KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 6 ust. 1 akapit drugi, art. 6 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 11 ust. 2 akapit drugi, art. 15 ust. 1 lit. b), d), e), h) i i) oraz art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 4 lit. a), b) i c) oraz art. 19 ust. 4 akapit drugi, art. 20 ust. 10 i 11, art. 21 ust. 5 i 6, art. 22 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 27 lit. a), b), c) i e)–h) oraz art. 27 akapit drugi, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 40, art. 41 ust. 3 akapit pierwszy i trzeci, art. 42, art. 43 ust. 3, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 2, art. 48 ust. 2, ust. 7 lit. a) i ust. 8 lit. a) oraz art. 48 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (²), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 ustanowiono przepisy dotyczące ochrony zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w zakresie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i uzyskanych z nich produktów pochodnych. W rozporządzeniu tym określono okoliczności, w których należy usuwać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Ponadto w rozporządzeniu określono warunki, na których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być stosowane w paszach oraz do różnych innych celów, np. w kosmetykach, produktach leczniczych i do celów technicznych. Rozporządzenie zobowiązuje również podmioty do dokonywania wszelkich czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w przedsiębiorstwach i zakładach podlegających kontrolom urzędowym.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stanowi, że szczegółowe przepisy dotyczące dokonywania czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, np. norm przetwarzania, warunków higienicznych oraz formatu dokumentów poświadczających dołączanych do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych dla zapewnienia identyfikowalności, mają być przyjmowane w drodze środków wykonawczych.

(3) Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinny być określone mając na uwadze osiągnięcie celów rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, w szczególności zrównoważonego stosowania materiałów pochodzenia zwierzęcego, a także wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii Europejskiej.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 nie ma zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt dzikich, które nie są podejrzane o zakażenie chorobą przenoszoną na ludzi lub zwierzęta, ani też o to, że są dotknięte taką chorobą, z wyjątkiem zwierząt wodnych, wyładowanych w celach handlowych. Nie ma również zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt łownych, niezebranych po odłowie, zgodnie z dobrą praktyką łowiecką. W przypadku tego rodzaju produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, uzyskanych z odłowu, usuwanie powinno odbywać się w sposób zapobiegający przeniesieniu zagrożeń, zgodnie z odpowiednimi szczegółowymi praktykami łowieckimi oraz z dobrą praktyką łowiecką.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie wobec produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stosowanych do preparowania trofeów myśliwskich. Preparowanie tego rodzaju trofeów, a także preparowanie zwierząt i ich części z wykorzystaniem innych metod, np. plastynacji, powinno odbywać się w warunkach zapobiegających przeniesieniu zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie do odpadów gastronomicznych, o ile pochodzą one ze środków transportu międzynarodowego, a więc np. do materiałów pochodzących ze środków spożywczych podawanych na pokładzie samolotu lub statku przybywającego do Unii Europejskiej z państwa trzeciego. Odpady gastronomiczne są również objęte zakresem wspomnianego rozporządzenia, o jeśli są przeznaczone do celów paszowych, do przetworzenia zgodnie z jedną z metod przetwarzania dozwolonych niniejszym rozporządzeniem lub do przekształcenia na biogaz lub kompost. Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania skarmiania zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami gastronomicznymi. W związku z powyższym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009, odpady gastronomiczne mogą być przetwarzane i wykorzystywane, pod warunkiem że powstałe z nich produkty pochodne nie są stosowane do skarmiania takich zwierząt.

(7) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE podstawą zdefiniowania materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicja materiałów paszowych zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającym dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (³).

(8) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania wysyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych z gatunków podatnych z gospodarstw, przedsiębiorstw, zakładów i obszarów objętych ograniczeniami w związku z wystąpieniem poważnej choroby zakaźnej. W celu zapewnienia w UE wysokiego poziomu ochrony zdrowia zwierząt należy ustalić, że wykaz chorób zawarty w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych oraz w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (dalej zwanej „OIE”) jest wykazem poważnych chorób zakaźnych dla celów określenia zakresu wspomnianego zakazu.

(9) Ponieważ spalanie i współspalanie określonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego jako odpadów nie wchodzi w zakres dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (⁴), w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić właściwe przepisy służące zapobieganiu zagrożeniom dla zdrowia wynikającym z tego rodzaju działań, z uwzględnieniem możliwego wpływu na środowisko. Pozostałości spalania lub współspalania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być poddawane recyklingowi lub usuwane zgodnie z prawodawstwem UE dotyczącym ochrony środowiska, w szczególności ponieważ prawodawstwo to zezwala na stosowanie składnika fosforowego popiołów w nawozach oraz przekazywanie popiołów z kremacji zwierząt domowych ich właścicielom.

(10) Zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (⁵) produkty pochodzenia zwierzęcego lub środki spożywcze zawierające takie produkty mogą być usuwane wyłącznie na składowiska odpadów, o ile zostały one przetworzone zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (⁶) w celu ograniczenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

(11) Usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wraz ze ściekami powinno być zabronione, ponieważ ścieki nie podlegają wymogom zapewniającym odpowiedni poziom kontroli zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Należy podjąć odpowiednie kroki w celu przeciwdziałania niedopuszczalnym zagrożeniom wynikającym z przypadkowego usunięcia płynnych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. przy myciu podłóg i urządzeń stosowanych przy przetwarzaniu.

(12) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (⁷) ustanowiono pewne środki ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Artykuł 2 ust. 2 lit. b) wspomnianej dyrektywy stanowi, że niektóre materiały są wyłączone z zakresu tej dyrektywy w zakresie, w jakim są one objęte innymi aktami prawodawstwa UE; dotyczy to m.in. produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁸), z wyjątkiem produktów przeznaczonych do spalenia jako odpady, usunięcia na składowisko odpadów lub wykorzystania w wytwórni biogazu lub kompostowni. Wspomniane rozporządzenie jest obecnie uchylone i zostało zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 od dnia 4 marca 2011 r. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE procesy, w toku których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne są przekształcane w biogaz lub kompostowane, powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia, określonymi w tymże rozporządzeniu, a także w przepisach dotyczących ochrony środowiska naturalnego, ustanowionymi w dyrektywie 2008/98/WE.

(13) Właściwy organ danego państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w biogaz lub ich kompostowania na podstawie walidacji według zharmonizowanego wzoru. W takim przypadku powinno być możliwe wprowadzanie pozostałości fermentacyjnych i kompostu do obrotu w całej Unii Europejskiej. Ponadto właściwy organ państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na określone parametry dotyczące niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. odpadów gastronomicznych i ich mieszanin z niektórymi innymi materiałami, które przekształca się w biogaz lub poddaje kompostowaniu. Ponieważ zezwolenia takie nie są wydawane zgodnie ze zharmonizowanym wzorem, pozostałości fermentacyjne i kompost powinny być wprowadzane do obrotu wyłącznie w państwie członkowskim, w którym zezwolono na takie parametry.

(14) Dla uniknięcia zanieczyszczenia żywności czynnikami chorobotwórczymi przedsiębiorstwa lub zakłady przetwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny prowadzić swą działalność w obiektach oddzielonych od rzeźni lub innych przedsiębiorstw, gdzie przetwarzane są środki spożywcze, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁹), chyba że przetwarzanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach zatwierdzonych przez właściwy organ w celu zapobieżenia przenoszeniu zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt do przedsiębiorstw przetwarzających żywność.

(15) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (¹⁰) zobowiązuje się państwa członkowskie do prowadzenia corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE). Wspomniane programy monitorowania powinny obejmować również ciała zwierząt stosowane do skarmiania niektórych gatunków w celu wspierania różnorodności biologicznej – w zakresie, w jakim jest to niezbędne, aby programy te zapewniały wystarczający zasób informacji o występowaniu TSE w danym państwie członkowskim.

(16) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zezwala na skarmianie zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków żyjących w ich własnym siedlisku niektórymi materiałami kategorii 1 w celu wspierania różnorodności biologicznej. Skarmianie takie powinno być dozwolone w odniesieniu do niektórych gatunków mięsożernych, o których mowa w dyrektywie Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (¹¹), oraz w odniesieniu do niektórych gatunków ptaków drapieżnych, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (¹²) w celu uwzględnienia naturalnego zachowania żywieniowego tych gatunków.

(17) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 wprowadzono procedurę dopuszczenia alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych. Metody takie mogą być dopuszczane przez Komisję po otrzymaniu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanego „EFSA”). Dla ułatwienia oceny wniosków przez EFSA należy określić standardowy format, stanowiący dla wnioskodawców ilustrację materiałów dowodowych, które należy przedłożyć. Zgodnie z traktatami powinna istnieć możliwość przedstawiania wniosków o stosowanie alternatywnych metod w językach urzędowych Unii Europejskiej, określonych w rozporządzeniu Rady EWG nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (¹³).

(18) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającym wymagania dotyczące higieny pasz (¹⁴) podmioty działające na rynku pasz, inne niż producenci pierwotni, są zobowiązane do zachowania określonych warunków higieny w czasie przechowywania i transportu pasz. Ponieważ warunki te pozwalają na ograniczenie w równoważnym stopniu ewentualnych zagrożeń, mieszanki paszowe uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia dotyczącym przechowywania i transportu.

(19) W celu wspierania nauki i badań, a także w celu zapewnienia najlepszego możliwego wykorzystania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w diagnostyce chorób u ludzi i zwierząt, właściwy organ powinien być upoważniony do określania warunków dotyczących próbek tego rodzaju materiałów, wykorzystywanych w celach badawczych, edukacyjnych i diagnostycznych. Zasad takich nie powinno się jednak określać w odniesieniu do próbek czynników chorobotwórczych, w odniesieniu do których obowiązują szczególne zasady określone w dyrektywie Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG (¹⁵).

(20) Dyrektywą 97/78/WE zwolniono z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone na wystawy, pod warunkiem że nie są one przeznaczone do sprzedaży, a także produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do określonych badań lub analiz. Dyrektywa ta pozwala na przyjęcie środków wykonawczych w odniesieniu do wymienionych zwolnień. W niniejszym rozporządzeniu należy określić odpowiednie warunki przywozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na wystawy oraz do określonych badań i analiz w celu wykluczenia możliwości rozprzestrzeniania niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu takich produktów do UE. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE oraz umożliwienia podmiotom działania w warunkach pewności prawnej należy w niniejszym rozporządzeniu określić wspomniane powyżej warunki oraz przepisy wykonawcze do dyrektywy 97/78/WE.

(21) Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny po ich zgromadzeniu być poddawane dalszym czynnościom w warunkach wykluczających możliwość przeniesienia niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Przedsiębiorstwa i zakłady, w których prowadzone są niektóre działania przed poddaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego dalszemu przetwarzaniu, powinny być budowane i eksploatowane w sposób zapobiegający przeniesieniu wspomnianych zagrożeń. Powinno się to odnosić również do przedsiębiorstw lub zakładów, w których prowadzone są czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym UE, z wyjątkiem czynności podejmowanych w ramach działalności leczniczej prywatnych lekarzy weterynarii.

(22) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 podmioty powinny zapewnić identyfikowalność produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych na wszystkich etapach łańcucha produkcji, stosowania i usuwania, tak aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń rynku wewnętrznego związanych z przypadkami wystąpienia rzeczywistych lub potencjalnych zagrożeń zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. Identyfikowalność powinny zatem zapewnić nie tylko podmioty zajmujące się wytwarzaniem, gromadzeniem lub transportem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, lecz również podmioty zajmujące się usuwaniem takich produktów lub produktów pochodnych poprzez ich spalanie bądź współspalanie w charakterze odpadów lub usuwanie na składowiska odpadów.

(23) Kontenery i środki transportu stosowane do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być utrzymywane w czystości, aby zapobiec zanieczyszczeniu. W przypadku gdy są one przeznaczone do transportu konkretnego materiału, np. płynnego produktu ubocznego pochodzenia zwierzęcego, który nie stanowi niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia, podmioty mogą dostosować środki podejmowane dla zapobieżenia zanieczyszczeniu do rzeczywistego poziomu zagrożenia związanego z danym materiałem.

(24) Państwa członkowskie powinny być uprawnione do zobowiązania podmiotów do stosowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES), wprowadzonego decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniającą decyzję 92/486/EWG (¹⁶) (dalej zwanego „systemem TRACES” ), w celu udowodnienia dotarcia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych do miejsca przeznaczenia. W innym wypadku dowód dotarcia przesyłki powinien być przedstawiany w postaci czwartego egzemplarza dokumentu handlowego, odsyłanego do producenta. Po pierwszym roku wdrażania niniejszego rozporządzenia należy ocenić doświadczenia wynikające ze stosowania opisanych dwóch alternatywnych sposobów.

(25) W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 określono pewne parametry obróbki tłuszczów wytopionych, oleju z ryb oraz produktów jajecznych, zapewniające odpowiednią kontrolę ewentualnych zagrożeń dla zdrowia w sytuacjach, w których produkty te są stosowane do celów innych niż spożycie przez ludzi. Należy zatem dopuścić stosowanie tych parametrów jako alternatywy wobec określonych w niniejszym rozporządzeniu sposobów obróbki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

(26) Siara i produkty z siary powinny pochodzić ze stad bydła wolnych od określonych chorób, o których mowa w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹⁷).

(27) Należy zaktualizować odesłania do: dyrektywy Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów kosmetycznych (¹⁸), dyrektywy Rady 96/22/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß-agonistycznym (¹⁹) oraz dyrektywy 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (²⁰), a także odesłanie do dyrektywy Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (²¹) w przepisach zdrowotnych dotyczących handlu nieprzetworzonym obornikiem.

(28) Czynności na niektórych pochodzących z przywozu materiałach do produkcji karmy dla zwierząt domowych oraz stosowanie takich materiałów powinno odbywać się w warunkach odpowiednich do zagrożeń, jakie mogą stanowić takie materiały. W szczególności należy ustanowić przepisy dotyczące bezpiecznego kierowania takich materiałów do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia, gdzie są one, podobnie jak materiał kategorii 3, włączane do karmy dla zwierząt domowych. W odniesieniu do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia właściwy organ powinien być uprawniony do udzielania zezwolenia na przechowywanie przywiezionych materiałów wraz z materiałami kategorii 3, pod warunkiem zapewnienia identyfikowalności materiałów przywiezionych.

(29) W rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 jest mowa o niektórych produktach pochodnych, które mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z wymogami ustanowionymi w określonych innych przepisach prawa UE. Akty te określają również warunki przywozu, gromadzenia i przemieszczania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w celu wytwarzania takich produktów pochodnych. Niemniej jednak rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie w sytuacjach, w których wspomniane inne przepisy prawa UE nie określają warunków dotyczących zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, które mogą wiązać się z takimi materiałami. Ponieważ nie określono takich warunków w odniesieniu do materiałów, które poddano pewnym etapom przetwarzania, zanim spełniły one warunki wprowadzenia do obrotu zgodnie z wspomnianymi innymi przepisami prawa UE, warunki takie powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. W szczególności należy ustanowić warunki przywozu takich materiałów i dokonywania czynności na nich wewnątrz UE w zgodzie ze ścisłymi wymogami dotyczącymi kontroli i dokumentacji, aby zapobiec ewentualnym zagrożeniom dla zdrowia, jakie mogą wiązać się z takimi materiałami.

(30) W szczególności należy określić w niniejszym rozporządzeniu odpowiednie warunki dotyczące ochrony zdrowia w odniesieniu do materiałów stosowanych w produkcji produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (²²), weterynaryjnych produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (²³), wyrobów medycznych – zgodnie z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (²⁴), wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro – zgodnie z dyrektywą 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro (²⁵), wyrobów medycznych aktywnego osadzania – zgodnie z dyrektywą Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania (²⁶), lub odczynników laboratoryjnych („produkty gotowe”). Jeśli zagrożenia związane z takimi materiałami są ograniczone dzięki oczyszczaniu, odpowiedniemu stężeniu w produkcie lub zastosowaniu odpowiednich warunków przy dokonywaniu czynności na takich materiałach lub ich usuwaniu, wówczas powinny obowiązywać jedynie wymogi rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i niniejszego rozporządzenia dotyczące identyfikowalności. W takim przypadku nie powinny mieć zastosowania wymogi dotyczące oddzielenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego różnych kategorii w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie wytwarzającym wspomniane produkty gotowe, ponieważ można wykluczyć dalsze stosowanie materiałów w innych celach, w szczególności dostanie się ich do żywności lub paszy, dzięki odpowiedniemu stosowaniu zasad przez podmiot pod nadzorem właściwego organu. Przesyłki takich materiałów przeznaczone do przywozu do Unii Europejskiej powinny podlegać kontrolom weterynaryjnym w punktach kontroli granicznej wprowadzenia zgodnie z dyrektywą 97/78/WE w celu upewnienia się, że produkty te spełniają wymogi wprowadzenia ich do obrotu w UE.

(31) Zgodnie z dyrektywą Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (²⁷), niektóre choroby, na które podatne są zwierzęta z rodziny koniowatych, podlegają obowiązkowi zgłaszania. Aby ograniczyć ryzyko przemieszczania tych chorób, produkty z krwi koniowatych, przeznaczone do celów innych niż pasze, np. produkty z krwi przeznaczone do wytwarzania weterynaryjnych produktów leczniczych, powinny być pozyskiwane od zwierząt koniowatych, które nie wykazują klinicznych objawów tych chorób.

(32) Wprowadzanie do obrotu świeżych skór i skórek w celach innych niż spożycie przez ludzi powinno być dopuszczalne, pod warunkiem że spełniają one warunki w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące świeżego mięsa, określone zgodnie z dyrektywą Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²⁸), ponieważ warunki te zapewniają odpowiednie ograniczenie ewentualnych zagrożeń dla zdrowia.

(33) Określone w niniejszym rozporządzeniu przepisy w zakresie zdrowia dotyczące wytwarzania i wprowadzania do obrotu trofeów myśliwskich i innych preparatów ze zwierząt, pozwalające na eliminację ewentualnych zagrożeń, powinny stanowić jedynie uzupełnienie przepisów o ochronie niektórych gatunków dzikich zwierząt, wprowadzonych rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (²⁹), ponieważ cel tego rozporządzenia jest inny. Preparaty anatomiczne ze zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, poddane procesowi takiemu jak plastynacja, który w równorzędnym stopniu eliminuje ewentualne zagrożenia, nie powinny podlegać ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt, co ma na celu ułatwienie stosowania takich preparatów, szczególnie w edukacji.

(34) Pszczele produkty uboczne, które mają być wprowadzone do obrotu, powinny być wolne od niektórych chorób, na które podatne są pszczoły, wymienionych w dyrektywie Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (³⁰).

(35) Parlament Europejski i Rada wezwały Komisję do określenia punktu końcowego w łańcuchu produkcji produktów oleochemicznych, poza którym nie podlegają już one wymogom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009. Decyzję dotyczącą punktu końcowego należy podjąć jak najszybciej po uzyskaniu wyników oceny tego, w jakim stopniu procesy oleochemiczne mogą ograniczyć potencjalne zagrożenia dla zdrowia związane z tłuszczami zwierzęcymi stanowiącymi materiały którejkolwiek kategorii, poddawanymi przetwarzaniu.

(36) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać odesłanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiającego wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (³¹) – w zakresie, w którym należy zezwolić tym krajom trzecim i innym terytoriom na przywóz niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, ponieważ zagrożenia ze strony tych produktów są te same, jak zagrożenia wynikające potencjalnie z przywozu żywych zwierząt lub świeżego mięsa.

(37) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE należy zamieścić odesłanie do dalszych wykazów państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz niektórych materiałów pochodzenia zwierzęcego, w celu ustalenia państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego danych gatunków, na podstawie podobnych kwestii dotyczących zagrożeń dla zdrowia. Wykazy takie ustanowiono w decyzji Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniającej decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (³²), rozporządzeniu Komisji (UE) nr 605/2010 z dnia 2 lipca 2010 r. ustanawiającym warunki dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wydawania świadectw weterynaryjnych przy wprowadzaniu do Unii Europejskiej mleka surowego i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³³), decyzji Komisji 2006/766/WE z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiającej wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa (³⁴), rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (³⁵) oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 119/2009 z dnia 9 lutego 2009 r. ustanawiającym wykaz krajów trzecich i ich części do celów przywozu do Wspólnoty i tranzytu przez jej terytorium mięsa dzikich zającowatych, niektórych dzikich ssaków lądowych oraz królików utrzymywanych w warunkach fermowych, a także stosowne wymagania w zakresie świadectw weterynaryjnych (³⁶).

(38) Ponieważ odpady z przemysłu fotograficznego, w którym stosowane są pewne produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, np. kręgosłupy bydlęce, stanowią zagrożenie nie tylko dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, ale również dla środowiska, odpady takie powinny być usuwane lub wywożone do państwa trzeciego, z którego pochodzą dane produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (³⁷).

(39) Zasady tranzytu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej przez terytorium Unii Europejskiej powinny zawierać odesłanie do wykazu punktów kontroli granicznej określonego w decyzji Komisji 2009/821/WE z dnia 28 września 2009 r. ustalającej wykaz zatwierdzonych punktów kontroli granicznej, ustanawiającej niektóre zasady kontroli przeprowadzanych przez ekspertów weterynaryjnych Komisji oraz ustanawiającej jednostki weterynaryjne w systemie TRACES (³⁸). Na potrzeby tego tranzytu należy stosować Wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu, określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającym procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (³⁹).

(40) Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić, że świadectwa zdrowia, które mają towarzyszyć przesyłkom produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych w miejscach wprowadzania do UE, w których odbywają się kontrole weterynaryjne, powinny być wydawane zgodnie z zasadami certyfikacji równoważnymi z zasadami określonymi w dyrektywie Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (⁴⁰).

(41) W celu zapewnienia spójności prawodawstwa UE kontrole urzędowe całego łańcucha produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych powinny być przeprowadzane zgodnie z ogólnymi postanowieniami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁴¹).

(42) Należy zatem ustanowić w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze dla rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

(43) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 ze skutkiem od dnia 4 marca 2011 r.

(44) W następstwie przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 przyjęto pewne akty wykonawcze, mianowicie rozporządzenie Komisji (WE) nr 811/2003 (⁴²) dotyczące zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego ryb, a także składowania lub spopielania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, decyzję Komisji 2003/322/WE (⁴³) dotyczącą karmienia pewnych ptaków padlinożernych pewnymi materiałami kategorii 1, decyzję Komisji 2003/324/WE (⁴⁴) o odstępstwie od zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego w odniesieniu do zwierząt futerkowych, rozporządzenie Komisji (WE) nr 79/2005 (⁴⁵) dotyczące mleka i produktów na bazie mleka, rozporządzenie Komisji (WE) nr 92/2005 (⁴⁶) o sposobach usuwania i wykorzystania, rozporządzenie Komisji (WE) nr 181/2006 (⁴⁷) dotyczące nawozów organicznych i dodatków do wzbogacania gleby innych niż nawóz naturalny, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1192/2006 (⁴⁸) dotyczące wykazów zatwierdzonych zakładów oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2007/2006 (⁴⁹) dotyczące przywozu i tranzytu niektórych produktów pośrednich kategorii 3.

(45) Ponadto w celu ustanowienia środków proporcjonalnych do ryzyka w odniesieniu do pewnych konkretnych zastosowań produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przyjęto pewne środki przejściowe, w szczególności rozporządzenie Komisji (WE) nr 878/2004 (⁵⁰) o przywozie pewnych materiałów kategorii 1 i 2 i obchodzeniu się z nimi, decyzję 2004/407/WE (⁵¹) o przywozie niektórych materiałów służących do produkcji żelatyny fotograficznej oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 197/2006 (⁵²) dotyczące obchodzenia się z wycofanymi środkami spożywczymi i ich usuwania.

(46) W celu dalszego uproszczenia przepisów UE dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z tym, o co wnosiła prezydencja Rady przy przyjmowaniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dokonano przeglądu wspomnianych przepisów wykonawczych i przejściowych. Powinny one obecnie zostać uchylone i w razie potrzeby zastąpione niniejszym rozporządzeniem w celu stworzenia spójnych ram prawnych dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych.

(47) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stosuje się od dnia 4 marca 2011 r., zatem niniejsze rozporządzenie również powinno stosować się od tej daty. Ponadto należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom dostosowanie się do nowych przepisów, a także wprowadzenie do obrotu niektórych produktów wytworzonych zgodnie z obowiązującymi przed wspomnianą datą przepisami UE w zakresie ochrony zdrowia oraz w celu utrzymania ciągłości przywozu po rozpoczęciu stosowania wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(48) Wprowadzanie do obrotu i wywóz niektórych produktów, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 878/2004, powinny nadal odbywać się zgodnie z przepisami krajowymi, ponieważ skala zagrożeń wiążących się z ograniczoną ilością materiałów, których to dotyczy, pozwala obecnie na stosowanie uregulowań na szczeblu krajowym do czasu ewentualnej harmonizacji w przyszłości. Do czasu przyjęcia, na podstawie dalszych dowodów, środków dotyczących gromadzenia i usuwania określonych ograniczonych ilości produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego z sektora detalicznego, właściwy organ powinien nadal mieć możliwość zezwalania na gromadzenie i usuwanie takich produktów innymi środkami, pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

(49) Zgodnie z postulatem Parlamentu Europejskiego przedstawionym przy wyrażaniu zgody na rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 przy pierwszym czytaniu, a także biorąc pod uwagę bardziej szczegółowe sugestie Parlamentu dotyczące pewnych kwestii technicznych, projekt niniejszego rozporządzenia przedstawiono w dniu 27 września 2010 r. Komisji ds. Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności Parlamentu Europejskiego w celu wymiany poglądów.

(50) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się środki wykonawcze:

a) w zakresie ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 przepisów dotyczących zdrowia publicznego i zdrowia i zwierząt w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych;

b) dotyczące niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w myśl art. 16 ust. 1 lit. e) i f) dyrektywy 97/78/WE.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w załączniku I.

Artykuł 3

Punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym niektórych produktów pochodnych

Następujące produkty pochodne mogą być wprowadzane do obrotu (z wyjątkiem przywozu) bez ograniczeń, w myśl art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) biodiesel spełniający wymogi dotyczące usuwania i wykorzystywania produktów pochodnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. b);

b) przetworzona karma dla zwierząt domowych spełniająca szczegółowe wymogi dotyczące przetworzonej karmy dla zwierząt domowych określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. a);

c) gryzaki dla psów spełniające szczegółowe wymogi dotyczące gryzaków dla psów określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. b);

d) skóry i skórki zwierząt kopytnych spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział V pkt C;

e) wełna i sierść, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt B;

f) pióra i pierze, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt C;

g) futro spełniające wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

h) olej z ryb przeznaczony do wytwarzania produktów leczniczych spełniający wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

i) benzyna i paliwa spełniające wymogi szczególne dla produktów pochodzących z wieloetapowego procesu katalitycznego służącego do produkcji paliw odnawialnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. c);

j) produkty oleochemiczne uzyskane z tłuszczów wytopionych, które spełniają wymogi określone w rozdziale XI załącznika XIII;

k) odnawialny olej napędowy, odnawialne paliwo do silników odrzutowych, odnawialny propan i odnawialna benzyna, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące produktów wielostopniowej hydrorafinacji katalitycznej do produkcji paliw odnawialnych określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. f).

Artykuł 4

Poważne choroby zakaźne

Choroby wymienione przez OIE w art. 1.2.3 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych, wydanie z 2010 r., oraz w rozdziale 1.3 Kodeksu zdrowia zwierząt wodnych, wydanie z 2010 r., uważa się za poważne choroby zakaźne na potrzeby ogólnych ograniczeń w zakresie zdrowia zwierząt, przewidzianych w art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

ROZDZIAŁ II

USUWANIE I STOSOWANIE PRODUKTÓW UBOCZNYCH POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO I PRODUKTÓW POCHODNYCH

Artykuł 5

Ograniczenia stosowania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Podmioty w państwach członkowskich, o których mowa w załączniku II rozdział I, muszą przestrzegać określonych w tym samym rozdziale warunków dotyczących skarmiania zwierząt futerkowych niektórymi materiałami pozyskanymi z ciał lub części ciał zwierząt tego samego gatunku.

2. Podmioty muszą przestrzegać ograniczeń dotyczących skarmiania zwierząt gospodarskich roślinami z terenu, na którym zastosowano nawozy organiczne lub polepszacze gleby, zgodnie z przepisami określonymi w załączniku II rozdział II.

Artykuł 6

Usuwanie poprzez spalanie, usuwanie lub odzyskiwanie poprzez współspalanie i wykorzystywanie jako paliwo do spalania

1. Właściwy organ dopilnowuje, aby spalanie i współspalanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych jako odpadów odbywało się wyłącznie;

a) w spalarniach i współspalarniach, którym udzielono pozwolenia na działalność zgodnie z dyrektywą 2000/76/WE lub

b) w przypadku zakładów, w odniesieniu do których nie jest wymagane pozwolenie w myśl dyrektywy 2000/76/WE, w spalarniach i współspalarniach zatwierdzonych przez właściwy organ na potrzeby usuwania odpadów poprzez spalanie bądź usuwania lub odzysku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych stanowiących odpady poprzez współspalanie zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie spalarnie i współspalarnie, o których mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, jeśli spełniają one wymogi ustanowione w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

3. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie są zobowiązane do przestrzegania wymogów ogólnych dotyczących spalania i współspalania odpadów, ustanowionych w załączniku III rozdział I.

4. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o wysokiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział II.

5. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o niskiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział III.

6. Podmioty zapewniają, by podlegające im obiekty energetycznego spalania inne niż te, o których mowa w załączniku IV rozdział IV sekcja 2 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne jako paliwo, spełniały ogólne warunki i szczególne wymogi określone odpowiednio w załączniku III rozdziały IV i V i były zatwierdzone przez właściwy organ zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

7. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie obiekty energetycznego spalania, o których mowa w ust. 6 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne jako paliwo do spalania, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) obiekty energetycznego spalania wchodzą w zakres zastosowania rozdziału V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

b) obiekty energetycznego spalania spełniają wszystkie odpowiednie ogólne warunki i szczególne wymogi określone w rozdziałach IV i V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

c) wprowadzono procedury administracyjne zapewniające, by spełnianie wymogów w zakresie zatwierdzania obiektów energetycznego spalania było sprawdzane corocznie.

8. W przypadku wykorzystania obornika pochodzącego od zwierząt gospodarskich lub mączki mięsno-kostnej jako paliwa do spalania zgodnie z załącznikiem III rozdział V oprócz zasad, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, zastosowanie mają następujące zasady:

a) wniosek o zatwierdzenie składany przez podmiot właściwemu organowi zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 musi zawierać dowody, potwierdzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnioną przez właściwe organy państwa członkowskiego, świadczące o tym, że obiekt energetycznego spalania, w którym wykorzystuje się obornik pochodzący od zwierząt gospodarskich lub mączkę mięsno-kostną jako paliwo, w pełni spełnia wymogi określone w sekcji B pkt 3 w przypadku obornika i wymogi określone w sekcji D w przypadku mączki mięsno-kostnej, jak również wymogi określone dla obu rodzajów paliwa w rozdziale V sekcja B pkt 4 i 5 załącznika III do niniejszego rozporządzenia, nie naruszając możliwości przyznania przez właściwe organy państwa członkowskiego odstępstwa od przestrzegania niektórych przepisów zgodnie z rozdziałem V sekcja C pkt 4 załącznika III;

b) procedura zatwierdzenia przewidziana w art. 44 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 nie jest zakończona, dopóki w ciągu pierwszych sześciu miesięcy działania obiektu energetycznego spalania nie zostaną przeprowadzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnioną przez ten organ co najmniej dwie następujące po sobie kontrole, przy czym jedna z nich musi być niezapowiedziana, a wszystkie muszą obejmować niezbędne pomiary temperatury i emisji. Ostateczne zatwierdzenie może zostać przyznane po stwierdzeniu, że wyniki tych kontroli wykazują zgodność z wymogami określonymi w sekcji B pkt 3, 4 i 5 w odniesieniu do obornika, w sekcji D w odniesieniu do mączki mięsno-kostnej oraz, w stosownych przypadkach, w rozdziale V sekcja C pkt 4 lub sekcja D pkt 5 załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

c) nie dopuszcza się spalania mączki mięsno-kostnej w obiektach energetycznego spalania, o których mowa w rozdziale V sekcje A, B i C załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Usuwanie niektórych materiałów kategorii 1 i 3 na składowiska odpadów

W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 i art. 14 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwy organ może wyrazić zgodę na usuwanie następujących materiałów kategorii 1 i 3 na zatwierdzone składowisko odpadów:

a) karma dla zwierząt domowych pochodząca z przywozu lub wytworzona z materiałów pochodzących z przywozu, wyprodukowana z materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;

b) materiał kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pod warunkiem że:

(i) materiały te nie miały styczności z żadnymi produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 8 i 9 oraz w art. 10 lit. a)– e) i lit. h)–p) tego rozporządzenia;

(ii) w momencie ich przeznaczania do usunięcia:

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, zostały poddane przetwarzaniu zgodnie z jego definicją w art. 2 ust. 1 lit. m) rozporządzenia (WE) nr 852/2004 oraz

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. g) tego rozporządzenia, były przetworzone zgodnie z załącznikiem X rozdział II do niniejszego rozporządzenia bądź zgodnie ze szczegółowymi wymogami dotyczącymi karmy dla zwierząt domowych, określonymi w załączniku XIII rozdział II do niniejszego rozporządzenia oraz

(iii) usunięcie takich materiałów nie stwarza zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Artykuł 8

Wymogi dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

1. Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV rozdział I:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania, określone w sekcji 1;

b) wymogi dotyczące oczyszczania ścieków, określone w sekcji 2;

c) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 1 i 2, określone w sekcji 3;

d) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 3, określone w sekcji 4.

2. Właściwe organy zatwierdzają zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa jedynie pod warunkiem ich zgodności z warunkami określonymi w załączniku IV rozdział I.

Artykuł 9

Wymogi odnośnie higieny i przetwarzania, dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV:

a) wymogi dotyczące higieny przetwarzania, określone w rozdziale II;

b) standardowe metody przetwarzania, określone w rozdziale III, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie;

c) alternatywne metody przetwarzania, określone w rozdziale IV, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie.

Artykuł 10

Wymogi dotyczące przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania

1. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa i zakłady zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami dotyczącymi przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania, określonymi w załączniku V:

a) wymogi dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale I;

b) wymogi higieniczne dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale II;

c) standardowe parametry przekształcania, określone w rozdziale III sekcja 1;

d) standardy dotyczące pozostałości fermentacyjnych i kompostu, określone w rozdziale III sekcja 3.

2. Właściwe organy zatwierdzają wytwórnie biogazu i kompostownie jedynie pod warunkiem ich zgodności z wymogami określonymi w załączniku V.

3. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania przez wytwórnie biogazu i kompostownie pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w załączniku V rozdział III sekcja 2.

ROZDZIAŁ III

ODSTĘPSTWA OD NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1069/2009

Artykuł 11

Szczegółowe zasady dotyczące próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek badawczych i diagnostycznych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ dopilnowuje w szczególności przestrzegania przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku VI rozdział I.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki badawcze i diagnostyczne do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 12

Szczegółowe zasady dotyczące próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek handlowych i przedmiotów wystawowych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ zapewnia w szczególności przestrzeganie przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 1 pkt 2, 3 i 4.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek handlowych i przedmiotów wystawowych, określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 2.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki handlowe do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 13

Zasady dotyczące specjalnego skarmiania

1. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 2 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem, że materiał ten pochodzi od zwierząt, które nie zostały ubite ani nie padły z powodu stwierdzonej lub podejrzewanej obecności choroby zaraźliwej dla ludzi lub zwierząt, pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

2. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 3 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

Artykuł 14

Skarmianie niektórych gatunków w stacjach skarmiania i poza nimi oraz w ogrodach zoologicznych

1. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka do skarmiania:

a) w stacjach skarmiania – zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków, żyjących w ich własnym siedlisku, w celu wspierania różnorodności biologicznej, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 2;

b) poza stacjami skarmiania (jeśli jest to właściwe – bez uprzedniego zebrania martwych zwierząt) – dzikich zwierząt, o których mowa w załączniku VI rozdział II sekcja 2 pkt 1 lit. a), pod warunkiem spełnienia warunków określonych w sekcji 3 tego rozdziału.

2. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka oraz stosowanie materiału pochodzącego od zwierząt z ogrodów zoologicznych do skarmiania zwierząt z ogrodów zoologicznych pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 4.

Artykuł 15

Szczegółowe zasady dotyczące gromadzenia i usuwania

Jeśli właściwy organ zezwoli na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w drodze odstępstwa przewidzianego w art. 19 ust. 1 lit. a), b), c), e) i f) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, usuwanie takie musi się odbywać zgodnie z następującymi zasadami szczegółowymi określonymi w załączniku VI rozdział III:

a) szczegółowe zasady dotyczące usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określone w sekcji 1;

b) zasady dotyczące spopielania i grzebania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na terenach odosobnionych, określone w sekcji 2;

c) zasady dotyczące spopielania i grzebania pszczół i pszczelich produktów ubocznych, określone w sekcji 3.

Na zasadzie odstępstwa od art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 państwa członkowskie mogą zezwolić na gromadzenie, transport i usuwanie niewielkich ilości materiału kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, środkami, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. d) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem przestrzegania wymogów dotyczących usuwania innymi środkami określonych w rozdziale IV załącznika VI do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ IV

DOPUSZCZENIE ALTERNATYWNYCH METOD

Artykuł 16

Standardowy format składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych

1. Wnioski o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, przewidziane w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, są składane przez państwa członkowskie lub zainteresowane strony zgodnie z wymogami standardowego formatu składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych, określonego w załączniku VII.

2. Państwa członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe, udzielające informacji na temat właściwego organu odpowiedzialnego za ocenę wniosków o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

3. Komisja publikuje wykaz krajowych punktów kontaktowych na swoich stronach internetowych.

ROZDZIAŁ V

GROMADZENIE, PRZEWÓZ, IDENTYFIKACJA I IDENTYFIKOWALNOŚĆ

Artykuł 17

Wymogi dotyczące dokumentów handlowych i świadectw zdrowia, identyfikacji, gromadzenia i przewozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz identyfikowalności

1. W odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych podmioty zapewniają:

a) ich zgodność z wymogami dotyczącymi gromadzenia, przewozu i identyfikowalności, określonymi w załączniku VIII rozdział I i II;

b) dołączanie do nich, na czas przewozu, dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia, zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział III.

2. Podmioty wysyłające, przewożące lub odbierające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne prowadzą rejestr przesyłek i powiązanych dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział IV.

3. Podmioty muszą przestrzegać wymogów dotyczących znakowania określonych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku VIII rozdział V.

ROZDZIAŁ VI

REJESTRACJA I ZATWIERDZANIE PRZEDSIĘBIORSTW I ZAKŁADÓW

Artykuł 18

Wymogi dotyczące zatwierdzania jednego lub większej liczby przedsiębiorstw i zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu

Właściwy organ może zatwierdzić więcej niż jedno przedsiębiorstwo lub zakład, przeprowadzające czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu, pod warunkiem że ich układ oraz sposób przeprowadzania czynności na tych produktach w tych przedsiębiorstwach lub zakładach wyklucza przeniesienie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt pomiędzy tymi przedsiębiorstwami lub zakładami.

Artykuł 19

Wymogi dotyczące niektórych zatwierdzonych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa lub zakłady zatwierdzone przez właściwy organ zapewniają ich zgodność z wymogami określonymi w następujących rozdziałach załącznika IX do niniejszego rozporządzenia, o ile w tych przedsiębiorstwach i zakładach prowadzone są działania, o których mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) rozdział I, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzają karmę dla zwierząt domowych, jak określono w art. 24 ust. 1 lit. e) wspomnianego rozporządzenia;

b) rozdział II, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. i) wspomnianego rozporządzenia, a także o ile przeprowadzają na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego, po ich zebraniu, następujące czynności, o których jest mowa w art. 24 ust. 1 lit. h) tego rozporządzenia:

(i) sortowanie;

(ii) dzielenie;

(iii) chłodzenie;

(iv) zamrażanie,

(v) solenie,

(vi) konserwacja w drodze innych procesów;

(vii) usuwanie skór i skórek lub materiału szczególnego ryzyka;

(viii) czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego prowadzone zgodnie z wymogami określonymi w przepisach weterynaryjnych UE;

(ix) oczyszczanie lub pasteryzacja produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przekształcenia w biogaz lub do kompostowania, przed takim przekształceniem lub kompostowaniem w innym przedsiębiorstwie lub zakładzie zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia;

(x) przesiewanie;

(xi) procesy przejścia fazowego materiałów kategorii 3, takie jak:

— termokoagulacja krwi,

— wirowanie krwi,

— metody kontenerowe określone w rozdziale V załącznika IX,

— hydroliza kopyt, szczeciny, piór i sierści,

przeznaczone do przetwarzania metodami przetwarzania określonymi w niniejszym rozporządzeniu;

c) rozdział III, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty pochodne przeznaczone do określonych celów, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. j) wspomnianego rozporządzenia;

d) rozdział V, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują w gospodarstwie produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. h) lub i) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że nieprzetworzone produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego są następnie usuwane zgodnie z art. 4 wspomnianego rozporządzenia;

e) jeżeli czynności, o których mowa w lit. b) ppkt (i)–(vii) i ppkt (xi), mają miejsce na terenie zatwierdzonego przedsiębiorstwa lub zakładu, o którym mowa w art. 26 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i w którym powstały te materiały, właściwy organ może zezwolić na taką czynność bez rejestracji zgodnie z art. 23 lub zatwierdzenia zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. h) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego są przechowywane, transportowane i usuwane lub wykorzystywane jako nieprzetworzone produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

Artykuł 20

Wymogi dotyczące niektórych zarejestrowanych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

1. Podmioty prowadzące zarejestrowane zakłady lub przedsiębiorstwa bądź inne zarejestrowane podmioty prowadzą wszelkie czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktach pochodnych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku IX rozdział IV.

2. Zarejestrowane podmioty przewożące produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne (z wyjątkiem przewozu pomiędzy różnymi lokalami tego samego podmiotu) muszą w szczególności przestrzegać warunków określonych w załączniku IX rozdział IV pkt 2.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) zatwierdzonych podmiotów przewożących produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne w ramach działalności pomocniczej;

b) podmiotów zarejestrowanych w celu prowadzenia działalności transportowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005.

4. Właściwy organ może zwolnić następujące podmioty z obowiązku powiadamiania, o którym mowa w art. 23 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) podmioty wytwarzające trofea łowieckie lub inne preparaty, o których mowa w rozdziale VI załącznika XIII do niniejszego rozporządzenia, do celów prywatnych lub niekomercyjnych, bądź przeprowadzające na nich czynności;

b) podmioty zajmujące się usuwaniem próbek badawczych i diagnostycznych lub przeprowadzające czynności na takich próbkach w celach edukacyjnych;

c) podmioty transportujące suche i niepoddane obróbce wełnę i sierść, pod warunkiem że są one zamknięte w bezpiecznym opakowaniu oraz wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne do zastosowań poza łańcuchem paszowym lub do zakładu przeprowadzającego działania pośrednie w warunkach, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych;

d) podmioty wykorzystujące niewielkie ilości materiałów kategorii 2 i 3, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, lub ich produktów pochodnych, w celu bezpośredniej dostawy produktów w obrębie regionu do użytkowników końcowych, na rynku lokalnym lub do lokalnych zakładów detalicznych, jeżeli właściwy organ uzna, że taka działalność nie powoduje zagrożenia rozprzestrzenianiem poważnej choroby zakaźnej na ludzi lub zwierzęta; przepisy niniejszej litery nie mają zastosowania w przypadku, gdy materiały te są wykorzystywane do karmienia zwierząt innych niż zwierzęta futerkowe.

e) użytkowników nawozów organicznych lub polepszaczy gleby w miejscach, w których nie trzyma się zwierząt gospodarskich;

f) podmioty zajmujące się nawozami organicznymi lub polepszaczami gleby i ich dystrybucją wyłącznie w opakowaniach detalicznych gotowych do sprzedaży, o wadze nieprzekraczającej 50 kg, do zastosowań poza łańcuchem żywnościowym i paszowym.

Artykuł 20a

Wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów w państwach członkowskich

Właściwy organ państwa członkowskiego zapewnia, aby aktualne wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) były sporządzone zgodnie ze specyfikacjami technicznymi opublikowanymi na stronie internetowej Komisji (⁵³);

b) były wprowadzone do systemu TRACES albo dostępne za pomocą systemu TRACES najpóźniej od dnia 31 października 2021 r.

ROZDZIAŁ VII

WPROWADZANIE DO OBROTU

Artykuł 21

Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych

1. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych, w myśl art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących wymogów, określonych w załączniku X do niniejszego rozporządzenia:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania i wprowadzania do obrotu, określone w rozdziale I;

b) wymogi szczegółowe dotyczące przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, określone w rozdziale II;

c) wymogi dotyczące niektórych rodzajów karmy dla ryb i przynęt stosowanych w połowach, określone w załączniku III.

2. Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu (z wyjątkiem przywozu) mleka, produktów na bazie mleka i produktów pochodnych mleka zaklasyfikowanych jako materiał kategorii 3 zgodnie z art. 10 lit. e), f) i h) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które nie zostały przetworzone zgodnie z wymogami ogólnymi określonymi w załączniku X rozdział II sekcja 4 część I do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że materiały te spełniają wymogi dotyczące odstępstwa w odniesieniu do wprowadzania do obrotu mleka przetworzonego zgodnie z normami krajowymi, które to odstępstwo przewidziano w części II tej samej sekcji.

3. Transport olejów z ryb i mączki rybnej z materiałów kategorii 3 do produkcji materiału paszowego, innych niż przywożone z państwa trzeciego, z zatwierdzonego zakładu przetwórczego produkcji mączki rybnej i oleju z ryb do wytwórni pasz, zarejestrowanej lub zatwierdzonej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 i zatwierdzonej zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 183/2005 w innym państwie członkowskim, w celu detoksykacji zgodnie z procesami, o których mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/786, odbywa się zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale VII załącznika VIII.

Artykuł 22

Wprowadzanie do obrotu i stosowanie nawozów organicznych i polepszaczy gleby

1. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia, dotyczących wprowadzania do obrotu (z wyjątkiem przywozu) nawozów organicznych i polepszaczy gleby oraz stosowania tych produktów, w szczególności ich stosowania w glebie, w myśl art. 15 ust. 1 lit. i) oraz art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Nie podlega żadnym warunkom dotyczącym zdrowia zwierząt wprowadzanie do obrotu:

a) guana dzikich ptaków morskich, zebranego w Unii lub przywiezionego z państw trzecich;

b) gotowych do sprzedaży podłoży uprawowych, innych niż przywiezione o zawartości mniej niż:

(i) 5 % objętości produktów pochodnych materiału kategorii 3 lub materiału kategorii 2 innego niż przetworzony obornik;

(ii) 50 % objętości przetworzonego obornika.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dany nawóz organiczny lub polepszacz gleby wytworzony z mączki mięsno-kostnej uzyskanej z materiału kategorii 2 lub z przetworzonego białka zwierzęcego ma być stosowany w glebie, wydaje zezwolenie na składnik lub składniki, które mają być zmieszane z tymi materiałami, zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, według kryteriów określonych w załączniku XI rozdział II sekcja 1 pkt 3 do niniejszego rozporządzenia.

4. W drodze odstępstwa od art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i państwa członkowskiego przeznaczenia, które graniczą ze sobą, mogą zezwolić na przesyłanie obornika pomiędzy gospodarstwami znajdującymi się w regionach granicznych tych państw członkowskich pod warunkiem spełnienia odpowiednich wymogów w zakresie opanowywania wszelkich ewentualnych zagrożeń dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, np. obowiązków zaangażowanych podmiotów w zakresie prowadzenia odpowiednich rejestrów, które to wymogi są określone w umowie dwustronnej.

5. Zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 w razie potrzeby właściwe organy państw członkowskich zachęcają do opracowania, upowszechniania i stosowania krajowych podręczników dobrych praktyk rolnych w zakresie stosowania w glebie nawozów organicznych i polepszaczy gleby.

Artykuł 23

Produkty pośrednie

1. Produkty pośrednie przywożone do UE lub przewożone w tranzycie przez jej terytorium muszą spełniać warunki w zakresie opanowywania ewentualnego zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, określone w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

2. Produkty pośrednie transportowane do przedsiębiorstwa lub zakładu, o którym mowa w załączniku XII pkt 3 do niniejszego rozporządzenia, mogą podlegać czynnościom bez dalszych ograniczeń przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu, pod warunkiem że:

a) dane przedsiębiorstwo lub zakład są odpowiednio wyposażone do przyjmowania produktów pośrednich w sposób zapobiegający przenoszeniu chorób zaraźliwych dla ludzi lub zwierząt;

b) produkty pośrednie nie stanowią zagrożenia zakażeniem chorobami przenoszonymi na ludzi lub zwierzęta dzięki ich oczyszczeniu lub innej obróbce, której poddano produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim, dzięki odpowiedniemu stężeniu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim lub dzięki zastosowaniu odpowiednich środków bezpieczeństwa biologicznego przy przeprowadzaniu czynności na produktach pośrednich;

c) dane przedsiębiorstwo lub zakład rejestrują ilości otrzymanych materiałów oraz, we właściwych przypadkach, ich kategorię, a także przedsiębiorstwo, zakład lub podmiot, do którego dane przedsiębiorstwo lub zakład dostarczają swoje produkty oraz

d) niewykorzystane produkty pośrednie lub inne nadwyżki materiałów z danego przedsiębiorstwa lub zakładu, np. produkty przeterminowane, są usuwane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

3. Podmiot prowadzący przedsiębiorstwo lub zakład przeznaczenia produktów pośrednich bądź jego właściciel, lub ich przedstawiciel, stosuje lub wysyła produkty pośrednie wyłącznie w celu ich stosowania do wytwarzania zgodnie z definicją produktów pośrednich w pkt 35 załącznika I.

Artykuł 24

Karma dla zwierząt domowych i inne produkty pochodne

1. Zakazuje się stosowania materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. a), b), d) i e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, do produkcji produktów pochodnych, które są przeznaczone do spożywania przez ludzi lub zwierzęta lub stosowania u nich, z wyjątkiem produktów pochodnych, o których mowa w art. 33 i 36 tego rozporządzenia.

2. Jeśli dany produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego lub produkt pochodny może być stosowany do skarmiania zwierząt gospodarskich lub do innych celów, o których mowa w art. 36 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, to przy jego wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) należy przestrzegać szczegółowych wymogów dotyczących przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia, o ile w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia nie określono szczegółowych wymogów dla takich produktów.

3. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) karmy dla zwierząt domowych, o której mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i II do niniejszego rozporządzenia.

4. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów pochodnych, o których mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i rozdziały od III do XII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ VIII

PRZYWÓZ, TRANZYT I WYWÓZ

Artykuł 25

Przywóz, tranzyt i wywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Zabroniony jest przywóz do UE i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego:

a) nieprzetworzony obornik;

b) niepoddane obróbce pióra i części piór oraz pierze;

c) wosk pszczeli w postaci plastrów miodu.

2. Przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów nie podlega żadnym ograniczeniom dotyczącym zdrowia zwierząt:

a) wełna i sierść poddane praniu fabrycznemu lub innej obróbce zapewniającej eliminację wszelkich niedopuszczalnych zagrożeń;

b) futra poddane suszeniu przez okres przynajmniej dwóch dni w temperaturze otoczenia wynoszącej 18 °C i w wilgotności wynoszącej 55 %.

c) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie i poddane praniu fabrycznemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w szeregu kąpieli zawierających wodę, mydło oraz wodorotlenek sodu lub wodorotlenek potasu;

d) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i poddane obróbce co najmniej jedną z poniższych metod:

– depilacji chemicznej za pomocą wapna gaszonego lub siarczku sodu,

– fumigacji w formaldehydzie w hermetycznie zamkniętym pomieszczeniu przez co najmniej 24 godziny,

– szorowaniu przemysłowemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w rozpuszczalnym w wodzie detergencie o temperaturze 60–70°C,

– przechowywanie, które może obejmować czas transportu, w temperaturze 37°C przez osiem dni, 18°C przez 28 dni lub 4°C przez 120 dni;

e) wełna i sierść, suche i zamknięte w bezpiecznym opakowaniu, wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, przeznaczone do wysłania do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i spełniające wszystkie z następujących wymogów:

(i) zostały wyprodukowane co najmniej 21 dni przed datą wprowadzenia do Unii oraz były przechowywane w państwie trzecim lub jego regionie, które:

– jest wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 i upoważnione do przywozu do Unii świeżego mięsa przeżuwaczy, które nie jest objęte dodatkowymi gwarancjami A i F ustanowionymi w tym rozporządzeniu,

– jest wolne od pryszczycy oraz – w przypadku wełny i sierści owiec i kóz – od ospy owiec i kóz, zgodnie z podstawowymi kryteriami ogólnymi określonymi w załączniku II do dyrektywy 2004/68/WE;

(ii) są opatrzone deklaracją importera, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XV rozdział 21;

(iii) zostały przedstawione przez podmiot jednemu z zatwierdzonych punktów kontroli granicznej określonych w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, gdzie zostały poddane z zadowalającym wynikiem kontroli dokumentacji przeprowadzonej zgodnie z art. 4 ust. 3 dyrektywy 97/78/WE.

