history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2004-08-11 do 2017-05-01
[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:
1) szczegółowy tryb postępowania w sprawach o uznanie za repatrianta osoby polskiego pochodzenia, która:
a) [1] przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji, zwanej dalej „ustawą”, zamieszkiwała na stałe na terytorium obecnej Republiki Armenii, Republiki Azerbejdżańskiej, Republiki Gruzji, Republiki Kazachstanu, Republiki Kyrgyskiej, Republiki Tadżykistanu, Republiki Turkmenistanu, Republiki Uzbekistanu albo azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej i przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, udzielonego w związku z pobieraniem nauki w szkole wyższej na podstawie przepisów o podejmowaniu i odbywaniu studiów przez osoby niebędące obywatelami polskimi, albo
b) przed dniem wejścia w życie ustawy nabyła obywatelstwo polskie na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353), a w dniu uzyskania zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej była obywatelem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich lub jednego z państw powstałych po jego rozpadzie, albo
c) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, a do 1991 r. zamieszkiwała na stałe, przez co najmniej 5 lat, na terytorium, o którym mowa w lit. a),
2) wzór wniosku o uznanie za repatrianta,
3) dokumenty wymagane w postępowaniu w sprawach o uznanie za repatrianta.
[1] § 1 pkt 1 lit. a) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 lipca 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie postępowania w sprawach o uznanie za repatrianta (Dz.U. Nr 167, poz. 1757). Zmiana weszła w życie 11 sierpnia 2004 r.
Wersja obowiązująca od 2004-08-11 do 2017-05-01
[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:
1) szczegółowy tryb postępowania w sprawach o uznanie za repatrianta osoby polskiego pochodzenia, która:
a) [1] przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji, zwanej dalej „ustawą”, zamieszkiwała na stałe na terytorium obecnej Republiki Armenii, Republiki Azerbejdżańskiej, Republiki Gruzji, Republiki Kazachstanu, Republiki Kyrgyskiej, Republiki Tadżykistanu, Republiki Turkmenistanu, Republiki Uzbekistanu albo azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej i przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, udzielonego w związku z pobieraniem nauki w szkole wyższej na podstawie przepisów o podejmowaniu i odbywaniu studiów przez osoby niebędące obywatelami polskimi, albo
b) przed dniem wejścia w życie ustawy nabyła obywatelstwo polskie na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353), a w dniu uzyskania zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej była obywatelem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich lub jednego z państw powstałych po jego rozpadzie, albo
c) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, a do 1991 r. zamieszkiwała na stałe, przez co najmniej 5 lat, na terytorium, o którym mowa w lit. a),
2) wzór wniosku o uznanie za repatrianta,
3) dokumenty wymagane w postępowaniu w sprawach o uznanie za repatrianta.
[1] § 1 pkt 1 lit. a) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 lipca 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie postępowania w sprawach o uznanie za repatrianta (Dz.U. Nr 167, poz. 1757). Zmiana weszła w życie 11 sierpnia 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-04-08 do 2004-08-10
Rozporządzenie określa:
1) szczegółowy tryb postępowania w sprawach o uznanie za repatrianta osoby polskiego pochodzenia, która:
a) przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. Nr 106, poz. 1118), zwanej dalej „ustawą", zamieszkiwała na stałe na terytorium obecnej Republiki Armenii, Republiki Azerbejdżańskiej, Republiki Gruzji, Republiki Kazachstanu, Republiki Kyrgyskiej, Republiki Tadżykistanu, Republiki Turkmenistanu. Republiki Uzbekistanu albo azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej i przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, udzielonego w związku z pobieraniem nauki w szkole wyższej jako stypendysta strony polskiej, na podstawie przepisów o podejmowaniu i odbywaniu studiów przez osoby niebędące obywatelami polskimi, albo
b) przed dniem wejścia w życie ustawy nabyła obywatelstwo polskie na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353), a w dniu uzyskania zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej była obywatelem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich lub jednego z państw powstałych po jego rozpadzie, albo
c) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, a do 1991 r. zamieszkiwała na stałe, przez co najmniej 5 lat, na terytorium, o którym mowa w lit. a),
2) wzór wniosku o uznanie za repatrianta,
3) dokumenty wymagane w postępowaniu w sprawach o uznanie za repatrianta.