RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215 ust. 1 i 2,

uwzględniając decyzję Rady 2010/231/WPZiB z dnia 26 kwietnia 2010 r. (¹ ) dotyczącą środków ograniczających wobec Somalii i uchylającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 20 listopada 2008 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”), działając na podstawie rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1844 (2008) potwierdzającą ogólne i całkowite embargo na handel bronią z Somalią wprowadzone w rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992) oraz wprowadzającą dodatkowe środki ograniczające.

(2) Dodatkowe środki ograniczające dotyczą ograniczania dostępu i finansowych środków ograniczających przeciwko osobom i podmiotom wskazanym przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”). Oprócz ogólnego embarga na handel bronią rezolucja wprowadza szczegółowy zakaz dotyczący bezpośredniego i pośredniego dostarczania, sprzedaży lub transferu broni i wyposażenia wojskowego oraz szczegółowy zakaz świadczenia pomocy w tym zakresie i pokrewnych usług na rzecz osób i podmiotów umieszczonych w wykazie przez Komitet Sankcji.

(3) Środki ograniczające są skierowane do osób i podmiotów wskazanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) jako osoby i podmioty, które angażują się lub wspierają działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też akty zagrażające użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), naruszają embargo na handel bronią i powiązane środki lub utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.

(4) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (² ), które wprowadziło między innymi finansowe środki ograniczające wobec osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ, jak również zakaz bezpośredniego i pośredniego świadczenia pomocy i usług dotyczących broni i sprzętu wojskowego na rzecz tych osób, podmiotów lub organów.

(5) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa przyjęła rezolucję RB ONZ nr 1916 (2010), w której między innymi postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez ONZ potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(6) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(7) Na tej podstawie w dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/231/WPZiB.

(8) Środki te wchodzą w zakres Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dlatego też do ich wdrożenia w Unii niezbędny jest akt Unii, który zagwarantuje w szczególności, że środki te będą jednolicie stosowane przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(9) Rozporządzenie Rady (WE) nr 147/2003 z dnia 27 stycznia 2003 r. dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Somalii (³ ) wprowadziło ogólny zakaz świadczenia doradztwa technicznego, pomocy, szkoleń, zapewniania finansowania lub pomocy przy finansowaniu w związku z działalnością militarną wobec wszystkich osób, podmiotów lub organów w Somalii. Należy przyjąć nowe rozporządzenie Rady w celu wdrożenia środków dotyczących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ.

(10) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴ ), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(11) Niniejsze rozporządzenie jest także w pełni zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(12) W związku z konkretnym, związanym z sytuacją w Somalii, zagrożeniem dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w tym regionie oraz w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji Rady 2010/231/WPZiB, uprawnienia do zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinny być wykonywane przez Radę.

(13) Procedura zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać im możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(14) Aby osiągnąć najwyższy stopień pewności prawa w Unii, należy opublikować nazwiska i inne odpowiednie dane identyfikujące osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, których fundusze i zasoby gospodarcze są zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(15) Każde przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno przebiegać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁵ ) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁶ ).

(16) Państwa członkowskie powinny ustalić sankcje mające zastosowanie do naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane sankcje powinny być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa depozytowe dotyczące papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

(vii) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

b) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

c) „zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego typu aktywa, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być użyte do pozyskania funduszy, towarów lub usług;

d) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu tych zasobów do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub ich obciążanie hipoteką;

e) „Komitet Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii;

f) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie techniczne wsparcie związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, utrzymaniem lub wszelką inną obsługę techniczną; pomoc techniczna może przyjmować postać instruktażu, doradztwa, szkoleń, przekazania praktycznej wiedzy bądź umiejętności lub usług konsultingowych; pomoc techniczna obejmuje porady udzielane w formie ustnej;

g) „usługi inwestycyjne” oznaczają:

(i) przyjmowanie i przekazywanie zleceń dotyczących jednego lub większej liczby instrumentów finansowych;

(ii) wykonywanie zleceń w imieniu klientów;

(iii) prowadzenie transakcji na własny rachunek;

(iv) zarządzanie portfelami inwestycyjnymi;

(v) doradztwo inwestycyjne;

(vi) underwriting instrumentów finansowych lub wprowadzanie instrumentów finansowych w sposób gwarantowany;

(vii) wprowadzenie instrumentów finansowych w sposób niegwarantowany; lub

(viii) prowadzenie wielostronnych systemów obrotu,

pod warunkiem że dana działalność dotyczy dowolnego z instrumentów finansowych wymienionych w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (⁷ );

h) „terytorium Unii” oznacza terytoria, do których mają zastosowanie Traktaty, na zasadach określonych w Traktatach;

i) „uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze będące własnością, pozostające w posiadaniu, we faktycznym władaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

3. Załącznik I obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji jako osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy:

a) angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w przypadku gdy takie działania obejmują, między innymi:

(i) planowanie lub popełnianie czynów obejmujących przemoc seksualną i przemoc ze względu na płeć, lub kierowanie takimi czynami;

(ii) działania zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii;

(iii) działania zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub misji przejściowej Unii Afrykańskiej w Somalii (ATMIS);

b) naruszające embargo na broń lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży i transferu uzbrojenia zgodnie z pkt 34 rezolucji RB ONZ nr 2093 (2013);

c) utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii;

d) będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego;

e) odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia;

f) powiązane z grupą Asz-Szabab, działaniami i czynami wskazującymi, że dana osoba lub podmiot są powiązane z grupą Asz-Szabab, w tym:

(i) uczestniczące w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu lub wykonywaniu działań lub czynności przez grupę Asz-Szabab, w powiązaniu z nią, pod jej nazwą, w jej imieniu lub w celu udzielenia jej wsparcia;

(ii) dostarczające, sprzedające lub przekazujące grupie Asz-Szabab broń i podobne materiały; oraz

(iii) werbujące do grupy Asz-Szabab lub jej komórek, oddziałów, odłamów lub grup pochodnych, lub w inny sposób wspierające jej działania lub czynności.

4. Zabrania się udziału, umyślnego i świadomego, w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków, o których mowa w ust. 1 i 2.

5. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 3

1. Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa,

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie dodatkowe kwoty na takich rachunkach również zostaną zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia o takich transakcjach właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II.

Artykuł 4

[1] 1. Art. 2 ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:

a) Organizacja Narodów Zjednoczonych, w tym jej programy, fundusze oraz inne podmioty i organy, a także jej wyspecjalizowane agencje i organizacje powiązane;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA);

e) pracownicy, beneficjenci, jednostki zależne lub partnerzy wykonawczy podmiotów wymienionych w lit. a)–d), w czasie i w zakresie, w jakim działają w takim charakterze; lub

f) odpowiednie inne podmioty określone przez Komitet ds. Sankcji.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie powoduje powstania żadnej odpowiedzialności po stronie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, aby przypuszczać, że ich działania nie są objęte tym zwolnieniem.

Artykuł 5

1. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych po spełnieniu następujących warunków:

a) dany właściwy organ stwierdził, że fundusze lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku I i zależnych od nich członków rodziny, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych; oraz

b) dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o swoich ustaleniach i chęci udzielenia takiego zezwolenia, a Komitet Sankcji nie zgłosił sprzeciwu wobec tych działań w ciągu trzech dni roboczych od powiadomienia.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że dane fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne dla pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że Komitet Sankcji został powiadomiony o tych ustaleniach przez państwo członkowskie oraz że ustalenia te zostały zatwierdzone przez ten komitet.

3. Właściwe państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 6

W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po spełnieniu następujących warunków:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze podlegają zastawowi sądowemu, administracyjnemu lub arbitrażowemu ustanowionemu przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa, lub orzeczeniu sądu, organu administracyjnego lub organu arbitrażowego wydanemu przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, których zabezpieczeniem jest tego typu zastaw, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach wynikających z obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących praw osób wysuwających tego typu roszczenia;

c) decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionego w załączniku I;

d) zastaw lub orzeczenie nie są sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) Komitet Sankcji został powiadomiony przez państwo członkowskie o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej bądź prawnej lub organu wykonującego takie działanie ani jego dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek zaniedbania.

Artykuł 8

1. Osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I zabrania się zapewniać, bezpośrednio lub pośrednio:

a) pomoc techniczną związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (⁸ );

b) finansowanie lub pomoc finansową związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej;

c) usługi inwestycyjne związane z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej.

2. Zabrania się umyślnego i świadomego udziału w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście zakazu, o którym mowa w ust. 1.