3. Przy przywozie do UE i tranzycie przez jej terytorium niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w myśl art. 41 ust. 3 i art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących szczegółowych wymogów, określonych w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia:

a) szczegółowe wymogi określone w rozdziale I tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu materiału kategorii 3 oraz produktów pochodnych do zastosowań w łańcuchu paszowym, innych niż do produkcji karmy dla zwierząt domowych lub żywienia zwierząt futerkowych;

b) szczegółowe wymogi określone w rozdziale II tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt gospodarskich;

c) [1] szczegółowe wymogi określone w rozdziale VI tego załącznika, dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pochodzących z Unii i wracających do niej w wyniku odmowy wprowadzenia w państwie trzecim.

4. Zasady określone w załączniku XIV rozdział V mają zastosowanie do wywozu z Unii produktów pochodnych określonych w tym rozdziale.

Artykuł 26

Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz wywóz niektórych materiałów kategorii1

Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz na wywóz skór i skórek uzyskanych od zwierząt poddanych nielegalnym zabiegom zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. d) dyrektywy 96/22/WE lub nielegalnemu leczeniu zgodnie z jego definicją w art. 2 lit. b) dyrektywy 96/23/WE, a także wnętrzności przeżuwaczy, z treścią lub bez, oraz kości i produktów z kości zawierających kręgosłup i czaszkę, pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

a) materiały te nie mogą być materiałami kategorii 1 pozyskanymi z jakichkolwiek wymienionych poniżej zwierząt:

(i) zwierzęta podejrzane o zakażenie TSE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 999/2001;

(ii) zwierzęta, u których obecność TSE potwierdzono urzędowo;

(iii) zwierzęta uśmiercone w związku ze zwalczaniem TSE;

b) materiały te nie mogą być przeznaczone do żadnego z następujących zastosowań:

(i) skarmianie;

(ii) stosowanie w glebie na terenie, z którego pozyskuje się paszę dla zwierząt gospodarskich;

(iii) produkcja:

– produktów kosmetycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 1 dyrektywy 76/768/EWG;

– wyrobów medycznych aktywnego osadzania zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 90/385/EWG;

– wyrobów medycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 93/42/EWG;

– wyrobów medycznych używanych do diagnostyki in vitro zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 98/79/WE;

– weterynaryjnych produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/82/WE;

– produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/83/WE;

c) materiały te muszą być przywożone z etykietami i muszą spełniać szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określonych w załączniku XIV rozdział IV sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia;

d) materiały te muszą być przywożone w sposób zgodny z wymogami dotyczącymi certyfikacji dla celów sanitarnych, ustanowionymi w ustawodawstwie krajowym.

e) [2] materiały pochodzące z państwa członkowskiego i wracające do tego państwa członkowskiego w wyniku odmowy wprowadzenia w państwie trzecim muszą spełniać szczegółowe wymogi określone w załączniku XIV rozdział VI.

Artykuł 27

Przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych zawierających produkty pochodne lub produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w tym produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 25 ust. 1, na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Warunki takie obejmują przynajmniej co następuje:

a) na wprowadzenie przesyłki musi uprzednio wyrazić zgodę właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia oraz

b) przesyłka musi być przesyłana bezpośrednio z punktu wprowadzenia na terytorium UE do upoważnionego użytkownika.

2. (uchylony).

3. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach badawczych lub diagnostycznych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących usuwania próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 28

Przywóz i tranzyt próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek handlowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 1 do niniejszego rozporządzenia.

2. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach handlowych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących przeprowadzania czynności na próbkach handlowych i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia.

3. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt przedmiotów wystawowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami dotyczącymi przedmiotów wystawowych, określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 3.

4. Podmioty przeprowadzające czynności na przedmiotach wystawowych są zobowiązane do przestrzegania warunków dotyczących pakowania przedmiotów wystawowych, przeprowadzania na nich czynności i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 3 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 29

Szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej

1. Właściwy organ udziela zezwolenia na szczególne przemieszczenia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z terytorium Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, bezpośrednio lub przez inne państwo trzecie, transportem drogowym lub kolejowym przez terytorium UE, pomiędzy zatwierdzonymi punktami kontroli granicznej UE wymienionymi w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) przesyłka plombowana jest plombą oznaczoną numerem seryjnym w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE przez służby weterynaryjne właściwego organu;

b) (uchylona);

c) (uchylona);

d) (uchylona).

2. (uchylony).

3. (uchylony).

Artykuł 29a

Szczególne wymogi dotyczące tranzytu przez terytorium Chorwacji produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich

1. Przemieszczanie przez terytorium UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, transportem drogowym bezpośrednio między punktem kontroli granicznej w miejscowości Nova Sela a punktem kontroli granicznej w miejscowości Ploče, jest dozwolone pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

a) przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe;

b) (uchylona);

c) (uchylona);

d) (uchylona).

2. (uchylony).

3. (uchylony).

Artykuł 30

Wykaz przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich

Wykazy przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich wprowadza się do systemu TRACES zgodnie ze specyfikacją techniczną publikowaną przez Komisję na jej stronach internetowych.

Wykazy te podlegają regularnej aktualizacji.

Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do szczególnych przemieszczeń przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, o których mowa w art. 29, oraz do przemieszczeń przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, o których mowa w art. 29a.

Artykuł 31

Wzory świadectw zdrowia i deklaracji dotyczących przywozu i tranzytu

Do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, przeznaczonych do przywozu do UE lub tranzytu przez jej terytorium, dołącza się świadectwa zdrowia i deklaracje zgodne ze wzorami przedstawionymi w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia, w miejscach wprowadzenia na terytorium UE, gdzie odbywają się kontrole weterynaryjne, w myśl dyrektywy 97/78/WE.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne pochodzące z Unii i wracające do niej w wyniku odmowy wprowadzenia w państwie trzecim muszą spełniać szczegółowe wymogi określone w załączniku XIV rozdział VI. [3]

ROZDZIAŁ IX

KONTROLE URZĘDOWE

Artykuł 32

Kontrole urzędowe

1. Właściwy organ podejmuje niezbędne środki w celu kontroli całego łańcucha gromadzenia, przewozu, stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

Środki takie realizowane są zgodnie z zasadami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

2. Kontrole urzędowe, o których mowa w ust. 1, obejmują kontrole prowadzenia rejestrów i innych dokumentów wymaganych w myśl przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Właściwy organ przeprowadza następujące kontrole urzędowe, o których mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia:

a) kontrole urzędowe w zakładach przetwórczych, określone w rozdziale I;

b) kontrole urzędowe innych działań obejmujących czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, określone w rozdziale III sekcje 1–9.

4. Właściwy organ przeprowadza kontrole plomb na przesyłkach produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych.

W przypadku gdy właściwy organ nakłada plombę na tego rodzaju przesyłkę przewożoną do miejsca przeznaczenia, informuje o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia.

5. Właściwy organ sporządza wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z formatem określonym w załączniku XVI rozdział II do niniejszego rozporządzenia.

6. Na wniosek złożony przez podmiot, właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia podejmuje decyzję w zakresie przyjęcia lub odrzucenia niektórych materiałów kategorii 1 i kategorii 2 oraz mączki mięsno-kostnej lub tłuszczu zwierzęcego uzyskanego z materiałów kategorii 1 i kategorii 2 w ciągu 20 dni kalendarzowych od dnia otrzymania takiego wniosku, pod warunkiem że został on złożony w jednym z języków urzędowych tego państwa członkowskiego.

7. Podmioty składają wnioski o zezwolenia, o których mowa w ust. 6, zgodnie ze standardowym formatem określonym w rozdziale III sekcja 10 w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia, za pośrednictwem systemu TRACES.

Artykuł 33

Ponowne zatwierdzenie zakładów i przedsiębiorstw po zatwierdzeniu tymczasowym

1. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 3 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 lub kategorii 2 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 3 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 3 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 2 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 2 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 2 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ X

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 34

Ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, ze względów ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt

Właściwy organ może zakazać wprowadzenia do obrotu lub ograniczyć wprowadzanie do obrotu wymienionych poniżej produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych ze względów ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt wyłącznie w myśl zasad ustanowionych w prawodawstwie UE, w szczególności ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu:

a) przetworzone białko zwierzęce i inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia;

b) karma dla zwierząt domowych i niektóre inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia;

c) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne przywożone do UE lub przewożone tranzytem przez jej terytorium, jak określono w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 35

Uchylenie

1. Następujące akty prawne tracą moc:

a) rozporządzenie (WE) nr 811/2003;

b) decyzja 2003/322/WE;

c) decyzja 2003/324/WE;

d) rozporządzenie (WE) nr 878/2004;

e) decyzja 2004/407/WE;

f) rozporządzenie (WE) nr 79/2005;

g) rozporządzenie (WE) nr 92/2005;

h) rozporządzenie (WE) nr 181/2006;

i) rozporządzenie (WE) nr 197/2006;

j) rozporządzenie (WE) nr 1192/2006;

(k) rozporządzenie (WE) nr 2007/2006.

2. Odesłania do uchylonych aktów traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Środki przejściowe

1. W okresie przejściowym, trwającym do dnia 31 grudnia 2011 r., podmioty mogą wprowadzać do obrotu nawozy organiczne i polepszacze gleby, wyprodukowane przed dniem 4 marca 2011 r. zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1774/2002 i (WE) nr 181/2006:

a) pod warunkiem że są one wytworzone z jednego z następujących produktów:

(i) mączka mięsno-kostna uzyskana z materiału kategorii 2;

(ii) przetworzone białko zwierzęce;

b) nawet jeśli nie zostały one zmieszane ze składnikiem w celu wykluczenia stosowania tej mieszaniny do celów paszowych.

2. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 stycznia 2012 r. zezwala się nadal na przywóz do UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, którym towarzyszy świadectwo zdrowia, deklaracja lub dokument handlowy, wypełnione i podpisane zgodnie z odpowiednim wzorem ustanowionym w załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, pod warunkiem że wspomniane świadectwa, deklaracje lub dokumenty zostały wypełnione i podpisane przed dniem 30 listopada 2011 r.

3. (skreślony).

Artykuł 37

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 4 marca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 6 ust. 1 akapit drugi, art. 6 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 11 ust. 2 akapit drugi, art. 15 ust. 1 lit. b), d), e), h) i i) oraz art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 4 lit. a), b) i c) oraz art. 19 ust. 4 akapit drugi, art. 20 ust. 10 i 11, art. 21 ust. 5 i 6, art. 22 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 27 lit. a), b), c) i e)–h) oraz art. 27 akapit drugi, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 40, art. 41 ust. 3 akapit pierwszy i trzeci, art. 42, art. 43 ust. 3, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 2, art. 48 ust. 2, ust. 7 lit. a) i ust. 8 lit. a) oraz art. 48 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (²), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 ustanowiono przepisy dotyczące ochrony zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w zakresie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i uzyskanych z nich produktów pochodnych. W rozporządzeniu tym określono okoliczności, w których należy usuwać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Ponadto w rozporządzeniu określono warunki, na których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być stosowane w paszach oraz do różnych innych celów, np. w kosmetykach, produktach leczniczych i do celów technicznych. Rozporządzenie zobowiązuje również podmioty do dokonywania wszelkich czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w przedsiębiorstwach i zakładach podlegających kontrolom urzędowym.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stanowi, że szczegółowe przepisy dotyczące dokonywania czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, np. norm przetwarzania, warunków higienicznych oraz formatu dokumentów poświadczających dołączanych do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych dla zapewnienia identyfikowalności, mają być przyjmowane w drodze środków wykonawczych.

(3) Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinny być określone mając na uwadze osiągnięcie celów rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, w szczególności zrównoważonego stosowania materiałów pochodzenia zwierzęcego, a także wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii Europejskiej.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 nie ma zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt dzikich, które nie są podejrzane o zakażenie chorobą przenoszoną na ludzi lub zwierzęta, ani też o to, że są dotknięte taką chorobą, z wyjątkiem zwierząt wodnych, wyładowanych w celach handlowych. Nie ma również zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt łownych, niezebranych po odłowie, zgodnie z dobrą praktyką łowiecką. W przypadku tego rodzaju produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, uzyskanych z odłowu, usuwanie powinno odbywać się w sposób zapobiegający przeniesieniu zagrożeń, zgodnie z odpowiednimi szczegółowymi praktykami łowieckimi oraz z dobrą praktyką łowiecką.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie wobec produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stosowanych do preparowania trofeów myśliwskich. Preparowanie tego rodzaju trofeów, a także preparowanie zwierząt i ich części z wykorzystaniem innych metod, np. plastynacji, powinno odbywać się w warunkach zapobiegających przeniesieniu zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie do odpadów gastronomicznych, o ile pochodzą one ze środków transportu międzynarodowego, a więc np. do materiałów pochodzących ze środków spożywczych podawanych na pokładzie samolotu lub statku przybywającego do Unii Europejskiej z państwa trzeciego. Odpady gastronomiczne są również objęte zakresem wspomnianego rozporządzenia, o jeśli są przeznaczone do celów paszowych, do przetworzenia zgodnie z jedną z metod przetwarzania dozwolonych niniejszym rozporządzeniem lub do przekształcenia na biogaz lub kompost. Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania skarmiania zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami gastronomicznymi. W związku z powyższym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009, odpady gastronomiczne mogą być przetwarzane i wykorzystywane, pod warunkiem że powstałe z nich produkty pochodne nie są stosowane do skarmiania takich zwierząt.

(7) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE podstawą zdefiniowania materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicja materiałów paszowych zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającym dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (³).

(8) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania wysyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych z gatunków podatnych z gospodarstw, przedsiębiorstw, zakładów i obszarów objętych ograniczeniami w związku z wystąpieniem poważnej choroby zakaźnej. W celu zapewnienia w UE wysokiego poziomu ochrony zdrowia zwierząt należy ustalić, że wykaz chorób zawarty w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych oraz w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (dalej zwanej „OIE”) jest wykazem poważnych chorób zakaźnych dla celów określenia zakresu wspomnianego zakazu.

(9) Ponieważ spalanie i współspalanie określonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego jako odpadów nie wchodzi w zakres dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (⁴), w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić właściwe przepisy służące zapobieganiu zagrożeniom dla zdrowia wynikającym z tego rodzaju działań, z uwzględnieniem możliwego wpływu na środowisko. Pozostałości spalania lub współspalania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być poddawane recyklingowi lub usuwane zgodnie z prawodawstwem UE dotyczącym ochrony środowiska, w szczególności ponieważ prawodawstwo to zezwala na stosowanie składnika fosforowego popiołów w nawozach oraz przekazywanie popiołów z kremacji zwierząt domowych ich właścicielom.

(10) Zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (⁵) produkty pochodzenia zwierzęcego lub środki spożywcze zawierające takie produkty mogą być usuwane wyłącznie na składowiska odpadów, o ile zostały one przetworzone zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (⁶) w celu ograniczenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

(11) Usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wraz ze ściekami powinno być zabronione, ponieważ ścieki nie podlegają wymogom zapewniającym odpowiedni poziom kontroli zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Należy podjąć odpowiednie kroki w celu przeciwdziałania niedopuszczalnym zagrożeniom wynikającym z przypadkowego usunięcia płynnych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. przy myciu podłóg i urządzeń stosowanych przy przetwarzaniu.

(12) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (⁷) ustanowiono pewne środki ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Artykuł 2 ust. 2 lit. b) wspomnianej dyrektywy stanowi, że niektóre materiały są wyłączone z zakresu tej dyrektywy w zakresie, w jakim są one objęte innymi aktami prawodawstwa UE; dotyczy to m.in. produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁸), z wyjątkiem produktów przeznaczonych do spalenia jako odpady, usunięcia na składowisko odpadów lub wykorzystania w wytwórni biogazu lub kompostowni. Wspomniane rozporządzenie jest obecnie uchylone i zostało zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 od dnia 4 marca 2011 r. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE procesy, w toku których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne są przekształcane w biogaz lub kompostowane, powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia, określonymi w tymże rozporządzeniu, a także w przepisach dotyczących ochrony środowiska naturalnego, ustanowionymi w dyrektywie 2008/98/WE.

(13) Właściwy organ danego państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w biogaz lub ich kompostowania na podstawie walidacji według zharmonizowanego wzoru. W takim przypadku powinno być możliwe wprowadzanie pozostałości fermentacyjnych i kompostu do obrotu w całej Unii Europejskiej. Ponadto właściwy organ państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na określone parametry dotyczące niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. odpadów gastronomicznych i ich mieszanin z niektórymi innymi materiałami, które przekształca się w biogaz lub poddaje kompostowaniu. Ponieważ zezwolenia takie nie są wydawane zgodnie ze zharmonizowanym wzorem, pozostałości fermentacyjne i kompost powinny być wprowadzane do obrotu wyłącznie w państwie członkowskim, w którym zezwolono na takie parametry.

(14) Dla uniknięcia zanieczyszczenia żywności czynnikami chorobotwórczymi przedsiębiorstwa lub zakłady przetwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny prowadzić swą działalność w obiektach oddzielonych od rzeźni lub innych przedsiębiorstw, gdzie przetwarzane są środki spożywcze, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁹), chyba że przetwarzanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach zatwierdzonych przez właściwy organ w celu zapobieżenia przenoszeniu zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt do przedsiębiorstw przetwarzających żywność.

(15) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (¹⁰) zobowiązuje się państwa członkowskie do prowadzenia corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE). Wspomniane programy monitorowania powinny obejmować również ciała zwierząt stosowane do skarmiania niektórych gatunków w celu wspierania różnorodności biologicznej – w zakresie, w jakim jest to niezbędne, aby programy te zapewniały wystarczający zasób informacji o występowaniu TSE w danym państwie członkowskim.

(16) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zezwala na skarmianie zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków żyjących w ich własnym siedlisku niektórymi materiałami kategorii 1 w celu wspierania różnorodności biologicznej. Skarmianie takie powinno być dozwolone w odniesieniu do niektórych gatunków mięsożernych, o których mowa w dyrektywie Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (¹¹), oraz w odniesieniu do niektórych gatunków ptaków drapieżnych, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (¹²) w celu uwzględnienia naturalnego zachowania żywieniowego tych gatunków.

(17) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 wprowadzono procedurę dopuszczenia alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych. Metody takie mogą być dopuszczane przez Komisję po otrzymaniu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanego „EFSA”). Dla ułatwienia oceny wniosków przez EFSA należy określić standardowy format, stanowiący dla wnioskodawców ilustrację materiałów dowodowych, które należy przedłożyć. Zgodnie z traktatami powinna istnieć możliwość przedstawiania wniosków o stosowanie alternatywnych metod w językach urzędowych Unii Europejskiej, określonych w rozporządzeniu Rady EWG nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (¹³).

(18) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającym wymagania dotyczące higieny pasz (¹⁴) podmioty działające na rynku pasz, inne niż producenci pierwotni, są zobowiązane do zachowania określonych warunków higieny w czasie przechowywania i transportu pasz. Ponieważ warunki te pozwalają na ograniczenie w równoważnym stopniu ewentualnych zagrożeń, mieszanki paszowe uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia dotyczącym przechowywania i transportu.

(19) W celu wspierania nauki i badań, a także w celu zapewnienia najlepszego możliwego wykorzystania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w diagnostyce chorób u ludzi i zwierząt, właściwy organ powinien być upoważniony do określania warunków dotyczących próbek tego rodzaju materiałów, wykorzystywanych w celach badawczych, edukacyjnych i diagnostycznych. Zasad takich nie powinno się jednak określać w odniesieniu do próbek czynników chorobotwórczych, w odniesieniu do których obowiązują szczególne zasady określone w dyrektywie Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG (¹⁵).

(20) Dyrektywą 97/78/WE zwolniono z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone na wystawy, pod warunkiem że nie są one przeznaczone do sprzedaży, a także produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do określonych badań lub analiz. Dyrektywa ta pozwala na przyjęcie środków wykonawczych w odniesieniu do wymienionych zwolnień. W niniejszym rozporządzeniu należy określić odpowiednie warunki przywozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na wystawy oraz do określonych badań i analiz w celu wykluczenia możliwości rozprzestrzeniania niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu takich produktów do UE. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE oraz umożliwienia podmiotom działania w warunkach pewności prawnej należy w niniejszym rozporządzeniu określić wspomniane powyżej warunki oraz przepisy wykonawcze do dyrektywy 97/78/WE.

(21) Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny po ich zgromadzeniu być poddawane dalszym czynnościom w warunkach wykluczających możliwość przeniesienia niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Przedsiębiorstwa i zakłady, w których prowadzone są niektóre działania przed poddaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego dalszemu przetwarzaniu, powinny być budowane i eksploatowane w sposób zapobiegający przeniesieniu wspomnianych zagrożeń. Powinno się to odnosić również do przedsiębiorstw lub zakładów, w których prowadzone są czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym UE, z wyjątkiem czynności podejmowanych w ramach działalności leczniczej prywatnych lekarzy weterynarii.

(22) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 podmioty powinny zapewnić identyfikowalność produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych na wszystkich etapach łańcucha produkcji, stosowania i usuwania, tak aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń rynku wewnętrznego związanych z przypadkami wystąpienia rzeczywistych lub potencjalnych zagrożeń zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. Identyfikowalność powinny zatem zapewnić nie tylko podmioty zajmujące się wytwarzaniem, gromadzeniem lub transportem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, lecz również podmioty zajmujące się usuwaniem takich produktów lub produktów pochodnych poprzez ich spalanie bądź współspalanie w charakterze odpadów lub usuwanie na składowiska odpadów.

(23) Kontenery i środki transportu stosowane do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być utrzymywane w czystości, aby zapobiec zanieczyszczeniu. W przypadku gdy są one przeznaczone do transportu konkretnego materiału, np. płynnego produktu ubocznego pochodzenia zwierzęcego, który nie stanowi niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia, podmioty mogą dostosować środki podejmowane dla zapobieżenia zanieczyszczeniu do rzeczywistego poziomu zagrożenia związanego z danym materiałem.

(24) Państwa członkowskie powinny być uprawnione do zobowiązania podmiotów do stosowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES), wprowadzonego decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniającą decyzję 92/486/EWG (¹⁶) (dalej zwanego „systemem TRACES” ), w celu udowodnienia dotarcia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych do miejsca przeznaczenia. W innym wypadku dowód dotarcia przesyłki powinien być przedstawiany w postaci czwartego egzemplarza dokumentu handlowego, odsyłanego do producenta. Po pierwszym roku wdrażania niniejszego rozporządzenia należy ocenić doświadczenia wynikające ze stosowania opisanych dwóch alternatywnych sposobów.

(25) W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 określono pewne parametry obróbki tłuszczów wytopionych, oleju z ryb oraz produktów jajecznych, zapewniające odpowiednią kontrolę ewentualnych zagrożeń dla zdrowia w sytuacjach, w których produkty te są stosowane do celów innych niż spożycie przez ludzi. Należy zatem dopuścić stosowanie tych parametrów jako alternatywy wobec określonych w niniejszym rozporządzeniu sposobów obróbki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

(26) Siara i produkty z siary powinny pochodzić ze stad bydła wolnych od określonych chorób, o których mowa w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹⁷).

(27) Należy zaktualizować odesłania do: dyrektywy Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów kosmetycznych (¹⁸), dyrektywy Rady 96/22/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß-agonistycznym (¹⁹) oraz dyrektywy 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (²⁰), a także odesłanie do dyrektywy Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (²¹) w przepisach zdrowotnych dotyczących handlu nieprzetworzonym obornikiem.

(28) Czynności na niektórych pochodzących z przywozu materiałach do produkcji karmy dla zwierząt domowych oraz stosowanie takich materiałów powinno odbywać się w warunkach odpowiednich do zagrożeń, jakie mogą stanowić takie materiały. W szczególności należy ustanowić przepisy dotyczące bezpiecznego kierowania takich materiałów do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia, gdzie są one, podobnie jak materiał kategorii 3, włączane do karmy dla zwierząt domowych. W odniesieniu do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia właściwy organ powinien być uprawniony do udzielania zezwolenia na przechowywanie przywiezionych materiałów wraz z materiałami kategorii 3, pod warunkiem zapewnienia identyfikowalności materiałów przywiezionych.

(29) W rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 jest mowa o niektórych produktach pochodnych, które mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z wymogami ustanowionymi w określonych innych przepisach prawa UE. Akty te określają również warunki przywozu, gromadzenia i przemieszczania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w celu wytwarzania takich produktów pochodnych. Niemniej jednak rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie w sytuacjach, w których wspomniane inne przepisy prawa UE nie określają warunków dotyczących zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, które mogą wiązać się z takimi materiałami. Ponieważ nie określono takich warunków w odniesieniu do materiałów, które poddano pewnym etapom przetwarzania, zanim spełniły one warunki wprowadzenia do obrotu zgodnie z wspomnianymi innymi przepisami prawa UE, warunki takie powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. W szczególności należy ustanowić warunki przywozu takich materiałów i dokonywania czynności na nich wewnątrz UE w zgodzie ze ścisłymi wymogami dotyczącymi kontroli i dokumentacji, aby zapobiec ewentualnym zagrożeniom dla zdrowia, jakie mogą wiązać się z takimi materiałami.

(30) W szczególności należy określić w niniejszym rozporządzeniu odpowiednie warunki dotyczące ochrony zdrowia w odniesieniu do materiałów stosowanych w produkcji produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (²²), weterynaryjnych produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (²³), wyrobów medycznych – zgodnie z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (²⁴), wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro – zgodnie z dyrektywą 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro (²⁵), wyrobów medycznych aktywnego osadzania – zgodnie z dyrektywą Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania (²⁶), lub odczynników laboratoryjnych („produkty gotowe”). Jeśli zagrożenia związane z takimi materiałami są ograniczone dzięki oczyszczaniu, odpowiedniemu stężeniu w produkcie lub zastosowaniu odpowiednich warunków przy dokonywaniu czynności na takich materiałach lub ich usuwaniu, wówczas powinny obowiązywać jedynie wymogi rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i niniejszego rozporządzenia dotyczące identyfikowalności. W takim przypadku nie powinny mieć zastosowania wymogi dotyczące oddzielenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego różnych kategorii w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie wytwarzającym wspomniane produkty gotowe, ponieważ można wykluczyć dalsze stosowanie materiałów w innych celach, w szczególności dostanie się ich do żywności lub paszy, dzięki odpowiedniemu stosowaniu zasad przez podmiot pod nadzorem właściwego organu. Przesyłki takich materiałów przeznaczone do przywozu do Unii Europejskiej powinny podlegać kontrolom weterynaryjnym w punktach kontroli granicznej wprowadzenia zgodnie z dyrektywą 97/78/WE w celu upewnienia się, że produkty te spełniają wymogi wprowadzenia ich do obrotu w UE.

(31) Zgodnie z dyrektywą Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (²⁷), niektóre choroby, na które podatne są zwierzęta z rodziny koniowatych, podlegają obowiązkowi zgłaszania. Aby ograniczyć ryzyko przemieszczania tych chorób, produkty z krwi koniowatych, przeznaczone do celów innych niż pasze, np. produkty z krwi przeznaczone do wytwarzania weterynaryjnych produktów leczniczych, powinny być pozyskiwane od zwierząt koniowatych, które nie wykazują klinicznych objawów tych chorób.

(32) Wprowadzanie do obrotu świeżych skór i skórek w celach innych niż spożycie przez ludzi powinno być dopuszczalne, pod warunkiem że spełniają one warunki w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące świeżego mięsa, określone zgodnie z dyrektywą Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²⁸), ponieważ warunki te zapewniają odpowiednie ograniczenie ewentualnych zagrożeń dla zdrowia.

(33) Określone w niniejszym rozporządzeniu przepisy w zakresie zdrowia dotyczące wytwarzania i wprowadzania do obrotu trofeów myśliwskich i innych preparatów ze zwierząt, pozwalające na eliminację ewentualnych zagrożeń, powinny stanowić jedynie uzupełnienie przepisów o ochronie niektórych gatunków dzikich zwierząt, wprowadzonych rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (²⁹), ponieważ cel tego rozporządzenia jest inny. Preparaty anatomiczne ze zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, poddane procesowi takiemu jak plastynacja, który w równorzędnym stopniu eliminuje ewentualne zagrożenia, nie powinny podlegać ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt, co ma na celu ułatwienie stosowania takich preparatów, szczególnie w edukacji.

(34) Pszczele produkty uboczne, które mają być wprowadzone do obrotu, powinny być wolne od niektórych chorób, na które podatne są pszczoły, wymienionych w dyrektywie Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (³⁰).

(35) Parlament Europejski i Rada wezwały Komisję do określenia punktu końcowego w łańcuchu produkcji produktów oleochemicznych, poza którym nie podlegają już one wymogom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009. Decyzję dotyczącą punktu końcowego należy podjąć jak najszybciej po uzyskaniu wyników oceny tego, w jakim stopniu procesy oleochemiczne mogą ograniczyć potencjalne zagrożenia dla zdrowia związane z tłuszczami zwierzęcymi stanowiącymi materiały którejkolwiek kategorii, poddawanymi przetwarzaniu.

(36) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać odesłanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiającego wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (³¹) – w zakresie, w którym należy zezwolić tym krajom trzecim i innym terytoriom na przywóz niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, ponieważ zagrożenia ze strony tych produktów są te same, jak zagrożenia wynikające potencjalnie z przywozu żywych zwierząt lub świeżego mięsa.

(37) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE należy zamieścić odesłanie do dalszych wykazów państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz niektórych materiałów pochodzenia zwierzęcego, w celu ustalenia państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego danych gatunków, na podstawie podobnych kwestii dotyczących zagrożeń dla zdrowia. Wykazy takie ustanowiono w decyzji Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniającej decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (³²), rozporządzeniu Komisji (UE) nr 605/2010 z dnia 2 lipca 2010 r. ustanawiającym warunki dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wydawania świadectw weterynaryjnych przy wprowadzaniu do Unii Europejskiej mleka surowego i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³³), decyzji Komisji 2006/766/WE z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiającej wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa (³⁴), rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (³⁵) oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 119/2009 z dnia 9 lutego 2009 r. ustanawiającym wykaz krajów trzecich i ich części do celów przywozu do Wspólnoty i tranzytu przez jej terytorium mięsa dzikich zającowatych, niektórych dzikich ssaków lądowych oraz królików utrzymywanych w warunkach fermowych, a także stosowne wymagania w zakresie świadectw weterynaryjnych (³⁶).

(38) Ponieważ odpady z przemysłu fotograficznego, w którym stosowane są pewne produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, np. kręgosłupy bydlęce, stanowią zagrożenie nie tylko dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, ale również dla środowiska, odpady takie powinny być usuwane lub wywożone do państwa trzeciego, z którego pochodzą dane produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (³⁷).

(39) Zasady tranzytu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej przez terytorium Unii Europejskiej powinny zawierać odesłanie do wykazu punktów kontroli granicznej określonego w decyzji Komisji 2009/821/WE z dnia 28 września 2009 r. ustalającej wykaz zatwierdzonych punktów kontroli granicznej, ustanawiającej niektóre zasady kontroli przeprowadzanych przez ekspertów weterynaryjnych Komisji oraz ustanawiającej jednostki weterynaryjne w systemie TRACES (³⁸). Na potrzeby tego tranzytu należy stosować Wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu, określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającym procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (³⁹).

(40) Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić, że świadectwa zdrowia, które mają towarzyszyć przesyłkom produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych w miejscach wprowadzania do UE, w których odbywają się kontrole weterynaryjne, powinny być wydawane zgodnie z zasadami certyfikacji równoważnymi z zasadami określonymi w dyrektywie Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (⁴⁰).

(41) W celu zapewnienia spójności prawodawstwa UE kontrole urzędowe całego łańcucha produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych powinny być przeprowadzane zgodnie z ogólnymi postanowieniami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁴¹).

(42) Należy zatem ustanowić w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze dla rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

(43) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 ze skutkiem od dnia 4 marca 2011 r.

(44) W następstwie przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 przyjęto pewne akty wykonawcze, mianowicie rozporządzenie Komisji (WE) nr 811/2003 (⁴²) dotyczące zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego ryb, a także składowania lub spopielania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, decyzję Komisji 2003/322/WE (⁴³) dotyczącą karmienia pewnych ptaków padlinożernych pewnymi materiałami kategorii 1, decyzję Komisji 2003/324/WE (⁴⁴) o odstępstwie od zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego w odniesieniu do zwierząt futerkowych, rozporządzenie Komisji (WE) nr 79/2005 (⁴⁵) dotyczące mleka i produktów na bazie mleka, rozporządzenie Komisji (WE) nr 92/2005 (⁴⁶) o sposobach usuwania i wykorzystania, rozporządzenie Komisji (WE) nr 181/2006 (⁴⁷) dotyczące nawozów organicznych i dodatków do wzbogacania gleby innych niż nawóz naturalny, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1192/2006 (⁴⁸) dotyczące wykazów zatwierdzonych zakładów oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2007/2006 (⁴⁹) dotyczące przywozu i tranzytu niektórych produktów pośrednich kategorii 3.

(45) Ponadto w celu ustanowienia środków proporcjonalnych do ryzyka w odniesieniu do pewnych konkretnych zastosowań produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przyjęto pewne środki przejściowe, w szczególności rozporządzenie Komisji (WE) nr 878/2004 (⁵⁰) o przywozie pewnych materiałów kategorii 1 i 2 i obchodzeniu się z nimi, decyzję 2004/407/WE (⁵¹) o przywozie niektórych materiałów służących do produkcji żelatyny fotograficznej oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 197/2006 (⁵²) dotyczące obchodzenia się z wycofanymi środkami spożywczymi i ich usuwania.

(46) W celu dalszego uproszczenia przepisów UE dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z tym, o co wnosiła prezydencja Rady przy przyjmowaniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dokonano przeglądu wspomnianych przepisów wykonawczych i przejściowych. Powinny one obecnie zostać uchylone i w razie potrzeby zastąpione niniejszym rozporządzeniem w celu stworzenia spójnych ram prawnych dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych.

(47) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stosuje się od dnia 4 marca 2011 r., zatem niniejsze rozporządzenie również powinno stosować się od tej daty. Ponadto należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom dostosowanie się do nowych przepisów, a także wprowadzenie do obrotu niektórych produktów wytworzonych zgodnie z obowiązującymi przed wspomnianą datą przepisami UE w zakresie ochrony zdrowia oraz w celu utrzymania ciągłości przywozu po rozpoczęciu stosowania wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(48) Wprowadzanie do obrotu i wywóz niektórych produktów, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 878/2004, powinny nadal odbywać się zgodnie z przepisami krajowymi, ponieważ skala zagrożeń wiążących się z ograniczoną ilością materiałów, których to dotyczy, pozwala obecnie na stosowanie uregulowań na szczeblu krajowym do czasu ewentualnej harmonizacji w przyszłości. Do czasu przyjęcia, na podstawie dalszych dowodów, środków dotyczących gromadzenia i usuwania określonych ograniczonych ilości produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego z sektora detalicznego, właściwy organ powinien nadal mieć możliwość zezwalania na gromadzenie i usuwanie takich produktów innymi środkami, pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

(49) Zgodnie z postulatem Parlamentu Europejskiego przedstawionym przy wyrażaniu zgody na rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 przy pierwszym czytaniu, a także biorąc pod uwagę bardziej szczegółowe sugestie Parlamentu dotyczące pewnych kwestii technicznych, projekt niniejszego rozporządzenia przedstawiono w dniu 27 września 2010 r. Komisji ds. Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności Parlamentu Europejskiego w celu wymiany poglądów.

(50) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się środki wykonawcze:

a) w zakresie ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 przepisów dotyczących zdrowia publicznego i zdrowia i zwierząt w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych;

b) dotyczące niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w myśl art. 16 ust. 1 lit. e) i f) dyrektywy 97/78/WE.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w załączniku I.

Artykuł 3

Punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym niektórych produktów pochodnych

Następujące produkty pochodne mogą być wprowadzane do obrotu (z wyjątkiem przywozu) bez ograniczeń, w myśl art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) biodiesel spełniający wymogi dotyczące usuwania i wykorzystywania produktów pochodnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. b);

b) przetworzona karma dla zwierząt domowych spełniająca szczegółowe wymogi dotyczące przetworzonej karmy dla zwierząt domowych określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. a);

c) gryzaki dla psów spełniające szczegółowe wymogi dotyczące gryzaków dla psów określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. b);

d) skóry i skórki zwierząt kopytnych spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział V pkt C;

e) wełna i sierść, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt B;

f) pióra i pierze, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt C;

g) futro spełniające wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

h) olej z ryb przeznaczony do wytwarzania produktów leczniczych spełniający wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

i) benzyna i paliwa spełniające wymogi szczególne dla produktów pochodzących z wieloetapowego procesu katalitycznego służącego do produkcji paliw odnawialnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. c);

j) produkty oleochemiczne uzyskane z tłuszczów wytopionych, które spełniają wymogi określone w rozdziale XI załącznika XIII;

k) odnawialny olej napędowy, odnawialne paliwo do silników odrzutowych, odnawialny propan i odnawialna benzyna, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące produktów wielostopniowej hydrorafinacji katalitycznej do produkcji paliw odnawialnych określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. f).

Artykuł 4

Poważne choroby zakaźne

Choroby wymienione przez OIE w art. 1.2.3 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych, wydanie z 2010 r., oraz w rozdziale 1.3 Kodeksu zdrowia zwierząt wodnych, wydanie z 2010 r., uważa się za poważne choroby zakaźne na potrzeby ogólnych ograniczeń w zakresie zdrowia zwierząt, przewidzianych w art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

ROZDZIAŁ II

USUWANIE I STOSOWANIE PRODUKTÓW UBOCZNYCH POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO I PRODUKTÓW POCHODNYCH

Artykuł 5

Ograniczenia stosowania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Podmioty w państwach członkowskich, o których mowa w załączniku II rozdział I, muszą przestrzegać określonych w tym samym rozdziale warunków dotyczących skarmiania zwierząt futerkowych niektórymi materiałami pozyskanymi z ciał lub części ciał zwierząt tego samego gatunku.

2. Podmioty muszą przestrzegać ograniczeń dotyczących skarmiania zwierząt gospodarskich roślinami z terenu, na którym zastosowano nawozy organiczne lub polepszacze gleby, zgodnie z przepisami określonymi w załączniku II rozdział II.

Artykuł 6

Usuwanie poprzez spalanie, usuwanie lub odzyskiwanie poprzez współspalanie i wykorzystywanie jako paliwo do spalania

1. Właściwy organ dopilnowuje, aby spalanie i współspalanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych jako odpadów odbywało się wyłącznie;

a) w spalarniach i współspalarniach, którym udzielono pozwolenia na działalność zgodnie z dyrektywą 2000/76/WE lub

b) w przypadku zakładów, w odniesieniu do których nie jest wymagane pozwolenie w myśl dyrektywy 2000/76/WE, w spalarniach i współspalarniach zatwierdzonych przez właściwy organ na potrzeby usuwania odpadów poprzez spalanie bądź usuwania lub odzysku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych stanowiących odpady poprzez współspalanie zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie spalarnie i współspalarnie, o których mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, jeśli spełniają one wymogi ustanowione w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

3. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie są zobowiązane do przestrzegania wymogów ogólnych dotyczących spalania i współspalania odpadów, ustanowionych w załączniku III rozdział I.

4. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o wysokiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział II.

5. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o niskiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział III.

6. Podmioty zapewniają, by podlegające im obiekty energetycznego spalania inne niż te, o których mowa w załączniku IV rozdział IV sekcja 2 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne jako paliwo, spełniały ogólne warunki i szczególne wymogi określone odpowiednio w załączniku III rozdziały IV i V i były zatwierdzone przez właściwy organ zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

7. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie obiekty energetycznego spalania, o których mowa w ust. 6 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne jako paliwo do spalania, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) obiekty energetycznego spalania wchodzą w zakres zastosowania rozdziału V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

b) obiekty energetycznego spalania spełniają wszystkie odpowiednie ogólne warunki i szczególne wymogi określone w rozdziałach IV i V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

c) wprowadzono procedury administracyjne zapewniające, by spełnianie wymogów w zakresie zatwierdzania obiektów energetycznego spalania było sprawdzane corocznie.

8. W przypadku wykorzystania obornika pochodzącego od zwierząt gospodarskich lub mączki mięsno-kostnej jako paliwa do spalania zgodnie z załącznikiem III rozdział V oprócz zasad, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, zastosowanie mają następujące zasady:

a) wniosek o zatwierdzenie składany przez podmiot właściwemu organowi zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 musi zawierać dowody, potwierdzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnioną przez właściwe organy państwa członkowskiego, świadczące o tym, że obiekt energetycznego spalania, w którym wykorzystuje się obornik pochodzący od zwierząt gospodarskich lub mączkę mięsno-kostną jako paliwo, w pełni spełnia wymogi określone w sekcji B pkt 3 w przypadku obornika i wymogi określone w sekcji D w przypadku mączki mięsno-kostnej, jak również wymogi określone dla obu rodzajów paliwa w rozdziale V sekcja B pkt 4 i 5 załącznika III do niniejszego rozporządzenia, nie naruszając możliwości przyznania przez właściwe organy państwa członkowskiego odstępstwa od przestrzegania niektórych przepisów zgodnie z rozdziałem V sekcja C pkt 4 załącznika III;

b) procedura zatwierdzenia przewidziana w art. 44 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 nie jest zakończona, dopóki w ciągu pierwszych sześciu miesięcy działania obiektu energetycznego spalania nie zostaną przeprowadzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnioną przez ten organ co najmniej dwie następujące po sobie kontrole, przy czym jedna z nich musi być niezapowiedziana, a wszystkie muszą obejmować niezbędne pomiary temperatury i emisji. Ostateczne zatwierdzenie może zostać przyznane po stwierdzeniu, że wyniki tych kontroli wykazują zgodność z wymogami określonymi w sekcji B pkt 3, 4 i 5 w odniesieniu do obornika, w sekcji D w odniesieniu do mączki mięsno-kostnej oraz, w stosownych przypadkach, w rozdziale V sekcja C pkt 4 lub sekcja D pkt 5 załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

c) nie dopuszcza się spalania mączki mięsno-kostnej w obiektach energetycznego spalania, o których mowa w rozdziale V sekcje A, B i C załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Usuwanie niektórych materiałów kategorii 1 i 3 na składowiska odpadów

W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 i art. 14 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwy organ może wyrazić zgodę na usuwanie następujących materiałów kategorii 1 i 3 na zatwierdzone składowisko odpadów:

a) karma dla zwierząt domowych pochodząca z przywozu lub wytworzona z materiałów pochodzących z przywozu, wyprodukowana z materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;

b) materiał kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pod warunkiem że:

(i) materiały te nie miały styczności z żadnymi produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 8 i 9 oraz w art. 10 lit. a)– e) i lit. h)–p) tego rozporządzenia;

(ii) w momencie ich przeznaczania do usunięcia:

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, zostały poddane przetwarzaniu zgodnie z jego definicją w art. 2 ust. 1 lit. m) rozporządzenia (WE) nr 852/2004 oraz

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. g) tego rozporządzenia, były przetworzone zgodnie z załącznikiem X rozdział II do niniejszego rozporządzenia bądź zgodnie ze szczegółowymi wymogami dotyczącymi karmy dla zwierząt domowych, określonymi w załączniku XIII rozdział II do niniejszego rozporządzenia oraz

(iii) usunięcie takich materiałów nie stwarza zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Artykuł 8

Wymogi dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

1. Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV rozdział I:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania, określone w sekcji 1;

b) wymogi dotyczące oczyszczania ścieków, określone w sekcji 2;

c) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 1 i 2, określone w sekcji 3;

d) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 3, określone w sekcji 4.

2. Właściwe organy zatwierdzają zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa jedynie pod warunkiem ich zgodności z warunkami określonymi w załączniku IV rozdział I.

Artykuł 9

Wymogi odnośnie higieny i przetwarzania, dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV:

a) wymogi dotyczące higieny przetwarzania, określone w rozdziale II;

b) standardowe metody przetwarzania, określone w rozdziale III, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie;

c) alternatywne metody przetwarzania, określone w rozdziale IV, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie.

Artykuł 10

Wymogi dotyczące przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania

1. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa i zakłady zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami dotyczącymi przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania, określonymi w załączniku V:

a) wymogi dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale I;

b) wymogi higieniczne dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale II;

c) standardowe parametry przekształcania, określone w rozdziale III sekcja 1;

d) standardy dotyczące pozostałości fermentacyjnych i kompostu, określone w rozdziale III sekcja 3.

2. Właściwe organy zatwierdzają wytwórnie biogazu i kompostownie jedynie pod warunkiem ich zgodności z wymogami określonymi w załączniku V.

3. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania przez wytwórnie biogazu i kompostownie pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w załączniku V rozdział III sekcja 2.

ROZDZIAŁ III

ODSTĘPSTWA OD NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1069/2009

Artykuł 11

Szczegółowe zasady dotyczące próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek badawczych i diagnostycznych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ dopilnowuje w szczególności przestrzegania przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku VI rozdział I.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki badawcze i diagnostyczne do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 12

Szczegółowe zasady dotyczące próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek handlowych i przedmiotów wystawowych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ zapewnia w szczególności przestrzeganie przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 1 pkt 2, 3 i 4.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek handlowych i przedmiotów wystawowych, określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 2.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki handlowe do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 13

Zasady dotyczące specjalnego skarmiania

1. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 2 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem, że materiał ten pochodzi od zwierząt, które nie zostały ubite ani nie padły z powodu stwierdzonej lub podejrzewanej obecności choroby zaraźliwej dla ludzi lub zwierząt, pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

2. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 3 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

Artykuł 14

Skarmianie niektórych gatunków w stacjach skarmiania i poza nimi oraz w ogrodach zoologicznych

1. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka do skarmiania:

a) w stacjach skarmiania – zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków, żyjących w ich własnym siedlisku, w celu wspierania różnorodności biologicznej, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 2;

b) poza stacjami skarmiania (jeśli jest to właściwe – bez uprzedniego zebrania martwych zwierząt) – dzikich zwierząt, o których mowa w załączniku VI rozdział II sekcja 2 pkt 1 lit. a), pod warunkiem spełnienia warunków określonych w sekcji 3 tego rozdziału.

2. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka oraz stosowanie materiału pochodzącego od zwierząt z ogrodów zoologicznych do skarmiania zwierząt z ogrodów zoologicznych pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 4.

Artykuł 15

Szczegółowe zasady dotyczące gromadzenia i usuwania

Jeśli właściwy organ zezwoli na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w drodze odstępstwa przewidzianego w art. 19 ust. 1 lit. a), b), c), e) i f) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, usuwanie takie musi się odbywać zgodnie z następującymi zasadami szczegółowymi określonymi w załączniku VI rozdział III:

a) szczegółowe zasady dotyczące usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określone w sekcji 1;

b) zasady dotyczące spopielania i grzebania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na terenach odosobnionych, określone w sekcji 2;

c) zasady dotyczące spopielania i grzebania pszczół i pszczelich produktów ubocznych, określone w sekcji 3.

Na zasadzie odstępstwa od art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 państwa członkowskie mogą zezwolić na gromadzenie, transport i usuwanie niewielkich ilości materiału kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, środkami, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. d) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem przestrzegania wymogów dotyczących usuwania innymi środkami określonych w rozdziale IV załącznika VI do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ IV

DOPUSZCZENIE ALTERNATYWNYCH METOD

Artykuł 16

Standardowy format składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych

1. Wnioski o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, przewidziane w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, są składane przez państwa członkowskie lub zainteresowane strony zgodnie z wymogami standardowego formatu składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych, określonego w załączniku VII.

2. Państwa członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe, udzielające informacji na temat właściwego organu odpowiedzialnego za ocenę wniosków o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

3. Komisja publikuje wykaz krajowych punktów kontaktowych na swoich stronach internetowych.

ROZDZIAŁ V

GROMADZENIE, PRZEWÓZ, IDENTYFIKACJA I IDENTYFIKOWALNOŚĆ

Artykuł 17

Wymogi dotyczące dokumentów handlowych i świadectw zdrowia, identyfikacji, gromadzenia i przewozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz identyfikowalności

1. W odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych podmioty zapewniają:

a) ich zgodność z wymogami dotyczącymi gromadzenia, przewozu i identyfikowalności, określonymi w załączniku VIII rozdział I i II;

b) dołączanie do nich, na czas przewozu, dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia, zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział III.

2. Podmioty wysyłające, przewożące lub odbierające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne prowadzą rejestr przesyłek i powiązanych dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział IV.

3. Podmioty muszą przestrzegać wymogów dotyczących znakowania określonych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku VIII rozdział V.

ROZDZIAŁ VI

REJESTRACJA I ZATWIERDZANIE PRZEDSIĘBIORSTW I ZAKŁADÓW

Artykuł 18

Wymogi dotyczące zatwierdzania jednego lub większej liczby przedsiębiorstw i zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu

Właściwy organ może zatwierdzić więcej niż jedno przedsiębiorstwo lub zakład, przeprowadzające czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu, pod warunkiem że ich układ oraz sposób przeprowadzania czynności na tych produktach w tych przedsiębiorstwach lub zakładach wyklucza przeniesienie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt pomiędzy tymi przedsiębiorstwami lub zakładami.

Artykuł 19

Wymogi dotyczące niektórych zatwierdzonych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa lub zakłady zatwierdzone przez właściwy organ zapewniają ich zgodność z wymogami określonymi w następujących rozdziałach załącznika IX do niniejszego rozporządzenia, o ile w tych przedsiębiorstwach i zakładach prowadzone są działania, o których mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) rozdział I, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzają karmę dla zwierząt domowych, jak określono w art. 24 ust. 1 lit. e) wspomnianego rozporządzenia;

b) rozdział II, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. i) wspomnianego rozporządzenia, a także o ile przeprowadzają na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego, po ich zebraniu, następujące czynności, o których jest mowa w art. 24 ust. 1 lit. h) tego rozporządzenia:

(i) sortowanie;

(ii) dzielenie;

(iii) chłodzenie;

(iv) zamrażanie,

(v) solenie,

(vi) konserwacja w drodze innych procesów;

(vii) usuwanie skór i skórek lub materiału szczególnego ryzyka;

(viii) czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego prowadzone zgodnie z wymogami określonymi w przepisach weterynaryjnych UE;

(ix) oczyszczanie lub pasteryzacja produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przekształcenia w biogaz lub do kompostowania, przed takim przekształceniem lub kompostowaniem w innym przedsiębiorstwie lub zakładzie zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia;

(x) przesiewanie;

(xi) [1] procesy przejścia fazowego materiałów kategorii 3, takie jak:

— termokoagulacja krwi,

— wirowanie krwi,

— metody kontenerowe określone w rozdziale V załącznika IX,

— hydroliza kopyt, szczeciny, piór i sierści,

przeznaczone do przetwarzania metodami przetwarzania określonymi w niniejszym rozporządzeniu;

c) rozdział III, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty pochodne przeznaczone do określonych celów, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. j) wspomnianego rozporządzenia;

d) [2] rozdział V, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują w gospodarstwie produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. h) lub i) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że nieprzetworzone produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego są następnie usuwane zgodnie z art. 4 wspomnianego rozporządzenia;

e) [3] jeżeli czynności, o których mowa w lit. b) ppkt (i)–(vii) i ppkt (xi), mają miejsce na terenie zatwierdzonego przedsiębiorstwa lub zakładu, o którym mowa w art. 26 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i w którym powstały te materiały, właściwy organ może zezwolić na taką czynność bez rejestracji zgodnie z art. 23 lub zatwierdzenia zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. h) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego są przechowywane, transportowane i usuwane lub wykorzystywane jako nieprzetworzone produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

Artykuł 20

Wymogi dotyczące niektórych zarejestrowanych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

1. Podmioty prowadzące zarejestrowane zakłady lub przedsiębiorstwa bądź inne zarejestrowane podmioty prowadzą wszelkie czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktach pochodnych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku IX rozdział IV.

2. Zarejestrowane podmioty przewożące produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne (z wyjątkiem przewozu pomiędzy różnymi lokalami tego samego podmiotu) muszą w szczególności przestrzegać warunków określonych w załączniku IX rozdział IV pkt 2.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) zatwierdzonych podmiotów przewożących produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne w ramach działalności pomocniczej;

b) podmiotów zarejestrowanych w celu prowadzenia działalności transportowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005.

4. Właściwy organ może zwolnić następujące podmioty z obowiązku powiadamiania, o którym mowa w art. 23 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) podmioty wytwarzające trofea łowieckie lub inne preparaty, o których mowa w rozdziale VI załącznika XIII do niniejszego rozporządzenia, do celów prywatnych lub niekomercyjnych, bądź przeprowadzające na nich czynności;

b) podmioty zajmujące się usuwaniem próbek badawczych i diagnostycznych lub przeprowadzające czynności na takich próbkach w celach edukacyjnych;

c) podmioty transportujące suche i niepoddane obróbce wełnę i sierść, pod warunkiem że są one zamknięte w bezpiecznym opakowaniu oraz wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne do zastosowań poza łańcuchem paszowym lub do zakładu przeprowadzającego działania pośrednie w warunkach, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych;

d) podmioty wykorzystujące niewielkie ilości materiałów kategorii 2 i 3, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, lub ich produktów pochodnych, w celu bezpośredniej dostawy produktów w obrębie regionu do użytkowników końcowych, na rynku lokalnym lub do lokalnych zakładów detalicznych, jeżeli właściwy organ uzna, że taka działalność nie powoduje zagrożenia rozprzestrzenianiem poważnej choroby zakaźnej na ludzi lub zwierzęta; przepisy niniejszej litery nie mają zastosowania w przypadku, gdy materiały te są wykorzystywane do karmienia zwierząt innych niż zwierzęta futerkowe.

e) użytkowników nawozów organicznych lub polepszaczy gleby w miejscach, w których nie trzyma się zwierząt gospodarskich;

f) podmioty zajmujące się nawozami organicznymi lub polepszaczami gleby i ich dystrybucją wyłącznie w opakowaniach detalicznych gotowych do sprzedaży, o wadze nieprzekraczającej 50 kg, do zastosowań poza łańcuchem żywnościowym i paszowym.

Artykuł 20a

Wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów w państwach członkowskich

Właściwy organ państwa członkowskiego zapewnia, aby aktualne wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) były sporządzone zgodnie ze specyfikacjami technicznymi opublikowanymi na stronie internetowej Komisji (⁵³);

b) były wprowadzone do systemu TRACES albo dostępne za pomocą systemu TRACES najpóźniej od dnia 31 października 2021 r.

ROZDZIAŁ VII

WPROWADZANIE DO OBROTU

Artykuł 21

Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych

1. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych, w myśl art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących wymogów, określonych w załączniku X do niniejszego rozporządzenia:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania i wprowadzania do obrotu, określone w rozdziale I;

b) wymogi szczegółowe dotyczące przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, określone w rozdziale II;

c) wymogi dotyczące niektórych rodzajów karmy dla ryb i przynęt stosowanych w połowach, określone w załączniku III.

2. Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu (z wyjątkiem przywozu) mleka, produktów na bazie mleka i produktów pochodnych mleka zaklasyfikowanych jako materiał kategorii 3 zgodnie z art. 10 lit. e), f) i h) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które nie zostały przetworzone zgodnie z wymogami ogólnymi określonymi w załączniku X rozdział II sekcja 4 część I do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że materiały te spełniają wymogi dotyczące odstępstwa w odniesieniu do wprowadzania do obrotu mleka przetworzonego zgodnie z normami krajowymi, które to odstępstwo przewidziano w części II tej samej sekcji.

3. Transport olejów z ryb i mączki rybnej z materiałów kategorii 3 do produkcji materiału paszowego, innych niż przywożone z państwa trzeciego, z zatwierdzonego zakładu przetwórczego produkcji mączki rybnej i oleju z ryb do wytwórni pasz, zarejestrowanej lub zatwierdzonej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 i zatwierdzonej zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 183/2005 w innym państwie członkowskim, w celu detoksykacji zgodnie z procesami, o których mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/786, odbywa się zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale VII załącznika VIII.

Artykuł 22

Wprowadzanie do obrotu i stosowanie nawozów organicznych i polepszaczy gleby

1. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia, dotyczących wprowadzania do obrotu (z wyjątkiem przywozu) nawozów organicznych i polepszaczy gleby oraz stosowania tych produktów, w szczególności ich stosowania w glebie, w myśl art. 15 ust. 1 lit. i) oraz art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Nie podlega żadnym warunkom dotyczącym zdrowia zwierząt wprowadzanie do obrotu:

a) guana dzikich ptaków morskich, zebranego w Unii lub przywiezionego z państw trzecich;

b) gotowych do sprzedaży podłoży uprawowych, innych niż przywiezione o zawartości mniej niż:

(i) 5 % objętości produktów pochodnych materiału kategorii 3 lub materiału kategorii 2 innego niż przetworzony obornik;

(ii) 50 % objętości przetworzonego obornika.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dany nawóz organiczny lub polepszacz gleby wytworzony z mączki mięsno-kostnej uzyskanej z materiału kategorii 2 lub z przetworzonego białka zwierzęcego ma być stosowany w glebie, wydaje zezwolenie na składnik lub składniki, które mają być zmieszane z tymi materiałami, zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, według kryteriów określonych w załączniku XI rozdział II sekcja 1 pkt 3 do niniejszego rozporządzenia.

4. W drodze odstępstwa od art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i państwa członkowskiego przeznaczenia, które graniczą ze sobą, mogą zezwolić na przesyłanie obornika pomiędzy gospodarstwami znajdującymi się w regionach granicznych tych państw członkowskich pod warunkiem spełnienia odpowiednich wymogów w zakresie opanowywania wszelkich ewentualnych zagrożeń dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, np. obowiązków zaangażowanych podmiotów w zakresie prowadzenia odpowiednich rejestrów, które to wymogi są określone w umowie dwustronnej.

5. Zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 w razie potrzeby właściwe organy państw członkowskich zachęcają do opracowania, upowszechniania i stosowania krajowych podręczników dobrych praktyk rolnych w zakresie stosowania w glebie nawozów organicznych i polepszaczy gleby.

Artykuł 23

Produkty pośrednie

1. Produkty pośrednie przywożone do UE lub przewożone w tranzycie przez jej terytorium muszą spełniać warunki w zakresie opanowywania ewentualnego zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, określone w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

2. Produkty pośrednie transportowane do przedsiębiorstwa lub zakładu, o którym mowa w załączniku XII pkt 3 do niniejszego rozporządzenia, mogą podlegać czynnościom bez dalszych ograniczeń przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu, pod warunkiem że:

a) dane przedsiębiorstwo lub zakład są odpowiednio wyposażone do przyjmowania produktów pośrednich w sposób zapobiegający przenoszeniu chorób zaraźliwych dla ludzi lub zwierząt;

b) produkty pośrednie nie stanowią zagrożenia zakażeniem chorobami przenoszonymi na ludzi lub zwierzęta dzięki ich oczyszczeniu lub innej obróbce, której poddano produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim, dzięki odpowiedniemu stężeniu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim lub dzięki zastosowaniu odpowiednich środków bezpieczeństwa biologicznego przy przeprowadzaniu czynności na produktach pośrednich;

c) dane przedsiębiorstwo lub zakład rejestrują ilości otrzymanych materiałów oraz, we właściwych przypadkach, ich kategorię, a także przedsiębiorstwo, zakład lub podmiot, do którego dane przedsiębiorstwo lub zakład dostarczają swoje produkty oraz

d) niewykorzystane produkty pośrednie lub inne nadwyżki materiałów z danego przedsiębiorstwa lub zakładu, np. produkty przeterminowane, są usuwane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

3. Podmiot prowadzący przedsiębiorstwo lub zakład przeznaczenia produktów pośrednich bądź jego właściciel, lub ich przedstawiciel, stosuje lub wysyła produkty pośrednie wyłącznie w celu ich stosowania do wytwarzania zgodnie z definicją produktów pośrednich w pkt 35 załącznika I.

Artykuł 24

Karma dla zwierząt domowych i inne produkty pochodne

1. Zakazuje się stosowania materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. a), b), d) i e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, do produkcji produktów pochodnych, które są przeznaczone do spożywania przez ludzi lub zwierzęta lub stosowania u nich, z wyjątkiem produktów pochodnych, o których mowa w art. 33 i 36 tego rozporządzenia.

2. Jeśli dany produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego lub produkt pochodny może być stosowany do skarmiania zwierząt gospodarskich lub do innych celów, o których mowa w art. 36 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, to przy jego wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) należy przestrzegać szczegółowych wymogów dotyczących przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia, o ile w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia nie określono szczegółowych wymogów dla takich produktów.

3. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) karmy dla zwierząt domowych, o której mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i II do niniejszego rozporządzenia.

4. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów pochodnych, o których mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i rozdziały od III do XII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ VIII

PRZYWÓZ, TRANZYT I WYWÓZ

Artykuł 25

Przywóz, tranzyt i wywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Zabroniony jest przywóz do UE i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego:

a) nieprzetworzony obornik;

b) niepoddane obróbce pióra i części piór oraz pierze;

c) wosk pszczeli w postaci plastrów miodu.

2. Przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów nie podlega żadnym ograniczeniom dotyczącym zdrowia zwierząt:

a) wełna i sierść poddane praniu fabrycznemu lub innej obróbce zapewniającej eliminację wszelkich niedopuszczalnych zagrożeń;

b) futra poddane suszeniu przez okres przynajmniej dwóch dni w temperaturze otoczenia wynoszącej 18 °C i w wilgotności wynoszącej 55 %.

c) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie i poddane praniu fabrycznemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w szeregu kąpieli zawierających wodę, mydło oraz wodorotlenek sodu lub wodorotlenek potasu;

d) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i poddane obróbce co najmniej jedną z poniższych metod:

– depilacji chemicznej za pomocą wapna gaszonego lub siarczku sodu,

– fumigacji w formaldehydzie w hermetycznie zamkniętym pomieszczeniu przez co najmniej 24 godziny,

– szorowaniu przemysłowemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w rozpuszczalnym w wodzie detergencie o temperaturze 60–70°C,

– przechowywanie, które może obejmować czas transportu, w temperaturze 37°C przez osiem dni, 18°C przez 28 dni lub 4°C przez 120 dni;

e) wełna i sierść, suche i zamknięte w bezpiecznym opakowaniu, wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, przeznaczone do wysłania do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i spełniające wszystkie z następujących wymogów:

(i) zostały wyprodukowane co najmniej 21 dni przed datą wprowadzenia do Unii oraz były przechowywane w państwie trzecim lub jego regionie, które:

– jest wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 i upoważnione do przywozu do Unii świeżego mięsa przeżuwaczy, które nie jest objęte dodatkowymi gwarancjami A i F ustanowionymi w tym rozporządzeniu,

– jest wolne od pryszczycy oraz – w przypadku wełny i sierści owiec i kóz – od ospy owiec i kóz, zgodnie z podstawowymi kryteriami ogólnymi określonymi w załączniku II do dyrektywy 2004/68/WE;

(ii) są opatrzone deklaracją importera, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XV rozdział 21;

(iii) zostały przedstawione przez podmiot jednemu z zatwierdzonych punktów kontroli granicznej określonych w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, gdzie zostały poddane z zadowalającym wynikiem kontroli dokumentacji przeprowadzonej zgodnie z art. 4 ust. 3 dyrektywy 97/78/WE.

3. Przy przywozie do UE i tranzycie przez jej terytorium niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w myśl art. 41 ust. 3 i art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących szczegółowych wymogów, określonych w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia:

a) szczegółowe wymogi określone w rozdziale I tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu materiału kategorii 3 oraz produktów pochodnych do zastosowań w łańcuchu paszowym, innych niż do produkcji karmy dla zwierząt domowych lub żywienia zwierząt futerkowych;

b) szczegółowe wymogi określone w rozdziale II tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt gospodarskich.

4. Zasady określone w załączniku XIV rozdział V mają zastosowanie do wywozu z Unii produktów pochodnych określonych w tym rozdziale.

Artykuł 26

Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz wywóz niektórych materiałów kategorii1

Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz na wywóz skór i skórek uzyskanych od zwierząt poddanych nielegalnym zabiegom zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. d) dyrektywy 96/22/WE lub nielegalnemu leczeniu zgodnie z jego definicją w art. 2 lit. b) dyrektywy 96/23/WE, a także wnętrzności przeżuwaczy, z treścią lub bez, oraz kości i produktów z kości zawierających kręgosłup i czaszkę, pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

a) materiały te nie mogą być materiałami kategorii 1 pozyskanymi z jakichkolwiek wymienionych poniżej zwierząt:

(i) zwierzęta podejrzane o zakażenie TSE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 999/2001;

(ii) zwierzęta, u których obecność TSE potwierdzono urzędowo;

(iii) zwierzęta uśmiercone w związku ze zwalczaniem TSE;

b) materiały te nie mogą być przeznaczone do żadnego z następujących zastosowań:

(i) skarmianie;

(ii) stosowanie w glebie na terenie, z którego pozyskuje się paszę dla zwierząt gospodarskich;

(iii) produkcja:

– produktów kosmetycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 1 dyrektywy 76/768/EWG;

– wyrobów medycznych aktywnego osadzania zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 90/385/EWG;

– wyrobów medycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 93/42/EWG;

– wyrobów medycznych używanych do diagnostyki in vitro zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 98/79/WE;

– weterynaryjnych produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/82/WE;

– produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/83/WE;

c) materiały te muszą być przywożone z etykietami i muszą spełniać szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określonych w załączniku XIV rozdział IV sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia;

d) materiały te muszą być przywożone w sposób zgodny z wymogami dotyczącymi certyfikacji dla celów sanitarnych, ustanowionymi w ustawodawstwie krajowym.

Artykuł 27

Przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych zawierających produkty pochodne lub produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w tym produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 25 ust. 1, na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Warunki takie obejmują przynajmniej co następuje:

a) na wprowadzenie przesyłki musi uprzednio wyrazić zgodę właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia oraz

b) przesyłka musi być przesyłana bezpośrednio z punktu wprowadzenia na terytorium UE do upoważnionego użytkownika.

2. (uchylony).

3. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach badawczych lub diagnostycznych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących usuwania próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 28

Przywóz i tranzyt próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek handlowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 1 do niniejszego rozporządzenia.

2. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach handlowych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących przeprowadzania czynności na próbkach handlowych i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia.

3. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt przedmiotów wystawowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami dotyczącymi przedmiotów wystawowych, określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 3.

4. Podmioty przeprowadzające czynności na przedmiotach wystawowych są zobowiązane do przestrzegania warunków dotyczących pakowania przedmiotów wystawowych, przeprowadzania na nich czynności i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 3 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 29

Szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej

1. Właściwy organ udziela zezwolenia na szczególne przemieszczenia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z terytorium Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, bezpośrednio lub przez inne państwo trzecie, transportem drogowym lub kolejowym przez terytorium UE, pomiędzy zatwierdzonymi punktami kontroli granicznej UE wymienionymi w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) przesyłka plombowana jest plombą oznaczoną numerem seryjnym w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE przez służby weterynaryjne właściwego organu;

b) (uchylona);

c) (uchylona);

d) (uchylona).

2. (uchylony).

3. (uchylony).

Artykuł 29a

Szczególne wymogi dotyczące tranzytu przez terytorium Chorwacji produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich

1. Przemieszczanie przez terytorium UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, transportem drogowym bezpośrednio między punktem kontroli granicznej w miejscowości Nova Sela a punktem kontroli granicznej w miejscowości Ploče, jest dozwolone pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

a) przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe;

b) (uchylona);

c) (uchylona);

d) (uchylona).

2. (uchylony).

3. (uchylony).

Artykuł 30

Wykaz przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich

Wykazy przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich wprowadza się do systemu TRACES zgodnie ze specyfikacją techniczną publikowaną przez Komisję na jej stronach internetowych.

Wykazy te podlegają regularnej aktualizacji.

Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do szczególnych przemieszczeń przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, o których mowa w art. 29, oraz do przemieszczeń przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, o których mowa w art. 29a.

Artykuł 31

Wzory świadectw zdrowia i deklaracji dotyczących przywozu i tranzytu

Do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, przeznaczonych do przywozu do UE lub tranzytu przez jej terytorium, dołącza się świadectwa zdrowia i deklaracje zgodne ze wzorami przedstawionymi w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia, w miejscach wprowadzenia na terytorium UE, gdzie odbywają się kontrole weterynaryjne, w myśl dyrektywy 97/78/WE.

ROZDZIAŁ IX

KONTROLE URZĘDOWE

Artykuł 32

Kontrole urzędowe

1. Właściwy organ podejmuje niezbędne środki w celu kontroli całego łańcucha gromadzenia, przewozu, stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

Środki takie realizowane są zgodnie z zasadami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

2. Kontrole urzędowe, o których mowa w ust. 1, obejmują kontrole prowadzenia rejestrów i innych dokumentów wymaganych w myśl przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Właściwy organ przeprowadza następujące kontrole urzędowe, o których mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia:

a) kontrole urzędowe w zakładach przetwórczych, określone w rozdziale I;

b) kontrole urzędowe innych działań obejmujących czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, określone w rozdziale III sekcje 1–9.

4. Właściwy organ przeprowadza kontrole plomb na przesyłkach produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych.

W przypadku gdy właściwy organ nakłada plombę na tego rodzaju przesyłkę przewożoną do miejsca przeznaczenia, informuje o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia.

5. Właściwy organ sporządza wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z formatem określonym w załączniku XVI rozdział II do niniejszego rozporządzenia.

6. Na wniosek złożony przez podmiot, właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia podejmuje decyzję w zakresie przyjęcia lub odrzucenia niektórych materiałów kategorii 1 i kategorii 2 oraz mączki mięsno-kostnej lub tłuszczu zwierzęcego uzyskanego z materiałów kategorii 1 i kategorii 2 w ciągu 20 dni kalendarzowych od dnia otrzymania takiego wniosku, pod warunkiem że został on złożony w jednym z języków urzędowych tego państwa członkowskiego.

7. Podmioty składają wnioski o zezwolenia, o których mowa w ust. 6, zgodnie ze standardowym formatem określonym w rozdziale III sekcja 10 w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia, za pośrednictwem systemu TRACES.

Artykuł 33

Ponowne zatwierdzenie zakładów i przedsiębiorstw po zatwierdzeniu tymczasowym

1. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 3 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 lub kategorii 2 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 3 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 3 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 2 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 2 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 2 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ X

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 34

Ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, ze względów ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt

Właściwy organ może zakazać wprowadzenia do obrotu lub ograniczyć wprowadzanie do obrotu wymienionych poniżej produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych ze względów ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt wyłącznie w myśl zasad ustanowionych w prawodawstwie UE, w szczególności ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu:

a) przetworzone białko zwierzęce i inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia;

b) karma dla zwierząt domowych i niektóre inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia;

c) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne przywożone do UE lub przewożone tranzytem przez jej terytorium, jak określono w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 35

Uchylenie

1. Następujące akty prawne tracą moc:

a) rozporządzenie (WE) nr 811/2003;

b) decyzja 2003/322/WE;

c) decyzja 2003/324/WE;

d) rozporządzenie (WE) nr 878/2004;

e) decyzja 2004/407/WE;

f) rozporządzenie (WE) nr 79/2005;

g) rozporządzenie (WE) nr 92/2005;

h) rozporządzenie (WE) nr 181/2006;

i) rozporządzenie (WE) nr 197/2006;

j) rozporządzenie (WE) nr 1192/2006;

(k) rozporządzenie (WE) nr 2007/2006.

2. Odesłania do uchylonych aktów traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Środki przejściowe

1. W okresie przejściowym, trwającym do dnia 31 grudnia 2011 r., podmioty mogą wprowadzać do obrotu nawozy organiczne i polepszacze gleby, wyprodukowane przed dniem 4 marca 2011 r. zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1774/2002 i (WE) nr 181/2006:

a) pod warunkiem że są one wytworzone z jednego z następujących produktów:

(i) mączka mięsno-kostna uzyskana z materiału kategorii 2;

(ii) przetworzone białko zwierzęce;

b) nawet jeśli nie zostały one zmieszane ze składnikiem w celu wykluczenia stosowania tej mieszaniny do celów paszowych.

2. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 stycznia 2012 r. zezwala się nadal na przywóz do UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, którym towarzyszy świadectwo zdrowia, deklaracja lub dokument handlowy, wypełnione i podpisane zgodnie z odpowiednim wzorem ustanowionym w załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, pod warunkiem że wspomniane świadectwa, deklaracje lub dokumenty zostały wypełnione i podpisane przed dniem 30 listopada 2011 r.

3. (skreślony).

Artykuł 37

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 4 marca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 6 ust. 1 akapit drugi, art. 6 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 11 ust. 2 akapit drugi, art. 15 ust. 1 lit. b), d), e), h) i i) oraz art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 4 lit. a), b) i c) oraz art. 19 ust. 4 akapit drugi, art. 20 ust. 10 i 11, art. 21 ust. 5 i 6, art. 22 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 27 lit. a), b), c) i e)–h) oraz art. 27 akapit drugi, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 40, art. 41 ust. 3 akapit pierwszy i trzeci, art. 42, art. 43 ust. 3, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 2, art. 48 ust. 2, ust. 7 lit. a) i ust. 8 lit. a) oraz art. 48 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (²), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 ustanowiono przepisy dotyczące ochrony zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w zakresie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i uzyskanych z nich produktów pochodnych. W rozporządzeniu tym określono okoliczności, w których należy usuwać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Ponadto w rozporządzeniu określono warunki, na których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być stosowane w paszach oraz do różnych innych celów, np. w kosmetykach, produktach leczniczych i do celów technicznych. Rozporządzenie zobowiązuje również podmioty do dokonywania wszelkich czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w przedsiębiorstwach i zakładach podlegających kontrolom urzędowym.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stanowi, że szczegółowe przepisy dotyczące dokonywania czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, np. norm przetwarzania, warunków higienicznych oraz formatu dokumentów poświadczających dołączanych do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych dla zapewnienia identyfikowalności, mają być przyjmowane w drodze środków wykonawczych.

(3) Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinny być określone mając na uwadze osiągnięcie celów rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, w szczególności zrównoważonego stosowania materiałów pochodzenia zwierzęcego, a także wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii Europejskiej.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 nie ma zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt dzikich, które nie są podejrzane o zakażenie chorobą przenoszoną na ludzi lub zwierzęta, ani też o to, że są dotknięte taką chorobą, z wyjątkiem zwierząt wodnych, wyładowanych w celach handlowych. Nie ma również zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt łownych, niezebranych po odłowie, zgodnie z dobrą praktyką łowiecką. W przypadku tego rodzaju produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, uzyskanych z odłowu, usuwanie powinno odbywać się w sposób zapobiegający przeniesieniu zagrożeń, zgodnie z odpowiednimi szczegółowymi praktykami łowieckimi oraz z dobrą praktyką łowiecką.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie wobec produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stosowanych do preparowania trofeów myśliwskich. Preparowanie tego rodzaju trofeów, a także preparowanie zwierząt i ich części z wykorzystaniem innych metod, np. plastynacji, powinno odbywać się w warunkach zapobiegających przeniesieniu zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie do odpadów gastronomicznych, o ile pochodzą one ze środków transportu międzynarodowego, a więc np. do materiałów pochodzących ze środków spożywczych podawanych na pokładzie samolotu lub statku przybywającego do Unii Europejskiej z państwa trzeciego. Odpady gastronomiczne są również objęte zakresem wspomnianego rozporządzenia, o jeśli są przeznaczone do celów paszowych, do przetworzenia zgodnie z jedną z metod przetwarzania dozwolonych niniejszym rozporządzeniem lub do przekształcenia na biogaz lub kompost. Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania skarmiania zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami gastronomicznymi. W związku z powyższym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009, odpady gastronomiczne mogą być przetwarzane i wykorzystywane, pod warunkiem że powstałe z nich produkty pochodne nie są stosowane do skarmiania takich zwierząt.

(7) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE podstawą zdefiniowania materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicja materiałów paszowych zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającym dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (³).

(8) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania wysyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych z gatunków podatnych z gospodarstw, przedsiębiorstw, zakładów i obszarów objętych ograniczeniami w związku z wystąpieniem poważnej choroby zakaźnej. W celu zapewnienia w UE wysokiego poziomu ochrony zdrowia zwierząt należy ustalić, że wykaz chorób zawarty w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych oraz w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (dalej zwanej „OIE”) jest wykazem poważnych chorób zakaźnych dla celów określenia zakresu wspomnianego zakazu.

(9) Ponieważ spalanie i współspalanie określonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego jako odpadów nie wchodzi w zakres dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (⁴), w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić właściwe przepisy służące zapobieganiu zagrożeniom dla zdrowia wynikającym z tego rodzaju działań, z uwzględnieniem możliwego wpływu na środowisko. Pozostałości spalania lub współspalania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być poddawane recyklingowi lub usuwane zgodnie z prawodawstwem UE dotyczącym ochrony środowiska, w szczególności ponieważ prawodawstwo to zezwala na stosowanie składnika fosforowego popiołów w nawozach oraz przekazywanie popiołów z kremacji zwierząt domowych ich właścicielom.

(10) Zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (⁵) produkty pochodzenia zwierzęcego lub środki spożywcze zawierające takie produkty mogą być usuwane wyłącznie na składowiska odpadów, o ile zostały one przetworzone zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (⁶) w celu ograniczenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

(11) Usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wraz ze ściekami powinno być zabronione, ponieważ ścieki nie podlegają wymogom zapewniającym odpowiedni poziom kontroli zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Należy podjąć odpowiednie kroki w celu przeciwdziałania niedopuszczalnym zagrożeniom wynikającym z przypadkowego usunięcia płynnych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. przy myciu podłóg i urządzeń stosowanych przy przetwarzaniu.

(12) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (⁷) ustanowiono pewne środki ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Artykuł 2 ust. 2 lit. b) wspomnianej dyrektywy stanowi, że niektóre materiały są wyłączone z zakresu tej dyrektywy w zakresie, w jakim są one objęte innymi aktami prawodawstwa UE; dotyczy to m.in. produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁸), z wyjątkiem produktów przeznaczonych do spalenia jako odpady, usunięcia na składowisko odpadów lub wykorzystania w wytwórni biogazu lub kompostowni. Wspomniane rozporządzenie jest obecnie uchylone i zostało zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 od dnia 4 marca 2011 r. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE procesy, w toku których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne są przekształcane w biogaz lub kompostowane, powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia, określonymi w tymże rozporządzeniu, a także w przepisach dotyczących ochrony środowiska naturalnego, ustanowionymi w dyrektywie 2008/98/WE.

(13) Właściwy organ danego państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w biogaz lub ich kompostowania na podstawie walidacji według zharmonizowanego wzoru. W takim przypadku powinno być możliwe wprowadzanie pozostałości fermentacyjnych i kompostu do obrotu w całej Unii Europejskiej. Ponadto właściwy organ państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na określone parametry dotyczące niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. odpadów gastronomicznych i ich mieszanin z niektórymi innymi materiałami, które przekształca się w biogaz lub poddaje kompostowaniu. Ponieważ zezwolenia takie nie są wydawane zgodnie ze zharmonizowanym wzorem, pozostałości fermentacyjne i kompost powinny być wprowadzane do obrotu wyłącznie w państwie członkowskim, w którym zezwolono na takie parametry.

(14) Dla uniknięcia zanieczyszczenia żywności czynnikami chorobotwórczymi przedsiębiorstwa lub zakłady przetwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny prowadzić swą działalność w obiektach oddzielonych od rzeźni lub innych przedsiębiorstw, gdzie przetwarzane są środki spożywcze, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁹), chyba że przetwarzanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach zatwierdzonych przez właściwy organ w celu zapobieżenia przenoszeniu zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt do przedsiębiorstw przetwarzających żywność.

(15) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (¹⁰) zobowiązuje się państwa członkowskie do prowadzenia corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE). Wspomniane programy monitorowania powinny obejmować również ciała zwierząt stosowane do skarmiania niektórych gatunków w celu wspierania różnorodności biologicznej – w zakresie, w jakim jest to niezbędne, aby programy te zapewniały wystarczający zasób informacji o występowaniu TSE w danym państwie członkowskim.

(16) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zezwala na skarmianie zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków żyjących w ich własnym siedlisku niektórymi materiałami kategorii 1 w celu wspierania różnorodności biologicznej. Skarmianie takie powinno być dozwolone w odniesieniu do niektórych gatunków mięsożernych, o których mowa w dyrektywie Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (¹¹), oraz w odniesieniu do niektórych gatunków ptaków drapieżnych, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (¹²) w celu uwzględnienia naturalnego zachowania żywieniowego tych gatunków.

(17) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 wprowadzono procedurę dopuszczenia alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych. Metody takie mogą być dopuszczane przez Komisję po otrzymaniu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanego „EFSA”). Dla ułatwienia oceny wniosków przez EFSA należy określić standardowy format, stanowiący dla wnioskodawców ilustrację materiałów dowodowych, które należy przedłożyć. Zgodnie z traktatami powinna istnieć możliwość przedstawiania wniosków o stosowanie alternatywnych metod w językach urzędowych Unii Europejskiej, określonych w rozporządzeniu Rady EWG nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (¹³).

(18) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającym wymagania dotyczące higieny pasz (¹⁴) podmioty działające na rynku pasz, inne niż producenci pierwotni, są zobowiązane do zachowania określonych warunków higieny w czasie przechowywania i transportu pasz. Ponieważ warunki te pozwalają na ograniczenie w równoważnym stopniu ewentualnych zagrożeń, mieszanki paszowe uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia dotyczącym przechowywania i transportu.

(19) W celu wspierania nauki i badań, a także w celu zapewnienia najlepszego możliwego wykorzystania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w diagnostyce chorób u ludzi i zwierząt, właściwy organ powinien być upoważniony do określania warunków dotyczących próbek tego rodzaju materiałów, wykorzystywanych w celach badawczych, edukacyjnych i diagnostycznych. Zasad takich nie powinno się jednak określać w odniesieniu do próbek czynników chorobotwórczych, w odniesieniu do których obowiązują szczególne zasady określone w dyrektywie Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG (¹⁵).

(20) Dyrektywą 97/78/WE zwolniono z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone na wystawy, pod warunkiem że nie są one przeznaczone do sprzedaży, a także produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do określonych badań lub analiz. Dyrektywa ta pozwala na przyjęcie środków wykonawczych w odniesieniu do wymienionych zwolnień. W niniejszym rozporządzeniu należy określić odpowiednie warunki przywozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na wystawy oraz do określonych badań i analiz w celu wykluczenia możliwości rozprzestrzeniania niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu takich produktów do UE. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE oraz umożliwienia podmiotom działania w warunkach pewności prawnej należy w niniejszym rozporządzeniu określić wspomniane powyżej warunki oraz przepisy wykonawcze do dyrektywy 97/78/WE.

(21) Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny po ich zgromadzeniu być poddawane dalszym czynnościom w warunkach wykluczających możliwość przeniesienia niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Przedsiębiorstwa i zakłady, w których prowadzone są niektóre działania przed poddaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego dalszemu przetwarzaniu, powinny być budowane i eksploatowane w sposób zapobiegający przeniesieniu wspomnianych zagrożeń. Powinno się to odnosić również do przedsiębiorstw lub zakładów, w których prowadzone są czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym UE, z wyjątkiem czynności podejmowanych w ramach działalności leczniczej prywatnych lekarzy weterynarii.

(22) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 podmioty powinny zapewnić identyfikowalność produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych na wszystkich etapach łańcucha produkcji, stosowania i usuwania, tak aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń rynku wewnętrznego związanych z przypadkami wystąpienia rzeczywistych lub potencjalnych zagrożeń zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. Identyfikowalność powinny zatem zapewnić nie tylko podmioty zajmujące się wytwarzaniem, gromadzeniem lub transportem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, lecz również podmioty zajmujące się usuwaniem takich produktów lub produktów pochodnych poprzez ich spalanie bądź współspalanie w charakterze odpadów lub usuwanie na składowiska odpadów.

(23) Kontenery i środki transportu stosowane do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być utrzymywane w czystości, aby zapobiec zanieczyszczeniu. W przypadku gdy są one przeznaczone do transportu konkretnego materiału, np. płynnego produktu ubocznego pochodzenia zwierzęcego, który nie stanowi niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia, podmioty mogą dostosować środki podejmowane dla zapobieżenia zanieczyszczeniu do rzeczywistego poziomu zagrożenia związanego z danym materiałem.

(24) Państwa członkowskie powinny być uprawnione do zobowiązania podmiotów do stosowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES), wprowadzonego decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniającą decyzję 92/486/EWG (¹⁶) (dalej zwanego „systemem TRACES” ), w celu udowodnienia dotarcia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych do miejsca przeznaczenia. W innym wypadku dowód dotarcia przesyłki powinien być przedstawiany w postaci czwartego egzemplarza dokumentu handlowego, odsyłanego do producenta. Po pierwszym roku wdrażania niniejszego rozporządzenia należy ocenić doświadczenia wynikające ze stosowania opisanych dwóch alternatywnych sposobów.

(25) W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 określono pewne parametry obróbki tłuszczów wytopionych, oleju z ryb oraz produktów jajecznych, zapewniające odpowiednią kontrolę ewentualnych zagrożeń dla zdrowia w sytuacjach, w których produkty te są stosowane do celów innych niż spożycie przez ludzi. Należy zatem dopuścić stosowanie tych parametrów jako alternatywy wobec określonych w niniejszym rozporządzeniu sposobów obróbki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

(26) Siara i produkty z siary powinny pochodzić ze stad bydła wolnych od określonych chorób, o których mowa w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹⁷).

(27) Należy zaktualizować odesłania do: dyrektywy Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów kosmetycznych (¹⁸), dyrektywy Rady 96/22/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß-agonistycznym (¹⁹) oraz dyrektywy 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (²⁰), a także odesłanie do dyrektywy Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (²¹) w przepisach zdrowotnych dotyczących handlu nieprzetworzonym obornikiem.

(28) Czynności na niektórych pochodzących z przywozu materiałach do produkcji karmy dla zwierząt domowych oraz stosowanie takich materiałów powinno odbywać się w warunkach odpowiednich do zagrożeń, jakie mogą stanowić takie materiały. W szczególności należy ustanowić przepisy dotyczące bezpiecznego kierowania takich materiałów do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia, gdzie są one, podobnie jak materiał kategorii 3, włączane do karmy dla zwierząt domowych. W odniesieniu do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia właściwy organ powinien być uprawniony do udzielania zezwolenia na przechowywanie przywiezionych materiałów wraz z materiałami kategorii 3, pod warunkiem zapewnienia identyfikowalności materiałów przywiezionych.

(29) W rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 jest mowa o niektórych produktach pochodnych, które mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z wymogami ustanowionymi w określonych innych przepisach prawa UE. Akty te określają również warunki przywozu, gromadzenia i przemieszczania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w celu wytwarzania takich produktów pochodnych. Niemniej jednak rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie w sytuacjach, w których wspomniane inne przepisy prawa UE nie określają warunków dotyczących zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, które mogą wiązać się z takimi materiałami. Ponieważ nie określono takich warunków w odniesieniu do materiałów, które poddano pewnym etapom przetwarzania, zanim spełniły one warunki wprowadzenia do obrotu zgodnie z wspomnianymi innymi przepisami prawa UE, warunki takie powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. W szczególności należy ustanowić warunki przywozu takich materiałów i dokonywania czynności na nich wewnątrz UE w zgodzie ze ścisłymi wymogami dotyczącymi kontroli i dokumentacji, aby zapobiec ewentualnym zagrożeniom dla zdrowia, jakie mogą wiązać się z takimi materiałami.

(30) W szczególności należy określić w niniejszym rozporządzeniu odpowiednie warunki dotyczące ochrony zdrowia w odniesieniu do materiałów stosowanych w produkcji produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (²²), weterynaryjnych produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (²³), wyrobów medycznych – zgodnie z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (²⁴), wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro – zgodnie z dyrektywą 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro (²⁵), wyrobów medycznych aktywnego osadzania – zgodnie z dyrektywą Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania (²⁶), lub odczynników laboratoryjnych („produkty gotowe”). Jeśli zagrożenia związane z takimi materiałami są ograniczone dzięki oczyszczaniu, odpowiedniemu stężeniu w produkcie lub zastosowaniu odpowiednich warunków przy dokonywaniu czynności na takich materiałach lub ich usuwaniu, wówczas powinny obowiązywać jedynie wymogi rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i niniejszego rozporządzenia dotyczące identyfikowalności. W takim przypadku nie powinny mieć zastosowania wymogi dotyczące oddzielenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego różnych kategorii w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie wytwarzającym wspomniane produkty gotowe, ponieważ można wykluczyć dalsze stosowanie materiałów w innych celach, w szczególności dostanie się ich do żywności lub paszy, dzięki odpowiedniemu stosowaniu zasad przez podmiot pod nadzorem właściwego organu. Przesyłki takich materiałów przeznaczone do przywozu do Unii Europejskiej powinny podlegać kontrolom weterynaryjnym w punktach kontroli granicznej wprowadzenia zgodnie z dyrektywą 97/78/WE w celu upewnienia się, że produkty te spełniają wymogi wprowadzenia ich do obrotu w UE.

(31) Zgodnie z dyrektywą Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (²⁷), niektóre choroby, na które podatne są zwierzęta z rodziny koniowatych, podlegają obowiązkowi zgłaszania. Aby ograniczyć ryzyko przemieszczania tych chorób, produkty z krwi koniowatych, przeznaczone do celów innych niż pasze, np. produkty z krwi przeznaczone do wytwarzania weterynaryjnych produktów leczniczych, powinny być pozyskiwane od zwierząt koniowatych, które nie wykazują klinicznych objawów tych chorób.

(32) Wprowadzanie do obrotu świeżych skór i skórek w celach innych niż spożycie przez ludzi powinno być dopuszczalne, pod warunkiem że spełniają one warunki w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące świeżego mięsa, określone zgodnie z dyrektywą Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²⁸), ponieważ warunki te zapewniają odpowiednie ograniczenie ewentualnych zagrożeń dla zdrowia.

(33) Określone w niniejszym rozporządzeniu przepisy w zakresie zdrowia dotyczące wytwarzania i wprowadzania do obrotu trofeów myśliwskich i innych preparatów ze zwierząt, pozwalające na eliminację ewentualnych zagrożeń, powinny stanowić jedynie uzupełnienie przepisów o ochronie niektórych gatunków dzikich zwierząt, wprowadzonych rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (²⁹), ponieważ cel tego rozporządzenia jest inny. Preparaty anatomiczne ze zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, poddane procesowi takiemu jak plastynacja, który w równorzędnym stopniu eliminuje ewentualne zagrożenia, nie powinny podlegać ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt, co ma na celu ułatwienie stosowania takich preparatów, szczególnie w edukacji.

(34) Pszczele produkty uboczne, które mają być wprowadzone do obrotu, powinny być wolne od niektórych chorób, na które podatne są pszczoły, wymienionych w dyrektywie Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (³⁰).

(35) Parlament Europejski i Rada wezwały Komisję do określenia punktu końcowego w łańcuchu produkcji produktów oleochemicznych, poza którym nie podlegają już one wymogom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009. Decyzję dotyczącą punktu końcowego należy podjąć jak najszybciej po uzyskaniu wyników oceny tego, w jakim stopniu procesy oleochemiczne mogą ograniczyć potencjalne zagrożenia dla zdrowia związane z tłuszczami zwierzęcymi stanowiącymi materiały którejkolwiek kategorii, poddawanymi przetwarzaniu.

(36) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać odesłanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiającego wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (³¹) – w zakresie, w którym należy zezwolić tym krajom trzecim i innym terytoriom na przywóz niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, ponieważ zagrożenia ze strony tych produktów są te same, jak zagrożenia wynikające potencjalnie z przywozu żywych zwierząt lub świeżego mięsa.

(37) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE należy zamieścić odesłanie do dalszych wykazów państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz niektórych materiałów pochodzenia zwierzęcego, w celu ustalenia państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego danych gatunków, na podstawie podobnych kwestii dotyczących zagrożeń dla zdrowia. Wykazy takie ustanowiono w decyzji Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniającej decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (³²), rozporządzeniu Komisji (UE) nr 605/2010 z dnia 2 lipca 2010 r. ustanawiającym warunki dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wydawania świadectw weterynaryjnych przy wprowadzaniu do Unii Europejskiej mleka surowego i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³³), decyzji Komisji 2006/766/WE z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiającej wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa (³⁴), rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (³⁵) oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 119/2009 z dnia 9 lutego 2009 r. ustanawiającym wykaz krajów trzecich i ich części do celów przywozu do Wspólnoty i tranzytu przez jej terytorium mięsa dzikich zającowatych, niektórych dzikich ssaków lądowych oraz królików utrzymywanych w warunkach fermowych, a także stosowne wymagania w zakresie świadectw weterynaryjnych (³⁶).

(38) Ponieważ odpady z przemysłu fotograficznego, w którym stosowane są pewne produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, np. kręgosłupy bydlęce, stanowią zagrożenie nie tylko dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, ale również dla środowiska, odpady takie powinny być usuwane lub wywożone do państwa trzeciego, z którego pochodzą dane produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (³⁷).

(39) Zasady tranzytu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej przez terytorium Unii Europejskiej powinny zawierać odesłanie do wykazu punktów kontroli granicznej określonego w decyzji Komisji 2009/821/WE z dnia 28 września 2009 r. ustalającej wykaz zatwierdzonych punktów kontroli granicznej, ustanawiającej niektóre zasady kontroli przeprowadzanych przez ekspertów weterynaryjnych Komisji oraz ustanawiającej jednostki weterynaryjne w systemie TRACES (³⁸). Na potrzeby tego tranzytu należy stosować Wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu, określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającym procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (³⁹).

(40) Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić, że świadectwa zdrowia, które mają towarzyszyć przesyłkom produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych w miejscach wprowadzania do UE, w których odbywają się kontrole weterynaryjne, powinny być wydawane zgodnie z zasadami certyfikacji równoważnymi z zasadami określonymi w dyrektywie Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (⁴⁰).

(41) W celu zapewnienia spójności prawodawstwa UE kontrole urzędowe całego łańcucha produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych powinny być przeprowadzane zgodnie z ogólnymi postanowieniami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁴¹).

(42) Należy zatem ustanowić w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze dla rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

(43) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 ze skutkiem od dnia 4 marca 2011 r.

(44) W następstwie przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 przyjęto pewne akty wykonawcze, mianowicie rozporządzenie Komisji (WE) nr 811/2003 (⁴²) dotyczące zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego ryb, a także składowania lub spopielania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, decyzję Komisji 2003/322/WE (⁴³) dotyczącą karmienia pewnych ptaków padlinożernych pewnymi materiałami kategorii 1, decyzję Komisji 2003/324/WE (⁴⁴) o odstępstwie od zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego w odniesieniu do zwierząt futerkowych, rozporządzenie Komisji (WE) nr 79/2005 (⁴⁵) dotyczące mleka i produktów na bazie mleka, rozporządzenie Komisji (WE) nr 92/2005 (⁴⁶) o sposobach usuwania i wykorzystania, rozporządzenie Komisji (WE) nr 181/2006 (⁴⁷) dotyczące nawozów organicznych i dodatków do wzbogacania gleby innych niż nawóz naturalny, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1192/2006 (⁴⁸) dotyczące wykazów zatwierdzonych zakładów oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2007/2006 (⁴⁹) dotyczące przywozu i tranzytu niektórych produktów pośrednich kategorii 3.

(45) Ponadto w celu ustanowienia środków proporcjonalnych do ryzyka w odniesieniu do pewnych konkretnych zastosowań produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przyjęto pewne środki przejściowe, w szczególności rozporządzenie Komisji (WE) nr 878/2004 (⁵⁰) o przywozie pewnych materiałów kategorii 1 i 2 i obchodzeniu się z nimi, decyzję 2004/407/WE (⁵¹) o przywozie niektórych materiałów służących do produkcji żelatyny fotograficznej oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 197/2006 (⁵²) dotyczące obchodzenia się z wycofanymi środkami spożywczymi i ich usuwania.

(46) W celu dalszego uproszczenia przepisów UE dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z tym, o co wnosiła prezydencja Rady przy przyjmowaniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dokonano przeglądu wspomnianych przepisów wykonawczych i przejściowych. Powinny one obecnie zostać uchylone i w razie potrzeby zastąpione niniejszym rozporządzeniem w celu stworzenia spójnych ram prawnych dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych.

(47) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stosuje się od dnia 4 marca 2011 r., zatem niniejsze rozporządzenie również powinno stosować się od tej daty. Ponadto należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom dostosowanie się do nowych przepisów, a także wprowadzenie do obrotu niektórych produktów wytworzonych zgodnie z obowiązującymi przed wspomnianą datą przepisami UE w zakresie ochrony zdrowia oraz w celu utrzymania ciągłości przywozu po rozpoczęciu stosowania wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(48) Wprowadzanie do obrotu i wywóz niektórych produktów, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 878/2004, powinny nadal odbywać się zgodnie z przepisami krajowymi, ponieważ skala zagrożeń wiążących się z ograniczoną ilością materiałów, których to dotyczy, pozwala obecnie na stosowanie uregulowań na szczeblu krajowym do czasu ewentualnej harmonizacji w przyszłości. Do czasu przyjęcia, na podstawie dalszych dowodów, środków dotyczących gromadzenia i usuwania określonych ograniczonych ilości produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego z sektora detalicznego, właściwy organ powinien nadal mieć możliwość zezwalania na gromadzenie i usuwanie takich produktów innymi środkami, pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

(49) Zgodnie z postulatem Parlamentu Europejskiego przedstawionym przy wyrażaniu zgody na rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 przy pierwszym czytaniu, a także biorąc pod uwagę bardziej szczegółowe sugestie Parlamentu dotyczące pewnych kwestii technicznych, projekt niniejszego rozporządzenia przedstawiono w dniu 27 września 2010 r. Komisji ds. Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności Parlamentu Europejskiego w celu wymiany poglądów.

(50) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się środki wykonawcze:

a) w zakresie ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 przepisów dotyczących zdrowia publicznego i zdrowia i zwierząt w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych;

b) dotyczące niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w myśl art. 16 ust. 1 lit. e) i f) dyrektywy 97/78/WE.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w załączniku I.

Artykuł 3

Punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym niektórych produktów pochodnych

Następujące produkty pochodne mogą być wprowadzane do obrotu (z wyjątkiem przywozu) bez ograniczeń, w myśl art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) biodiesel spełniający wymogi dotyczące usuwania i wykorzystywania produktów pochodnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. b);

b) przetworzona karma dla zwierząt domowych spełniająca szczegółowe wymogi dotyczące przetworzonej karmy dla zwierząt domowych określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. a);

c) gryzaki dla psów spełniające szczegółowe wymogi dotyczące gryzaków dla psów określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. b);

d) skóry i skórki zwierząt kopytnych spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział V pkt C;

e) wełna i sierść, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt B;

f) pióra i pierze, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt C;

g) futro spełniające wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

h) olej z ryb przeznaczony do wytwarzania produktów leczniczych spełniający wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

i) benzyna i paliwa spełniające wymogi szczególne dla produktów pochodzących z wieloetapowego procesu katalitycznego służącego do produkcji paliw odnawialnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. c);

j) produkty oleochemiczne uzyskane z tłuszczów wytopionych, które spełniają wymogi określone w rozdziale XI załącznika XIII;

k) odnawialny olej napędowy, odnawialne paliwo do silników odrzutowych, odnawialny propan i odnawialna benzyna, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące produktów wielostopniowej hydrorafinacji katalitycznej do produkcji paliw odnawialnych określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. f).

Artykuł 4

Poważne choroby zakaźne

Choroby wymienione przez OIE w art. 1.2.3 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych, wydanie z 2010 r., oraz w rozdziale 1.3 Kodeksu zdrowia zwierząt wodnych, wydanie z 2010 r., uważa się za poważne choroby zakaźne na potrzeby ogólnych ograniczeń w zakresie zdrowia zwierząt, przewidzianych w art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

ROZDZIAŁ II

USUWANIE I STOSOWANIE PRODUKTÓW UBOCZNYCH POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO I PRODUKTÓW POCHODNYCH

Artykuł 5

Ograniczenia stosowania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Podmioty w państwach członkowskich, o których mowa w załączniku II rozdział I, muszą przestrzegać określonych w tym samym rozdziale warunków dotyczących skarmiania zwierząt futerkowych niektórymi materiałami pozyskanymi z ciał lub części ciał zwierząt tego samego gatunku.

2. Podmioty muszą przestrzegać ograniczeń dotyczących skarmiania zwierząt gospodarskich roślinami z terenu, na którym zastosowano nawozy organiczne lub polepszacze gleby, zgodnie z przepisami określonymi w załączniku II rozdział II.

Artykuł 6

Usuwanie poprzez spalanie, usuwanie lub odzyskiwanie poprzez współspalanie i wykorzystywanie jako paliwo do spalania

1. Właściwy organ dopilnowuje, aby spalanie i współspalanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych jako odpadów odbywało się wyłącznie;

a) w spalarniach i współspalarniach, którym udzielono pozwolenia na działalność zgodnie z dyrektywą 2000/76/WE lub

b) w przypadku zakładów, w odniesieniu do których nie jest wymagane pozwolenie w myśl dyrektywy 2000/76/WE, w spalarniach i współspalarniach zatwierdzonych przez właściwy organ na potrzeby usuwania odpadów poprzez spalanie bądź usuwania lub odzysku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych stanowiących odpady poprzez współspalanie zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie spalarnie i współspalarnie, o których mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, jeśli spełniają one wymogi ustanowione w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

3. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie są zobowiązane do przestrzegania wymogów ogólnych dotyczących spalania i współspalania odpadów, ustanowionych w załączniku III rozdział I.

4. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o wysokiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział II.

5. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o niskiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział III.

6. Podmioty zapewniają, by podlegające im obiekty energetycznego spalania inne niż te, o których mowa w załączniku IV rozdział IV sekcja 2 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne jako paliwo, spełniały ogólne warunki i szczególne wymogi określone odpowiednio w załączniku III rozdziały IV i V i były zatwierdzone przez właściwy organ zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

7. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie obiekty energetycznego spalania, o których mowa w ust. 6 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne jako paliwo do spalania, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) obiekty energetycznego spalania wchodzą w zakres zastosowania rozdziału V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

b) obiekty energetycznego spalania spełniają wszystkie odpowiednie ogólne warunki i szczególne wymogi określone w rozdziałach IV i V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

c) wprowadzono procedury administracyjne zapewniające, by spełnianie wymogów w zakresie zatwierdzania obiektów energetycznego spalania było sprawdzane corocznie.

8. W przypadku wykorzystania obornika pochodzącego od zwierząt gospodarskich lub mączki mięsno-kostnej jako paliwa do spalania zgodnie z załącznikiem III rozdział V oprócz zasad, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, zastosowanie mają następujące zasady:

a) wniosek o zatwierdzenie składany przez podmiot właściwemu organowi zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 musi zawierać dowody, potwierdzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnioną przez właściwe organy państwa członkowskiego, świadczące o tym, że obiekt energetycznego spalania, w którym wykorzystuje się obornik pochodzący od zwierząt gospodarskich lub mączkę mięsno-kostną jako paliwo, w pełni spełnia wymogi określone w sekcji B pkt 3 w przypadku obornika i wymogi określone w sekcji D w przypadku mączki mięsno-kostnej, jak również wymogi określone dla obu rodzajów paliwa w rozdziale V sekcja B pkt 4 i 5 załącznika III do niniejszego rozporządzenia, nie naruszając możliwości przyznania przez właściwe organy państwa członkowskiego odstępstwa od przestrzegania niektórych przepisów zgodnie z rozdziałem V sekcja C pkt 4 załącznika III;

b) procedura zatwierdzenia przewidziana w art. 44 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 nie jest zakończona, dopóki w ciągu pierwszych sześciu miesięcy działania obiektu energetycznego spalania nie zostaną przeprowadzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnioną przez ten organ co najmniej dwie następujące po sobie kontrole, przy czym jedna z nich musi być niezapowiedziana, a wszystkie muszą obejmować niezbędne pomiary temperatury i emisji. Ostateczne zatwierdzenie może zostać przyznane po stwierdzeniu, że wyniki tych kontroli wykazują zgodność z wymogami określonymi w sekcji B pkt 3, 4 i 5 w odniesieniu do obornika, w sekcji D w odniesieniu do mączki mięsno-kostnej oraz, w stosownych przypadkach, w rozdziale V sekcja C pkt 4 lub sekcja D pkt 5 załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

c) nie dopuszcza się spalania mączki mięsno-kostnej w obiektach energetycznego spalania, o których mowa w rozdziale V sekcje A, B i C załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Usuwanie niektórych materiałów kategorii 1 i 3 na składowiska odpadów

W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 i art. 14 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwy organ może wyrazić zgodę na usuwanie następujących materiałów kategorii 1 i 3 na zatwierdzone składowisko odpadów:

a) karma dla zwierząt domowych pochodząca z przywozu lub wytworzona z materiałów pochodzących z przywozu, wyprodukowana z materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;

b) materiał kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pod warunkiem że:

(i) materiały te nie miały styczności z żadnymi produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 8 i 9 oraz w art. 10 lit. a)– e) i lit. h)–p) tego rozporządzenia;

(ii) w momencie ich przeznaczania do usunięcia:

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, zostały poddane przetwarzaniu zgodnie z jego definicją w art. 2 ust. 1 lit. m) rozporządzenia (WE) nr 852/2004 oraz

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. g) tego rozporządzenia, były przetworzone zgodnie z załącznikiem X rozdział II do niniejszego rozporządzenia bądź zgodnie ze szczegółowymi wymogami dotyczącymi karmy dla zwierząt domowych, określonymi w załączniku XIII rozdział II do niniejszego rozporządzenia oraz

(iii) usunięcie takich materiałów nie stwarza zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Artykuł 8

Wymogi dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

1. Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV rozdział I:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania, określone w sekcji 1;

b) wymogi dotyczące oczyszczania ścieków, określone w sekcji 2;

c) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 1 i 2, określone w sekcji 3;

d) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 3, określone w sekcji 4.

