§ 7. [Dodatek wojenny] 1. Stawka dodatku wojennego, o którym mowa w art. 102 ust. 5 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, wynosi:

1) 3% najniższego uposażenia – za każdy dzień pobytu w strefie działań wojennych;

2) od 3% do 5% najniższego uposażenia – za każdy dzień wykonywania zadań w strefie działań wojennych w warunkach związanych z bezpośrednim udziałem w akcjach o charakterze bojowym, akcjach zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom albo pełnieniem służby patrolowej, ochronnej lub z udziałem w konwojach.

1a. Do żołnierzy, o których mowa w § 1 pkt 2 lit. e, nie stosuje się ust. 1 pkt 2.

2. W przypadku żołnierza zawodowego spełniającego jednocześnie warunki uprawniające do otrzymania dodatku wojennego na podstawie ust. 1 pkt 1 i 2 wypłaca się dodatek wojenny w wyższej wysokości.

3. Stawkę dodatku wojennego, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ustala żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 1:

1) pkt 1 – organ, któremu żołnierz podlega w czasie pełnienia służby poza granicami państwa;

2) pkt 2 lit. a – dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach organizacji współpracy międzynarodowej;

3) pkt 2 lit. b–d – dowódca jednostki wojskowej.

4. Dodatek wojenny wypłaca się żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 1:

1) pkt 1 i pkt 2 lit. a–c i e – miesięcznie z dołu do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym żołnierz zawodowy spełnił warunki do jego otrzymania;

2) pkt 2 lit. d – w terminie 14 dni od dnia zakończenia wykonywania przez żołnierza zadań służbowych poza granicami państwa.

5. Dodatek wojenny jest wypłacany żołnierzowi zawodowemu w złotych lub w walucie, w której otrzymuje on należność zagraniczną. W zakresie sposobu wypłacania i ustalania wysokości (przeliczania) dodatku wojennego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące należności zagranicznej.

6. Strefy działań wojennych określają przepisy wydane na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa.

§ 7. 1. Stawka dodatku wojennego, o którym mowa w art. 102 ust. 5 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, wynosi:

1) 3% najniższego uposażenia – za każdy dzień pobytu w strefie działań wojennych;

2) od 3 % do 5 % najniższego uposażenia – za każdy dzień wykonywania zadań w strefie działań wojennych w warunkach związanych z bezpośrednim udziałem w akcjach o charakterze bojowym, akcjach zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom albo pełnieniem służby patrolowej, ochronnej lub z udziałem w konwojach.

1a. [8] Do żołnierzy, o których mowa w § 1 pkt 2 lit. e, nie stosuje się ust. 1 pkt 2.

2. W przypadku żołnierza zawodowego spełniającego jednocześnie warunki uprawniające do otrzymania dodatku wojennego na podstawie ust. 1 pkt 1 i 2 wypłaca się dodatek wojenny w wyższej wysokości.

3. Stawkę dodatku wojennego, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ustala żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 1:

1) pkt 1 – organ, któremu żołnierz podlega w czasie pełnienia służby poza granicami państwa;

2) pkt 2 lit. a – dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach organizacji współpracy międzynarodowej;

3) pkt 2 lit. b–d – dowódca jednostki wojskowej.

4. Dodatek wojenny wypłaca się żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 1:

1) [9] pkt 1 i pkt 2 lit. a-c i e - miesięcznie z dołu do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym żołnierz zawodowy spełnił warunki do jego otrzymania;

2) pkt 2 lit. d – w terminie 14 dni od dnia zakończenia wykonywania przez żołnierza zadań służbowych poza granicami państwa.

5. Dodatek wojenny jest wypłacany żołnierzowi zawodowemu w złotych lub w walucie, w której otrzymuje on należność zagraniczną. W zakresie sposobu wypłacania i ustalania wysokości (przeliczania) dodatku wojennego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące należności zagranicznej.

6. Strefy działań wojennych określają przepisy wydane na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa.

§ 7. 1. Stawka dodatku wojennego, o którym mowa w art. 102 ust. 5 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, wynosi:

1) 3% najniższego uposażenia – za każdy dzień pobytu w strefie działań wojennych;

2) od 3 % do 5 % najniższego uposażenia – za każdy dzień wykonywania zadań w strefie działań wojennych w warunkach związanych z bezpośrednim udziałem w akcjach o charakterze bojowym, akcjach zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom albo pełnieniem służby patrolowej, ochronnej lub z udziałem w konwojach.

2. W przypadku żołnierza zawodowego spełniającego jednocześnie warunki uprawniające do otrzymania dodatku wojennego na podstawie ust. 1 pkt 1 i 2 wypłaca się dodatek wojenny w wyższej wysokości.

3. Stawkę dodatku wojennego, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ustala żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 1:

1) pkt 1 – organ, któremu żołnierz podlega w czasie pełnienia służby poza granicami państwa;

2) pkt 2 lit. a – dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach organizacji współpracy międzynarodowej;

3) pkt 2 lit. b–d – dowódca jednostki wojskowej.

4. Dodatek wojenny wypłaca się żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 1:

1) pkt 1 i pkt 2 lit. a–c – miesięcznie z dołu do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym żołnierz zawodowy spełnił warunki do jego otrzymania;

2) pkt 2 lit. d – w terminie 14 dni od dnia zakończenia wykonywania przez żołnierza zadań służbowych poza granicami państwa.

5. Dodatek wojenny jest wypłacany żołnierzowi zawodowemu w złotych lub w walucie, w której otrzymuje on należność zagraniczną. W zakresie sposobu wypłacania i ustalania wysokości (przeliczania) dodatku wojennego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące należności zagranicznej.

6. Strefy działań wojennych określają przepisy wydane na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa.