dla Państwa koszt uzyskania przychodu.

Przy czym, w zakresie w jakim ww. wydatki poniesione zostały na nabycie środków trwałych wykorzystywanych w działalności zwolnionej, podatek VAT naliczony, winien zwiększać wartość początkową tych środków trwałych i podlegać zaliczeniu do kosztów podatkowych pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne.

Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć jednakże należy, że jeżeli otrzymane przez Państwa w ramach projektu dofinansowanie jest zwolnione od opodatkowania (również i ta kwestia nie jest przedmiotem wniosku), to wskazane we wniosku wydatki nie mogą stanowić kosztów podatkowych.

Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 48 i 58 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

Z ww. zastrzeżeniem Państwa stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wskazać także trzeba, że oceny Państwa stanowiska dokonano wyłącznie na gruncie przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz w kontekście zadanych we wniosku a ww. pytań.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego […]. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).