3. Zakaz określony w ust. 1 lit. b), nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które zapewniły finansowanie lub pomoc finansową, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 9

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy są zobowiązane:

a) dostarczać bezzwłocznie właściwym organom, wskazanym na stronach internetowych wymienionych w załączniku II jako organy właściwe dla państwa członkowskiego, w którym zamieszkują lub mają siedzibę, wszelkich informacji ułatwiających zachowanie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takich jak informacje o rachunkach i funduszach zamrożonych zgodnie z art. 2, i przekazywać te informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów; oraz

b) współpracować z właściwymi organami, wskazanymi na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, przy weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem zostają wykorzystane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 10

Komisja i państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i wymieniają wszelkie inne stosowne informacje będące w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i problemów z przestrzeganiem niniejszego rozporządzenia oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 12

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostają zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę, podmiot lub organ.

Artykuł 13

W przypadku gdy ONZ podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu lub organu umieszczonych w wykazie, Rada zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 14

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 15

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy o sankcjach mających zastosowanie, gdy naruszone zostaną przepisy niniejszego rozporządzenia, i stosują wszelkie niezbędne środki, by zapewnić ich wykonanie. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 16

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II lub za pośrednictwem tych stron.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego statku powietrznego lub statku wodnego podlegającego jurysdykcji jednego z państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa jednego z państw członkowskich;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215 ust. 1 i 2,

uwzględniając decyzję Rady 2010/231/WPZiB z dnia 26 kwietnia 2010 r. (¹ ) dotyczącą środków ograniczających wobec Somalii i uchylającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 20 listopada 2008 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”), działając na podstawie rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1844 (2008) potwierdzającą ogólne i całkowite embargo na handel bronią z Somalią wprowadzone w rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992) oraz wprowadzającą dodatkowe środki ograniczające.

(2) Dodatkowe środki ograniczające dotyczą ograniczania dostępu i finansowych środków ograniczających przeciwko osobom i podmiotom wskazanym przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”). Oprócz ogólnego embarga na handel bronią rezolucja wprowadza szczegółowy zakaz dotyczący bezpośredniego i pośredniego dostarczania, sprzedaży lub transferu broni i wyposażenia wojskowego oraz szczegółowy zakaz świadczenia pomocy w tym zakresie i pokrewnych usług na rzecz osób i podmiotów umieszczonych w wykazie przez Komitet Sankcji.

(3) Środki ograniczające są skierowane do osób i podmiotów wskazanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) jako osoby i podmioty, które angażują się lub wspierają działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też akty zagrażające użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), naruszają embargo na handel bronią i powiązane środki lub utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.

(4) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (² ), które wprowadziło między innymi finansowe środki ograniczające wobec osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ, jak również zakaz bezpośredniego i pośredniego świadczenia pomocy i usług dotyczących broni i sprzętu wojskowego na rzecz tych osób, podmiotów lub organów.

(5) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa przyjęła rezolucję RB ONZ nr 1916 (2010), w której między innymi postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez ONZ potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(6) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(7) Na tej podstawie w dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/231/WPZiB.

(8) Środki te wchodzą w zakres Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dlatego też do ich wdrożenia w Unii niezbędny jest akt Unii, który zagwarantuje w szczególności, że środki te będą jednolicie stosowane przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(9) Rozporządzenie Rady (WE) nr 147/2003 z dnia 27 stycznia 2003 r. dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Somalii (³ ) wprowadziło ogólny zakaz świadczenia doradztwa technicznego, pomocy, szkoleń, zapewniania finansowania lub pomocy przy finansowaniu w związku z działalnością militarną wobec wszystkich osób, podmiotów lub organów w Somalii. Należy przyjąć nowe rozporządzenie Rady w celu wdrożenia środków dotyczących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ.

(10) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴ ), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(11) Niniejsze rozporządzenie jest także w pełni zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(12) W związku z konkretnym, związanym z sytuacją w Somalii, zagrożeniem dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w tym regionie oraz w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji Rady 2010/231/WPZiB, uprawnienia do zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinny być wykonywane przez Radę.

(13) Procedura zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać im możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(14) Aby osiągnąć najwyższy stopień pewności prawa w Unii, należy opublikować nazwiska i inne odpowiednie dane identyfikujące osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, których fundusze i zasoby gospodarcze są zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(15) Każde przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno przebiegać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁵ ) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁶ ).

(16) Państwa członkowskie powinny ustalić sankcje mające zastosowanie do naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane sankcje powinny być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa depozytowe dotyczące papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

(vii) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

b) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

c) „zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego typu aktywa, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być użyte do pozyskania funduszy, towarów lub usług;

d) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu tych zasobów do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub ich obciążanie hipoteką;

e) „Komitet Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii;

f) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie techniczne wsparcie związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, utrzymaniem lub wszelką inną obsługę techniczną; pomoc techniczna może przyjmować postać instruktażu, doradztwa, szkoleń, przekazania praktycznej wiedzy bądź umiejętności lub usług konsultingowych; pomoc techniczna obejmuje porady udzielane w formie ustnej;

g) „usługi inwestycyjne” oznaczają:

(i) przyjmowanie i przekazywanie zleceń dotyczących jednego lub większej liczby instrumentów finansowych;

(ii) wykonywanie zleceń w imieniu klientów;

(iii) prowadzenie transakcji na własny rachunek;

(iv) zarządzanie portfelami inwestycyjnymi;

(v) doradztwo inwestycyjne;

(vi) underwriting instrumentów finansowych lub wprowadzanie instrumentów finansowych w sposób gwarantowany;

(vii) wprowadzenie instrumentów finansowych w sposób niegwarantowany; lub

(viii) prowadzenie wielostronnych systemów obrotu,

pod warunkiem że dana działalność dotyczy dowolnego z instrumentów finansowych wymienionych w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (⁷ );

h) „terytorium Unii” oznacza terytoria, do których mają zastosowanie Traktaty, na zasadach określonych w Traktatach;

i) „uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze będące własnością, pozostające w posiadaniu, we faktycznym władaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

3. [1] Załącznik I obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji jako osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy:

a) angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w przypadku gdy takie działania obejmują, między innymi:

(i) planowanie lub popełnianie czynów obejmujących przemoc seksualną i przemoc ze względu na płeć, lub kierowanie takimi czynami;

(ii) działania zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii;

(iii) działania zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub misji przejściowej Unii Afrykańskiej w Somalii (ATMIS);

b) naruszające embargo na broń lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży i transferu uzbrojenia zgodnie z pkt 34 rezolucji RB ONZ nr 2093 (2013);

c) utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii;

d) będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego;

e) odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia;

f) powiązane z grupą Asz-Szabab, działaniami i czynami wskazującymi, że dana osoba lub podmiot są powiązane z grupą Asz-Szabab, w tym:

(i) uczestniczące w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu lub wykonywaniu działań lub czynności przez grupę Asz-Szabab, w powiązaniu z nią, pod jej nazwą, w jej imieniu lub w celu udzielenia jej wsparcia;

(ii) dostarczające, sprzedające lub przekazujące grupie Asz-Szabab broń i podobne materiały; oraz

(iii) werbujące do grupy Asz-Szabab lub jej komórek, oddziałów, odłamów lub grup pochodnych, lub w inny sposób wspierające jej działania lub czynności.

4. Zabrania się udziału, umyślnego i świadomego, w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków, o których mowa w ust. 1 i 2.

5. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 3

1. Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa,

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie dodatkowe kwoty na takich rachunkach również zostaną zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia o takich transakcjach właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II.

Artykuł 4

1. Art. 2 ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez Organizację Narodów Zjednoczonych, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Organizacji Narodów Zjednoczonych i przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w planie pomocy humanitarnej ONZ dla Somalii.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania nie są objęte przedmiotowym zwolnieniem.

Artykuł 5

1. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych po spełnieniu następujących warunków:

a) dany właściwy organ stwierdził, że fundusze lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku I i zależnych od nich członków rodziny, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych; oraz

b) dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o swoich ustaleniach i chęci udzielenia takiego zezwolenia, a Komitet Sankcji nie zgłosił sprzeciwu wobec tych działań w ciągu trzech dni roboczych od powiadomienia.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że dane fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne dla pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że Komitet Sankcji został powiadomiony o tych ustaleniach przez państwo członkowskie oraz że ustalenia te zostały zatwierdzone przez ten komitet.

3. Właściwe państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 6

W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po spełnieniu następujących warunków:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze podlegają zastawowi sądowemu, administracyjnemu lub arbitrażowemu ustanowionemu przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa, lub orzeczeniu sądu, organu administracyjnego lub organu arbitrażowego wydanemu przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, których zabezpieczeniem jest tego typu zastaw, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach wynikających z obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących praw osób wysuwających tego typu roszczenia;

c) decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionego w załączniku I;

d) zastaw lub orzeczenie nie są sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) Komitet Sankcji został powiadomiony przez państwo członkowskie o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej bądź prawnej lub organu wykonującego takie działanie ani jego dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek zaniedbania.

