Wersja obowiązująca od 2012-09-14
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Protokoły Dodatkowe do umów o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą z jednej strony a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną (1), Arabską Republiką Egiptu (2), Jordańskim Królestwem Haszymidzkim (3), Syryjską Republiką Arabską (4) z drugiej strony, a także uzupełniający Protokół do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Maltą (5) określiły ulgi celne, z których niektóre zostały objęte wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(2) Protokół ustanawiający warunki i procedury wdrażające drugi etap Układu ustanawiającego Stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Cypryjską oraz dostosowujący niektóre przepisy tego Układu (6), uzupełniony rozporządzeniem Rady (WE) nr 3192/94 z dnia 19 grudnia 1994 r. zmieniającym ustalenia odnoszące się do przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Cypru (7), także ustala ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1764/92 z dnia 29 czerwca 1992 r. zmieniające ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Libanu, Malty, Maroka, Syrii i Tunezji (8) przyspieszyło znoszenie ceł i ustaliło wzrost wielkości kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych określonych w Protokołach do układów o stowarzyszeniu lub współpracy z tymi krajami śródziemnomorskimi.
(4) Ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty pomarańczy pochodzących z Cypru, Egiptu oraz Izraela zostały dostosowane na mocy umów w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Cyprem (9), między Wspólnotą Europejską a Arabską Republiką Egiptu (10) oraz między Wspólnotą Europejską a Izraelem (11).
(5) Decyzja nr 1/98 Rady Stowarzyszenia WE – Turcja z dnia 25 lutego 1998 r. w sprawie systemu handlu produktami rolnymi (12) ustala ulgi celne, z których część jest uwzględniona w ramach kontyngentów taryfowych.
(6) Euro-Śródziemnomorski Tymczasowy Układ Stowarzyszeniowy w sprawie handlu i współpracy między Wspólnotą Europejską z jednej strony a Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP) na rzecz palestyńskich władz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (13) z drugiej strony, jak również euro-śródziemnomorskie układy ustanawiające Stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Republiką Tunezyjską (14), Królestwem Maroka (15), Państwem Izrael (16) z drugiej strony określają ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(7) Te ulgi celne zostały ustanowione na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 z dnia 25 lipca 1994 r. otwierającego i zarządzającego wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi na niektóre produkty pochodzące z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, Tunezji i Turcji i przewidującego szczegółowe zasady poszerzania i dostosowywania tych kontyngentów taryfowych (17), a także na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 934/95 z dnia 10 kwietnia 1995 r. ustanawiającego wspólnotowy nadzór statystyczny w ramach ilości referencyjnych na określoną liczbę produktów pochodzących z Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Syrii, Tunezji oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (18).
(8) Ponieważ obydwa rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 były kilkakrotnie i zasadniczo zmieniane, powinny być teraz na nowo przygotowane i uproszczone zgodnie z rezolucją Rady z dnia 25 października 1996 r. w sprawie uproszczenia i usprawnienia wspólnotowych rozporządzeń i procedur celnych (19). W interesie usprawniania wprowadzania określonych środków taryfowych przepisy dotyczące kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych powinny być zebrane w jednym rozporządzeniu, które uwzględnia kolejne zmiany rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95, wraz ze zmianami do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC.
(9) Ponieważ odnośne umowy preferencyjne są zawarte na czas nieokreślony, właściwe jest nieograniczanie czasu obowiązywania niniejszego rozporządzenia.
(10) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych podlega obowiązkowi przedstawienia władzom celnym odpowiedniego dowodu pochodzenia zgodnie z umowami preferencyjnymi zawartymi między Wspólnotą Europejską a krajami śródziemnomorskimi.
(11) W przypadku gdy zostaje przekroczona ilość referencyjna, wyżej wymienione umowy preferencyjne określają, że w następnym okresie preferencyjnym Wspólnota posiada możliwość zastąpienia ulg przyznanych w ramach tej ilości referencyjnej, kontyngentem taryfowym w tej samej wysokości.
(12) W wyniku umów osiągniętych w ramach wielostronnych negocjacji Rundy Urugwajskiej opłaty celne Wspólnej Taryfy Celnej stały się tak samo korzystne w odniesieniu do niektórych produktów jak ulgi celne przyznane na te produkty w śródziemnomorskich umowach preferencyjnych. A zatem nie jest już konieczne ustalenie zarządzania kontyngentem taryfowym na przetworzone lub zakonserwowane mięso z indyka pochodzące z Izraela lub ilości referencyjnej na pochodzący z Maroka groch przeznaczony do siewu.
(13) Decyzje Rady lub Komisji zmieniające Nomenklaturę Scaloną i kody TARIC nie pociągają za sobą żadnych zasadniczych zmian. Ze względu na uproszczenie i terminowe publikowanie rozporządzeń wprowadzających w życie wspólnotowe kontyngenty taryfowe i ilości referencyjne, które zostały określone w nowych układach preferencyjnych, protokołach, wymianach listów lub innych umowach zawartych między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi, oraz w zakresie, w jakim te akty już określają produkty uprawnione do preferencji taryfowych w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i wszelkich kryteriów dopuszczalności, właściwe jest ustalenie, że Komisja, po zasięgnięciu opinii Komitetu Kodeksu Celnego, może wprowadzać wszelkie konieczne zmiany i techniczne poprawki do niniejszego rozporządzenia. Nie wpływa to na specyficzną procedurę określoną w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 z dnia 6 grudnia 1993 r. ustanawiającym zasady handlu mające zastosowanie do niektórych towarów pochodzących z przetwórstwa produktów rolnych (20).
(14) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (21) skodyfikowało zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi przeznaczonymi do stosowania zgodnie z porządkiem chronologicznym dat deklaracji celnych oraz do nadzoru przywozu preferencyjnego.
(15) Ze względu na szybkość i skuteczność wymiana informacji między Państwami Członkowskimi a Komisją powinna się odbywać, w miarę możliwości, za pośrednictwem łącza telematycznego.
(16) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych na róże wielkokwiatowe, róże drobnokwiatowe, goździki jednokwiatowe (kwiat) i goździki wielokwiatowe (gałązka) jest uzależnione od spełnienia warunków określonych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 4088/87 z dnia 21 grudnia 1987 r. ustalającym warunki stosowania preferencyjnych stawek celnych w przywozie niektórych kwiatów pochodzących z Cypru, Izraela, Jordanii, Maroka oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (22).
(17) Wina pochodzące z Algierii, Maroka i Tunezji, które posiadają zarejestrowane oznaczenie pochodzenia, muszą być zaopatrzone w świadectwo oznaczenia pochodzenia zgodne ze wzorem określonym w umowie preferencyjnej albo w dokument V I 1 lub wyciąg V I 2 zaopatrzony w komentarz zgodnie z art. 9 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3590/85 z dnia 18 grudnia 1985 r. w sprawie zaświadczeń i raportów analitycznych wymaganych do przywozu wina, soku winogronowego oraz moszczu winogronowego (23).
(18) Uprawnienie do korzystania z kontyngentu taryfowego na wina likierowe pochodzące z Cypru jest uzależnione od spełnienia warunku, zgodnie z którym wina te są oznaczone jako „wina likierowe” w dokumencie V I 1 lub wyciągu V I 2, określonych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3590/85.
(19) Decyzja Rady z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie zawarcia Umowy w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezji dotyczącej wzajemnych środków łagodzących oraz zmiany protokołów Rolnych do Układu o Stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską a Tunezją (24) ustalają nowe ulgi celne oraz zmiany w odniesieniu do istniejących ulg, z których część jest objęta wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(20) Środki konieczne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (25),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Koncesje taryfowe w zakresie wspólnotowych kontyngentów taryfowych lub w zakresie ilości referencyjnych
Produkty pochodzące z Algierii, Maroka, Tunezji, Egiptu, Jordanii, Syrii, Libanu, Izraela, Zachodniego Brzegu Jordanu i Strefy Gazy oraz Turcji, wymienione w załącznikach I-IX, wprowadzane do swobodnego obrotu we Wspólnocie, będą kwalifikować się do zwolnienia lub stosowania obniżonych stawek celnych w ramach wspólnotowych kontyngentów taryfowych lub w ramach ilości referencyjnych w okresach obowiązywania i zgodnie z przepisami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 1a
Zawieszenie stosowania kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych w odniesieniu do produktów pochodzących z Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy
Stosowanie kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych określonych w załączniku VIII w odniesieniu do produktów pochodzących z Zachodniego Brzegi i Strefy Gazy ulega tymczasowemu zawieszeniu na okres dziesięciu lat, liczony od dnia 1 stycznia 2012 r.
W zależności jednak od przyszłego rozwoju gospodarczego Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy można rozważyć ewentualne przedłużenie tego okresu, najpóźniej na jeden rok przed upływem dziesięcioletniego okresu przewidzianego w porozumieniu w formie wymiany listów, zatwierdzonym w imieniu Unii decyzją Rady 2011/824/UE (26).
Artykuł 2
(skreślony).
Artykuł 3
Szczególne warunki uprawniające do korzystania z kontyngentów taryfowych na niektóre wina
Uprawnienie do korzystania ze wspólnotowych kontyngentów taryfowych wymienionych w załącznikach od I do III o numerach porządkowych 09.1001, 09.1107 i 09.1205, jest uzależnione bądź od przedstawienia świadectwa pochodzenia wina wydanego przez właściwe władze algierskie, marokańskie lub tunezyjskie, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku XII, albo od przedstawienia dokumentu VI 1 lub wyciągu VI 2 opatrzonego komentarzem zgodnie z art. 32 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2001.
Artykuł 3a
Szczególne przepisy w odniesieniu do kontyngentów taryfowych na pomidory pochodzące z Maroka
[1] 1. Dla pomidorów objętych kodem CN 0702 00 00 wprowadzanych do swobodnego obrotu w każdym okresie od dnia 1 października do dnia 31 maja (dalej zwanym „ rokiem gospodarczym”) korzystanie z miesięcznych kontyngentów taryfowych określonych w załączniku II o numerze porządkowym 09.1104 odpowiednio od dnia 1 października do dnia 31 grudnia oraz od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca zostaje wstrzymane każdego roku w dniu 15 stycznia i drugiego dnia roboczego w Komisji po dniu 1 kwietnia. Następnego dnia roboczego w Komisji służby Komisji określają niewykorzystane saldo każdego z kontyngentów taryfowych i udostępniają je w ramach dodatkowego kontyngentu taryfowego mającego zastosowanie w danym roku gospodarczym w ramach numeru porządkowego 09.1112.
Począwszy od dnia, w którym miesięczne kontyngenty taryfowe zostają wstrzymane, pobieranie wstecz z jakiegokolwiek wstrzymanego miesięcznego kontyngentu taryfowego, mającego zastosowanie w miesiącach listopadzie, grudniu oraz od stycznia do marca, oraz wynikające z tego zwroty niewykorzystanych ilości do jakiegokolwiek wstrzymanego miesięcznego kontyngentu taryfowego dokonywane są dla dodatkowego kontyngentu taryfowego mającego zastosowanie w ramach numeru porządkowego 09.1112 dla danego roku gospodarczego. Szczegółowe przepisy dotyczące zarządzania kontyngentem taryfowym pod numerem porządkowym 09.1112 zawarte są w ust. 2.
2. Miesięczne wykorzystanie dodatkowych kontyngentów taryfowych ustanowionych w załączniku II w ramach numeru porządkowego 09.1112 na okres od dnia 1 listopada do dnia 31 maja na pomidory objęte kodem CN 0702 00 00 pochodzące z Maroka wprowadzone do swobodnego obrotu w Unii Europejskiej jest ograniczone do 30 % jego początkowej wielkości 28 000 ton wagi netto.
Kontyngent taryfowy pod numerem porządkowym 09.1112 jest zarządzany jako główny kontyngent taryfowy z 7 miesięcznymi podkontyngentami taryfowymi mającymi zastosowanie pod numerem porządkowym 09.1193.
Korzystanie z ulg celnych może zostać przyznane tylko poprzez zadeklarowanie numeru porządkowego 09.1193
Artykuł 4
Zarządzanie kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi
1. Komisja zarządza kontyngentami taryfowymi, określonymi w niniejszym rozporządzeniu, zgodnie z art. 308a–308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.
2. Produkty wprowadzone do swobodnego obrotu korzystające ze stawek preferencyjnych, w szczególności te, które zostały przewidziane w ramach ilości referencyjnych wymienionych w art. 1, podlegają wspólnotowemu nadzorowi zgodnie z art. 308d rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Komisja, w porozumieniu z Państwami Członkowskimi, podejmuje decyzję w sprawie pozostałych produktów nieobjętych ilościami referencyjnymi, które zostaną objęte nadzorem.
3. Wymiana informacji dotyczących zarządzania kontyngentami taryfowymi oraz ilościami referencyjnymi między Państwami Członkowskimi a Komisją odbywa się, w miarę możliwości, za pośrednictwem łączy elektronicznych.
Artykuł 5
Nadanie uprawnień
1. Bez uszczerbku dla procedury określonej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 Komisja, zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, może przyjąć przepisy konieczne do wykonania niniejszego rozporządzenia, dotyczące w szczególności:
a) koniecznych zmian i technicznych poprawek, uwzględniających kolejne zmiany do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC;
b) koniecznych zmian wynikających z wejścia w życie nowych umów, protokołów, wymiany listów czy też innych porozumień między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi i aktów przyjętych przez Radę, o ile te umowy, protokoły, wymiany listów lub akty Rady określają produkty, do których stosuje się preferencje taryfowe w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i kryteriów kwalifikujących.
2. Przepisy przyjęte zgodnie z ust. 1 nie upoważniają Komisji do:
a) przenoszenia ilości preferencyjnych z jednego okresu do innego;
b) przeniesienia ilości z jednego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej do innego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej;
c) przeniesienia ilości z kontyngentu taryfowego do ilości referencyjnej i na odwrót;
d) zmiany harmonogramu ustanowionego w umowach, protokołach, wymianie listów lub aktach Rady;
e) przyjmowania przepisów wpływających na kontyngenty taryfowe zarządzane za pomocą pozwoleń na przywóz.
Artykuł 6
Komitet Zarządzający
1. Komisja jest wspomagana przez Komitet Kodeksu Celnego, utworzony na mocy art. 248a rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 (27), zwany dalej „Komitetem”.
2. Do odniesień do przepisów niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.
Okres wskazany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin.
Artykuł 7
Współpraca
Państwa Członkowskie i Komisja ściśle ze sobą współpracują w celu zapewnienia przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 8
Utrata mocy
Rozporządzenia (WE) nr 1981/94 oraz (WE) 934/95 tracą moc.
