RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, obejmujące w szczególności roszczenie:

(i) o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji lub w związku z nimi;

(ii) o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) które jest powództwem wzajemnym;

(v) żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub kilka umów lub podobnych zobowiązań zawartych przez te same lub różne strony; do celów niniejszej definicji „umowa” obejmuje zabezpieczenie, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

d) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

e) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

f) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwenie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

g) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści różnego rodzaju, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) znajdujące się w obrocie publicznym lub prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazywanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe, w tym pomoc udzielaną w formie ustnej;

i) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, które znajdują się w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

j) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 1a

1. Zakazuje się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio:

a) wszelkim podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na terytorium Demokratycznej Republiki Konga („DRK”) – pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wyszczególnionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (³) („wspólny wykaz uzbrojenia”) lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanych ze sprzedażą, dostarczaniem, transferem lub wywozem towarów i technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, a także ubezpieczeń i reasekuracji na potrzeby sprzedaży, dostaw, transferu lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej bądź świadczenia usług pośrednictwa podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na obszarze DRK.

2. Udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z działaniami wojskowymi na rzecz każdej osoby, podmiotu lub organu pozarządowego w DRK lub z przeznaczeniem do wykorzystania w DRK, z wyjątkiem udzielania takiej pomocy misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga (MONUSCO) bądź regionalnej grupie zadaniowej Unii Afrykańskiej lub udzielania pomocy związanej z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych zgodnie z art. 1b ust. 1, jest zgłaszane z wyprzedzeniem Komitetowi ds. Sankcji ustanowionemu zgodnie z ust. 8 rezolucji nr 1533 (2004) Rady Bezpieczeństwa ONZ (zwanym dalej „Komitetem ds. Sankcji”). W takich powiadomieniach podawane są wszelkie istotne informacje, obejmujące w odpowiednich przypadkach użytkownika końcowego, proponowaną datę dostawy oraz trasę przesyłek.

Artykuł 1b

1. Tytułem odstępstwa od art. 1a właściwe organy mogą zezwolić na:

a) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie na wsparcie MONUSCO lub do wykorzystania przez nią;

b) udzielanie pomocy technicznej, wsparcia finansowego lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych;

c) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenia usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia regionalnej grupy zadaniowej Unii Afrykańskiej lub wykorzystania przez tę grupę;

d) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z inną sprzedażą i dostawami broni oraz sprzętu pokrewnego, zatwierdzone wcześniej przez Komitet ds. Sankcji.

2.Nie udziela się zezwolenia na działania, które już miały miejsce.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia, w tym osób trzecich działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

2. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I lub w załączniku Ia ani na rzecz tych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów.

3. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania środków finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej ani do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy taka pomoc jest udzielana i inne działania są prowadzone przez:

a) Organizację Narodów Zjednoczonych, w tym jej programy, fundusze oraz inne jednostki i organy, jak również jej wyspecjalizowane agencje i powiązane organizacje;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA);

e) pracowników, beneficjentów dotacji, jednostki zależne lub partnerów wykonawczych podmiotów, o których mowa w lit. a)–d), w czasie i w zakresie, w jakim działają oni w tym charakterze; lub

f) właściwe inne podmioty określone przez Komitet Sankcji w odniesieniu do załącznika I oraz przez Radę w odniesieniu do załącznika Ia.

Artykuł 2a

1. W załączniku I wymieniono osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wyznaczone przez Komitet ds. Sankcji jako osoby, podmioty lub organy zaangażowane w działania zagrażające pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu DRK lub wspierające te działania. Takie działania obejmują:

a) naruszanie embarga na broń i podobnych środków, o których mowa w art. 1 decyzji 2010/788/WPZiB i art. 1a niniejszego rozporządzenia;

b) przywódców politycznych i wojskowych zagranicznych ugrupowań zbrojnych działających w DRK utrudniających rozbrojenie i dobrowolną repatriację lub przesiedlenie uczestników walk, którzy należeli do tych ugrupowań;

c) przywódców politycznych i wojskowych milicji kongijskich, w tym także tych otrzymujących wsparcie spoza DRK, utrudniających swoim członkom rozbrojenie, demobilizację i reintegrację;

d) rekrutowanie lub angażowanie dzieci w konflikt zbrojny, łamiąc w ten sposób prawo międzynarodowe;

e) planowanie w DRK czynów stanowiących, w zależności od przypadku, łamanie praw człowieka bądź naruszenie lub łamanie międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym czynów obejmujących działania wymierzone w ludność cywilną, takich jak zabijanie i okaleczanie, gwałty i inne akty przemocy seksualnej, uprowadzanie, przymusowe wysiedlenia i ataki na szkoły i szpitale, lub kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

f) utrudnianie dostępu do pomocy humanitarnej lub dystrybucję tej pomocy w DRK;

g) wspieranie osób lub podmiotów, w tym ugrupowań zbrojnych lub siatek przestępczych, prowadzących działania destabilizujące w DRK poprzez nielegalną eksploatację zasobów naturalnych lub nielegalny handel tymi zasobami, w tym złotem lub dziką fauną i florą, jak również produktami z dzikiej fauny i flory;

h) działanie w imieniu lub pod kierunkiem wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu bądź działające w imieniu lub pod kierunkiem podmiotu będącego w posiadaniu wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu lub też kontrolowanego przez taką osobę lub taki podmiot;

i) planowanie ataków na personel MONUSCO lub ONZ, w tym na członków grupy ekspertów, personel medyczny lub pracowników organizacji humanitarnych, kierowanie takimi atakami, sponsorowanie ich lub udział w nich;

j) oferowanie wsparcia finansowego, materialnego lub technologicznego bądź towarów lub usług wskazanej osobie lub wskazanemu podmiotowi;

k) zaangażowanie w produkcję, wytwarzanie lub wykorzystywanie w DRK improwizowanych urządzeń wybuchowych lub zaangażowanie w zlecanie, planowanie, zamawianie ataków z użyciem improwizowanych urządzeń wybuchowych bądź pomocnictwo lub inny rodzaj wsparcia w tych atakach w DRK.

2. W załączniku I przedstawione jest uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

3. W załączniku I podaje się również, jeśli są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także stanowisko lub zawód. Jeśli chodzi o osoby prawne, podmioty I organy, takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2b

1. Załącznik Ia zawiera wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wskazanych przez Radę z następujących powodów:

a) utrudnianie opartych na konsensusie i pokojowych rozwiązań zmierzających do przeprowadzenia wyborów w DRK, w tym poprzez akty przemocy, represje, nawoływanie do przemocy, lub poprzez podważanie praworządności;

b) planowanie czynów stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka w DRK, kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

c) odpowiedzialność za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności lub braku bezpieczeństwa w DRK;

d) [2] udzielanie wsparcia osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom odpowiedzialnym za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności lub braku bezpieczeństwa w DRK;

e) nawoływanie do przemocy w związku z działaniami, o których mowa w lit. b), c) i d);

f) czerpanie korzyści z konfliktu zbrojnego, niestabilności lub braku bezpieczeństwa w DRK, w tym poprzez nielegalną eksploatację lub handel w zakresie zasobów i dzikiej fauny i flory;

g) powiązanie z osobami fizycznymi lub prawnymi, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a), b), c), d), e) lub f).

2. Załącznik Ia zawiera powody umieszczenia w wykazie danych osób i podmiotów.

3. W załączniku Ia zamieszczane są także, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób lub podmiotów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W przypadku podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnianie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie należności lub opłat manipulacyjnych związanych z rutynowym przechowywaniem i utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; oraz

w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet ds. Sankcji o takim ustaleniu i zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet ds. Sankcji nie wyraził sprzeciwu w ciągu czterech dni roboczych od dnia powiadomienia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że:

a) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I – dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet ds. Sankcji, który zatwierdził to ustalenie; oraz

b) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia – dane państwo członkowskie powiadomiło co najmniej dwa tygodnie przed udzieleniem zezwolenia pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o tym, na jakiej podstawie jego zdaniem powinno się udzielić określonego zezwolenia.

3. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 4

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem:

(i) zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub wyroku sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem – w przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I; lub

(ii) orzeczenia arbitrażowego wydanego przed dniem, w którym osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostali umieszczeni w wykazie znajdującym się w załączniku Ia, lub orzeczenia sądowego, lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego podlegającego wykonaniu w danym państwie członkowskim, przed tym dniem lub później;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wyłącznie wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych w takim wyroku, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze dotyczące praw osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) zastaw nie został ustanowiony, a wyrok nie został wydany na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia;

d) uznanie zastawu lub wyroku nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

2. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I państwo członkowskie powiadamia Komitet ds. Sankcji o zastawie lub orzeczeniu, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (i).

3. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł 4b

1. Nie naruszając przepisów art. 2 ust. 3, na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 i 2, właściwe organy państw członkowskich mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku Ia lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku Ia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, w tym artykułów medycznych i żywności, wysyłanie pracowników pomocy humanitarnej oraz związanej z tym pomocy lub ewakuacja z DRK.

2. Dane państwa członkowskie informują pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu w ciągu czterech tygodni od ich udzielenia.

Artykuł 5

1. Art. 2 ust. 2 nie stosuje się do następujących wpływów na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków niniejszym rozporządzeniem;

c) płatności należnych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku Ia z tytułu orzeczeń sądowych, arbitrażowych lub decyzji administracyjnych wydanych w UE lub podlegających wykonaniu w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności pozostają zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane przez strony trzecie na rachunek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub załączniku Ia, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe na takich rachunkach również są zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają natychmiast wszelkich informacji, które ułatwiłyby przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, takich jak dane dotyczące rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom państw członkowskich, w których mają one miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami przy weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

1. Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

2. Działania osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowią podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 7a

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub zapłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowań, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowań finansowych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załącznikach I i Ia;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 7b

Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków, o których mowa w art. 1a, art. 2 ust. 1 i 2.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji wskazują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, Rada dodaje taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu w załączniku I.

2. Rada sporządza i zmienia wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów znajdujący się w załączniku Ia.

3. Rada przekazuje swoją decyzję, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, o których mowa w ust. 1 i 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu zamieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

6. Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[3] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, obejmujące w szczególności roszczenie:

(i) o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji lub w związku z nimi;

(ii) o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) które jest powództwem wzajemnym;

(v) żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub kilka umów lub podobnych zobowiązań zawartych przez te same lub różne strony; do celów niniejszej definicji „umowa” obejmuje zabezpieczenie, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

d) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

e) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

f) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwenie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

g) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści różnego rodzaju, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) znajdujące się w obrocie publicznym lub prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazywanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe, w tym pomoc udzielaną w formie ustnej;

i) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, które znajdują się w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

j) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 1a

1. Zakazuje się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio:

a) wszelkim podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na terytorium Demokratycznej Republiki Konga („DRK”) – pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wyszczególnionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (³) („wspólny wykaz uzbrojenia”) lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanych ze sprzedażą, dostarczaniem, transferem lub wywozem towarów i technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, a także ubezpieczeń i reasekuracji na potrzeby sprzedaży, dostaw, transferu lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej bądź świadczenia usług pośrednictwa podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na obszarze DRK.

2. Udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z działaniami wojskowymi na rzecz każdej osoby, podmiotu lub organu pozarządowego w DRK lub z przeznaczeniem do wykorzystania w DRK, z wyjątkiem udzielania takiej pomocy misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga (MONUSCO) bądź regionalnej grupie zadaniowej Unii Afrykańskiej lub udzielania pomocy związanej z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych zgodnie z art. 1b ust. 1, jest zgłaszane z wyprzedzeniem Komitetowi ds. Sankcji ustanowionemu zgodnie z ust. 8 rezolucji nr 1533 (2004) Rady Bezpieczeństwa ONZ (zwanym dalej „Komitetem ds. Sankcji”). W takich powiadomieniach podawane są wszelkie istotne informacje, obejmujące w odpowiednich przypadkach użytkownika końcowego, proponowaną datę dostawy oraz trasę przesyłek.