Artykuł 8

1. Osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I zabrania się zapewniać, bezpośrednio lub pośrednio:

a) pomoc techniczną związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (⁸ );

b) finansowanie lub pomoc finansową związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej;

c) usługi inwestycyjne związane z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej.

2. Zabrania się umyślnego i świadomego udziału w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście zakazu, o którym mowa w ust. 1.

3. Zakaz określony w ust. 1 lit. b), nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które zapewniły finansowanie lub pomoc finansową, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 9

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy są zobowiązane:

a) dostarczać bezzwłocznie właściwym organom, wskazanym na stronach internetowych wymienionych w załączniku II jako organy właściwe dla państwa członkowskiego, w którym zamieszkują lub mają siedzibę, wszelkich informacji ułatwiających zachowanie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takich jak informacje o rachunkach i funduszach zamrożonych zgodnie z art. 2, i przekazywać te informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów; oraz

b) współpracować z właściwymi organami, wskazanymi na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, przy weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem zostają wykorzystane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 10

Komisja i państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i wymieniają wszelkie inne stosowne informacje będące w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i problemów z przestrzeganiem niniejszego rozporządzenia oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 12

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostają zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę, podmiot lub organ.

Artykuł 13

W przypadku gdy ONZ podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu lub organu umieszczonych w wykazie, Rada zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 14

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 15

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy o sankcjach mających zastosowanie, gdy naruszone zostaną przepisy niniejszego rozporządzenia, i stosują wszelkie niezbędne środki, by zapewnić ich wykonanie. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 16

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II lub za pośrednictwem tych stron.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego statku powietrznego lub statku wodnego podlegającego jurysdykcji jednego z państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa jednego z państw członkowskich;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215 ust. 1 i 2,

uwzględniając decyzję Rady 2010/231/WPZiB z dnia 26 kwietnia 2010 r. (¹) dotyczącą środków ograniczających wobec Somalii i uchylającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 20 listopada 2008 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”), działając na podstawie rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1844 (2008) potwierdzającą ogólne i całkowite embargo na handel bronią z Somalią wprowadzone w rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992) oraz wprowadzającą dodatkowe środki ograniczające.

(2) Dodatkowe środki ograniczające dotyczą ograniczania dostępu i finansowych środków ograniczających przeciwko osobom i podmiotom wskazanym przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”). Oprócz ogólnego embarga na handel bronią rezolucja wprowadza szczegółowy zakaz dotyczący bezpośredniego i pośredniego dostarczania, sprzedaży lub transferu broni i wyposażenia wojskowego oraz szczegółowy zakaz świadczenia pomocy w tym zakresie i pokrewnych usług na rzecz osób i podmiotów umieszczonych w wykazie przez Komitet Sankcji.

(3) Środki ograniczające są skierowane do osób i podmiotów wskazanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) jako osoby i podmioty, które angażują się lub wspierają działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też akty zagrażające użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), naruszają embargo na handel bronią i powiązane środki lub utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.

(4) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (²), które wprowadziło między innymi finansowe środki ograniczające wobec osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ, jak również zakaz bezpośredniego i pośredniego świadczenia pomocy i usług dotyczących broni i sprzętu wojskowego na rzecz tych osób, podmiotów lub organów.

(5) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa przyjęła rezolucję RB ONZ nr 1916 (2010), w której między innymi postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez ONZ potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(6) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(7) Na tej podstawie w dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/231/WPZiB.

(8) Środki te wchodzą w zakres Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dlatego też do ich wdrożenia w Unii niezbędny jest akt Unii, który zagwarantuje w szczególności, że środki te będą jednolicie stosowane przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(9) Rozporządzenie Rady (WE) nr 147/2003 z dnia 27 stycznia 2003 r. dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Somalii (³) wprowadziło ogólny zakaz świadczenia doradztwa technicznego, pomocy, szkoleń, zapewniania finansowania lub pomocy przy finansowaniu w związku z działalnością militarną wobec wszystkich osób, podmiotów lub organów w Somalii. Należy przyjąć nowe rozporządzenie Rady w celu wdrożenia środków dotyczących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ.

(10) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(11) Niniejsze rozporządzenie jest także w pełni zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(12) W związku z konkretnym, związanym z sytuacją w Somalii, zagrożeniem dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w tym regionie oraz w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji Rady 2010/231/WPZiB, uprawnienia do zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinny być wykonywane przez Radę.

(13) Procedura zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać im możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(14) Aby osiągnąć najwyższy stopień pewności prawa w Unii, należy opublikować nazwiska i inne odpowiednie dane identyfikujące osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, których fundusze i zasoby gospodarcze są zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(15) Każde przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno przebiegać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁵) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁶).

(16) Państwa członkowskie powinny ustalić sankcje mające zastosowanie do naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane sankcje powinny być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa depozytowe dotyczące papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

(vii) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

b) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

c) „zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego typu aktywa, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być użyte do pozyskania funduszy, towarów lub usług;

d) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu tych zasobów do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub ich obciążanie hipoteką;

e) „Komitet Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii;

f) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie techniczne wsparcie związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, utrzymaniem lub wszelką inną obsługę techniczną; pomoc techniczna może przyjmować postać instruktażu, doradztwa, szkoleń, przekazania praktycznej wiedzy bądź umiejętności lub usług konsultingowych; pomoc techniczna obejmuje porady udzielane w formie ustnej;

g) „usługi inwestycyjne” oznaczają:

(i) przyjmowanie i przekazywanie zleceń dotyczących jednego lub większej liczby instrumentów finansowych;

(ii) wykonywanie zleceń w imieniu klientów;

(iii) prowadzenie transakcji na własny rachunek;

(iv) zarządzanie portfelami inwestycyjnymi;

(v) doradztwo inwestycyjne;

(vi) underwriting instrumentów finansowych lub wprowadzanie instrumentów finansowych w sposób gwarantowany;

(vii) wprowadzenie instrumentów finansowych w sposób niegwarantowany; lub

(viii) prowadzenie wielostronnych systemów obrotu,

pod warunkiem że dana działalność dotyczy dowolnego z instrumentów finansowych wymienionych w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (⁷);

h) „terytorium Unii” oznacza terytoria, do których mają zastosowanie Traktaty, na zasadach określonych w Traktatach;

i) „uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze będące własnością, pozostające w posiadaniu, we faktycznym władaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

3. Załącznik I obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji jako:

a) [1] angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w przypadku gdy takie działania obejmują, między innymi:

(i) planowanie lub popełnianie czynów obejmujących przemoc seksualną i przemoc ze względu na płeć lub kierowanie takimi czynami;

(ii) działania zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii;

(iii) działania zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub AMISOM;

b) osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które naruszyły embargo na broń lub zakaz dostarczania związanej z tym pomocy, lub restrykcje dotyczące odsprzedaży i transferu broni, określone w pkt 34 rezolucji RB ONZ nr 2093 (2013);

c) utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii;

d) będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego;

e) odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii popełnione wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmujące zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

4. Zabrania się udziału, umyślnego i świadomego, w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków, o których mowa w ust. 1 i 2.

5. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 3

1. Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa,

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie dodatkowe kwoty na takich rachunkach również zostaną zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia o takich transakcjach właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II.

Artykuł 4

1. Art. 2 ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez Organizację Narodów Zjednoczonych, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Organizacji Narodów Zjednoczonych i przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w planie pomocy humanitarnej ONZ dla Somalii.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania nie są objęte przedmiotowym zwolnieniem.

Artykuł 5

1. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych po spełnieniu następujących warunków:

a) dany właściwy organ stwierdził, że fundusze lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku I i zależnych od nich członków rodziny, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych; oraz

b) dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o swoich ustaleniach i chęci udzielenia takiego zezwolenia, a Komitet Sankcji nie zgłosił sprzeciwu wobec tych działań w ciągu trzech dni roboczych od powiadomienia.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że dane fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne dla pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że Komitet Sankcji został powiadomiony o tych ustaleniach przez państwo członkowskie oraz że ustalenia te zostały zatwierdzone przez ten komitet.

3. Właściwe państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 6

W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po spełnieniu następujących warunków:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze podlegają zastawowi sądowemu, administracyjnemu lub arbitrażowemu ustanowionemu przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa, lub orzeczeniu sądu, organu administracyjnego lub organu arbitrażowego wydanemu przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, których zabezpieczeniem jest tego typu zastaw, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach wynikających z obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących praw osób wysuwających tego typu roszczenia;

c) decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionego w załączniku I;

d) zastaw lub orzeczenie nie są sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) Komitet Sankcji został powiadomiony przez państwo członkowskie o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej bądź prawnej lub organu wykonującego takie działanie ani jego dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek zaniedbania.

Artykuł 8

1. Osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I zabrania się zapewniać, bezpośrednio lub pośrednio:

a) pomoc techniczną związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (⁸);

b) finansowanie lub pomoc finansową związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej;

c) usługi inwestycyjne związane z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej.

