Zatrudnianie cudzoziemców, obywateli państw członkowskich UE, w Polsce nie ma charakteru bezwarunkowego. Pewne ograniczenia w tym zakresie zostały wprowadzone na podstawie prawodawstwa europejskiego. Dotyczą one części państw członkowskich Unii i wiążą się z koniecznością uzyskiwania przez obywateli tych państw zezwoleń na pracę.
W przededniu akcesji do struktur Unii Europejskiej warto przybliżyć zagadnienie pełnienia funkcji członków zarządu polskich spółek przez obywateli państwa obcego.
Polscy przedsiębiorcy, którzy prowadzą działalność gospodarczą w krajach Unii Europejskiej, mogą zatrudnić do wykonywania pracy pracowników pochodzących z państw niebędących członkami UE, jeżeli posiadają oni pozwolenie na pracę w Polsce.
Aby cudzoziemiec mógł zostać legalnie zatrudniony przez pracodawcę w Polsce, powinien uzyskać zezwolenie na pracę, a jeżeli przepisy tego wymagają, również przyrzeczenie wydania wspomnianego zezwolenia oraz wizę z prawem do pracy.
Pomimo rosnącego w Polsce bezrobocia pracodawcy mają możliwość zatrudniania cudzoziemców. Jest to jednak ograniczone licznymi warunkami. Jednym z nich jest konieczność uwzględniania sytuacji na lokalnym rynku pracy.
Od 1 stycznia 2002 r. weszła w życie część przepisów gruntownie znowelizowanej w czerwcu 2001 r. ustawy o zatrudnianiu oraz przeciwdziałaniu bezrobociu. Nowelizacja ta w dużym stopniu zmieniła sytuację prawną cudzoziemców pełniących funkcje w zarządach wielu polskich podmiotów gospodarczych.
Trwają zaawansowane rozmowy nad przyjęciem Polski do Unii Europejskiej. Jedną z szeroko dyskutowanych kwestii jest swoboda podejmowania pracy przez obywateli krajów członkowskich UE.
Przepisy dotyczące legalizacji pracy cudzoziemców na terytorium Polski uległy zmianie 1 stycznia 2002 r. Zmiany te obejmują wymogiem uzyskania zezwolenia na pracę nową grupę - cudzoziemców pełniących funkcje w zarządach osób prawnych oraz zmieniają dotychczasową procedurę uzyskiwania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę.
Każdy przybywający do Polski cudzoziemiec musi zalegalizować swój pobyt. Regulują to przepisy wizowe dostępne w każdym konsulacie lub ambasadzie RP w każdym kraju.
Zajmuję się sprawami kadrowymi w przedstawicielstwie niemieckiej spółki i planuję zatrudnić obywatela Niemiec, który wcześniej nie był zatrudniony ani u nas, ani w macierzystej firmie. Jakie czynności muszę podjąć, aby zalegalizować jego zatrudnienie oraz w jaki sposób sformułować umowę o pracę? Czy możliwe jest sporządzenie jej w języku niemieckim?
Po 1 maja bieżącego roku obywatele wielu krajów członkowskich Unii Europejskiej, którzy chcą zatrudnić się w Polsce muszą dysponować zezwoleniem na pracę wydanym przez właściwego wojewodę. Obowiązek ten nie dotyczy przedstawicieli Irlandii, Wielkiej Brytanii i Szwecji. Państwa te nie zamknęły bowiem swoich rynków pracy przed naszymi rodakami. W stosunku do pozostałych krajów Wspólnoty - poza państwami
W związku z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej pracodawcy coraz częściej decydują się na zatrudnianie cudzoziemców. Konieczne w tym względzie jest uzyskanie zgody wojewody. Zarówno cudzoziemiec, jak i pracodawca pragnący go zatrudnić, muszą spełnić określone przepisami warunki.
Na polskim rynku pracy cudzoziemcy stanowią wcale niemały odsetek wszystkich zatrudnionych osób. Dziś już chyba nikt nie ma wątpliwości, iż polski rynek pracy jest atrakcyjny nie tylko dla obywateli państw zza wschodniej granicy, ale również dla obcokrajowców z różnych kontynentów, także o wysokich kwalifikacjach zawodowych. Wielu z nich przybywa do Polski w celu założenia własnej firmy, tworząc tym