Artykuł 1b

1. Tytułem odstępstwa od art. 1a właściwe organy mogą zezwolić na:

a) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie na wsparcie MONUSCO lub do wykorzystania przez nią;

b) udzielanie pomocy technicznej, wsparcia finansowego lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych;

c) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenia usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia regionalnej grupy zadaniowej Unii Afrykańskiej lub wykorzystania przez tę grupę;

d) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z inną sprzedażą i dostawami broni oraz sprzętu pokrewnego, zatwierdzone wcześniej przez Komitet ds. Sankcji.

2.Nie udziela się zezwolenia na działania, które już miały miejsce.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia, w tym osób trzecich działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

2. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I lub w załączniku Ia ani na rzecz tych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów.

3. [2] Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania środków finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej ani do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy taka pomoc jest udzielana i inne działania są prowadzone przez:

a) Organizację Narodów Zjednoczonych, w tym jej programy, fundusze oraz inne jednostki i organy, jak również jej wyspecjalizowane agencje i powiązane organizacje;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA);

e) pracowników, beneficjentów dotacji, jednostki zależne lub partnerów wykonawczych podmiotów, o których mowa w lit. a)–d), w czasie i w zakresie, w jakim działają oni w tym charakterze; lub

f) właściwe inne podmioty określone przez Komitet Sankcji w odniesieniu do załącznika I oraz przez Radę w odniesieniu do załącznika Ia.

Artykuł 2a

1. W załączniku I wymieniono osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wyznaczone przez Komitet ds. Sankcji jako osoby, podmioty lub organy zaangażowane w działania zagrażające pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu DRK lub wspierające te działania. Takie działania obejmują:

a) naruszanie embarga na broń i podobnych środków, o których mowa w art. 1 decyzji 2010/788/WPZiB i art. 1a niniejszego rozporządzenia;

b) przywódców politycznych i wojskowych zagranicznych ugrupowań zbrojnych działających w DRK utrudniających rozbrojenie i dobrowolną repatriację lub przesiedlenie uczestników walk, którzy należeli do tych ugrupowań;

c) przywódców politycznych i wojskowych milicji kongijskich, w tym także tych otrzymujących wsparcie spoza DRK, utrudniających swoim członkom rozbrojenie, demobilizację i reintegrację;

d) rekrutowanie lub angażowanie dzieci w konflikt zbrojny, łamiąc w ten sposób prawo międzynarodowe;

e) planowanie w DRK czynów stanowiących, w zależności od przypadku, łamanie praw człowieka bądź naruszenie lub łamanie międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym czynów obejmujących działania wymierzone w ludność cywilną, takich jak zabijanie i okaleczanie, gwałty i inne akty przemocy seksualnej, uprowadzanie, przymusowe wysiedlenia i ataki na szkoły i szpitale, lub kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

f) utrudnianie dostępu do pomocy humanitarnej lub dystrybucję tej pomocy w DRK;

g) wspieranie osób lub podmiotów, w tym ugrupowań zbrojnych lub siatek przestępczych, prowadzących działania destabilizujące w DRK poprzez nielegalną eksploatację zasobów naturalnych lub nielegalny handel tymi zasobami, w tym złotem lub dziką fauną i florą, jak również produktami z dzikiej fauny i flory;

h) działanie w imieniu lub pod kierunkiem wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu bądź działające w imieniu lub pod kierunkiem podmiotu będącego w posiadaniu wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu lub też kontrolowanego przez taką osobę lub taki podmiot;

i) planowanie ataków na personel MONUSCO lub ONZ, w tym na członków grupy ekspertów, personel medyczny lub pracowników organizacji humanitarnych, kierowanie takimi atakami, sponsorowanie ich lub udział w nich;

j) oferowanie wsparcia finansowego, materialnego lub technologicznego bądź towarów lub usług wskazanej osobie lub wskazanemu podmiotowi;

k) zaangażowanie w produkcję, wytwarzanie lub wykorzystywanie w DRK improwizowanych urządzeń wybuchowych lub zaangażowanie w zlecanie, planowanie, zamawianie ataków z użyciem improwizowanych urządzeń wybuchowych bądź pomocnictwo lub inny rodzaj wsparcia w tych atakach w DRK.

2. W załączniku I przedstawione jest uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

3. W załączniku I podaje się również, jeśli są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także stanowisko lub zawód. Jeśli chodzi o osoby prawne, podmioty I organy, takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2b

1. Załącznik Ia zawiera wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wskazanych przez Radę z następujących powodów:

a) utrudnianie opartych na konsensusie i pokojowych rozwiązań zmierzających do przeprowadzenia wyborów w DRK, w tym poprzez akty przemocy, represje, nawoływanie do przemocy, lub poprzez podważanie praworządności;

b) planowanie czynów stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka w DRK, kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

c) odpowiedzialność za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności lub braku bezpieczeństwa w DRK;

d) udzielanie wsparcia osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom, o których mowa w lit. c);

e) nawoływanie do przemocy w związku z działaniami, o których mowa w lit. b), c) i d);

f) czerpanie korzyści z konfliktu zbrojnego, niestabilności lub braku bezpieczeństwa w DRK, w tym poprzez nielegalną eksploatację lub handel w zakresie zasobów i dzikiej fauny i flory;

g) powiązanie z osobami fizycznymi lub prawnymi, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a), b), c), d), e) lub f).

2. Załącznik Ia zawiera powody umieszczenia w wykazie danych osób i podmiotów.

3. W załączniku Ia zamieszczane są także, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób lub podmiotów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W przypadku podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnianie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie należności lub opłat manipulacyjnych związanych z rutynowym przechowywaniem i utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; oraz

w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet ds. Sankcji o takim ustaleniu i zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet ds. Sankcji nie wyraził sprzeciwu w ciągu czterech dni roboczych od dnia powiadomienia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że:

a) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I – dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet ds. Sankcji, który zatwierdził to ustalenie; oraz

b) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia – dane państwo członkowskie powiadomiło co najmniej dwa tygodnie przed udzieleniem zezwolenia pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o tym, na jakiej podstawie jego zdaniem powinno się udzielić określonego zezwolenia.

3. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 4

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem:

(i) zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub wyroku sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem – w przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I; lub

(ii) orzeczenia arbitrażowego wydanego przed dniem, w którym osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostali umieszczeni w wykazie znajdującym się w załączniku Ia, lub orzeczenia sądowego, lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego podlegającego wykonaniu w danym państwie członkowskim, przed tym dniem lub później;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wyłącznie wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych w takim wyroku, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze dotyczące praw osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) zastaw nie został ustanowiony, a wyrok nie został wydany na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia;

d) uznanie zastawu lub wyroku nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

2. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I państwo członkowskie powiadamia Komitet ds. Sankcji o zastawie lub orzeczeniu, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (i).

3. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł 4b

[3] 1. Nie naruszając przepisów art. 2 ust. 3, na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 i 2, właściwe organy państw członkowskich mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku Ia lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku Ia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, w tym artykułów medycznych i żywności, wysyłanie pracowników pomocy humanitarnej oraz związanej z tym pomocy lub ewakuacja z DRK.

2. Dane państwa członkowskie informują pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu w ciągu czterech tygodni od ich udzielenia.

Artykuł 5

1. Art. 2 ust. 2 nie stosuje się do następujących wpływów na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków niniejszym rozporządzeniem;

c) płatności należnych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku Ia z tytułu orzeczeń sądowych, arbitrażowych lub decyzji administracyjnych wydanych w UE lub podlegających wykonaniu w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności pozostają zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane przez strony trzecie na rachunek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub załączniku Ia, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe na takich rachunkach również są zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają natychmiast wszelkich informacji, które ułatwiłyby przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, takich jak dane dotyczące rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom państw członkowskich, w których mają one miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami przy weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

1. Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

2. Działania osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowią podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 7a

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub zapłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowań, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowań finansowych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załącznikach I i Ia;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 7b

[4] Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków, o których mowa w art. 1a, art. 2 ust. 1 i 2.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji wskazują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, Rada dodaje taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu w załączniku I.

2. Rada sporządza i zmienia wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów znajdujący się w załączniku Ia.

3. Rada przekazuje swoją decyzję, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, o których mowa w ust. 1 i 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu zamieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

6. Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[5] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, obejmujące w szczególności roszczenie:

(i) o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji lub w związku z nimi;

(ii) o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) które jest powództwem wzajemnym;

(v) żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub kilka umów lub podobnych zobowiązań zawartych przez te same lub różne strony; do celów niniejszej definicji „umowa” obejmuje zabezpieczenie, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

d) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

e) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

f) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwenie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

g) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści różnego rodzaju, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) znajdujące się w obrocie publicznym lub prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazywanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe, w tym pomoc udzielaną w formie ustnej;

i) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, które znajdują się w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

j) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 1a

1. Zakazuje się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio:

a) wszelkim podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na terytorium Demokratycznej Republiki Konga („DRK”) – pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wyszczególnionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (³) („wspólny wykaz uzbrojenia”) lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanych ze sprzedażą, dostarczaniem, transferem lub wywozem towarów i technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, a także ubezpieczeń i reasekuracji na potrzeby sprzedaży, dostaw, transferu lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej bądź świadczenia usług pośrednictwa podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na obszarze DRK.

2. Udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z działaniami wojskowymi na rzecz każdej osoby, podmiotu lub organu pozarządowego w DRK lub z przeznaczeniem do wykorzystania w DRK, z wyjątkiem udzielania takiej pomocy misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga (MONUSCO) bądź regionalnej grupie zadaniowej Unii Afrykańskiej lub udzielania pomocy związanej z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych zgodnie z art. 1b ust. 1, jest zgłaszane z wyprzedzeniem Komitetowi ds. Sankcji ustanowionemu zgodnie z ust. 8 rezolucji nr 1533 (2004) Rady Bezpieczeństwa ONZ (zwanym dalej „Komitetem ds. Sankcji”). W takich powiadomieniach podawane są wszelkie istotne informacje, obejmujące w odpowiednich przypadkach użytkownika końcowego, proponowaną datę dostawy oraz trasę przesyłek.

Artykuł 1b

1. Tytułem odstępstwa od art. 1a właściwe organy mogą zezwolić na:

a) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie na wsparcie MONUSCO lub do wykorzystania przez nią;

b) udzielanie pomocy technicznej, wsparcia finansowego lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych;

c) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenia usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia regionalnej grupy zadaniowej Unii Afrykańskiej lub wykorzystania przez tę grupę;

d) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z inną sprzedażą i dostawami broni oraz sprzętu pokrewnego, zatwierdzone wcześniej przez Komitet ds. Sankcji.

2.Nie udziela się zezwolenia na działania, które już miały miejsce.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia, w tym osób trzecich działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

2. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I lub w załączniku Ia ani na rzecz tych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów.

Artykuł 2a

1. W załączniku I wymieniono osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wyznaczone przez Komitet ds. Sankcji jako osoby, podmioty lub organy zaangażowane w działania zagrażające pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu DRK lub wspierające te działania. Takie działania obejmują:

a) naruszanie embarga na broń i podobnych środków, o których mowa w art. 1 decyzji 2010/788/WPZiB i art. 1a niniejszego rozporządzenia;

b) przywódców politycznych i wojskowych zagranicznych ugrupowań zbrojnych działających w DRK utrudniających rozbrojenie i dobrowolną repatriację lub przesiedlenie uczestników walk, którzy należeli do tych ugrupowań;

c) przywódców politycznych i wojskowych milicji kongijskich, w tym także tych otrzymujących wsparcie spoza DRK, utrudniających swoim członkom rozbrojenie, demobilizację i reintegrację;

d) rekrutowanie lub angażowanie dzieci w konflikt zbrojny, łamiąc w ten sposób prawo międzynarodowe;

e) planowanie w DRK czynów stanowiących, w zależności od przypadku, łamanie praw człowieka bądź naruszenie lub łamanie międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym czynów obejmujących działania wymierzone w ludność cywilną, takich jak zabijanie i okaleczanie, gwałty i inne akty przemocy seksualnej, uprowadzanie, przymusowe wysiedlenia i ataki na szkoły i szpitale, lub kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

f) utrudnianie dostępu do pomocy humanitarnej lub dystrybucję tej pomocy w DRK;

g) wspieranie osób lub podmiotów, w tym ugrupowań zbrojnych lub siatek przestępczych, prowadzących działania destabilizujące w DRK poprzez nielegalną eksploatację zasobów naturalnych lub nielegalny handel tymi zasobami, w tym złotem lub dziką fauną i florą, jak również produktami z dzikiej fauny i flory;

h) działanie w imieniu lub pod kierunkiem wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu bądź działające w imieniu lub pod kierunkiem podmiotu będącego w posiadaniu wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu lub też kontrolowanego przez taką osobę lub taki podmiot;

i) planowanie ataków na personel MONUSCO lub ONZ, w tym na członków grupy ekspertów, personel medyczny lub pracowników organizacji humanitarnych, kierowanie takimi atakami, sponsorowanie ich lub udział w nich;

j) oferowanie wsparcia finansowego, materialnego lub technologicznego bądź towarów lub usług wskazanej osobie lub wskazanemu podmiotowi;

k) zaangażowanie w produkcję, wytwarzanie lub wykorzystywanie w DRK improwizowanych urządzeń wybuchowych lub zaangażowanie w zlecanie, planowanie, zamawianie ataków z użyciem improwizowanych urządzeń wybuchowych bądź pomocnictwo lub inny rodzaj wsparcia w tych atakach w DRK.