2. Zabrania się umyślnego i świadomego udziału w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście zakazu, o którym mowa w ust. 1.

3. Zakaz określony w ust. 1 lit. b), nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które zapewniły finansowanie lub pomoc finansową, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 9

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy są zobowiązane:

a) dostarczać bezzwłocznie właściwym organom, wskazanym na stronach internetowych wymienionych w załączniku II jako organy właściwe dla państwa członkowskiego, w którym zamieszkują lub mają siedzibę, wszelkich informacji ułatwiających zachowanie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takich jak informacje o rachunkach i funduszach zamrożonych zgodnie z art. 2, i przekazywać te informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów; oraz

b) współpracować z właściwymi organami, wskazanymi na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, przy weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem zostają wykorzystane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 10

Komisja i państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i wymieniają wszelkie inne stosowne informacje będące w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i problemów z przestrzeganiem niniejszego rozporządzenia oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 12

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostają zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę, podmiot lub organ.

Artykuł 13

W przypadku gdy ONZ podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu lub organu umieszczonych w wykazie, Rada zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 14

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 15

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy o sankcjach mających zastosowanie, gdy naruszone zostaną przepisy niniejszego rozporządzenia, i stosują wszelkie niezbędne środki, by zapewnić ich wykonanie. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 16

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II lub za pośrednictwem tych stron.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego statku powietrznego lub statku wodnego podlegającego jurysdykcji jednego z państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa jednego z państw członkowskich;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215 ust. 1 i 2,

uwzględniając decyzję Rady 2010/231/WPZiB z dnia 26 kwietnia 2010 r. (¹) dotyczącą środków ograniczających wobec Somalii i uchylającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 20 listopada 2008 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”), działając na podstawie rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1844 (2008) potwierdzającą ogólne i całkowite embargo na handel bronią z Somalią wprowadzone w rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992) oraz wprowadzającą dodatkowe środki ograniczające.

(2) Dodatkowe środki ograniczające dotyczą ograniczania dostępu i finansowych środków ograniczających przeciwko osobom i podmiotom wskazanym przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”). Oprócz ogólnego embarga na handel bronią rezolucja wprowadza szczegółowy zakaz dotyczący bezpośredniego i pośredniego dostarczania, sprzedaży lub transferu broni i wyposażenia wojskowego oraz szczegółowy zakaz świadczenia pomocy w tym zakresie i pokrewnych usług na rzecz osób i podmiotów umieszczonych w wykazie przez Komitet Sankcji.

(3) Środki ograniczające są skierowane do osób i podmiotów wskazanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) jako osoby i podmioty, które angażują się lub wspierają działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też akty zagrażające użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), naruszają embargo na handel bronią i powiązane środki lub utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.

(4) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (²), które wprowadziło między innymi finansowe środki ograniczające wobec osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ, jak również zakaz bezpośredniego i pośredniego świadczenia pomocy i usług dotyczących broni i sprzętu wojskowego na rzecz tych osób, podmiotów lub organów.

(5) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa przyjęła rezolucję RB ONZ nr 1916 (2010), w której między innymi postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez ONZ potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(6) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(7) Na tej podstawie w dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/231/WPZiB.

(8) Środki te wchodzą w zakres Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dlatego też do ich wdrożenia w Unii niezbędny jest akt Unii, który zagwarantuje w szczególności, że środki te będą jednolicie stosowane przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(9) Rozporządzenie Rady (WE) nr 147/2003 z dnia 27 stycznia 2003 r. dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Somalii (³) wprowadziło ogólny zakaz świadczenia doradztwa technicznego, pomocy, szkoleń, zapewniania finansowania lub pomocy przy finansowaniu w związku z działalnością militarną wobec wszystkich osób, podmiotów lub organów w Somalii. Należy przyjąć nowe rozporządzenie Rady w celu wdrożenia środków dotyczących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ.

(10) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(11) Niniejsze rozporządzenie jest także w pełni zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(12) W związku z konkretnym, związanym z sytuacją w Somalii, zagrożeniem dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w tym regionie oraz w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji Rady 2010/231/WPZiB, uprawnienia do zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinny być wykonywane przez Radę.

(13) Procedura zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać im możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(14) Aby osiągnąć najwyższy stopień pewności prawa w Unii, należy opublikować nazwiska i inne odpowiednie dane identyfikujące osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, których fundusze i zasoby gospodarcze są zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(15) Każde przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno przebiegać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁵) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁶).

(16) Państwa członkowskie powinny ustalić sankcje mające zastosowanie do naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane sankcje powinny być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa depozytowe dotyczące papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

(vii) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

b) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

c) „zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego typu aktywa, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być użyte do pozyskania funduszy, towarów lub usług;

d) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu tych zasobów do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub ich obciążanie hipoteką;

e) „Komitet Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii;

f) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie techniczne wsparcie związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, utrzymaniem lub wszelką inną obsługę techniczną; pomoc techniczna może przyjmować postać instruktażu, doradztwa, szkoleń, przekazania praktycznej wiedzy bądź umiejętności lub usług konsultingowych; pomoc techniczna obejmuje porady udzielane w formie ustnej;

g) „usługi inwestycyjne” oznaczają:

(i) przyjmowanie i przekazywanie zleceń dotyczących jednego lub większej liczby instrumentów finansowych;

(ii) wykonywanie zleceń w imieniu klientów;

(iii) prowadzenie transakcji na własny rachunek;

(iv) zarządzanie portfelami inwestycyjnymi;

(v) doradztwo inwestycyjne;

(vi) underwriting instrumentów finansowych lub wprowadzanie instrumentów finansowych w sposób gwarantowany;

(vii) wprowadzenie instrumentów finansowych w sposób niegwarantowany; lub

(viii) prowadzenie wielostronnych systemów obrotu,

pod warunkiem że dana działalność dotyczy dowolnego z instrumentów finansowych wymienionych w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (⁷);

h) „terytorium Unii” oznacza terytoria, do których mają zastosowanie Traktaty, na zasadach określonych w Traktatach;

i) „uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze będące własnością, pozostające w posiadaniu, we faktycznym władaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

3. Załącznik I obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji jako:

a) zaangażowane w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii lub wspierające takie działania, w tym akty zagrażające pokojowi i procesowi pojednania w Somalii, czy też zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM);

b) osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które naruszyły embargo na broń lub zakaz dostarczania związanej z tym pomocy, lub restrykcje dotyczące odsprzedaży i transferu broni, określone w pkt 34 rezolucji RB ONZ nr 2093 (2013);

c) utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii;

d) będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego;

e) odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii popełnione wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmujące zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

4. Zabrania się udziału, umyślnego i świadomego, w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków, o których mowa w ust. 1 i 2.

5. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 3

1. Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa,

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie dodatkowe kwoty na takich rachunkach również zostaną zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia o takich transakcjach właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II.

Artykuł 4

1. [1] Art. 2 ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez Organizację Narodów Zjednoczonych, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Organizacji Narodów Zjednoczonych i przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w planie pomocy humanitarnej ONZ dla Somalii.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania nie są objęte przedmiotowym zwolnieniem.

Artykuł 5

1. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych po spełnieniu następujących warunków:

a) dany właściwy organ stwierdził, że fundusze lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku I i zależnych od nich członków rodziny, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych; oraz

b) dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o swoich ustaleniach i chęci udzielenia takiego zezwolenia, a Komitet Sankcji nie zgłosił sprzeciwu wobec tych działań w ciągu trzech dni roboczych od powiadomienia.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że dane fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne dla pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że Komitet Sankcji został powiadomiony o tych ustaleniach przez państwo członkowskie oraz że ustalenia te zostały zatwierdzone przez ten komitet.

3. Właściwe państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 6

W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po spełnieniu następujących warunków:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze podlegają zastawowi sądowemu, administracyjnemu lub arbitrażowemu ustanowionemu przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa, lub orzeczeniu sądu, organu administracyjnego lub organu arbitrażowego wydanemu przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, których zabezpieczeniem jest tego typu zastaw, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach wynikających z obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących praw osób wysuwających tego typu roszczenia;

c) decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionego w załączniku I;

d) zastaw lub orzeczenie nie są sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) Komitet Sankcji został powiadomiony przez państwo członkowskie o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej bądź prawnej lub organu wykonującego takie działanie ani jego dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek zaniedbania.

Artykuł 8

1. Osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I zabrania się zapewniać, bezpośrednio lub pośrednio:

a) pomoc techniczną związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (⁸);

b) finansowanie lub pomoc finansową związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej;

c) usługi inwestycyjne związane z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej.

2. Zabrania się umyślnego i świadomego udziału w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście zakazu, o którym mowa w ust. 1.