Odniesienia do rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 uważa się za odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytuje się je według tablicy zgodności przedstawionej w załączniku XIII.
Artykuł 9
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
W odniesieniu do wymienionych w załączniku III kontyngentów taryfowych o nr porządkowych 09.1211, 09.1215, 09.1217, 09.1218, 09.1219 oraz 09.1220 niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2001 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 9 kwietnia 2001 r.
[1] Art. 3a w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 812/2012 z dnia 12 września 2012 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 w odniesieniu do unijnych kontyngentów taryfowych na niektóre produkty rolne i przetworzone produkty rolne pochodzące z Maroka (Dz.Urz.UE L 247 z 13.09.2012, str. 7). Zmiana weszła w życie 14 września 2012 r. i ma zastosowanie od 1 października 2012 r.
Wersja obowiązująca od 2012-09-14
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Protokoły Dodatkowe do umów o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą z jednej strony a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną (1), Arabską Republiką Egiptu (2), Jordańskim Królestwem Haszymidzkim (3), Syryjską Republiką Arabską (4) z drugiej strony, a także uzupełniający Protokół do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Maltą (5) określiły ulgi celne, z których niektóre zostały objęte wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(2) Protokół ustanawiający warunki i procedury wdrażające drugi etap Układu ustanawiającego Stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Cypryjską oraz dostosowujący niektóre przepisy tego Układu (6), uzupełniony rozporządzeniem Rady (WE) nr 3192/94 z dnia 19 grudnia 1994 r. zmieniającym ustalenia odnoszące się do przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Cypru (7), także ustala ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1764/92 z dnia 29 czerwca 1992 r. zmieniające ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Libanu, Malty, Maroka, Syrii i Tunezji (8) przyspieszyło znoszenie ceł i ustaliło wzrost wielkości kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych określonych w Protokołach do układów o stowarzyszeniu lub współpracy z tymi krajami śródziemnomorskimi.
(4) Ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty pomarańczy pochodzących z Cypru, Egiptu oraz Izraela zostały dostosowane na mocy umów w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Cyprem (9), między Wspólnotą Europejską a Arabską Republiką Egiptu (10) oraz między Wspólnotą Europejską a Izraelem (11).
(5) Decyzja nr 1/98 Rady Stowarzyszenia WE – Turcja z dnia 25 lutego 1998 r. w sprawie systemu handlu produktami rolnymi (12) ustala ulgi celne, z których część jest uwzględniona w ramach kontyngentów taryfowych.
(6) Euro-Śródziemnomorski Tymczasowy Układ Stowarzyszeniowy w sprawie handlu i współpracy między Wspólnotą Europejską z jednej strony a Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP) na rzecz palestyńskich władz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (13) z drugiej strony, jak również euro-śródziemnomorskie układy ustanawiające Stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Republiką Tunezyjską (14), Królestwem Maroka (15), Państwem Izrael (16) z drugiej strony określają ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(7) Te ulgi celne zostały ustanowione na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 z dnia 25 lipca 1994 r. otwierającego i zarządzającego wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi na niektóre produkty pochodzące z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, Tunezji i Turcji i przewidującego szczegółowe zasady poszerzania i dostosowywania tych kontyngentów taryfowych (17), a także na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 934/95 z dnia 10 kwietnia 1995 r. ustanawiającego wspólnotowy nadzór statystyczny w ramach ilości referencyjnych na określoną liczbę produktów pochodzących z Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Syrii, Tunezji oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (18).
(8) Ponieważ obydwa rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 były kilkakrotnie i zasadniczo zmieniane, powinny być teraz na nowo przygotowane i uproszczone zgodnie z rezolucją Rady z dnia 25 października 1996 r. w sprawie uproszczenia i usprawnienia wspólnotowych rozporządzeń i procedur celnych (19). W interesie usprawniania wprowadzania określonych środków taryfowych przepisy dotyczące kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych powinny być zebrane w jednym rozporządzeniu, które uwzględnia kolejne zmiany rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95, wraz ze zmianami do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC.
(9) Ponieważ odnośne umowy preferencyjne są zawarte na czas nieokreślony, właściwe jest nieograniczanie czasu obowiązywania niniejszego rozporządzenia.
(10) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych podlega obowiązkowi przedstawienia władzom celnym odpowiedniego dowodu pochodzenia zgodnie z umowami preferencyjnymi zawartymi między Wspólnotą Europejską a krajami śródziemnomorskimi.
(11) W przypadku gdy zostaje przekroczona ilość referencyjna, wyżej wymienione umowy preferencyjne określają, że w następnym okresie preferencyjnym Wspólnota posiada możliwość zastąpienia ulg przyznanych w ramach tej ilości referencyjnej, kontyngentem taryfowym w tej samej wysokości.
(12) W wyniku umów osiągniętych w ramach wielostronnych negocjacji Rundy Urugwajskiej opłaty celne Wspólnej Taryfy Celnej stały się tak samo korzystne w odniesieniu do niektórych produktów jak ulgi celne przyznane na te produkty w śródziemnomorskich umowach preferencyjnych. A zatem nie jest już konieczne ustalenie zarządzania kontyngentem taryfowym na przetworzone lub zakonserwowane mięso z indyka pochodzące z Izraela lub ilości referencyjnej na pochodzący z Maroka groch przeznaczony do siewu.
(13) Decyzje Rady lub Komisji zmieniające Nomenklaturę Scaloną i kody TARIC nie pociągają za sobą żadnych zasadniczych zmian. Ze względu na uproszczenie i terminowe publikowanie rozporządzeń wprowadzających w życie wspólnotowe kontyngenty taryfowe i ilości referencyjne, które zostały określone w nowych układach preferencyjnych, protokołach, wymianach listów lub innych umowach zawartych między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi, oraz w zakresie, w jakim te akty już określają produkty uprawnione do preferencji taryfowych w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i wszelkich kryteriów dopuszczalności, właściwe jest ustalenie, że Komisja, po zasięgnięciu opinii Komitetu Kodeksu Celnego, może wprowadzać wszelkie konieczne zmiany i techniczne poprawki do niniejszego rozporządzenia. Nie wpływa to na specyficzną procedurę określoną w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 z dnia 6 grudnia 1993 r. ustanawiającym zasady handlu mające zastosowanie do niektórych towarów pochodzących z przetwórstwa produktów rolnych (20).
(14) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (21) skodyfikowało zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi przeznaczonymi do stosowania zgodnie z porządkiem chronologicznym dat deklaracji celnych oraz do nadzoru przywozu preferencyjnego.
(15) Ze względu na szybkość i skuteczność wymiana informacji między Państwami Członkowskimi a Komisją powinna się odbywać, w miarę możliwości, za pośrednictwem łącza telematycznego.
(16) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych na róże wielkokwiatowe, róże drobnokwiatowe, goździki jednokwiatowe (kwiat) i goździki wielokwiatowe (gałązka) jest uzależnione od spełnienia warunków określonych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 4088/87 z dnia 21 grudnia 1987 r. ustalającym warunki stosowania preferencyjnych stawek celnych w przywozie niektórych kwiatów pochodzących z Cypru, Izraela, Jordanii, Maroka oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (22).
(17) Wina pochodzące z Algierii, Maroka i Tunezji, które posiadają zarejestrowane oznaczenie pochodzenia, muszą być zaopatrzone w świadectwo oznaczenia pochodzenia zgodne ze wzorem określonym w umowie preferencyjnej albo w dokument V I 1 lub wyciąg V I 2 zaopatrzony w komentarz zgodnie z art. 9 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3590/85 z dnia 18 grudnia 1985 r. w sprawie zaświadczeń i raportów analitycznych wymaganych do przywozu wina, soku winogronowego oraz moszczu winogronowego (23).
(18) Uprawnienie do korzystania z kontyngentu taryfowego na wina likierowe pochodzące z Cypru jest uzależnione od spełnienia warunku, zgodnie z którym wina te są oznaczone jako „wina likierowe” w dokumencie V I 1 lub wyciągu V I 2, określonych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3590/85.
(19) Decyzja Rady z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie zawarcia Umowy w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezji dotyczącej wzajemnych środków łagodzących oraz zmiany protokołów Rolnych do Układu o Stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską a Tunezją (24) ustalają nowe ulgi celne oraz zmiany w odniesieniu do istniejących ulg, z których część jest objęta wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(20) Środki konieczne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (25),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Koncesje taryfowe w zakresie wspólnotowych kontyngentów taryfowych lub w zakresie ilości referencyjnych
Produkty pochodzące z Algierii, Maroka, Tunezji, Egiptu, Jordanii, Syrii, Libanu, Izraela, Zachodniego Brzegu Jordanu i Strefy Gazy oraz Turcji, wymienione w załącznikach I-IX, wprowadzane do swobodnego obrotu we Wspólnocie, będą kwalifikować się do zwolnienia lub stosowania obniżonych stawek celnych w ramach wspólnotowych kontyngentów taryfowych lub w ramach ilości referencyjnych w okresach obowiązywania i zgodnie z przepisami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 1a
Zawieszenie stosowania kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych w odniesieniu do produktów pochodzących z Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy
Stosowanie kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych określonych w załączniku VIII w odniesieniu do produktów pochodzących z Zachodniego Brzegi i Strefy Gazy ulega tymczasowemu zawieszeniu na okres dziesięciu lat, liczony od dnia 1 stycznia 2012 r.
W zależności jednak od przyszłego rozwoju gospodarczego Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy można rozważyć ewentualne przedłużenie tego okresu, najpóźniej na jeden rok przed upływem dziesięcioletniego okresu przewidzianego w porozumieniu w formie wymiany listów, zatwierdzonym w imieniu Unii decyzją Rady 2011/824/UE (26).
Artykuł 2
(skreślony).
Artykuł 3
Szczególne warunki uprawniające do korzystania z kontyngentów taryfowych na niektóre wina
Uprawnienie do korzystania ze wspólnotowych kontyngentów taryfowych wymienionych w załącznikach od I do III o numerach porządkowych 09.1001, 09.1107 i 09.1205, jest uzależnione bądź od przedstawienia świadectwa pochodzenia wina wydanego przez właściwe władze algierskie, marokańskie lub tunezyjskie, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku XII, albo od przedstawienia dokumentu VI 1 lub wyciągu VI 2 opatrzonego komentarzem zgodnie z art. 32 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2001.
Artykuł 3a
Szczególne przepisy w odniesieniu do kontyngentów taryfowych na pomidory pochodzące z Maroka
[1] 1. Dla pomidorów objętych kodem CN 0702 00 00 wprowadzanych do swobodnego obrotu w każdym okresie od dnia 1 października do dnia 31 maja (dalej zwanym „ rokiem gospodarczym”) korzystanie z miesięcznych kontyngentów taryfowych określonych w załączniku II o numerze porządkowym 09.1104 odpowiednio od dnia 1 października do dnia 31 grudnia oraz od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca zostaje wstrzymane każdego roku w dniu 15 stycznia i drugiego dnia roboczego w Komisji po dniu 1 kwietnia. Następnego dnia roboczego w Komisji służby Komisji określają niewykorzystane saldo każdego z kontyngentów taryfowych i udostępniają je w ramach dodatkowego kontyngentu taryfowego mającego zastosowanie w danym roku gospodarczym w ramach numeru porządkowego 09.1112.
Począwszy od dnia, w którym miesięczne kontyngenty taryfowe zostają wstrzymane, pobieranie wstecz z jakiegokolwiek wstrzymanego miesięcznego kontyngentu taryfowego, mającego zastosowanie w miesiącach listopadzie, grudniu oraz od stycznia do marca, oraz wynikające z tego zwroty niewykorzystanych ilości do jakiegokolwiek wstrzymanego miesięcznego kontyngentu taryfowego dokonywane są dla dodatkowego kontyngentu taryfowego mającego zastosowanie w ramach numeru porządkowego 09.1112 dla danego roku gospodarczego. Szczegółowe przepisy dotyczące zarządzania kontyngentem taryfowym pod numerem porządkowym 09.1112 zawarte są w ust. 2.
2. Miesięczne wykorzystanie dodatkowych kontyngentów taryfowych ustanowionych w załączniku II w ramach numeru porządkowego 09.1112 na okres od dnia 1 listopada do dnia 31 maja na pomidory objęte kodem CN 0702 00 00 pochodzące z Maroka wprowadzone do swobodnego obrotu w Unii Europejskiej jest ograniczone do 30 % jego początkowej wielkości 28 000 ton wagi netto.
Kontyngent taryfowy pod numerem porządkowym 09.1112 jest zarządzany jako główny kontyngent taryfowy z 7 miesięcznymi podkontyngentami taryfowymi mającymi zastosowanie pod numerem porządkowym 09.1193.
Korzystanie z ulg celnych może zostać przyznane tylko poprzez zadeklarowanie numeru porządkowego 09.1193
Artykuł 4
Zarządzanie kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi
1. Komisja zarządza kontyngentami taryfowymi, określonymi w niniejszym rozporządzeniu, zgodnie z art. 308a–308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.
2. Produkty wprowadzone do swobodnego obrotu korzystające ze stawek preferencyjnych, w szczególności te, które zostały przewidziane w ramach ilości referencyjnych wymienionych w art. 1, podlegają wspólnotowemu nadzorowi zgodnie z art. 308d rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Komisja, w porozumieniu z Państwami Członkowskimi, podejmuje decyzję w sprawie pozostałych produktów nieobjętych ilościami referencyjnymi, które zostaną objęte nadzorem.
3. Wymiana informacji dotyczących zarządzania kontyngentami taryfowymi oraz ilościami referencyjnymi między Państwami Członkowskimi a Komisją odbywa się, w miarę możliwości, za pośrednictwem łączy elektronicznych.
Artykuł 5
Nadanie uprawnień
1. Bez uszczerbku dla procedury określonej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 Komisja, zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, może przyjąć przepisy konieczne do wykonania niniejszego rozporządzenia, dotyczące w szczególności:
a) koniecznych zmian i technicznych poprawek, uwzględniających kolejne zmiany do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC;
b) koniecznych zmian wynikających z wejścia w życie nowych umów, protokołów, wymiany listów czy też innych porozumień między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi i aktów przyjętych przez Radę, o ile te umowy, protokoły, wymiany listów lub akty Rady określają produkty, do których stosuje się preferencje taryfowe w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i kryteriów kwalifikujących.
2. Przepisy przyjęte zgodnie z ust. 1 nie upoważniają Komisji do:
a) przenoszenia ilości preferencyjnych z jednego okresu do innego;
b) przeniesienia ilości z jednego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej do innego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej;
c) przeniesienia ilości z kontyngentu taryfowego do ilości referencyjnej i na odwrót;
d) zmiany harmonogramu ustanowionego w umowach, protokołach, wymianie listów lub aktach Rady;
e) przyjmowania przepisów wpływających na kontyngenty taryfowe zarządzane za pomocą pozwoleń na przywóz.
Artykuł 6
Komitet Zarządzający
1. Komisja jest wspomagana przez Komitet Kodeksu Celnego, utworzony na mocy art. 248a rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 (27), zwany dalej „Komitetem”.
2. Do odniesień do przepisów niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.
Okres wskazany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin.
Artykuł 7
Współpraca
Państwa Członkowskie i Komisja ściśle ze sobą współpracują w celu zapewnienia przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 8
Utrata mocy
Rozporządzenia (WE) nr 1981/94 oraz (WE) 934/95 tracą moc.
Odniesienia do rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 uważa się za odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytuje się je według tablicy zgodności przedstawionej w załączniku XIII.
Artykuł 9
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
W odniesieniu do wymienionych w załączniku III kontyngentów taryfowych o nr porządkowych 09.1211, 09.1215, 09.1217, 09.1218, 09.1219 oraz 09.1220 niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2001 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 9 kwietnia 2001 r.
[1] Art. 3a w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 812/2012 z dnia 12 września 2012 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 w odniesieniu do unijnych kontyngentów taryfowych na niektóre produkty rolne i przetworzone produkty rolne pochodzące z Maroka (Dz.Urz.UE L 247 z 13.09.2012, str. 7). Zmiana weszła w życie 14 września 2012 r. i ma zastosowanie od 1 października 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-12-24 do 2012-09-13
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Protokoły Dodatkowe do umów o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą z jednej strony a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną (1), Arabską Republiką Egiptu (2), Jordańskim Królestwem Haszymidzkim (3), Syryjską Republiką Arabską (4) z drugiej strony, a także uzupełniający Protokół do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Maltą (5) określiły ulgi celne, z których niektóre zostały objęte wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(2) Protokół ustanawiający warunki i procedury wdrażające drugi etap Układu ustanawiającego Stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Cypryjską oraz dostosowujący niektóre przepisy tego Układu (6), uzupełniony rozporządzeniem Rady (WE) nr 3192/94 z dnia 19 grudnia 1994 r. zmieniającym ustalenia odnoszące się do przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Cypru (7), także ustala ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1764/92 z dnia 29 czerwca 1992 r. zmieniające ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Libanu, Malty, Maroka, Syrii i Tunezji (8) przyspieszyło znoszenie ceł i ustaliło wzrost wielkości kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych określonych w Protokołach do układów o stowarzyszeniu lub współpracy z tymi krajami śródziemnomorskimi.
(4) Ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty pomarańczy pochodzących z Cypru, Egiptu oraz Izraela zostały dostosowane na mocy umów w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Cyprem (9), między Wspólnotą Europejską a Arabską Republiką Egiptu (10) oraz między Wspólnotą Europejską a Izraelem (11).
(5) Decyzja nr 1/98 Rady Stowarzyszenia WE – Turcja z dnia 25 lutego 1998 r. w sprawie systemu handlu produktami rolnymi (12) ustala ulgi celne, z których część jest uwzględniona w ramach kontyngentów taryfowych.
(6) Euro-Śródziemnomorski Tymczasowy Układ Stowarzyszeniowy w sprawie handlu i współpracy między Wspólnotą Europejską z jednej strony a Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP) na rzecz palestyńskich władz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (13) z drugiej strony, jak również euro-śródziemnomorskie układy ustanawiające Stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Republiką Tunezyjską (14), Królestwem Maroka (15), Państwem Izrael (16) z drugiej strony określają ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(7) Te ulgi celne zostały ustanowione na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 z dnia 25 lipca 1994 r. otwierającego i zarządzającego wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi na niektóre produkty pochodzące z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, Tunezji i Turcji i przewidującego szczegółowe zasady poszerzania i dostosowywania tych kontyngentów taryfowych (17), a także na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 934/95 z dnia 10 kwietnia 1995 r. ustanawiającego wspólnotowy nadzór statystyczny w ramach ilości referencyjnych na określoną liczbę produktów pochodzących z Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Syrii, Tunezji oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (18).
(8) Ponieważ obydwa rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 były kilkakrotnie i zasadniczo zmieniane, powinny być teraz na nowo przygotowane i uproszczone zgodnie z rezolucją Rady z dnia 25 października 1996 r. w sprawie uproszczenia i usprawnienia wspólnotowych rozporządzeń i procedur celnych (19). W interesie usprawniania wprowadzania określonych środków taryfowych przepisy dotyczące kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych powinny być zebrane w jednym rozporządzeniu, które uwzględnia kolejne zmiany rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95, wraz ze zmianami do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC.
(9) Ponieważ odnośne umowy preferencyjne są zawarte na czas nieokreślony, właściwe jest nieograniczanie czasu obowiązywania niniejszego rozporządzenia.
(10) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych podlega obowiązkowi przedstawienia władzom celnym odpowiedniego dowodu pochodzenia zgodnie z umowami preferencyjnymi zawartymi między Wspólnotą Europejską a krajami śródziemnomorskimi.
(11) W przypadku gdy zostaje przekroczona ilość referencyjna, wyżej wymienione umowy preferencyjne określają, że w następnym okresie preferencyjnym Wspólnota posiada możliwość zastąpienia ulg przyznanych w ramach tej ilości referencyjnej, kontyngentem taryfowym w tej samej wysokości.
(12) W wyniku umów osiągniętych w ramach wielostronnych negocjacji Rundy Urugwajskiej opłaty celne Wspólnej Taryfy Celnej stały się tak samo korzystne w odniesieniu do niektórych produktów jak ulgi celne przyznane na te produkty w śródziemnomorskich umowach preferencyjnych. A zatem nie jest już konieczne ustalenie zarządzania kontyngentem taryfowym na przetworzone lub zakonserwowane mięso z indyka pochodzące z Izraela lub ilości referencyjnej na pochodzący z Maroka groch przeznaczony do siewu.
(13) Decyzje Rady lub Komisji zmieniające Nomenklaturę Scaloną i kody TARIC nie pociągają za sobą żadnych zasadniczych zmian. Ze względu na uproszczenie i terminowe publikowanie rozporządzeń wprowadzających w życie wspólnotowe kontyngenty taryfowe i ilości referencyjne, które zostały określone w nowych układach preferencyjnych, protokołach, wymianach listów lub innych umowach zawartych między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi, oraz w zakresie, w jakim te akty już określają produkty uprawnione do preferencji taryfowych w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i wszelkich kryteriów dopuszczalności, właściwe jest ustalenie, że Komisja, po zasięgnięciu opinii Komitetu Kodeksu Celnego, może wprowadzać wszelkie konieczne zmiany i techniczne poprawki do niniejszego rozporządzenia. Nie wpływa to na specyficzną procedurę określoną w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 z dnia 6 grudnia 1993 r. ustanawiającym zasady handlu mające zastosowanie do niektórych towarów pochodzących z przetwórstwa produktów rolnych (20).
(14) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (21) skodyfikowało zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi przeznaczonymi do stosowania zgodnie z porządkiem chronologicznym dat deklaracji celnych oraz do nadzoru przywozu preferencyjnego.
(15) Ze względu na szybkość i skuteczność wymiana informacji między Państwami Członkowskimi a Komisją powinna się odbywać, w miarę możliwości, za pośrednictwem łącza telematycznego.
(16) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych na róże wielkokwiatowe, róże drobnokwiatowe, goździki jednokwiatowe (kwiat) i goździki wielokwiatowe (gałązka) jest uzależnione od spełnienia warunków określonych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 4088/87 z dnia 21 grudnia 1987 r. ustalającym warunki stosowania preferencyjnych stawek celnych w przywozie niektórych kwiatów pochodzących z Cypru, Izraela, Jordanii, Maroka oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (22).
(17) Wina pochodzące z Algierii, Maroka i Tunezji, które posiadają zarejestrowane oznaczenie pochodzenia, muszą być zaopatrzone w świadectwo oznaczenia pochodzenia zgodne ze wzorem określonym w umowie preferencyjnej albo w dokument V I 1 lub wyciąg V I 2 zaopatrzony w komentarz zgodnie z art. 9 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3590/85 z dnia 18 grudnia 1985 r. w sprawie zaświadczeń i raportów analitycznych wymaganych do przywozu wina, soku winogronowego oraz moszczu winogronowego (23).
(18) Uprawnienie do korzystania z kontyngentu taryfowego na wina likierowe pochodzące z Cypru jest uzależnione od spełnienia warunku, zgodnie z którym wina te są oznaczone jako „wina likierowe” w dokumencie V I 1 lub wyciągu V I 2, określonych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3590/85.
(19) Decyzja Rady z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie zawarcia Umowy w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezji dotyczącej wzajemnych środków łagodzących oraz zmiany protokołów Rolnych do Układu o Stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską a Tunezją (24) ustalają nowe ulgi celne oraz zmiany w odniesieniu do istniejących ulg, z których część jest objęta wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(20) Środki konieczne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (25),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Koncesje taryfowe w zakresie wspólnotowych kontyngentów taryfowych lub w zakresie ilości referencyjnych
Produkty pochodzące z Algierii, Maroka, Tunezji, Egiptu, Jordanii, Syrii, Libanu, Izraela, Zachodniego Brzegu Jordanu i Strefy Gazy oraz Turcji, wymienione w załącznikach I-IX, wprowadzane do swobodnego obrotu we Wspólnocie, będą kwalifikować się do zwolnienia lub stosowania obniżonych stawek celnych w ramach wspólnotowych kontyngentów taryfowych lub w ramach ilości referencyjnych w okresach obowiązywania i zgodnie z przepisami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 1a
Zawieszenie stosowania kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych w odniesieniu do produktów pochodzących z Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy
[1] Stosowanie kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych określonych w załączniku VIII w odniesieniu do produktów pochodzących z Zachodniego Brzegi i Strefy Gazy ulega tymczasowemu zawieszeniu na okres dziesięciu lat, liczony od dnia 1 stycznia 2012 r.
W zależności jednak od przyszłego rozwoju gospodarczego Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy można rozważyć ewentualne przedłużenie tego okresu, najpóźniej na jeden rok przed upływem dziesięcioletniego okresu przewidzianego w porozumieniu w formie wymiany listów, zatwierdzonym w imieniu Unii decyzją Rady 2011/824/UE (26).
Artykuł 2
[2] (skreślony).
Artykuł 3
Szczególne warunki uprawniające do korzystania z kontyngentów taryfowych na niektóre wina
Uprawnienie do korzystania ze wspólnotowych kontyngentów taryfowych wymienionych w załącznikach od I do III o numerach porządkowych 09.1001, 09.1107 i 09.1205, jest uzależnione bądź od przedstawienia świadectwa pochodzenia wina wydanego przez właściwe władze algierskie, marokańskie lub tunezyjskie, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku XII, albo od przedstawienia dokumentu VI 1 lub wyciągu VI 2 opatrzonego komentarzem zgodnie z art. 32 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2001.
Artykuł 3a
Szczególne przepisy w odniesieniu do kontyngentów taryfowych na pomidory pochodzące z Maroka
Dla pomidorów pochodzących z Maroka objętych kodem CN 0702 00 00 wprowadzanych do swobodnego obrotu w każdym okresie od dnia 1 października do dnia 31 maja (dalej zwanym „sezonem przywozowym”) korzystanie z miesięcznych kontyngentów taryfowych o numerze porządkowym 09.1104 odpowiednio od dnia 1 października do dnia 31 grudnia oraz od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca zostaje wstrzymane każdego roku w dniu 15 stycznia i drugiego dnia roboczego w Komisji po dniu 1 kwietnia. Następnego dnia roboczego służby Komisji określają niewykorzystane saldo każdego z kontyngentów taryfowych i udostępniają je w ramach dodatkowego kontyngentu taryfowego mającego zastosowanie w danym sezonie przywozowym w ramach numeru porządkowego 09.1112.
Począwszy od dnia, w którym miesięczne kontyngenty taryfowe zostają wstrzymane, pobieranie wstecz z jakiegokolwiek wstrzymanego miesięcznego kontyngentu taryfowego oraz wynikające z tego zwroty niewykorzystanych ilości do jakiegokolwiek wstrzymanego miesięcznego kontyngentu taryfowego dokonywane są dla dodatkowego kontyngentu taryfowego ustanowionego dla danego sezonu przywozowego.
Artykuł 4
Zarządzanie kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi
1. Komisja zarządza kontyngentami taryfowymi, określonymi w niniejszym rozporządzeniu, zgodnie z art. 308a–308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.
2. Produkty wprowadzone do swobodnego obrotu korzystające ze stawek preferencyjnych, w szczególności te, które zostały przewidziane w ramach ilości referencyjnych wymienionych w art. 1, podlegają wspólnotowemu nadzorowi zgodnie z art. 308d rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Komisja, w porozumieniu z Państwami Członkowskimi, podejmuje decyzję w sprawie pozostałych produktów nieobjętych ilościami referencyjnymi, które zostaną objęte nadzorem.
3. Wymiana informacji dotyczących zarządzania kontyngentami taryfowymi oraz ilościami referencyjnymi między Państwami Członkowskimi a Komisją odbywa się, w miarę możliwości, za pośrednictwem łączy elektronicznych.
Artykuł 5
Nadanie uprawnień
1. Bez uszczerbku dla procedury określonej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 Komisja, zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, może przyjąć przepisy konieczne do wykonania niniejszego rozporządzenia, dotyczące w szczególności:
a) koniecznych zmian i technicznych poprawek, uwzględniających kolejne zmiany do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC;
b) koniecznych zmian wynikających z wejścia w życie nowych umów, protokołów, wymiany listów czy też innych porozumień między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi i aktów przyjętych przez Radę, o ile te umowy, protokoły, wymiany listów lub akty Rady określają produkty, do których stosuje się preferencje taryfowe w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i kryteriów kwalifikujących.
2. Przepisy przyjęte zgodnie z ust. 1 nie upoważniają Komisji do:
a) przenoszenia ilości preferencyjnych z jednego okresu do innego;
b) przeniesienia ilości z jednego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej do innego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej;
c) przeniesienia ilości z kontyngentu taryfowego do ilości referencyjnej i na odwrót;
d) zmiany harmonogramu ustanowionego w umowach, protokołach, wymianie listów lub aktach Rady;
e) przyjmowania przepisów wpływających na kontyngenty taryfowe zarządzane za pomocą pozwoleń na przywóz.
Artykuł 6
Komitet Zarządzający
1. Komisja jest wspomagana przez Komitet Kodeksu Celnego, utworzony na mocy art. 248a rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 (27), zwany dalej „Komitetem”.
2. Do odniesień do przepisów niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.
Okres wskazany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin.
Artykuł 7
Współpraca
Państwa Członkowskie i Komisja ściśle ze sobą współpracują w celu zapewnienia przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 8
Utrata mocy
Rozporządzenia (WE) nr 1981/94 oraz (WE) 934/95 tracą moc.
Odniesienia do rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 uważa się za odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytuje się je według tablicy zgodności przedstawionej w załączniku XIII.
Artykuł 9
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
W odniesieniu do wymienionych w załączniku III kontyngentów taryfowych o nr porządkowych 09.1211, 09.1215, 09.1217, 09.1218, 09.1219 oraz 09.1220 niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2001 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 9 kwietnia 2001 r.
[1] Art. 1a dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1351/2011 z dnia 20 grudnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 w odniesieniu do zawieszenia unijnych kontyngentów taryfowych oraz ilości referencyjnych dla niektórych produktów rolnych pochodzących z Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (Dz.Urz.UE L 338 z 21.12.2011, str. 29). Zmiana weszła w życie 24 grudnia 2011 r. i ma zastosowanie od 1 stycznia 2012 r.
[2] Art. 2 skreślony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1351/2011 z dnia 20 grudnia 2011 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 w odniesieniu do zawieszenia unijnych kontyngentów taryfowych oraz ilości referencyjnych dla niektórych produktów rolnych pochodzących z Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (Dz.Urz.UE L 338 z 21.12.2011, str. 29). Zmiana weszła w życie 24 grudnia 2011 r. i ma zastosowanie od 1 stycznia 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2005-09-12 do 2011-12-23
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Protokoły Dodatkowe do umów o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą z jednej strony a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną (1), Arabską Republiką Egiptu (2), Jordańskim Królestwem Haszymidzkim (3), Syryjską Republiką Arabską (4) z drugiej strony, a także uzupełniający Protokół do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Maltą (5) określiły ulgi celne, z których niektóre zostały objęte wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(2) Protokół ustanawiający warunki i procedury wdrażające drugi etap Układu ustanawiającego Stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Cypryjską oraz dostosowujący niektóre przepisy tego Układu (6), uzupełniony rozporządzeniem Rady (WE) nr 3192/94 z dnia 19 grudnia 1994 r. zmieniającym ustalenia odnoszące się do przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Cypru (7), także ustala ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1764/92 z dnia 29 czerwca 1992 r. zmieniające ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Libanu, Malty, Maroka, Syrii i Tunezji (8) przyspieszyło znoszenie ceł i ustaliło wzrost wielkości kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych określonych w Protokołach do układów o stowarzyszeniu lub współpracy z tymi krajami śródziemnomorskimi.
(4) Ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty pomarańczy pochodzących z Cypru, Egiptu oraz Izraela zostały dostosowane na mocy umów w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Cyprem (9), między Wspólnotą Europejską a Arabską Republiką Egiptu (10) oraz między Wspólnotą Europejską a Izraelem (11).
(5) Decyzja nr 1/98 Rady Stowarzyszenia WE – Turcja z dnia 25 lutego 1998 r. w sprawie systemu handlu produktami rolnymi (12) ustala ulgi celne, z których część jest uwzględniona w ramach kontyngentów taryfowych.
(6) Euro-Śródziemnomorski Tymczasowy Układ Stowarzyszeniowy w sprawie handlu i współpracy między Wspólnotą Europejską z jednej strony a Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP) na rzecz palestyńskich władz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (13) z drugiej strony, jak również euro-śródziemnomorskie układy ustanawiające Stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Republiką Tunezyjską (14), Królestwem Maroka (15), Państwem Izrael (16) z drugiej strony określają ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(7) Te ulgi celne zostały ustanowione na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 z dnia 25 lipca 1994 r. otwierającego i zarządzającego wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi na niektóre produkty pochodzące z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, Tunezji i Turcji i przewidującego szczegółowe zasady poszerzania i dostosowywania tych kontyngentów taryfowych (17), a także na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 934/95 z dnia 10 kwietnia 1995 r. ustanawiającego wspólnotowy nadzór statystyczny w ramach ilości referencyjnych na określoną liczbę produktów pochodzących z Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Syrii, Tunezji oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (18).
(8) Ponieważ obydwa rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 były kilkakrotnie i zasadniczo zmieniane, powinny być teraz na nowo przygotowane i uproszczone zgodnie z rezolucją Rady z dnia 25 października 1996 r. w sprawie uproszczenia i usprawnienia wspólnotowych rozporządzeń i procedur celnych (19). W interesie usprawniania wprowadzania określonych środków taryfowych przepisy dotyczące kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych powinny być zebrane w jednym rozporządzeniu, które uwzględnia kolejne zmiany rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95, wraz ze zmianami do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC.
(9) Ponieważ odnośne umowy preferencyjne są zawarte na czas nieokreślony, właściwe jest nieograniczanie czasu obowiązywania niniejszego rozporządzenia.
(10) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych podlega obowiązkowi przedstawienia władzom celnym odpowiedniego dowodu pochodzenia zgodnie z umowami preferencyjnymi zawartymi między Wspólnotą Europejską a krajami śródziemnomorskimi.
(11) W przypadku gdy zostaje przekroczona ilość referencyjna, wyżej wymienione umowy preferencyjne określają, że w następnym okresie preferencyjnym Wspólnota posiada możliwość zastąpienia ulg przyznanych w ramach tej ilości referencyjnej, kontyngentem taryfowym w tej samej wysokości.
(12) W wyniku umów osiągniętych w ramach wielostronnych negocjacji Rundy Urugwajskiej opłaty celne Wspólnej Taryfy Celnej stały się tak samo korzystne w odniesieniu do niektórych produktów jak ulgi celne przyznane na te produkty w śródziemnomorskich umowach preferencyjnych. A zatem nie jest już konieczne ustalenie zarządzania kontyngentem taryfowym na przetworzone lub zakonserwowane mięso z indyka pochodzące z Izraela lub ilości referencyjnej na pochodzący z Maroka groch przeznaczony do siewu.
(13) Decyzje Rady lub Komisji zmieniające Nomenklaturę Scaloną i kody TARIC nie pociągają za sobą żadnych zasadniczych zmian. Ze względu na uproszczenie i terminowe publikowanie rozporządzeń wprowadzających w życie wspólnotowe kontyngenty taryfowe i ilości referencyjne, które zostały określone w nowych układach preferencyjnych, protokołach, wymianach listów lub innych umowach zawartych między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi, oraz w zakresie, w jakim te akty już określają produkty uprawnione do preferencji taryfowych w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i wszelkich kryteriów dopuszczalności, właściwe jest ustalenie, że Komisja, po zasięgnięciu opinii Komitetu Kodeksu Celnego, może wprowadzać wszelkie konieczne zmiany i techniczne poprawki do niniejszego rozporządzenia. Nie wpływa to na specyficzną procedurę określoną w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 z dnia 6 grudnia 1993 r. ustanawiającym zasady handlu mające zastosowanie do niektórych towarów pochodzących z przetwórstwa produktów rolnych (20).
(14) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (21) skodyfikowało zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi przeznaczonymi do stosowania zgodnie z porządkiem chronologicznym dat deklaracji celnych oraz do nadzoru przywozu preferencyjnego.
(15) Ze względu na szybkość i skuteczność wymiana informacji między Państwami Członkowskimi a Komisją powinna się odbywać, w miarę możliwości, za pośrednictwem łącza telematycznego.
(16) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych na róże wielkokwiatowe, róże drobnokwiatowe, goździki jednokwiatowe (kwiat) i goździki wielokwiatowe (gałązka) jest uzależnione od spełnienia warunków określonych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 4088/87 z dnia 21 grudnia 1987 r. ustalającym warunki stosowania preferencyjnych stawek celnych w przywozie niektórych kwiatów pochodzących z Cypru, Izraela, Jordanii, Maroka oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (22).
(17) Wina pochodzące z Algierii, Maroka i Tunezji, które posiadają zarejestrowane oznaczenie pochodzenia, muszą być zaopatrzone w świadectwo oznaczenia pochodzenia zgodne ze wzorem określonym w umowie preferencyjnej albo w dokument V I 1 lub wyciąg V I 2 zaopatrzony w komentarz zgodnie z art. 9 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3590/85 z dnia 18 grudnia 1985 r. w sprawie zaświadczeń i raportów analitycznych wymaganych do przywozu wina, soku winogronowego oraz moszczu winogronowego (23).
(18) Uprawnienie do korzystania z kontyngentu taryfowego na wina likierowe pochodzące z Cypru jest uzależnione od spełnienia warunku, zgodnie z którym wina te są oznaczone jako „wina likierowe” w dokumencie V I 1 lub wyciągu V I 2, określonych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3590/85.
(19) Decyzja Rady z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie zawarcia Umowy w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezji dotyczącej wzajemnych środków łagodzących oraz zmiany protokołów Rolnych do Układu o Stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską a Tunezją (24) ustalają nowe ulgi celne oraz zmiany w odniesieniu do istniejących ulg, z których część jest objęta wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(20) Środki konieczne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (25),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Koncesje taryfowe w zakresie wspólnotowych kontyngentów taryfowych lub w zakresie ilości referencyjnych
Produkty pochodzące z Algierii, Maroka, Tunezji, Egiptu, Jordanii, Syrii, Libanu, Izraela, Zachodniego Brzegu Jordanu i Strefy Gazy oraz Turcji, wymienione w załącznikach I-IX, wprowadzane do swobodnego obrotu we Wspólnocie, będą kwalifikować się do zwolnienia lub stosowania obniżonych stawek celnych w ramach wspólnotowych kontyngentów taryfowych lub w ramach ilości referencyjnych w okresach obowiązywania i zgodnie z przepisami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 2
Szczególne przepisy dotyczące kontyngentów taryfowych na świeże kwiaty cięte i pąki kwiatowe
1. Stosowanie kontyngentów taryfowych na świeże kwiaty cięte i pąki kwiatowe na mocy rozporządzenia Komisji może być zawieszone, a stawki celne Wspólnej Taryfy Celnej mogą być ponownie wprowadzone w odniesieniu do róż wielkokwiatowych, róż drobnokwiatowych, goździków jednokwiatowych (kwiat) i goździków wielokwiatowych (gałązka), w przypadku gdy nie są przestrzegane warunki cenowe przewidziane w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 4088/87.
2. Przywóz do Wspólnoty produktów, wobec których ponownie zostały wprowadzone stawki celne Wspólnej Taryfy Celnej, nie jest objęty właściwym kontyngentem taryfowym w okresie obowiązywania tych wyżej wymienionych stawek.
Artykuł 3
Szczególne warunki uprawniające do korzystania z kontyngentów taryfowych na niektóre wina
[1] Uprawnienie do korzystania ze wspólnotowych kontyngentów taryfowych wymienionych w załącznikach od I do III o numerach porządkowych 09.1001, 09.1107 i 09.1205, jest uzależnione bądź od przedstawienia świadectwa pochodzenia wina wydanego przez właściwe władze algierskie, marokańskie lub tunezyjskie, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku XII, albo od przedstawienia dokumentu VI 1 lub wyciągu VI 2 opatrzonego komentarzem zgodnie z art. 32 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2001.
Artykuł 3a
Szczególne przepisy w odniesieniu do kontyngentów taryfowych na pomidory pochodzące z Maroka
Dla pomidorów pochodzących z Maroka objętych kodem CN 0702 00 00 wprowadzanych do swobodnego obrotu w każdym okresie od dnia 1 października do dnia 31 maja (dalej zwanym „sezonem przywozowym”) korzystanie z miesięcznych kontyngentów taryfowych o numerze porządkowym 09.1104 odpowiednio od dnia 1 października do dnia 31 grudnia oraz od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca zostaje wstrzymane każdego roku w dniu 15 stycznia i drugiego dnia roboczego w Komisji po dniu 1 kwietnia. Następnego dnia roboczego służby Komisji określają niewykorzystane saldo każdego z kontyngentów taryfowych i udostępniają je w ramach dodatkowego kontyngentu taryfowego mającego zastosowanie w danym sezonie przywozowym w ramach numeru porządkowego 09.1112.
Począwszy od dnia, w którym miesięczne kontyngenty taryfowe zostają wstrzymane, pobieranie wstecz z jakiegokolwiek wstrzymanego miesięcznego kontyngentu taryfowego oraz wynikające z tego zwroty niewykorzystanych ilości do jakiegokolwiek wstrzymanego miesięcznego kontyngentu taryfowego dokonywane są dla dodatkowego kontyngentu taryfowego ustanowionego dla danego sezonu przywozowego.
Artykuł 4
Zarządzanie kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi
1. Komisja zarządza kontyngentami taryfowymi, określonymi w niniejszym rozporządzeniu, zgodnie z art. 308a–308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.
2. Produkty wprowadzone do swobodnego obrotu korzystające ze stawek preferencyjnych, w szczególności te, które zostały przewidziane w ramach ilości referencyjnych wymienionych w art. 1, podlegają wspólnotowemu nadzorowi zgodnie z art. 308d rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Komisja, w porozumieniu z Państwami Członkowskimi, podejmuje decyzję w sprawie pozostałych produktów nieobjętych ilościami referencyjnymi, które zostaną objęte nadzorem.
3. Wymiana informacji dotyczących zarządzania kontyngentami taryfowymi oraz ilościami referencyjnymi między Państwami Członkowskimi a Komisją odbywa się, w miarę możliwości, za pośrednictwem łączy elektronicznych.
Artykuł 5
Nadanie uprawnień
1. Bez uszczerbku dla procedury określonej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 Komisja, zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, może przyjąć przepisy konieczne do wykonania niniejszego rozporządzenia, dotyczące w szczególności:
a) koniecznych zmian i technicznych poprawek, uwzględniających kolejne zmiany do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC;
b) koniecznych zmian wynikających z wejścia w życie nowych umów, protokołów, wymiany listów czy też innych porozumień między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi i aktów przyjętych przez Radę, o ile te umowy, protokoły, wymiany listów lub akty Rady określają produkty, do których stosuje się preferencje taryfowe w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i kryteriów kwalifikujących.
2. Przepisy przyjęte zgodnie z ust. 1 nie upoważniają Komisji do:
a) przenoszenia ilości preferencyjnych z jednego okresu do innego;
b) przeniesienia ilości z jednego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej do innego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej;
c) przeniesienia ilości z kontyngentu taryfowego do ilości referencyjnej i na odwrót;
d) zmiany harmonogramu ustanowionego w umowach, protokołach, wymianie listów lub aktach Rady;
e) przyjmowania przepisów wpływających na kontyngenty taryfowe zarządzane za pomocą pozwoleń na przywóz.
Artykuł 6
Komitet Zarządzający
1. Komisja jest wspomagana przez Komitet Kodeksu Celnego, utworzony na mocy art. 248a rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 (26), zwany dalej „Komitetem”.
2. Do odniesień do przepisów niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.
Okres wskazany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin.
Artykuł 7
Współpraca
Państwa Członkowskie i Komisja ściśle ze sobą współpracują w celu zapewnienia przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 8
Utrata mocy
Rozporządzenia (WE) nr 1981/94 oraz (WE) 934/95 tracą moc.
Odniesienia do rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 uważa się za odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytuje się je według tablicy zgodności przedstawionej w załączniku XIII.
Artykuł 9
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
W odniesieniu do wymienionych w załączniku III kontyngentów taryfowych o nr porządkowych 09.1211, 09.1215, 09.1217, 09.1218, 09.1219 oraz 09.1220 niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2001 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 9 kwietnia 2001 r.
[1] Art. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1460/2005 z dnia 8 września 2005 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 w sprawie wspólnotowych kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych dla niektórych produktów pochodzących z Algierii (Dz.Urz.UE L 233 z 09.09.2005, str. 11). Zmiana weszła w życie 12 września 2005 r. i ma zastosowanie od 1 września 2005 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-12-29 do 2005-09-11
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Protokoły Dodatkowe do umów o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą z jednej strony a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną (1), Arabską Republiką Egiptu (2), Jordańskim Królestwem Haszymidzkim (3), Syryjską Republiką Arabską (4) z drugiej strony, a także uzupełniający Protokół do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Maltą (5) określiły ulgi celne, z których niektóre zostały objęte wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(2) Protokół ustanawiający warunki i procedury wdrażające drugi etap Układu ustanawiającego Stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Cypryjską oraz dostosowujący niektóre przepisy tego Układu (6), uzupełniony rozporządzeniem Rady (WE) nr 3192/94 z dnia 19 grudnia 1994 r. zmieniającym ustalenia odnoszące się do przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Cypru (7), także ustala ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1764/92 z dnia 29 czerwca 1992 r. zmieniające ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Libanu, Malty, Maroka, Syrii i Tunezji (8) przyspieszyło znoszenie ceł i ustaliło wzrost wielkości kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych określonych w Protokołach do układów o stowarzyszeniu lub współpracy z tymi krajami śródziemnomorskimi.
(4) Ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty pomarańczy pochodzących z Cypru, Egiptu oraz Izraela zostały dostosowane na mocy umów w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Cyprem (9), między Wspólnotą Europejską a Arabską Republiką Egiptu (10) oraz między Wspólnotą Europejską a Izraelem (11).
(5) Decyzja nr 1/98 Rady Stowarzyszenia WE – Turcja z dnia 25 lutego 1998 r. w sprawie systemu handlu produktami rolnymi (12) ustala ulgi celne, z których część jest uwzględniona w ramach kontyngentów taryfowych.
(6) Euro-Śródziemnomorski Tymczasowy Układ Stowarzyszeniowy w sprawie handlu i współpracy między Wspólnotą Europejską z jednej strony a Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP) na rzecz palestyńskich władz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (13) z drugiej strony, jak również euro-śródziemnomorskie układy ustanawiające Stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Republiką Tunezyjską (14), Królestwem Maroka (15), Państwem Izrael (16) z drugiej strony określają ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(7) Te ulgi celne zostały ustanowione na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 z dnia 25 lipca 1994 r. otwierającego i zarządzającego wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi na niektóre produkty pochodzące z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, Tunezji i Turcji i przewidującego szczegółowe zasady poszerzania i dostosowywania tych kontyngentów taryfowych (17), a także na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 934/95 z dnia 10 kwietnia 1995 r. ustanawiającego wspólnotowy nadzór statystyczny w ramach ilości referencyjnych na określoną liczbę produktów pochodzących z Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Syrii, Tunezji oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (18).
(8) Ponieważ obydwa rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 były kilkakrotnie i zasadniczo zmieniane, powinny być teraz na nowo przygotowane i uproszczone zgodnie z rezolucją Rady z dnia 25 października 1996 r. w sprawie uproszczenia i usprawnienia wspólnotowych rozporządzeń i procedur celnych (19). W interesie usprawniania wprowadzania określonych środków taryfowych przepisy dotyczące kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych powinny być zebrane w jednym rozporządzeniu, które uwzględnia kolejne zmiany rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95, wraz ze zmianami do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC.
(9) Ponieważ odnośne umowy preferencyjne są zawarte na czas nieokreślony, właściwe jest nieograniczanie czasu obowiązywania niniejszego rozporządzenia.
(10) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych podlega obowiązkowi przedstawienia władzom celnym odpowiedniego dowodu pochodzenia zgodnie z umowami preferencyjnymi zawartymi między Wspólnotą Europejską a krajami śródziemnomorskimi.
(11) W przypadku gdy zostaje przekroczona ilość referencyjna, wyżej wymienione umowy preferencyjne określają, że w następnym okresie preferencyjnym Wspólnota posiada możliwość zastąpienia ulg przyznanych w ramach tej ilości referencyjnej, kontyngentem taryfowym w tej samej wysokości.
(12) W wyniku umów osiągniętych w ramach wielostronnych negocjacji Rundy Urugwajskiej opłaty celne Wspólnej Taryfy Celnej stały się tak samo korzystne w odniesieniu do niektórych produktów jak ulgi celne przyznane na te produkty w śródziemnomorskich umowach preferencyjnych. A zatem nie jest już konieczne ustalenie zarządzania kontyngentem taryfowym na przetworzone lub zakonserwowane mięso z indyka pochodzące z Izraela lub ilości referencyjnej na pochodzący z Maroka groch przeznaczony do siewu.
(13) Decyzje Rady lub Komisji zmieniające Nomenklaturę Scaloną i kody TARIC nie pociągają za sobą żadnych zasadniczych zmian. Ze względu na uproszczenie i terminowe publikowanie rozporządzeń wprowadzających w życie wspólnotowe kontyngenty taryfowe i ilości referencyjne, które zostały określone w nowych układach preferencyjnych, protokołach, wymianach listów lub innych umowach zawartych między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi, oraz w zakresie, w jakim te akty już określają produkty uprawnione do preferencji taryfowych w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i wszelkich kryteriów dopuszczalności, właściwe jest ustalenie, że Komisja, po zasięgnięciu opinii Komitetu Kodeksu Celnego, może wprowadzać wszelkie konieczne zmiany i techniczne poprawki do niniejszego rozporządzenia. Nie wpływa to na specyficzną procedurę określoną w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 z dnia 6 grudnia 1993 r. ustanawiającym zasady handlu mające zastosowanie do niektórych towarów pochodzących z przetwórstwa produktów rolnych (20).
(14) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (21) skodyfikowało zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi przeznaczonymi do stosowania zgodnie z porządkiem chronologicznym dat deklaracji celnych oraz do nadzoru przywozu preferencyjnego.
(15) Ze względu na szybkość i skuteczność wymiana informacji między Państwami Członkowskimi a Komisją powinna się odbywać, w miarę możliwości, za pośrednictwem łącza telematycznego.
(16) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych na róże wielkokwiatowe, róże drobnokwiatowe, goździki jednokwiatowe (kwiat) i goździki wielokwiatowe (gałązka) jest uzależnione od spełnienia warunków określonych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 4088/87 z dnia 21 grudnia 1987 r. ustalającym warunki stosowania preferencyjnych stawek celnych w przywozie niektórych kwiatów pochodzących z Cypru, Izraela, Jordanii, Maroka oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (22).
(17) Wina pochodzące z Algierii, Maroka i Tunezji, które posiadają zarejestrowane oznaczenie pochodzenia, muszą być zaopatrzone w świadectwo oznaczenia pochodzenia zgodne ze wzorem określonym w umowie preferencyjnej albo w dokument V I 1 lub wyciąg V I 2 zaopatrzony w komentarz zgodnie z art. 9 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3590/85 z dnia 18 grudnia 1985 r. w sprawie zaświadczeń i raportów analitycznych wymaganych do przywozu wina, soku winogronowego oraz moszczu winogronowego (23).
(18) Uprawnienie do korzystania z kontyngentu taryfowego na wina likierowe pochodzące z Cypru jest uzależnione od spełnienia warunku, zgodnie z którym wina te są oznaczone jako „wina likierowe” w dokumencie V I 1 lub wyciągu V I 2, określonych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3590/85.
(19) Decyzja Rady z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie zawarcia Umowy w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezji dotyczącej wzajemnych środków łagodzących oraz zmiany protokołów Rolnych do Układu o Stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską a Tunezją (24) ustalają nowe ulgi celne oraz zmiany w odniesieniu do istniejących ulg, z których część jest objęta wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(20) Środki konieczne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (25),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Koncesje taryfowe w zakresie wspólnotowych kontyngentów taryfowych lub w zakresie ilości referencyjnych
[1] Produkty pochodzące z Algierii, Maroka, Tunezji, Egiptu, Jordanii, Syrii, Libanu, Izraela, Zachodniego Brzegu Jordanu i Strefy Gazy oraz Turcji, wymienione w załącznikach I-IX, wprowadzane do swobodnego obrotu we Wspólnocie, będą kwalifikować się do zwolnienia lub stosowania obniżonych stawek celnych w ramach wspólnotowych kontyngentów taryfowych lub w ramach ilości referencyjnych w okresach obowiązywania i zgodnie z przepisami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 2
Szczególne przepisy dotyczące kontyngentów taryfowych na świeże kwiaty cięte i pąki kwiatowe
1. Stosowanie kontyngentów taryfowych na świeże kwiaty cięte i pąki kwiatowe na mocy rozporządzenia Komisji może być zawieszone, a stawki celne Wspólnej Taryfy Celnej mogą być ponownie wprowadzone w odniesieniu do róż wielkokwiatowych, róż drobnokwiatowych, goździków jednokwiatowych (kwiat) i goździków wielokwiatowych (gałązka), w przypadku gdy nie są przestrzegane warunki cenowe przewidziane w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 4088/87.
2. Przywóz do Wspólnoty produktów, wobec których ponownie zostały wprowadzone stawki celne Wspólnej Taryfy Celnej, nie jest objęty właściwym kontyngentem taryfowym w okresie obowiązywania tych wyżej wymienionych stawek.
Artykuł 3
Szczególne warunki uprawniające do korzystania z kontyngentów taryfowych na niektóre wina
1. Uprawnienie do korzystania ze wspólnotowych kontyngentów taryfowych wymienionych w załącznikach I– III o nr porządkowych 09.1001, 09.1107 i 09.1205 jest uzależnione od przedstawienia świadectwa oznaczenia pochodzenia wina wydanego przez właściwe władze algierskie, marokańskie czy tunezyjskie, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku XII, albo dokumentu V I 1 lub wyciągu V I 2 opatrzonego w komentarz zgodnie z art. 9 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3590/85.
2. [2] (uchylony).
Artykuł 3a
Szczególne przepisy w odniesieniu do kontyngentów taryfowych na pomidory pochodzące z Maroka
Dla pomidorów pochodzących z Maroka objętych kodem CN 0702 00 00 wprowadzanych do swobodnego obrotu w każdym okresie od dnia 1 października do dnia 31 maja (dalej zwanym „sezonem przywozowym”) korzystanie z miesięcznych kontyngentów taryfowych o numerze porządkowym 09.1104 odpowiednio od dnia 1 października do dnia 31 grudnia oraz od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca zostaje wstrzymane każdego roku w dniu 15 stycznia i drugiego dnia roboczego w Komisji po dniu 1 kwietnia. Następnego dnia roboczego służby Komisji określają niewykorzystane saldo każdego z kontyngentów taryfowych i udostępniają je w ramach dodatkowego kontyngentu taryfowego mającego zastosowanie w danym sezonie przywozowym w ramach numeru porządkowego 09.1112.
Począwszy od dnia, w którym miesięczne kontyngenty taryfowe zostają wstrzymane, pobieranie wstecz z jakiegokolwiek wstrzymanego miesięcznego kontyngentu taryfowego oraz wynikające z tego zwroty niewykorzystanych ilości do jakiegokolwiek wstrzymanego miesięcznego kontyngentu taryfowego dokonywane są dla dodatkowego kontyngentu taryfowego ustanowionego dla danego sezonu przywozowego.
Artykuł 4
Zarządzanie kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi
1. Komisja zarządza kontyngentami taryfowymi, określonymi w niniejszym rozporządzeniu, zgodnie z art. 308a–308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.
2. Produkty wprowadzone do swobodnego obrotu korzystające ze stawek preferencyjnych, w szczególności te, które zostały przewidziane w ramach ilości referencyjnych wymienionych w art. 1, podlegają wspólnotowemu nadzorowi zgodnie z art. 308d rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Komisja, w porozumieniu z Państwami Członkowskimi, podejmuje decyzję w sprawie pozostałych produktów nieobjętych ilościami referencyjnymi, które zostaną objęte nadzorem.
3. Wymiana informacji dotyczących zarządzania kontyngentami taryfowymi oraz ilościami referencyjnymi między Państwami Członkowskimi a Komisją odbywa się, w miarę możliwości, za pośrednictwem łączy elektronicznych.
Artykuł 5
Nadanie uprawnień
1. Bez uszczerbku dla procedury określonej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 Komisja, zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, może przyjąć przepisy konieczne do wykonania niniejszego rozporządzenia, dotyczące w szczególności:
a) koniecznych zmian i technicznych poprawek, uwzględniających kolejne zmiany do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC;
b) koniecznych zmian wynikających z wejścia w życie nowych umów, protokołów, wymiany listów czy też innych porozumień między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi i aktów przyjętych przez Radę, o ile te umowy, protokoły, wymiany listów lub akty Rady określają produkty, do których stosuje się preferencje taryfowe w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i kryteriów kwalifikujących.
2. Przepisy przyjęte zgodnie z ust. 1 nie upoważniają Komisji do:
a) przenoszenia ilości preferencyjnych z jednego okresu do innego;
b) przeniesienia ilości z jednego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej do innego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej;
c) przeniesienia ilości z kontyngentu taryfowego do ilości referencyjnej i na odwrót;
d) zmiany harmonogramu ustanowionego w umowach, protokołach, wymianie listów lub aktach Rady;
e) przyjmowania przepisów wpływających na kontyngenty taryfowe zarządzane za pomocą pozwoleń na przywóz.
Artykuł 6
Komitet Zarządzający
1. Komisja jest wspomagana przez Komitet Kodeksu Celnego, utworzony na mocy art. 248a rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 (26), zwany dalej „Komitetem”.
2. Do odniesień do przepisów niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.
Okres wskazany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin.
Artykuł 7
Współpraca
Państwa Członkowskie i Komisja ściśle ze sobą współpracują w celu zapewnienia przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 8
Utrata mocy
Rozporządzenia (WE) nr 1981/94 oraz (WE) 934/95 tracą moc.
Odniesienia do rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 uważa się za odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytuje się je według tablicy zgodności przedstawionej w załączniku XIII.
Artykuł 9
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
W odniesieniu do wymienionych w załączniku III kontyngentów taryfowych o nr porządkowych 09.1211, 09.1215, 09.1217, 09.1218, 09.1219 oraz 09.1220 niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2001 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 9 kwietnia 2001 r.
[1] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2256/2004 z dnia 14 października 2004 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 w sprawie wspólnotowych kontyngentów taryfowych na niektóre produkty pochodzące z Egiptu, Malty i Cypru oraz dotyczące ilości referencyjnych w odniesieniu do niektórych produktów pochodzących z Malty i Cypru (Dz.Urz.UE L 385 z 29.12.2004, str. 24; ost. zm.: Dz.Urz.UE L 48 z 19.02.2005, str. 47). Zmiana weszła w życie 29 grudnia 2004 r. i ma zastosowanie od 1 maja 2004 r.
[2] Art. 3 ust. 2 uchylony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2256/2004 z dnia 14 października 2004 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 w sprawie wspólnotowych kontyngentów taryfowych na niektóre produkty pochodzące z Egiptu, Malty i Cypru oraz dotyczące ilości referencyjnych w odniesieniu do niektórych produktów pochodzących z Malty i Cypru (Dz.Urz.UE L 385 z 29.12.2004, str. 24; ost. zm.: Dz.Urz.UE L 48 z 19.02.2005, str. 47). Zmiana weszła w życie 29 grudnia 2004 r. i ma zastosowanie od 1 maja 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2004-01-10 do 2004-12-28
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Protokoły Dodatkowe do umów o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą z jednej strony a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną (1), Arabską Republiką Egiptu (2), Jordańskim Królestwem Haszymidzkim (3), Syryjską Republiką Arabską (4) z drugiej strony, a także uzupełniający Protokół do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Maltą (5) określiły ulgi celne, z których niektóre zostały objęte wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(2) Protokół ustanawiający warunki i procedury wdrażające drugi etap Układu ustanawiającego Stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Cypryjską oraz dostosowujący niektóre przepisy tego Układu (6), uzupełniony rozporządzeniem Rady (WE) nr 3192/94 z dnia 19 grudnia 1994 r. zmieniającym ustalenia odnoszące się do przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Cypru (7), także ustala ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1764/92 z dnia 29 czerwca 1992 r. zmieniające ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Libanu, Malty, Maroka, Syrii i Tunezji (8) przyspieszyło znoszenie ceł i ustaliło wzrost wielkości kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych określonych w Protokołach do układów o stowarzyszeniu lub współpracy z tymi krajami śródziemnomorskimi.
(4) Ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty pomarańczy pochodzących z Cypru, Egiptu oraz Izraela zostały dostosowane na mocy umów w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Cyprem (9), między Wspólnotą Europejską a Arabską Republiką Egiptu (10) oraz między Wspólnotą Europejską a Izraelem (11).
(5) Decyzja nr 1/98 Rady Stowarzyszenia WE – Turcja z dnia 25 lutego 1998 r. w sprawie systemu handlu produktami rolnymi (12) ustala ulgi celne, z których część jest uwzględniona w ramach kontyngentów taryfowych.
(6) Euro-Śródziemnomorski Tymczasowy Układ Stowarzyszeniowy w sprawie handlu i współpracy między Wspólnotą Europejską z jednej strony a Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP) na rzecz palestyńskich władz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (13) z drugiej strony, jak również euro-śródziemnomorskie układy ustanawiające Stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Republiką Tunezyjską (14), Królestwem Maroka (15), Państwem Izrael (16) z drugiej strony określają ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(7) Te ulgi celne zostały ustanowione na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 z dnia 25 lipca 1994 r. otwierającego i zarządzającego wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi na niektóre produkty pochodzące z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, Tunezji i Turcji i przewidującego szczegółowe zasady poszerzania i dostosowywania tych kontyngentów taryfowych (17), a także na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 934/95 z dnia 10 kwietnia 1995 r. ustanawiającego wspólnotowy nadzór statystyczny w ramach ilości referencyjnych na określoną liczbę produktów pochodzących z Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Syrii, Tunezji oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (18).
(8) Ponieważ obydwa rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 były kilkakrotnie i zasadniczo zmieniane, powinny być teraz na nowo przygotowane i uproszczone zgodnie z rezolucją Rady z dnia 25 października 1996 r. w sprawie uproszczenia i usprawnienia wspólnotowych rozporządzeń i procedur celnych (19). W interesie usprawniania wprowadzania określonych środków taryfowych przepisy dotyczące kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych powinny być zebrane w jednym rozporządzeniu, które uwzględnia kolejne zmiany rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95, wraz ze zmianami do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC.
(9) Ponieważ odnośne umowy preferencyjne są zawarte na czas nieokreślony, właściwe jest nieograniczanie czasu obowiązywania niniejszego rozporządzenia.
(10) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych podlega obowiązkowi przedstawienia władzom celnym odpowiedniego dowodu pochodzenia zgodnie z umowami preferencyjnymi zawartymi między Wspólnotą Europejską a krajami śródziemnomorskimi.
(11) W przypadku gdy zostaje przekroczona ilość referencyjna, wyżej wymienione umowy preferencyjne określają, że w następnym okresie preferencyjnym Wspólnota posiada możliwość zastąpienia ulg przyznanych w ramach tej ilości referencyjnej, kontyngentem taryfowym w tej samej wysokości.
(12) W wyniku umów osiągniętych w ramach wielostronnych negocjacji Rundy Urugwajskiej opłaty celne Wspólnej Taryfy Celnej stały się tak samo korzystne w odniesieniu do niektórych produktów jak ulgi celne przyznane na te produkty w śródziemnomorskich umowach preferencyjnych. A zatem nie jest już konieczne ustalenie zarządzania kontyngentem taryfowym na przetworzone lub zakonserwowane mięso z indyka pochodzące z Izraela lub ilości referencyjnej na pochodzący z Maroka groch przeznaczony do siewu.
(13) Decyzje Rady lub Komisji zmieniające Nomenklaturę Scaloną i kody TARIC nie pociągają za sobą żadnych zasadniczych zmian. Ze względu na uproszczenie i terminowe publikowanie rozporządzeń wprowadzających w życie wspólnotowe kontyngenty taryfowe i ilości referencyjne, które zostały określone w nowych układach preferencyjnych, protokołach, wymianach listów lub innych umowach zawartych między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi, oraz w zakresie, w jakim te akty już określają produkty uprawnione do preferencji taryfowych w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i wszelkich kryteriów dopuszczalności, właściwe jest ustalenie, że Komisja, po zasięgnięciu opinii Komitetu Kodeksu Celnego, może wprowadzać wszelkie konieczne zmiany i techniczne poprawki do niniejszego rozporządzenia. Nie wpływa to na specyficzną procedurę określoną w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 z dnia 6 grudnia 1993 r. ustanawiającym zasady handlu mające zastosowanie do niektórych towarów pochodzących z przetwórstwa produktów rolnych (20).
(14) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (21) skodyfikowało zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi przeznaczonymi do stosowania zgodnie z porządkiem chronologicznym dat deklaracji celnych oraz do nadzoru przywozu preferencyjnego.
(15) Ze względu na szybkość i skuteczność wymiana informacji między Państwami Członkowskimi a Komisją powinna się odbywać, w miarę możliwości, za pośrednictwem łącza telematycznego.
(16) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych na róże wielkokwiatowe, róże drobnokwiatowe, goździki jednokwiatowe (kwiat) i goździki wielokwiatowe (gałązka) jest uzależnione od spełnienia warunków określonych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 4088/87 z dnia 21 grudnia 1987 r. ustalającym warunki stosowania preferencyjnych stawek celnych w przywozie niektórych kwiatów pochodzących z Cypru, Izraela, Jordanii, Maroka oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (22).
(17) Wina pochodzące z Algierii, Maroka i Tunezji, które posiadają zarejestrowane oznaczenie pochodzenia, muszą być zaopatrzone w świadectwo oznaczenia pochodzenia zgodne ze wzorem określonym w umowie preferencyjnej albo w dokument V I 1 lub wyciąg V I 2 zaopatrzony w komentarz zgodnie z art. 9 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3590/85 z dnia 18 grudnia 1985 r. w sprawie zaświadczeń i raportów analitycznych wymaganych do przywozu wina, soku winogronowego oraz moszczu winogronowego (23).
(18) Uprawnienie do korzystania z kontyngentu taryfowego na wina likierowe pochodzące z Cypru jest uzależnione od spełnienia warunku, zgodnie z którym wina te są oznaczone jako „wina likierowe” w dokumencie V I 1 lub wyciągu V I 2, określonych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3590/85.
(19) Decyzja Rady z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie zawarcia Umowy w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezji dotyczącej wzajemnych środków łagodzących oraz zmiany protokołów Rolnych do Układu o Stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską a Tunezją (24) ustalają nowe ulgi celne oraz zmiany w odniesieniu do istniejących ulg, z których część jest objęta wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(20) Środki konieczne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (25),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Ulgi celne w ramach wspólnotowych kontyngentów taryfowych lub w ramach ilości referencyjnych
Produkty pochodzące z Algierii, Maroka, Tunezji, Egiptu, Jordanii, Syrii, Liban, Izraela, Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, Turcji, Malty i Cypru, wymienione w załącznikach I–XI, wprowadzane do swobodnego obrotu we Wspólnocie, podlegają zwolnieniu z cła lub obniżonym stawkom celnym w granicach wspólnotowych kontyngentów taryfowych bądź w ramach ilości referencyjnych, w okresach i zgodnie z przepisami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 2
Szczególne przepisy dotyczące kontyngentów taryfowych na świeże kwiaty cięte i pąki kwiatowe
1. Stosowanie kontyngentów taryfowych na świeże kwiaty cięte i pąki kwiatowe na mocy rozporządzenia Komisji może być zawieszone, a stawki celne Wspólnej Taryfy Celnej mogą być ponownie wprowadzone w odniesieniu do róż wielkokwiatowych, róż drobnokwiatowych, goździków jednokwiatowych (kwiat) i goździków wielokwiatowych (gałązka), w przypadku gdy nie są przestrzegane warunki cenowe przewidziane w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 4088/87.
2. Przywóz do Wspólnoty produktów, wobec których ponownie zostały wprowadzone stawki celne Wspólnej Taryfy Celnej, nie jest objęty właściwym kontyngentem taryfowym w okresie obowiązywania tych wyżej wymienionych stawek.
Artykuł 3
Szczególne warunki uprawniające do korzystania z kontyngentów taryfowych na niektóre wina
1. Uprawnienie do korzystania ze wspólnotowych kontyngentów taryfowych wymienionych w załącznikach I– III o nr porządkowych 09.1001, 09.1107 i 09.1205 jest uzależnione od przedstawienia świadectwa oznaczenia pochodzenia wina wydanego przez właściwe władze algierskie, marokańskie czy tunezyjskie, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku XII, albo dokumentu V I 1 lub wyciągu V I 2 opatrzonego w komentarz zgodnie z art. 9 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3590/85.
2. Uprawnienie do korzystania z kontyngentu taryfowego o nr porządkowym 09.1417, określonego w załączniku XI, na wina likierowe pochodzące z Cypru jest uzależnione od spełnienia warunku, zgodnie z którym wina te są oznaczone jako „ wina likierowe” w dokumencie V I 1 lub wyciągu V I 2, określonego w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3590/85.
Artykuł 3a
Szczególne przepisy w odniesieniu do kontyngentów taryfowych na pomidory pochodzące z Maroka
[1] Dla pomidorów pochodzących z Maroka objętych kodem CN 0702 00 00 wprowadzanych do swobodnego obrotu w każdym okresie od dnia 1 października do dnia 31 maja (dalej zwanym „sezonem przywozowym”) korzystanie z miesięcznych kontyngentów taryfowych o numerze porządkowym 09.1104 odpowiednio od dnia 1 października do dnia 31 grudnia oraz od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca zostaje wstrzymane każdego roku w dniu 15 stycznia i drugiego dnia roboczego w Komisji po dniu 1 kwietnia. Następnego dnia roboczego służby Komisji określają niewykorzystane saldo każdego z kontyngentów taryfowych i udostępniają je w ramach dodatkowego kontyngentu taryfowego mającego zastosowanie w danym sezonie przywozowym w ramach numeru porządkowego 09.1112.
Począwszy od dnia, w którym miesięczne kontyngenty taryfowe zostają wstrzymane, pobieranie wstecz z jakiegokolwiek wstrzymanego miesięcznego kontyngentu taryfowego oraz wynikające z tego zwroty niewykorzystanych ilości do jakiegokolwiek wstrzymanego miesięcznego kontyngentu taryfowego dokonywane są dla dodatkowego kontyngentu taryfowego ustanowionego dla danego sezonu przywozowego.
Artykuł 4
Zarządzanie kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi
1. Komisja zarządza kontyngentami taryfowymi, określonymi w niniejszym rozporządzeniu, zgodnie z art. 308a–308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.
2. Produkty wprowadzone do swobodnego obrotu korzystające ze stawek preferencyjnych, w szczególności te, które zostały przewidziane w ramach ilości referencyjnych wymienionych w art. 1, podlegają wspólnotowemu nadzorowi zgodnie z art. 308d rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Komisja, w porozumieniu z Państwami Członkowskimi, podejmuje decyzję w sprawie pozostałych produktów nieobjętych ilościami referencyjnymi, które zostaną objęte nadzorem.
3. Wymiana informacji dotyczących zarządzania kontyngentami taryfowymi oraz ilościami referencyjnymi między Państwami Członkowskimi a Komisją odbywa się, w miarę możliwości, za pośrednictwem łączy elektronicznych.
Artykuł 5
Nadanie uprawnień
1. Bez uszczerbku dla procedury określonej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 Komisja, zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, może przyjąć przepisy konieczne do wykonania niniejszego rozporządzenia, dotyczące w szczególności:
a) koniecznych zmian i technicznych poprawek, uwzględniających kolejne zmiany do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC;
b) koniecznych zmian wynikających z wejścia w życie nowych umów, protokołów, wymiany listów czy też innych porozumień między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi i aktów przyjętych przez Radę, o ile te umowy, protokoły, wymiany listów lub akty Rady określają produkty, do których stosuje się preferencje taryfowe w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i kryteriów kwalifikujących.
2. Przepisy przyjęte zgodnie z ust. 1 nie upoważniają Komisji do:
a) przenoszenia ilości preferencyjnych z jednego okresu do innego;
b) przeniesienia ilości z jednego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej do innego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej;
c) przeniesienia ilości z kontyngentu taryfowego do ilości referencyjnej i na odwrót;
d) zmiany harmonogramu ustanowionego w umowach, protokołach, wymianie listów lub aktach Rady;
e) przyjmowania przepisów wpływających na kontyngenty taryfowe zarządzane za pomocą pozwoleń na przywóz.
Artykuł 6
Komitet Zarządzający
1. Komisja jest wspomagana przez Komitet Kodeksu Celnego, utworzony na mocy art. 248a rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 (26), zwany dalej „Komitetem”.
2. Do odniesień do przepisów niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.
Okres wskazany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin.
Artykuł 7
Współpraca
Państwa Członkowskie i Komisja ściśle ze sobą współpracują w celu zapewnienia przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 8
Utrata mocy
Rozporządzenia (WE) nr 1981/94 oraz (WE) 934/95 tracą moc.
Odniesienia do rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 uważa się za odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytuje się je według tablicy zgodności przedstawionej w załączniku XIII.
Artykuł 9
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
W odniesieniu do wymienionych w załączniku III kontyngentów taryfowych o nr porządkowych 09.1211, 09.1215, 09.1217, 09.1218, 09.1219 oraz 09.1220 niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2001 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 9 kwietnia 2001 r.
[1] Art. 3a dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 37/2004 z dnia 9 stycznia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2003 w zakresie wspólnotowych kontyngentów taryfowych oraz ilości referencyjnych dla niektórych produktów rolnych pochodzących z Maroka (Dz.Urz.UE L 6 z 10.01.2004, str. 3). Zmiana weszła w życie 10 stycznia 2004 r. i ma zastosowanie od 1 stycznia 2004 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2003-02-05 do 2004-01-09
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Protokoły Dodatkowe do umów o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą z jednej strony a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną (1), Arabską Republiką Egiptu (2), Jordańskim Królestwem Haszymidzkim (3), Syryjską Republiką Arabską (4) z drugiej strony, a także uzupełniający Protokół do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Maltą (5) określiły ulgi celne, z których niektóre zostały objęte wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(2) Protokół ustanawiający warunki i procedury wdrażające drugi etap Układu ustanawiającego Stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Cypryjską oraz dostosowujący niektóre przepisy tego Układu (6), uzupełniony rozporządzeniem Rady (WE) nr 3192/94 z dnia 19 grudnia 1994 r. zmieniającym ustalenia odnoszące się do przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Cypru (7), także ustala ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1764/92 z dnia 29 czerwca 1992 r. zmieniające ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Libanu, Malty, Maroka, Syrii i Tunezji (8) przyspieszyło znoszenie ceł i ustaliło wzrost wielkości kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych określonych w Protokołach do układów o stowarzyszeniu lub współpracy z tymi krajami śródziemnomorskimi.
(4) Ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty pomarańczy pochodzących z Cypru, Egiptu oraz Izraela zostały dostosowane na mocy umów w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Cyprem (9), między Wspólnotą Europejską a Arabską Republiką Egiptu (10) oraz między Wspólnotą Europejską a Izraelem (11).
(5) Decyzja nr 1/98 Rady Stowarzyszenia WE – Turcja z dnia 25 lutego 1998 r. w sprawie systemu handlu produktami rolnymi (12) ustala ulgi celne, z których część jest uwzględniona w ramach kontyngentów taryfowych.
(6) Euro-Śródziemnomorski Tymczasowy Układ Stowarzyszeniowy w sprawie handlu i współpracy między Wspólnotą Europejską z jednej strony a Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP) na rzecz palestyńskich władz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (13) z drugiej strony, jak również euro-śródziemnomorskie układy ustanawiające Stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Republiką Tunezyjską (14), Królestwem Maroka (15), Państwem Izrael (16) z drugiej strony określają ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(7) Te ulgi celne zostały ustanowione na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 z dnia 25 lipca 1994 r. otwierającego i zarządzającego wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi na niektóre produkty pochodzące z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, Tunezji i Turcji i przewidującego szczegółowe zasady poszerzania i dostosowywania tych kontyngentów taryfowych (17), a także na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 934/95 z dnia 10 kwietnia 1995 r. ustanawiającego wspólnotowy nadzór statystyczny w ramach ilości referencyjnych na określoną liczbę produktów pochodzących z Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Syrii, Tunezji oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (18).
(8) Ponieważ obydwa rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 były kilkakrotnie i zasadniczo zmieniane, powinny być teraz na nowo przygotowane i uproszczone zgodnie z rezolucją Rady z dnia 25 października 1996 r. w sprawie uproszczenia i usprawnienia wspólnotowych rozporządzeń i procedur celnych (19). W interesie usprawniania wprowadzania określonych środków taryfowych przepisy dotyczące kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych powinny być zebrane w jednym rozporządzeniu, które uwzględnia kolejne zmiany rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95, wraz ze zmianami do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC.
(9) Ponieważ odnośne umowy preferencyjne są zawarte na czas nieokreślony, właściwe jest nieograniczanie czasu obowiązywania niniejszego rozporządzenia.
(10) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych podlega obowiązkowi przedstawienia władzom celnym odpowiedniego dowodu pochodzenia zgodnie z umowami preferencyjnymi zawartymi między Wspólnotą Europejską a krajami śródziemnomorskimi.
(11) W przypadku gdy zostaje przekroczona ilość referencyjna, wyżej wymienione umowy preferencyjne określają, że w następnym okresie preferencyjnym Wspólnota posiada możliwość zastąpienia ulg przyznanych w ramach tej ilości referencyjnej, kontyngentem taryfowym w tej samej wysokości.
(12) W wyniku umów osiągniętych w ramach wielostronnych negocjacji Rundy Urugwajskiej opłaty celne Wspólnej Taryfy Celnej stały się tak samo korzystne w odniesieniu do niektórych produktów jak ulgi celne przyznane na te produkty w śródziemnomorskich umowach preferencyjnych. A zatem nie jest już konieczne ustalenie zarządzania kontyngentem taryfowym na przetworzone lub zakonserwowane mięso z indyka pochodzące z Izraela lub ilości referencyjnej na pochodzący z Maroka groch przeznaczony do siewu.
(13) Decyzje Rady lub Komisji zmieniające Nomenklaturę Scaloną i kody TARIC nie pociągają za sobą żadnych zasadniczych zmian. Ze względu na uproszczenie i terminowe publikowanie rozporządzeń wprowadzających w życie wspólnotowe kontyngenty taryfowe i ilości referencyjne, które zostały określone w nowych układach preferencyjnych, protokołach, wymianach listów lub innych umowach zawartych między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi, oraz w zakresie, w jakim te akty już określają produkty uprawnione do preferencji taryfowych w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i wszelkich kryteriów dopuszczalności, właściwe jest ustalenie, że Komisja, po zasięgnięciu opinii Komitetu Kodeksu Celnego, może wprowadzać wszelkie konieczne zmiany i techniczne poprawki do niniejszego rozporządzenia. Nie wpływa to na specyficzną procedurę określoną w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 z dnia 6 grudnia 1993 r. ustanawiającym zasady handlu mające zastosowanie do niektórych towarów pochodzących z przetwórstwa produktów rolnych (20).
(14) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (21) skodyfikowało zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi przeznaczonymi do stosowania zgodnie z porządkiem chronologicznym dat deklaracji celnych oraz do nadzoru przywozu preferencyjnego.
(15) Ze względu na szybkość i skuteczność wymiana informacji między Państwami Członkowskimi a Komisją powinna się odbywać, w miarę możliwości, za pośrednictwem łącza telematycznego.
(16) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych na róże wielkokwiatowe, róże drobnokwiatowe, goździki jednokwiatowe (kwiat) i goździki wielokwiatowe (gałązka) jest uzależnione od spełnienia warunków określonych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 4088/87 z dnia 21 grudnia 1987 r. ustalającym warunki stosowania preferencyjnych stawek celnych w przywozie niektórych kwiatów pochodzących z Cypru, Izraela, Jordanii, Maroka oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (22).
(17) Wina pochodzące z Algierii, Maroka i Tunezji, które posiadają zarejestrowane oznaczenie pochodzenia, muszą być zaopatrzone w świadectwo oznaczenia pochodzenia zgodne ze wzorem określonym w umowie preferencyjnej albo w dokument V I 1 lub wyciąg V I 2 zaopatrzony w komentarz zgodnie z art. 9 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3590/85 z dnia 18 grudnia 1985 r. w sprawie zaświadczeń i raportów analitycznych wymaganych do przywozu wina, soku winogronowego oraz moszczu winogronowego (23).
(18) Uprawnienie do korzystania z kontyngentu taryfowego na wina likierowe pochodzące z Cypru jest uzależnione od spełnienia warunku, zgodnie z którym wina te są oznaczone jako „wina likierowe” w dokumencie V I 1 lub wyciągu V I 2, określonych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3590/85.
(19) Decyzja Rady z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie zawarcia Umowy w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezji dotyczącej wzajemnych środków łagodzących oraz zmiany protokołów Rolnych do Układu o Stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską a Tunezją (24) ustalają nowe ulgi celne oraz zmiany w odniesieniu do istniejących ulg, z których część jest objęta wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(20) Środki konieczne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (25),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Ulgi celne w ramach wspólnotowych kontyngentów taryfowych lub w ramach ilości referencyjnych
Produkty pochodzące z Algierii, Maroka, Tunezji, Egiptu, Jordanii, Syrii, Liban [1], Izraela, Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, Turcji, Malty i Cypru, wymienione w załącznikach I–XI, wprowadzane do swobodnego obrotu we Wspólnocie, podlegają zwolnieniu z cła lub obniżonym stawkom celnym w granicach wspólnotowych kontyngentów taryfowych bądź w ramach ilości referencyjnych, w okresach i zgodnie z przepisami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 2
Szczególne przepisy dotyczące kontyngentów taryfowych na świeże kwiaty cięte i pąki kwiatowe
1. Stosowanie kontyngentów taryfowych na świeże kwiaty cięte i pąki kwiatowe na mocy rozporządzenia Komisji może być zawieszone, a stawki celne Wspólnej Taryfy Celnej mogą być ponownie wprowadzone w odniesieniu do róż wielkokwiatowych, róż drobnokwiatowych, goździków jednokwiatowych (kwiat) i goździków wielokwiatowych (gałązka), w przypadku gdy nie są przestrzegane warunki cenowe przewidziane w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 4088/87.
2. Przywóz do Wspólnoty produktów, wobec których ponownie zostały wprowadzone stawki celne Wspólnej Taryfy Celnej, nie jest objęty właściwym kontyngentem taryfowym w okresie obowiązywania tych wyżej wymienionych stawek.
Artykuł 3
Szczególne warunki uprawniające do korzystania z kontyngentów taryfowych na niektóre wina
1. Uprawnienie do korzystania ze wspólnotowych kontyngentów taryfowych wymienionych w załącznikach I– III o nr porządkowych 09.1001, 09.1107 i 09.1205 jest uzależnione od przedstawienia świadectwa oznaczenia pochodzenia wina wydanego przez właściwe władze algierskie, marokańskie czy tunezyjskie, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku XII, albo dokumentu V I 1 lub wyciągu V I 2 opatrzonego w komentarz zgodnie z art. 9 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3590/85.
2. Uprawnienie do korzystania z kontyngentu taryfowego o nr porządkowym 09.1417, określonego w załączniku XI, na wina likierowe pochodzące z Cypru jest uzależnione od spełnienia warunku, zgodnie z którym wina te są oznaczone jako „ wina likierowe” w dokumencie V I 1 lub wyciągu V I 2, określonego w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3590/85.
Artykuł 4
Zarządzanie kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi
1. Komisja zarządza kontyngentami taryfowymi, określonymi w niniejszym rozporządzeniu, zgodnie z art. 308a–308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.
2. Produkty wprowadzone do swobodnego obrotu korzystające ze stawek preferencyjnych, w szczególności te, które zostały przewidziane w ramach ilości referencyjnych wymienionych w art. 1, podlegają wspólnotowemu nadzorowi zgodnie z art. 308d rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Komisja, w porozumieniu z Państwami Członkowskimi, podejmuje decyzję w sprawie pozostałych produktów nieobjętych ilościami referencyjnymi, które zostaną objęte nadzorem.
3. Wymiana informacji dotyczących zarządzania kontyngentami taryfowymi oraz ilościami referencyjnymi między Państwami Członkowskimi a Komisją odbywa się, w miarę możliwości, za pośrednictwem łączy elektronicznych.
Artykuł 5
Nadanie uprawnień
1. Bez uszczerbku dla procedury określonej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 Komisja, zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, może przyjąć przepisy konieczne do wykonania niniejszego rozporządzenia, dotyczące w szczególności:
a) koniecznych zmian i technicznych poprawek, uwzględniających kolejne zmiany do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC;
b) koniecznych zmian wynikających z wejścia w życie nowych umów, protokołów, wymiany listów czy też innych porozumień między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi i aktów przyjętych przez Radę, o ile te umowy, protokoły, wymiany listów lub akty Rady określają produkty, do których stosuje się preferencje taryfowe w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i kryteriów kwalifikujących.
2. Przepisy przyjęte zgodnie z ust. 1 nie upoważniają Komisji do:
a) przenoszenia ilości preferencyjnych z jednego okresu do innego;
b) przeniesienia ilości z jednego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej do innego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej;
c) przeniesienia ilości z kontyngentu taryfowego do ilości referencyjnej i na odwrót;
d) zmiany harmonogramu ustanowionego w umowach, protokołach, wymianie listów lub aktach Rady;
e) przyjmowania przepisów wpływających na kontyngenty taryfowe zarządzane za pomocą pozwoleń na przywóz.
Artykuł 6
Komitet Zarządzający
1. Komisja jest wspomagana przez Komitet Kodeksu Celnego, utworzony na mocy art. 248a rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 (26), zwany dalej „Komitetem”.