2. W załączniku I przedstawione jest uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

3. W załączniku I podaje się również, jeśli są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także stanowisko lub zawód. Jeśli chodzi o osoby prawne, podmioty I organy, takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2b

1. [2] Załącznik Ia zawiera wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wskazanych przez Radę z następujących powodów:

a) utrudnianie opartych na konsensusie i pokojowych rozwiązań zmierzających do przeprowadzenia wyborów w DRK, w tym poprzez akty przemocy, represje, nawoływanie do przemocy, lub poprzez podważanie praworządności;

b) planowanie czynów stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka w DRK, kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

c) odpowiedzialność za podtrzymywanie konfliktu zbrojnego, niestabilności lub braku bezpieczeństwa w DRK;

d) udzielanie wsparcia osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom, o których mowa w lit. c);

e) nawoływanie do przemocy w związku z działaniami, o których mowa w lit. b), c) i d);

f) czerpanie korzyści z konfliktu zbrojnego, niestabilności lub braku bezpieczeństwa w DRK, w tym poprzez nielegalną eksploatację lub handel w zakresie zasobów i dzikiej fauny i flory;

g) powiązanie z osobami fizycznymi lub prawnymi, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a), b), c), d), e) lub f).

2. Załącznik Ia zawiera powody umieszczenia w wykazie danych osób i podmiotów.

3. W załączniku Ia zamieszczane są także, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób lub podmiotów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W przypadku podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnianie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie należności lub opłat manipulacyjnych związanych z rutynowym przechowywaniem i utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; oraz

w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet ds. Sankcji o takim ustaleniu i zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet ds. Sankcji nie wyraził sprzeciwu w ciągu czterech dni roboczych od dnia powiadomienia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że:

a) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I – dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet ds. Sankcji, który zatwierdził to ustalenie; oraz

b) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia – dane państwo członkowskie powiadomiło co najmniej dwa tygodnie przed udzieleniem zezwolenia pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o tym, na jakiej podstawie jego zdaniem powinno się udzielić określonego zezwolenia.

3. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 4

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem:

(i) zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub wyroku sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem – w przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I; lub

(ii) orzeczenia arbitrażowego wydanego przed dniem, w którym osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostali umieszczeni w wykazie znajdującym się w załączniku Ia, lub orzeczenia sądowego, lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego podlegającego wykonaniu w danym państwie członkowskim, przed tym dniem lub później;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wyłącznie wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych w takim wyroku, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze dotyczące praw osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) zastaw nie został ustanowiony, a wyrok nie został wydany na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia;

d) uznanie zastawu lub wyroku nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

2. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I państwo członkowskie powiadamia Komitet ds. Sankcji o zastawie lub orzeczeniu, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (i).

3. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł 4b

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku Ia lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku Ia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, w tym artykułów medycznych i żywności, wysyłanie pracowników pomocy humanitarnej oraz związanej z tym pomocy lub ewakuacja z DRK.

2. Państwa członkowskie informują pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu w ciągu czterech tygodni od ich udzielenia.

Artykuł 5

1. Art. 2 ust. 2 nie stosuje się do następujących wpływów na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków niniejszym rozporządzeniem;

c) płatności należnych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku Ia z tytułu orzeczeń sądowych, arbitrażowych lub decyzji administracyjnych wydanych w UE lub podlegających wykonaniu w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności pozostają zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane przez strony trzecie na rachunek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub załączniku Ia, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe na takich rachunkach również są zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają natychmiast wszelkich informacji, które ułatwiłyby przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, takich jak dane dotyczące rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom państw członkowskich, w których mają one miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami przy weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

1. Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

2. Działania osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowią podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 7a

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub zapłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowań, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowań finansowych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załącznikach I i Ia;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 7b

Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków, o których mowa w art. 1a i 2.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji wskazują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, Rada dodaje taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu w załączniku I.

2. Rada sporządza i zmienia wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów znajdujący się w załączniku Ia.

3. Rada przekazuje swoją decyzję, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, o których mowa w ust. 1 i 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu zamieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

6. Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[3] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, obejmujące w szczególności roszczenie:

(i) o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji lub w związku z nimi;

(ii) o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) które jest powództwem wzajemnym;

(v) żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub kilka umów lub podobnych zobowiązań zawartych przez te same lub różne strony; do celów niniejszej definicji „umowa” obejmuje zabezpieczenie, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

d) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

e) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

f) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwenie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

g) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści różnego rodzaju, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) znajdujące się w obrocie publicznym lub prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazywanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe, w tym pomoc udzielaną w formie ustnej;

i) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, które znajdują się w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

j) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 1a

1. Zakazuje się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio:

a) wszelkim podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na terytorium Demokratycznej Republiki Konga („DRK”) – pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wyszczególnionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (³) („wspólny wykaz uzbrojenia”) lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanych ze sprzedażą, dostarczaniem, transferem lub wywozem towarów i technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, a także ubezpieczeń i reasekuracji na potrzeby sprzedaży, dostaw, transferu lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej bądź świadczenia usług pośrednictwa podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na obszarze DRK.

2. [2] Udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z działaniami wojskowymi na rzecz każdej osoby, podmiotu lub organu pozarządowego w DRK lub z przeznaczeniem do wykorzystania w DRK, z wyjątkiem udzielania takiej pomocy misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga (MONUSCO) bądź regionalnej grupie zadaniowej Unii Afrykańskiej lub udzielania pomocy związanej z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych zgodnie z art. 1b ust. 1, jest zgłaszane z wyprzedzeniem Komitetowi ds. Sankcji ustanowionemu zgodnie z ust. 8 rezolucji nr 1533 (2004) Rady Bezpieczeństwa ONZ (zwanym dalej „Komitetem ds. Sankcji”). W takich powiadomieniach podawane są wszelkie istotne informacje, obejmujące w odpowiednich przypadkach użytkownika końcowego, proponowaną datę dostawy oraz trasę przesyłek.

Artykuł 1b

1. Tytułem odstępstwa od art. 1a właściwe organy mogą zezwolić na:

a) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie na wsparcie MONUSCO lub do wykorzystania przez nią;

b) [3] udzielanie pomocy technicznej, wsparcia finansowego lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych;

c) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenia usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia regionalnej grupy zadaniowej Unii Afrykańskiej lub wykorzystania przez tę grupę;

d) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z inną sprzedażą i dostawami broni oraz sprzętu pokrewnego, zatwierdzone wcześniej przez Komitet ds. Sankcji.

2.Nie udziela się zezwolenia na działania, które już miały miejsce.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia, w tym osób trzecich działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

2. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I lub w załączniku Ia ani na rzecz tych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów.

Artykuł 2a

1. W załączniku I wymieniono osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wyznaczone przez Komitet ds. Sankcji jako osoby, podmioty lub organy zaangażowane w działania zagrażające pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu DRK lub wspierające te działania. Takie działania obejmują:

a) naruszanie embarga na broń i podobnych środków, o których mowa w art. 1 decyzji 2010/788/WPZiB i art. 1a niniejszego rozporządzenia;

b) przywódców politycznych i wojskowych zagranicznych ugrupowań zbrojnych działających w DRK utrudniających rozbrojenie i dobrowolną repatriację lub przesiedlenie uczestników walk, którzy należeli do tych ugrupowań;

c) przywódców politycznych i wojskowych milicji kongijskich, w tym także tych otrzymujących wsparcie spoza DRK, utrudniających swoim członkom rozbrojenie, demobilizację i reintegrację;

d) rekrutowanie lub angażowanie dzieci w konflikt zbrojny, łamiąc w ten sposób prawo międzynarodowe;

e) planowanie w DRK czynów stanowiących, w zależności od przypadku, łamanie praw człowieka bądź naruszenie lub łamanie międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym czynów obejmujących działania wymierzone w ludność cywilną, takich jak zabijanie i okaleczanie, gwałty i inne akty przemocy seksualnej, uprowadzanie, przymusowe wysiedlenia i ataki na szkoły i szpitale, lub kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

f) utrudnianie dostępu do pomocy humanitarnej lub dystrybucję tej pomocy w DRK;

g) wspieranie osób lub podmiotów, w tym ugrupowań zbrojnych lub siatek przestępczych, prowadzących działania destabilizujące w DRK poprzez nielegalną eksploatację zasobów naturalnych lub nielegalny handel tymi zasobami, w tym złotem lub dziką fauną i florą, jak również produktami z dzikiej fauny i flory;

h) działanie w imieniu lub pod kierunkiem wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu bądź działające w imieniu lub pod kierunkiem podmiotu będącego w posiadaniu wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu lub też kontrolowanego przez taką osobę lub taki podmiot;

i) planowanie ataków na personel MONUSCO lub ONZ, w tym na członków grupy ekspertów, personel medyczny lub pracowników organizacji humanitarnych, kierowanie takimi atakami, sponsorowanie ich lub udział w nich;

j) oferowanie wsparcia finansowego, materialnego lub technologicznego bądź towarów lub usług wskazanej osobie lub wskazanemu podmiotowi;

k) [4] zaangażowanie w produkcję, wytwarzanie lub wykorzystywanie w DRK improwizowanych urządzeń wybuchowych lub zaangażowanie w zlecanie, planowanie, zamawianie ataków z użyciem improwizowanych urządzeń wybuchowych bądź pomocnictwo lub inny rodzaj wsparcia w tych atakach w DRK.

2. W załączniku I przedstawione jest uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

3. W załączniku I podaje się również, jeśli są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także stanowisko lub zawód. Jeśli chodzi o osoby prawne, podmioty I organy, takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2b

1. Załącznik Ia zawiera wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wskazanych przez Radę z następujących powodów:

a) utrudnianie opartych na konsensusie i pokojowych rozwiązań zmierzających do przeprowadzenia wyborów w DRK, w tym poprzez akty przemocy, represje lub nawoływanie do przemocy, lub poprzez podważanie praworządności;

b) planowanie czynów stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka w DRK, kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

c) powiązanie z osobami fizycznymi lub prawnymi, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a) i b).

2. Załącznik Ia zawiera powody umieszczenia w wykazie danych osób i podmiotów.

3. W załączniku Ia zamieszczane są także, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób lub podmiotów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W przypadku podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnianie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie należności lub opłat manipulacyjnych związanych z rutynowym przechowywaniem i utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; oraz

w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet ds. Sankcji o takim ustaleniu i zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet ds. Sankcji nie wyraził sprzeciwu w ciągu czterech dni roboczych od dnia powiadomienia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że:

a) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I – dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet ds. Sankcji, który zatwierdził to ustalenie; oraz

b) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia – dane państwo członkowskie powiadomiło co najmniej dwa tygodnie przed udzieleniem zezwolenia pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o tym, na jakiej podstawie jego zdaniem powinno się udzielić określonego zezwolenia.

3. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 4

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem:

(i) zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub wyroku sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem – w przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I; lub

(ii) orzeczenia arbitrażowego wydanego przed dniem, w którym osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostali umieszczeni w wykazie znajdującym się w załączniku Ia, lub orzeczenia sądowego, lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego podlegającego wykonaniu w danym państwie członkowskim, przed tym dniem lub później;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wyłącznie wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych w takim wyroku, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze dotyczące praw osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) zastaw nie został ustanowiony, a wyrok nie został wydany na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia;

d) uznanie zastawu lub wyroku nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

2. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I państwo członkowskie powiadamia Komitet ds. Sankcji o zastawie lub orzeczeniu, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (i).

3. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł 4b

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku Ia lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku Ia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, w tym artykułów medycznych i żywności, wysyłanie pracowników pomocy humanitarnej oraz związanej z tym pomocy lub ewakuacja z DRK.

2. Państwa członkowskie informują pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu w ciągu czterech tygodni od ich udzielenia.

Artykuł 5

1. Art. 2 ust. 2 nie stosuje się do następujących wpływów na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków niniejszym rozporządzeniem;

c) płatności należnych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku Ia z tytułu orzeczeń sądowych, arbitrażowych lub decyzji administracyjnych wydanych w UE lub podlegających wykonaniu w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności pozostają zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane przez strony trzecie na rachunek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub załączniku Ia, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe na takich rachunkach również są zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają natychmiast wszelkich informacji, które ułatwiłyby przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, takich jak dane dotyczące rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom państw członkowskich, w których mają one miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami przy weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

1. Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

2. Działania osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowią podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 7a

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub zapłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowań, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowań finansowych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załącznikach I i Ia;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 7b

Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków, o których mowa w art. 1a i 2.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji wskazują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, Rada dodaje taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu w załączniku I.

2. Rada sporządza i zmienia wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów znajdujący się w załączniku Ia.

3. Rada przekazuje swoją decyzję, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, o których mowa w ust. 1 i 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu zamieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

6. Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[5] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, obejmujące w szczególności roszczenie:

(i) o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji lub w związku z nimi;

(ii) o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) które jest powództwem wzajemnym;

(v) żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub kilka umów lub podobnych zobowiązań zawartych przez te same lub różne strony; do celów niniejszej definicji „umowa” obejmuje zabezpieczenie, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

d) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

e) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

f) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwenie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

g) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści różnego rodzaju, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) znajdujące się w obrocie publicznym lub prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazywanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe, w tym pomoc udzielaną w formie ustnej;

i) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, które znajdują się w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

j) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 1a

1. Zakazuje się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio:

a) wszelkim podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na terytorium Demokratycznej Republiki Konga („DRK”) – pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wyszczególnionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (³) („wspólny wykaz uzbrojenia”) lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanych ze sprzedażą, dostarczaniem, transferem lub wywozem towarów i technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, a także ubezpieczeń i reasekuracji na potrzeby sprzedaży, dostaw, transferu lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej bądź świadczenia usług pośrednictwa podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na obszarze DRK.

2. Udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa na rzecz każdej osoby, podmiotu lub organu pozarządowego w DRK lub z przeznaczeniem do wykorzystania w DRK, z wyjątkiem udzielania takiej pomocy misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga („MONUSCO”) bądź regionalnej grupie zadaniowej Unii Afrykańskiej zgodnie z art. 1b ust. 1, jest zgłaszane z wyprzedzeniem Komitetowi Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ustanowioneemu zgodnie z ust. 8 rezolucji nr 1533 (2004) Rady Bezpieczeństwa ONZ (Komitet ds.Sankcji). W takich powiadomieniach podawane są wszelkie istotne informacje, obejmujące w odpowiednich przypadkach użytkownika końcowego, proponowaną datę dostawy oraz trasę przesyłek.

Artykuł 1b

1. Tytułem odstępstwa od art. 1a właściwe organy mogą zezwolić na:

a) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie na wsparcie MONUSCO lub do wykorzystania przez nią;

b) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych, po uprzednim powiadomieniu Komitetu ds. Sankcji zgodnie z art. 1a ust. 2;

c) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenia usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia regionalnej grupy zadaniowej Unii Afrykańskiej lub wykorzystania przez tę grupę;

d) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z inną sprzedażą i dostawami broni oraz sprzętu pokrewnego, zatwierdzone wcześniej przez Komitet ds. Sankcji.

2.Nie udziela się zezwolenia na działania, które już miały miejsce.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia, w tym osób trzecich działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

2. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I lub w załączniku Ia ani na rzecz tych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów.

Artykuł 2a

1. W załączniku I wymieniono osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wyznaczone przez Komitet ds. Sankcji jako osoby, podmioty lub organy zaangażowane w działania zagrażające pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu DRK lub wspierające te działania. Takie działania obejmują:

a) naruszanie embarga na broń i podobnych środków, o których mowa w art. 1 decyzji 2010/788/WPZiB i art. 1a niniejszego rozporządzenia;

b) przywódców politycznych i wojskowych zagranicznych ugrupowań zbrojnych działających w DRK utrudniających rozbrojenie i dobrowolną repatriację lub przesiedlenie uczestników walk, którzy należeli do tych ugrupowań;

c) przywódców politycznych i wojskowych milicji kongijskich, w tym także tych otrzymujących wsparcie spoza DRK, utrudniających swoim członkom rozbrojenie, demobilizację i reintegrację;

d) rekrutowanie lub angażowanie dzieci w konflikt zbrojny, łamiąc w ten sposób prawo międzynarodowe;

e) planowanie w DRK czynów stanowiących, w zależności od przypadku, łamanie praw człowieka bądź naruszenie lub łamanie międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym czynów obejmujących działania wymierzone w ludność cywilną, takich jak zabijanie i okaleczanie, gwałty i inne akty przemocy seksualnej, uprowadzanie, przymusowe wysiedlenia i ataki na szkoły i szpitale, lub kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

f) utrudnianie dostępu do pomocy humanitarnej lub dystrybucję tej pomocy w DRK;

g) wspieranie osób lub podmiotów, w tym ugrupowań zbrojnych lub siatek przestępczych, prowadzących działania destabilizujące w DRK poprzez nielegalną eksploatację zasobów naturalnych lub nielegalny handel tymi zasobami, w tym złotem lub dziką fauną i florą, jak również produktami z dzikiej fauny i flory;

h) działanie w imieniu lub pod kierunkiem wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu bądź działające w imieniu lub pod kierunkiem podmiotu będącego w posiadaniu wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu lub też kontrolowanego przez taką osobę lub taki podmiot;

i) [1] planowanie ataków na personel MONUSCO lub ONZ, w tym na członków grupy ekspertów, personel medyczny lub pracowników organizacji humanitarnych, kierowanie takimi atakami, sponsorowanie ich lub udział w nich;

j) oferowanie wsparcia finansowego, materialnego lub technologicznego bądź towarów lub usług wskazanej osobie lub wskazanemu podmiotowi.

2. W załączniku I przedstawione jest uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

3. W załączniku I podaje się również, jeśli są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także stanowisko lub zawód. Jeśli chodzi o osoby prawne, podmioty I organy, takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2b

1. Załącznik Ia zawiera wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wskazanych przez Radę z następujących powodów:

a) utrudnianie opartych na konsensusie i pokojowych rozwiązań zmierzających do przeprowadzenia wyborów w DRK, w tym poprzez akty przemocy, represje lub nawoływanie do przemocy, lub poprzez podważanie praworządności;

b) planowanie czynów stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka w DRK, kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

c) powiązanie z osobami fizycznymi lub prawnymi, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a) i b).

2. Załącznik Ia zawiera powody umieszczenia w wykazie danych osób i podmiotów.

3. W załączniku Ia zamieszczane są także, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób lub podmiotów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W przypadku podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnianie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie należności lub opłat manipulacyjnych związanych z rutynowym przechowywaniem i utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; oraz

w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet ds. Sankcji o takim ustaleniu i zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet ds. Sankcji nie wyraził sprzeciwu w ciągu czterech dni roboczych od dnia powiadomienia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że:

a) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I – dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet ds. Sankcji, który zatwierdził to ustalenie; oraz

b) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia – dane państwo członkowskie powiadomiło co najmniej dwa tygodnie przed udzieleniem zezwolenia pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o tym, na jakiej podstawie jego zdaniem powinno się udzielić określonego zezwolenia.

3. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 4

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem:

(i) zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub wyroku sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem – w przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I; lub

(ii) orzeczenia arbitrażowego wydanego przed dniem, w którym osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostali umieszczeni w wykazie znajdującym się w załączniku Ia, lub orzeczenia sądowego, lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego podlegającego wykonaniu w danym państwie członkowskim, przed tym dniem lub później;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wyłącznie wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych w takim wyroku, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze dotyczące praw osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) zastaw nie został ustanowiony, a wyrok nie został wydany na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia;

d) uznanie zastawu lub wyroku nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

2. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I państwo członkowskie powiadamia Komitet ds. Sankcji o zastawie lub orzeczeniu, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (i).

3. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł 4b

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku Ia lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku Ia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, w tym artykułów medycznych i żywności, wysyłanie pracowników pomocy humanitarnej oraz związanej z tym pomocy lub ewakuacja z DRK.

2. Państwa członkowskie informują pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu w ciągu czterech tygodni od ich udzielenia.

Artykuł 5

1. Art. 2 ust. 2 nie stosuje się do następujących wpływów na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków niniejszym rozporządzeniem;

c) płatności należnych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku Ia z tytułu orzeczeń sądowych, arbitrażowych lub decyzji administracyjnych wydanych w UE lub podlegających wykonaniu w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności pozostają zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane przez strony trzecie na rachunek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub załączniku Ia, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe na takich rachunkach również są zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają natychmiast wszelkich informacji, które ułatwiłyby przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, takich jak dane dotyczące rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom państw członkowskich, w których mają one miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami przy weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

1. Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

2. Działania osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowią podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 7a

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub zapłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowań, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowań finansowych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załącznikach I i Ia;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 7b

Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków, o których mowa w art. 1a i 2.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji wskazują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, Rada dodaje taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu w załączniku I.

2. Rada sporządza i zmienia wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów znajdujący się w załączniku Ia.

3. Rada przekazuje swoją decyzję, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, o których mowa w ust. 1 i 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu zamieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

6. Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[2] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, obejmujące w szczególności roszczenie:

(i) o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji lub w związku z nimi;

(ii) o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) które jest powództwem wzajemnym;

(v) żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub kilka umów lub podobnych zobowiązań zawartych przez te same lub różne strony; do celów niniejszej definicji „umowa” obejmuje zabezpieczenie, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

d) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

e) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

f) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwenie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

g) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści różnego rodzaju, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) znajdujące się w obrocie publicznym lub prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazywanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe, w tym pomoc udzielaną w formie ustnej;

i) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, które znajdują się w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

j) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 1a

1. Zakazuje się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio:

a) wszelkim podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na terytorium Demokratycznej Republiki Konga („DRK”) – pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wyszczególnionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (³) („wspólny wykaz uzbrojenia”) lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanych ze sprzedażą, dostarczaniem, transferem lub wywozem towarów i technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, a także ubezpieczeń i reasekuracji na potrzeby sprzedaży, dostaw, transferu lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej bądź świadczenia usług pośrednictwa podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na obszarze DRK.

2. Udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa na rzecz każdej osoby, podmiotu lub organu pozarządowego w DRK lub z przeznaczeniem do wykorzystania w DRK, z wyjątkiem udzielania takiej pomocy misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga („MONUSCO”) bądź regionalnej grupie zadaniowej Unii Afrykańskiej zgodnie z art. 1b ust. 1, jest zgłaszane z wyprzedzeniem Komitetowi Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ustanowioneemu zgodnie z ust. 8 rezolucji nr 1533 (2004) Rady Bezpieczeństwa ONZ (Komitet ds.Sankcji). W takich powiadomieniach podawane są wszelkie istotne informacje, obejmujące w odpowiednich przypadkach użytkownika końcowego, proponowaną datę dostawy oraz trasę przesyłek.

Artykuł 1b

1. Tytułem odstępstwa od art. 1a właściwe organy mogą zezwolić na:

a) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie na wsparcie MONUSCO lub do wykorzystania przez nią;

b) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych, po uprzednim powiadomieniu Komitetu ds. Sankcji zgodnie z art. 1a ust. 2;

c) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenia usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia regionalnej grupy zadaniowej Unii Afrykańskiej lub wykorzystania przez tę grupę;

d) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z inną sprzedażą i dostawami broni oraz sprzętu pokrewnego, zatwierdzone wcześniej przez Komitet ds. Sankcji.

2.Nie udziela się zezwolenia na działania, które już miały miejsce.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia, w tym osób trzecich działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

2. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I lub w załączniku Ia ani na rzecz tych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów.

Artykuł 2a

1. W załączniku I wymieniono osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wyznaczone przez Komitet ds. Sankcji jako osoby, podmioty lub organy zaangażowane w działania zagrażające pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu DRK lub wspierające te działania. Takie działania obejmują:

a) naruszanie embarga na broń i podobnych środków, o których mowa w art. 1 decyzji 2010/788/WPZiB i art. 1a niniejszego rozporządzenia;

b) przywódców politycznych i wojskowych zagranicznych ugrupowań zbrojnych działających w DRK utrudniających rozbrojenie i dobrowolną repatriację lub przesiedlenie uczestników walk, którzy należeli do tych ugrupowań;

c) przywódców politycznych i wojskowych milicji kongijskich, w tym także tych otrzymujących wsparcie spoza DRK, utrudniających swoim członkom rozbrojenie, demobilizację i reintegrację;

d) rekrutowanie lub angażowanie dzieci w konflikt zbrojny, łamiąc w ten sposób prawo międzynarodowe;

e) planowanie w DRK czynów stanowiących, w zależności od przypadku, łamanie praw człowieka bądź naruszenie lub łamanie międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym czynów obejmujących działania wymierzone w ludność cywilną, takich jak zabijanie i okaleczanie, gwałty i inne akty przemocy seksualnej, uprowadzanie, przymusowe wysiedlenia i ataki na szkoły i szpitale, lub kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

f) utrudnianie dostępu do pomocy humanitarnej lub dystrybucję tej pomocy w DRK;

g) wspieranie osób lub podmiotów, w tym ugrupowań zbrojnych lub siatek przestępczych, prowadzących działania destabilizujące w DRK poprzez nielegalną eksploatację zasobów naturalnych lub nielegalny handel tymi zasobami, w tym złotem lub dziką fauną i florą, jak również produktami z dzikiej fauny i flory;

h) działanie w imieniu lub pod kierunkiem wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu bądź działające w imieniu lub pod kierunkiem podmiotu będącego w posiadaniu wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu lub też kontrolowanego przez taką osobę lub taki podmiot;

i) [1] planowanie ataków na personel MONUSCO lub ONZ, w tym na członków grupy ekspertów, kierowanie takimi atakami, sponsorowanie ich lub udział w nich;

j) oferowanie wsparcia finansowego, materialnego lub technologicznego bądź towarów lub usług wskazanej osobie lub wskazanemu podmiotowi.

2. W załączniku I przedstawione jest uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

3. W załączniku I podaje się również, jeśli są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także stanowisko lub zawód. Jeśli chodzi o osoby prawne, podmioty I organy, takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2b

1. Załącznik Ia zawiera wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wskazanych przez Radę z następujących powodów:

a) utrudnianie opartych na konsensusie i pokojowych rozwiązań zmierzających do przeprowadzenia wyborów w DRK, w tym poprzez akty przemocy, represje lub nawoływanie do przemocy, lub poprzez podważanie praworządności;

b) planowanie czynów stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka w DRK, kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

c) powiązanie z osobami fizycznymi lub prawnymi, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a) i b).

2. Załącznik Ia zawiera powody umieszczenia w wykazie danych osób i podmiotów.

3. W załączniku Ia zamieszczane są także, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób lub podmiotów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W przypadku podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnianie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie należności lub opłat manipulacyjnych związanych z rutynowym przechowywaniem i utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; oraz

w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet ds. Sankcji o takim ustaleniu i zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet ds. Sankcji nie wyraził sprzeciwu w ciągu czterech dni roboczych od dnia powiadomienia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że:

a) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I – dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet ds. Sankcji, który zatwierdził to ustalenie; oraz

b) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia – dane państwo członkowskie powiadomiło co najmniej dwa tygodnie przed udzieleniem zezwolenia pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o tym, na jakiej podstawie jego zdaniem powinno się udzielić określonego zezwolenia.

3. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 4

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem:

(i) zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub wyroku sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem – w przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I; lub

(ii) orzeczenia arbitrażowego wydanego przed dniem, w którym osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostali umieszczeni w wykazie znajdującym się w załączniku Ia, lub orzeczenia sądowego, lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego podlegającego wykonaniu w danym państwie członkowskim, przed tym dniem lub później;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wyłącznie wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych w takim wyroku, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze dotyczące praw osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) zastaw nie został ustanowiony, a wyrok nie został wydany na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia;

d) uznanie zastawu lub wyroku nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

2. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I państwo członkowskie powiadamia Komitet ds. Sankcji o zastawie lub orzeczeniu, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (i).

3. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł 4b

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku Ia lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku Ia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, w tym artykułów medycznych i żywności, wysyłanie pracowników pomocy humanitarnej oraz związanej z tym pomocy lub ewakuacja z DRK.

2. Państwa członkowskie informują pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu w ciągu czterech tygodni od ich udzielenia.

Artykuł 5

1. Art. 2 ust. 2 nie stosuje się do następujących wpływów na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków niniejszym rozporządzeniem;

c) płatności należnych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku Ia z tytułu orzeczeń sądowych, arbitrażowych lub decyzji administracyjnych wydanych w UE lub podlegających wykonaniu w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności pozostają zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane przez strony trzecie na rachunek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub załączniku Ia, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe na takich rachunkach również są zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają natychmiast wszelkich informacji, które ułatwiłyby przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, takich jak dane dotyczące rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom państw członkowskich, w których mają one miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami przy weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

1. Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

2. Działania osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowią podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 7a

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub zapłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowań, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowań finansowych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załącznikach I i Ia;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 7b

Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków, o których mowa w art. 1a i 2.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji wskazują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, Rada dodaje taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu w załączniku I.

2. Rada sporządza i zmienia wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów znajdujący się w załączniku Ia.

3. Rada przekazuje swoją decyzję, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, o których mowa w ust. 1 i 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu zamieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

6. Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[2] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, obejmujące w szczególności roszczenie:

(i) o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji lub w związku z nimi;

(ii) o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) które jest powództwem wzajemnym;

(v) żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub kilka umów lub podobnych zobowiązań zawartych przez te same lub różne strony; do celów niniejszej definicji „umowa” obejmuje zabezpieczenie, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

d) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

e) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

f) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwenie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

g) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści różnego rodzaju, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) znajdujące się w obrocie publicznym lub prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazywanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe, w tym pomoc udzielaną w formie ustnej;

i) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, które znajdują się w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

j) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 1a

1. Zakazuje się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio:

a) wszelkim podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na terytorium Demokratycznej Republiki Konga („DRK”) – pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wyszczególnionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (³) („wspólny wykaz uzbrojenia”) lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanych ze sprzedażą, dostarczaniem, transferem lub wywozem towarów i technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, a także ubezpieczeń i reasekuracji na potrzeby sprzedaży, dostaw, transferu lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej bądź świadczenia usług pośrednictwa podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na obszarze DRK.

2. Udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa na rzecz każdej osoby, podmiotu lub organu pozarządowego w DRK lub z przeznaczeniem do wykorzystania w DRK, z wyjątkiem udzielania takiej pomocy misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga („MONUSCO”) bądź regionalnej grupie zadaniowej Unii Afrykańskiej zgodnie z art. 1b ust. 1, jest zgłaszane z wyprzedzeniem Komitetowi Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ustanowioneemu zgodnie z ust. 8 rezolucji nr 1533 (2004) Rady Bezpieczeństwa ONZ (Komitet ds.Sankcji). W takich powiadomieniach podawane są wszelkie istotne informacje, obejmujące w odpowiednich przypadkach użytkownika końcowego, proponowaną datę dostawy oraz trasę przesyłek.

Artykuł 1b

1. Tytułem odstępstwa od art. 1a właściwe organy mogą zezwolić na:

a) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie na wsparcie MONUSCO lub do wykorzystania przez nią;

b) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych, po uprzednim powiadomieniu Komitetu ds. Sankcji zgodnie z art. 1a ust. 2;

c) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenia usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia regionalnej grupy zadaniowej Unii Afrykańskiej lub wykorzystania przez tę grupę;

d) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z inną sprzedażą i dostawami broni oraz sprzętu pokrewnego, zatwierdzone wcześniej przez Komitet ds. Sankcji.

2.Nie udziela się zezwolenia na działania, które już miały miejsce.

Artykuł 2

[1] 1. Zamraża się wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia, w tym osób trzecich działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

2. Nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I lub w załączniku Ia ani na rzecz tych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów.

Artykuł 2a

1. W załączniku I wymieniono osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wyznaczone przez Komitet ds. Sankcji jako osoby, podmioty lub organy zaangażowane w działania zagrażające pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu DRK lub wspierające te działania. Takie działania obejmują:

a) naruszanie embarga na broń i podobnych środków, o których mowa w art. 1 decyzji 2010/788/WPZiB i art. 1a niniejszego rozporządzenia;

b) przywódców politycznych i wojskowych zagranicznych ugrupowań zbrojnych działających w DRK utrudniających rozbrojenie i dobrowolną repatriację lub przesiedlenie uczestników walk, którzy należeli do tych ugrupowań;

c) przywódców politycznych i wojskowych milicji kongijskich, w tym także tych otrzymujących wsparcie spoza DRK, utrudniających swoim członkom rozbrojenie, demobilizację i reintegrację;

d) rekrutowanie lub angażowanie dzieci w konflikt zbrojny, łamiąc w ten sposób prawo międzynarodowe;

e) planowanie w DRK czynów stanowiących, w zależności od przypadku, łamanie praw człowieka bądź naruszenie lub łamanie międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym czynów obejmujących działania wymierzone w ludność cywilną, takich jak zabijanie i okaleczanie, gwałty i inne akty przemocy seksualnej, uprowadzanie, przymusowe wysiedlenia i ataki na szkoły i szpitale, lub kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

f) utrudnianie dostępu do pomocy humanitarnej lub dystrybucję tej pomocy w DRK;

g) wspieranie osób lub podmiotów, w tym ugrupowań zbrojnych lub siatek przestępczych, prowadzących działania destabilizujące w DRK poprzez nielegalną eksploatację zasobów naturalnych lub nielegalny handel tymi zasobami, w tym złotem lub dziką fauną i florą, jak również produktami z dzikiej fauny i flory;

h) działanie w imieniu lub pod kierunkiem wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu bądź działające w imieniu lub pod kierunkiem podmiotu będącego w posiadaniu wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu lub też kontrolowanego przez taką osobę lub taki podmiot;

i) planowanie ataków na personel MONUSCO lub ONZ, kierowanie takimi atakami, sponsorowanie ich lub udział w nich;

j) oferowanie wsparcia finansowego, materialnego lub technologicznego bądź towarów lub usług wskazanej osobie lub wskazanemu podmiotowi.

2. W załączniku I przedstawione jest uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

3. W załączniku I podaje się również, jeśli są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także stanowisko lub zawód. Jeśli chodzi o osoby prawne, podmioty I organy, takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2b

[2] 1. Załącznik Ia zawiera wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wskazanych przez Radę z następujących powodów:

a) utrudnianie opartych na konsensusie i pokojowych rozwiązań zmierzających do przeprowadzenia wyborów w DRK, w tym poprzez akty przemocy, represje lub nawoływanie do przemocy, lub poprzez podważanie praworządności;

b) planowanie czynów stanowiących poważne przypadki łamania lub naruszania praw człowieka w DRK, kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

c) powiązanie z osobami fizycznymi lub prawnymi, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a) i b).

2. Załącznik Ia zawiera powody umieszczenia w wykazie danych osób i podmiotów.

3. W załączniku Ia zamieszczane są także, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób lub podmiotów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W przypadku podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 3

[3] 1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnianie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie należności lub opłat manipulacyjnych związanych z rutynowym przechowywaniem i utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; oraz

w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet ds. Sankcji o takim ustaleniu i zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet ds. Sankcji nie wyraził sprzeciwu w ciągu czterech dni roboczych od dnia powiadomienia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że:

a) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I – dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet ds. Sankcji, który zatwierdził to ustalenie; oraz

b) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia – dane państwo członkowskie powiadomiło co najmniej dwa tygodnie przed udzieleniem zezwolenia pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o tym, na jakiej podstawie jego zdaniem powinno się udzielić określonego zezwolenia.

3. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 4

[4] 1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem:

(i) zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub wyroku sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem – w przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I; lub

(ii) orzeczenia arbitrażowego wydanego przed dniem, w którym osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostali umieszczeni w wykazie znajdującym się w załączniku Ia, lub orzeczenia sądowego, lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego podlegającego wykonaniu w danym państwie członkowskim, przed tym dniem lub później;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wyłącznie wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych w takim wyroku, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze dotyczące praw osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) zastaw nie został ustanowiony, a wyrok nie został wydany na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub w załączniku Ia;

d) uznanie zastawu lub wyroku nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

2. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I państwo członkowskie powiadamia Komitet ds. Sankcji o zastawie lub orzeczeniu, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (i).

3. W przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku Ia państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł 4b

[5] 1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku Ia lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku Ia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, w tym artykułów medycznych i żywności, wysyłanie pracowników pomocy humanitarnej oraz związanej z tym pomocy lub ewakuacja z DRK.

2. Państwa członkowskie informują pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu w ciągu czterech tygodni od ich udzielenia.

Artykuł 5

[6] 1. Art. 2 ust. 2 nie stosuje się do następujących wpływów na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków niniejszym rozporządzeniem;

c) płatności należnych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku Ia z tytułu orzeczeń sądowych, arbitrażowych lub decyzji administracyjnych wydanych w UE lub podlegających wykonaniu w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności pozostają zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki finansowe przekazywane przez strony trzecie na rachunek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I lub załączniku Ia, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe na takich rachunkach również są zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. [7] Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają natychmiast wszelkich informacji, które ułatwiłyby przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, takich jak dane dotyczące rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom państw członkowskich, w których mają one miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami przy weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

1. Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

2. Działania osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowią podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 7a

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub zapłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowań, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowań finansowych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) [8] wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w załącznikach I i Ia;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 7b

Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków, o których mowa w art. 1a i 2.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

[9] 1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji wskazują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, Rada dodaje taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu w załączniku I.

2. Rada sporządza i zmienia wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów znajdujący się w załączniku Ia.

3. Rada przekazuje swoją decyzję, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, o których mowa w ust. 1 i 2, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

4. W przypadku przedstawienia uwag lub istotnych nowych dowodów Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

5. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet ds. Sankcji podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu zamieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

6. Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[10] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, obejmujące w szczególności roszczenie:

(i) o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji lub w związku z nimi;

(ii) o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) które jest powództwem wzajemnym;

(v) żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub kilka umów lub podobnych zobowiązań zawartych przez te same lub różne strony; do celów niniejszej definicji „umowa” obejmuje zabezpieczenie, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

d) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

e) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

f) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwenie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

g) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści różnego rodzaju, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) znajdujące się w obrocie publicznym lub prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazywanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe, w tym pomoc udzielaną w formie ustnej;

i) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, które znajdują się w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

j) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 1a

1. Zakazuje się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio:

a) wszelkim podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na terytorium Demokratycznej Republiki Konga („DRK”) – pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wyszczególnionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (³) („wspólny wykaz uzbrojenia”) lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanych ze sprzedażą, dostarczaniem, transferem lub wywozem towarów i technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, a także ubezpieczeń i reasekuracji na potrzeby sprzedaży, dostaw, transferu lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej bądź świadczenia usług pośrednictwa podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na obszarze DRK.

2. Udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa na rzecz każdej osoby, podmiotu lub organu pozarządowego w DRK lub z przeznaczeniem do wykorzystania w DRK, z wyjątkiem udzielania takiej pomocy misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga („MONUSCO”) bądź regionalnej grupie zadaniowej Unii Afrykańskiej zgodnie z art. 1b ust. 1, jest zgłaszane z wyprzedzeniem Komitetowi Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ustanowioneemu zgodnie z ust. 8 rezolucji nr 1533 (2004) Rady Bezpieczeństwa ONZ (Komitet ds.Sankcji). W takich powiadomieniach podawane są wszelkie istotne informacje, obejmujące w odpowiednich przypadkach użytkownika końcowego, proponowaną datę dostawy oraz trasę przesyłek.

Artykuł 1b

1. Tytułem odstępstwa od art. 1a właściwe organy mogą zezwolić na:

a) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie na wsparcie MONUSCO lub do wykorzystania przez nią;

b) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych, po uprzednim powiadomieniu Komitetu ds. Sankcji zgodnie z art. 1a ust. 2;

c) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenia usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia regionalnej grupy zadaniowej Unii Afrykańskiej lub wykorzystania przez tę grupę;

d) [1] udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z inną sprzedażą i dostawami broni oraz sprzętu pokrewnego, zatwierdzone wcześniej przez Komitet ds. Sankcji.

2.Nie udziela się zezwolenia na działania, które już miały miejsce.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące, pozostające w posiadaniu lub będące własnością, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani na ich rzecz.

3. (skreślony).

Artykuł 2a

1. W załączniku I wymieniono osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wyznaczone przez Komitet ds. Sankcji jako osoby, podmioty lub organy zaangażowane w działania zagrażające pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu DRK lub wspierające te działania. Takie działania obejmują:

a) naruszanie embarga na broń i podobnych środków, o których mowa w art. 1 decyzji 2010/788/WPZiB i art. 1a niniejszego rozporządzenia;

b) przywódców politycznych i wojskowych zagranicznych ugrupowań zbrojnych działających w DRK utrudniających rozbrojenie i dobrowolną repatriację lub przesiedlenie uczestników walk, którzy należeli do tych ugrupowań;

c) przywódców politycznych i wojskowych milicji kongijskich, w tym także tych otrzymujących wsparcie spoza DRK, utrudniających swoim członkom rozbrojenie, demobilizację i reintegrację;

d) rekrutowanie lub angażowanie dzieci w konflikt zbrojny, łamiąc w ten sposób prawo międzynarodowe;

e) [2] planowanie w DRK czynów stanowiących, w zależności od przypadku, łamanie praw człowieka bądź naruszenie lub łamanie międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym czynów obejmujących działania wymierzone w ludność cywilną, takich jak zabijanie i okaleczanie, gwałty i inne akty przemocy seksualnej, uprowadzanie, przymusowe wysiedlenia i ataki na szkoły i szpitale, lub kierowanie takimi czynami lub ich popełnianie;

f) utrudnianie dostępu do pomocy humanitarnej lub dystrybucję tej pomocy w DRK;

g) [3] wspieranie osób lub podmiotów, w tym ugrupowań zbrojnych lub siatek przestępczych, prowadzących działania destabilizujące w DRK poprzez nielegalną eksploatację zasobów naturalnych lub nielegalny handel tymi zasobami, w tym złotem lub dziką fauną i florą, jak również produktami z dzikiej fauny i flory;

h) działanie w imieniu lub pod kierunkiem wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu bądź działające w imieniu lub pod kierunkiem podmiotu będącego w posiadaniu wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu lub też kontrolowanego przez taką osobę lub taki podmiot;

i) planowanie ataków na personel MONUSCO lub ONZ, kierowanie takimi atakami, sponsorowanie ich lub udział w nich;

j) oferowanie wsparcia finansowego, materialnego lub technologicznego bądź towarów lub usług wskazanej osobie lub wskazanemu podmiotowi.

2. W załączniku I przedstawione jest uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

3. W załączniku I podaje się również, jeśli są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także stanowisko lub zawód. Jeśli chodzi o osoby prawne, podmioty I organy, takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, pod takimi warunkami jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że fundusze i zasoby gospodarcze, o których mowa są:

a) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, włączając w to płatności za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrot wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych;

pod warunkiem że dane Państwo Członkowskie zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji nie zgłosił swojego sprzeciwu w terminie czterech dni roboczych od takiego zgłoszenia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że Państwo zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji ustalenie to zatwierdził.

Artykuł 4

Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;

c) zastaw nie został dokonany lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim;

e) Państwo Członkowskie poinformowało o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 5

1. art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach, lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań podjętych lub narosłych przed datą, w której rachunki takie zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące fundusze przekazywane im przez strony trzecie na rachunek osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe do takich rachunków również zostaną zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz postanowień art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają bezzwłocznie wszelkich informacji, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takich jak informacje na temat rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II w zakresie wszelkiej weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

1. Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

2. Działania osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowią podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 7a

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub zapłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowań, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowań finansowych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku I;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 7b

Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków, o których mowa w art. 1a i 2.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji wskazują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, Rada dodaje taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu w załączniku I.

2. Rada powiadamia o swojej decyzji, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi zgłoszenie uwag.

3. W przypadku zgłoszenia uwag lub przedstawienia istotnych nowych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i informuje o tym odpowiednio daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

4. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu zamieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

5. Komisja jest upoważniona do wprowadzania zmian do załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[4] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „roszczenie” oznacza każde roszczenie, dochodzone w postępowaniu sądowym lub nie, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, na mocy umowy lub transakcji, lub w związku z nimi, obejmujące w szczególności roszczenie:

(i) o wykonanie jakiegokolwiek zobowiązania powstałego na mocy umowy lub transakcji lub w związku z nimi;

(ii) o przedłużenie terminu zapłaty lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub odszkodowania w jakiejkolwiek formie;

(iii) o odszkodowanie z tytułu umowy lub transakcji;

(iv) które jest powództwem wzajemnym;

(v) żądanie uznania lub wykonania, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;

b) „umowa lub transakcja” oznacza każdą transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, obejmującą jedną lub kilka umów lub podobnych zobowiązań zawartych przez te same lub różne strony; do celów niniejszej definicji „umowa” obejmuje zabezpieczenie, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;

c) „właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;

d) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

e) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;

f) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwenie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

g) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści różnego rodzaju, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, weksle, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) znajdujące się w obrocie publicznym lub prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez te aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne; oraz

(vii) dokumenty poświadczające udział w funduszach lub środkach finansowych;

h) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie wsparcie techniczne związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub wszelką inną obsługę techniczną, mogące przyjmować formy takie jak instruktaż, doradztwo, szkolenia, przekazywanie praktycznej wiedzy lub umiejętności lub usługi konsultingowe, w tym pomoc udzielaną w formie ustnej;

i) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, które znajdują się w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

j) „terytorium Unii” oznacza terytoria państw członkowskich, do których zastosowanie ma Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 1a

[2] 1. Zakazuje się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio:

a) wszelkim podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na terytorium Demokratycznej Republiki Konga („DRK”) – pomocy technicznej lub świadczenia usług pośrednictwa związanych z towarami i technologiami wyszczególnionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (³) („wspólny wykaz uzbrojenia”) lub związanych z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

b) finansowania lub pomocy finansowej związanych ze sprzedażą, dostarczaniem, transferem lub wywozem towarów i technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, a także ubezpieczeń i reasekuracji na potrzeby sprzedaży, dostaw, transferu lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej bądź świadczenia usług pośrednictwa podmiotom pozarządowym lub osobom prowadzącym działalność na obszarze DRK.

2. Udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa na rzecz każdej osoby, podmiotu lub organu pozarządowego w DRK lub z przeznaczeniem do wykorzystania w DRK, z wyjątkiem udzielania takiej pomocy misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga („MONUSCO”) bądź regionalnej grupie zadaniowej Unii Afrykańskiej zgodnie z art. 1b ust. 1, jest zgłaszane z wyprzedzeniem Komitetowi Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ustanowioneemu zgodnie z ust. 8 rezolucji nr 1533 (2004) Rady Bezpieczeństwa ONZ (Komitet ds.Sankcji). W takich powiadomieniach podawane są wszelkie istotne informacje, obejmujące w odpowiednich przypadkach użytkownika końcowego, proponowaną datę dostawy oraz trasę przesyłek.