2. Właściwe organy zatwierdzają zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa jedynie pod warunkiem ich zgodności z warunkami określonymi w załączniku IV rozdział I.

Artykuł 9

Wymogi odnośnie higieny i przetwarzania, dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV:

a) wymogi dotyczące higieny przetwarzania, określone w rozdziale II;

b) standardowe metody przetwarzania, określone w rozdziale III, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie;

c) alternatywne metody przetwarzania, określone w rozdziale IV, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie.

Artykuł 10

Wymogi dotyczące przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania

1. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa i zakłady zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami dotyczącymi przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania, określonymi w załączniku V:

a) wymogi dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale I;

b) wymogi higieniczne dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale II;

c) standardowe parametry przekształcania, określone w rozdziale III sekcja 1;

d) standardy dotyczące pozostałości fermentacyjnych i kompostu, określone w rozdziale III sekcja 3.

2. Właściwe organy zatwierdzają wytwórnie biogazu i kompostownie jedynie pod warunkiem ich zgodności z wymogami określonymi w załączniku V.

3. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania przez wytwórnie biogazu i kompostownie pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w załączniku V rozdział III sekcja 2.

ROZDZIAŁ III

ODSTĘPSTWA OD NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1069/2009

Artykuł 11

Szczegółowe zasady dotyczące próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek badawczych i diagnostycznych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ dopilnowuje w szczególności przestrzegania przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku VI rozdział I.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki badawcze i diagnostyczne do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 12

Szczegółowe zasady dotyczące próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek handlowych i przedmiotów wystawowych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ zapewnia w szczególności przestrzeganie przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 1 pkt 2, 3 i 4.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek handlowych i przedmiotów wystawowych, określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 2.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki handlowe do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 13

Zasady dotyczące specjalnego skarmiania

1. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 2 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem, że materiał ten pochodzi od zwierząt, które nie zostały ubite ani nie padły z powodu stwierdzonej lub podejrzewanej obecności choroby zaraźliwej dla ludzi lub zwierząt, pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

2. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 3 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

Artykuł 14

Skarmianie niektórych gatunków w stacjach skarmiania i poza nimi oraz w ogrodach zoologicznych

1. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka do skarmiania:

a) w stacjach skarmiania – zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków, żyjących w ich własnym siedlisku, w celu wspierania różnorodności biologicznej, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 2;

b) poza stacjami skarmiania (jeśli jest to właściwe – bez uprzedniego zebrania martwych zwierząt) – dzikich zwierząt, o których mowa w załączniku VI rozdział II sekcja 2 pkt 1 lit. a), pod warunkiem spełnienia warunków określonych w sekcji 3 tego rozdziału.

2. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka oraz stosowanie materiału pochodzącego od zwierząt z ogrodów zoologicznych do skarmiania zwierząt z ogrodów zoologicznych pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 4.

Artykuł 15

Szczegółowe zasady dotyczące gromadzenia i usuwania

Jeśli właściwy organ zezwoli na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w drodze odstępstwa przewidzianego w art. 19 ust. 1 lit. a), b), c), e) i f) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, usuwanie takie musi się odbywać zgodnie z następującymi zasadami szczegółowymi określonymi w załączniku VI rozdział III:

a) szczegółowe zasady dotyczące usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określone w sekcji 1;

b) zasady dotyczące spopielania i grzebania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na terenach odosobnionych, określone w sekcji 2;

c) zasady dotyczące spopielania i grzebania pszczół i pszczelich produktów ubocznych, określone w sekcji 3.

Na zasadzie odstępstwa od art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 państwa członkowskie mogą zezwolić na gromadzenie, transport i usuwanie niewielkich ilości materiału kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, środkami, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. d) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem przestrzegania wymogów dotyczących usuwania innymi środkami określonych w rozdziale IV załącznika VI do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ IV

DOPUSZCZENIE ALTERNATYWNYCH METOD

Artykuł 16

Standardowy format składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych

1. Wnioski o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, przewidziane w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, są składane przez państwa członkowskie lub zainteresowane strony zgodnie z wymogami standardowego formatu składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych, określonego w załączniku VII.

2. Państwa członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe, udzielające informacji na temat właściwego organu odpowiedzialnego za ocenę wniosków o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

3. Komisja publikuje wykaz krajowych punktów kontaktowych na swoich stronach internetowych.

ROZDZIAŁ V

GROMADZENIE, PRZEWÓZ, IDENTYFIKACJA I IDENTYFIKOWALNOŚĆ

Artykuł 17

Wymogi dotyczące dokumentów handlowych i świadectw zdrowia, identyfikacji, gromadzenia i przewozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz identyfikowalności

1. W odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych podmioty zapewniają:

a) ich zgodność z wymogami dotyczącymi gromadzenia, przewozu i identyfikowalności, określonymi w załączniku VIII rozdział I i II;

b) dołączanie do nich, na czas przewozu, dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia, zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział III.

2. Podmioty wysyłające, przewożące lub odbierające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne prowadzą rejestr przesyłek i powiązanych dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział IV.

3. Podmioty muszą przestrzegać wymogów dotyczących znakowania określonych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku VIII rozdział V.

ROZDZIAŁ VI

REJESTRACJA I ZATWIERDZANIE PRZEDSIĘBIORSTW I ZAKŁADÓW

Artykuł 18

Wymogi dotyczące zatwierdzania jednego lub większej liczby przedsiębiorstw i zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu

Właściwy organ może zatwierdzić więcej niż jedno przedsiębiorstwo lub zakład, przeprowadzające czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu, pod warunkiem że ich układ oraz sposób przeprowadzania czynności na tych produktach w tych przedsiębiorstwach lub zakładach wyklucza przeniesienie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt pomiędzy tymi przedsiębiorstwami lub zakładami.

Artykuł 19

Wymogi dotyczące niektórych zatwierdzonych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa lub zakłady zatwierdzone przez właściwy organ zapewniają ich zgodność z wymogami określonymi w następujących rozdziałach załącznika IX do niniejszego rozporządzenia, o ile w tych przedsiębiorstwach i zakładach prowadzone są działania, o których mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) rozdział I, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzają karmę dla zwierząt domowych, jak określono w art. 24 ust. 1 lit. e) wspomnianego rozporządzenia;

b) rozdział II, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. i) wspomnianego rozporządzenia, a także o ile przeprowadzają na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego, po ich zebraniu, następujące czynności, o których jest mowa w art. 24 ust. 1 lit. h) tego rozporządzenia:

(i) sortowanie;

(ii) dzielenie;

(iii) chłodzenie;

(iv) zamrażanie,

(v) solenie,

(vi) konserwacja w drodze innych procesów;

(vii) usuwanie skór i skórek lub materiału szczególnego ryzyka;

(viii) czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego prowadzone zgodnie z wymogami określonymi w przepisach weterynaryjnych UE;

(ix) oczyszczanie lub pasteryzacja produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przekształcenia w biogaz lub do kompostowania, przed takim przekształceniem lub kompostowaniem w innym przedsiębiorstwie lub zakładzie zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia;

(x) przesiewanie;

c) rozdział III, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty pochodne przeznaczone do określonych celów, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. j) wspomnianego rozporządzenia;

d) rozdział V, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) w gospodarstwie produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do usunięcia, o którym mowa w art. 4 tego rozporządzenia.

Artykuł 20

Wymogi dotyczące niektórych zarejestrowanych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

1. Podmioty prowadzące zarejestrowane zakłady lub przedsiębiorstwa bądź inne zarejestrowane podmioty prowadzą wszelkie czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktach pochodnych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku IX rozdział IV.

2. Zarejestrowane podmioty przewożące produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne (z wyjątkiem przewozu pomiędzy różnymi lokalami tego samego podmiotu) muszą w szczególności przestrzegać warunków określonych w załączniku IX rozdział IV pkt 2.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) zatwierdzonych podmiotów przewożących produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne w ramach działalności pomocniczej;

b) podmiotów zarejestrowanych w celu prowadzenia działalności transportowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005.

4. Właściwy organ może zwolnić następujące podmioty z obowiązku powiadamiania, o którym mowa w art. 23 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) podmioty wytwarzające trofea łowieckie lub inne preparaty, o których mowa w rozdziale VI załącznika XIII do niniejszego rozporządzenia, do celów prywatnych lub niekomercyjnych, bądź przeprowadzające na nich czynności;

b) podmioty zajmujące się usuwaniem próbek badawczych i diagnostycznych lub przeprowadzające czynności na takich próbkach w celach edukacyjnych;

c) podmioty transportujące suche i niepoddane obróbce wełnę i sierść, pod warunkiem że są one zamknięte w bezpiecznym opakowaniu oraz wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne do zastosowań poza łańcuchem paszowym lub do zakładu przeprowadzającego działania pośrednie w warunkach, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych;

d) podmioty wykorzystujące niewielkie ilości materiałów kategorii 2 i 3, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, lub ich produktów pochodnych, w celu bezpośredniej dostawy produktów w obrębie regionu do użytkowników końcowych, na rynku lokalnym lub do lokalnych zakładów detalicznych, jeżeli właściwy organ uzna, że taka działalność nie powoduje zagrożenia rozprzestrzenianiem poważnej choroby zakaźnej na ludzi lub zwierzęta; przepisy niniejszej litery nie mają zastosowania w przypadku, gdy materiały te są wykorzystywane do karmienia zwierząt innych niż zwierzęta futerkowe.

e) użytkowników nawozów organicznych lub polepszaczy gleby w miejscach, w których nie trzyma się zwierząt gospodarskich;

f) podmioty zajmujące się nawozami organicznymi lub polepszaczami gleby i ich dystrybucją wyłącznie w opakowaniach detalicznych gotowych do sprzedaży, o wadze nieprzekraczającej 50 kg, do zastosowań poza łańcuchem żywnościowym i paszowym.

Artykuł 20a

Wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów w państwach członkowskich

Właściwy organ państwa członkowskiego zapewnia, aby aktualne wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) były sporządzone zgodnie ze specyfikacjami technicznymi opublikowanymi na stronie internetowej Komisji (⁵³);

b) były wprowadzone do systemu TRACES albo dostępne za pomocą systemu TRACES najpóźniej od dnia 31 października 2021 r.

ROZDZIAŁ VII

WPROWADZANIE DO OBROTU

Artykuł 21

Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych

1. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych, w myśl art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących wymogów, określonych w załączniku X do niniejszego rozporządzenia:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania i wprowadzania do obrotu, określone w rozdziale I;

b) wymogi szczegółowe dotyczące przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, określone w rozdziale II;

c) wymogi dotyczące niektórych rodzajów karmy dla ryb i przynęt stosowanych w połowach, określone w załączniku III.

2. Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu (z wyjątkiem przywozu) mleka, produktów na bazie mleka i produktów pochodnych mleka zaklasyfikowanych jako materiał kategorii 3 zgodnie z art. 10 lit. e), f) i h) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które nie zostały przetworzone zgodnie z wymogami ogólnymi określonymi w załączniku X rozdział II sekcja 4 część I do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że materiały te spełniają wymogi dotyczące odstępstwa w odniesieniu do wprowadzania do obrotu mleka przetworzonego zgodnie z normami krajowymi, które to odstępstwo przewidziano w części II tej samej sekcji.

3. [1] Transport olejów z ryb i mączki rybnej z materiałów kategorii 3 do produkcji materiału paszowego, innych niż przywożone z państwa trzeciego, z zatwierdzonego zakładu przetwórczego produkcji mączki rybnej i oleju z ryb do wytwórni pasz, zarejestrowanej lub zatwierdzonej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 i zatwierdzonej zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 183/2005 w innym państwie członkowskim, w celu detoksykacji zgodnie z procesami, o których mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/786, odbywa się zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale VII załącznika VIII.

Artykuł 22

Wprowadzanie do obrotu i stosowanie nawozów organicznych i polepszaczy gleby

1. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia, dotyczących wprowadzania do obrotu (z wyjątkiem przywozu) nawozów organicznych i polepszaczy gleby oraz stosowania tych produktów, w szczególności ich stosowania w glebie, w myśl art. 15 ust. 1 lit. i) oraz art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Nie podlega żadnym warunkom dotyczącym zdrowia zwierząt wprowadzanie do obrotu:

a) guana dzikich ptaków morskich, zebranego w Unii lub przywiezionego z państw trzecich;

b) gotowych do sprzedaży podłoży uprawowych, innych niż przywiezione o zawartości mniej niż:

(i) 5 % objętości produktów pochodnych materiału kategorii 3 lub materiału kategorii 2 innego niż przetworzony obornik;

(ii) 50 % objętości przetworzonego obornika.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dany nawóz organiczny lub polepszacz gleby wytworzony z mączki mięsno-kostnej uzyskanej z materiału kategorii 2 lub z przetworzonego białka zwierzęcego ma być stosowany w glebie, wydaje zezwolenie na składnik lub składniki, które mają być zmieszane z tymi materiałami, zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, według kryteriów określonych w załączniku XI rozdział II sekcja 1 pkt 3 do niniejszego rozporządzenia.

4. W drodze odstępstwa od art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i państwa członkowskiego przeznaczenia, które graniczą ze sobą, mogą zezwolić na przesyłanie obornika pomiędzy gospodarstwami znajdującymi się w regionach granicznych tych państw członkowskich pod warunkiem spełnienia odpowiednich wymogów w zakresie opanowywania wszelkich ewentualnych zagrożeń dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, np. obowiązków zaangażowanych podmiotów w zakresie prowadzenia odpowiednich rejestrów, które to wymogi są określone w umowie dwustronnej.

5. Zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 w razie potrzeby właściwe organy państw członkowskich zachęcają do opracowania, upowszechniania i stosowania krajowych podręczników dobrych praktyk rolnych w zakresie stosowania w glebie nawozów organicznych i polepszaczy gleby.

Artykuł 23

Produkty pośrednie

1. Produkty pośrednie przywożone do UE lub przewożone w tranzycie przez jej terytorium muszą spełniać warunki w zakresie opanowywania ewentualnego zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, określone w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

2. Produkty pośrednie transportowane do przedsiębiorstwa lub zakładu, o którym mowa w załączniku XII pkt 3 do niniejszego rozporządzenia, mogą podlegać czynnościom bez dalszych ograniczeń przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu, pod warunkiem że:

a) dane przedsiębiorstwo lub zakład są odpowiednio wyposażone do przyjmowania produktów pośrednich w sposób zapobiegający przenoszeniu chorób zaraźliwych dla ludzi lub zwierząt;

b) produkty pośrednie nie stanowią zagrożenia zakażeniem chorobami przenoszonymi na ludzi lub zwierzęta dzięki ich oczyszczeniu lub innej obróbce, której poddano produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim, dzięki odpowiedniemu stężeniu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim lub dzięki zastosowaniu odpowiednich środków bezpieczeństwa biologicznego przy przeprowadzaniu czynności na produktach pośrednich;

c) dane przedsiębiorstwo lub zakład rejestrują ilości otrzymanych materiałów oraz, we właściwych przypadkach, ich kategorię, a także przedsiębiorstwo, zakład lub podmiot, do którego dane przedsiębiorstwo lub zakład dostarczają swoje produkty oraz

d) niewykorzystane produkty pośrednie lub inne nadwyżki materiałów z danego przedsiębiorstwa lub zakładu, np. produkty przeterminowane, są usuwane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

3. Podmiot prowadzący przedsiębiorstwo lub zakład przeznaczenia produktów pośrednich bądź jego właściciel, lub ich przedstawiciel, stosuje lub wysyła produkty pośrednie wyłącznie w celu ich stosowania do wytwarzania zgodnie z definicją produktów pośrednich w pkt 35 załącznika I.

Artykuł 24

Karma dla zwierząt domowych i inne produkty pochodne

1. Zakazuje się stosowania materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. a), b), d) i e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, do produkcji produktów pochodnych, które są przeznaczone do spożywania przez ludzi lub zwierzęta lub stosowania u nich, z wyjątkiem produktów pochodnych, o których mowa w art. 33 i 36 tego rozporządzenia.

2. Jeśli dany produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego lub produkt pochodny może być stosowany do skarmiania zwierząt gospodarskich lub do innych celów, o których mowa w art. 36 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, to przy jego wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) należy przestrzegać szczegółowych wymogów dotyczących przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia, o ile w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia nie określono szczegółowych wymogów dla takich produktów.

3. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) karmy dla zwierząt domowych, o której mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i II do niniejszego rozporządzenia.

4. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów pochodnych, o których mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i rozdziały od III do XII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ VIII

PRZYWÓZ, TRANZYT I WYWÓZ

Artykuł 25

Przywóz, tranzyt i wywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Zabroniony jest przywóz do UE i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego:

a) nieprzetworzony obornik;

b) niepoddane obróbce pióra i części piór oraz pierze;

c) wosk pszczeli w postaci plastrów miodu.

2. Przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów nie podlega żadnym ograniczeniom dotyczącym zdrowia zwierząt:

a) wełna i sierść poddane praniu fabrycznemu lub innej obróbce zapewniającej eliminację wszelkich niedopuszczalnych zagrożeń;

b) futra poddane suszeniu przez okres przynajmniej dwóch dni w temperaturze otoczenia wynoszącej 18 °C i w wilgotności wynoszącej 55 %.

c) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie i poddane praniu fabrycznemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w szeregu kąpieli zawierających wodę, mydło oraz wodorotlenek sodu lub wodorotlenek potasu;

d) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i poddane obróbce co najmniej jedną z poniższych metod:

– depilacji chemicznej za pomocą wapna gaszonego lub siarczku sodu,

– fumigacji w formaldehydzie w hermetycznie zamkniętym pomieszczeniu przez co najmniej 24 godziny,

– szorowaniu przemysłowemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w rozpuszczalnym w wodzie detergencie o temperaturze 60–70°C,

– przechowywanie, które może obejmować czas transportu, w temperaturze 37°C przez osiem dni, 18°C przez 28 dni lub 4°C przez 120 dni;

e) wełna i sierść, suche i zamknięte w bezpiecznym opakowaniu, wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, przeznaczone do wysłania do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i spełniające wszystkie z następujących wymogów:

(i) zostały wyprodukowane co najmniej 21 dni przed datą wprowadzenia do Unii oraz były przechowywane w państwie trzecim lub jego regionie, które:

– jest wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 i upoważnione do przywozu do Unii świeżego mięsa przeżuwaczy, które nie jest objęte dodatkowymi gwarancjami A i F ustanowionymi w tym rozporządzeniu,

– jest wolne od pryszczycy oraz – w przypadku wełny i sierści owiec i kóz – od ospy owiec i kóz, zgodnie z podstawowymi kryteriami ogólnymi określonymi w załączniku II do dyrektywy 2004/68/WE;

(ii) są opatrzone deklaracją importera, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XV rozdział 21;

(iii) zostały przedstawione przez podmiot jednemu z zatwierdzonych punktów kontroli granicznej określonych w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, gdzie zostały poddane z zadowalającym wynikiem kontroli dokumentacji przeprowadzonej zgodnie z art. 4 ust. 3 dyrektywy 97/78/WE.

3. Przy przywozie do UE i tranzycie przez jej terytorium niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w myśl art. 41 ust. 3 i art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących szczegółowych wymogów, określonych w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia:

a) szczegółowe wymogi określone w rozdziale I tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu materiału kategorii 3 oraz produktów pochodnych do zastosowań w łańcuchu paszowym, innych niż do produkcji karmy dla zwierząt domowych lub żywienia zwierząt futerkowych;

b) szczegółowe wymogi określone w rozdziale II tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt gospodarskich.

4. Zasady określone w załączniku XIV rozdział V mają zastosowanie do wywozu z Unii produktów pochodnych określonych w tym rozdziale.

Artykuł 26

Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz wywóz niektórych materiałów kategorii1

Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz na wywóz skór i skórek uzyskanych od zwierząt poddanych nielegalnym zabiegom zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. d) dyrektywy 96/22/WE lub nielegalnemu leczeniu zgodnie z jego definicją w art. 2 lit. b) dyrektywy 96/23/WE, a także wnętrzności przeżuwaczy, z treścią lub bez, oraz kości i produktów z kości zawierających kręgosłup i czaszkę, pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

a) materiały te nie mogą być materiałami kategorii 1 pozyskanymi z jakichkolwiek wymienionych poniżej zwierząt:

(i) zwierzęta podejrzane o zakażenie TSE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 999/2001;

(ii) zwierzęta, u których obecność TSE potwierdzono urzędowo;

(iii) zwierzęta uśmiercone w związku ze zwalczaniem TSE;

b) materiały te nie mogą być przeznaczone do żadnego z następujących zastosowań:

(i) skarmianie;

(ii) stosowanie w glebie na terenie, z którego pozyskuje się paszę dla zwierząt gospodarskich;

(iii) produkcja:

– produktów kosmetycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 1 dyrektywy 76/768/EWG;

– wyrobów medycznych aktywnego osadzania zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 90/385/EWG;

– wyrobów medycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 93/42/EWG;

– wyrobów medycznych używanych do diagnostyki in vitro zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 98/79/WE;

– weterynaryjnych produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/82/WE;

– produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/83/WE;

c) materiały te muszą być przywożone z etykietami i muszą spełniać szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określonych w załączniku XIV rozdział IV sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia;

d) materiały te muszą być przywożone w sposób zgodny z wymogami dotyczącymi certyfikacji dla celów sanitarnych, ustanowionymi w ustawodawstwie krajowym.

Artykuł 27

Przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych zawierających produkty pochodne lub produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w tym produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 25 ust. 1, na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Warunki takie obejmują przynajmniej co następuje:

a) na wprowadzenie przesyłki musi uprzednio wyrazić zgodę właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia oraz

b) przesyłka musi być przesyłana bezpośrednio z punktu wprowadzenia na terytorium UE do upoważnionego użytkownika.

2. (uchylony).

3. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach badawczych lub diagnostycznych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących usuwania próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 28

Przywóz i tranzyt próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek handlowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 1 do niniejszego rozporządzenia.

2. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach handlowych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących przeprowadzania czynności na próbkach handlowych i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia.

3. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt przedmiotów wystawowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami dotyczącymi przedmiotów wystawowych, określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 3.

4. Podmioty przeprowadzające czynności na przedmiotach wystawowych są zobowiązane do przestrzegania warunków dotyczących pakowania przedmiotów wystawowych, przeprowadzania na nich czynności i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 3 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 29

Szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej

1. Właściwy organ udziela zezwolenia na szczególne przemieszczenia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z terytorium Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, bezpośrednio lub przez inne państwo trzecie, transportem drogowym lub kolejowym przez terytorium UE, pomiędzy zatwierdzonymi punktami kontroli granicznej UE wymienionymi w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) przesyłka plombowana jest plombą oznaczoną numerem seryjnym w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE przez służby weterynaryjne właściwego organu;

b) (uchylona);

c) (uchylona);

d) (uchylona).

2. (uchylony).

3. (uchylony).

Artykuł 29a

Szczególne wymogi dotyczące tranzytu przez terytorium Chorwacji produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich

1. Przemieszczanie przez terytorium UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, transportem drogowym bezpośrednio między punktem kontroli granicznej w miejscowości Nova Sela a punktem kontroli granicznej w miejscowości Ploče, jest dozwolone pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

a) przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe;

b) (uchylona);

c) (uchylona);

d) (uchylona).

2. (uchylony).

3. (uchylony).

Artykuł 30

Wykaz przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich

Wykazy przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich wprowadza się do systemu TRACES zgodnie ze specyfikacją techniczną publikowaną przez Komisję na jej stronach internetowych.

Wykazy te podlegają regularnej aktualizacji.

Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do szczególnych przemieszczeń przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, o których mowa w art. 29, oraz do przemieszczeń przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, o których mowa w art. 29a.

Artykuł 31

Wzory świadectw zdrowia i deklaracji dotyczących przywozu i tranzytu

Do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, przeznaczonych do przywozu do UE lub tranzytu przez jej terytorium, dołącza się świadectwa zdrowia i deklaracje zgodne ze wzorami przedstawionymi w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia, w miejscach wprowadzenia na terytorium UE, gdzie odbywają się kontrole weterynaryjne, w myśl dyrektywy 97/78/WE.

ROZDZIAŁ IX

KONTROLE URZĘDOWE

Artykuł 32

Kontrole urzędowe

1. Właściwy organ podejmuje niezbędne środki w celu kontroli całego łańcucha gromadzenia, przewozu, stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

Środki takie realizowane są zgodnie z zasadami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

2. Kontrole urzędowe, o których mowa w ust. 1, obejmują kontrole prowadzenia rejestrów i innych dokumentów wymaganych w myśl przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Właściwy organ przeprowadza następujące kontrole urzędowe, o których mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia:

a) kontrole urzędowe w zakładach przetwórczych, określone w rozdziale I;

b) kontrole urzędowe innych działań obejmujących czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, określone w rozdziale III sekcje 1–9.

4. Właściwy organ przeprowadza kontrole plomb na przesyłkach produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych.

W przypadku gdy właściwy organ nakłada plombę na tego rodzaju przesyłkę przewożoną do miejsca przeznaczenia, informuje o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia.

5. Właściwy organ sporządza wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z formatem określonym w załączniku XVI rozdział II do niniejszego rozporządzenia.

6. Na wniosek złożony przez podmiot, właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia podejmuje decyzję w zakresie przyjęcia lub odrzucenia niektórych materiałów kategorii 1 i kategorii 2 oraz mączki mięsno-kostnej lub tłuszczu zwierzęcego uzyskanego z materiałów kategorii 1 i kategorii 2 w ciągu 20 dni kalendarzowych od dnia otrzymania takiego wniosku, pod warunkiem że został on złożony w jednym z języków urzędowych tego państwa członkowskiego.

7. Podmioty składają wnioski o zezwolenia, o których mowa w ust. 6, zgodnie ze standardowym formatem określonym w rozdziale III sekcja 10 w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia, za pośrednictwem systemu TRACES.

Artykuł 33

Ponowne zatwierdzenie zakładów i przedsiębiorstw po zatwierdzeniu tymczasowym

1. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 3 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 lub kategorii 2 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 3 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 3 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 2 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 2 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 2 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ X

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 34

Ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, ze względów ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt

Właściwy organ może zakazać wprowadzenia do obrotu lub ograniczyć wprowadzanie do obrotu wymienionych poniżej produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych ze względów ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt wyłącznie w myśl zasad ustanowionych w prawodawstwie UE, w szczególności ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu:

a) przetworzone białko zwierzęce i inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia;

b) karma dla zwierząt domowych i niektóre inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia;

c) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne przywożone do UE lub przewożone tranzytem przez jej terytorium, jak określono w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 35

Uchylenie

1. Następujące akty prawne tracą moc:

a) rozporządzenie (WE) nr 811/2003;

b) decyzja 2003/322/WE;

c) decyzja 2003/324/WE;

d) rozporządzenie (WE) nr 878/2004;

e) decyzja 2004/407/WE;

f) rozporządzenie (WE) nr 79/2005;

g) rozporządzenie (WE) nr 92/2005;

h) rozporządzenie (WE) nr 181/2006;

i) rozporządzenie (WE) nr 197/2006;

j) rozporządzenie (WE) nr 1192/2006;

(k) rozporządzenie (WE) nr 2007/2006.

2. Odesłania do uchylonych aktów traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Środki przejściowe

1. W okresie przejściowym, trwającym do dnia 31 grudnia 2011 r., podmioty mogą wprowadzać do obrotu nawozy organiczne i polepszacze gleby, wyprodukowane przed dniem 4 marca 2011 r. zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1774/2002 i (WE) nr 181/2006:

a) pod warunkiem że są one wytworzone z jednego z następujących produktów:

(i) mączka mięsno-kostna uzyskana z materiału kategorii 2;

(ii) przetworzone białko zwierzęce;

b) nawet jeśli nie zostały one zmieszane ze składnikiem w celu wykluczenia stosowania tej mieszaniny do celów paszowych.

2. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 stycznia 2012 r. zezwala się nadal na przywóz do UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, którym towarzyszy świadectwo zdrowia, deklaracja lub dokument handlowy, wypełnione i podpisane zgodnie z odpowiednim wzorem ustanowionym w załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, pod warunkiem że wspomniane świadectwa, deklaracje lub dokumenty zostały wypełnione i podpisane przed dniem 30 listopada 2011 r.

3. (skreślony).

Artykuł 37

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 4 marca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 6 ust. 1 akapit drugi, art. 6 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 11 ust. 2 akapit drugi, art. 15 ust. 1 lit. b), d), e), h) i i) oraz art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 4 lit. a), b) i c) oraz art. 19 ust. 4 akapit drugi, art. 20 ust. 10 i 11, art. 21 ust. 5 i 6, art. 22 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 27 lit. a), b), c) i e)–h) oraz art. 27 akapit drugi, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 40, art. 41 ust. 3 akapit pierwszy i trzeci, art. 42, art. 43 ust. 3, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 2, art. 48 ust. 2, ust. 7 lit. a) i ust. 8 lit. a) oraz art. 48 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (²), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 ustanowiono przepisy dotyczące ochrony zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w zakresie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i uzyskanych z nich produktów pochodnych. W rozporządzeniu tym określono okoliczności, w których należy usuwać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Ponadto w rozporządzeniu określono warunki, na których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być stosowane w paszach oraz do różnych innych celów, np. w kosmetykach, produktach leczniczych i do celów technicznych. Rozporządzenie zobowiązuje również podmioty do dokonywania wszelkich czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w przedsiębiorstwach i zakładach podlegających kontrolom urzędowym.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stanowi, że szczegółowe przepisy dotyczące dokonywania czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, np. norm przetwarzania, warunków higienicznych oraz formatu dokumentów poświadczających dołączanych do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych dla zapewnienia identyfikowalności, mają być przyjmowane w drodze środków wykonawczych.

(3) Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinny być określone mając na uwadze osiągnięcie celów rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, w szczególności zrównoważonego stosowania materiałów pochodzenia zwierzęcego, a także wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii Europejskiej.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 nie ma zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt dzikich, które nie są podejrzane o zakażenie chorobą przenoszoną na ludzi lub zwierzęta, ani też o to, że są dotknięte taką chorobą, z wyjątkiem zwierząt wodnych, wyładowanych w celach handlowych. Nie ma również zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt łownych, niezebranych po odłowie, zgodnie z dobrą praktyką łowiecką. W przypadku tego rodzaju produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, uzyskanych z odłowu, usuwanie powinno odbywać się w sposób zapobiegający przeniesieniu zagrożeń, zgodnie z odpowiednimi szczegółowymi praktykami łowieckimi oraz z dobrą praktyką łowiecką.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie wobec produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stosowanych do preparowania trofeów myśliwskich. Preparowanie tego rodzaju trofeów, a także preparowanie zwierząt i ich części z wykorzystaniem innych metod, np. plastynacji, powinno odbywać się w warunkach zapobiegających przeniesieniu zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie do odpadów gastronomicznych, o ile pochodzą one ze środków transportu międzynarodowego, a więc np. do materiałów pochodzących ze środków spożywczych podawanych na pokładzie samolotu lub statku przybywającego do Unii Europejskiej z państwa trzeciego. Odpady gastronomiczne są również objęte zakresem wspomnianego rozporządzenia, o jeśli są przeznaczone do celów paszowych, do przetworzenia zgodnie z jedną z metod przetwarzania dozwolonych niniejszym rozporządzeniem lub do przekształcenia na biogaz lub kompost. Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania skarmiania zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami gastronomicznymi. W związku z powyższym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009, odpady gastronomiczne mogą być przetwarzane i wykorzystywane, pod warunkiem że powstałe z nich produkty pochodne nie są stosowane do skarmiania takich zwierząt.

(7) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE podstawą zdefiniowania materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicja materiałów paszowych zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającym dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (³).

(8) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania wysyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych z gatunków podatnych z gospodarstw, przedsiębiorstw, zakładów i obszarów objętych ograniczeniami w związku z wystąpieniem poważnej choroby zakaźnej. W celu zapewnienia w UE wysokiego poziomu ochrony zdrowia zwierząt należy ustalić, że wykaz chorób zawarty w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych oraz w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (dalej zwanej „OIE”) jest wykazem poważnych chorób zakaźnych dla celów określenia zakresu wspomnianego zakazu.

(9) Ponieważ spalanie i współspalanie określonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego jako odpadów nie wchodzi w zakres dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (⁴), w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić właściwe przepisy służące zapobieganiu zagrożeniom dla zdrowia wynikającym z tego rodzaju działań, z uwzględnieniem możliwego wpływu na środowisko. Pozostałości spalania lub współspalania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być poddawane recyklingowi lub usuwane zgodnie z prawodawstwem UE dotyczącym ochrony środowiska, w szczególności ponieważ prawodawstwo to zezwala na stosowanie składnika fosforowego popiołów w nawozach oraz przekazywanie popiołów z kremacji zwierząt domowych ich właścicielom.

(10) Zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (⁵) produkty pochodzenia zwierzęcego lub środki spożywcze zawierające takie produkty mogą być usuwane wyłącznie na składowiska odpadów, o ile zostały one przetworzone zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (⁶) w celu ograniczenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

(11) Usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wraz ze ściekami powinno być zabronione, ponieważ ścieki nie podlegają wymogom zapewniającym odpowiedni poziom kontroli zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Należy podjąć odpowiednie kroki w celu przeciwdziałania niedopuszczalnym zagrożeniom wynikającym z przypadkowego usunięcia płynnych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. przy myciu podłóg i urządzeń stosowanych przy przetwarzaniu.

(12) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (⁷) ustanowiono pewne środki ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Artykuł 2 ust. 2 lit. b) wspomnianej dyrektywy stanowi, że niektóre materiały są wyłączone z zakresu tej dyrektywy w zakresie, w jakim są one objęte innymi aktami prawodawstwa UE; dotyczy to m.in. produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁸), z wyjątkiem produktów przeznaczonych do spalenia jako odpady, usunięcia na składowisko odpadów lub wykorzystania w wytwórni biogazu lub kompostowni. Wspomniane rozporządzenie jest obecnie uchylone i zostało zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 od dnia 4 marca 2011 r. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE procesy, w toku których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne są przekształcane w biogaz lub kompostowane, powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia, określonymi w tymże rozporządzeniu, a także w przepisach dotyczących ochrony środowiska naturalnego, ustanowionymi w dyrektywie 2008/98/WE.

(13) Właściwy organ danego państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w biogaz lub ich kompostowania na podstawie walidacji według zharmonizowanego wzoru. W takim przypadku powinno być możliwe wprowadzanie pozostałości fermentacyjnych i kompostu do obrotu w całej Unii Europejskiej. Ponadto właściwy organ państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na określone parametry dotyczące niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. odpadów gastronomicznych i ich mieszanin z niektórymi innymi materiałami, które przekształca się w biogaz lub poddaje kompostowaniu. Ponieważ zezwolenia takie nie są wydawane zgodnie ze zharmonizowanym wzorem, pozostałości fermentacyjne i kompost powinny być wprowadzane do obrotu wyłącznie w państwie członkowskim, w którym zezwolono na takie parametry.

(14) Dla uniknięcia zanieczyszczenia żywności czynnikami chorobotwórczymi przedsiębiorstwa lub zakłady przetwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny prowadzić swą działalność w obiektach oddzielonych od rzeźni lub innych przedsiębiorstw, gdzie przetwarzane są środki spożywcze, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁹), chyba że przetwarzanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach zatwierdzonych przez właściwy organ w celu zapobieżenia przenoszeniu zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt do przedsiębiorstw przetwarzających żywność.

(15) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (¹⁰) zobowiązuje się państwa członkowskie do prowadzenia corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE). Wspomniane programy monitorowania powinny obejmować również ciała zwierząt stosowane do skarmiania niektórych gatunków w celu wspierania różnorodności biologicznej – w zakresie, w jakim jest to niezbędne, aby programy te zapewniały wystarczający zasób informacji o występowaniu TSE w danym państwie członkowskim.

(16) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zezwala na skarmianie zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków żyjących w ich własnym siedlisku niektórymi materiałami kategorii 1 w celu wspierania różnorodności biologicznej. Skarmianie takie powinno być dozwolone w odniesieniu do niektórych gatunków mięsożernych, o których mowa w dyrektywie Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (¹¹), oraz w odniesieniu do niektórych gatunków ptaków drapieżnych, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (¹²) w celu uwzględnienia naturalnego zachowania żywieniowego tych gatunków.

(17) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 wprowadzono procedurę dopuszczenia alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych. Metody takie mogą być dopuszczane przez Komisję po otrzymaniu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanego „EFSA”). Dla ułatwienia oceny wniosków przez EFSA należy określić standardowy format, stanowiący dla wnioskodawców ilustrację materiałów dowodowych, które należy przedłożyć. Zgodnie z traktatami powinna istnieć możliwość przedstawiania wniosków o stosowanie alternatywnych metod w językach urzędowych Unii Europejskiej, określonych w rozporządzeniu Rady EWG nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (¹³).

(18) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającym wymagania dotyczące higieny pasz (¹⁴) podmioty działające na rynku pasz, inne niż producenci pierwotni, są zobowiązane do zachowania określonych warunków higieny w czasie przechowywania i transportu pasz. Ponieważ warunki te pozwalają na ograniczenie w równoważnym stopniu ewentualnych zagrożeń, mieszanki paszowe uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia dotyczącym przechowywania i transportu.

(19) W celu wspierania nauki i badań, a także w celu zapewnienia najlepszego możliwego wykorzystania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w diagnostyce chorób u ludzi i zwierząt, właściwy organ powinien być upoważniony do określania warunków dotyczących próbek tego rodzaju materiałów, wykorzystywanych w celach badawczych, edukacyjnych i diagnostycznych. Zasad takich nie powinno się jednak określać w odniesieniu do próbek czynników chorobotwórczych, w odniesieniu do których obowiązują szczególne zasady określone w dyrektywie Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG (¹⁵).

(20) Dyrektywą 97/78/WE zwolniono z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone na wystawy, pod warunkiem że nie są one przeznaczone do sprzedaży, a także produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do określonych badań lub analiz. Dyrektywa ta pozwala na przyjęcie środków wykonawczych w odniesieniu do wymienionych zwolnień. W niniejszym rozporządzeniu należy określić odpowiednie warunki przywozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na wystawy oraz do określonych badań i analiz w celu wykluczenia możliwości rozprzestrzeniania niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu takich produktów do UE. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE oraz umożliwienia podmiotom działania w warunkach pewności prawnej należy w niniejszym rozporządzeniu określić wspomniane powyżej warunki oraz przepisy wykonawcze do dyrektywy 97/78/WE.

(21) Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny po ich zgromadzeniu być poddawane dalszym czynnościom w warunkach wykluczających możliwość przeniesienia niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Przedsiębiorstwa i zakłady, w których prowadzone są niektóre działania przed poddaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego dalszemu przetwarzaniu, powinny być budowane i eksploatowane w sposób zapobiegający przeniesieniu wspomnianych zagrożeń. Powinno się to odnosić również do przedsiębiorstw lub zakładów, w których prowadzone są czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym UE, z wyjątkiem czynności podejmowanych w ramach działalności leczniczej prywatnych lekarzy weterynarii.

(22) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 podmioty powinny zapewnić identyfikowalność produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych na wszystkich etapach łańcucha produkcji, stosowania i usuwania, tak aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń rynku wewnętrznego związanych z przypadkami wystąpienia rzeczywistych lub potencjalnych zagrożeń zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. Identyfikowalność powinny zatem zapewnić nie tylko podmioty zajmujące się wytwarzaniem, gromadzeniem lub transportem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, lecz również podmioty zajmujące się usuwaniem takich produktów lub produktów pochodnych poprzez ich spalanie bądź współspalanie w charakterze odpadów lub usuwanie na składowiska odpadów.

(23) Kontenery i środki transportu stosowane do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być utrzymywane w czystości, aby zapobiec zanieczyszczeniu. W przypadku gdy są one przeznaczone do transportu konkretnego materiału, np. płynnego produktu ubocznego pochodzenia zwierzęcego, który nie stanowi niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia, podmioty mogą dostosować środki podejmowane dla zapobieżenia zanieczyszczeniu do rzeczywistego poziomu zagrożenia związanego z danym materiałem.

(24) Państwa członkowskie powinny być uprawnione do zobowiązania podmiotów do stosowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES), wprowadzonego decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniającą decyzję 92/486/EWG (¹⁶) (dalej zwanego „systemem TRACES” ), w celu udowodnienia dotarcia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych do miejsca przeznaczenia. W innym wypadku dowód dotarcia przesyłki powinien być przedstawiany w postaci czwartego egzemplarza dokumentu handlowego, odsyłanego do producenta. Po pierwszym roku wdrażania niniejszego rozporządzenia należy ocenić doświadczenia wynikające ze stosowania opisanych dwóch alternatywnych sposobów.

(25) W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 określono pewne parametry obróbki tłuszczów wytopionych, oleju z ryb oraz produktów jajecznych, zapewniające odpowiednią kontrolę ewentualnych zagrożeń dla zdrowia w sytuacjach, w których produkty te są stosowane do celów innych niż spożycie przez ludzi. Należy zatem dopuścić stosowanie tych parametrów jako alternatywy wobec określonych w niniejszym rozporządzeniu sposobów obróbki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

(26) Siara i produkty z siary powinny pochodzić ze stad bydła wolnych od określonych chorób, o których mowa w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹⁷).

(27) Należy zaktualizować odesłania do: dyrektywy Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów kosmetycznych (¹⁸), dyrektywy Rady 96/22/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß-agonistycznym (¹⁹) oraz dyrektywy 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (²⁰), a także odesłanie do dyrektywy Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (²¹) w przepisach zdrowotnych dotyczących handlu nieprzetworzonym obornikiem.

(28) Czynności na niektórych pochodzących z przywozu materiałach do produkcji karmy dla zwierząt domowych oraz stosowanie takich materiałów powinno odbywać się w warunkach odpowiednich do zagrożeń, jakie mogą stanowić takie materiały. W szczególności należy ustanowić przepisy dotyczące bezpiecznego kierowania takich materiałów do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia, gdzie są one, podobnie jak materiał kategorii 3, włączane do karmy dla zwierząt domowych. W odniesieniu do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia właściwy organ powinien być uprawniony do udzielania zezwolenia na przechowywanie przywiezionych materiałów wraz z materiałami kategorii 3, pod warunkiem zapewnienia identyfikowalności materiałów przywiezionych.

(29) W rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 jest mowa o niektórych produktach pochodnych, które mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z wymogami ustanowionymi w określonych innych przepisach prawa UE. Akty te określają również warunki przywozu, gromadzenia i przemieszczania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w celu wytwarzania takich produktów pochodnych. Niemniej jednak rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie w sytuacjach, w których wspomniane inne przepisy prawa UE nie określają warunków dotyczących zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, które mogą wiązać się z takimi materiałami. Ponieważ nie określono takich warunków w odniesieniu do materiałów, które poddano pewnym etapom przetwarzania, zanim spełniły one warunki wprowadzenia do obrotu zgodnie z wspomnianymi innymi przepisami prawa UE, warunki takie powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. W szczególności należy ustanowić warunki przywozu takich materiałów i dokonywania czynności na nich wewnątrz UE w zgodzie ze ścisłymi wymogami dotyczącymi kontroli i dokumentacji, aby zapobiec ewentualnym zagrożeniom dla zdrowia, jakie mogą wiązać się z takimi materiałami.

(30) W szczególności należy określić w niniejszym rozporządzeniu odpowiednie warunki dotyczące ochrony zdrowia w odniesieniu do materiałów stosowanych w produkcji produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (²²), weterynaryjnych produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (²³), wyrobów medycznych – zgodnie z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (²⁴), wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro – zgodnie z dyrektywą 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro (²⁵), wyrobów medycznych aktywnego osadzania – zgodnie z dyrektywą Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania (²⁶), lub odczynników laboratoryjnych („produkty gotowe”). Jeśli zagrożenia związane z takimi materiałami są ograniczone dzięki oczyszczaniu, odpowiedniemu stężeniu w produkcie lub zastosowaniu odpowiednich warunków przy dokonywaniu czynności na takich materiałach lub ich usuwaniu, wówczas powinny obowiązywać jedynie wymogi rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i niniejszego rozporządzenia dotyczące identyfikowalności. W takim przypadku nie powinny mieć zastosowania wymogi dotyczące oddzielenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego różnych kategorii w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie wytwarzającym wspomniane produkty gotowe, ponieważ można wykluczyć dalsze stosowanie materiałów w innych celach, w szczególności dostanie się ich do żywności lub paszy, dzięki odpowiedniemu stosowaniu zasad przez podmiot pod nadzorem właściwego organu. Przesyłki takich materiałów przeznaczone do przywozu do Unii Europejskiej powinny podlegać kontrolom weterynaryjnym w punktach kontroli granicznej wprowadzenia zgodnie z dyrektywą 97/78/WE w celu upewnienia się, że produkty te spełniają wymogi wprowadzenia ich do obrotu w UE.

(31) Zgodnie z dyrektywą Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (²⁷), niektóre choroby, na które podatne są zwierzęta z rodziny koniowatych, podlegają obowiązkowi zgłaszania. Aby ograniczyć ryzyko przemieszczania tych chorób, produkty z krwi koniowatych, przeznaczone do celów innych niż pasze, np. produkty z krwi przeznaczone do wytwarzania weterynaryjnych produktów leczniczych, powinny być pozyskiwane od zwierząt koniowatych, które nie wykazują klinicznych objawów tych chorób.

(32) Wprowadzanie do obrotu świeżych skór i skórek w celach innych niż spożycie przez ludzi powinno być dopuszczalne, pod warunkiem że spełniają one warunki w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące świeżego mięsa, określone zgodnie z dyrektywą Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²⁸), ponieważ warunki te zapewniają odpowiednie ograniczenie ewentualnych zagrożeń dla zdrowia.

(33) Określone w niniejszym rozporządzeniu przepisy w zakresie zdrowia dotyczące wytwarzania i wprowadzania do obrotu trofeów myśliwskich i innych preparatów ze zwierząt, pozwalające na eliminację ewentualnych zagrożeń, powinny stanowić jedynie uzupełnienie przepisów o ochronie niektórych gatunków dzikich zwierząt, wprowadzonych rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (²⁹), ponieważ cel tego rozporządzenia jest inny. Preparaty anatomiczne ze zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, poddane procesowi takiemu jak plastynacja, który w równorzędnym stopniu eliminuje ewentualne zagrożenia, nie powinny podlegać ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt, co ma na celu ułatwienie stosowania takich preparatów, szczególnie w edukacji.

(34) Pszczele produkty uboczne, które mają być wprowadzone do obrotu, powinny być wolne od niektórych chorób, na które podatne są pszczoły, wymienionych w dyrektywie Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (³⁰).

(35) Parlament Europejski i Rada wezwały Komisję do określenia punktu końcowego w łańcuchu produkcji produktów oleochemicznych, poza którym nie podlegają już one wymogom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009. Decyzję dotyczącą punktu końcowego należy podjąć jak najszybciej po uzyskaniu wyników oceny tego, w jakim stopniu procesy oleochemiczne mogą ograniczyć potencjalne zagrożenia dla zdrowia związane z tłuszczami zwierzęcymi stanowiącymi materiały którejkolwiek kategorii, poddawanymi przetwarzaniu.

(36) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać odesłanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiającego wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (³¹) – w zakresie, w którym należy zezwolić tym krajom trzecim i innym terytoriom na przywóz niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, ponieważ zagrożenia ze strony tych produktów są te same, jak zagrożenia wynikające potencjalnie z przywozu żywych zwierząt lub świeżego mięsa.

(37) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE należy zamieścić odesłanie do dalszych wykazów państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz niektórych materiałów pochodzenia zwierzęcego, w celu ustalenia państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego danych gatunków, na podstawie podobnych kwestii dotyczących zagrożeń dla zdrowia. Wykazy takie ustanowiono w decyzji Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniającej decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (³²), rozporządzeniu Komisji (UE) nr 605/2010 z dnia 2 lipca 2010 r. ustanawiającym warunki dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wydawania świadectw weterynaryjnych przy wprowadzaniu do Unii Europejskiej mleka surowego i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³³), decyzji Komisji 2006/766/WE z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiającej wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa (³⁴), rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (³⁵) oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 119/2009 z dnia 9 lutego 2009 r. ustanawiającym wykaz krajów trzecich i ich części do celów przywozu do Wspólnoty i tranzytu przez jej terytorium mięsa dzikich zającowatych, niektórych dzikich ssaków lądowych oraz królików utrzymywanych w warunkach fermowych, a także stosowne wymagania w zakresie świadectw weterynaryjnych (³⁶).

(38) Ponieważ odpady z przemysłu fotograficznego, w którym stosowane są pewne produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, np. kręgosłupy bydlęce, stanowią zagrożenie nie tylko dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, ale również dla środowiska, odpady takie powinny być usuwane lub wywożone do państwa trzeciego, z którego pochodzą dane produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (³⁷).

(39) Zasady tranzytu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej przez terytorium Unii Europejskiej powinny zawierać odesłanie do wykazu punktów kontroli granicznej określonego w decyzji Komisji 2009/821/WE z dnia 28 września 2009 r. ustalającej wykaz zatwierdzonych punktów kontroli granicznej, ustanawiającej niektóre zasady kontroli przeprowadzanych przez ekspertów weterynaryjnych Komisji oraz ustanawiającej jednostki weterynaryjne w systemie TRACES (³⁸). Na potrzeby tego tranzytu należy stosować Wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu, określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającym procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (³⁹).

(40) Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić, że świadectwa zdrowia, które mają towarzyszyć przesyłkom produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych w miejscach wprowadzania do UE, w których odbywają się kontrole weterynaryjne, powinny być wydawane zgodnie z zasadami certyfikacji równoważnymi z zasadami określonymi w dyrektywie Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (⁴⁰).

(41) W celu zapewnienia spójności prawodawstwa UE kontrole urzędowe całego łańcucha produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych powinny być przeprowadzane zgodnie z ogólnymi postanowieniami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁴¹).

(42) Należy zatem ustanowić w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze dla rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

(43) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 ze skutkiem od dnia 4 marca 2011 r.

(44) W następstwie przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 przyjęto pewne akty wykonawcze, mianowicie rozporządzenie Komisji (WE) nr 811/2003 (⁴²) dotyczące zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego ryb, a także składowania lub spopielania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, decyzję Komisji 2003/322/WE (⁴³) dotyczącą karmienia pewnych ptaków padlinożernych pewnymi materiałami kategorii 1, decyzję Komisji 2003/324/WE (⁴⁴) o odstępstwie od zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego w odniesieniu do zwierząt futerkowych, rozporządzenie Komisji (WE) nr 79/2005 (⁴⁵) dotyczące mleka i produktów na bazie mleka, rozporządzenie Komisji (WE) nr 92/2005 (⁴⁶) o sposobach usuwania i wykorzystania, rozporządzenie Komisji (WE) nr 181/2006 (⁴⁷) dotyczące nawozów organicznych i dodatków do wzbogacania gleby innych niż nawóz naturalny, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1192/2006 (⁴⁸) dotyczące wykazów zatwierdzonych zakładów oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2007/2006 (⁴⁹) dotyczące przywozu i tranzytu niektórych produktów pośrednich kategorii 3.

(45) Ponadto w celu ustanowienia środków proporcjonalnych do ryzyka w odniesieniu do pewnych konkretnych zastosowań produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przyjęto pewne środki przejściowe, w szczególności rozporządzenie Komisji (WE) nr 878/2004 (⁵⁰) o przywozie pewnych materiałów kategorii 1 i 2 i obchodzeniu się z nimi, decyzję 2004/407/WE (⁵¹) o przywozie niektórych materiałów służących do produkcji żelatyny fotograficznej oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 197/2006 (⁵²) dotyczące obchodzenia się z wycofanymi środkami spożywczymi i ich usuwania.

(46) W celu dalszego uproszczenia przepisów UE dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z tym, o co wnosiła prezydencja Rady przy przyjmowaniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dokonano przeglądu wspomnianych przepisów wykonawczych i przejściowych. Powinny one obecnie zostać uchylone i w razie potrzeby zastąpione niniejszym rozporządzeniem w celu stworzenia spójnych ram prawnych dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych.

(47) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stosuje się od dnia 4 marca 2011 r., zatem niniejsze rozporządzenie również powinno stosować się od tej daty. Ponadto należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom dostosowanie się do nowych przepisów, a także wprowadzenie do obrotu niektórych produktów wytworzonych zgodnie z obowiązującymi przed wspomnianą datą przepisami UE w zakresie ochrony zdrowia oraz w celu utrzymania ciągłości przywozu po rozpoczęciu stosowania wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(48) Wprowadzanie do obrotu i wywóz niektórych produktów, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 878/2004, powinny nadal odbywać się zgodnie z przepisami krajowymi, ponieważ skala zagrożeń wiążących się z ograniczoną ilością materiałów, których to dotyczy, pozwala obecnie na stosowanie uregulowań na szczeblu krajowym do czasu ewentualnej harmonizacji w przyszłości. Do czasu przyjęcia, na podstawie dalszych dowodów, środków dotyczących gromadzenia i usuwania określonych ograniczonych ilości produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego z sektora detalicznego, właściwy organ powinien nadal mieć możliwość zezwalania na gromadzenie i usuwanie takich produktów innymi środkami, pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

(49) Zgodnie z postulatem Parlamentu Europejskiego przedstawionym przy wyrażaniu zgody na rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 przy pierwszym czytaniu, a także biorąc pod uwagę bardziej szczegółowe sugestie Parlamentu dotyczące pewnych kwestii technicznych, projekt niniejszego rozporządzenia przedstawiono w dniu 27 września 2010 r. Komisji ds. Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności Parlamentu Europejskiego w celu wymiany poglądów.

(50) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się środki wykonawcze:

a) w zakresie ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 przepisów dotyczących zdrowia publicznego i zdrowia i zwierząt w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych;

b) dotyczące niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w myśl art. 16 ust. 1 lit. e) i f) dyrektywy 97/78/WE.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w załączniku I.

Artykuł 3

Punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym niektórych produktów pochodnych

Następujące produkty pochodne mogą być wprowadzane do obrotu (z wyjątkiem przywozu) bez ograniczeń, w myśl art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) biodiesel spełniający wymogi dotyczące usuwania i wykorzystywania produktów pochodnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. b);

b) przetworzona karma dla zwierząt domowych spełniająca szczegółowe wymogi dotyczące przetworzonej karmy dla zwierząt domowych określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. a);

c) gryzaki dla psów spełniające szczegółowe wymogi dotyczące gryzaków dla psów określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. b);

d) skóry i skórki zwierząt kopytnych spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział V pkt C;

e) wełna i sierść, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt B;

f) pióra i pierze, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt C;

g) futro spełniające wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

h) olej z ryb przeznaczony do wytwarzania produktów leczniczych spełniający wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

i) benzyna i paliwa spełniające wymogi szczególne dla produktów pochodzących z wieloetapowego procesu katalitycznego służącego do produkcji paliw odnawialnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. c);

j) produkty oleochemiczne uzyskane z tłuszczów wytopionych, które spełniają wymogi określone w rozdziale XI załącznika XIII;

k) odnawialny olej napędowy, odnawialne paliwo do silników odrzutowych, odnawialny propan i odnawialna benzyna, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące produktów wielostopniowej hydrorafinacji katalitycznej do produkcji paliw odnawialnych określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. f).

Artykuł 4

Poważne choroby zakaźne

Choroby wymienione przez OIE w art. 1.2.3 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych, wydanie z 2010 r., oraz w rozdziale 1.3 Kodeksu zdrowia zwierząt wodnych, wydanie z 2010 r., uważa się za poważne choroby zakaźne na potrzeby ogólnych ograniczeń w zakresie zdrowia zwierząt, przewidzianych w art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

ROZDZIAŁ II

USUWANIE I STOSOWANIE PRODUKTÓW UBOCZNYCH POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO I PRODUKTÓW POCHODNYCH

Artykuł 5

Ograniczenia stosowania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Podmioty w państwach członkowskich, o których mowa w załączniku II rozdział I, muszą przestrzegać określonych w tym samym rozdziale warunków dotyczących skarmiania zwierząt futerkowych niektórymi materiałami pozyskanymi z ciał lub części ciał zwierząt tego samego gatunku.

2. Podmioty muszą przestrzegać ograniczeń dotyczących skarmiania zwierząt gospodarskich roślinami z terenu, na którym zastosowano nawozy organiczne lub polepszacze gleby, zgodnie z przepisami określonymi w załączniku II rozdział II.

Artykuł 6

Usuwanie poprzez spalanie, usuwanie lub odzyskiwanie poprzez współspalanie i wykorzystywanie jako paliwo do spalania

1. Właściwy organ dopilnowuje, aby spalanie i współspalanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych jako odpadów odbywało się wyłącznie;

a) w spalarniach i współspalarniach, którym udzielono pozwolenia na działalność zgodnie z dyrektywą 2000/76/WE lub

b) w przypadku zakładów, w odniesieniu do których nie jest wymagane pozwolenie w myśl dyrektywy 2000/76/WE, w spalarniach i współspalarniach zatwierdzonych przez właściwy organ na potrzeby usuwania odpadów poprzez spalanie bądź usuwania lub odzysku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych stanowiących odpady poprzez współspalanie zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie spalarnie i współspalarnie, o których mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, jeśli spełniają one wymogi ustanowione w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

3. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie są zobowiązane do przestrzegania wymogów ogólnych dotyczących spalania i współspalania odpadów, ustanowionych w załączniku III rozdział I.

4. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o wysokiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział II.

5. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o niskiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział III.

6. Podmioty zapewniają, by podlegające im obiekty energetycznego spalania inne niż te, o których mowa w załączniku IV rozdział IV sekcja 2 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne jako paliwo, spełniały ogólne warunki i szczególne wymogi określone odpowiednio w załączniku III rozdziały IV i V i były zatwierdzone przez właściwy organ zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

7. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie obiekty energetycznego spalania, o których mowa w ust. 6 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne jako paliwo do spalania, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) obiekty energetycznego spalania wchodzą w zakres zastosowania rozdziału V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

b) obiekty energetycznego spalania spełniają wszystkie odpowiednie ogólne warunki i szczególne wymogi określone w rozdziałach IV i V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

c) wprowadzono procedury administracyjne zapewniające, by spełnianie wymogów w zakresie zatwierdzania obiektów energetycznego spalania było sprawdzane corocznie.

8. [1] W przypadku wykorzystania obornika pochodzącego od zwierząt gospodarskich lub mączki mięsno-kostnej jako paliwa do spalania zgodnie z załącznikiem III rozdział V oprócz zasad, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, zastosowanie mają następujące zasady:

a) wniosek o zatwierdzenie składany przez podmiot właściwemu organowi zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 musi zawierać dowody, potwierdzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnioną przez właściwe organy państwa członkowskiego, świadczące o tym, że obiekt energetycznego spalania, w którym wykorzystuje się obornik pochodzący od zwierząt gospodarskich lub mączkę mięsno-kostną jako paliwo, w pełni spełnia wymogi określone w sekcji B pkt 3 w przypadku obornika i wymogi określone w sekcji D w przypadku mączki mięsno-kostnej, jak również wymogi określone dla obu rodzajów paliwa w rozdziale V sekcja B pkt 4 i 5 załącznika III do niniejszego rozporządzenia, nie naruszając możliwości przyznania przez właściwe organy państwa członkowskiego odstępstwa od przestrzegania niektórych przepisów zgodnie z rozdziałem V sekcja C pkt 4 załącznika III;

b) procedura zatwierdzenia przewidziana w art. 44 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 nie jest zakończona, dopóki w ciągu pierwszych sześciu miesięcy działania obiektu energetycznego spalania nie zostaną przeprowadzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnioną przez ten organ co najmniej dwie następujące po sobie kontrole, przy czym jedna z nich musi być niezapowiedziana, a wszystkie muszą obejmować niezbędne pomiary temperatury i emisji. Ostateczne zatwierdzenie może zostać przyznane po stwierdzeniu, że wyniki tych kontroli wykazują zgodność z wymogami określonymi w sekcji B pkt 3, 4 i 5 w odniesieniu do obornika, w sekcji D w odniesieniu do mączki mięsno-kostnej oraz, w stosownych przypadkach, w rozdziale V sekcja C pkt 4 lub sekcja D pkt 5 załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

c) nie dopuszcza się spalania mączki mięsno-kostnej w obiektach energetycznego spalania, o których mowa w rozdziale V sekcje A, B i C załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Usuwanie niektórych materiałów kategorii 1 i 3 na składowiska odpadów

W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 i art. 14 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwy organ może wyrazić zgodę na usuwanie następujących materiałów kategorii 1 i 3 na zatwierdzone składowisko odpadów:

a) karma dla zwierząt domowych pochodząca z przywozu lub wytworzona z materiałów pochodzących z przywozu, wyprodukowana z materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;

b) materiał kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pod warunkiem że:

(i) materiały te nie miały styczności z żadnymi produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 8 i 9 oraz w art. 10 lit. a)– e) i lit. h)–p) tego rozporządzenia;

(ii) w momencie ich przeznaczania do usunięcia:

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, zostały poddane przetwarzaniu zgodnie z jego definicją w art. 2 ust. 1 lit. m) rozporządzenia (WE) nr 852/2004 oraz

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. g) tego rozporządzenia, były przetworzone zgodnie z załącznikiem X rozdział II do niniejszego rozporządzenia bądź zgodnie ze szczegółowymi wymogami dotyczącymi karmy dla zwierząt domowych, określonymi w załączniku XIII rozdział II do niniejszego rozporządzenia oraz

(iii) usunięcie takich materiałów nie stwarza zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Artykuł 8

Wymogi dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

1. Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV rozdział I:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania, określone w sekcji 1;

b) wymogi dotyczące oczyszczania ścieków, określone w sekcji 2;

c) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 1 i 2, określone w sekcji 3;

d) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 3, określone w sekcji 4.

2. Właściwe organy zatwierdzają zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa jedynie pod warunkiem ich zgodności z warunkami określonymi w załączniku IV rozdział I.

Artykuł 9

Wymogi odnośnie higieny i przetwarzania, dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV:

a) wymogi dotyczące higieny przetwarzania, określone w rozdziale II;

b) standardowe metody przetwarzania, określone w rozdziale III, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie;

c) alternatywne metody przetwarzania, określone w rozdziale IV, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie.

Artykuł 10

Wymogi dotyczące przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania

1. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa i zakłady zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami dotyczącymi przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania, określonymi w załączniku V:

a) wymogi dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale I;

b) wymogi higieniczne dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale II;

c) standardowe parametry przekształcania, określone w rozdziale III sekcja 1;

d) standardy dotyczące pozostałości fermentacyjnych i kompostu, określone w rozdziale III sekcja 3.

2. Właściwe organy zatwierdzają wytwórnie biogazu i kompostownie jedynie pod warunkiem ich zgodności z wymogami określonymi w załączniku V.

3. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania przez wytwórnie biogazu i kompostownie pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w załączniku V rozdział III sekcja 2.

ROZDZIAŁ III

ODSTĘPSTWA OD NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1069/2009

Artykuł 11

Szczegółowe zasady dotyczące próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek badawczych i diagnostycznych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ dopilnowuje w szczególności przestrzegania przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku VI rozdział I.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki badawcze i diagnostyczne do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 12

Szczegółowe zasady dotyczące próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek handlowych i przedmiotów wystawowych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ zapewnia w szczególności przestrzeganie przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 1 pkt 2, 3 i 4.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek handlowych i przedmiotów wystawowych, określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 2.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki handlowe do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 13

Zasady dotyczące specjalnego skarmiania

1. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 2 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem, że materiał ten pochodzi od zwierząt, które nie zostały ubite ani nie padły z powodu stwierdzonej lub podejrzewanej obecności choroby zaraźliwej dla ludzi lub zwierząt, pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

2. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 3 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

Artykuł 14

Skarmianie niektórych gatunków w stacjach skarmiania i poza nimi oraz w ogrodach zoologicznych

1. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka do skarmiania:

a) w stacjach skarmiania – zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków, żyjących w ich własnym siedlisku, w celu wspierania różnorodności biologicznej, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 2;

b) poza stacjami skarmiania (jeśli jest to właściwe – bez uprzedniego zebrania martwych zwierząt) – dzikich zwierząt, o których mowa w załączniku VI rozdział II sekcja 2 pkt 1 lit. a), pod warunkiem spełnienia warunków określonych w sekcji 3 tego rozdziału.

2. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka oraz stosowanie materiału pochodzącego od zwierząt z ogrodów zoologicznych do skarmiania zwierząt z ogrodów zoologicznych pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 4.

Artykuł 15

Szczegółowe zasady dotyczące gromadzenia i usuwania

Jeśli właściwy organ zezwoli na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w drodze odstępstwa przewidzianego w art. 19 ust. 1 lit. a), b), c), e) i f) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, usuwanie takie musi się odbywać zgodnie z następującymi zasadami szczegółowymi określonymi w załączniku VI rozdział III:

a) szczegółowe zasady dotyczące usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określone w sekcji 1;

b) zasady dotyczące spopielania i grzebania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na terenach odosobnionych, określone w sekcji 2;

c) zasady dotyczące spopielania i grzebania pszczół i pszczelich produktów ubocznych, określone w sekcji 3.

Na zasadzie odstępstwa od art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 państwa członkowskie mogą zezwolić na gromadzenie, transport i usuwanie niewielkich ilości materiału kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, środkami, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. d) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem przestrzegania wymogów dotyczących usuwania innymi środkami określonych w rozdziale IV załącznika VI do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ IV

DOPUSZCZENIE ALTERNATYWNYCH METOD

Artykuł 16

Standardowy format składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych

1. Wnioski o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, przewidziane w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, są składane przez państwa członkowskie lub zainteresowane strony zgodnie z wymogami standardowego formatu składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych, określonego w załączniku VII.

2. Państwa członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe, udzielające informacji na temat właściwego organu odpowiedzialnego za ocenę wniosków o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

3. Komisja publikuje wykaz krajowych punktów kontaktowych na swoich stronach internetowych.

ROZDZIAŁ V

GROMADZENIE, PRZEWÓZ, IDENTYFIKACJA I IDENTYFIKOWALNOŚĆ

Artykuł 17

Wymogi dotyczące dokumentów handlowych i świadectw zdrowia, identyfikacji, gromadzenia i przewozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz identyfikowalności

1. W odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych podmioty zapewniają:

a) ich zgodność z wymogami dotyczącymi gromadzenia, przewozu i identyfikowalności, określonymi w załączniku VIII rozdział I i II;

b) dołączanie do nich, na czas przewozu, dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia, zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział III.

2. Podmioty wysyłające, przewożące lub odbierające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne prowadzą rejestr przesyłek i powiązanych dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział IV.

3. Podmioty muszą przestrzegać wymogów dotyczących znakowania określonych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku VIII rozdział V.

ROZDZIAŁ VI

REJESTRACJA I ZATWIERDZANIE PRZEDSIĘBIORSTW I ZAKŁADÓW

Artykuł 18

Wymogi dotyczące zatwierdzania jednego lub większej liczby przedsiębiorstw i zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu

Właściwy organ może zatwierdzić więcej niż jedno przedsiębiorstwo lub zakład, przeprowadzające czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu, pod warunkiem że ich układ oraz sposób przeprowadzania czynności na tych produktach w tych przedsiębiorstwach lub zakładach wyklucza przeniesienie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt pomiędzy tymi przedsiębiorstwami lub zakładami.

Artykuł 19

Wymogi dotyczące niektórych zatwierdzonych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa lub zakłady zatwierdzone przez właściwy organ zapewniają ich zgodność z wymogami określonymi w następujących rozdziałach załącznika IX do niniejszego rozporządzenia, o ile w tych przedsiębiorstwach i zakładach prowadzone są działania, o których mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) rozdział I, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzają karmę dla zwierząt domowych, jak określono w art. 24 ust. 1 lit. e) wspomnianego rozporządzenia;

b) rozdział II, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. i) wspomnianego rozporządzenia, a także o ile przeprowadzają na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego, po ich zebraniu, następujące czynności, o których jest mowa w art. 24 ust. 1 lit. h) tego rozporządzenia:

(i) sortowanie;

(ii) dzielenie;

(iii) chłodzenie;

(iv) zamrażanie,

(v) solenie,

(vi) konserwacja w drodze innych procesów;

(vii) usuwanie skór i skórek lub materiału szczególnego ryzyka;

(viii) czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego prowadzone zgodnie z wymogami określonymi w przepisach weterynaryjnych UE;

(ix) oczyszczanie lub pasteryzacja produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przekształcenia w biogaz lub do kompostowania, przed takim przekształceniem lub kompostowaniem w innym przedsiębiorstwie lub zakładzie zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia;

(x) przesiewanie;

c) rozdział III, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty pochodne przeznaczone do określonych celów, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. j) wspomnianego rozporządzenia;

d) rozdział V, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) w gospodarstwie produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do usunięcia, o którym mowa w art. 4 tego rozporządzenia.

Artykuł 20

Wymogi dotyczące niektórych zarejestrowanych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

1. Podmioty prowadzące zarejestrowane zakłady lub przedsiębiorstwa bądź inne zarejestrowane podmioty prowadzą wszelkie czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktach pochodnych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku IX rozdział IV.

2. Zarejestrowane podmioty przewożące produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne (z wyjątkiem przewozu pomiędzy różnymi lokalami tego samego podmiotu) muszą w szczególności przestrzegać warunków określonych w załączniku IX rozdział IV pkt 2.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) zatwierdzonych podmiotów przewożących produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne w ramach działalności pomocniczej;

b) podmiotów zarejestrowanych w celu prowadzenia działalności transportowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005.

4. Właściwy organ może zwolnić następujące podmioty z obowiązku powiadamiania, o którym mowa w art. 23 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) podmioty wytwarzające trofea łowieckie lub inne preparaty, o których mowa w rozdziale VI załącznika XIII do niniejszego rozporządzenia, do celów prywatnych lub niekomercyjnych, bądź przeprowadzające na nich czynności;

b) podmioty zajmujące się usuwaniem próbek badawczych i diagnostycznych lub przeprowadzające czynności na takich próbkach w celach edukacyjnych;

c) podmioty transportujące suche i niepoddane obróbce wełnę i sierść, pod warunkiem że są one zamknięte w bezpiecznym opakowaniu oraz wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne do zastosowań poza łańcuchem paszowym lub do zakładu przeprowadzającego działania pośrednie w warunkach, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych;

d) podmioty wykorzystujące niewielkie ilości materiałów kategorii 2 i 3, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, lub ich produktów pochodnych, w celu bezpośredniej dostawy produktów w obrębie regionu do użytkowników końcowych, na rynku lokalnym lub do lokalnych zakładów detalicznych, jeżeli właściwy organ uzna, że taka działalność nie powoduje zagrożenia rozprzestrzenianiem poważnej choroby zakaźnej na ludzi lub zwierzęta; przepisy niniejszej litery nie mają zastosowania w przypadku, gdy materiały te są wykorzystywane do karmienia zwierząt innych niż zwierzęta futerkowe.

e) użytkowników nawozów organicznych lub polepszaczy gleby w miejscach, w których nie trzyma się zwierząt gospodarskich;

f) podmioty zajmujące się nawozami organicznymi lub polepszaczami gleby i ich dystrybucją wyłącznie w opakowaniach detalicznych gotowych do sprzedaży, o wadze nieprzekraczającej 50 kg, do zastosowań poza łańcuchem żywnościowym i paszowym.

Artykuł 20a

Wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów w państwach członkowskich

Właściwy organ państwa członkowskiego zapewnia, aby aktualne wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) były sporządzone zgodnie ze specyfikacjami technicznymi opublikowanymi na stronie internetowej Komisji (⁵³);

b) były wprowadzone do systemu TRACES albo dostępne za pomocą systemu TRACES najpóźniej od dnia 31 października 2021 r.

ROZDZIAŁ VII

WPROWADZANIE DO OBROTU

Artykuł 21

Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych

1. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych, w myśl art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących wymogów, określonych w załączniku X do niniejszego rozporządzenia:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania i wprowadzania do obrotu, określone w rozdziale I;

b) wymogi szczegółowe dotyczące przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, określone w rozdziale II;

c) wymogi dotyczące niektórych rodzajów karmy dla ryb i przynęt stosowanych w połowach, określone w załączniku III.

2. Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu (z wyjątkiem przywozu) mleka, produktów na bazie mleka i produktów pochodnych mleka zaklasyfikowanych jako materiał kategorii 3 zgodnie z art. 10 lit. e), f) i h) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które nie zostały przetworzone zgodnie z wymogami ogólnymi określonymi w załączniku X rozdział II sekcja 4 część I do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że materiały te spełniają wymogi dotyczące odstępstwa w odniesieniu do wprowadzania do obrotu mleka przetworzonego zgodnie z normami krajowymi, które to odstępstwo przewidziano w części II tej samej sekcji.

Artykuł 22

Wprowadzanie do obrotu i stosowanie nawozów organicznych i polepszaczy gleby

1. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia, dotyczących wprowadzania do obrotu (z wyjątkiem przywozu) nawozów organicznych i polepszaczy gleby oraz stosowania tych produktów, w szczególności ich stosowania w glebie, w myśl art. 15 ust. 1 lit. i) oraz art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Nie podlega żadnym warunkom dotyczącym zdrowia zwierząt wprowadzanie do obrotu:

a) guana dzikich ptaków morskich, zebranego w Unii lub przywiezionego z państw trzecich;

b) gotowych do sprzedaży podłoży uprawowych, innych niż przywiezione o zawartości mniej niż:

(i) 5 % objętości produktów pochodnych materiału kategorii 3 lub materiału kategorii 2 innego niż przetworzony obornik;

(ii) 50 % objętości przetworzonego obornika.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dany nawóz organiczny lub polepszacz gleby wytworzony z mączki mięsno-kostnej uzyskanej z materiału kategorii 2 lub z przetworzonego białka zwierzęcego ma być stosowany w glebie, wydaje zezwolenie na składnik lub składniki, które mają być zmieszane z tymi materiałami, zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, według kryteriów określonych w załączniku XI rozdział II sekcja 1 pkt 3 do niniejszego rozporządzenia.

4. W drodze odstępstwa od art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i państwa członkowskiego przeznaczenia, które graniczą ze sobą, mogą zezwolić na przesyłanie obornika pomiędzy gospodarstwami znajdującymi się w regionach granicznych tych państw członkowskich pod warunkiem spełnienia odpowiednich wymogów w zakresie opanowywania wszelkich ewentualnych zagrożeń dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, np. obowiązków zaangażowanych podmiotów w zakresie prowadzenia odpowiednich rejestrów, które to wymogi są określone w umowie dwustronnej.

5. Zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 w razie potrzeby właściwe organy państw członkowskich zachęcają do opracowania, upowszechniania i stosowania krajowych podręczników dobrych praktyk rolnych w zakresie stosowania w glebie nawozów organicznych i polepszaczy gleby.

Artykuł 23

Produkty pośrednie

1. Produkty pośrednie przywożone do UE lub przewożone w tranzycie przez jej terytorium muszą spełniać warunki w zakresie opanowywania ewentualnego zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, określone w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

2. Produkty pośrednie transportowane do przedsiębiorstwa lub zakładu, o którym mowa w załączniku XII pkt 3 do niniejszego rozporządzenia, mogą podlegać czynnościom bez dalszych ograniczeń przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu, pod warunkiem że:

a) dane przedsiębiorstwo lub zakład są odpowiednio wyposażone do przyjmowania produktów pośrednich w sposób zapobiegający przenoszeniu chorób zaraźliwych dla ludzi lub zwierząt;

b) produkty pośrednie nie stanowią zagrożenia zakażeniem chorobami przenoszonymi na ludzi lub zwierzęta dzięki ich oczyszczeniu lub innej obróbce, której poddano produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim, dzięki odpowiedniemu stężeniu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim lub dzięki zastosowaniu odpowiednich środków bezpieczeństwa biologicznego przy przeprowadzaniu czynności na produktach pośrednich;

c) dane przedsiębiorstwo lub zakład rejestrują ilości otrzymanych materiałów oraz, we właściwych przypadkach, ich kategorię, a także przedsiębiorstwo, zakład lub podmiot, do którego dane przedsiębiorstwo lub zakład dostarczają swoje produkty oraz

d) niewykorzystane produkty pośrednie lub inne nadwyżki materiałów z danego przedsiębiorstwa lub zakładu, np. produkty przeterminowane, są usuwane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

3. Podmiot prowadzący przedsiębiorstwo lub zakład przeznaczenia produktów pośrednich bądź jego właściciel, lub ich przedstawiciel, stosuje lub wysyła produkty pośrednie wyłącznie w celu ich stosowania do wytwarzania zgodnie z definicją produktów pośrednich w pkt 35 załącznika I.

Artykuł 24

Karma dla zwierząt domowych i inne produkty pochodne

1. Zakazuje się stosowania materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. a), b), d) i e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, do produkcji produktów pochodnych, które są przeznaczone do spożywania przez ludzi lub zwierzęta lub stosowania u nich, z wyjątkiem produktów pochodnych, o których mowa w art. 33 i 36 tego rozporządzenia.

2. Jeśli dany produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego lub produkt pochodny może być stosowany do skarmiania zwierząt gospodarskich lub do innych celów, o których mowa w art. 36 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, to przy jego wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) należy przestrzegać szczegółowych wymogów dotyczących przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia, o ile w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia nie określono szczegółowych wymogów dla takich produktów.

3. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) karmy dla zwierząt domowych, o której mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i II do niniejszego rozporządzenia.

4. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów pochodnych, o których mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i rozdziały od III do XII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ VIII

PRZYWÓZ, TRANZYT I WYWÓZ

Artykuł 25

Przywóz, tranzyt i wywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Zabroniony jest przywóz do UE i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego:

a) nieprzetworzony obornik;

b) niepoddane obróbce pióra i części piór oraz pierze;

c) wosk pszczeli w postaci plastrów miodu.

2. Przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów nie podlega żadnym ograniczeniom dotyczącym zdrowia zwierząt:

a) wełna i sierść poddane praniu fabrycznemu lub innej obróbce zapewniającej eliminację wszelkich niedopuszczalnych zagrożeń;

b) futra poddane suszeniu przez okres przynajmniej dwóch dni w temperaturze otoczenia wynoszącej 18 °C i w wilgotności wynoszącej 55 %.

c) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie i poddane praniu fabrycznemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w szeregu kąpieli zawierających wodę, mydło oraz wodorotlenek sodu lub wodorotlenek potasu;

d) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i poddane obróbce co najmniej jedną z poniższych metod:

– depilacji chemicznej za pomocą wapna gaszonego lub siarczku sodu,

– fumigacji w formaldehydzie w hermetycznie zamkniętym pomieszczeniu przez co najmniej 24 godziny,

– szorowaniu przemysłowemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w rozpuszczalnym w wodzie detergencie o temperaturze 60–70°C,

– przechowywanie, które może obejmować czas transportu, w temperaturze 37°C przez osiem dni, 18°C przez 28 dni lub 4°C przez 120 dni;

e) wełna i sierść, suche i zamknięte w bezpiecznym opakowaniu, wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, przeznaczone do wysłania do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i spełniające wszystkie z następujących wymogów:

(i) zostały wyprodukowane co najmniej 21 dni przed datą wprowadzenia do Unii oraz były przechowywane w państwie trzecim lub jego regionie, które:

– jest wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 i upoważnione do przywozu do Unii świeżego mięsa przeżuwaczy, które nie jest objęte dodatkowymi gwarancjami A i F ustanowionymi w tym rozporządzeniu,

– jest wolne od pryszczycy oraz – w przypadku wełny i sierści owiec i kóz – od ospy owiec i kóz, zgodnie z podstawowymi kryteriami ogólnymi określonymi w załączniku II do dyrektywy 2004/68/WE;

(ii) są opatrzone deklaracją importera, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XV rozdział 21;

(iii) zostały przedstawione przez podmiot jednemu z zatwierdzonych punktów kontroli granicznej określonych w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, gdzie zostały poddane z zadowalającym wynikiem kontroli dokumentacji przeprowadzonej zgodnie z art. 4 ust. 3 dyrektywy 97/78/WE.

3. Przy przywozie do UE i tranzycie przez jej terytorium niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w myśl art. 41 ust. 3 i art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących szczegółowych wymogów, określonych w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia:

a) szczegółowe wymogi określone w rozdziale I tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu materiału kategorii 3 oraz produktów pochodnych do zastosowań w łańcuchu paszowym, innych niż do produkcji karmy dla zwierząt domowych lub żywienia zwierząt futerkowych;

b) szczegółowe wymogi określone w rozdziale II tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt gospodarskich.

4. Zasady określone w załączniku XIV rozdział V mają zastosowanie do wywozu z Unii produktów pochodnych określonych w tym rozdziale.

Artykuł 26

Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz wywóz niektórych materiałów kategorii1

Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz na wywóz skór i skórek uzyskanych od zwierząt poddanych nielegalnym zabiegom zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. d) dyrektywy 96/22/WE lub nielegalnemu leczeniu zgodnie z jego definicją w art. 2 lit. b) dyrektywy 96/23/WE, a także wnętrzności przeżuwaczy, z treścią lub bez, oraz kości i produktów z kości zawierających kręgosłup i czaszkę, pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

a) materiały te nie mogą być materiałami kategorii 1 pozyskanymi z jakichkolwiek wymienionych poniżej zwierząt:

(i) zwierzęta podejrzane o zakażenie TSE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 999/2001;

(ii) zwierzęta, u których obecność TSE potwierdzono urzędowo;

(iii) zwierzęta uśmiercone w związku ze zwalczaniem TSE;

b) materiały te nie mogą być przeznaczone do żadnego z następujących zastosowań:

(i) skarmianie;

(ii) stosowanie w glebie na terenie, z którego pozyskuje się paszę dla zwierząt gospodarskich;

(iii) produkcja:

– produktów kosmetycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 1 dyrektywy 76/768/EWG;

– wyrobów medycznych aktywnego osadzania zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 90/385/EWG;

– wyrobów medycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 93/42/EWG;

– wyrobów medycznych używanych do diagnostyki in vitro zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 98/79/WE;

– weterynaryjnych produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/82/WE;

– produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/83/WE;

c) materiały te muszą być przywożone z etykietami i muszą spełniać szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określonych w załączniku XIV rozdział IV sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia;

d) materiały te muszą być przywożone w sposób zgodny z wymogami dotyczącymi certyfikacji dla celów sanitarnych, ustanowionymi w ustawodawstwie krajowym.

Artykuł 27

Przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych zawierających produkty pochodne lub produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w tym produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 25 ust. 1, na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Warunki takie obejmują przynajmniej co następuje:

a) na wprowadzenie przesyłki musi uprzednio wyrazić zgodę właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia oraz

b) przesyłka musi być przesyłana bezpośrednio z punktu wprowadzenia na terytorium UE do upoważnionego użytkownika.

2. (uchylony).

3. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach badawczych lub diagnostycznych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących usuwania próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 28

Przywóz i tranzyt próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek handlowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 1 do niniejszego rozporządzenia.

2. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach handlowych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących przeprowadzania czynności na próbkach handlowych i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia.

3. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt przedmiotów wystawowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami dotyczącymi przedmiotów wystawowych, określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 3.

4. Podmioty przeprowadzające czynności na przedmiotach wystawowych są zobowiązane do przestrzegania warunków dotyczących pakowania przedmiotów wystawowych, przeprowadzania na nich czynności i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 3 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 29

Szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej

1. Właściwy organ udziela zezwolenia na szczególne przemieszczenia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z terytorium Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, bezpośrednio lub przez inne państwo trzecie, transportem drogowym lub kolejowym przez terytorium UE, pomiędzy zatwierdzonymi punktami kontroli granicznej UE wymienionymi w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) przesyłka plombowana jest plombą oznaczoną numerem seryjnym w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE przez służby weterynaryjne właściwego organu;

b) (uchylona);

c) (uchylona);

d) (uchylona).

2. (uchylony).

3. (uchylony).

Artykuł 29a

Szczególne wymogi dotyczące tranzytu przez terytorium Chorwacji produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich

1. Przemieszczanie przez terytorium UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, transportem drogowym bezpośrednio między punktem kontroli granicznej w miejscowości Nova Sela a punktem kontroli granicznej w miejscowości Ploče, jest dozwolone pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

a) przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe;

b) (uchylona);

c) (uchylona);

d) (uchylona).

2. (uchylony).

3. (uchylony).

Artykuł 30

Wykaz przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich

Wykazy przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich wprowadza się do systemu TRACES zgodnie ze specyfikacją techniczną publikowaną przez Komisję na jej stronach internetowych.

Wykazy te podlegają regularnej aktualizacji.

Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do szczególnych przemieszczeń przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, o których mowa w art. 29, oraz do przemieszczeń przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, o których mowa w art. 29a.

Artykuł 31

Wzory świadectw zdrowia i deklaracji dotyczących przywozu i tranzytu

Do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, przeznaczonych do przywozu do UE lub tranzytu przez jej terytorium, dołącza się świadectwa zdrowia i deklaracje zgodne ze wzorami przedstawionymi w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia, w miejscach wprowadzenia na terytorium UE, gdzie odbywają się kontrole weterynaryjne, w myśl dyrektywy 97/78/WE.

ROZDZIAŁ IX

KONTROLE URZĘDOWE

Artykuł 32

Kontrole urzędowe

1. Właściwy organ podejmuje niezbędne środki w celu kontroli całego łańcucha gromadzenia, przewozu, stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

Środki takie realizowane są zgodnie z zasadami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

2. Kontrole urzędowe, o których mowa w ust. 1, obejmują kontrole prowadzenia rejestrów i innych dokumentów wymaganych w myśl przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Właściwy organ przeprowadza następujące kontrole urzędowe, o których mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia:

a) kontrole urzędowe w zakładach przetwórczych, określone w rozdziale I;

b) kontrole urzędowe innych działań obejmujących czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, określone w rozdziale III sekcje 1–9.

4. Właściwy organ przeprowadza kontrole plomb na przesyłkach produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych.

W przypadku gdy właściwy organ nakłada plombę na tego rodzaju przesyłkę przewożoną do miejsca przeznaczenia, informuje o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia.

5. Właściwy organ sporządza wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z formatem określonym w załączniku XVI rozdział II do niniejszego rozporządzenia.

6. Na wniosek złożony przez podmiot, właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia podejmuje decyzję w zakresie przyjęcia lub odrzucenia niektórych materiałów kategorii 1 i kategorii 2 oraz mączki mięsno-kostnej lub tłuszczu zwierzęcego uzyskanego z materiałów kategorii 1 i kategorii 2 w ciągu 20 dni kalendarzowych od dnia otrzymania takiego wniosku, pod warunkiem że został on złożony w jednym z języków urzędowych tego państwa członkowskiego.

7. Podmioty składają wnioski o zezwolenia, o których mowa w ust. 6, zgodnie ze standardowym formatem określonym w rozdziale III sekcja 10 w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia, za pośrednictwem systemu TRACES.

Artykuł 33

Ponowne zatwierdzenie zakładów i przedsiębiorstw po zatwierdzeniu tymczasowym

1. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 3 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 lub kategorii 2 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 3 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 3 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 2 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 2 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 2 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ X

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 34

Ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, ze względów ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt

Właściwy organ może zakazać wprowadzenia do obrotu lub ograniczyć wprowadzanie do obrotu wymienionych poniżej produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych ze względów ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt wyłącznie w myśl zasad ustanowionych w prawodawstwie UE, w szczególności ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu:

a) przetworzone białko zwierzęce i inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia;

b) karma dla zwierząt domowych i niektóre inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia;

c) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne przywożone do UE lub przewożone tranzytem przez jej terytorium, jak określono w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 35

Uchylenie

1. Następujące akty prawne tracą moc:

a) rozporządzenie (WE) nr 811/2003;

b) decyzja 2003/322/WE;

c) decyzja 2003/324/WE;

d) rozporządzenie (WE) nr 878/2004;

e) decyzja 2004/407/WE;

f) rozporządzenie (WE) nr 79/2005;

g) rozporządzenie (WE) nr 92/2005;

h) rozporządzenie (WE) nr 181/2006;

i) rozporządzenie (WE) nr 197/2006;

j) rozporządzenie (WE) nr 1192/2006;

(k) rozporządzenie (WE) nr 2007/2006.

2. Odesłania do uchylonych aktów traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Środki przejściowe

1. W okresie przejściowym, trwającym do dnia 31 grudnia 2011 r., podmioty mogą wprowadzać do obrotu nawozy organiczne i polepszacze gleby, wyprodukowane przed dniem 4 marca 2011 r. zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1774/2002 i (WE) nr 181/2006:

a) pod warunkiem że są one wytworzone z jednego z następujących produktów:

(i) mączka mięsno-kostna uzyskana z materiału kategorii 2;

(ii) przetworzone białko zwierzęce;

b) nawet jeśli nie zostały one zmieszane ze składnikiem w celu wykluczenia stosowania tej mieszaniny do celów paszowych.

2. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 stycznia 2012 r. zezwala się nadal na przywóz do UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, którym towarzyszy świadectwo zdrowia, deklaracja lub dokument handlowy, wypełnione i podpisane zgodnie z odpowiednim wzorem ustanowionym w załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, pod warunkiem że wspomniane świadectwa, deklaracje lub dokumenty zostały wypełnione i podpisane przed dniem 30 listopada 2011 r.

3. (skreślony).

Artykuł 37

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 4 marca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 6 ust. 1 akapit drugi, art. 6 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 11 ust. 2 akapit drugi, art. 15 ust. 1 lit. b), d), e), h) i i) oraz art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 4 lit. a), b) i c) oraz art. 19 ust. 4 akapit drugi, art. 20 ust. 10 i 11, art. 21 ust. 5 i 6, art. 22 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 27 lit. a), b), c) i e)–h) oraz art. 27 akapit drugi, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 40, art. 41 ust. 3 akapit pierwszy i trzeci, art. 42, art. 43 ust. 3, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 2, art. 48 ust. 2, ust. 7 lit. a) i ust. 8 lit. a) oraz art. 48 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (²), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 ustanowiono przepisy dotyczące ochrony zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w zakresie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i uzyskanych z nich produktów pochodnych. W rozporządzeniu tym określono okoliczności, w których należy usuwać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Ponadto w rozporządzeniu określono warunki, na których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być stosowane w paszach oraz do różnych innych celów, np. w kosmetykach, produktach leczniczych i do celów technicznych. Rozporządzenie zobowiązuje również podmioty do dokonywania wszelkich czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w przedsiębiorstwach i zakładach podlegających kontrolom urzędowym.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stanowi, że szczegółowe przepisy dotyczące dokonywania czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, np. norm przetwarzania, warunków higienicznych oraz formatu dokumentów poświadczających dołączanych do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych dla zapewnienia identyfikowalności, mają być przyjmowane w drodze środków wykonawczych.

(3) Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinny być określone mając na uwadze osiągnięcie celów rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, w szczególności zrównoważonego stosowania materiałów pochodzenia zwierzęcego, a także wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii Europejskiej.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 nie ma zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt dzikich, które nie są podejrzane o zakażenie chorobą przenoszoną na ludzi lub zwierzęta, ani też o to, że są dotknięte taką chorobą, z wyjątkiem zwierząt wodnych, wyładowanych w celach handlowych. Nie ma również zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt łownych, niezebranych po odłowie, zgodnie z dobrą praktyką łowiecką. W przypadku tego rodzaju produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, uzyskanych z odłowu, usuwanie powinno odbywać się w sposób zapobiegający przeniesieniu zagrożeń, zgodnie z odpowiednimi szczegółowymi praktykami łowieckimi oraz z dobrą praktyką łowiecką.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie wobec produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stosowanych do preparowania trofeów myśliwskich. Preparowanie tego rodzaju trofeów, a także preparowanie zwierząt i ich części z wykorzystaniem innych metod, np. plastynacji, powinno odbywać się w warunkach zapobiegających przeniesieniu zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie do odpadów gastronomicznych, o ile pochodzą one ze środków transportu międzynarodowego, a więc np. do materiałów pochodzących ze środków spożywczych podawanych na pokładzie samolotu lub statku przybywającego do Unii Europejskiej z państwa trzeciego. Odpady gastronomiczne są również objęte zakresem wspomnianego rozporządzenia, o jeśli są przeznaczone do celów paszowych, do przetworzenia zgodnie z jedną z metod przetwarzania dozwolonych niniejszym rozporządzeniem lub do przekształcenia na biogaz lub kompost. Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania skarmiania zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami gastronomicznymi. W związku z powyższym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009, odpady gastronomiczne mogą być przetwarzane i wykorzystywane, pod warunkiem że powstałe z nich produkty pochodne nie są stosowane do skarmiania takich zwierząt.

(7) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE podstawą zdefiniowania materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicja materiałów paszowych zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającym dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (³).

(8) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania wysyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych z gatunków podatnych z gospodarstw, przedsiębiorstw, zakładów i obszarów objętych ograniczeniami w związku z wystąpieniem poważnej choroby zakaźnej. W celu zapewnienia w UE wysokiego poziomu ochrony zdrowia zwierząt należy ustalić, że wykaz chorób zawarty w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych oraz w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (dalej zwanej „OIE”) jest wykazem poważnych chorób zakaźnych dla celów określenia zakresu wspomnianego zakazu.

(9) Ponieważ spalanie i współspalanie określonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego jako odpadów nie wchodzi w zakres dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (⁴), w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić właściwe przepisy służące zapobieganiu zagrożeniom dla zdrowia wynikającym z tego rodzaju działań, z uwzględnieniem możliwego wpływu na środowisko. Pozostałości spalania lub współspalania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być poddawane recyklingowi lub usuwane zgodnie z prawodawstwem UE dotyczącym ochrony środowiska, w szczególności ponieważ prawodawstwo to zezwala na stosowanie składnika fosforowego popiołów w nawozach oraz przekazywanie popiołów z kremacji zwierząt domowych ich właścicielom.

(10) Zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (⁵) produkty pochodzenia zwierzęcego lub środki spożywcze zawierające takie produkty mogą być usuwane wyłącznie na składowiska odpadów, o ile zostały one przetworzone zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (⁶) w celu ograniczenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

(11) Usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wraz ze ściekami powinno być zabronione, ponieważ ścieki nie podlegają wymogom zapewniającym odpowiedni poziom kontroli zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Należy podjąć odpowiednie kroki w celu przeciwdziałania niedopuszczalnym zagrożeniom wynikającym z przypadkowego usunięcia płynnych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. przy myciu podłóg i urządzeń stosowanych przy przetwarzaniu.

(12) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (⁷) ustanowiono pewne środki ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Artykuł 2 ust. 2 lit. b) wspomnianej dyrektywy stanowi, że niektóre materiały są wyłączone z zakresu tej dyrektywy w zakresie, w jakim są one objęte innymi aktami prawodawstwa UE; dotyczy to m.in. produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁸), z wyjątkiem produktów przeznaczonych do spalenia jako odpady, usunięcia na składowisko odpadów lub wykorzystania w wytwórni biogazu lub kompostowni. Wspomniane rozporządzenie jest obecnie uchylone i zostało zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 od dnia 4 marca 2011 r. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE procesy, w toku których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne są przekształcane w biogaz lub kompostowane, powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia, określonymi w tymże rozporządzeniu, a także w przepisach dotyczących ochrony środowiska naturalnego, ustanowionymi w dyrektywie 2008/98/WE.

(13) Właściwy organ danego państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w biogaz lub ich kompostowania na podstawie walidacji według zharmonizowanego wzoru. W takim przypadku powinno być możliwe wprowadzanie pozostałości fermentacyjnych i kompostu do obrotu w całej Unii Europejskiej. Ponadto właściwy organ państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na określone parametry dotyczące niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. odpadów gastronomicznych i ich mieszanin z niektórymi innymi materiałami, które przekształca się w biogaz lub poddaje kompostowaniu. Ponieważ zezwolenia takie nie są wydawane zgodnie ze zharmonizowanym wzorem, pozostałości fermentacyjne i kompost powinny być wprowadzane do obrotu wyłącznie w państwie członkowskim, w którym zezwolono na takie parametry.

(14) Dla uniknięcia zanieczyszczenia żywności czynnikami chorobotwórczymi przedsiębiorstwa lub zakłady przetwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny prowadzić swą działalność w obiektach oddzielonych od rzeźni lub innych przedsiębiorstw, gdzie przetwarzane są środki spożywcze, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁹), chyba że przetwarzanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach zatwierdzonych przez właściwy organ w celu zapobieżenia przenoszeniu zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt do przedsiębiorstw przetwarzających żywność.

(15) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (¹⁰) zobowiązuje się państwa członkowskie do prowadzenia corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE). Wspomniane programy monitorowania powinny obejmować również ciała zwierząt stosowane do skarmiania niektórych gatunków w celu wspierania różnorodności biologicznej – w zakresie, w jakim jest to niezbędne, aby programy te zapewniały wystarczający zasób informacji o występowaniu TSE w danym państwie członkowskim.

(16) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zezwala na skarmianie zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków żyjących w ich własnym siedlisku niektórymi materiałami kategorii 1 w celu wspierania różnorodności biologicznej. Skarmianie takie powinno być dozwolone w odniesieniu do niektórych gatunków mięsożernych, o których mowa w dyrektywie Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (¹¹), oraz w odniesieniu do niektórych gatunków ptaków drapieżnych, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (¹²) w celu uwzględnienia naturalnego zachowania żywieniowego tych gatunków.

(17) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 wprowadzono procedurę dopuszczenia alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych. Metody takie mogą być dopuszczane przez Komisję po otrzymaniu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanego „EFSA”). Dla ułatwienia oceny wniosków przez EFSA należy określić standardowy format, stanowiący dla wnioskodawców ilustrację materiałów dowodowych, które należy przedłożyć. Zgodnie z traktatami powinna istnieć możliwość przedstawiania wniosków o stosowanie alternatywnych metod w językach urzędowych Unii Europejskiej, określonych w rozporządzeniu Rady EWG nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (¹³).

(18) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającym wymagania dotyczące higieny pasz (¹⁴) podmioty działające na rynku pasz, inne niż producenci pierwotni, są zobowiązane do zachowania określonych warunków higieny w czasie przechowywania i transportu pasz. Ponieważ warunki te pozwalają na ograniczenie w równoważnym stopniu ewentualnych zagrożeń, mieszanki paszowe uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia dotyczącym przechowywania i transportu.

(19) W celu wspierania nauki i badań, a także w celu zapewnienia najlepszego możliwego wykorzystania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w diagnostyce chorób u ludzi i zwierząt, właściwy organ powinien być upoważniony do określania warunków dotyczących próbek tego rodzaju materiałów, wykorzystywanych w celach badawczych, edukacyjnych i diagnostycznych. Zasad takich nie powinno się jednak określać w odniesieniu do próbek czynników chorobotwórczych, w odniesieniu do których obowiązują szczególne zasady określone w dyrektywie Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG (¹⁵).

(20) Dyrektywą 97/78/WE zwolniono z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone na wystawy, pod warunkiem że nie są one przeznaczone do sprzedaży, a także produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do określonych badań lub analiz. Dyrektywa ta pozwala na przyjęcie środków wykonawczych w odniesieniu do wymienionych zwolnień. W niniejszym rozporządzeniu należy określić odpowiednie warunki przywozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na wystawy oraz do określonych badań i analiz w celu wykluczenia możliwości rozprzestrzeniania niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu takich produktów do UE. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE oraz umożliwienia podmiotom działania w warunkach pewności prawnej należy w niniejszym rozporządzeniu określić wspomniane powyżej warunki oraz przepisy wykonawcze do dyrektywy 97/78/WE.

(21) Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny po ich zgromadzeniu być poddawane dalszym czynnościom w warunkach wykluczających możliwość przeniesienia niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Przedsiębiorstwa i zakłady, w których prowadzone są niektóre działania przed poddaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego dalszemu przetwarzaniu, powinny być budowane i eksploatowane w sposób zapobiegający przeniesieniu wspomnianych zagrożeń. Powinno się to odnosić również do przedsiębiorstw lub zakładów, w których prowadzone są czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym UE, z wyjątkiem czynności podejmowanych w ramach działalności leczniczej prywatnych lekarzy weterynarii.

(22) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 podmioty powinny zapewnić identyfikowalność produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych na wszystkich etapach łańcucha produkcji, stosowania i usuwania, tak aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń rynku wewnętrznego związanych z przypadkami wystąpienia rzeczywistych lub potencjalnych zagrożeń zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. Identyfikowalność powinny zatem zapewnić nie tylko podmioty zajmujące się wytwarzaniem, gromadzeniem lub transportem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, lecz również podmioty zajmujące się usuwaniem takich produktów lub produktów pochodnych poprzez ich spalanie bądź współspalanie w charakterze odpadów lub usuwanie na składowiska odpadów.

(23) Kontenery i środki transportu stosowane do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być utrzymywane w czystości, aby zapobiec zanieczyszczeniu. W przypadku gdy są one przeznaczone do transportu konkretnego materiału, np. płynnego produktu ubocznego pochodzenia zwierzęcego, który nie stanowi niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia, podmioty mogą dostosować środki podejmowane dla zapobieżenia zanieczyszczeniu do rzeczywistego poziomu zagrożenia związanego z danym materiałem.

(24) Państwa członkowskie powinny być uprawnione do zobowiązania podmiotów do stosowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES), wprowadzonego decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniającą decyzję 92/486/EWG (¹⁶) (dalej zwanego „systemem TRACES” ), w celu udowodnienia dotarcia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych do miejsca przeznaczenia. W innym wypadku dowód dotarcia przesyłki powinien być przedstawiany w postaci czwartego egzemplarza dokumentu handlowego, odsyłanego do producenta. Po pierwszym roku wdrażania niniejszego rozporządzenia należy ocenić doświadczenia wynikające ze stosowania opisanych dwóch alternatywnych sposobów.

(25) W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 określono pewne parametry obróbki tłuszczów wytopionych, oleju z ryb oraz produktów jajecznych, zapewniające odpowiednią kontrolę ewentualnych zagrożeń dla zdrowia w sytuacjach, w których produkty te są stosowane do celów innych niż spożycie przez ludzi. Należy zatem dopuścić stosowanie tych parametrów jako alternatywy wobec określonych w niniejszym rozporządzeniu sposobów obróbki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

(26) Siara i produkty z siary powinny pochodzić ze stad bydła wolnych od określonych chorób, o których mowa w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹⁷).

(27) Należy zaktualizować odesłania do: dyrektywy Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów kosmetycznych (¹⁸), dyrektywy Rady 96/22/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß-agonistycznym (¹⁹) oraz dyrektywy 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (²⁰), a także odesłanie do dyrektywy Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (²¹) w przepisach zdrowotnych dotyczących handlu nieprzetworzonym obornikiem.

(28) Czynności na niektórych pochodzących z przywozu materiałach do produkcji karmy dla zwierząt domowych oraz stosowanie takich materiałów powinno odbywać się w warunkach odpowiednich do zagrożeń, jakie mogą stanowić takie materiały. W szczególności należy ustanowić przepisy dotyczące bezpiecznego kierowania takich materiałów do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia, gdzie są one, podobnie jak materiał kategorii 3, włączane do karmy dla zwierząt domowych. W odniesieniu do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia właściwy organ powinien być uprawniony do udzielania zezwolenia na przechowywanie przywiezionych materiałów wraz z materiałami kategorii 3, pod warunkiem zapewnienia identyfikowalności materiałów przywiezionych.

(29) W rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 jest mowa o niektórych produktach pochodnych, które mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z wymogami ustanowionymi w określonych innych przepisach prawa UE. Akty te określają również warunki przywozu, gromadzenia i przemieszczania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w celu wytwarzania takich produktów pochodnych. Niemniej jednak rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie w sytuacjach, w których wspomniane inne przepisy prawa UE nie określają warunków dotyczących zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, które mogą wiązać się z takimi materiałami. Ponieważ nie określono takich warunków w odniesieniu do materiałów, które poddano pewnym etapom przetwarzania, zanim spełniły one warunki wprowadzenia do obrotu zgodnie z wspomnianymi innymi przepisami prawa UE, warunki takie powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. W szczególności należy ustanowić warunki przywozu takich materiałów i dokonywania czynności na nich wewnątrz UE w zgodzie ze ścisłymi wymogami dotyczącymi kontroli i dokumentacji, aby zapobiec ewentualnym zagrożeniom dla zdrowia, jakie mogą wiązać się z takimi materiałami.

(30) W szczególności należy określić w niniejszym rozporządzeniu odpowiednie warunki dotyczące ochrony zdrowia w odniesieniu do materiałów stosowanych w produkcji produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (²²), weterynaryjnych produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (²³), wyrobów medycznych – zgodnie z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (²⁴), wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro – zgodnie z dyrektywą 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro (²⁵), wyrobów medycznych aktywnego osadzania – zgodnie z dyrektywą Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania (²⁶), lub odczynników laboratoryjnych („produkty gotowe”). Jeśli zagrożenia związane z takimi materiałami są ograniczone dzięki oczyszczaniu, odpowiedniemu stężeniu w produkcie lub zastosowaniu odpowiednich warunków przy dokonywaniu czynności na takich materiałach lub ich usuwaniu, wówczas powinny obowiązywać jedynie wymogi rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i niniejszego rozporządzenia dotyczące identyfikowalności. W takim przypadku nie powinny mieć zastosowania wymogi dotyczące oddzielenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego różnych kategorii w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie wytwarzającym wspomniane produkty gotowe, ponieważ można wykluczyć dalsze stosowanie materiałów w innych celach, w szczególności dostanie się ich do żywności lub paszy, dzięki odpowiedniemu stosowaniu zasad przez podmiot pod nadzorem właściwego organu. Przesyłki takich materiałów przeznaczone do przywozu do Unii Europejskiej powinny podlegać kontrolom weterynaryjnym w punktach kontroli granicznej wprowadzenia zgodnie z dyrektywą 97/78/WE w celu upewnienia się, że produkty te spełniają wymogi wprowadzenia ich do obrotu w UE.

(31) Zgodnie z dyrektywą Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (²⁷), niektóre choroby, na które podatne są zwierzęta z rodziny koniowatych, podlegają obowiązkowi zgłaszania. Aby ograniczyć ryzyko przemieszczania tych chorób, produkty z krwi koniowatych, przeznaczone do celów innych niż pasze, np. produkty z krwi przeznaczone do wytwarzania weterynaryjnych produktów leczniczych, powinny być pozyskiwane od zwierząt koniowatych, które nie wykazują klinicznych objawów tych chorób.

(32) Wprowadzanie do obrotu świeżych skór i skórek w celach innych niż spożycie przez ludzi powinno być dopuszczalne, pod warunkiem że spełniają one warunki w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące świeżego mięsa, określone zgodnie z dyrektywą Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²⁸), ponieważ warunki te zapewniają odpowiednie ograniczenie ewentualnych zagrożeń dla zdrowia.

(33) Określone w niniejszym rozporządzeniu przepisy w zakresie zdrowia dotyczące wytwarzania i wprowadzania do obrotu trofeów myśliwskich i innych preparatów ze zwierząt, pozwalające na eliminację ewentualnych zagrożeń, powinny stanowić jedynie uzupełnienie przepisów o ochronie niektórych gatunków dzikich zwierząt, wprowadzonych rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (²⁹), ponieważ cel tego rozporządzenia jest inny. Preparaty anatomiczne ze zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, poddane procesowi takiemu jak plastynacja, który w równorzędnym stopniu eliminuje ewentualne zagrożenia, nie powinny podlegać ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt, co ma na celu ułatwienie stosowania takich preparatów, szczególnie w edukacji.

(34) Pszczele produkty uboczne, które mają być wprowadzone do obrotu, powinny być wolne od niektórych chorób, na które podatne są pszczoły, wymienionych w dyrektywie Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (³⁰).

(35) Parlament Europejski i Rada wezwały Komisję do określenia punktu końcowego w łańcuchu produkcji produktów oleochemicznych, poza którym nie podlegają już one wymogom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009. Decyzję dotyczącą punktu końcowego należy podjąć jak najszybciej po uzyskaniu wyników oceny tego, w jakim stopniu procesy oleochemiczne mogą ograniczyć potencjalne zagrożenia dla zdrowia związane z tłuszczami zwierzęcymi stanowiącymi materiały którejkolwiek kategorii, poddawanymi przetwarzaniu.

(36) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać odesłanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiającego wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (³¹) – w zakresie, w którym należy zezwolić tym krajom trzecim i innym terytoriom na przywóz niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, ponieważ zagrożenia ze strony tych produktów są te same, jak zagrożenia wynikające potencjalnie z przywozu żywych zwierząt lub świeżego mięsa.

(37) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE należy zamieścić odesłanie do dalszych wykazów państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz niektórych materiałów pochodzenia zwierzęcego, w celu ustalenia państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego danych gatunków, na podstawie podobnych kwestii dotyczących zagrożeń dla zdrowia. Wykazy takie ustanowiono w decyzji Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniającej decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (³²), rozporządzeniu Komisji (UE) nr 605/2010 z dnia 2 lipca 2010 r. ustanawiającym warunki dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wydawania świadectw weterynaryjnych przy wprowadzaniu do Unii Europejskiej mleka surowego i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³³), decyzji Komisji 2006/766/WE z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiającej wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa (³⁴), rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (³⁵) oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 119/2009 z dnia 9 lutego 2009 r. ustanawiającym wykaz krajów trzecich i ich części do celów przywozu do Wspólnoty i tranzytu przez jej terytorium mięsa dzikich zającowatych, niektórych dzikich ssaków lądowych oraz królików utrzymywanych w warunkach fermowych, a także stosowne wymagania w zakresie świadectw weterynaryjnych (³⁶).

(38) Ponieważ odpady z przemysłu fotograficznego, w którym stosowane są pewne produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, np. kręgosłupy bydlęce, stanowią zagrożenie nie tylko dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, ale również dla środowiska, odpady takie powinny być usuwane lub wywożone do państwa trzeciego, z którego pochodzą dane produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (³⁷).

(39) Zasady tranzytu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej przez terytorium Unii Europejskiej powinny zawierać odesłanie do wykazu punktów kontroli granicznej określonego w decyzji Komisji 2009/821/WE z dnia 28 września 2009 r. ustalającej wykaz zatwierdzonych punktów kontroli granicznej, ustanawiającej niektóre zasady kontroli przeprowadzanych przez ekspertów weterynaryjnych Komisji oraz ustanawiającej jednostki weterynaryjne w systemie TRACES (³⁸). Na potrzeby tego tranzytu należy stosować Wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu, określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającym procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (³⁹).

(40) Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić, że świadectwa zdrowia, które mają towarzyszyć przesyłkom produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych w miejscach wprowadzania do UE, w których odbywają się kontrole weterynaryjne, powinny być wydawane zgodnie z zasadami certyfikacji równoważnymi z zasadami określonymi w dyrektywie Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (⁴⁰).

(41) W celu zapewnienia spójności prawodawstwa UE kontrole urzędowe całego łańcucha produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych powinny być przeprowadzane zgodnie z ogólnymi postanowieniami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁴¹).

(42) Należy zatem ustanowić w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze dla rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

(43) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 ze skutkiem od dnia 4 marca 2011 r.

(44) W następstwie przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 przyjęto pewne akty wykonawcze, mianowicie rozporządzenie Komisji (WE) nr 811/2003 (⁴²) dotyczące zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego ryb, a także składowania lub spopielania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, decyzję Komisji 2003/322/WE (⁴³) dotyczącą karmienia pewnych ptaków padlinożernych pewnymi materiałami kategorii 1, decyzję Komisji 2003/324/WE (⁴⁴) o odstępstwie od zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego w odniesieniu do zwierząt futerkowych, rozporządzenie Komisji (WE) nr 79/2005 (⁴⁵) dotyczące mleka i produktów na bazie mleka, rozporządzenie Komisji (WE) nr 92/2005 (⁴⁶) o sposobach usuwania i wykorzystania, rozporządzenie Komisji (WE) nr 181/2006 (⁴⁷) dotyczące nawozów organicznych i dodatków do wzbogacania gleby innych niż nawóz naturalny, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1192/2006 (⁴⁸) dotyczące wykazów zatwierdzonych zakładów oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2007/2006 (⁴⁹) dotyczące przywozu i tranzytu niektórych produktów pośrednich kategorii 3.

(45) Ponadto w celu ustanowienia środków proporcjonalnych do ryzyka w odniesieniu do pewnych konkretnych zastosowań produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przyjęto pewne środki przejściowe, w szczególności rozporządzenie Komisji (WE) nr 878/2004 (⁵⁰) o przywozie pewnych materiałów kategorii 1 i 2 i obchodzeniu się z nimi, decyzję 2004/407/WE (⁵¹) o przywozie niektórych materiałów służących do produkcji żelatyny fotograficznej oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 197/2006 (⁵²) dotyczące obchodzenia się z wycofanymi środkami spożywczymi i ich usuwania.

(46) W celu dalszego uproszczenia przepisów UE dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z tym, o co wnosiła prezydencja Rady przy przyjmowaniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dokonano przeglądu wspomnianych przepisów wykonawczych i przejściowych. Powinny one obecnie zostać uchylone i w razie potrzeby zastąpione niniejszym rozporządzeniem w celu stworzenia spójnych ram prawnych dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych.

(47) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stosuje się od dnia 4 marca 2011 r., zatem niniejsze rozporządzenie również powinno stosować się od tej daty. Ponadto należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom dostosowanie się do nowych przepisów, a także wprowadzenie do obrotu niektórych produktów wytworzonych zgodnie z obowiązującymi przed wspomnianą datą przepisami UE w zakresie ochrony zdrowia oraz w celu utrzymania ciągłości przywozu po rozpoczęciu stosowania wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(48) Wprowadzanie do obrotu i wywóz niektórych produktów, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 878/2004, powinny nadal odbywać się zgodnie z przepisami krajowymi, ponieważ skala zagrożeń wiążących się z ograniczoną ilością materiałów, których to dotyczy, pozwala obecnie na stosowanie uregulowań na szczeblu krajowym do czasu ewentualnej harmonizacji w przyszłości. Do czasu przyjęcia, na podstawie dalszych dowodów, środków dotyczących gromadzenia i usuwania określonych ograniczonych ilości produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego z sektora detalicznego, właściwy organ powinien nadal mieć możliwość zezwalania na gromadzenie i usuwanie takich produktów innymi środkami, pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

(49) Zgodnie z postulatem Parlamentu Europejskiego przedstawionym przy wyrażaniu zgody na rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 przy pierwszym czytaniu, a także biorąc pod uwagę bardziej szczegółowe sugestie Parlamentu dotyczące pewnych kwestii technicznych, projekt niniejszego rozporządzenia przedstawiono w dniu 27 września 2010 r. Komisji ds. Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności Parlamentu Europejskiego w celu wymiany poglądów.

(50) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się środki wykonawcze:

a) w zakresie ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 przepisów dotyczących zdrowia publicznego i zdrowia i zwierząt w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych;

b) dotyczące niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w myśl art. 16 ust. 1 lit. e) i f) dyrektywy 97/78/WE.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w załączniku I.

Artykuł 3

Punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym niektórych produktów pochodnych

Następujące produkty pochodne mogą być wprowadzane do obrotu (z wyjątkiem przywozu) bez ograniczeń, w myśl art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) biodiesel spełniający wymogi dotyczące usuwania i wykorzystywania produktów pochodnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. b);

b) przetworzona karma dla zwierząt domowych spełniająca szczegółowe wymogi dotyczące przetworzonej karmy dla zwierząt domowych określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. a);

c) gryzaki dla psów spełniające szczegółowe wymogi dotyczące gryzaków dla psów określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. b);

d) skóry i skórki zwierząt kopytnych spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział V pkt C;

e) wełna i sierść, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt B;

f) pióra i pierze, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt C;

g) futro spełniające wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

h) olej z ryb przeznaczony do wytwarzania produktów leczniczych spełniający wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

i) benzyna i paliwa spełniające wymogi szczególne dla produktów pochodzących z wieloetapowego procesu katalitycznego służącego do produkcji paliw odnawialnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. c);

j) produkty oleochemiczne uzyskane z tłuszczów wytopionych, które spełniają wymogi określone w rozdziale XI załącznika XIII;

k) odnawialny olej napędowy, odnawialne paliwo do silników odrzutowych, odnawialny propan i odnawialna benzyna, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące produktów wielostopniowej hydrorafinacji katalitycznej do produkcji paliw odnawialnych określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. f).

Artykuł 4

Poważne choroby zakaźne

Choroby wymienione przez OIE w art. 1.2.3 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych, wydanie z 2010 r., oraz w rozdziale 1.3 Kodeksu zdrowia zwierząt wodnych, wydanie z 2010 r., uważa się za poważne choroby zakaźne na potrzeby ogólnych ograniczeń w zakresie zdrowia zwierząt, przewidzianych w art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

ROZDZIAŁ II

USUWANIE I STOSOWANIE PRODUKTÓW UBOCZNYCH POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO I PRODUKTÓW POCHODNYCH

Artykuł 5

Ograniczenia stosowania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Podmioty w państwach członkowskich, o których mowa w załączniku II rozdział I, muszą przestrzegać określonych w tym samym rozdziale warunków dotyczących skarmiania zwierząt futerkowych niektórymi materiałami pozyskanymi z ciał lub części ciał zwierząt tego samego gatunku.

2. Podmioty muszą przestrzegać ograniczeń dotyczących skarmiania zwierząt gospodarskich roślinami z terenu, na którym zastosowano nawozy organiczne lub polepszacze gleby, zgodnie z przepisami określonymi w załączniku II rozdział II.

Artykuł 6

Usuwanie poprzez spalanie, usuwanie lub odzyskiwanie poprzez współspalanie i wykorzystywanie jako paliwo do spalania

1. Właściwy organ dopilnowuje, aby spalanie i współspalanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych jako odpadów odbywało się wyłącznie;

a) w spalarniach i współspalarniach, którym udzielono pozwolenia na działalność zgodnie z dyrektywą 2000/76/WE lub

b) w przypadku zakładów, w odniesieniu do których nie jest wymagane pozwolenie w myśl dyrektywy 2000/76/WE, w spalarniach i współspalarniach zatwierdzonych przez właściwy organ na potrzeby usuwania odpadów poprzez spalanie bądź usuwania lub odzysku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych stanowiących odpady poprzez współspalanie zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie spalarnie i współspalarnie, o których mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, jeśli spełniają one wymogi ustanowione w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

3. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie są zobowiązane do przestrzegania wymogów ogólnych dotyczących spalania i współspalania odpadów, ustanowionych w załączniku III rozdział I.

4. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o wysokiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział II.

5. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o niskiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział III.

6. Podmioty zapewniają, by podlegające im obiekty energetycznego spalania inne niż te, o których mowa w załączniku IV rozdział IV sekcja 2 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne jako paliwo, spełniały ogólne warunki i szczególne wymogi określone odpowiednio w załączniku III rozdziały IV i V i były zatwierdzone przez właściwy organ zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

7. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie obiekty energetycznego spalania, o których mowa w ust. 6 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne jako paliwo do spalania, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) obiekty energetycznego spalania wchodzą w zakres zastosowania rozdziału V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

b) obiekty energetycznego spalania spełniają wszystkie odpowiednie ogólne warunki i szczególne wymogi określone w rozdziałach IV i V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

c) wprowadzono procedury administracyjne zapewniające, by spełnianie wymogów w zakresie zatwierdzania obiektów energetycznego spalania było sprawdzane corocznie.

8. W przypadku wykorzystania obornika pochodzącego od zwierząt gospodarskich jako paliwa do spalania zgodnie z załącznikiem III rozdział V oprócz zasad, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, zastosowanie mają następujące zasady:

a) wniosek o zatwierdzenie składany przez podmiot właściwemu organowi zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 musi zawierać dowody, potwierdzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnione przez właściwe organy państwa członkowskiego, świadczące o tym, że obiekt energetycznego spalania, w którym wykorzystuje się obornik pochodzący od zwierząt gospodarskich jako paliwo, w pełni spełnia wymogi określone w rozdziale V sekcja B pkt 3, 4 i 5 załącznika III do niniejszego rozporządzenia, nie naruszając możliwości przyznania przez właściwe organy państwa członkowskiego odstępstwa od przestrzegania niektórych przepisów zgodnie z rozdziałem V sekcja C pkt 4 załącznika III;

b) procedura zatwierdzenia przewidziana w art. 44 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 nie jest zakończona, dopóki w ciągu pierwszych sześciu miesięcy działania obiektu energetycznego spalania nie zostaną przeprowadzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnioną przez ten organ co najmniej dwie następujące po sobie kontrole, przy czym jedna z nich musi być niezapowiedziana, a wszystkie muszą obejmować niezbędne pomiary temperatury i emisji. Ostateczne zatwierdzenie może zostać przyznane po stwierdzeniu, że wyniki tych kontroli wykazują zgodność z wymogami określonymi w sekcji B pkt 3, 4 i 5 oraz, w stosownych przypadkach, w rozdziale V sekcja C pkt 4 załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Usuwanie niektórych materiałów kategorii 1 i 3 na składowiska odpadów

W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 i art. 14 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwy organ może wyrazić zgodę na usuwanie następujących materiałów kategorii 1 i 3 na zatwierdzone składowisko odpadów:

a) karma dla zwierząt domowych pochodząca z przywozu lub wytworzona z materiałów pochodzących z przywozu, wyprodukowana z materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;

b) materiał kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pod warunkiem że:

(i) materiały te nie miały styczności z żadnymi produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 8 i 9 oraz w art. 10 lit. a)– e) i lit. h)–p) tego rozporządzenia;

(ii) w momencie ich przeznaczania do usunięcia:

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, zostały poddane przetwarzaniu zgodnie z jego definicją w art. 2 ust. 1 lit. m) rozporządzenia (WE) nr 852/2004 oraz

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. g) tego rozporządzenia, były przetworzone zgodnie z załącznikiem X rozdział II do niniejszego rozporządzenia bądź zgodnie ze szczegółowymi wymogami dotyczącymi karmy dla zwierząt domowych, określonymi w załączniku XIII rozdział II do niniejszego rozporządzenia oraz

(iii) usunięcie takich materiałów nie stwarza zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Artykuł 8

Wymogi dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

1. Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV rozdział I:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania, określone w sekcji 1;

b) wymogi dotyczące oczyszczania ścieków, określone w sekcji 2;

c) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 1 i 2, określone w sekcji 3;

d) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 3, określone w sekcji 4.

2. Właściwe organy zatwierdzają zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa jedynie pod warunkiem ich zgodności z warunkami określonymi w załączniku IV rozdział I.

Artykuł 9

Wymogi odnośnie higieny i przetwarzania, dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV:

a) wymogi dotyczące higieny przetwarzania, określone w rozdziale II;

b) standardowe metody przetwarzania, określone w rozdziale III, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie;

c) alternatywne metody przetwarzania, określone w rozdziale IV, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie.

Artykuł 10

Wymogi dotyczące przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania

1. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa i zakłady zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami dotyczącymi przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania, określonymi w załączniku V:

a) wymogi dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale I;

b) wymogi higieniczne dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale II;

c) standardowe parametry przekształcania, określone w rozdziale III sekcja 1;

d) standardy dotyczące pozostałości fermentacyjnych i kompostu, określone w rozdziale III sekcja 3.

2. Właściwe organy zatwierdzają wytwórnie biogazu i kompostownie jedynie pod warunkiem ich zgodności z wymogami określonymi w załączniku V.

3. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania przez wytwórnie biogazu i kompostownie pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w załączniku V rozdział III sekcja 2.

ROZDZIAŁ III

ODSTĘPSTWA OD NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1069/2009

Artykuł 11

Szczegółowe zasady dotyczące próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek badawczych i diagnostycznych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ dopilnowuje w szczególności przestrzegania przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku VI rozdział I.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki badawcze i diagnostyczne do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 12

Szczegółowe zasady dotyczące próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek handlowych i przedmiotów wystawowych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ zapewnia w szczególności przestrzeganie przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 1 pkt 2, 3 i 4.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek handlowych i przedmiotów wystawowych, określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 2.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki handlowe do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 13

Zasady dotyczące specjalnego skarmiania

1. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 2 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem, że materiał ten pochodzi od zwierząt, które nie zostały ubite ani nie padły z powodu stwierdzonej lub podejrzewanej obecności choroby zaraźliwej dla ludzi lub zwierząt, pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

2. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 3 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

Artykuł 14

Skarmianie niektórych gatunków w stacjach skarmiania i poza nimi oraz w ogrodach zoologicznych

1. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka do skarmiania:

a) w stacjach skarmiania – zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków, żyjących w ich własnym siedlisku, w celu wspierania różnorodności biologicznej, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 2;

b) poza stacjami skarmiania (jeśli jest to właściwe – bez uprzedniego zebrania martwych zwierząt) – dzikich zwierząt, o których mowa w załączniku VI rozdział II sekcja 2 pkt 1 lit. a), pod warunkiem spełnienia warunków określonych w sekcji 3 tego rozdziału.

2. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka oraz stosowanie materiału pochodzącego od zwierząt z ogrodów zoologicznych do skarmiania zwierząt z ogrodów zoologicznych pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 4.

Artykuł 15

Szczegółowe zasady dotyczące gromadzenia i usuwania

Jeśli właściwy organ zezwoli na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w drodze odstępstwa przewidzianego w art. 19 ust. 1 lit. a), b), c), e) i f) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, usuwanie takie musi się odbywać zgodnie z następującymi zasadami szczegółowymi określonymi w załączniku VI rozdział III:

a) szczegółowe zasady dotyczące usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określone w sekcji 1;

b) zasady dotyczące spopielania i grzebania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na terenach odosobnionych, określone w sekcji 2;

c) zasady dotyczące spopielania i grzebania pszczół i pszczelich produktów ubocznych, określone w sekcji 3.

Na zasadzie odstępstwa od art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 państwa członkowskie mogą zezwolić na gromadzenie, transport i usuwanie niewielkich ilości materiału kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, środkami, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. d) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem przestrzegania wymogów dotyczących usuwania innymi środkami określonych w rozdziale IV załącznika VI do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ IV

DOPUSZCZENIE ALTERNATYWNYCH METOD

Artykuł 16

Standardowy format składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych

1. Wnioski o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, przewidziane w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, są składane przez państwa członkowskie lub zainteresowane strony zgodnie z wymogami standardowego formatu składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych, określonego w załączniku VII.

2. Państwa członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe, udzielające informacji na temat właściwego organu odpowiedzialnego za ocenę wniosków o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

3. Komisja publikuje wykaz krajowych punktów kontaktowych na swoich stronach internetowych.

ROZDZIAŁ V

GROMADZENIE, PRZEWÓZ, IDENTYFIKACJA I IDENTYFIKOWALNOŚĆ

Artykuł 17

Wymogi dotyczące dokumentów handlowych i świadectw zdrowia, identyfikacji, gromadzenia i przewozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz identyfikowalności

1. W odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych podmioty zapewniają:

a) ich zgodność z wymogami dotyczącymi gromadzenia, przewozu i identyfikowalności, określonymi w załączniku VIII rozdział I i II;

b) dołączanie do nich, na czas przewozu, dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia, zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział III.

2. Podmioty wysyłające, przewożące lub odbierające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne prowadzą rejestr przesyłek i powiązanych dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział IV.

3. Podmioty muszą przestrzegać wymogów dotyczących znakowania określonych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku VIII rozdział V.

ROZDZIAŁ VI

REJESTRACJA I ZATWIERDZANIE PRZEDSIĘBIORSTW I ZAKŁADÓW

Artykuł 18

Wymogi dotyczące zatwierdzania jednego lub większej liczby przedsiębiorstw i zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu

Właściwy organ może zatwierdzić więcej niż jedno przedsiębiorstwo lub zakład, przeprowadzające czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu, pod warunkiem że ich układ oraz sposób przeprowadzania czynności na tych produktach w tych przedsiębiorstwach lub zakładach wyklucza przeniesienie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt pomiędzy tymi przedsiębiorstwami lub zakładami.

Artykuł 19

Wymogi dotyczące niektórych zatwierdzonych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa lub zakłady zatwierdzone przez właściwy organ zapewniają ich zgodność z wymogami określonymi w następujących rozdziałach załącznika IX do niniejszego rozporządzenia, o ile w tych przedsiębiorstwach i zakładach prowadzone są działania, o których mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) rozdział I, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzają karmę dla zwierząt domowych, jak określono w art. 24 ust. 1 lit. e) wspomnianego rozporządzenia;

b) rozdział II, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. i) wspomnianego rozporządzenia, a także o ile przeprowadzają na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego, po ich zebraniu, następujące czynności, o których jest mowa w art. 24 ust. 1 lit. h) tego rozporządzenia:

(i) sortowanie;

(ii) dzielenie;

(iii) chłodzenie;

(iv) zamrażanie,

(v) solenie,

(vi) konserwacja w drodze innych procesów;

(vii) usuwanie skór i skórek lub materiału szczególnego ryzyka;

(viii) czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego prowadzone zgodnie z wymogami określonymi w przepisach weterynaryjnych UE;

(ix) oczyszczanie lub pasteryzacja produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przekształcenia w biogaz lub do kompostowania, przed takim przekształceniem lub kompostowaniem w innym przedsiębiorstwie lub zakładzie zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia;

(x) przesiewanie;

c) rozdział III, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty pochodne przeznaczone do określonych celów, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. j) wspomnianego rozporządzenia;

d) rozdział V, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) w gospodarstwie produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do usunięcia, o którym mowa w art. 4 tego rozporządzenia.

Artykuł 20

Wymogi dotyczące niektórych zarejestrowanych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

1. Podmioty prowadzące zarejestrowane zakłady lub przedsiębiorstwa bądź inne zarejestrowane podmioty prowadzą wszelkie czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktach pochodnych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku IX rozdział IV.

2. Zarejestrowane podmioty przewożące produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne (z wyjątkiem przewozu pomiędzy różnymi lokalami tego samego podmiotu) muszą w szczególności przestrzegać warunków określonych w załączniku IX rozdział IV pkt 2.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) zatwierdzonych podmiotów przewożących produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne w ramach działalności pomocniczej;

b) podmiotów zarejestrowanych w celu prowadzenia działalności transportowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005.

4. Właściwy organ może zwolnić następujące podmioty z obowiązku powiadamiania, o którym mowa w art. 23 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) podmioty wytwarzające trofea łowieckie lub inne preparaty, o których mowa w rozdziale VI załącznika XIII do niniejszego rozporządzenia, do celów prywatnych lub niekomercyjnych, bądź przeprowadzające na nich czynności;

b) podmioty zajmujące się usuwaniem próbek badawczych i diagnostycznych lub przeprowadzające czynności na takich próbkach w celach edukacyjnych;

c) podmioty transportujące suche i niepoddane obróbce wełnę i sierść, pod warunkiem że są one zamknięte w bezpiecznym opakowaniu oraz wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne do zastosowań poza łańcuchem paszowym lub do zakładu przeprowadzającego działania pośrednie w warunkach, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych;

d) podmioty wykorzystujące niewielkie ilości materiałów kategorii 2 i 3, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, lub ich produktów pochodnych, w celu bezpośredniej dostawy produktów w obrębie regionu do użytkowników końcowych, na rynku lokalnym lub do lokalnych zakładów detalicznych, jeżeli właściwy organ uzna, że taka działalność nie powoduje zagrożenia rozprzestrzenianiem poważnej choroby zakaźnej na ludzi lub zwierzęta; przepisy niniejszej litery nie mają zastosowania w przypadku, gdy materiały te są wykorzystywane do karmienia zwierząt innych niż zwierzęta futerkowe.

e) użytkowników nawozów organicznych lub polepszaczy gleby w miejscach, w których nie trzyma się zwierząt gospodarskich;

f) podmioty zajmujące się nawozami organicznymi lub polepszaczami gleby i ich dystrybucją wyłącznie w opakowaniach detalicznych gotowych do sprzedaży, o wadze nieprzekraczającej 50 kg, do zastosowań poza łańcuchem żywnościowym i paszowym.

Artykuł 20a

Wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów w państwach członkowskich

Właściwy organ państwa członkowskiego zapewnia, aby aktualne wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) były sporządzone zgodnie ze specyfikacjami technicznymi opublikowanymi na stronie internetowej Komisji (⁵³);

b) były wprowadzone do systemu TRACES albo dostępne za pomocą systemu TRACES najpóźniej od dnia 31 października 2021 r.

ROZDZIAŁ VII

WPROWADZANIE DO OBROTU

Artykuł 21

Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych

1. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych, w myśl art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących wymogów, określonych w załączniku X do niniejszego rozporządzenia:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania i wprowadzania do obrotu, określone w rozdziale I;

b) wymogi szczegółowe dotyczące przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, określone w rozdziale II;

c) wymogi dotyczące niektórych rodzajów karmy dla ryb i przynęt stosowanych w połowach, określone w załączniku III.

2. Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu (z wyjątkiem przywozu) mleka, produktów na bazie mleka i produktów pochodnych mleka zaklasyfikowanych jako materiał kategorii 3 zgodnie z art. 10 lit. e), f) i h) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które nie zostały przetworzone zgodnie z wymogami ogólnymi określonymi w załączniku X rozdział II sekcja 4 część I do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że materiały te spełniają wymogi dotyczące odstępstwa w odniesieniu do wprowadzania do obrotu mleka przetworzonego zgodnie z normami krajowymi, które to odstępstwo przewidziano w części II tej samej sekcji.

Artykuł 22

Wprowadzanie do obrotu i stosowanie nawozów organicznych i polepszaczy gleby

1. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia, dotyczących wprowadzania do obrotu (z wyjątkiem przywozu) nawozów organicznych i polepszaczy gleby oraz stosowania tych produktów, w szczególności ich stosowania w glebie, w myśl art. 15 ust. 1 lit. i) oraz art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Nie podlega żadnym warunkom dotyczącym zdrowia zwierząt wprowadzanie do obrotu:

a) guana dzikich ptaków morskich, zebranego w Unii lub przywiezionego z państw trzecich;

b) gotowych do sprzedaży podłoży uprawowych, innych niż przywiezione o zawartości mniej niż:

(i) 5 % objętości produktów pochodnych materiału kategorii 3 lub materiału kategorii 2 innego niż przetworzony obornik;

(ii) 50 % objętości przetworzonego obornika.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dany nawóz organiczny lub polepszacz gleby wytworzony z mączki mięsno-kostnej uzyskanej z materiału kategorii 2 lub z przetworzonego białka zwierzęcego ma być stosowany w glebie, wydaje zezwolenie na składnik lub składniki, które mają być zmieszane z tymi materiałami, zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, według kryteriów określonych w załączniku XI rozdział II sekcja 1 pkt 3 do niniejszego rozporządzenia.

4. W drodze odstępstwa od art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i państwa członkowskiego przeznaczenia, które graniczą ze sobą, mogą zezwolić na przesyłanie obornika pomiędzy gospodarstwami znajdującymi się w regionach granicznych tych państw członkowskich pod warunkiem spełnienia odpowiednich wymogów w zakresie opanowywania wszelkich ewentualnych zagrożeń dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, np. obowiązków zaangażowanych podmiotów w zakresie prowadzenia odpowiednich rejestrów, które to wymogi są określone w umowie dwustronnej.

5. Zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 w razie potrzeby właściwe organy państw członkowskich zachęcają do opracowania, upowszechniania i stosowania krajowych podręczników dobrych praktyk rolnych w zakresie stosowania w glebie nawozów organicznych i polepszaczy gleby.

Artykuł 23

Produkty pośrednie

1. Produkty pośrednie przywożone do UE lub przewożone w tranzycie przez jej terytorium muszą spełniać warunki w zakresie opanowywania ewentualnego zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, określone w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

2. Produkty pośrednie transportowane do przedsiębiorstwa lub zakładu, o którym mowa w załączniku XII pkt 3 do niniejszego rozporządzenia, mogą podlegać czynnościom bez dalszych ograniczeń przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu, pod warunkiem że:

a) dane przedsiębiorstwo lub zakład są odpowiednio wyposażone do przyjmowania produktów pośrednich w sposób zapobiegający przenoszeniu chorób zaraźliwych dla ludzi lub zwierząt;

b) produkty pośrednie nie stanowią zagrożenia zakażeniem chorobami przenoszonymi na ludzi lub zwierzęta dzięki ich oczyszczeniu lub innej obróbce, której poddano produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim, dzięki odpowiedniemu stężeniu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim lub dzięki zastosowaniu odpowiednich środków bezpieczeństwa biologicznego przy przeprowadzaniu czynności na produktach pośrednich;

c) dane przedsiębiorstwo lub zakład rejestrują ilości otrzymanych materiałów oraz, we właściwych przypadkach, ich kategorię, a także przedsiębiorstwo, zakład lub podmiot, do którego dane przedsiębiorstwo lub zakład dostarczają swoje produkty oraz

d) niewykorzystane produkty pośrednie lub inne nadwyżki materiałów z danego przedsiębiorstwa lub zakładu, np. produkty przeterminowane, są usuwane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

3. Podmiot prowadzący przedsiębiorstwo lub zakład przeznaczenia produktów pośrednich bądź jego właściciel, lub ich przedstawiciel, stosuje lub wysyła produkty pośrednie wyłącznie w celu ich stosowania do wytwarzania zgodnie z definicją produktów pośrednich w pkt 35 załącznika I.

Artykuł 24

Karma dla zwierząt domowych i inne produkty pochodne

1. Zakazuje się stosowania materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. a), b), d) i e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, do produkcji produktów pochodnych, które są przeznaczone do spożywania przez ludzi lub zwierzęta lub stosowania u nich, z wyjątkiem produktów pochodnych, o których mowa w art. 33 i 36 tego rozporządzenia.

2. Jeśli dany produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego lub produkt pochodny może być stosowany do skarmiania zwierząt gospodarskich lub do innych celów, o których mowa w art. 36 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, to przy jego wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) należy przestrzegać szczegółowych wymogów dotyczących przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia, o ile w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia nie określono szczegółowych wymogów dla takich produktów.

3. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) karmy dla zwierząt domowych, o której mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i II do niniejszego rozporządzenia.

4. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów pochodnych, o których mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i rozdziały od III do XII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ VIII

PRZYWÓZ, TRANZYT I WYWÓZ

Artykuł 25

Przywóz, tranzyt i wywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Zabroniony jest przywóz do UE i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego:

a) nieprzetworzony obornik;

b) niepoddane obróbce pióra i części piór oraz pierze;

c) wosk pszczeli w postaci plastrów miodu.

2. Przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów nie podlega żadnym ograniczeniom dotyczącym zdrowia zwierząt:

a) wełna i sierść poddane praniu fabrycznemu lub innej obróbce zapewniającej eliminację wszelkich niedopuszczalnych zagrożeń;

b) futra poddane suszeniu przez okres przynajmniej dwóch dni w temperaturze otoczenia wynoszącej 18 °C i w wilgotności wynoszącej 55 %.

c) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie i poddane praniu fabrycznemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w szeregu kąpieli zawierających wodę, mydło oraz wodorotlenek sodu lub wodorotlenek potasu;

d) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i poddane obróbce co najmniej jedną z poniższych metod:

– depilacji chemicznej za pomocą wapna gaszonego lub siarczku sodu,

– fumigacji w formaldehydzie w hermetycznie zamkniętym pomieszczeniu przez co najmniej 24 godziny,

– szorowaniu przemysłowemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w rozpuszczalnym w wodzie detergencie o temperaturze 60–70°C,

– przechowywanie, które może obejmować czas transportu, w temperaturze 37°C przez osiem dni, 18°C przez 28 dni lub 4°C przez 120 dni;

e) wełna i sierść, suche i zamknięte w bezpiecznym opakowaniu, wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, przeznaczone do wysłania do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i spełniające wszystkie z następujących wymogów:

(i) zostały wyprodukowane co najmniej 21 dni przed datą wprowadzenia do Unii oraz były przechowywane w państwie trzecim lub jego regionie, które:

– jest wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 i upoważnione do przywozu do Unii świeżego mięsa przeżuwaczy, które nie jest objęte dodatkowymi gwarancjami A i F ustanowionymi w tym rozporządzeniu,

– jest wolne od pryszczycy oraz – w przypadku wełny i sierści owiec i kóz – od ospy owiec i kóz, zgodnie z podstawowymi kryteriami ogólnymi określonymi w załączniku II do dyrektywy 2004/68/WE;

(ii) są opatrzone deklaracją importera, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XV rozdział 21;

(iii) zostały przedstawione przez podmiot jednemu z zatwierdzonych punktów kontroli granicznej określonych w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, gdzie zostały poddane z zadowalającym wynikiem kontroli dokumentacji przeprowadzonej zgodnie z art. 4 ust. 3 dyrektywy 97/78/WE.

3. Przy przywozie do UE i tranzycie przez jej terytorium niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w myśl art. 41 ust. 3 i art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących szczegółowych wymogów, określonych w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia:

a) szczegółowe wymogi określone w rozdziale I tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu materiału kategorii 3 oraz produktów pochodnych do zastosowań w łańcuchu paszowym, innych niż do produkcji karmy dla zwierząt domowych lub żywienia zwierząt futerkowych;

b) szczegółowe wymogi określone w rozdziale II tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt gospodarskich.

4. Zasady określone w załączniku XIV rozdział V mają zastosowanie do wywozu z Unii produktów pochodnych określonych w tym rozdziale.

Artykuł 26

Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz wywóz niektórych materiałów kategorii1

Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz na wywóz skór i skórek uzyskanych od zwierząt poddanych nielegalnym zabiegom zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. d) dyrektywy 96/22/WE lub nielegalnemu leczeniu zgodnie z jego definicją w art. 2 lit. b) dyrektywy 96/23/WE, a także wnętrzności przeżuwaczy, z treścią lub bez, oraz kości i produktów z kości zawierających kręgosłup i czaszkę, pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

a) materiały te nie mogą być materiałami kategorii 1 pozyskanymi z jakichkolwiek wymienionych poniżej zwierząt:

(i) zwierzęta podejrzane o zakażenie TSE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 999/2001;

(ii) zwierzęta, u których obecność TSE potwierdzono urzędowo;

(iii) zwierzęta uśmiercone w związku ze zwalczaniem TSE;

b) materiały te nie mogą być przeznaczone do żadnego z następujących zastosowań:

(i) skarmianie;

(ii) stosowanie w glebie na terenie, z którego pozyskuje się paszę dla zwierząt gospodarskich;

(iii) produkcja:

– produktów kosmetycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 1 dyrektywy 76/768/EWG;

– wyrobów medycznych aktywnego osadzania zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 90/385/EWG;

– wyrobów medycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 93/42/EWG;

– wyrobów medycznych używanych do diagnostyki in vitro zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 98/79/WE;

– weterynaryjnych produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/82/WE;

– produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/83/WE;

c) materiały te muszą być przywożone z etykietami i muszą spełniać szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określonych w załączniku XIV rozdział IV sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia;

d) materiały te muszą być przywożone w sposób zgodny z wymogami dotyczącymi certyfikacji dla celów sanitarnych, ustanowionymi w ustawodawstwie krajowym.

Artykuł 27

Przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych zawierających produkty pochodne lub produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w tym produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 25 ust. 1, na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Warunki takie obejmują przynajmniej co następuje:

a) na wprowadzenie przesyłki musi uprzednio wyrazić zgodę właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia oraz

b) przesyłka musi być przesyłana bezpośrednio z punktu wprowadzenia na terytorium UE do upoważnionego użytkownika.

2. [1] (uchylony).

3. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach badawczych lub diagnostycznych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących usuwania próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 28

Przywóz i tranzyt próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek handlowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 1 do niniejszego rozporządzenia.

2. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach handlowych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących przeprowadzania czynności na próbkach handlowych i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia.

3. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt przedmiotów wystawowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami dotyczącymi przedmiotów wystawowych, określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 3.

4. Podmioty przeprowadzające czynności na przedmiotach wystawowych są zobowiązane do przestrzegania warunków dotyczących pakowania przedmiotów wystawowych, przeprowadzania na nich czynności i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 3 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 29

Szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej

1. Właściwy organ udziela zezwolenia na szczególne przemieszczenia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z terytorium Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, bezpośrednio lub przez inne państwo trzecie, transportem drogowym lub kolejowym przez terytorium UE, pomiędzy zatwierdzonymi punktami kontroli granicznej UE wymienionymi w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) przesyłka plombowana jest plombą oznaczoną numerem seryjnym w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE przez służby weterynaryjne właściwego organu;

b) [2] (uchylona);

c) [3] (uchylona);

d) [4] (uchylona).

2. [5] (uchylony).

3. [6] (uchylony).

Artykuł 29a

Szczególne wymogi dotyczące tranzytu przez terytorium Chorwacji produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich

1. Przemieszczanie przez terytorium UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, transportem drogowym bezpośrednio między punktem kontroli granicznej w miejscowości Nova Sela a punktem kontroli granicznej w miejscowości Ploče, jest dozwolone pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

a) przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe;

b) [7] (uchylona);

c) [8] (uchylona);

d) [9] (uchylona).

2. [10] (uchylony).

3. [11] (uchylony).

Artykuł 30

Wykaz przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich

Wykazy przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich wprowadza się do systemu TRACES zgodnie ze specyfikacją techniczną publikowaną przez Komisję na jej stronach internetowych.

Wykazy te podlegają regularnej aktualizacji.

Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do szczególnych przemieszczeń przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, o których mowa w art. 29, oraz do przemieszczeń przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, o których mowa w art. 29a.

Artykuł 31

Wzory świadectw zdrowia i deklaracji dotyczących przywozu i tranzytu

Do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, przeznaczonych do przywozu do UE lub tranzytu przez jej terytorium, dołącza się świadectwa zdrowia i deklaracje zgodne ze wzorami przedstawionymi w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia, w miejscach wprowadzenia na terytorium UE, gdzie odbywają się kontrole weterynaryjne, w myśl dyrektywy 97/78/WE.

ROZDZIAŁ IX

KONTROLE URZĘDOWE

Artykuł 32

Kontrole urzędowe

1. Właściwy organ podejmuje niezbędne środki w celu kontroli całego łańcucha gromadzenia, przewozu, stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

Środki takie realizowane są zgodnie z zasadami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

2. Kontrole urzędowe, o których mowa w ust. 1, obejmują kontrole prowadzenia rejestrów i innych dokumentów wymaganych w myśl przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Właściwy organ przeprowadza następujące kontrole urzędowe, o których mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia:

a) kontrole urzędowe w zakładach przetwórczych, określone w rozdziale I;

b) kontrole urzędowe innych działań obejmujących czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, określone w rozdziale III sekcje 1–9.

4. Właściwy organ przeprowadza kontrole plomb na przesyłkach produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych.

W przypadku gdy właściwy organ nakłada plombę na tego rodzaju przesyłkę przewożoną do miejsca przeznaczenia, informuje o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia.

5. Właściwy organ sporządza wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z formatem określonym w załączniku XVI rozdział II do niniejszego rozporządzenia.

6. Na wniosek złożony przez podmiot, właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia podejmuje decyzję w zakresie przyjęcia lub odrzucenia niektórych materiałów kategorii 1 i kategorii 2 oraz mączki mięsno-kostnej lub tłuszczu zwierzęcego uzyskanego z materiałów kategorii 1 i kategorii 2 w ciągu 20 dni kalendarzowych od dnia otrzymania takiego wniosku, pod warunkiem że został on złożony w jednym z języków urzędowych tego państwa członkowskiego.

7. Podmioty składają wnioski o zezwolenia, o których mowa w ust. 6, zgodnie ze standardowym formatem określonym w rozdziale III sekcja 10 w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia, za pośrednictwem systemu TRACES.

Artykuł 33

Ponowne zatwierdzenie zakładów i przedsiębiorstw po zatwierdzeniu tymczasowym

1. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 3 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 lub kategorii 2 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 3 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 3 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 2 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 2 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 2 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ X

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 34

Ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, ze względów ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt

Właściwy organ może zakazać wprowadzenia do obrotu lub ograniczyć wprowadzanie do obrotu wymienionych poniżej produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych ze względów ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt wyłącznie w myśl zasad ustanowionych w prawodawstwie UE, w szczególności ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu:

a) przetworzone białko zwierzęce i inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia;

b) karma dla zwierząt domowych i niektóre inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia;

c) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne przywożone do UE lub przewożone tranzytem przez jej terytorium, jak określono w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 35

Uchylenie

1. Następujące akty prawne tracą moc:

a) rozporządzenie (WE) nr 811/2003;

b) decyzja 2003/322/WE;

c) decyzja 2003/324/WE;

d) rozporządzenie (WE) nr 878/2004;

e) decyzja 2004/407/WE;

f) rozporządzenie (WE) nr 79/2005;

g) rozporządzenie (WE) nr 92/2005;

h) rozporządzenie (WE) nr 181/2006;

i) rozporządzenie (WE) nr 197/2006;

j) rozporządzenie (WE) nr 1192/2006;

(k) rozporządzenie (WE) nr 2007/2006.

2. Odesłania do uchylonych aktów traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Środki przejściowe

1. W okresie przejściowym, trwającym do dnia 31 grudnia 2011 r., podmioty mogą wprowadzać do obrotu nawozy organiczne i polepszacze gleby, wyprodukowane przed dniem 4 marca 2011 r. zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1774/2002 i (WE) nr 181/2006:

a) pod warunkiem że są one wytworzone z jednego z następujących produktów:

(i) mączka mięsno-kostna uzyskana z materiału kategorii 2;

(ii) przetworzone białko zwierzęce;

b) nawet jeśli nie zostały one zmieszane ze składnikiem w celu wykluczenia stosowania tej mieszaniny do celów paszowych.

2. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 stycznia 2012 r. zezwala się nadal na przywóz do UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, którym towarzyszy świadectwo zdrowia, deklaracja lub dokument handlowy, wypełnione i podpisane zgodnie z odpowiednim wzorem ustanowionym w załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, pod warunkiem że wspomniane świadectwa, deklaracje lub dokumenty zostały wypełnione i podpisane przed dniem 30 listopada 2011 r.

3. (skreślony).

Artykuł 37

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 4 marca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 6 ust. 1 akapit drugi, art. 6 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 11 ust. 2 akapit drugi, art. 15 ust. 1 lit. b), d), e), h) i i) oraz art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 4 lit. a), b) i c) oraz art. 19 ust. 4 akapit drugi, art. 20 ust. 10 i 11, art. 21 ust. 5 i 6, art. 22 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 27 lit. a), b), c) i e)–h) oraz art. 27 akapit drugi, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 40, art. 41 ust. 3 akapit pierwszy i trzeci, art. 42, art. 43 ust. 3, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 2, art. 48 ust. 2, ust. 7 lit. a) i ust. 8 lit. a) oraz art. 48 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (²), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 ustanowiono przepisy dotyczące ochrony zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w zakresie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i uzyskanych z nich produktów pochodnych. W rozporządzeniu tym określono okoliczności, w których należy usuwać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Ponadto w rozporządzeniu określono warunki, na których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być stosowane w paszach oraz do różnych innych celów, np. w kosmetykach, produktach leczniczych i do celów technicznych. Rozporządzenie zobowiązuje również podmioty do dokonywania wszelkich czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w przedsiębiorstwach i zakładach podlegających kontrolom urzędowym.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stanowi, że szczegółowe przepisy dotyczące dokonywania czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, np. norm przetwarzania, warunków higienicznych oraz formatu dokumentów poświadczających dołączanych do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych dla zapewnienia identyfikowalności, mają być przyjmowane w drodze środków wykonawczych.

(3) Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinny być określone mając na uwadze osiągnięcie celów rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, w szczególności zrównoważonego stosowania materiałów pochodzenia zwierzęcego, a także wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii Europejskiej.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 nie ma zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt dzikich, które nie są podejrzane o zakażenie chorobą przenoszoną na ludzi lub zwierzęta, ani też o to, że są dotknięte taką chorobą, z wyjątkiem zwierząt wodnych, wyładowanych w celach handlowych. Nie ma również zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt łownych, niezebranych po odłowie, zgodnie z dobrą praktyką łowiecką. W przypadku tego rodzaju produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, uzyskanych z odłowu, usuwanie powinno odbywać się w sposób zapobiegający przeniesieniu zagrożeń, zgodnie z odpowiednimi szczegółowymi praktykami łowieckimi oraz z dobrą praktyką łowiecką.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie wobec produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stosowanych do preparowania trofeów myśliwskich. Preparowanie tego rodzaju trofeów, a także preparowanie zwierząt i ich części z wykorzystaniem innych metod, np. plastynacji, powinno odbywać się w warunkach zapobiegających przeniesieniu zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie do odpadów gastronomicznych, o ile pochodzą one ze środków transportu międzynarodowego, a więc np. do materiałów pochodzących ze środków spożywczych podawanych na pokładzie samolotu lub statku przybywającego do Unii Europejskiej z państwa trzeciego. Odpady gastronomiczne są również objęte zakresem wspomnianego rozporządzenia, o jeśli są przeznaczone do celów paszowych, do przetworzenia zgodnie z jedną z metod przetwarzania dozwolonych niniejszym rozporządzeniem lub do przekształcenia na biogaz lub kompost. Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania skarmiania zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami gastronomicznymi. W związku z powyższym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009, odpady gastronomiczne mogą być przetwarzane i wykorzystywane, pod warunkiem że powstałe z nich produkty pochodne nie są stosowane do skarmiania takich zwierząt.

(7) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE podstawą zdefiniowania materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicja materiałów paszowych zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającym dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (³).

(8) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania wysyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych z gatunków podatnych z gospodarstw, przedsiębiorstw, zakładów i obszarów objętych ograniczeniami w związku z wystąpieniem poważnej choroby zakaźnej. W celu zapewnienia w UE wysokiego poziomu ochrony zdrowia zwierząt należy ustalić, że wykaz chorób zawarty w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych oraz w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (dalej zwanej „OIE”) jest wykazem poważnych chorób zakaźnych dla celów określenia zakresu wspomnianego zakazu.

(9) Ponieważ spalanie i współspalanie określonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego jako odpadów nie wchodzi w zakres dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (⁴), w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić właściwe przepisy służące zapobieganiu zagrożeniom dla zdrowia wynikającym z tego rodzaju działań, z uwzględnieniem możliwego wpływu na środowisko. Pozostałości spalania lub współspalania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być poddawane recyklingowi lub usuwane zgodnie z prawodawstwem UE dotyczącym ochrony środowiska, w szczególności ponieważ prawodawstwo to zezwala na stosowanie składnika fosforowego popiołów w nawozach oraz przekazywanie popiołów z kremacji zwierząt domowych ich właścicielom.

(10) Zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (⁵) produkty pochodzenia zwierzęcego lub środki spożywcze zawierające takie produkty mogą być usuwane wyłącznie na składowiska odpadów, o ile zostały one przetworzone zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (⁶) w celu ograniczenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

(11) Usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wraz ze ściekami powinno być zabronione, ponieważ ścieki nie podlegają wymogom zapewniającym odpowiedni poziom kontroli zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Należy podjąć odpowiednie kroki w celu przeciwdziałania niedopuszczalnym zagrożeniom wynikającym z przypadkowego usunięcia płynnych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. przy myciu podłóg i urządzeń stosowanych przy przetwarzaniu.

(12) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (⁷) ustanowiono pewne środki ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Artykuł 2 ust. 2 lit. b) wspomnianej dyrektywy stanowi, że niektóre materiały są wyłączone z zakresu tej dyrektywy w zakresie, w jakim są one objęte innymi aktami prawodawstwa UE; dotyczy to m.in. produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁸), z wyjątkiem produktów przeznaczonych do spalenia jako odpady, usunięcia na składowisko odpadów lub wykorzystania w wytwórni biogazu lub kompostowni. Wspomniane rozporządzenie jest obecnie uchylone i zostało zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 od dnia 4 marca 2011 r. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE procesy, w toku których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne są przekształcane w biogaz lub kompostowane, powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia, określonymi w tymże rozporządzeniu, a także w przepisach dotyczących ochrony środowiska naturalnego, ustanowionymi w dyrektywie 2008/98/WE.

(13) Właściwy organ danego państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w biogaz lub ich kompostowania na podstawie walidacji według zharmonizowanego wzoru. W takim przypadku powinno być możliwe wprowadzanie pozostałości fermentacyjnych i kompostu do obrotu w całej Unii Europejskiej. Ponadto właściwy organ państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na określone parametry dotyczące niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. odpadów gastronomicznych i ich mieszanin z niektórymi innymi materiałami, które przekształca się w biogaz lub poddaje kompostowaniu. Ponieważ zezwolenia takie nie są wydawane zgodnie ze zharmonizowanym wzorem, pozostałości fermentacyjne i kompost powinny być wprowadzane do obrotu wyłącznie w państwie członkowskim, w którym zezwolono na takie parametry.

(14) Dla uniknięcia zanieczyszczenia żywności czynnikami chorobotwórczymi przedsiębiorstwa lub zakłady przetwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny prowadzić swą działalność w obiektach oddzielonych od rzeźni lub innych przedsiębiorstw, gdzie przetwarzane są środki spożywcze, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁹), chyba że przetwarzanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach zatwierdzonych przez właściwy organ w celu zapobieżenia przenoszeniu zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt do przedsiębiorstw przetwarzających żywność.

(15) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (¹⁰) zobowiązuje się państwa członkowskie do prowadzenia corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE). Wspomniane programy monitorowania powinny obejmować również ciała zwierząt stosowane do skarmiania niektórych gatunków w celu wspierania różnorodności biologicznej – w zakresie, w jakim jest to niezbędne, aby programy te zapewniały wystarczający zasób informacji o występowaniu TSE w danym państwie członkowskim.