2. Do odniesień do przepisów niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.
Okres wskazany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin.
Artykuł 7
Współpraca
Państwa Członkowskie i Komisja ściśle ze sobą współpracują w celu zapewnienia przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 8
Utrata mocy
Rozporządzenia (WE) nr 1981/94 oraz (WE) 934/95 tracą moc.
Odniesienia do rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 uważa się za odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytuje się je według tablicy zgodności przedstawionej w załączniku XIII.
Artykuł 9
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
W odniesieniu do wymienionych w załączniku III kontyngentów taryfowych o nr porządkowych 09.1211, 09.1215, 09.1217, 09.1218, 09.1219 oraz 09.1220 niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2001 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 9 kwietnia 2001 r.
[1] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 209/2003 z dnia 3 lutego 2003 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 w odniesieniu do wspólnotowych kontyngentów taryfowych na niektóre produkty rolne pochodzące z Libanu (Dz.Urz.UE L 28 z 04.02.2003, str. 30). Zmiana weszła w życie 5 lutego 2003 r. i ma zastosowanie od 1 marca 2003 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-04-20 do 2003-02-04
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Protokoły Dodatkowe do umów o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą z jednej strony a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną (1), Arabską Republiką Egiptu (2), Jordańskim Królestwem Haszymidzkim (3), Syryjską Republiką Arabską (4) z drugiej strony, a także uzupełniający Protokół do Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Maltą (5) określiły ulgi celne, z których niektóre zostały objęte wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(2) Protokół ustanawiający warunki i procedury wdrażające drugi etap Układu ustanawiającego Stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Cypryjską oraz dostosowujący niektóre przepisy tego Układu (6), uzupełniony rozporządzeniem Rady (WE) nr 3192/94 z dnia 19 grudnia 1994 r. zmieniającym ustalenia odnoszące się do przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Cypru (7), także ustala ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1764/92 z dnia 29 czerwca 1992 r. zmieniające ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty niektórych produktów rolnych pochodzących z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Libanu, Malty, Maroka, Syrii i Tunezji (8) przyspieszyło znoszenie ceł i ustaliło wzrost wielkości kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych określonych w Protokołach do układów o stowarzyszeniu lub współpracy z tymi krajami śródziemnomorskimi.
(4) Ustalenia dotyczące przywozu do Wspólnoty pomarańczy pochodzących z Cypru, Egiptu oraz Izraela zostały dostosowane na mocy umów w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Cyprem (9), między Wspólnotą Europejską a Arabską Republiką Egiptu (10) oraz między Wspólnotą Europejską a Izraelem (11).
(5) Decyzja nr 1/98 Rady Stowarzyszenia WE – Turcja z dnia 25 lutego 1998 r. w sprawie systemu handlu produktami rolnymi (12) ustala ulgi celne, z których część jest uwzględniona w ramach kontyngentów taryfowych.
(6) Euro-Śródziemnomorski Tymczasowy Układ Stowarzyszeniowy w sprawie handlu i współpracy między Wspólnotą Europejską z jednej strony a Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP) na rzecz palestyńskich władz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (13) z drugiej strony, jak również euro-śródziemnomorskie układy ustanawiające Stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Republiką Tunezyjską (14), Królestwem Maroka (15), Państwem Izrael (16) z drugiej strony określają ulgi celne, których część jest objęta kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(7) Te ulgi celne zostały ustanowione na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 z dnia 25 lipca 1994 r. otwierającego i zarządzającego wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi na niektóre produkty pochodzące z Algierii, Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, Tunezji i Turcji i przewidującego szczegółowe zasady poszerzania i dostosowywania tych kontyngentów taryfowych (17), a także na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 934/95 z dnia 10 kwietnia 1995 r. ustanawiającego wspólnotowy nadzór statystyczny w ramach ilości referencyjnych na określoną liczbę produktów pochodzących z Cypru, Egiptu, Izraela, Jordanii, Malty, Maroka, Syrii, Tunezji oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (18).
(8) Ponieważ obydwa rozporządzenia Rady (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 były kilkakrotnie i zasadniczo zmieniane, powinny być teraz na nowo przygotowane i uproszczone zgodnie z rezolucją Rady z dnia 25 października 1996 r. w sprawie uproszczenia i usprawnienia wspólnotowych rozporządzeń i procedur celnych (19). W interesie usprawniania wprowadzania określonych środków taryfowych przepisy dotyczące kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych powinny być zebrane w jednym rozporządzeniu, które uwzględnia kolejne zmiany rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95, wraz ze zmianami do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC.
(9) Ponieważ odnośne umowy preferencyjne są zawarte na czas nieokreślony, właściwe jest nieograniczanie czasu obowiązywania niniejszego rozporządzenia.
(10) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych podlega obowiązkowi przedstawienia władzom celnym odpowiedniego dowodu pochodzenia zgodnie z umowami preferencyjnymi zawartymi między Wspólnotą Europejską a krajami śródziemnomorskimi.
(11) W przypadku gdy zostaje przekroczona ilość referencyjna, wyżej wymienione umowy preferencyjne określają, że w następnym okresie preferencyjnym Wspólnota posiada możliwość zastąpienia ulg przyznanych w ramach tej ilości referencyjnej, kontyngentem taryfowym w tej samej wysokości.
(12) W wyniku umów osiągniętych w ramach wielostronnych negocjacji Rundy Urugwajskiej opłaty celne Wspólnej Taryfy Celnej stały się tak samo korzystne w odniesieniu do niektórych produktów jak ulgi celne przyznane na te produkty w śródziemnomorskich umowach preferencyjnych. A zatem nie jest już konieczne ustalenie zarządzania kontyngentem taryfowym na przetworzone lub zakonserwowane mięso z indyka pochodzące z Izraela lub ilości referencyjnej na pochodzący z Maroka groch przeznaczony do siewu.
(13) Decyzje Rady lub Komisji zmieniające Nomenklaturę Scaloną i kody TARIC nie pociągają za sobą żadnych zasadniczych zmian. Ze względu na uproszczenie i terminowe publikowanie rozporządzeń wprowadzających w życie wspólnotowe kontyngenty taryfowe i ilości referencyjne, które zostały określone w nowych układach preferencyjnych, protokołach, wymianach listów lub innych umowach zawartych między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi, oraz w zakresie, w jakim te akty już określają produkty uprawnione do preferencji taryfowych w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i wszelkich kryteriów dopuszczalności, właściwe jest ustalenie, że Komisja, po zasięgnięciu opinii Komitetu Kodeksu Celnego, może wprowadzać wszelkie konieczne zmiany i techniczne poprawki do niniejszego rozporządzenia. Nie wpływa to na specyficzną procedurę określoną w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 z dnia 6 grudnia 1993 r. ustanawiającym zasady handlu mające zastosowanie do niektórych towarów pochodzących z przetwórstwa produktów rolnych (20).
(14) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (21) skodyfikowało zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi przeznaczonymi do stosowania zgodnie z porządkiem chronologicznym dat deklaracji celnych oraz do nadzoru przywozu preferencyjnego.
(15) Ze względu na szybkość i skuteczność wymiana informacji między Państwami Członkowskimi a Komisją powinna się odbywać, w miarę możliwości, za pośrednictwem łącza telematycznego.
(16) Uprawnienie do korzystania z ulg celnych na róże wielkokwiatowe, róże drobnokwiatowe, goździki jednokwiatowe (kwiat) i goździki wielokwiatowe (gałązka) jest uzależnione od spełnienia warunków określonych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 4088/87 z dnia 21 grudnia 1987 r. ustalającym warunki stosowania preferencyjnych stawek celnych w przywozie niektórych kwiatów pochodzących z Cypru, Izraela, Jordanii, Maroka oraz Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (22).
(17) Wina pochodzące z Algierii, Maroka i Tunezji, które posiadają zarejestrowane oznaczenie pochodzenia, muszą być zaopatrzone w świadectwo oznaczenia pochodzenia zgodne ze wzorem określonym w umowie preferencyjnej albo w dokument V I 1 lub wyciąg V I 2 zaopatrzony w komentarz zgodnie z art. 9 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3590/85 z dnia 18 grudnia 1985 r. w sprawie zaświadczeń i raportów analitycznych wymaganych do przywozu wina, soku winogronowego oraz moszczu winogronowego (23).
(18) Uprawnienie do korzystania z kontyngentu taryfowego na wina likierowe pochodzące z Cypru jest uzależnione od spełnienia warunku, zgodnie z którym wina te są oznaczone jako „wina likierowe” w dokumencie V I 1 lub wyciągu V I 2, określonych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3590/85.
(19) Decyzja Rady z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie zawarcia Umowy w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezji dotyczącej wzajemnych środków łagodzących oraz zmiany protokołów Rolnych do Układu o Stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską a Tunezją (24) ustalają nowe ulgi celne oraz zmiany w odniesieniu do istniejących ulg, z których część jest objęta wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi.
(20) Środki konieczne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (25),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Ulgi celne w ramach wspólnotowych kontyngentów taryfowych lub w ramach ilości referencyjnych
Produkty pochodzące z Algierii, Maroka, Tunezji, Egiptu, Jordanii, Syrii, Izraela, Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, Turcji, Malty i Cypru, wymienione w załącznikach I–XI, wprowadzane do swobodnego obrotu we Wspólnocie, podlegają zwolnieniu z cła lub obniżonym stawkom celnym w granicach wspólnotowych kontyngentów taryfowych bądź w ramach ilości referencyjnych, w okresach i zgodnie z przepisami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 2
Szczególne przepisy dotyczące kontyngentów taryfowych na świeże kwiaty cięte i pąki kwiatowe
1. Stosowanie kontyngentów taryfowych na świeże kwiaty cięte i pąki kwiatowe na mocy rozporządzenia Komisji może być zawieszone, a stawki celne Wspólnej Taryfy Celnej mogą być ponownie wprowadzone w odniesieniu do róż wielkokwiatowych, róż drobnokwiatowych, goździków jednokwiatowych (kwiat) i goździków wielokwiatowych (gałązka), w przypadku gdy nie są przestrzegane warunki cenowe przewidziane w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 4088/87.
2. Przywóz do Wspólnoty produktów, wobec których ponownie zostały wprowadzone stawki celne Wspólnej Taryfy Celnej, nie jest objęty właściwym kontyngentem taryfowym w okresie obowiązywania tych wyżej wymienionych stawek.
Artykuł 3
Szczególne warunki uprawniające do korzystania z kontyngentów taryfowych na niektóre wina
1. Uprawnienie do korzystania ze wspólnotowych kontyngentów taryfowych wymienionych w załącznikach I– III o nr porządkowych 09.1001, 09.1107 i 09.1205 jest uzależnione od przedstawienia świadectwa oznaczenia pochodzenia wina wydanego przez właściwe władze algierskie, marokańskie czy tunezyjskie, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku XII, albo dokumentu V I 1 lub wyciągu V I 2 opatrzonego w komentarz zgodnie z art. 9 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3590/85.
2. Uprawnienie do korzystania z kontyngentu taryfowego o nr porządkowym 09.1417, określonego w załączniku XI, na wina likierowe pochodzące z Cypru jest uzależnione od spełnienia warunku, zgodnie z którym wina te są oznaczone jako „ wina likierowe” w dokumencie V I 1 lub wyciągu V I 2, określonego w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3590/85.
Artykuł 4
Zarządzanie kontyngentami taryfowymi i ilościami referencyjnymi
1. Komisja zarządza kontyngentami taryfowymi, określonymi w niniejszym rozporządzeniu, zgodnie z art. 308a–308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.
2. Produkty wprowadzone do swobodnego obrotu korzystające ze stawek preferencyjnych, w szczególności te, które zostały przewidziane w ramach ilości referencyjnych wymienionych w art. 1, podlegają wspólnotowemu nadzorowi zgodnie z art. 308d rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Komisja, w porozumieniu z Państwami Członkowskimi, podejmuje decyzję w sprawie pozostałych produktów nieobjętych ilościami referencyjnymi, które zostaną objęte nadzorem.
3. Wymiana informacji dotyczących zarządzania kontyngentami taryfowymi oraz ilościami referencyjnymi między Państwami Członkowskimi a Komisją odbywa się, w miarę możliwości, za pośrednictwem łączy elektronicznych.
Artykuł 5
Nadanie uprawnień
1. Bez uszczerbku dla procedury określonej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3448/93 Komisja, zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, może przyjąć przepisy konieczne do wykonania niniejszego rozporządzenia, dotyczące w szczególności:
a) koniecznych zmian i technicznych poprawek, uwzględniających kolejne zmiany do kodów Nomenklatury Scalonej i podpozycji TARIC;
b) koniecznych zmian wynikających z wejścia w życie nowych umów, protokołów, wymiany listów czy też innych porozumień między Wspólnotą a krajami śródziemnomorskimi i aktów przyjętych przez Radę, o ile te umowy, protokoły, wymiany listów lub akty Rady określają produkty, do których stosuje się preferencje taryfowe w ramach kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych, ich wielkości, ceł, okresów obowiązywania i kryteriów kwalifikujących.
2. Przepisy przyjęte zgodnie z ust. 1 nie upoważniają Komisji do:
a) przenoszenia ilości preferencyjnych z jednego okresu do innego;
b) przeniesienia ilości z jednego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej do innego kontyngentu taryfowego lub ilości referencyjnej;
c) przeniesienia ilości z kontyngentu taryfowego do ilości referencyjnej i na odwrót;
d) zmiany harmonogramu ustanowionego w umowach, protokołach, wymianie listów lub aktach Rady;
e) przyjmowania przepisów wpływających na kontyngenty taryfowe zarządzane za pomocą pozwoleń na przywóz.
Artykuł 6
Komitet Zarządzający
1. Komisja jest wspomagana przez Komitet Kodeksu Celnego, utworzony na mocy art. 248a rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 (26), zwany dalej „Komitetem”.
2. Do odniesień do przepisów niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.
Okres wskazany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin.
Artykuł 7
Współpraca
Państwa Członkowskie i Komisja ściśle ze sobą współpracują w celu zapewnienia przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 8
Utrata mocy
Rozporządzenia (WE) nr 1981/94 oraz (WE) 934/95 tracą moc.
Odniesienia do rozporządzeń (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 uważa się za odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytuje się je według tablicy zgodności przedstawionej w załączniku XIII.
Artykuł 9
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
W odniesieniu do wymienionych w załączniku III kontyngentów taryfowych o nr porządkowych 09.1211, 09.1215, 09.1217, 09.1218, 09.1219 oraz 09.1220 niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2001 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 9 kwietnia 2001 r.