Artykuł 1b

[3] 1. Tytułem odstępstwa od art. 1a właściwe organy mogą zezwolić na:

a) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie na wsparcie MONUSCO lub do wykorzystania przez nią;

b) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenie usług pośrednictwa związanych z nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych, po uprzednim powiadomieniu Komitetu ds. Sankcji zgodnie z art. 1a ust. 2;

c) udzielanie pomocy technicznej, finansowania lub pomocy finansowej bądź świadczenia usług pośrednictwa związanych z bronią i sprzętem pokrewnym, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia regionalnej grupy zadaniowej Unii Afrykańskiej lub wykorzystania przez tę grupę.

2.Nie udziela się zezwolenia na działania, które już miały miejsce.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące, pozostające w posiadaniu lub będące własnością, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani na ich rzecz.

3. [4] (skreślony).

Artykuł 2a

1. [5] W załączniku I wymieniono osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wyznaczone przez Komitet ds. Sankcji jako osoby, podmioty lub organy zaangażowane w działania zagrażające pokojowi, stabilności lub bezpieczeństwu DRK lub wspierające te działania. Takie działania obejmują:

a) naruszanie embarga na broń i podobnych środków, o których mowa w art. 1 decyzji 2010/788/WPZiB i art. 1a niniejszego rozporządzenia;

b) przywódców politycznych i wojskowych zagranicznych ugrupowań zbrojnych działających w DRK utrudniających rozbrojenie i dobrowolną repatriację lub przesiedlenie uczestników walk, którzy należeli do tych ugrupowań;

c) przywódców politycznych i wojskowych milicji kongijskich, w tym także tych otrzymujących wsparcie spoza DRK, utrudniających swoim członkom rozbrojenie, demobilizację i reintegrację;

d) rekrutowanie lub angażowanie dzieci w konflikt zbrojny, łamiąc w ten sposób prawo międzynarodowe;

e) udział w planowaniu działań skierowanych przeciwko dzieciom i kobietom w konfliktach zbrojnych oraz kierowanie tymi działaniami lub uczestnictwo w nich, w tym w zabijaniu i okaleczaniu, gwałcie i innej przemocy seksualnej, uprowadzaniu, przymusowych wysiedleniach i atakach na szkoły i szpitale;

f) utrudnianie dostępu do pomocy humanitarnej lub dystrybucję tej pomocy w DRK;

g) wspieranie osób lub podmiotów, w tym ugrupowań zbrojnych współodpowiedzialnych za destabilizację DRK poprzez nielegalny handel zasobami naturalnymi, w tym złotem lub dziką fauną i florą, jak również produktami z dzikiej fauny i flory;

h) działanie w imieniu lub pod kierunkiem wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu bądź działające w imieniu lub pod kierunkiem podmiotu będącego w posiadaniu wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu lub też kontrolowanego przez taką osobę lub taki podmiot;

i) planowanie ataków na personel MONUSCO lub ONZ, kierowanie takimi atakami, sponsorowanie ich lub udział w nich;

j) oferowanie wsparcia finansowego, materialnego lub technologicznego bądź towarów lub usług wskazanej osobie lub wskazanemu podmiotowi.

2. W załączniku I przedstawione jest uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

3. W załączniku I podaje się również, jeśli są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także stanowisko lub zawód. Jeśli chodzi o osoby prawne, podmioty I organy, takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, pod takimi warunkami jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że fundusze i zasoby gospodarcze, o których mowa są:

a) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, włączając w to płatności za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrot wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych;

pod warunkiem że dane Państwo Członkowskie zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji nie zgłosił swojego sprzeciwu w terminie czterech dni roboczych od takiego zgłoszenia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że Państwo zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji ustalenie to zatwierdził.

Artykuł 4

Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;

c) zastaw nie został dokonany lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim;

e) Państwo Członkowskie poinformowało o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 5

1. art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach, lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań podjętych lub narosłych przed datą, w której rachunki takie zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące fundusze przekazywane im przez strony trzecie na rachunek osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe do takich rachunków również zostaną zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz postanowień art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają bezzwłocznie wszelkich informacji, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takich jak informacje na temat rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II w zakresie wszelkiej weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

[6] 1. Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

2. Działania osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowią podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 7a

[7] 1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub zapłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowań, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowań finansowych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku I;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 7b

[8] Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście środków, o których mowa w art. 1a i 2.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji wskazują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, Rada dodaje taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu w załączniku I.

2. Rada powiadamia o swojej decyzji, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi zgłoszenie uwag.

3. W przypadku zgłoszenia uwag lub przedstawienia istotnych nowych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i informuje o tym odpowiednio daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

4. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu zamieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

5. Komisja jest upoważniona do wprowadzania zmian do załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[9] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ustanowiony na mocy ust. 8 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1533 (2004);

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści każdego rodzaju, w tym, na zasadzie niewyłącznej:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda rachunków, długi i zobowiązania dłużne;

c) znajdujące się w obrocie publicznym i prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów, lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umowy lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

h) wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

3) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwienie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie majątkiem;

4) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystywania ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez ich sprzedaż, wynajem lub zastaw.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące, pozostające w posiadaniu lub będące własnością, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani na ich rzecz.

3. Umyślny i celowy udział w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków określonych w ust. 1 i 2 jest zakazany.

Artykuł 2a

1. [1] Załącznik I obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wskazane przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych jako:

a) osoby lub podmioty naruszające embargo na broń i podobne środki, o których mowa w art. 1 decyzji Rady 2010/788/WPZiB (³) i art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 889/2005 (⁴);

b) przywódcy polityczni i wojskowi zagranicznych ugrupowań zbrojnych działających w Demokratycznej Republice Konga (DRK), utrudniający rozbrojenie i dobrowolną repatriację lub przesiedlenie uczestników walk, którzy należeli do tych ugrupowań;

c) przywódcy polityczni i wojskowi milicji kongijskich, w tym ci otrzymujący wsparcie spoza DRK, utrudniający ich członkom rozbrojenie, demobilizację i reintegrację;

d) działające w DRK osoby lub podmioty, które rekrutują lub wykorzystują dzieci w konflikcie zbrojnym, naruszając odnośne przepisy prawa międzynarodowego;

e) działające w DRK osoby lub podmioty biorące udział w planowaniu działań skierowanych przeciwko dzieciom i kobietom w konfliktach zbrojnych i kierowaniu tymi działaniami lub uczestniczące w nich, w tym w zabijaniu i okaleczaniu, gwałcie i innej przemocy seksualnej, uprowadzaniu, przymusowych wysiedleniach i atakach na szkoły i szpitale;

f) osoby lub podmioty utrudniające dostęp do pomocy humanitarnej lub dystrybucję tej pomocy w DRK;

g) osoby lub podmioty wspierające ugrupowania zbrojne w DRK poprzez nielegalny handel zasobami naturalnymi, w tym złotem lub dziką fauną i florą, jak również produktami z dzikiej fauny i flory;

h) osoby lub podmioty działające w imieniu lub pod kierunkiem wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu bądź działające w imieniu lub pod kierunkiem podmiotu będącego w posiadaniu wskazanej osoby lub wskazanego podmiotu lub też kontrolowanego przez taką osobę lub taki podmiot,

i) osoby lub podmioty, które planują lub finansują ataki na pracowników pokojowej misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w DRK (MONUSCO) lub które uczestniczą w takich atakach i nimi kierują;

j) osoby lub podmioty oferujące finansowe, materialne lub technologiczne wsparcie bądź towary lub usługi wskazanej osobie lub wskazanemu podmiotowi bądź na ich rzecz.

2. W załączniku I przedstawione jest uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

3. W załączniku I podaje się również, jeśli są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także stanowisko lub zawód. Jeśli chodzi o osoby prawne, podmioty I organy, takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, pod takimi warunkami jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że fundusze i zasoby gospodarcze, o których mowa są:

a) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, włączając w to płatności za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrot wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych;

pod warunkiem że dane Państwo Członkowskie zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji nie zgłosił swojego sprzeciwu w terminie czterech dni roboczych od takiego zgłoszenia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że Państwo zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji ustalenie to zatwierdził.

Artykuł 4

Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;

c) zastaw nie został dokonany lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim;

e) Państwo Członkowskie poinformowało o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 5

1. art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach, lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań podjętych lub narosłych przed datą, w której rachunki takie zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące fundusze przekazywane im przez strony trzecie na rachunek osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe do takich rachunków również zostaną zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz postanowień art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają bezzwłocznie wszelkich informacji, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takich jak informacje na temat rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II w zakresie wszelkiej weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji wskazują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, Rada dodaje taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu w załączniku I.

2. Rada powiadamia o swojej decyzji, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi zgłoszenie uwag.

3. W przypadku zgłoszenia uwag lub przedstawienia istotnych nowych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i informuje o tym odpowiednio daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

4. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu zamieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

5. Komisja jest upoważniona do wprowadzania zmian do załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[2] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ustanowiony na mocy ust. 8 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1533 (2004);

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści każdego rodzaju, w tym, na zasadzie niewyłącznej:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda rachunków, długi i zobowiązania dłużne;

c) znajdujące się w obrocie publicznym i prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów, lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umowy lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

h) wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

3) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwienie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie majątkiem;

4) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystywania ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez ich sprzedaż, wynajem lub zastaw.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące, pozostające w posiadaniu lub będące własnością, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani na ich rzecz.

3. Umyślny i celowy udział w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków określonych w ust. 1 i 2 jest zakazany.

Artykuł 2a

[1] 1. Załącznik I obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wskazane przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych jako:

a) osoby lub podmioty naruszające embargo na broń i związane z tym środki, określone w art. 1 decyzji 2010/788/WPZiB oraz w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 889/2005 z dnia 13 czerwca 2005 r. wprowadzającego niektóre środki ograniczające w odniesieniu do Demokratycznej Republiki Konga (³),

b) przywódcy polityczni i wojskowi zagranicznych ugrupowań zbrojnych działających w Demokratycznej Republice Konga (DRK), utrudniający rozbrojenie i dobrowolną repatriację lub przesiedlenie uczestników walk, którzy należeli do tych ugrupowań,

c) przywódcy polityczni i wojskowi milicji kongijskich otrzymujący wsparcie spoza DRK, utrudniający ich członkom rozbrojenie, demobilizację i reintegrację,

d) działający w DRK przywódcy polityczni i wojskowi, którzy rekrutują lub wykorzystują dzieci w konfliktach zbrojnych, naruszając mające zastosowanie przepisy prawa międzynarodowego,

e) działające w DRK osoby lub podmioty, które dopuszczają się poważnych naruszeń wiążących się z działaniami skierowanymi przeciwko dzieciom lub kobietom w konfliktach zbrojnych, w tym zabijania i okaleczania, przemocy seksualnej, uprowadzania i przymusowych wysiedleń,

f) osoby lub podmioty utrudniające dostęp do pomocy humanitarnej lub dystrybucję tej pomocy we wschodniej części DRK,

g) osoby lub podmioty nielegalnie wspierające – poprzez nielegalny handel zasobami naturalnymi, w tym złotem – ugrupowania zbrojne we wschodniej części DRK,

h) osoby lub podmioty działające w imieniu lub pod kierownictwem wskazanej osoby lub podmiotu będącego w posiadaniu wskazanej osoby lub kontrolowanego przez nią,

i) osoby lub podmioty, które planują lub finansują ataki na pracowników pokojowej misji stabilizacyjnej Organizacji Narodów Zjednoczonych w DRK (MONUSCO) lub które uczestniczą w takich atakach.

2. W załączniku I przedstawione jest uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

3. W załączniku I podaje się również, jeśli są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, przekazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji. Jeżeli chodzi o osoby fizyczne, takie informacje mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numery paszportu i dokumentu tożsamości, płeć, adres, jeśli jest znany, a także stanowisko lub zawód. Jeśli chodzi o osoby prawne, podmioty I organy, takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, pod takimi warunkami jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że fundusze i zasoby gospodarcze, o których mowa są:

a) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, włączając w to płatności za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrot wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych;

pod warunkiem że dane Państwo Członkowskie zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji nie zgłosił swojego sprzeciwu w terminie czterech dni roboczych od takiego zgłoszenia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że Państwo zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji ustalenie to zatwierdził.

Artykuł 4

Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;

c) zastaw nie został dokonany lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim;

e) Państwo Członkowskie poinformowało o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 5

1. art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach, lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań podjętych lub narosłych przed datą, w której rachunki takie zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące fundusze przekazywane im przez strony trzecie na rachunek osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe do takich rachunków również zostaną zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz postanowień art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają bezzwłocznie wszelkich informacji, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takich jak informacje na temat rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II w zakresie wszelkiej weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

[2] 1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji wskazują osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, Rada dodaje taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ do wykazu w załączniku I.

2. Rada powiadamia o swojej decyzji, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w ust. 1, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi zgłoszenie uwag.

3. W przypadku zgłoszenia uwag lub przedstawienia istotnych nowych dowodów, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i informuje o tym odpowiednio daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

4. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa ONZ lub Komitet Sankcji podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu zamieszczonych w wykazie, Rada wprowadza odpowiednie zmiany w załączniku I.

5. Komisja jest upoważniona do wprowadzania zmian do załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[3] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ustanowiony na mocy ust. 8 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1533 (2004);

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści każdego rodzaju, w tym, na zasadzie niewyłącznej:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda rachunków, długi i zobowiązania dłużne;

c) znajdujące się w obrocie publicznym i prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów, lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umowy lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

h) wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

3) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwienie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie majątkiem;

4) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystywania ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez ich sprzedaż, wynajem lub zastaw.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące, pozostające w posiadaniu lub będące własnością, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I [1] .

2. Żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani na ich rzecz.

3. Umyślny i celowy udział w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków określonych w ust. 1 i 2 jest zakazany.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, pod takimi warunkami jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że fundusze i zasoby gospodarcze, o których mowa są:

a) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, włączając w to płatności za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrot wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych;

pod warunkiem że dane Państwo Członkowskie zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji nie zgłosił swojego sprzeciwu w terminie czterech dni roboczych od takiego zgłoszenia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że Państwo zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji ustalenie to zatwierdził.

Artykuł 4

Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;

c) zastaw nie został dokonany lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim;

e) Państwo Członkowskie poinformowało o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 5

1. art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach, lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań podjętych lub narosłych przed datą, w której rachunki takie zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące fundusze przekazywane im przez strony trzecie na rachunek osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe do takich rachunków również zostaną zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz postanowień art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają bezzwłocznie wszelkich informacji, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takich jak informacje na temat rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II w zakresie wszelkiej weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

1. Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Komitet ds. Sankcji; oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez Państwa Członkowskie.

2. Bez uszczerbku dla praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja utrzymuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. Sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[2] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ustanowiony na mocy ust. 8 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1533 (2004);

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści każdego rodzaju, w tym, na zasadzie niewyłącznej:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda rachunków, długi i zobowiązania dłużne;

c) znajdujące się w obrocie publicznym i prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów, lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umowy lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

h) wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

3) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwienie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie majątkiem;

4) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystywania ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez ich sprzedaż, wynajem lub zastaw.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące, pozostające w posiadaniu lub będące własnością, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I [1] .

2. Żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani na ich rzecz.

3. Umyślny i celowy udział w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków określonych w ust. 1 i 2 jest zakazany.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, pod takimi warunkami jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że fundusze i zasoby gospodarcze, o których mowa są:

a) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, włączając w to płatności za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrot wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych;

pod warunkiem że dane Państwo Członkowskie zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji nie zgłosił swojego sprzeciwu w terminie czterech dni roboczych od takiego zgłoszenia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że Państwo zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji ustalenie to zatwierdził.

Artykuł 4

Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;

c) zastaw nie został dokonany lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim;

e) Państwo Członkowskie poinformowało o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 5

1. art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach, lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań podjętych lub narosłych przed datą, w której rachunki takie zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące fundusze przekazywane im przez strony trzecie na rachunek osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe do takich rachunków również zostaną zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz postanowień art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają bezzwłocznie wszelkich informacji, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takich jak informacje na temat rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II w zakresie wszelkiej weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

1. Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Komitet ds. Sankcji; oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez Państwa Członkowskie.

2. Bez uszczerbku dla praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja utrzymuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. Sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[2] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ustanowiony na mocy ust. 8 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1533 (2004);

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści każdego rodzaju, w tym, na zasadzie niewyłącznej:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda rachunków, długi i zobowiązania dłużne;

c) znajdujące się w obrocie publicznym i prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów, lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umowy lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

h) wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

3) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwienie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie majątkiem;

4) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystywania ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez ich sprzedaż, wynajem lub zastaw.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące, pozostające w posiadaniu lub będące własnością, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani na ich rzecz.

3. Umyślny i celowy udział w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków określonych w ust. 1 i 2 jest zakazany.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II [1] , mogą zezwolić na zwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, pod takimi warunkami jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że fundusze i zasoby gospodarcze, o których mowa są:

a) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, włączając w to płatności za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrot wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych;

pod warunkiem że dane Państwo Członkowskie zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji nie zgłosił swojego sprzeciwu w terminie czterech dni roboczych od takiego zgłoszenia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że Państwo zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji ustalenie to zatwierdził.

Artykuł 4

Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;

c) zastaw nie został dokonany lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim;

e) Państwo Członkowskie poinformowało o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 5

1. art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach, lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań podjętych lub narosłych przed datą, w której rachunki takie zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące fundusze przekazywane im przez strony trzecie na rachunek osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe do takich rachunków również zostaną zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz postanowień art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają bezzwłocznie wszelkich informacji, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takich jak informacje na temat rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II w zakresie wszelkiej weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

1. Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Komitet ds. Sankcji; oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez Państwa Członkowskie.

2. Bez uszczerbku dla praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja utrzymuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. Sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[2] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ustanowiony na mocy ust. 8 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1533 (2004);

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści każdego rodzaju, w tym, na zasadzie niewyłącznej:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda rachunków, długi i zobowiązania dłużne;

c) znajdujące się w obrocie publicznym i prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów, lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umowy lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

h) wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

3) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwienie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie majątkiem;

4) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystywania ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez ich sprzedaż, wynajem lub zastaw.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące, pozostające w posiadaniu lub będące własnością, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I [1] .

2. Żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani na ich rzecz.

3. Umyślny i celowy udział w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków określonych w ust. 1 i 2 jest zakazany.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, pod takimi warunkami jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że fundusze i zasoby gospodarcze, o których mowa są:

a) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, włączając w to płatności za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrot wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych;

pod warunkiem że dane Państwo Członkowskie zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji nie zgłosił swojego sprzeciwu w terminie czterech dni roboczych od takiego zgłoszenia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że Państwo zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji ustalenie to zatwierdził.

Artykuł 4

Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;

c) zastaw nie został dokonany lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim;

e) Państwo Członkowskie poinformowało o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 5

1. art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach, lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań podjętych lub narosłych przed datą, w której rachunki takie zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące fundusze przekazywane im przez strony trzecie na rachunek osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe do takich rachunków również zostaną zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz postanowień art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają bezzwłocznie wszelkich informacji, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takich jak informacje na temat rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II w zakresie wszelkiej weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

1. Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Komitet ds. Sankcji; oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez Państwa Członkowskie.

2. Bez uszczerbku dla praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja utrzymuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. Sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[2] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko Demokratycznej Republice Konga (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na utrzymywanie się nielegalnego przepływu broni w i do Demokratycznej Republiki Konga, Rada Bezpieczeństwa ONZ, działając na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1596 (2005) z dnia 18 kwietnia 2005 r., przewidującą, między innymi, finansowe środki ograniczające skierowane przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako naruszającym embargo na broń wprowadzone przeciwko Demokratycznej Republice Konga przez rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ 1493 (2003) i 1596 (2005).

(2) Wspólne stanowisko 2005/440/WPZiB przewiduje, między innymi, wdrożenie finansowych środków ograniczających skierowanych przeciwko osobom wskazanym przez właściwy Komitet ds. Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych. Środki te wchodzą w zakres Traktatu. W przypadku Wspólnoty, w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, wdrożenie środków wspólnotowych jest konieczne. Do celów niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że terytorium Wspólnoty obejmuje terytoria Państw Członkowskich, na których stosuje się postanowienia Traktatu, na warunkach w nim ustanowionych.

(3) Ze względów praktycznych Komisja powinna być upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(4) Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie z dniem publikacji.

(5) Traktat, w art. 60 i 301, upoważnia Radę do podjęcia, pod pewnymi warunkami, środków mających na celu zerwanie lub ograniczenie płatności lub przepływu kapitału oraz stosunków gospodarczych w stosunku do państw trzecich. Środki określone w niniejszym rozporządzeniu, skierowane także przeciwko osobom fizycznym niezwiązanym bezpośrednio z rządem państwa trzeciego, są niezbędne do osiągnięcia tego celu Wspólnoty, a art. 308 Traktatu upoważnia Radę do podjęcia takich środków, jeżeli w Traktacie nie zostały przewidziane inne szczególne kompetencje,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych ustanowiony na mocy ust. 8 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1533 (2004);

2) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści każdego rodzaju, w tym, na zasadzie niewyłącznej:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda rachunków, długi i zobowiązania dłużne;

c) znajdujące się w obrocie publicznym i prywatnym papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów, lub wartości narosłe z aktywów lub wytworzone przez aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umowy lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

g) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

h) wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

3) „zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwienie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany, wykorzystania, dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie majątkiem;

4) „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne jak i niematerialne, ruchome lub nieruchome, które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

5) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystywania ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez ich sprzedaż, wynajem lub zastaw.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące, pozostające w posiadaniu lub będące własnością, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani na ich rzecz.

3. Umyślny i celowy udział w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków określonych w ust. 1 i 2 jest zakazany.

Artykuł 3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, pod takimi warunkami jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że fundusze i zasoby gospodarcze, o których mowa są:

a) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, włączając w to płatności za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrot wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych;

pod warunkiem że dane Państwo Członkowskie zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji nie zgłosił swojego sprzeciwu w terminie czterech dni roboczych od takiego zgłoszenia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że Państwo zgłosiło takie ustalenie do Komitetu ds. Sankcji i że Komitet ds. Sankcji ustalenie to zatwierdził.

Artykuł 4

Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy Państw Członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą zezwolić na zwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 18 kwietnia 2005 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób mających takie roszczenia;

c) zastaw nie został dokonany lub orzeczenie nie zostało wydane na rzecz osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I;

d) uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym Państwie Członkowskim;

e) Państwo Członkowskie poinformowało o zastawie lub orzeczeniu Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 5

1. art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach w postaci:

a) odsetek lub innych dochodów należnych na tych rachunkach, lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań podjętych lub narosłych przed datą, w której rachunki takie zaczęły podlegać niniejszemu rozporządzeniu,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności są zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

2. art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące fundusze przekazywane im przez strony trzecie na rachunek osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku I, pod warunkiem że wszelkie takie kwoty dodatkowe do takich rachunków również zostaną zamrożone. Instytucje finansowe lub kredytowe niezwłocznie informują o takich transakcjach właściwe organy.

Artykuł 6

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz postanowień art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają bezzwłocznie wszelkich informacji, które mogłyby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, takich jak informacje na temat rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym organom Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów;

b) współpracują z właściwymi organami wymienionymi w załączniku II w zakresie wszelkiej weryfikacji tych informacji.

2. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję jest udostępniana właściwym organom Państw Członkowskich, których to dotyczy.

3. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z ust. 1 i 2 jest wykorzystywana wyłącznie w celach, dla których została dostarczona lub otrzymana.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, w przekonaniu, że działanie to jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie powoduje powstania odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonującego niniejsze rozporządzenie, lub jego dyrektorów lub pracowników, chyba że zostanie udowodnione, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek niedbalstwa.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazują sobie wszelkie odpowiednie informacje znajdujące się w ich posiadaniu związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i trudności w wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

1. Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Komitet ds. Sankcji; oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez Państwa Członkowskie.

2. Bez uszczerbku dla praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja utrzymuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. Sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie ustanawiają zasady stosowania sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia, a także podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się

a) na terytorium Wspólnoty, w tym jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego;

c) wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego i przebywa na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu utworzonego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego;

e) wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu prowadzącego działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

[1] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 18 lipca 2005 r.