3. Zakaz określony w ust. 1 lit. b), nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które zapewniły finansowanie lub pomoc finansową, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 9

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy są zobowiązane:

a) dostarczać bezzwłocznie właściwym organom, wskazanym na stronach internetowych wymienionych w załączniku II jako organy właściwe dla państwa członkowskiego, w którym zamieszkują lub mają siedzibę, wszelkich informacji ułatwiających zachowanie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takich jak informacje o rachunkach i funduszach zamrożonych zgodnie z art. 2, i przekazywać te informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów; oraz

b) współpracować z właściwymi organami, wskazanymi na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, przy weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem zostają wykorzystane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 10

Komisja i państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i wymieniają wszelkie inne stosowne informacje będące w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i problemów z przestrzeganiem niniejszego rozporządzenia oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 12

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostają zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę, podmiot lub organ.

Artykuł 13

W przypadku gdy ONZ podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu lub organu umieszczonych w wykazie, Rada zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 14

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 15

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy o sankcjach mających zastosowanie, gdy naruszone zostaną przepisy niniejszego rozporządzenia, i stosują wszelkie niezbędne środki, by zapewnić ich wykonanie. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 16

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II lub za pośrednictwem tych stron.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego statku powietrznego lub statku wodnego podlegającego jurysdykcji jednego z państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa jednego z państw członkowskich;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215 ust. 1 i 2,

uwzględniając decyzję Rady 2010/231/WPZiB z dnia 26 kwietnia 2010 r. (¹) dotyczącą środków ograniczających wobec Somalii i uchylającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 20 listopada 2008 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”), działając na podstawie rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1844 (2008) potwierdzającą ogólne i całkowite embargo na handel bronią z Somalią wprowadzone w rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992) oraz wprowadzającą dodatkowe środki ograniczające.

(2) Dodatkowe środki ograniczające dotyczą ograniczania dostępu i finansowych środków ograniczających przeciwko osobom i podmiotom wskazanym przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”). Oprócz ogólnego embarga na handel bronią rezolucja wprowadza szczegółowy zakaz dotyczący bezpośredniego i pośredniego dostarczania, sprzedaży lub transferu broni i wyposażenia wojskowego oraz szczegółowy zakaz świadczenia pomocy w tym zakresie i pokrewnych usług na rzecz osób i podmiotów umieszczonych w wykazie przez Komitet Sankcji.

(3) Środki ograniczające są skierowane do osób i podmiotów wskazanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) jako osoby i podmioty, które angażują się lub wspierają działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też akty zagrażające użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), naruszają embargo na handel bronią i powiązane środki lub utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.

(4) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (²), które wprowadziło między innymi finansowe środki ograniczające wobec osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ, jak również zakaz bezpośredniego i pośredniego świadczenia pomocy i usług dotyczących broni i sprzętu wojskowego na rzecz tych osób, podmiotów lub organów.

(5) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa przyjęła rezolucję RB ONZ nr 1916 (2010), w której między innymi postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez ONZ potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(6) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(7) Na tej podstawie w dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/231/WPZiB.

(8) Środki te wchodzą w zakres Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dlatego też do ich wdrożenia w Unii niezbędny jest akt Unii, który zagwarantuje w szczególności, że środki te będą jednolicie stosowane przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(9) Rozporządzenie Rady (WE) nr 147/2003 z dnia 27 stycznia 2003 r. dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Somalii (³) wprowadziło ogólny zakaz świadczenia doradztwa technicznego, pomocy, szkoleń, zapewniania finansowania lub pomocy przy finansowaniu w związku z działalnością militarną wobec wszystkich osób, podmiotów lub organów w Somalii. Należy przyjąć nowe rozporządzenie Rady w celu wdrożenia środków dotyczących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ.

(10) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(11) Niniejsze rozporządzenie jest także w pełni zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(12) W związku z konkretnym, związanym z sytuacją w Somalii, zagrożeniem dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w tym regionie oraz w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji Rady 2010/231/WPZiB, uprawnienia do zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinny być wykonywane przez Radę.

(13) Procedura zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać im możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(14) Aby osiągnąć najwyższy stopień pewności prawa w Unii, należy opublikować nazwiska i inne odpowiednie dane identyfikujące osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, których fundusze i zasoby gospodarcze są zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(15) Każde przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno przebiegać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁵) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁶).

(16) Państwa członkowskie powinny ustalić sankcje mające zastosowanie do naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane sankcje powinny być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa depozytowe dotyczące papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

(vii) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

b) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

c) „zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego typu aktywa, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być użyte do pozyskania funduszy, towarów lub usług;

d) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu tych zasobów do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub ich obciążanie hipoteką;

e) „Komitet Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii;

f) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie techniczne wsparcie związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, utrzymaniem lub wszelką inną obsługę techniczną; pomoc techniczna może przyjmować postać instruktażu, doradztwa, szkoleń, przekazania praktycznej wiedzy bądź umiejętności lub usług konsultingowych; pomoc techniczna obejmuje porady udzielane w formie ustnej;

g) „usługi inwestycyjne” oznaczają:

(i) przyjmowanie i przekazywanie zleceń dotyczących jednego lub większej liczby instrumentów finansowych;

(ii) wykonywanie zleceń w imieniu klientów;

(iii) prowadzenie transakcji na własny rachunek;

(iv) zarządzanie portfelami inwestycyjnymi;

(v) doradztwo inwestycyjne;

(vi) underwriting instrumentów finansowych lub wprowadzanie instrumentów finansowych w sposób gwarantowany;

(vii) wprowadzenie instrumentów finansowych w sposób niegwarantowany; lub

(viii) prowadzenie wielostronnych systemów obrotu,

pod warunkiem że dana działalność dotyczy dowolnego z instrumentów finansowych wymienionych w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (⁷);

h) „terytorium Unii” oznacza terytoria, do których mają zastosowanie Traktaty, na zasadach określonych w Traktatach;

i) „uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze będące własnością, pozostające w posiadaniu, we faktycznym władaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

3. [1] Załącznik I obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji jako:

a) zaangażowane w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii lub wspierające takie działania, w tym akty zagrażające pokojowi i procesowi pojednania w Somalii, czy też zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM);

b) osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, które naruszyły embargo na broń lub zakaz dostarczania związanej z tym pomocy, lub restrykcje dotyczące odsprzedaży i transferu broni, określone w pkt 34 rezolucji RB ONZ nr 2093 (2013);

c) utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii;

d) będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego;

e) odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii popełnione wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmujące zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

4. Zabrania się udziału, umyślnego i świadomego, w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków, o których mowa w ust. 1 i 2.

5. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 3

1. Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa,

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie dodatkowe kwoty na takich rachunkach również zostaną zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia o takich transakcjach właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II.

Artykuł 4

1. Art. 2 ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Organizacji Narodów Zjednoczonych i przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w skonsolidowanej akcji ONZ na rzecz Somalii.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania nie są objęte przedmiotowym zwolnieniem.

Artykuł 5

1. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych po spełnieniu następujących warunków:

a) dany właściwy organ stwierdził, że fundusze lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku I i zależnych od nich członków rodziny, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych; oraz

b) dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o swoich ustaleniach i chęci udzielenia takiego zezwolenia, a Komitet Sankcji nie zgłosił sprzeciwu wobec tych działań w ciągu trzech dni roboczych od powiadomienia.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że dane fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne dla pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że Komitet Sankcji został powiadomiony o tych ustaleniach przez państwo członkowskie oraz że ustalenia te zostały zatwierdzone przez ten komitet.

3. Właściwe państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 6

W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po spełnieniu następujących warunków:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze podlegają zastawowi sądowemu, administracyjnemu lub arbitrażowemu ustanowionemu przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa, lub orzeczeniu sądu, organu administracyjnego lub organu arbitrażowego wydanemu przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, których zabezpieczeniem jest tego typu zastaw, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach wynikających z obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących praw osób wysuwających tego typu roszczenia;

c) decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionego w załączniku I;

d) zastaw lub orzeczenie nie są sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) Komitet Sankcji został powiadomiony przez państwo członkowskie o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej bądź prawnej lub organu wykonującego takie działanie ani jego dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek zaniedbania.

Artykuł 8

1. Osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I zabrania się zapewniać, bezpośrednio lub pośrednio:

a) pomoc techniczną związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (⁸);

b) finansowanie lub pomoc finansową związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej;

c) usługi inwestycyjne związane z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej.

2. Zabrania się umyślnego i świadomego udziału w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście zakazu, o którym mowa w ust. 1.

3. Zakaz określony w ust. 1 lit. b), nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które zapewniły finansowanie lub pomoc finansową, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 9

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy są zobowiązane:

a) dostarczać bezzwłocznie właściwym organom, wskazanym na stronach internetowych wymienionych w załączniku II jako organy właściwe dla państwa członkowskiego, w którym zamieszkują lub mają siedzibę, wszelkich informacji ułatwiających zachowanie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takich jak informacje o rachunkach i funduszach zamrożonych zgodnie z art. 2, i przekazywać te informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów; oraz

b) współpracować z właściwymi organami, wskazanymi na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, przy weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem zostają wykorzystane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 10

Komisja i państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i wymieniają wszelkie inne stosowne informacje będące w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i problemów z przestrzeganiem niniejszego rozporządzenia oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 12

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostają zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę, podmiot lub organ.

Artykuł 13

W przypadku gdy ONZ podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu lub organu umieszczonych w wykazie, Rada zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 14

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 15

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy o sankcjach mających zastosowanie, gdy naruszone zostaną przepisy niniejszego rozporządzenia, i stosują wszelkie niezbędne środki, by zapewnić ich wykonanie. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 16

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II lub za pośrednictwem tych stron.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego statku powietrznego lub statku wodnego podlegającego jurysdykcji jednego z państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa jednego z państw członkowskich;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215 ust. 1 i 2,

uwzględniając decyzję Rady 2010/231/WPZiB z dnia 26 kwietnia 2010 r. (¹) dotyczącą środków ograniczających wobec Somalii i uchylającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 20 listopada 2008 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”), działając na podstawie rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1844 (2008) potwierdzającą ogólne i całkowite embargo na handel bronią z Somalią wprowadzone w rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992) oraz wprowadzającą dodatkowe środki ograniczające.

(2) Dodatkowe środki ograniczające dotyczą ograniczania dostępu i finansowych środków ograniczających przeciwko osobom i podmiotom wskazanym przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”). Oprócz ogólnego embarga na handel bronią rezolucja wprowadza szczegółowy zakaz dotyczący bezpośredniego i pośredniego dostarczania, sprzedaży lub transferu broni i wyposażenia wojskowego oraz szczegółowy zakaz świadczenia pomocy w tym zakresie i pokrewnych usług na rzecz osób i podmiotów umieszczonych w wykazie przez Komitet Sankcji.

(3) Środki ograniczające są skierowane do osób i podmiotów wskazanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) jako osoby i podmioty, które angażują się lub wspierają działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też akty zagrażające użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), naruszają embargo na handel bronią i powiązane środki lub utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.

(4) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (²), które wprowadziło między innymi finansowe środki ograniczające wobec osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ, jak również zakaz bezpośredniego i pośredniego świadczenia pomocy i usług dotyczących broni i sprzętu wojskowego na rzecz tych osób, podmiotów lub organów.

(5) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa przyjęła rezolucję RB ONZ nr 1916 (2010), w której między innymi postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez ONZ potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(6) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(7) Na tej podstawie w dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/231/WPZiB.

(8) Środki te wchodzą w zakres Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dlatego też do ich wdrożenia w Unii niezbędny jest akt Unii, który zagwarantuje w szczególności, że środki te będą jednolicie stosowane przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(9) Rozporządzenie Rady (WE) nr 147/2003 z dnia 27 stycznia 2003 r. dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Somalii (³) wprowadziło ogólny zakaz świadczenia doradztwa technicznego, pomocy, szkoleń, zapewniania finansowania lub pomocy przy finansowaniu w związku z działalnością militarną wobec wszystkich osób, podmiotów lub organów w Somalii. Należy przyjąć nowe rozporządzenie Rady w celu wdrożenia środków dotyczących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ.

(10) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(11) Niniejsze rozporządzenie jest także w pełni zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(12) W związku z konkretnym, związanym z sytuacją w Somalii, zagrożeniem dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w tym regionie oraz w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji Rady 2010/231/WPZiB, uprawnienia do zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinny być wykonywane przez Radę.

(13) Procedura zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać im możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(14) Aby osiągnąć najwyższy stopień pewności prawa w Unii, należy opublikować nazwiska i inne odpowiednie dane identyfikujące osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, których fundusze i zasoby gospodarcze są zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(15) Każde przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno przebiegać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁵) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁶).

(16) Państwa członkowskie powinny ustalić sankcje mające zastosowanie do naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane sankcje powinny być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa depozytowe dotyczące papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

(vii) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

b) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

c) „zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego typu aktywa, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być użyte do pozyskania funduszy, towarów lub usług;

d) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu tych zasobów do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub ich obciążanie hipoteką;

e) „Komitet Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii;

f) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie techniczne wsparcie związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, utrzymaniem lub wszelką inną obsługę techniczną; pomoc techniczna może przyjmować postać instruktażu, doradztwa, szkoleń, przekazania praktycznej wiedzy bądź umiejętności lub usług konsultingowych; pomoc techniczna obejmuje porady udzielane w formie ustnej;

g) „usługi inwestycyjne” oznaczają:

(i) przyjmowanie i przekazywanie zleceń dotyczących jednego lub większej liczby instrumentów finansowych;

(ii) wykonywanie zleceń w imieniu klientów;

(iii) prowadzenie transakcji na własny rachunek;

(iv) zarządzanie portfelami inwestycyjnymi;

(v) doradztwo inwestycyjne;

(vi) underwriting instrumentów finansowych lub wprowadzanie instrumentów finansowych w sposób gwarantowany;

(vii) wprowadzenie instrumentów finansowych w sposób niegwarantowany; lub

(viii) prowadzenie wielostronnych systemów obrotu,

pod warunkiem że dana działalność dotyczy dowolnego z instrumentów finansowych wymienionych w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (⁷);

h) „terytorium Unii” oznacza terytoria, do których mają zastosowanie Traktaty, na zasadach określonych w Traktatach;

i) „uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze będące własnością, pozostające w posiadaniu, we faktycznym władaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

3. [1] Załącznik I obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji zgodnie z rezolucją RB ONZ nr 1844 (2008) jako:

a) angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające naruszeniem porozumienia z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesu politycznego, czy też zagrażające użyciem siły wobec TIF lub AMISOM;

b) naruszające embargo na broń i powiązane środki, potwierdzone w pkt 6 rezolucji RB ONZ nr 1844 (2008);

c) utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii;

d) będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego; lub

e) odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii popełnione wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmujące zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

4. Zabrania się udziału, umyślnego i świadomego, w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków, o których mowa w ust. 1 i 2.

5. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 3

1. Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa,

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie dodatkowe kwoty na takich rachunkach również zostaną zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia o takich transakcjach właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II.

Artykuł 4

1. [2] Art. 2 ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Organizacji Narodów Zjednoczonych i przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w skonsolidowanej akcji ONZ na rzecz Somalii.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania nie są objęte przedmiotowym zwolnieniem.

Artykuł 5

1. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych po spełnieniu następujących warunków:

a) dany właściwy organ stwierdził, że fundusze lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku I i zależnych od nich członków rodziny, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych; oraz

b) dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o swoich ustaleniach i chęci udzielenia takiego zezwolenia, a Komitet Sankcji nie zgłosił sprzeciwu wobec tych działań w ciągu trzech dni roboczych od powiadomienia.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że dane fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne dla pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że Komitet Sankcji został powiadomiony o tych ustaleniach przez państwo członkowskie oraz że ustalenia te zostały zatwierdzone przez ten komitet.

3. Właściwe państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 6

W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po spełnieniu następujących warunków:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze podlegają zastawowi sądowemu, administracyjnemu lub arbitrażowemu ustanowionemu przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa, lub orzeczeniu sądu, organu administracyjnego lub organu arbitrażowego wydanemu przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, których zabezpieczeniem jest tego typu zastaw, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach wynikających z obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących praw osób wysuwających tego typu roszczenia;

c) decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionego w załączniku I;

d) zastaw lub orzeczenie nie są sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) Komitet Sankcji został powiadomiony przez państwo członkowskie o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej bądź prawnej lub organu wykonującego takie działanie ani jego dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek zaniedbania.

Artykuł 8

1. Osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I zabrania się zapewniać, bezpośrednio lub pośrednio:

a) pomoc techniczną związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (⁸);

b) finansowanie lub pomoc finansową związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej;

c) usługi inwestycyjne związane z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej.

2. Zabrania się umyślnego i świadomego udziału w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście zakazu, o którym mowa w ust. 1.

3. Zakaz określony w ust. 1 lit. b), nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które zapewniły finansowanie lub pomoc finansową, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 9

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy są zobowiązane:

a) dostarczać bezzwłocznie właściwym organom, wskazanym na stronach internetowych wymienionych w załączniku II jako organy właściwe dla państwa członkowskiego, w którym zamieszkują lub mają siedzibę, wszelkich informacji ułatwiających zachowanie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takich jak informacje o rachunkach i funduszach zamrożonych zgodnie z art. 2, i przekazywać te informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów; oraz

b) współpracować z właściwymi organami, wskazanymi na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, przy weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem zostają wykorzystane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 10

Komisja i państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i wymieniają wszelkie inne stosowne informacje będące w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i problemów z przestrzeganiem niniejszego rozporządzenia oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 12

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostają zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę, podmiot lub organ.

Artykuł 13

W przypadku gdy ONZ podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu lub organu umieszczonych w wykazie, Rada zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 14

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 15

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy o sankcjach mających zastosowanie, gdy naruszone zostaną przepisy niniejszego rozporządzenia, i stosują wszelkie niezbędne środki, by zapewnić ich wykonanie. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 16

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II lub za pośrednictwem tych stron.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego statku powietrznego lub statku wodnego podlegającego jurysdykcji jednego z państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa jednego z państw członkowskich;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215 ust. 1 i 2,

uwzględniając decyzję Rady 2010/231/WPZiB z dnia 26 kwietnia 2010 r. (¹) dotyczącą środków ograniczających wobec Somalii i uchylającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 20 listopada 2008 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”), działając na podstawie rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1844 (2008) potwierdzającą ogólne i całkowite embargo na handel bronią z Somalią wprowadzone w rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992) oraz wprowadzającą dodatkowe środki ograniczające.

(2) Dodatkowe środki ograniczające dotyczą ograniczania dostępu i finansowych środków ograniczających przeciwko osobom i podmiotom wskazanym przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”). Oprócz ogólnego embarga na handel bronią rezolucja wprowadza szczegółowy zakaz dotyczący bezpośredniego i pośredniego dostarczania, sprzedaży lub transferu broni i wyposażenia wojskowego oraz szczegółowy zakaz świadczenia pomocy w tym zakresie i pokrewnych usług na rzecz osób i podmiotów umieszczonych w wykazie przez Komitet Sankcji.

(3) Środki ograniczające są skierowane do osób i podmiotów wskazanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) jako osoby i podmioty, które angażują się lub wspierają działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też akty zagrażające użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), naruszają embargo na handel bronią i powiązane środki lub utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.

(4) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (²), które wprowadziło między innymi finansowe środki ograniczające wobec osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ, jak również zakaz bezpośredniego i pośredniego świadczenia pomocy i usług dotyczących broni i sprzętu wojskowego na rzecz tych osób, podmiotów lub organów.

(5) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa przyjęła rezolucję RB ONZ nr 1916 (2010), w której między innymi postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez ONZ potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(6) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(7) Na tej podstawie w dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/231/WPZiB.

(8) Środki te wchodzą w zakres Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dlatego też do ich wdrożenia w Unii niezbędny jest akt Unii, który zagwarantuje w szczególności, że środki te będą jednolicie stosowane przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(9) Rozporządzenie Rady (WE) nr 147/2003 z dnia 27 stycznia 2003 r. dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Somalii (³) wprowadziło ogólny zakaz świadczenia doradztwa technicznego, pomocy, szkoleń, zapewniania finansowania lub pomocy przy finansowaniu w związku z działalnością militarną wobec wszystkich osób, podmiotów lub organów w Somalii. Należy przyjąć nowe rozporządzenie Rady w celu wdrożenia środków dotyczących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ.

(10) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(11) Niniejsze rozporządzenie jest także w pełni zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(12) W związku z konkretnym, związanym z sytuacją w Somalii, zagrożeniem dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w tym regionie oraz w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji Rady 2010/231/WPZiB, uprawnienia do zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinny być wykonywane przez Radę.

(13) Procedura zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać im możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(14) Aby osiągnąć najwyższy stopień pewności prawa w Unii, należy opublikować nazwiska i inne odpowiednie dane identyfikujące osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, których fundusze i zasoby gospodarcze są zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(15) Każde przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno przebiegać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁵) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁶).

(16) Państwa członkowskie powinny ustalić sankcje mające zastosowanie do naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane sankcje powinny być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa depozytowe dotyczące papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

(vii) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

b) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

c) „zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego typu aktywa, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być użyte do pozyskania funduszy, towarów lub usług;

d) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu tych zasobów do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub ich obciążanie hipoteką;

e) „Komitet Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii;

f) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie techniczne wsparcie związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, utrzymaniem lub wszelką inną obsługę techniczną; pomoc techniczna może przyjmować postać instruktażu, doradztwa, szkoleń, przekazania praktycznej wiedzy bądź umiejętności lub usług konsultingowych; pomoc techniczna obejmuje porady udzielane w formie ustnej;

g) „usługi inwestycyjne” oznaczają:

(i) przyjmowanie i przekazywanie zleceń dotyczących jednego lub większej liczby instrumentów finansowych;

(ii) wykonywanie zleceń w imieniu klientów;

(iii) prowadzenie transakcji na własny rachunek;

(iv) zarządzanie portfelami inwestycyjnymi;

(v) doradztwo inwestycyjne;

(vi) underwriting instrumentów finansowych lub wprowadzanie instrumentów finansowych w sposób gwarantowany;

(vii) wprowadzenie instrumentów finansowych w sposób niegwarantowany; lub

(viii) prowadzenie wielostronnych systemów obrotu,

pod warunkiem że dana działalność dotyczy dowolnego z instrumentów finansowych wymienionych w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (⁷);

h) „terytorium Unii” oznacza terytoria, do których mają zastosowanie Traktaty, na zasadach określonych w Traktatach;

i) „uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze będące własnością, pozostające w posiadaniu, we faktycznym władaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I [1] .

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

3. Załącznik I obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji zgodnie z rezolucją RB ONZ nr 1844 (2008).

4. Zabrania się udziału, umyślnego i świadomego, w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków, o których mowa w ust. 1 i 2.

5. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 3

1. Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa,

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie dodatkowe kwoty na takich rachunkach również zostaną zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia o takich transakcjach właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II.

Artykuł 4

1. Art. 2 ust. 1 i 2 nie ma zastosowania do udostępniania funduszy lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez ich partnerów wykonawczych.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania nie są objęte przedmiotowym zwolnieniem.

Artykuł 5

1. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych po spełnieniu następujących warunków:

a) dany właściwy organ stwierdził, że fundusze lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku I i zależnych od nich członków rodziny, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych; oraz

b) dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o swoich ustaleniach i chęci udzielenia takiego zezwolenia, a Komitet Sankcji nie zgłosił sprzeciwu wobec tych działań w ciągu trzech dni roboczych od powiadomienia.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że dane fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne dla pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że Komitet Sankcji został powiadomiony o tych ustaleniach przez państwo członkowskie oraz że ustalenia te zostały zatwierdzone przez ten komitet.

3. Właściwe państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 6

W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po spełnieniu następujących warunków:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze podlegają zastawowi sądowemu, administracyjnemu lub arbitrażowemu ustanowionemu przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa, lub orzeczeniu sądu, organu administracyjnego lub organu arbitrażowego wydanemu przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, których zabezpieczeniem jest tego typu zastaw, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach wynikających z obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących praw osób wysuwających tego typu roszczenia;

c) decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionego w załączniku I;

d) zastaw lub orzeczenie nie są sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) Komitet Sankcji został powiadomiony przez państwo członkowskie o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej bądź prawnej lub organu wykonującego takie działanie ani jego dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek zaniedbania.

Artykuł 8

1. Osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I zabrania się zapewniać, bezpośrednio lub pośrednio:

a) pomoc techniczną związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (⁸);

b) finansowanie lub pomoc finansową związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej;

c) usługi inwestycyjne związane z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej.

2. Zabrania się umyślnego i świadomego udziału w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście zakazu, o którym mowa w ust. 1.

3. Zakaz określony w ust. 1 lit. b), nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które zapewniły finansowanie lub pomoc finansową, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 9

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy są zobowiązane:

a) dostarczać bezzwłocznie właściwym organom, wskazanym na stronach internetowych wymienionych w załączniku II jako organy właściwe dla państwa członkowskiego, w którym zamieszkują lub mają siedzibę, wszelkich informacji ułatwiających zachowanie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takich jak informacje o rachunkach i funduszach zamrożonych zgodnie z art. 2, i przekazywać te informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów; oraz

b) współpracować z właściwymi organami, wskazanymi na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, przy weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem zostają wykorzystane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 10

Komisja i państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i wymieniają wszelkie inne stosowne informacje będące w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i problemów z przestrzeganiem niniejszego rozporządzenia oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 12

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostają zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę, podmiot lub organ.