(16) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zezwala na skarmianie zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków żyjących w ich własnym siedlisku niektórymi materiałami kategorii 1 w celu wspierania różnorodności biologicznej. Skarmianie takie powinno być dozwolone w odniesieniu do niektórych gatunków mięsożernych, o których mowa w dyrektywie Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (¹¹), oraz w odniesieniu do niektórych gatunków ptaków drapieżnych, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (¹²) w celu uwzględnienia naturalnego zachowania żywieniowego tych gatunków.

(17) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 wprowadzono procedurę dopuszczenia alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych. Metody takie mogą być dopuszczane przez Komisję po otrzymaniu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanego „EFSA”). Dla ułatwienia oceny wniosków przez EFSA należy określić standardowy format, stanowiący dla wnioskodawców ilustrację materiałów dowodowych, które należy przedłożyć. Zgodnie z traktatami powinna istnieć możliwość przedstawiania wniosków o stosowanie alternatywnych metod w językach urzędowych Unii Europejskiej, określonych w rozporządzeniu Rady EWG nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (¹³).

(18) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającym wymagania dotyczące higieny pasz (¹⁴) podmioty działające na rynku pasz, inne niż producenci pierwotni, są zobowiązane do zachowania określonych warunków higieny w czasie przechowywania i transportu pasz. Ponieważ warunki te pozwalają na ograniczenie w równoważnym stopniu ewentualnych zagrożeń, mieszanki paszowe uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia dotyczącym przechowywania i transportu.

(19) W celu wspierania nauki i badań, a także w celu zapewnienia najlepszego możliwego wykorzystania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w diagnostyce chorób u ludzi i zwierząt, właściwy organ powinien być upoważniony do określania warunków dotyczących próbek tego rodzaju materiałów, wykorzystywanych w celach badawczych, edukacyjnych i diagnostycznych. Zasad takich nie powinno się jednak określać w odniesieniu do próbek czynników chorobotwórczych, w odniesieniu do których obowiązują szczególne zasady określone w dyrektywie Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG (¹⁵).

(20) Dyrektywą 97/78/WE zwolniono z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone na wystawy, pod warunkiem że nie są one przeznaczone do sprzedaży, a także produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do określonych badań lub analiz. Dyrektywa ta pozwala na przyjęcie środków wykonawczych w odniesieniu do wymienionych zwolnień. W niniejszym rozporządzeniu należy określić odpowiednie warunki przywozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na wystawy oraz do określonych badań i analiz w celu wykluczenia możliwości rozprzestrzeniania niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu takich produktów do UE. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE oraz umożliwienia podmiotom działania w warunkach pewności prawnej należy w niniejszym rozporządzeniu określić wspomniane powyżej warunki oraz przepisy wykonawcze do dyrektywy 97/78/WE.

(21) Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny po ich zgromadzeniu być poddawane dalszym czynnościom w warunkach wykluczających możliwość przeniesienia niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Przedsiębiorstwa i zakłady, w których prowadzone są niektóre działania przed poddaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego dalszemu przetwarzaniu, powinny być budowane i eksploatowane w sposób zapobiegający przeniesieniu wspomnianych zagrożeń. Powinno się to odnosić również do przedsiębiorstw lub zakładów, w których prowadzone są czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym UE, z wyjątkiem czynności podejmowanych w ramach działalności leczniczej prywatnych lekarzy weterynarii.

(22) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 podmioty powinny zapewnić identyfikowalność produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych na wszystkich etapach łańcucha produkcji, stosowania i usuwania, tak aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń rynku wewnętrznego związanych z przypadkami wystąpienia rzeczywistych lub potencjalnych zagrożeń zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. Identyfikowalność powinny zatem zapewnić nie tylko podmioty zajmujące się wytwarzaniem, gromadzeniem lub transportem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, lecz również podmioty zajmujące się usuwaniem takich produktów lub produktów pochodnych poprzez ich spalanie bądź współspalanie w charakterze odpadów lub usuwanie na składowiska odpadów.

(23) Kontenery i środki transportu stosowane do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być utrzymywane w czystości, aby zapobiec zanieczyszczeniu. W przypadku gdy są one przeznaczone do transportu konkretnego materiału, np. płynnego produktu ubocznego pochodzenia zwierzęcego, który nie stanowi niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia, podmioty mogą dostosować środki podejmowane dla zapobieżenia zanieczyszczeniu do rzeczywistego poziomu zagrożenia związanego z danym materiałem.

(24) Państwa członkowskie powinny być uprawnione do zobowiązania podmiotów do stosowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES), wprowadzonego decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniającą decyzję 92/486/EWG (¹⁶) (dalej zwanego „systemem TRACES” ), w celu udowodnienia dotarcia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych do miejsca przeznaczenia. W innym wypadku dowód dotarcia przesyłki powinien być przedstawiany w postaci czwartego egzemplarza dokumentu handlowego, odsyłanego do producenta. Po pierwszym roku wdrażania niniejszego rozporządzenia należy ocenić doświadczenia wynikające ze stosowania opisanych dwóch alternatywnych sposobów.

(25) W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 określono pewne parametry obróbki tłuszczów wytopionych, oleju z ryb oraz produktów jajecznych, zapewniające odpowiednią kontrolę ewentualnych zagrożeń dla zdrowia w sytuacjach, w których produkty te są stosowane do celów innych niż spożycie przez ludzi. Należy zatem dopuścić stosowanie tych parametrów jako alternatywy wobec określonych w niniejszym rozporządzeniu sposobów obróbki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

(26) Siara i produkty z siary powinny pochodzić ze stad bydła wolnych od określonych chorób, o których mowa w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹⁷).

(27) Należy zaktualizować odesłania do: dyrektywy Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów kosmetycznych (¹⁸), dyrektywy Rady 96/22/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß-agonistycznym (¹⁹) oraz dyrektywy 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (²⁰), a także odesłanie do dyrektywy Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (²¹) w przepisach zdrowotnych dotyczących handlu nieprzetworzonym obornikiem.

(28) Czynności na niektórych pochodzących z przywozu materiałach do produkcji karmy dla zwierząt domowych oraz stosowanie takich materiałów powinno odbywać się w warunkach odpowiednich do zagrożeń, jakie mogą stanowić takie materiały. W szczególności należy ustanowić przepisy dotyczące bezpiecznego kierowania takich materiałów do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia, gdzie są one, podobnie jak materiał kategorii 3, włączane do karmy dla zwierząt domowych. W odniesieniu do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia właściwy organ powinien być uprawniony do udzielania zezwolenia na przechowywanie przywiezionych materiałów wraz z materiałami kategorii 3, pod warunkiem zapewnienia identyfikowalności materiałów przywiezionych.

(29) W rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 jest mowa o niektórych produktach pochodnych, które mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z wymogami ustanowionymi w określonych innych przepisach prawa UE. Akty te określają również warunki przywozu, gromadzenia i przemieszczania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w celu wytwarzania takich produktów pochodnych. Niemniej jednak rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie w sytuacjach, w których wspomniane inne przepisy prawa UE nie określają warunków dotyczących zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, które mogą wiązać się z takimi materiałami. Ponieważ nie określono takich warunków w odniesieniu do materiałów, które poddano pewnym etapom przetwarzania, zanim spełniły one warunki wprowadzenia do obrotu zgodnie z wspomnianymi innymi przepisami prawa UE, warunki takie powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. W szczególności należy ustanowić warunki przywozu takich materiałów i dokonywania czynności na nich wewnątrz UE w zgodzie ze ścisłymi wymogami dotyczącymi kontroli i dokumentacji, aby zapobiec ewentualnym zagrożeniom dla zdrowia, jakie mogą wiązać się z takimi materiałami.

(30) W szczególności należy określić w niniejszym rozporządzeniu odpowiednie warunki dotyczące ochrony zdrowia w odniesieniu do materiałów stosowanych w produkcji produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (²²), weterynaryjnych produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (²³), wyrobów medycznych – zgodnie z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (²⁴), wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro – zgodnie z dyrektywą 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro (²⁵), wyrobów medycznych aktywnego osadzania – zgodnie z dyrektywą Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania (²⁶), lub odczynników laboratoryjnych („produkty gotowe”). Jeśli zagrożenia związane z takimi materiałami są ograniczone dzięki oczyszczaniu, odpowiedniemu stężeniu w produkcie lub zastosowaniu odpowiednich warunków przy dokonywaniu czynności na takich materiałach lub ich usuwaniu, wówczas powinny obowiązywać jedynie wymogi rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i niniejszego rozporządzenia dotyczące identyfikowalności. W takim przypadku nie powinny mieć zastosowania wymogi dotyczące oddzielenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego różnych kategorii w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie wytwarzającym wspomniane produkty gotowe, ponieważ można wykluczyć dalsze stosowanie materiałów w innych celach, w szczególności dostanie się ich do żywności lub paszy, dzięki odpowiedniemu stosowaniu zasad przez podmiot pod nadzorem właściwego organu. Przesyłki takich materiałów przeznaczone do przywozu do Unii Europejskiej powinny podlegać kontrolom weterynaryjnym w punktach kontroli granicznej wprowadzenia zgodnie z dyrektywą 97/78/WE w celu upewnienia się, że produkty te spełniają wymogi wprowadzenia ich do obrotu w UE.

(31) Zgodnie z dyrektywą Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (²⁷), niektóre choroby, na które podatne są zwierzęta z rodziny koniowatych, podlegają obowiązkowi zgłaszania. Aby ograniczyć ryzyko przemieszczania tych chorób, produkty z krwi koniowatych, przeznaczone do celów innych niż pasze, np. produkty z krwi przeznaczone do wytwarzania weterynaryjnych produktów leczniczych, powinny być pozyskiwane od zwierząt koniowatych, które nie wykazują klinicznych objawów tych chorób.

(32) Wprowadzanie do obrotu świeżych skór i skórek w celach innych niż spożycie przez ludzi powinno być dopuszczalne, pod warunkiem że spełniają one warunki w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące świeżego mięsa, określone zgodnie z dyrektywą Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²⁸), ponieważ warunki te zapewniają odpowiednie ograniczenie ewentualnych zagrożeń dla zdrowia.

(33) Określone w niniejszym rozporządzeniu przepisy w zakresie zdrowia dotyczące wytwarzania i wprowadzania do obrotu trofeów myśliwskich i innych preparatów ze zwierząt, pozwalające na eliminację ewentualnych zagrożeń, powinny stanowić jedynie uzupełnienie przepisów o ochronie niektórych gatunków dzikich zwierząt, wprowadzonych rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (²⁹), ponieważ cel tego rozporządzenia jest inny. Preparaty anatomiczne ze zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, poddane procesowi takiemu jak plastynacja, który w równorzędnym stopniu eliminuje ewentualne zagrożenia, nie powinny podlegać ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt, co ma na celu ułatwienie stosowania takich preparatów, szczególnie w edukacji.

(34) Pszczele produkty uboczne, które mają być wprowadzone do obrotu, powinny być wolne od niektórych chorób, na które podatne są pszczoły, wymienionych w dyrektywie Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (³⁰).

(35) Parlament Europejski i Rada wezwały Komisję do określenia punktu końcowego w łańcuchu produkcji produktów oleochemicznych, poza którym nie podlegają już one wymogom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009. Decyzję dotyczącą punktu końcowego należy podjąć jak najszybciej po uzyskaniu wyników oceny tego, w jakim stopniu procesy oleochemiczne mogą ograniczyć potencjalne zagrożenia dla zdrowia związane z tłuszczami zwierzęcymi stanowiącymi materiały którejkolwiek kategorii, poddawanymi przetwarzaniu.

(36) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać odesłanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiającego wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (³¹) – w zakresie, w którym należy zezwolić tym krajom trzecim i innym terytoriom na przywóz niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, ponieważ zagrożenia ze strony tych produktów są te same, jak zagrożenia wynikające potencjalnie z przywozu żywych zwierząt lub świeżego mięsa.

(37) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE należy zamieścić odesłanie do dalszych wykazów państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz niektórych materiałów pochodzenia zwierzęcego, w celu ustalenia państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego danych gatunków, na podstawie podobnych kwestii dotyczących zagrożeń dla zdrowia. Wykazy takie ustanowiono w decyzji Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniającej decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (³²), rozporządzeniu Komisji (UE) nr 605/2010 z dnia 2 lipca 2010 r. ustanawiającym warunki dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wydawania świadectw weterynaryjnych przy wprowadzaniu do Unii Europejskiej mleka surowego i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³³), decyzji Komisji 2006/766/WE z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiającej wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa (³⁴), rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (³⁵) oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 119/2009 z dnia 9 lutego 2009 r. ustanawiającym wykaz krajów trzecich i ich części do celów przywozu do Wspólnoty i tranzytu przez jej terytorium mięsa dzikich zającowatych, niektórych dzikich ssaków lądowych oraz królików utrzymywanych w warunkach fermowych, a także stosowne wymagania w zakresie świadectw weterynaryjnych (³⁶).

(38) Ponieważ odpady z przemysłu fotograficznego, w którym stosowane są pewne produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, np. kręgosłupy bydlęce, stanowią zagrożenie nie tylko dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, ale również dla środowiska, odpady takie powinny być usuwane lub wywożone do państwa trzeciego, z którego pochodzą dane produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (³⁷).

(39) Zasady tranzytu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej przez terytorium Unii Europejskiej powinny zawierać odesłanie do wykazu punktów kontroli granicznej określonego w decyzji Komisji 2009/821/WE z dnia 28 września 2009 r. ustalającej wykaz zatwierdzonych punktów kontroli granicznej, ustanawiającej niektóre zasady kontroli przeprowadzanych przez ekspertów weterynaryjnych Komisji oraz ustanawiającej jednostki weterynaryjne w systemie TRACES (³⁸). Na potrzeby tego tranzytu należy stosować Wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu, określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającym procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (³⁹).

(40) Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić, że świadectwa zdrowia, które mają towarzyszyć przesyłkom produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych w miejscach wprowadzania do UE, w których odbywają się kontrole weterynaryjne, powinny być wydawane zgodnie z zasadami certyfikacji równoważnymi z zasadami określonymi w dyrektywie Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (⁴⁰).

(41) W celu zapewnienia spójności prawodawstwa UE kontrole urzędowe całego łańcucha produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych powinny być przeprowadzane zgodnie z ogólnymi postanowieniami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁴¹).

(42) Należy zatem ustanowić w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze dla rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

(43) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 ze skutkiem od dnia 4 marca 2011 r.

(44) W następstwie przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 przyjęto pewne akty wykonawcze, mianowicie rozporządzenie Komisji (WE) nr 811/2003 (⁴²) dotyczące zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego ryb, a także składowania lub spopielania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, decyzję Komisji 2003/322/WE (⁴³) dotyczącą karmienia pewnych ptaków padlinożernych pewnymi materiałami kategorii 1, decyzję Komisji 2003/324/WE (⁴⁴) o odstępstwie od zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego w odniesieniu do zwierząt futerkowych, rozporządzenie Komisji (WE) nr 79/2005 (⁴⁵) dotyczące mleka i produktów na bazie mleka, rozporządzenie Komisji (WE) nr 92/2005 (⁴⁶) o sposobach usuwania i wykorzystania, rozporządzenie Komisji (WE) nr 181/2006 (⁴⁷) dotyczące nawozów organicznych i dodatków do wzbogacania gleby innych niż nawóz naturalny, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1192/2006 (⁴⁸) dotyczące wykazów zatwierdzonych zakładów oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2007/2006 (⁴⁹) dotyczące przywozu i tranzytu niektórych produktów pośrednich kategorii 3.

(45) Ponadto w celu ustanowienia środków proporcjonalnych do ryzyka w odniesieniu do pewnych konkretnych zastosowań produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przyjęto pewne środki przejściowe, w szczególności rozporządzenie Komisji (WE) nr 878/2004 (⁵⁰) o przywozie pewnych materiałów kategorii 1 i 2 i obchodzeniu się z nimi, decyzję 2004/407/WE (⁵¹) o przywozie niektórych materiałów służących do produkcji żelatyny fotograficznej oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 197/2006 (⁵²) dotyczące obchodzenia się z wycofanymi środkami spożywczymi i ich usuwania.

(46) W celu dalszego uproszczenia przepisów UE dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z tym, o co wnosiła prezydencja Rady przy przyjmowaniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dokonano przeglądu wspomnianych przepisów wykonawczych i przejściowych. Powinny one obecnie zostać uchylone i w razie potrzeby zastąpione niniejszym rozporządzeniem w celu stworzenia spójnych ram prawnych dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych.

(47) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stosuje się od dnia 4 marca 2011 r., zatem niniejsze rozporządzenie również powinno stosować się od tej daty. Ponadto należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom dostosowanie się do nowych przepisów, a także wprowadzenie do obrotu niektórych produktów wytworzonych zgodnie z obowiązującymi przed wspomnianą datą przepisami UE w zakresie ochrony zdrowia oraz w celu utrzymania ciągłości przywozu po rozpoczęciu stosowania wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(48) Wprowadzanie do obrotu i wywóz niektórych produktów, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 878/2004, powinny nadal odbywać się zgodnie z przepisami krajowymi, ponieważ skala zagrożeń wiążących się z ograniczoną ilością materiałów, których to dotyczy, pozwala obecnie na stosowanie uregulowań na szczeblu krajowym do czasu ewentualnej harmonizacji w przyszłości. Do czasu przyjęcia, na podstawie dalszych dowodów, środków dotyczących gromadzenia i usuwania określonych ograniczonych ilości produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego z sektora detalicznego, właściwy organ powinien nadal mieć możliwość zezwalania na gromadzenie i usuwanie takich produktów innymi środkami, pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

(49) Zgodnie z postulatem Parlamentu Europejskiego przedstawionym przy wyrażaniu zgody na rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 przy pierwszym czytaniu, a także biorąc pod uwagę bardziej szczegółowe sugestie Parlamentu dotyczące pewnych kwestii technicznych, projekt niniejszego rozporządzenia przedstawiono w dniu 27 września 2010 r. Komisji ds. Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności Parlamentu Europejskiego w celu wymiany poglądów.

(50) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się środki wykonawcze:

a) w zakresie ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 przepisów dotyczących zdrowia publicznego i zdrowia i zwierząt w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych;

b) dotyczące niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w myśl art. 16 ust. 1 lit. e) i f) dyrektywy 97/78/WE.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w załączniku I.

Artykuł 3

Punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym niektórych produktów pochodnych

Następujące produkty pochodne mogą być wprowadzane do obrotu (z wyjątkiem przywozu) bez ograniczeń, w myśl art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) biodiesel spełniający wymogi dotyczące usuwania i wykorzystywania produktów pochodnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. b);

b) przetworzona karma dla zwierząt domowych spełniająca szczegółowe wymogi dotyczące przetworzonej karmy dla zwierząt domowych określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. a);

c) gryzaki dla psów spełniające szczegółowe wymogi dotyczące gryzaków dla psów określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. b);

d) skóry i skórki zwierząt kopytnych spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział V pkt C;

e) wełna i sierść, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt B;

f) pióra i pierze, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt C;

g) futro spełniające wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

h) olej z ryb przeznaczony do wytwarzania produktów leczniczych spełniający wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

i) benzyna i paliwa spełniające wymogi szczególne dla produktów pochodzących z wieloetapowego procesu katalitycznego służącego do produkcji paliw odnawialnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. c);

j) produkty oleochemiczne uzyskane z tłuszczów wytopionych, które spełniają wymogi określone w rozdziale XI załącznika XIII;

k) odnawialny olej napędowy, odnawialne paliwo do silników odrzutowych, odnawialny propan i odnawialna benzyna, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące produktów wielostopniowej hydrorafinacji katalitycznej do produkcji paliw odnawialnych określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. f).

Artykuł 4

Poważne choroby zakaźne

Choroby wymienione przez OIE w art. 1.2.3 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych, wydanie z 2010 r., oraz w rozdziale 1.3 Kodeksu zdrowia zwierząt wodnych, wydanie z 2010 r., uważa się za poważne choroby zakaźne na potrzeby ogólnych ograniczeń w zakresie zdrowia zwierząt, przewidzianych w art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

ROZDZIAŁ II

USUWANIE I STOSOWANIE PRODUKTÓW UBOCZNYCH POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO I PRODUKTÓW POCHODNYCH

Artykuł 5

Ograniczenia stosowania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Podmioty w państwach członkowskich, o których mowa w załączniku II rozdział I, muszą przestrzegać określonych w tym samym rozdziale warunków dotyczących skarmiania zwierząt futerkowych niektórymi materiałami pozyskanymi z ciał lub części ciał zwierząt tego samego gatunku.

2. Podmioty muszą przestrzegać ograniczeń dotyczących skarmiania zwierząt gospodarskich roślinami z terenu, na którym zastosowano nawozy organiczne lub polepszacze gleby, zgodnie z przepisami określonymi w załączniku II rozdział II.

Artykuł 6

Usuwanie poprzez spalanie, usuwanie lub odzyskiwanie poprzez współspalanie i wykorzystywanie jako paliwo do spalania

1. Właściwy organ dopilnowuje, aby spalanie i współspalanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych jako odpadów odbywało się wyłącznie;

a) w spalarniach i współspalarniach, którym udzielono pozwolenia na działalność zgodnie z dyrektywą 2000/76/WE lub

b) w przypadku zakładów, w odniesieniu do których nie jest wymagane pozwolenie w myśl dyrektywy 2000/76/WE, w spalarniach i współspalarniach zatwierdzonych przez właściwy organ na potrzeby usuwania odpadów poprzez spalanie bądź usuwania lub odzysku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych stanowiących odpady poprzez współspalanie zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie spalarnie i współspalarnie, o których mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, jeśli spełniają one wymogi ustanowione w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

3. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie są zobowiązane do przestrzegania wymogów ogólnych dotyczących spalania i współspalania odpadów, ustanowionych w załączniku III rozdział I.

4. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o wysokiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział II.

5. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o niskiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział III.

6. Podmioty zapewniają, by podlegające im obiekty energetycznego spalania inne niż te, o których mowa w załączniku IV rozdział IV sekcja 2 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne jako paliwo, spełniały ogólne warunki i szczególne wymogi określone odpowiednio w załączniku III rozdziały IV i V i były zatwierdzone przez właściwy organ zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

7. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie obiekty energetycznego spalania, o których mowa w ust. 6 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne jako paliwo do spalania, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) obiekty energetycznego spalania wchodzą w zakres zastosowania rozdziału V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

b) obiekty energetycznego spalania spełniają wszystkie odpowiednie ogólne warunki i szczególne wymogi określone w rozdziałach IV i V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

c) wprowadzono procedury administracyjne zapewniające, by spełnianie wymogów w zakresie zatwierdzania obiektów energetycznego spalania było sprawdzane corocznie.

8. W przypadku wykorzystania obornika pochodzącego od zwierząt gospodarskich jako paliwa do spalania zgodnie z załącznikiem III rozdział V oprócz zasad, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, zastosowanie mają następujące zasady:

a) wniosek o zatwierdzenie składany przez podmiot właściwemu organowi zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 musi zawierać dowody, potwierdzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnione przez właściwe organy państwa członkowskiego, świadczące o tym, że obiekt energetycznego spalania, w którym wykorzystuje się obornik pochodzący od zwierząt gospodarskich jako paliwo, w pełni spełnia wymogi określone w rozdziale V sekcja B pkt 3, 4 i 5 załącznika III do niniejszego rozporządzenia, nie naruszając możliwości przyznania przez właściwe organy państwa członkowskiego odstępstwa od przestrzegania niektórych przepisów zgodnie z rozdziałem V sekcja C pkt 4 załącznika III;

b) procedura zatwierdzenia przewidziana w art. 44 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 nie jest zakończona, dopóki w ciągu pierwszych sześciu miesięcy działania obiektu energetycznego spalania nie zostaną przeprowadzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnioną przez ten organ co najmniej dwie następujące po sobie kontrole, przy czym jedna z nich musi być niezapowiedziana, a wszystkie muszą obejmować niezbędne pomiary temperatury i emisji. Ostateczne zatwierdzenie może zostać przyznane po stwierdzeniu, że wyniki tych kontroli wykazują zgodność z wymogami określonymi w sekcji B pkt 3, 4 i 5 oraz, w stosownych przypadkach, w rozdziale V sekcja C pkt 4 załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Usuwanie niektórych materiałów kategorii 1 i 3 na składowiska odpadów

W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 i art. 14 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwy organ może wyrazić zgodę na usuwanie następujących materiałów kategorii 1 i 3 na zatwierdzone składowisko odpadów:

a) karma dla zwierząt domowych pochodząca z przywozu lub wytworzona z materiałów pochodzących z przywozu, wyprodukowana z materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;

b) materiał kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pod warunkiem że:

(i) materiały te nie miały styczności z żadnymi produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 8 i 9 oraz w art. 10 lit. a)– e) i lit. h)–p) tego rozporządzenia;

(ii) w momencie ich przeznaczania do usunięcia:

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, zostały poddane przetwarzaniu zgodnie z jego definicją w art. 2 ust. 1 lit. m) rozporządzenia (WE) nr 852/2004 oraz

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. g) tego rozporządzenia, były przetworzone zgodnie z załącznikiem X rozdział II do niniejszego rozporządzenia bądź zgodnie ze szczegółowymi wymogami dotyczącymi karmy dla zwierząt domowych, określonymi w załączniku XIII rozdział II do niniejszego rozporządzenia oraz

(iii) usunięcie takich materiałów nie stwarza zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Artykuł 8

Wymogi dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

1. Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV rozdział I:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania, określone w sekcji 1;

b) wymogi dotyczące oczyszczania ścieków, określone w sekcji 2;

c) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 1 i 2, określone w sekcji 3;

d) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 3, określone w sekcji 4.

2. Właściwe organy zatwierdzają zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa jedynie pod warunkiem ich zgodności z warunkami określonymi w załączniku IV rozdział I.

Artykuł 9

Wymogi odnośnie higieny i przetwarzania, dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV:

a) wymogi dotyczące higieny przetwarzania, określone w rozdziale II;

b) standardowe metody przetwarzania, określone w rozdziale III, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie;

c) alternatywne metody przetwarzania, określone w rozdziale IV, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie.

Artykuł 10

Wymogi dotyczące przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania

1. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa i zakłady zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami dotyczącymi przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania, określonymi w załączniku V:

a) wymogi dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale I;

b) wymogi higieniczne dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale II;

c) standardowe parametry przekształcania, określone w rozdziale III sekcja 1;

d) standardy dotyczące pozostałości fermentacyjnych i kompostu, określone w rozdziale III sekcja 3.

2. Właściwe organy zatwierdzają wytwórnie biogazu i kompostownie jedynie pod warunkiem ich zgodności z wymogami określonymi w załączniku V.

3. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania przez wytwórnie biogazu i kompostownie pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w załączniku V rozdział III sekcja 2.

ROZDZIAŁ III

ODSTĘPSTWA OD NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1069/2009

Artykuł 11

Szczegółowe zasady dotyczące próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek badawczych i diagnostycznych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ dopilnowuje w szczególności przestrzegania przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku VI rozdział I.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki badawcze i diagnostyczne do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 12

Szczegółowe zasady dotyczące próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek handlowych i przedmiotów wystawowych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ zapewnia w szczególności przestrzeganie przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 1 pkt 2, 3 i 4.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek handlowych i przedmiotów wystawowych, określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 2.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki handlowe do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 13

Zasady dotyczące specjalnego skarmiania

1. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 2 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem, że materiał ten pochodzi od zwierząt, które nie zostały ubite ani nie padły z powodu stwierdzonej lub podejrzewanej obecności choroby zaraźliwej dla ludzi lub zwierząt, pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

2. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 3 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

Artykuł 14

Skarmianie niektórych gatunków w stacjach skarmiania i poza nimi oraz w ogrodach zoologicznych

1. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka do skarmiania:

a) w stacjach skarmiania – zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków, żyjących w ich własnym siedlisku, w celu wspierania różnorodności biologicznej, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 2;

b) poza stacjami skarmiania (jeśli jest to właściwe – bez uprzedniego zebrania martwych zwierząt) – dzikich zwierząt, o których mowa w załączniku VI rozdział II sekcja 2 pkt 1 lit. a), pod warunkiem spełnienia warunków określonych w sekcji 3 tego rozdziału.

2. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka oraz stosowanie materiału pochodzącego od zwierząt z ogrodów zoologicznych do skarmiania zwierząt z ogrodów zoologicznych pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 4.

Artykuł 15

Szczegółowe zasady dotyczące gromadzenia i usuwania

Jeśli właściwy organ zezwoli na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w drodze odstępstwa przewidzianego w art. 19 ust. 1 lit. a), b), c), e) i f) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, usuwanie takie musi się odbywać zgodnie z następującymi zasadami szczegółowymi określonymi w załączniku VI rozdział III:

a) szczegółowe zasady dotyczące usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określone w sekcji 1;

b) zasady dotyczące spopielania i grzebania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na terenach odosobnionych, określone w sekcji 2;

c) zasady dotyczące spopielania i grzebania pszczół i pszczelich produktów ubocznych, określone w sekcji 3.

Na zasadzie odstępstwa od art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 państwa członkowskie mogą zezwolić na gromadzenie, transport i usuwanie niewielkich ilości materiału kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, środkami, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. d) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem przestrzegania wymogów dotyczących usuwania innymi środkami określonych w rozdziale IV załącznika VI do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ IV

DOPUSZCZENIE ALTERNATYWNYCH METOD

Artykuł 16

Standardowy format składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych

1. Wnioski o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, przewidziane w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, są składane przez państwa członkowskie lub zainteresowane strony zgodnie z wymogami standardowego formatu składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych, określonego w załączniku VII.

2. Państwa członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe, udzielające informacji na temat właściwego organu odpowiedzialnego za ocenę wniosków o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

3. Komisja publikuje wykaz krajowych punktów kontaktowych na swoich stronach internetowych.

ROZDZIAŁ V

GROMADZENIE, PRZEWÓZ, IDENTYFIKACJA I IDENTYFIKOWALNOŚĆ

Artykuł 17

Wymogi dotyczące dokumentów handlowych i świadectw zdrowia, identyfikacji, gromadzenia i przewozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz identyfikowalności

1. W odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych podmioty zapewniają:

a) ich zgodność z wymogami dotyczącymi gromadzenia, przewozu i identyfikowalności, określonymi w załączniku VIII rozdział I i II;

b) dołączanie do nich, na czas przewozu, dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia, zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział III.

2. Podmioty wysyłające, przewożące lub odbierające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne prowadzą rejestr przesyłek i powiązanych dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział IV.

3. Podmioty muszą przestrzegać wymogów dotyczących znakowania określonych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku VIII rozdział V.

ROZDZIAŁ VI

REJESTRACJA I ZATWIERDZANIE PRZEDSIĘBIORSTW I ZAKŁADÓW

Artykuł 18

Wymogi dotyczące zatwierdzania jednego lub większej liczby przedsiębiorstw i zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu

Właściwy organ może zatwierdzić więcej niż jedno przedsiębiorstwo lub zakład, przeprowadzające czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu, pod warunkiem że ich układ oraz sposób przeprowadzania czynności na tych produktach w tych przedsiębiorstwach lub zakładach wyklucza przeniesienie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt pomiędzy tymi przedsiębiorstwami lub zakładami.

Artykuł 19

Wymogi dotyczące niektórych zatwierdzonych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa lub zakłady zatwierdzone przez właściwy organ zapewniają ich zgodność z wymogami określonymi w następujących rozdziałach załącznika IX do niniejszego rozporządzenia, o ile w tych przedsiębiorstwach i zakładach prowadzone są działania, o których mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) rozdział I, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzają karmę dla zwierząt domowych, jak określono w art. 24 ust. 1 lit. e) wspomnianego rozporządzenia;

b) rozdział II, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. i) wspomnianego rozporządzenia, a także o ile przeprowadzają na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego, po ich zebraniu, następujące czynności, o których jest mowa w art. 24 ust. 1 lit. h) tego rozporządzenia:

(i) sortowanie;

(ii) dzielenie;

(iii) chłodzenie;

(iv) zamrażanie,

(v) solenie,

(vi) konserwacja w drodze innych procesów;

(vii) usuwanie skór i skórek lub materiału szczególnego ryzyka;

(viii) czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego prowadzone zgodnie z wymogami określonymi w przepisach weterynaryjnych UE;

(ix) oczyszczanie lub pasteryzacja produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przekształcenia w biogaz lub do kompostowania, przed takim przekształceniem lub kompostowaniem w innym przedsiębiorstwie lub zakładzie zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia;

(x) przesiewanie;

c) rozdział III, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty pochodne przeznaczone do określonych celów, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. j) wspomnianego rozporządzenia;

d) rozdział V, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) w gospodarstwie produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do usunięcia, o którym mowa w art. 4 tego rozporządzenia.

Artykuł 20

Wymogi dotyczące niektórych zarejestrowanych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

1. Podmioty prowadzące zarejestrowane zakłady lub przedsiębiorstwa bądź inne zarejestrowane podmioty prowadzą wszelkie czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktach pochodnych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku IX rozdział IV.

2. Zarejestrowane podmioty przewożące produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne (z wyjątkiem przewozu pomiędzy różnymi lokalami tego samego podmiotu) muszą w szczególności przestrzegać warunków określonych w załączniku IX rozdział IV pkt 2.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) zatwierdzonych podmiotów przewożących produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne w ramach działalności pomocniczej;

b) podmiotów zarejestrowanych w celu prowadzenia działalności transportowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005.

4. Właściwy organ może zwolnić następujące podmioty z obowiązku powiadamiania, o którym mowa w art. 23 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) podmioty wytwarzające trofea łowieckie lub inne preparaty, o których mowa w rozdziale VI załącznika XIII do niniejszego rozporządzenia, do celów prywatnych lub niekomercyjnych, bądź przeprowadzające na nich czynności;

b) podmioty zajmujące się usuwaniem próbek badawczych i diagnostycznych lub przeprowadzające czynności na takich próbkach w celach edukacyjnych;

c) podmioty transportujące suche i niepoddane obróbce wełnę i sierść, pod warunkiem że są one zamknięte w bezpiecznym opakowaniu oraz wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne do zastosowań poza łańcuchem paszowym lub do zakładu przeprowadzającego działania pośrednie w warunkach, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych;

d) podmioty wykorzystujące niewielkie ilości materiałów kategorii 2 i 3, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, lub ich produktów pochodnych, w celu bezpośredniej dostawy produktów w obrębie regionu do użytkowników końcowych, na rynku lokalnym lub do lokalnych zakładów detalicznych, jeżeli właściwy organ uzna, że taka działalność nie powoduje zagrożenia rozprzestrzenianiem poważnej choroby zakaźnej na ludzi lub zwierzęta; przepisy niniejszej litery nie mają zastosowania w przypadku, gdy materiały te są wykorzystywane do karmienia zwierząt innych niż zwierzęta futerkowe.

e) użytkowników nawozów organicznych lub polepszaczy gleby w miejscach, w których nie trzyma się zwierząt gospodarskich;

f) podmioty zajmujące się nawozami organicznymi lub polepszaczami gleby i ich dystrybucją wyłącznie w opakowaniach detalicznych gotowych do sprzedaży, o wadze nieprzekraczającej 50 kg, do zastosowań poza łańcuchem żywnościowym i paszowym.

Artykuł 20a

Wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów w państwach członkowskich

[1] Właściwy organ państwa członkowskiego zapewnia, aby aktualne wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) były sporządzone zgodnie ze specyfikacjami technicznymi opublikowanymi na stronie internetowej Komisji (⁵³);

b) były wprowadzone do systemu TRACES albo dostępne za pomocą systemu TRACES najpóźniej od dnia 31 października 2021 r.

ROZDZIAŁ VII

WPROWADZANIE DO OBROTU

Artykuł 21

Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych

1. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych, w myśl art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących wymogów, określonych w załączniku X do niniejszego rozporządzenia:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania i wprowadzania do obrotu, określone w rozdziale I;

b) wymogi szczegółowe dotyczące przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, określone w rozdziale II;

c) wymogi dotyczące niektórych rodzajów karmy dla ryb i przynęt stosowanych w połowach, określone w załączniku III.

2. Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu (z wyjątkiem przywozu) mleka, produktów na bazie mleka i produktów pochodnych mleka zaklasyfikowanych jako materiał kategorii 3 zgodnie z art. 10 lit. e), f) i h) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które nie zostały przetworzone zgodnie z wymogami ogólnymi określonymi w załączniku X rozdział II sekcja 4 część I do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że materiały te spełniają wymogi dotyczące odstępstwa w odniesieniu do wprowadzania do obrotu mleka przetworzonego zgodnie z normami krajowymi, które to odstępstwo przewidziano w części II tej samej sekcji.

Artykuł 22

Wprowadzanie do obrotu i stosowanie nawozów organicznych i polepszaczy gleby

1. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia, dotyczących wprowadzania do obrotu (z wyjątkiem przywozu) nawozów organicznych i polepszaczy gleby oraz stosowania tych produktów, w szczególności ich stosowania w glebie, w myśl art. 15 ust. 1 lit. i) oraz art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Nie podlega żadnym warunkom dotyczącym zdrowia zwierząt wprowadzanie do obrotu:

a) guana dzikich ptaków morskich, zebranego w Unii lub przywiezionego z państw trzecich;

b) gotowych do sprzedaży podłoży uprawowych, innych niż przywiezione o zawartości mniej niż:

(i) 5 % objętości produktów pochodnych materiału kategorii 3 lub materiału kategorii 2 innego niż przetworzony obornik;

(ii) 50 % objętości przetworzonego obornika.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dany nawóz organiczny lub polepszacz gleby wytworzony z mączki mięsno-kostnej uzyskanej z materiału kategorii 2 lub z przetworzonego białka zwierzęcego ma być stosowany w glebie, wydaje zezwolenie na składnik lub składniki, które mają być zmieszane z tymi materiałami, zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, według kryteriów określonych w załączniku XI rozdział II sekcja 1 pkt 3 do niniejszego rozporządzenia.

4. W drodze odstępstwa od art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i państwa członkowskiego przeznaczenia, które graniczą ze sobą, mogą zezwolić na przesyłanie obornika pomiędzy gospodarstwami znajdującymi się w regionach granicznych tych państw członkowskich pod warunkiem spełnienia odpowiednich wymogów w zakresie opanowywania wszelkich ewentualnych zagrożeń dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, np. obowiązków zaangażowanych podmiotów w zakresie prowadzenia odpowiednich rejestrów, które to wymogi są określone w umowie dwustronnej.

5. Zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 w razie potrzeby właściwe organy państw członkowskich zachęcają do opracowania, upowszechniania i stosowania krajowych podręczników dobrych praktyk rolnych w zakresie stosowania w glebie nawozów organicznych i polepszaczy gleby.

Artykuł 23

Produkty pośrednie

1. Produkty pośrednie przywożone do UE lub przewożone w tranzycie przez jej terytorium muszą spełniać warunki w zakresie opanowywania ewentualnego zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, określone w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

2. Produkty pośrednie transportowane do przedsiębiorstwa lub zakładu, o którym mowa w załączniku XII pkt 3 do niniejszego rozporządzenia, mogą podlegać czynnościom bez dalszych ograniczeń przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu, pod warunkiem że:

a) dane przedsiębiorstwo lub zakład są odpowiednio wyposażone do przyjmowania produktów pośrednich w sposób zapobiegający przenoszeniu chorób zaraźliwych dla ludzi lub zwierząt;

b) produkty pośrednie nie stanowią zagrożenia zakażeniem chorobami przenoszonymi na ludzi lub zwierzęta dzięki ich oczyszczeniu lub innej obróbce, której poddano produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim, dzięki odpowiedniemu stężeniu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim lub dzięki zastosowaniu odpowiednich środków bezpieczeństwa biologicznego przy przeprowadzaniu czynności na produktach pośrednich;

c) dane przedsiębiorstwo lub zakład rejestrują ilości otrzymanych materiałów oraz, we właściwych przypadkach, ich kategorię, a także przedsiębiorstwo, zakład lub podmiot, do którego dane przedsiębiorstwo lub zakład dostarczają swoje produkty oraz

d) niewykorzystane produkty pośrednie lub inne nadwyżki materiałów z danego przedsiębiorstwa lub zakładu, np. produkty przeterminowane, są usuwane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

3. Podmiot prowadzący przedsiębiorstwo lub zakład przeznaczenia produktów pośrednich bądź jego właściciel, lub ich przedstawiciel, stosuje lub wysyła produkty pośrednie wyłącznie w celu ich stosowania do wytwarzania zgodnie z definicją produktów pośrednich w pkt 35 załącznika I.

Artykuł 24

Karma dla zwierząt domowych i inne produkty pochodne

1. Zakazuje się stosowania materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. a), b), d) i e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, do produkcji produktów pochodnych, które są przeznaczone do spożywania przez ludzi lub zwierzęta lub stosowania u nich, z wyjątkiem produktów pochodnych, o których mowa w art. 33 i 36 tego rozporządzenia.

2. Jeśli dany produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego lub produkt pochodny może być stosowany do skarmiania zwierząt gospodarskich lub do innych celów, o których mowa w art. 36 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, to przy jego wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) należy przestrzegać szczegółowych wymogów dotyczących przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia, o ile w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia nie określono szczegółowych wymogów dla takich produktów.

3. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) karmy dla zwierząt domowych, o której mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i II do niniejszego rozporządzenia.

4. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów pochodnych, o których mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i rozdziały od III do XII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ VIII

PRZYWÓZ, TRANZYT I WYWÓZ

Artykuł 25

Przywóz, tranzyt i wywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Zabroniony jest przywóz do UE i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego:

a) nieprzetworzony obornik;

b) niepoddane obróbce pióra i części piór oraz pierze;

c) wosk pszczeli w postaci plastrów miodu.

2. Przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów nie podlega żadnym ograniczeniom dotyczącym zdrowia zwierząt:

a) wełna i sierść poddane praniu fabrycznemu lub innej obróbce zapewniającej eliminację wszelkich niedopuszczalnych zagrożeń;

b) futra poddane suszeniu przez okres przynajmniej dwóch dni w temperaturze otoczenia wynoszącej 18 °C i w wilgotności wynoszącej 55 %.

c) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie i poddane praniu fabrycznemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w szeregu kąpieli zawierających wodę, mydło oraz wodorotlenek sodu lub wodorotlenek potasu;

d) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i poddane obróbce co najmniej jedną z poniższych metod:

– depilacji chemicznej za pomocą wapna gaszonego lub siarczku sodu,

– fumigacji w formaldehydzie w hermetycznie zamkniętym pomieszczeniu przez co najmniej 24 godziny,

– szorowaniu przemysłowemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w rozpuszczalnym w wodzie detergencie o temperaturze 60–70°C,

– przechowywanie, które może obejmować czas transportu, w temperaturze 37°C przez osiem dni, 18°C przez 28 dni lub 4°C przez 120 dni;

e) wełna i sierść, suche i zamknięte w bezpiecznym opakowaniu, wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, przeznaczone do wysłania do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i spełniające wszystkie z następujących wymogów:

(i) zostały wyprodukowane co najmniej 21 dni przed datą wprowadzenia do Unii oraz były przechowywane w państwie trzecim lub jego regionie, które:

– jest wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 i upoważnione do przywozu do Unii świeżego mięsa przeżuwaczy, które nie jest objęte dodatkowymi gwarancjami A i F ustanowionymi w tym rozporządzeniu,

– jest wolne od pryszczycy oraz – w przypadku wełny i sierści owiec i kóz – od ospy owiec i kóz, zgodnie z podstawowymi kryteriami ogólnymi określonymi w załączniku II do dyrektywy 2004/68/WE;

(ii) są opatrzone deklaracją importera, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XV rozdział 21;

(iii) zostały przedstawione przez podmiot jednemu z zatwierdzonych punktów kontroli granicznej określonych w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, gdzie zostały poddane z zadowalającym wynikiem kontroli dokumentacji przeprowadzonej zgodnie z art. 4 ust. 3 dyrektywy 97/78/WE.

3. Przy przywozie do UE i tranzycie przez jej terytorium niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w myśl art. 41 ust. 3 i art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących szczegółowych wymogów, określonych w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia:

a) szczegółowe wymogi określone w rozdziale I tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu materiału kategorii 3 oraz produktów pochodnych do zastosowań w łańcuchu paszowym, innych niż do produkcji karmy dla zwierząt domowych lub żywienia zwierząt futerkowych;

b) szczegółowe wymogi określone w rozdziale II tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt gospodarskich.

4. Zasady określone w załączniku XIV rozdział V mają zastosowanie do wywozu z Unii produktów pochodnych określonych w tym rozdziale.

Artykuł 26

Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz wywóz niektórych materiałów kategorii1

Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz na wywóz skór i skórek uzyskanych od zwierząt poddanych nielegalnym zabiegom zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. d) dyrektywy 96/22/WE lub nielegalnemu leczeniu zgodnie z jego definicją w art. 2 lit. b) dyrektywy 96/23/WE, a także wnętrzności przeżuwaczy, z treścią lub bez, oraz kości i produktów z kości zawierających kręgosłup i czaszkę, pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

a) materiały te nie mogą być materiałami kategorii 1 pozyskanymi z jakichkolwiek wymienionych poniżej zwierząt:

(i) zwierzęta podejrzane o zakażenie TSE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 999/2001;

(ii) zwierzęta, u których obecność TSE potwierdzono urzędowo;

(iii) zwierzęta uśmiercone w związku ze zwalczaniem TSE;

b) materiały te nie mogą być przeznaczone do żadnego z następujących zastosowań:

(i) skarmianie;

(ii) stosowanie w glebie na terenie, z którego pozyskuje się paszę dla zwierząt gospodarskich;

(iii) produkcja:

– produktów kosmetycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 1 dyrektywy 76/768/EWG;

– wyrobów medycznych aktywnego osadzania zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 90/385/EWG;

– wyrobów medycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 93/42/EWG;

– wyrobów medycznych używanych do diagnostyki in vitro zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 98/79/WE;

– weterynaryjnych produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/82/WE;

– produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/83/WE;

c) materiały te muszą być przywożone z etykietami i muszą spełniać szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określonych w załączniku XIV rozdział IV sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia;

d) materiały te muszą być przywożone w sposób zgodny z wymogami dotyczącymi certyfikacji dla celów sanitarnych, ustanowionymi w ustawodawstwie krajowym.

Artykuł 27

Przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych zawierających produkty pochodne lub produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w tym produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 25 ust. 1, na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Warunki takie obejmują przynajmniej co następuje:

a) na wprowadzenie przesyłki musi uprzednio wyrazić zgodę właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia oraz

b) przesyłka musi być przesyłana bezpośrednio z punktu wprowadzenia na terytorium UE do upoważnionego użytkownika.

2. Jeśli dane próbki badawcze lub diagnostyczne mają być przywożone poprzez państwo członkowskie inne niż państwo członkowskie przeznaczenia, podmioty przedkładają takie próbki w zatwierdzonym punkcie kontroli granicznej UE, wymienionym w załączniku I do decyzji 2009/821/WE. W punkcie kontroli granicznej, o którym mowa, danych próbek badawczych i diagnostycznych nie poddaje się kontroli weterynaryjnej zgodnie z rozdziałem I dyrektywy 97/78/WE. Właściwy organ punktu kontroli granicznej informuje właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES o wprowadzeniu danych próbek badawczych i diagnostycznych.

3. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach badawczych lub diagnostycznych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących usuwania próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 28

Przywóz i tranzyt próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek handlowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 1 do niniejszego rozporządzenia.

2. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach handlowych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących przeprowadzania czynności na próbkach handlowych i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia.

3. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt przedmiotów wystawowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami dotyczącymi przedmiotów wystawowych, określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 3.

4. Podmioty przeprowadzające czynności na przedmiotach wystawowych są zobowiązane do przestrzegania warunków dotyczących pakowania przedmiotów wystawowych, przeprowadzania na nich czynności i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 3 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 29

Szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej

1. Właściwy organ udziela zezwolenia na szczególne przemieszczenia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z terytorium Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, bezpośrednio lub przez inne państwo trzecie, transportem drogowym lub kolejowym przez terytorium UE, pomiędzy zatwierdzonymi punktami kontroli granicznej UE wymienionymi w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) przesyłka plombowana jest plombą oznaczoną numerem seryjnym w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE przez służby weterynaryjne właściwego organu;

b) na każdej stronie dokumentów towarzyszących przesyłce, o których mowa w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, urzędowy lekarz weterynarii właściwego organu odpowiedzialnego za punkt kontroli granicznej umieszcza stempel „WYŁĄCZNIE TRANZYT DO ROSJI PRZEZ TERYTORIUM WE” ;

c) spełnione są wymogi proceduralne przewidziane w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d) przesyłka posiada poświadczenie, że jest dopuszczona do tranzytu, wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii punktu kontroli granicznej wprowadzenia na Wspólnotowym świadectwie weterynaryjnym dla wwozu i przewozu, przewidzianym w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 136/2004.

2. Nie zezwala się na rozładunek lub składowanie, w rozumieniu art. 12 ust. 4 lub art. 13 dyrektywy 97/78/WE, takich przesyłek na terytorium państwa członkowskiego.

3. Właściwy organ przeprowadza regularne kontrole w celu zapewnienia zgodności liczby przesyłek oraz ilości produktów opuszczających terytorium UE z liczbą przesyłek i ilością produktów wprowadzanych.

Artykuł 29a

Szczególne wymogi dotyczące tranzytu przez terytorium Chorwacji produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich

1. Przemieszczanie przez terytorium UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, transportem drogowym bezpośrednio między punktem kontroli granicznej w miejscowości Nova Sela a punktem kontroli granicznej w miejscowości Ploče, jest dozwolone pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

a) przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe;

b) dokumenty towarzyszące przesyłce, o których mowa w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, opatrzone są na każdej stronie pieczęcią »WYŁĄCZNIE TRANZYT DO PAŃSTW TRZECICH PRZEZ TERYTORIUM UE« przyłożoną przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia;

c) spełnione są wymogi proceduralne określone w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d) przesyłka została zakwalifikowana jako dopuszczona do tranzytu na wspólnym weterynaryjnym dokumencie wejścia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 136/2004, przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe.

2. Rozładunek lub przechowywanie, zgodnie z art. 12 ust. 4 lub art. 13 dyrektywy 97/78/WE, takich przesyłek na terytorium Unii nie jest dozwolone.

3. Właściwy organ przeprowadza regularne kontrole w celu dopilnowania, aby liczba przesyłek oraz ilość produktów opuszczających Unię odpowiadały liczbie i ilości, które zostały wprowadzone na jej terytorium.

Artykuł 30

Wykaz przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich

Wykazy przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich wprowadza się do systemu TRACES zgodnie ze specyfikacją techniczną publikowaną przez Komisję na jej stronach internetowych.

Wykazy te podlegają regularnej aktualizacji.

Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do szczególnych przemieszczeń przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, o których mowa w art. 29, oraz do przemieszczeń przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, o których mowa w art. 29a. [2]

Artykuł 31

Wzory świadectw zdrowia i deklaracji dotyczących przywozu i tranzytu

Do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, przeznaczonych do przywozu do UE lub tranzytu przez jej terytorium, dołącza się świadectwa zdrowia i deklaracje zgodne ze wzorami przedstawionymi w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia, w miejscach wprowadzenia na terytorium UE, gdzie odbywają się kontrole weterynaryjne, w myśl dyrektywy 97/78/WE.

ROZDZIAŁ IX

KONTROLE URZĘDOWE

Artykuł 32

Kontrole urzędowe

1. Właściwy organ podejmuje niezbędne środki w celu kontroli całego łańcucha gromadzenia, przewozu, stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

Środki takie realizowane są zgodnie z zasadami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

2. Kontrole urzędowe, o których mowa w ust. 1, obejmują kontrole prowadzenia rejestrów i innych dokumentów wymaganych w myśl przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Właściwy organ przeprowadza następujące kontrole urzędowe, o których mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia:

a) kontrole urzędowe w zakładach przetwórczych, określone w rozdziale I;

b) kontrole urzędowe innych działań obejmujących czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, określone w rozdziale III sekcje 1–9.

4. Właściwy organ przeprowadza kontrole plomb na przesyłkach produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych.

W przypadku gdy właściwy organ nakłada plombę na tego rodzaju przesyłkę przewożoną do miejsca przeznaczenia, informuje o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia.

5. Właściwy organ sporządza wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z formatem określonym w załączniku XVI rozdział II do niniejszego rozporządzenia.

6. Na wniosek złożony przez podmiot, właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia podejmuje decyzję w zakresie przyjęcia lub odrzucenia niektórych materiałów kategorii 1 i kategorii 2 oraz mączki mięsno-kostnej lub tłuszczu zwierzęcego uzyskanego z materiałów kategorii 1 i kategorii 2 w ciągu 20 dni kalendarzowych od dnia otrzymania takiego wniosku, pod warunkiem że został on złożony w jednym z języków urzędowych tego państwa członkowskiego.