Artykuł 13

W przypadku gdy ONZ podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu lub organu umieszczonych w wykazie, Rada zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 14

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 15

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy o sankcjach mających zastosowanie, gdy naruszone zostaną przepisy niniejszego rozporządzenia, i stosują wszelkie niezbędne środki, by zapewnić ich wykonanie. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 16

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II lub za pośrednictwem tych stron.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego statku powietrznego lub statku wodnego podlegającego jurysdykcji jednego z państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa jednego z państw członkowskich;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215 ust. 1 i 2,

uwzględniając decyzję Rady 2010/231/WPZiB z dnia 26 kwietnia 2010 r. (¹) dotyczącą środków ograniczających wobec Somalii i uchylającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB,

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 20 listopada 2008 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”), działając na podstawie rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1844 (2008) potwierdzającą ogólne i całkowite embargo na handel bronią z Somalią wprowadzone w rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992) oraz wprowadzającą dodatkowe środki ograniczające.

(2) Dodatkowe środki ograniczające dotyczą ograniczania dostępu i finansowych środków ograniczających przeciwko osobom i podmiotom wskazanym przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”). Oprócz ogólnego embarga na handel bronią rezolucja wprowadza szczegółowy zakaz dotyczący bezpośredniego i pośredniego dostarczania, sprzedaży lub transferu broni i wyposażenia wojskowego oraz szczegółowy zakaz świadczenia pomocy w tym zakresie i pokrewnych usług na rzecz osób i podmiotów umieszczonych w wykazie przez Komitet Sankcji.

(3) Środki ograniczające są skierowane do osób i podmiotów wskazanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) jako osoby i podmioty, które angażują się lub wspierają działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też akty zagrażające użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), naruszają embargo na handel bronią i powiązane środki lub utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.

(4) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (²), które wprowadziło między innymi finansowe środki ograniczające wobec osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ, jak również zakaz bezpośredniego i pośredniego świadczenia pomocy i usług dotyczących broni i sprzętu wojskowego na rzecz tych osób, podmiotów lub organów.

(5) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa przyjęła rezolucję RB ONZ nr 1916 (2010), w której między innymi postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez ONZ potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(6) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(7) Na tej podstawie w dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/231/WPZiB.

(8) Środki te wchodzą w zakres Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dlatego też do ich wdrożenia w Unii niezbędny jest akt Unii, który zagwarantuje w szczególności, że środki te będą jednolicie stosowane przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(9) Rozporządzenie Rady (WE) nr 147/2003 z dnia 27 stycznia 2003 r. dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Somalii (³) wprowadziło ogólny zakaz świadczenia doradztwa technicznego, pomocy, szkoleń, zapewniania finansowania lub pomocy przy finansowaniu w związku z działalnością militarną wobec wszystkich osób, podmiotów lub organów w Somalii. Należy przyjąć nowe rozporządzenie Rady w celu wdrożenia środków dotyczących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ.

(10) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(11) Niniejsze rozporządzenie jest także w pełni zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(12) W związku z konkretnym, związanym z sytuacją w Somalii, zagrożeniem dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w tym regionie oraz w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji Rady 2010/231/WPZiB, uprawnienia do zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinny być wykonywane przez Radę.

(13) Procedura zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać im możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę, podmiot lub organ.

(14) Aby osiągnąć najwyższy stopień pewności prawa w Unii, należy opublikować nazwiska i inne odpowiednie dane identyfikujące osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, których fundusze i zasoby gospodarcze są zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(15) Każde przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno przebiegać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁵) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁶).

(16) Państwa członkowskie powinny ustalić sankcje mające zastosowanie do naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane sankcje powinny być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

(iii) publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa depozytowe dotyczące papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty na instrumenty pochodne;

(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez aktywa;

(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;

(vii) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

b) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

c) „zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego typu aktywa, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być użyte do pozyskania funduszy, towarów lub usług;

d) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu tych zasobów do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub ich obciążanie hipoteką;

e) „Komitet Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii;

f)  „pomoc techniczna” oznacza wszelkie techniczne wsparcie związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, utrzymaniem lub wszelką inną obsługę techniczną; pomoc techniczna może przyjmować postać instruktażu, doradztwa, szkoleń, przekazania praktycznej wiedzy bądź umiejętności lub usług konsultingowych; pomoc techniczna obejmuje porady udzielane w formie ustnej;

g) „usługi inwestycyjne” oznaczają:

(i) przyjmowanie i przekazywanie zleceń dotyczących jednego lub większej liczby instrumentów finansowych;

(ii) wykonywanie zleceń w imieniu klientów;

(iii) prowadzenie transakcji na własny rachunek;

(iv) zarządzanie portfelami inwestycyjnymi;

(v) doradztwo inwestycyjne;

(vi) underwriting instrumentów finansowych lub wprowadzanie instrumentów finansowych w sposób gwarantowany;

(vii) wprowadzenie instrumentów finansowych w sposób niegwarantowany; lub

(viii) prowadzenie wielostronnych systemów obrotu,

pod warunkiem że dana działalność dotyczy dowolnego z instrumentów finansowych wymienionych w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (⁷);

h) „terytorium Unii” oznacza terytoria, do których mają zastosowanie Traktaty, na zasadach określonych w Traktatach;

i)  „uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet Sankcji.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze będące własnością, pozostające w posiadaniu, we faktycznym władaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

3. Załącznik I obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji zgodnie z rezolucją RB ONZ nr 1844 (2008).

4. Zabrania się udziału, umyślnego i świadomego, w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków, o których mowa w ust. 1 i 2.

5. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 3

1. Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa,

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają art. 2 ust. 1.

2. Art. 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie dodatkowe kwoty na takich rachunkach również zostaną zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia o takich transakcjach właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II.

Artykuł 4

1. Art. 2 ust. 1 i 2 nie ma zastosowania do udostępniania funduszy lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez ich partnerów wykonawczych.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania nie są objęte przedmiotowym zwolnieniem.

Artykuł 5

1. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych po spełnieniu następujących warunków:

a) dany właściwy organ stwierdził, że fundusze lub zasoby gospodarcze są:

(i) niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku I i zależnych od nich członków rodziny, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych; oraz

b) dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o swoich ustaleniach i chęci udzielenia takiego zezwolenia, a Komitet Sankcji nie zgłosił sprzeciwu wobec tych działań w ciągu trzech dni roboczych od powiadomienia.

2. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że dane fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne dla pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że Komitet Sankcji został powiadomiony o tych ustaleniach przez państwo członkowskie oraz że ustalenia te zostały zatwierdzone przez ten komitet.

3. Właściwe państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 6

W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po spełnieniu następujących warunków:

a) fundusze lub zasoby gospodarcze podlegają zastawowi sądowemu, administracyjnemu lub arbitrażowemu ustanowionemu przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa, lub orzeczeniu sądu, organu administracyjnego lub organu arbitrażowego wydanemu przed tą datą;

b) fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, których zabezpieczeniem jest tego typu zastaw, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach wynikających z obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących praw osób wysuwających tego typu roszczenia;

c) decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionego w załączniku I;

d) zastaw lub orzeczenie nie są sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz

e) Komitet Sankcji został powiadomiony przez państwo członkowskie o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 7

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej bądź prawnej lub organu wykonującego takie działanie ani jego dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek zaniedbania.

Artykuł 8

1. Osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I zabrania się zapewniać, bezpośrednio lub pośrednio:

a) pomoc techniczną związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (⁸);

b) finansowanie lub pomoc finansową związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej;

c) usługi inwestycyjne związane z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej.

2. Zabrania się umyślnego i świadomego udziału w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście zakazu, o którym mowa w ust. 1.

3. Zakaz określony w ust. 1 lit. b), nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które zapewniły finansowanie lub pomoc finansową, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 9

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy są zobowiązane:

a) dostarczać bezzwłocznie właściwym organom, wskazanym na stronach internetowych wymienionych w załączniku II jako organy właściwe dla państwa członkowskiego, w którym zamieszkują lub mają siedzibę, wszelkich informacji ułatwiających zachowanie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takich jak informacje o rachunkach i funduszach zamrożonych zgodnie z art. 2, i przekazywać te informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów; oraz

b) współpracować z właściwymi organami, wskazanymi na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, przy weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem zostają wykorzystane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

Artykuł 10

Komisja i państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i wymieniają wszelkie inne stosowne informacje będące w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i problemów z przestrzeganiem niniejszego rozporządzenia oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 11

Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 12

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostają zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę, podmiot lub organ.

Artykuł 13

W przypadku gdy ONZ podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu lub organu umieszczonych w wykazie, Rada zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 14

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 15

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy o sankcjach mających zastosowanie, gdy naruszone zostaną przepisy niniejszego rozporządzenia, i stosują wszelkie niezbędne środki, by zapewnić ich wykonanie. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 16

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II lub za pośrednictwem tych stron.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego statku powietrznego lub statku wodnego podlegającego jurysdykcji jednego z państw członkowskich;

c) do każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa jednego z państw członkowskich;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.

Artykuł 18

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.