7. [3] Podmioty składają wnioski o zezwolenia, o których mowa w ust. 6, zgodnie ze standardowym formatem określonym w rozdziale III sekcja 10 w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia, za pośrednictwem systemu TRACES.

Artykuł 33

Ponowne zatwierdzenie zakładów i przedsiębiorstw po zatwierdzeniu tymczasowym

1. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 3 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 lub kategorii 2 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 3 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 3 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 2 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 2 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 2 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ X

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 34

Ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, ze względów ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt

Właściwy organ może zakazać wprowadzenia do obrotu lub ograniczyć wprowadzanie do obrotu wymienionych poniżej produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych ze względów ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt wyłącznie w myśl zasad ustanowionych w prawodawstwie UE, w szczególności ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu:

a) przetworzone białko zwierzęce i inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia;

b) karma dla zwierząt domowych i niektóre inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia;

c) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne przywożone do UE lub przewożone tranzytem przez jej terytorium, jak określono w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 35

Uchylenie

1. Następujące akty prawne tracą moc:

a) rozporządzenie (WE) nr 811/2003;

b) decyzja 2003/322/WE;

c) decyzja 2003/324/WE;

d) rozporządzenie (WE) nr 878/2004;

e) decyzja 2004/407/WE;

f) rozporządzenie (WE) nr 79/2005;

g) rozporządzenie (WE) nr 92/2005;

h) rozporządzenie (WE) nr 181/2006;

i) rozporządzenie (WE) nr 197/2006;

j) rozporządzenie (WE) nr 1192/2006;

(k) rozporządzenie (WE) nr 2007/2006.

2. Odesłania do uchylonych aktów traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Środki przejściowe

1. W okresie przejściowym, trwającym do dnia 31 grudnia 2011 r., podmioty mogą wprowadzać do obrotu nawozy organiczne i polepszacze gleby, wyprodukowane przed dniem 4 marca 2011 r. zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1774/2002 i (WE) nr 181/2006:

a) pod warunkiem że są one wytworzone z jednego z następujących produktów:

(i) mączka mięsno-kostna uzyskana z materiału kategorii 2;

(ii) przetworzone białko zwierzęce;

b) nawet jeśli nie zostały one zmieszane ze składnikiem w celu wykluczenia stosowania tej mieszaniny do celów paszowych.

2. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 stycznia 2012 r. zezwala się nadal na przywóz do UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, którym towarzyszy świadectwo zdrowia, deklaracja lub dokument handlowy, wypełnione i podpisane zgodnie z odpowiednim wzorem ustanowionym w załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, pod warunkiem że wspomniane świadectwa, deklaracje lub dokumenty zostały wypełnione i podpisane przed dniem 30 listopada 2011 r.

3. (skreślony).

Artykuł 37

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 4 marca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 6 ust. 1 akapit drugi, art. 6 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 11 ust. 2 akapit drugi, art. 15 ust. 1 lit. b), d), e), h) i i) oraz art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 4 lit. a), b) i c) oraz art. 19 ust. 4 akapit drugi, art. 20 ust. 10 i 11, art. 21 ust. 5 i 6, art. 22 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 27 lit. a), b), c) i e)–h) oraz art. 27 akapit drugi, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 40, art. 41 ust. 3 akapit pierwszy i trzeci, art. 42, art. 43 ust. 3, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 2, art. 48 ust. 2, ust. 7 lit. a) i ust. 8 lit. a) oraz art. 48 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (²), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 ustanowiono przepisy dotyczące ochrony zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w zakresie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i uzyskanych z nich produktów pochodnych. W rozporządzeniu tym określono okoliczności, w których należy usuwać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Ponadto w rozporządzeniu określono warunki, na których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być stosowane w paszach oraz do różnych innych celów, np. w kosmetykach, produktach leczniczych i do celów technicznych. Rozporządzenie zobowiązuje również podmioty do dokonywania wszelkich czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w przedsiębiorstwach i zakładach podlegających kontrolom urzędowym.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stanowi, że szczegółowe przepisy dotyczące dokonywania czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, np. norm przetwarzania, warunków higienicznych oraz formatu dokumentów poświadczających dołączanych do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych dla zapewnienia identyfikowalności, mają być przyjmowane w drodze środków wykonawczych.

(3) Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinny być określone mając na uwadze osiągnięcie celów rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, w szczególności zrównoważonego stosowania materiałów pochodzenia zwierzęcego, a także wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii Europejskiej.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 nie ma zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt dzikich, które nie są podejrzane o zakażenie chorobą przenoszoną na ludzi lub zwierzęta, ani też o to, że są dotknięte taką chorobą, z wyjątkiem zwierząt wodnych, wyładowanych w celach handlowych. Nie ma również zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt łownych, niezebranych po odłowie, zgodnie z dobrą praktyką łowiecką. W przypadku tego rodzaju produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, uzyskanych z odłowu, usuwanie powinno odbywać się w sposób zapobiegający przeniesieniu zagrożeń, zgodnie z odpowiednimi szczegółowymi praktykami łowieckimi oraz z dobrą praktyką łowiecką.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie wobec produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stosowanych do preparowania trofeów myśliwskich. Preparowanie tego rodzaju trofeów, a także preparowanie zwierząt i ich części z wykorzystaniem innych metod, np. plastynacji, powinno odbywać się w warunkach zapobiegających przeniesieniu zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie do odpadów gastronomicznych, o ile pochodzą one ze środków transportu międzynarodowego, a więc np. do materiałów pochodzących ze środków spożywczych podawanych na pokładzie samolotu lub statku przybywającego do Unii Europejskiej z państwa trzeciego. Odpady gastronomiczne są również objęte zakresem wspomnianego rozporządzenia, o jeśli są przeznaczone do celów paszowych, do przetworzenia zgodnie z jedną z metod przetwarzania dozwolonych niniejszym rozporządzeniem lub do przekształcenia na biogaz lub kompost. Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania skarmiania zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami gastronomicznymi. W związku z powyższym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009, odpady gastronomiczne mogą być przetwarzane i wykorzystywane, pod warunkiem że powstałe z nich produkty pochodne nie są stosowane do skarmiania takich zwierząt.

(7) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE podstawą zdefiniowania materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicja materiałów paszowych zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającym dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (³).

(8) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania wysyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych z gatunków podatnych z gospodarstw, przedsiębiorstw, zakładów i obszarów objętych ograniczeniami w związku z wystąpieniem poważnej choroby zakaźnej. W celu zapewnienia w UE wysokiego poziomu ochrony zdrowia zwierząt należy ustalić, że wykaz chorób zawarty w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych oraz w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (dalej zwanej „OIE”) jest wykazem poważnych chorób zakaźnych dla celów określenia zakresu wspomnianego zakazu.

(9) Ponieważ spalanie i współspalanie określonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego jako odpadów nie wchodzi w zakres dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (⁴), w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić właściwe przepisy służące zapobieganiu zagrożeniom dla zdrowia wynikającym z tego rodzaju działań, z uwzględnieniem możliwego wpływu na środowisko. Pozostałości spalania lub współspalania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być poddawane recyklingowi lub usuwane zgodnie z prawodawstwem UE dotyczącym ochrony środowiska, w szczególności ponieważ prawodawstwo to zezwala na stosowanie składnika fosforowego popiołów w nawozach oraz przekazywanie popiołów z kremacji zwierząt domowych ich właścicielom.

(10) Zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (⁵) produkty pochodzenia zwierzęcego lub środki spożywcze zawierające takie produkty mogą być usuwane wyłącznie na składowiska odpadów, o ile zostały one przetworzone zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (⁶) w celu ograniczenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

(11) Usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wraz ze ściekami powinno być zabronione, ponieważ ścieki nie podlegają wymogom zapewniającym odpowiedni poziom kontroli zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Należy podjąć odpowiednie kroki w celu przeciwdziałania niedopuszczalnym zagrożeniom wynikającym z przypadkowego usunięcia płynnych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. przy myciu podłóg i urządzeń stosowanych przy przetwarzaniu.

(12) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (⁷) ustanowiono pewne środki ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Artykuł 2 ust. 2 lit. b) wspomnianej dyrektywy stanowi, że niektóre materiały są wyłączone z zakresu tej dyrektywy w zakresie, w jakim są one objęte innymi aktami prawodawstwa UE; dotyczy to m.in. produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁸), z wyjątkiem produktów przeznaczonych do spalenia jako odpady, usunięcia na składowisko odpadów lub wykorzystania w wytwórni biogazu lub kompostowni. Wspomniane rozporządzenie jest obecnie uchylone i zostało zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 od dnia 4 marca 2011 r. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE procesy, w toku których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne są przekształcane w biogaz lub kompostowane, powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia, określonymi w tymże rozporządzeniu, a także w przepisach dotyczących ochrony środowiska naturalnego, ustanowionymi w dyrektywie 2008/98/WE.

(13) Właściwy organ danego państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w biogaz lub ich kompostowania na podstawie walidacji według zharmonizowanego wzoru. W takim przypadku powinno być możliwe wprowadzanie pozostałości fermentacyjnych i kompostu do obrotu w całej Unii Europejskiej. Ponadto właściwy organ państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na określone parametry dotyczące niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. odpadów gastronomicznych i ich mieszanin z niektórymi innymi materiałami, które przekształca się w biogaz lub poddaje kompostowaniu. Ponieważ zezwolenia takie nie są wydawane zgodnie ze zharmonizowanym wzorem, pozostałości fermentacyjne i kompost powinny być wprowadzane do obrotu wyłącznie w państwie członkowskim, w którym zezwolono na takie parametry.

(14) Dla uniknięcia zanieczyszczenia żywności czynnikami chorobotwórczymi przedsiębiorstwa lub zakłady przetwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny prowadzić swą działalność w obiektach oddzielonych od rzeźni lub innych przedsiębiorstw, gdzie przetwarzane są środki spożywcze, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁹), chyba że przetwarzanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach zatwierdzonych przez właściwy organ w celu zapobieżenia przenoszeniu zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt do przedsiębiorstw przetwarzających żywność.

(15) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (¹⁰) zobowiązuje się państwa członkowskie do prowadzenia corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE). Wspomniane programy monitorowania powinny obejmować również ciała zwierząt stosowane do skarmiania niektórych gatunków w celu wspierania różnorodności biologicznej – w zakresie, w jakim jest to niezbędne, aby programy te zapewniały wystarczający zasób informacji o występowaniu TSE w danym państwie członkowskim.

(16) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zezwala na skarmianie zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków żyjących w ich własnym siedlisku niektórymi materiałami kategorii 1 w celu wspierania różnorodności biologicznej. Skarmianie takie powinno być dozwolone w odniesieniu do niektórych gatunków mięsożernych, o których mowa w dyrektywie Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (¹¹), oraz w odniesieniu do niektórych gatunków ptaków drapieżnych, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (¹²) w celu uwzględnienia naturalnego zachowania żywieniowego tych gatunków.

(17) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 wprowadzono procedurę dopuszczenia alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych. Metody takie mogą być dopuszczane przez Komisję po otrzymaniu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanego „EFSA”). Dla ułatwienia oceny wniosków przez EFSA należy określić standardowy format, stanowiący dla wnioskodawców ilustrację materiałów dowodowych, które należy przedłożyć. Zgodnie z traktatami powinna istnieć możliwość przedstawiania wniosków o stosowanie alternatywnych metod w językach urzędowych Unii Europejskiej, określonych w rozporządzeniu Rady EWG nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (¹³).

(18) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającym wymagania dotyczące higieny pasz (¹⁴) podmioty działające na rynku pasz, inne niż producenci pierwotni, są zobowiązane do zachowania określonych warunków higieny w czasie przechowywania i transportu pasz. Ponieważ warunki te pozwalają na ograniczenie w równoważnym stopniu ewentualnych zagrożeń, mieszanki paszowe uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia dotyczącym przechowywania i transportu.

(19) W celu wspierania nauki i badań, a także w celu zapewnienia najlepszego możliwego wykorzystania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w diagnostyce chorób u ludzi i zwierząt, właściwy organ powinien być upoważniony do określania warunków dotyczących próbek tego rodzaju materiałów, wykorzystywanych w celach badawczych, edukacyjnych i diagnostycznych. Zasad takich nie powinno się jednak określać w odniesieniu do próbek czynników chorobotwórczych, w odniesieniu do których obowiązują szczególne zasady określone w dyrektywie Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG (¹⁵).

(20) Dyrektywą 97/78/WE zwolniono z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone na wystawy, pod warunkiem że nie są one przeznaczone do sprzedaży, a także produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do określonych badań lub analiz. Dyrektywa ta pozwala na przyjęcie środków wykonawczych w odniesieniu do wymienionych zwolnień. W niniejszym rozporządzeniu należy określić odpowiednie warunki przywozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na wystawy oraz do określonych badań i analiz w celu wykluczenia możliwości rozprzestrzeniania niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu takich produktów do UE. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE oraz umożliwienia podmiotom działania w warunkach pewności prawnej należy w niniejszym rozporządzeniu określić wspomniane powyżej warunki oraz przepisy wykonawcze do dyrektywy 97/78/WE.

(21) Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny po ich zgromadzeniu być poddawane dalszym czynnościom w warunkach wykluczających możliwość przeniesienia niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Przedsiębiorstwa i zakłady, w których prowadzone są niektóre działania przed poddaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego dalszemu przetwarzaniu, powinny być budowane i eksploatowane w sposób zapobiegający przeniesieniu wspomnianych zagrożeń. Powinno się to odnosić również do przedsiębiorstw lub zakładów, w których prowadzone są czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym UE, z wyjątkiem czynności podejmowanych w ramach działalności leczniczej prywatnych lekarzy weterynarii.

(22) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 podmioty powinny zapewnić identyfikowalność produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych na wszystkich etapach łańcucha produkcji, stosowania i usuwania, tak aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń rynku wewnętrznego związanych z przypadkami wystąpienia rzeczywistych lub potencjalnych zagrożeń zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. Identyfikowalność powinny zatem zapewnić nie tylko podmioty zajmujące się wytwarzaniem, gromadzeniem lub transportem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, lecz również podmioty zajmujące się usuwaniem takich produktów lub produktów pochodnych poprzez ich spalanie bądź współspalanie w charakterze odpadów lub usuwanie na składowiska odpadów.

(23) Kontenery i środki transportu stosowane do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być utrzymywane w czystości, aby zapobiec zanieczyszczeniu. W przypadku gdy są one przeznaczone do transportu konkretnego materiału, np. płynnego produktu ubocznego pochodzenia zwierzęcego, który nie stanowi niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia, podmioty mogą dostosować środki podejmowane dla zapobieżenia zanieczyszczeniu do rzeczywistego poziomu zagrożenia związanego z danym materiałem.

(24) Państwa członkowskie powinny być uprawnione do zobowiązania podmiotów do stosowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES), wprowadzonego decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniającą decyzję 92/486/EWG (¹⁶) (dalej zwanego „systemem TRACES” ), w celu udowodnienia dotarcia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych do miejsca przeznaczenia. W innym wypadku dowód dotarcia przesyłki powinien być przedstawiany w postaci czwartego egzemplarza dokumentu handlowego, odsyłanego do producenta. Po pierwszym roku wdrażania niniejszego rozporządzenia należy ocenić doświadczenia wynikające ze stosowania opisanych dwóch alternatywnych sposobów.

(25) W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 określono pewne parametry obróbki tłuszczów wytopionych, oleju z ryb oraz produktów jajecznych, zapewniające odpowiednią kontrolę ewentualnych zagrożeń dla zdrowia w sytuacjach, w których produkty te są stosowane do celów innych niż spożycie przez ludzi. Należy zatem dopuścić stosowanie tych parametrów jako alternatywy wobec określonych w niniejszym rozporządzeniu sposobów obróbki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

(26) Siara i produkty z siary powinny pochodzić ze stad bydła wolnych od określonych chorób, o których mowa w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹⁷).

(27) Należy zaktualizować odesłania do: dyrektywy Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów kosmetycznych (¹⁸), dyrektywy Rady 96/22/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß-agonistycznym (¹⁹) oraz dyrektywy 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (²⁰), a także odesłanie do dyrektywy Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (²¹) w przepisach zdrowotnych dotyczących handlu nieprzetworzonym obornikiem.

(28) Czynności na niektórych pochodzących z przywozu materiałach do produkcji karmy dla zwierząt domowych oraz stosowanie takich materiałów powinno odbywać się w warunkach odpowiednich do zagrożeń, jakie mogą stanowić takie materiały. W szczególności należy ustanowić przepisy dotyczące bezpiecznego kierowania takich materiałów do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia, gdzie są one, podobnie jak materiał kategorii 3, włączane do karmy dla zwierząt domowych. W odniesieniu do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia właściwy organ powinien być uprawniony do udzielania zezwolenia na przechowywanie przywiezionych materiałów wraz z materiałami kategorii 3, pod warunkiem zapewnienia identyfikowalności materiałów przywiezionych.

(29) W rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 jest mowa o niektórych produktach pochodnych, które mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z wymogami ustanowionymi w określonych innych przepisach prawa UE. Akty te określają również warunki przywozu, gromadzenia i przemieszczania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w celu wytwarzania takich produktów pochodnych. Niemniej jednak rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie w sytuacjach, w których wspomniane inne przepisy prawa UE nie określają warunków dotyczących zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, które mogą wiązać się z takimi materiałami. Ponieważ nie określono takich warunków w odniesieniu do materiałów, które poddano pewnym etapom przetwarzania, zanim spełniły one warunki wprowadzenia do obrotu zgodnie z wspomnianymi innymi przepisami prawa UE, warunki takie powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. W szczególności należy ustanowić warunki przywozu takich materiałów i dokonywania czynności na nich wewnątrz UE w zgodzie ze ścisłymi wymogami dotyczącymi kontroli i dokumentacji, aby zapobiec ewentualnym zagrożeniom dla zdrowia, jakie mogą wiązać się z takimi materiałami.

(30) W szczególności należy określić w niniejszym rozporządzeniu odpowiednie warunki dotyczące ochrony zdrowia w odniesieniu do materiałów stosowanych w produkcji produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (²²), weterynaryjnych produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (²³), wyrobów medycznych – zgodnie z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (²⁴), wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro – zgodnie z dyrektywą 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro (²⁵), wyrobów medycznych aktywnego osadzania – zgodnie z dyrektywą Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania (²⁶), lub odczynników laboratoryjnych („produkty gotowe”). Jeśli zagrożenia związane z takimi materiałami są ograniczone dzięki oczyszczaniu, odpowiedniemu stężeniu w produkcie lub zastosowaniu odpowiednich warunków przy dokonywaniu czynności na takich materiałach lub ich usuwaniu, wówczas powinny obowiązywać jedynie wymogi rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i niniejszego rozporządzenia dotyczące identyfikowalności. W takim przypadku nie powinny mieć zastosowania wymogi dotyczące oddzielenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego różnych kategorii w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie wytwarzającym wspomniane produkty gotowe, ponieważ można wykluczyć dalsze stosowanie materiałów w innych celach, w szczególności dostanie się ich do żywności lub paszy, dzięki odpowiedniemu stosowaniu zasad przez podmiot pod nadzorem właściwego organu. Przesyłki takich materiałów przeznaczone do przywozu do Unii Europejskiej powinny podlegać kontrolom weterynaryjnym w punktach kontroli granicznej wprowadzenia zgodnie z dyrektywą 97/78/WE w celu upewnienia się, że produkty te spełniają wymogi wprowadzenia ich do obrotu w UE.

(31) Zgodnie z dyrektywą Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (²⁷), niektóre choroby, na które podatne są zwierzęta z rodziny koniowatych, podlegają obowiązkowi zgłaszania. Aby ograniczyć ryzyko przemieszczania tych chorób, produkty z krwi koniowatych, przeznaczone do celów innych niż pasze, np. produkty z krwi przeznaczone do wytwarzania weterynaryjnych produktów leczniczych, powinny być pozyskiwane od zwierząt koniowatych, które nie wykazują klinicznych objawów tych chorób.

(32) Wprowadzanie do obrotu świeżych skór i skórek w celach innych niż spożycie przez ludzi powinno być dopuszczalne, pod warunkiem że spełniają one warunki w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące świeżego mięsa, określone zgodnie z dyrektywą Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²⁸), ponieważ warunki te zapewniają odpowiednie ograniczenie ewentualnych zagrożeń dla zdrowia.

(33) Określone w niniejszym rozporządzeniu przepisy w zakresie zdrowia dotyczące wytwarzania i wprowadzania do obrotu trofeów myśliwskich i innych preparatów ze zwierząt, pozwalające na eliminację ewentualnych zagrożeń, powinny stanowić jedynie uzupełnienie przepisów o ochronie niektórych gatunków dzikich zwierząt, wprowadzonych rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (²⁹), ponieważ cel tego rozporządzenia jest inny. Preparaty anatomiczne ze zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, poddane procesowi takiemu jak plastynacja, który w równorzędnym stopniu eliminuje ewentualne zagrożenia, nie powinny podlegać ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt, co ma na celu ułatwienie stosowania takich preparatów, szczególnie w edukacji.

(34) Pszczele produkty uboczne, które mają być wprowadzone do obrotu, powinny być wolne od niektórych chorób, na które podatne są pszczoły, wymienionych w dyrektywie Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (³⁰).

(35) Parlament Europejski i Rada wezwały Komisję do określenia punktu końcowego w łańcuchu produkcji produktów oleochemicznych, poza którym nie podlegają już one wymogom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009. Decyzję dotyczącą punktu końcowego należy podjąć jak najszybciej po uzyskaniu wyników oceny tego, w jakim stopniu procesy oleochemiczne mogą ograniczyć potencjalne zagrożenia dla zdrowia związane z tłuszczami zwierzęcymi stanowiącymi materiały którejkolwiek kategorii, poddawanymi przetwarzaniu.

(36) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać odesłanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiającego wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (³¹) – w zakresie, w którym należy zezwolić tym krajom trzecim i innym terytoriom na przywóz niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, ponieważ zagrożenia ze strony tych produktów są te same, jak zagrożenia wynikające potencjalnie z przywozu żywych zwierząt lub świeżego mięsa.

(37) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE należy zamieścić odesłanie do dalszych wykazów państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz niektórych materiałów pochodzenia zwierzęcego, w celu ustalenia państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego danych gatunków, na podstawie podobnych kwestii dotyczących zagrożeń dla zdrowia. Wykazy takie ustanowiono w decyzji Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniającej decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (³²), rozporządzeniu Komisji (UE) nr 605/2010 z dnia 2 lipca 2010 r. ustanawiającym warunki dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wydawania świadectw weterynaryjnych przy wprowadzaniu do Unii Europejskiej mleka surowego i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³³), decyzji Komisji 2006/766/WE z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiającej wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa (³⁴), rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (³⁵) oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 119/2009 z dnia 9 lutego 2009 r. ustanawiającym wykaz krajów trzecich i ich części do celów przywozu do Wspólnoty i tranzytu przez jej terytorium mięsa dzikich zającowatych, niektórych dzikich ssaków lądowych oraz królików utrzymywanych w warunkach fermowych, a także stosowne wymagania w zakresie świadectw weterynaryjnych (³⁶).

(38) Ponieważ odpady z przemysłu fotograficznego, w którym stosowane są pewne produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, np. kręgosłupy bydlęce, stanowią zagrożenie nie tylko dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, ale również dla środowiska, odpady takie powinny być usuwane lub wywożone do państwa trzeciego, z którego pochodzą dane produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (³⁷).

(39) Zasady tranzytu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej przez terytorium Unii Europejskiej powinny zawierać odesłanie do wykazu punktów kontroli granicznej określonego w decyzji Komisji 2009/821/WE z dnia 28 września 2009 r. ustalającej wykaz zatwierdzonych punktów kontroli granicznej, ustanawiającej niektóre zasady kontroli przeprowadzanych przez ekspertów weterynaryjnych Komisji oraz ustanawiającej jednostki weterynaryjne w systemie TRACES (³⁸). Na potrzeby tego tranzytu należy stosować Wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu, określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającym procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (³⁹).

(40) Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić, że świadectwa zdrowia, które mają towarzyszyć przesyłkom produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych w miejscach wprowadzania do UE, w których odbywają się kontrole weterynaryjne, powinny być wydawane zgodnie z zasadami certyfikacji równoważnymi z zasadami określonymi w dyrektywie Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (⁴⁰).

(41) W celu zapewnienia spójności prawodawstwa UE kontrole urzędowe całego łańcucha produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych powinny być przeprowadzane zgodnie z ogólnymi postanowieniami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁴¹).

(42) Należy zatem ustanowić w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze dla rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

(43) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 ze skutkiem od dnia 4 marca 2011 r.

(44) W następstwie przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 przyjęto pewne akty wykonawcze, mianowicie rozporządzenie Komisji (WE) nr 811/2003 (⁴²) dotyczące zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego ryb, a także składowania lub spopielania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, decyzję Komisji 2003/322/WE (⁴³) dotyczącą karmienia pewnych ptaków padlinożernych pewnymi materiałami kategorii 1, decyzję Komisji 2003/324/WE (⁴⁴) o odstępstwie od zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego w odniesieniu do zwierząt futerkowych, rozporządzenie Komisji (WE) nr 79/2005 (⁴⁵) dotyczące mleka i produktów na bazie mleka, rozporządzenie Komisji (WE) nr 92/2005 (⁴⁶) o sposobach usuwania i wykorzystania, rozporządzenie Komisji (WE) nr 181/2006 (⁴⁷) dotyczące nawozów organicznych i dodatków do wzbogacania gleby innych niż nawóz naturalny, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1192/2006 (⁴⁸) dotyczące wykazów zatwierdzonych zakładów oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2007/2006 (⁴⁹) dotyczące przywozu i tranzytu niektórych produktów pośrednich kategorii 3.

(45) Ponadto w celu ustanowienia środków proporcjonalnych do ryzyka w odniesieniu do pewnych konkretnych zastosowań produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przyjęto pewne środki przejściowe, w szczególności rozporządzenie Komisji (WE) nr 878/2004 (⁵⁰) o przywozie pewnych materiałów kategorii 1 i 2 i obchodzeniu się z nimi, decyzję 2004/407/WE (⁵¹) o przywozie niektórych materiałów służących do produkcji żelatyny fotograficznej oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 197/2006 (⁵²) dotyczące obchodzenia się z wycofanymi środkami spożywczymi i ich usuwania.

(46) W celu dalszego uproszczenia przepisów UE dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z tym, o co wnosiła prezydencja Rady przy przyjmowaniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dokonano przeglądu wspomnianych przepisów wykonawczych i przejściowych. Powinny one obecnie zostać uchylone i w razie potrzeby zastąpione niniejszym rozporządzeniem w celu stworzenia spójnych ram prawnych dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych.

(47) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stosuje się od dnia 4 marca 2011 r., zatem niniejsze rozporządzenie również powinno stosować się od tej daty. Ponadto należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom dostosowanie się do nowych przepisów, a także wprowadzenie do obrotu niektórych produktów wytworzonych zgodnie z obowiązującymi przed wspomnianą datą przepisami UE w zakresie ochrony zdrowia oraz w celu utrzymania ciągłości przywozu po rozpoczęciu stosowania wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(48) Wprowadzanie do obrotu i wywóz niektórych produktów, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 878/2004, powinny nadal odbywać się zgodnie z przepisami krajowymi, ponieważ skala zagrożeń wiążących się z ograniczoną ilością materiałów, których to dotyczy, pozwala obecnie na stosowanie uregulowań na szczeblu krajowym do czasu ewentualnej harmonizacji w przyszłości. Do czasu przyjęcia, na podstawie dalszych dowodów, środków dotyczących gromadzenia i usuwania określonych ograniczonych ilości produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego z sektora detalicznego, właściwy organ powinien nadal mieć możliwość zezwalania na gromadzenie i usuwanie takich produktów innymi środkami, pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

(49) Zgodnie z postulatem Parlamentu Europejskiego przedstawionym przy wyrażaniu zgody na rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 przy pierwszym czytaniu, a także biorąc pod uwagę bardziej szczegółowe sugestie Parlamentu dotyczące pewnych kwestii technicznych, projekt niniejszego rozporządzenia przedstawiono w dniu 27 września 2010 r. Komisji ds. Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności Parlamentu Europejskiego w celu wymiany poglądów.

(50) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się środki wykonawcze:

a) w zakresie ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 przepisów dotyczących zdrowia publicznego i zdrowia i zwierząt w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych;

b) dotyczące niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w myśl art. 16 ust. 1 lit. e) i f) dyrektywy 97/78/WE.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w załączniku I.

Artykuł 3

Punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym niektórych produktów pochodnych

Następujące produkty pochodne mogą być wprowadzane do obrotu (z wyjątkiem przywozu) bez ograniczeń, w myśl art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) biodiesel spełniający wymogi dotyczące usuwania i wykorzystywania produktów pochodnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. b);

b) przetworzona karma dla zwierząt domowych spełniająca szczegółowe wymogi dotyczące przetworzonej karmy dla zwierząt domowych określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. a);

c) gryzaki dla psów spełniające szczegółowe wymogi dotyczące gryzaków dla psów określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. b);

d) skóry i skórki zwierząt kopytnych spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział V pkt C;

e) wełna i sierść, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt B;

f) pióra i pierze, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt C;

g) futro spełniające wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

h) olej z ryb przeznaczony do wytwarzania produktów leczniczych spełniający wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

i) benzyna i paliwa spełniające wymogi szczególne dla produktów pochodzących z wieloetapowego procesu katalitycznego służącego do produkcji paliw odnawialnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. c);

j) produkty oleochemiczne uzyskane z tłuszczów wytopionych, które spełniają wymogi określone w rozdziale XI załącznika XIII;

k) [1] odnawialny olej napędowy, odnawialne paliwo do silników odrzutowych, odnawialny propan i odnawialna benzyna, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące produktów wielostopniowej hydrorafinacji katalitycznej do produkcji paliw odnawialnych określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. f).

Artykuł 4

Poważne choroby zakaźne

Choroby wymienione przez OIE w art. 1.2.3 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych, wydanie z 2010 r., oraz w rozdziale 1.3 Kodeksu zdrowia zwierząt wodnych, wydanie z 2010 r., uważa się za poważne choroby zakaźne na potrzeby ogólnych ograniczeń w zakresie zdrowia zwierząt, przewidzianych w art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

ROZDZIAŁ II

USUWANIE I STOSOWANIE PRODUKTÓW UBOCZNYCH POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO I PRODUKTÓW POCHODNYCH

Artykuł 5

Ograniczenia stosowania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Podmioty w państwach członkowskich, o których mowa w załączniku II rozdział I, muszą przestrzegać określonych w tym samym rozdziale warunków dotyczących skarmiania zwierząt futerkowych niektórymi materiałami pozyskanymi z ciał lub części ciał zwierząt tego samego gatunku.

2. Podmioty muszą przestrzegać ograniczeń dotyczących skarmiania zwierząt gospodarskich roślinami z terenu, na którym zastosowano nawozy organiczne lub polepszacze gleby, zgodnie z przepisami określonymi w załączniku II rozdział II.

Artykuł 6

Usuwanie poprzez spalanie, usuwanie lub odzyskiwanie poprzez współspalanie i wykorzystywanie jako paliwo do spalania

1. Właściwy organ dopilnowuje, aby spalanie i współspalanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych jako odpadów odbywało się wyłącznie;

a) w spalarniach i współspalarniach, którym udzielono pozwolenia na działalność zgodnie z dyrektywą 2000/76/WE lub

b) w przypadku zakładów, w odniesieniu do których nie jest wymagane pozwolenie w myśl dyrektywy 2000/76/WE, w spalarniach i współspalarniach zatwierdzonych przez właściwy organ na potrzeby usuwania odpadów poprzez spalanie bądź usuwania lub odzysku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych stanowiących odpady poprzez współspalanie zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie spalarnie i współspalarnie, o których mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, jeśli spełniają one wymogi ustanowione w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

3. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie są zobowiązane do przestrzegania wymogów ogólnych dotyczących spalania i współspalania odpadów, ustanowionych w załączniku III rozdział I.

4. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o wysokiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział II.

5. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o niskiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział III.

6. Podmioty zapewniają, by podlegające im obiekty energetycznego spalania inne niż te, o których mowa w załączniku IV rozdział IV sekcja 2 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne jako paliwo, spełniały ogólne warunki i szczególne wymogi określone odpowiednio w załączniku III rozdziały IV i V i były zatwierdzone przez właściwy organ zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

7. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie obiekty energetycznego spalania, o których mowa w ust. 6 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne jako paliwo do spalania, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) obiekty energetycznego spalania wchodzą w zakres zastosowania rozdziału V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

b) obiekty energetycznego spalania spełniają wszystkie odpowiednie ogólne warunki i szczególne wymogi określone w rozdziałach IV i V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

c) wprowadzono procedury administracyjne zapewniające, by spełnianie wymogów w zakresie zatwierdzania obiektów energetycznego spalania było sprawdzane corocznie.

8. [2] W przypadku wykorzystania obornika pochodzącego od zwierząt gospodarskich jako paliwa do spalania zgodnie z załącznikiem III rozdział V oprócz zasad, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, zastosowanie mają następujące zasady:

a) wniosek o zatwierdzenie składany przez podmiot właściwemu organowi zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 musi zawierać dowody, potwierdzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnione przez właściwe organy państwa członkowskiego, świadczące o tym, że obiekt energetycznego spalania, w którym wykorzystuje się obornik pochodzący od zwierząt gospodarskich jako paliwo, w pełni spełnia wymogi określone w rozdziale V sekcja B pkt 3, 4 i 5 załącznika III do niniejszego rozporządzenia, nie naruszając możliwości przyznania przez właściwe organy państwa członkowskiego odstępstwa od przestrzegania niektórych przepisów zgodnie z rozdziałem V sekcja C pkt 4 załącznika III;

b) procedura zatwierdzenia przewidziana w art. 44 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 nie jest zakończona, dopóki w ciągu pierwszych sześciu miesięcy działania obiektu energetycznego spalania nie zostaną przeprowadzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnioną przez ten organ co najmniej dwie następujące po sobie kontrole, przy czym jedna z nich musi być niezapowiedziana, a wszystkie muszą obejmować niezbędne pomiary temperatury i emisji. Ostateczne zatwierdzenie może zostać przyznane po stwierdzeniu, że wyniki tych kontroli wykazują zgodność z wymogami określonymi w sekcji B pkt 3, 4 i 5 oraz, w stosownych przypadkach, w rozdziale V sekcja C pkt 4 załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Usuwanie niektórych materiałów kategorii 1 i 3 na składowiska odpadów

W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 i art. 14 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwy organ może wyrazić zgodę na usuwanie następujących materiałów kategorii 1 i 3 na zatwierdzone składowisko odpadów:

a) karma dla zwierząt domowych pochodząca z przywozu lub wytworzona z materiałów pochodzących z przywozu, wyprodukowana z materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;

b) materiał kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pod warunkiem że:

(i) materiały te nie miały styczności z żadnymi produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 8 i 9 oraz w art. 10 lit. a)– e) i lit. h)–p) tego rozporządzenia;

(ii) w momencie ich przeznaczania do usunięcia:

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, zostały poddane przetwarzaniu zgodnie z jego definicją w art. 2 ust. 1 lit. m) rozporządzenia (WE) nr 852/2004 oraz

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. g) tego rozporządzenia, były przetworzone zgodnie z załącznikiem X rozdział II do niniejszego rozporządzenia bądź zgodnie ze szczegółowymi wymogami dotyczącymi karmy dla zwierząt domowych, określonymi w załączniku XIII rozdział II do niniejszego rozporządzenia oraz

(iii) usunięcie takich materiałów nie stwarza zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Artykuł 8

Wymogi dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

1. Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV rozdział I:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania, określone w sekcji 1;

b) wymogi dotyczące oczyszczania ścieków, określone w sekcji 2;

c) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 1 i 2, określone w sekcji 3;

d) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 3, określone w sekcji 4.

2. Właściwe organy zatwierdzają zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa jedynie pod warunkiem ich zgodności z warunkami określonymi w załączniku IV rozdział I.

Artykuł 9

Wymogi odnośnie higieny i przetwarzania, dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV:

a) wymogi dotyczące higieny przetwarzania, określone w rozdziale II;

b) standardowe metody przetwarzania, określone w rozdziale III, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie;

c) alternatywne metody przetwarzania, określone w rozdziale IV, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie.

Artykuł 10

Wymogi dotyczące przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania

1. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa i zakłady zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami dotyczącymi przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania, określonymi w załączniku V:

a) wymogi dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale I;

b) wymogi higieniczne dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale II;

c) standardowe parametry przekształcania, określone w rozdziale III sekcja 1;

d) standardy dotyczące pozostałości fermentacyjnych i kompostu, określone w rozdziale III sekcja 3.

2. Właściwe organy zatwierdzają wytwórnie biogazu i kompostownie jedynie pod warunkiem ich zgodności z wymogami określonymi w załączniku V.

3. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania przez wytwórnie biogazu i kompostownie pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w załączniku V rozdział III sekcja 2.

ROZDZIAŁ III

ODSTĘPSTWA OD NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1069/2009

Artykuł 11

Szczegółowe zasady dotyczące próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek badawczych i diagnostycznych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ dopilnowuje w szczególności przestrzegania przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku VI rozdział I.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki badawcze i diagnostyczne do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 12

Szczegółowe zasady dotyczące próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek handlowych i przedmiotów wystawowych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ zapewnia w szczególności przestrzeganie przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 1 pkt 2, 3 i 4.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek handlowych i przedmiotów wystawowych, określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 2.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki handlowe do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 13

Zasady dotyczące specjalnego skarmiania

1. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 2 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem, że materiał ten pochodzi od zwierząt, które nie zostały ubite ani nie padły z powodu stwierdzonej lub podejrzewanej obecności choroby zaraźliwej dla ludzi lub zwierząt, pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

2. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 3 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

Artykuł 14

Skarmianie niektórych gatunków w stacjach skarmiania i poza nimi oraz w ogrodach zoologicznych

1. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka do skarmiania:

a) w stacjach skarmiania – zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków, żyjących w ich własnym siedlisku, w celu wspierania różnorodności biologicznej, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 2;

b) poza stacjami skarmiania (jeśli jest to właściwe – bez uprzedniego zebrania martwych zwierząt) – dzikich zwierząt, o których mowa w załączniku VI rozdział II sekcja 2 pkt 1 lit. a), pod warunkiem spełnienia warunków określonych w sekcji 3 tego rozdziału.

2. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka oraz stosowanie materiału pochodzącego od zwierząt z ogrodów zoologicznych do skarmiania zwierząt z ogrodów zoologicznych pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 4.

Artykuł 15

Szczegółowe zasady dotyczące gromadzenia i usuwania

Jeśli właściwy organ zezwoli na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w drodze odstępstwa przewidzianego w art. 19 ust. 1 lit. a), b), c), e) i f) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, usuwanie takie musi się odbywać zgodnie z następującymi zasadami szczegółowymi określonymi w załączniku VI rozdział III:

a) szczegółowe zasady dotyczące usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określone w sekcji 1;

b) zasady dotyczące spopielania i grzebania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na terenach odosobnionych, określone w sekcji 2;

c) zasady dotyczące spopielania i grzebania pszczół i pszczelich produktów ubocznych, określone w sekcji 3.

Na zasadzie odstępstwa od art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 państwa członkowskie mogą zezwolić na gromadzenie, transport i usuwanie niewielkich ilości materiału kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, środkami, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. d) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem przestrzegania wymogów dotyczących usuwania innymi środkami określonych w rozdziale IV załącznika VI do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ IV

DOPUSZCZENIE ALTERNATYWNYCH METOD

Artykuł 16

Standardowy format składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych

1. Wnioski o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, przewidziane w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, są składane przez państwa członkowskie lub zainteresowane strony zgodnie z wymogami standardowego formatu składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych, określonego w załączniku VII.

2. Państwa członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe, udzielające informacji na temat właściwego organu odpowiedzialnego za ocenę wniosków o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

3. Komisja publikuje wykaz krajowych punktów kontaktowych na swoich stronach internetowych.

ROZDZIAŁ V

GROMADZENIE, PRZEWÓZ, IDENTYFIKACJA I IDENTYFIKOWALNOŚĆ

Artykuł 17

Wymogi dotyczące dokumentów handlowych i świadectw zdrowia, identyfikacji, gromadzenia i przewozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz identyfikowalności

1. W odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych podmioty zapewniają:

a) ich zgodność z wymogami dotyczącymi gromadzenia, przewozu i identyfikowalności, określonymi w załączniku VIII rozdział I i II;

b) dołączanie do nich, na czas przewozu, dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia, zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział III.

2. Podmioty wysyłające, przewożące lub odbierające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne prowadzą rejestr przesyłek i powiązanych dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział IV.

3. Podmioty muszą przestrzegać wymogów dotyczących znakowania określonych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku VIII rozdział V.

ROZDZIAŁ VI

REJESTRACJA I ZATWIERDZANIE PRZEDSIĘBIORSTW I ZAKŁADÓW

Artykuł 18

Wymogi dotyczące zatwierdzania jednego lub większej liczby przedsiębiorstw i zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu

Właściwy organ może zatwierdzić więcej niż jedno przedsiębiorstwo lub zakład, przeprowadzające czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu, pod warunkiem że ich układ oraz sposób przeprowadzania czynności na tych produktach w tych przedsiębiorstwach lub zakładach wyklucza przeniesienie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt pomiędzy tymi przedsiębiorstwami lub zakładami.

Artykuł 19

Wymogi dotyczące niektórych zatwierdzonych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa lub zakłady zatwierdzone przez właściwy organ zapewniają ich zgodność z wymogami określonymi w następujących rozdziałach załącznika IX do niniejszego rozporządzenia, o ile w tych przedsiębiorstwach i zakładach prowadzone są działania, o których mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) rozdział I, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzają karmę dla zwierząt domowych, jak określono w art. 24 ust. 1 lit. e) wspomnianego rozporządzenia;

b) rozdział II, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. i) wspomnianego rozporządzenia, a także o ile przeprowadzają na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego, po ich zebraniu, następujące czynności, o których jest mowa w art. 24 ust. 1 lit. h) tego rozporządzenia:

(i) sortowanie;

(ii) dzielenie;

(iii) chłodzenie;

(iv) zamrażanie,

(v) solenie,

(vi) konserwacja w drodze innych procesów;

(vii) usuwanie skór i skórek lub materiału szczególnego ryzyka;

(viii) czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego prowadzone zgodnie z wymogami określonymi w przepisach weterynaryjnych UE;

(ix) oczyszczanie lub pasteryzacja produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przekształcenia w biogaz lub do kompostowania, przed takim przekształceniem lub kompostowaniem w innym przedsiębiorstwie lub zakładzie zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia;

(x) przesiewanie;

c) rozdział III, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty pochodne przeznaczone do określonych celów, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. j) wspomnianego rozporządzenia;

d) rozdział V, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) w gospodarstwie produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do usunięcia, o którym mowa w art. 4 tego rozporządzenia.

Artykuł 20

Wymogi dotyczące niektórych zarejestrowanych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

1. Podmioty prowadzące zarejestrowane zakłady lub przedsiębiorstwa bądź inne zarejestrowane podmioty prowadzą wszelkie czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktach pochodnych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku IX rozdział IV.

2. Zarejestrowane podmioty przewożące produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne (z wyjątkiem przewozu pomiędzy różnymi lokalami tego samego podmiotu) muszą w szczególności przestrzegać warunków określonych w załączniku IX rozdział IV pkt 2.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) zatwierdzonych podmiotów przewożących produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne w ramach działalności pomocniczej;

b) podmiotów zarejestrowanych w celu prowadzenia działalności transportowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005.

4. Właściwy organ może zwolnić następujące podmioty z obowiązku powiadamiania, o którym mowa w art. 23 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) podmioty wytwarzające trofea łowieckie lub inne preparaty, o których mowa w rozdziale VI załącznika XIII do niniejszego rozporządzenia, do celów prywatnych lub niekomercyjnych, bądź przeprowadzające na nich czynności;

b) podmioty zajmujące się usuwaniem próbek badawczych i diagnostycznych lub przeprowadzające czynności na takich próbkach w celach edukacyjnych;

c) podmioty transportujące suche i niepoddane obróbce wełnę i sierść, pod warunkiem że są one zamknięte w bezpiecznym opakowaniu oraz wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne do zastosowań poza łańcuchem paszowym lub do zakładu przeprowadzającego działania pośrednie w warunkach, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych;

d) podmioty wykorzystujące niewielkie ilości materiałów kategorii 2 i 3, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, lub ich produktów pochodnych, w celu bezpośredniej dostawy produktów w obrębie regionu do użytkowników końcowych, na rynku lokalnym lub do lokalnych zakładów detalicznych, jeżeli właściwy organ uzna, że taka działalność nie powoduje zagrożenia rozprzestrzenianiem poważnej choroby zakaźnej na ludzi lub zwierzęta; przepisy niniejszej litery nie mają zastosowania w przypadku, gdy materiały te są wykorzystywane do karmienia zwierząt innych niż zwierzęta futerkowe.

e) użytkowników nawozów organicznych lub polepszaczy gleby w miejscach, w których nie trzyma się zwierząt gospodarskich;

f) podmioty zajmujące się nawozami organicznymi lub polepszaczami gleby i ich dystrybucją wyłącznie w opakowaniach detalicznych gotowych do sprzedaży, o wadze nieprzekraczającej 50 kg, do zastosowań poza łańcuchem żywnościowym i paszowym.

ROZDZIAŁ VII

WPROWADZANIE DO OBROTU

Artykuł 21

Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych

1. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych, w myśl art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących wymogów, określonych w załączniku X do niniejszego rozporządzenia:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania i wprowadzania do obrotu, określone w rozdziale I;

b) wymogi szczegółowe dotyczące przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, określone w rozdziale II;

c) wymogi dotyczące niektórych rodzajów karmy dla ryb i przynęt stosowanych w połowach, określone w załączniku III.

2. Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu (z wyjątkiem przywozu) mleka, produktów na bazie mleka i produktów pochodnych mleka zaklasyfikowanych jako materiał kategorii 3 zgodnie z art. 10 lit. e), f) i h) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które nie zostały przetworzone zgodnie z wymogami ogólnymi określonymi w załączniku X rozdział II sekcja 4 część I do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że materiały te spełniają wymogi dotyczące odstępstwa w odniesieniu do wprowadzania do obrotu mleka przetworzonego zgodnie z normami krajowymi, które to odstępstwo przewidziano w części II tej samej sekcji.

Artykuł 22

Wprowadzanie do obrotu i stosowanie nawozów organicznych i polepszaczy gleby

1. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia, dotyczących wprowadzania do obrotu (z wyjątkiem przywozu) nawozów organicznych i polepszaczy gleby oraz stosowania tych produktów, w szczególności ich stosowania w glebie, w myśl art. 15 ust. 1 lit. i) oraz art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Nie podlega żadnym warunkom dotyczącym zdrowia zwierząt wprowadzanie do obrotu:

a) guana dzikich ptaków morskich, zebranego w Unii lub przywiezionego z państw trzecich;

b) gotowych do sprzedaży podłoży uprawowych, innych niż przywiezione o zawartości mniej niż:

(i) 5 % objętości produktów pochodnych materiału kategorii 3 lub materiału kategorii 2 innego niż przetworzony obornik;

(ii) 50 % objętości przetworzonego obornika.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dany nawóz organiczny lub polepszacz gleby wytworzony z mączki mięsno-kostnej uzyskanej z materiału kategorii 2 lub z przetworzonego białka zwierzęcego ma być stosowany w glebie, wydaje zezwolenie na składnik lub składniki, które mają być zmieszane z tymi materiałami, zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, według kryteriów określonych w załączniku XI rozdział II sekcja 1 pkt 3 do niniejszego rozporządzenia.

4. W drodze odstępstwa od art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i państwa członkowskiego przeznaczenia, które graniczą ze sobą, mogą zezwolić na przesyłanie obornika pomiędzy gospodarstwami znajdującymi się w regionach granicznych tych państw członkowskich pod warunkiem spełnienia odpowiednich wymogów w zakresie opanowywania wszelkich ewentualnych zagrożeń dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, np. obowiązków zaangażowanych podmiotów w zakresie prowadzenia odpowiednich rejestrów, które to wymogi są określone w umowie dwustronnej.

5. Zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 w razie potrzeby właściwe organy państw członkowskich zachęcają do opracowania, upowszechniania i stosowania krajowych podręczników dobrych praktyk rolnych w zakresie stosowania w glebie nawozów organicznych i polepszaczy gleby.

Artykuł 23

Produkty pośrednie

1. Produkty pośrednie przywożone do UE lub przewożone w tranzycie przez jej terytorium muszą spełniać warunki w zakresie opanowywania ewentualnego zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, określone w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

2. Produkty pośrednie transportowane do przedsiębiorstwa lub zakładu, o którym mowa w załączniku XII pkt 3 do niniejszego rozporządzenia, mogą podlegać czynnościom bez dalszych ograniczeń przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu, pod warunkiem że:

a) dane przedsiębiorstwo lub zakład są odpowiednio wyposażone do przyjmowania produktów pośrednich w sposób zapobiegający przenoszeniu chorób zaraźliwych dla ludzi lub zwierząt;

b) produkty pośrednie nie stanowią zagrożenia zakażeniem chorobami przenoszonymi na ludzi lub zwierzęta dzięki ich oczyszczeniu lub innej obróbce, której poddano produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim, dzięki odpowiedniemu stężeniu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim lub dzięki zastosowaniu odpowiednich środków bezpieczeństwa biologicznego przy przeprowadzaniu czynności na produktach pośrednich;

c) dane przedsiębiorstwo lub zakład rejestrują ilości otrzymanych materiałów oraz, we właściwych przypadkach, ich kategorię, a także przedsiębiorstwo, zakład lub podmiot, do którego dane przedsiębiorstwo lub zakład dostarczają swoje produkty oraz

d) niewykorzystane produkty pośrednie lub inne nadwyżki materiałów z danego przedsiębiorstwa lub zakładu, np. produkty przeterminowane, są usuwane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

3. Podmiot prowadzący przedsiębiorstwo lub zakład przeznaczenia produktów pośrednich bądź jego właściciel, lub ich przedstawiciel, stosuje lub wysyła produkty pośrednie wyłącznie w celu ich stosowania do wytwarzania zgodnie z definicją produktów pośrednich w pkt 35 załącznika I.

Artykuł 24

Karma dla zwierząt domowych i inne produkty pochodne

1. Zakazuje się stosowania materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. a), b), d) i e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, do produkcji produktów pochodnych, które są przeznaczone do spożywania przez ludzi lub zwierzęta lub stosowania u nich, z wyjątkiem produktów pochodnych, o których mowa w art. 33 i 36 tego rozporządzenia.

2. Jeśli dany produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego lub produkt pochodny może być stosowany do skarmiania zwierząt gospodarskich lub do innych celów, o których mowa w art. 36 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, to przy jego wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) należy przestrzegać szczegółowych wymogów dotyczących przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia, o ile w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia nie określono szczegółowych wymogów dla takich produktów.

3. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) karmy dla zwierząt domowych, o której mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i II do niniejszego rozporządzenia.

4. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów pochodnych, o których mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i rozdziały od III do XII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ VIII

PRZYWÓZ, TRANZYT I WYWÓZ

Artykuł 25

Przywóz, tranzyt i wywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Zabroniony jest przywóz do UE i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego:

a) nieprzetworzony obornik;

b) niepoddane obróbce pióra i części piór oraz pierze;

c) wosk pszczeli w postaci plastrów miodu.

2. Przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów nie podlega żadnym ograniczeniom dotyczącym zdrowia zwierząt:

a) wełna i sierść poddane praniu fabrycznemu lub innej obróbce zapewniającej eliminację wszelkich niedopuszczalnych zagrożeń;

b) futra poddane suszeniu przez okres przynajmniej dwóch dni w temperaturze otoczenia wynoszącej 18 °C i w wilgotności wynoszącej 55 %.

c) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie i poddane praniu fabrycznemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w szeregu kąpieli zawierających wodę, mydło oraz wodorotlenek sodu lub wodorotlenek potasu;

d) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i poddane obróbce co najmniej jedną z poniższych metod:

– depilacji chemicznej za pomocą wapna gaszonego lub siarczku sodu,

– fumigacji w formaldehydzie w hermetycznie zamkniętym pomieszczeniu przez co najmniej 24 godziny,

– szorowaniu przemysłowemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w rozpuszczalnym w wodzie detergencie o temperaturze 60–70°C,

– przechowywanie, które może obejmować czas transportu, w temperaturze 37°C przez osiem dni, 18°C przez 28 dni lub 4°C przez 120 dni;

e) wełna i sierść, suche i zamknięte w bezpiecznym opakowaniu, wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, przeznaczone do wysłania do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i spełniające wszystkie z następujących wymogów:

(i) zostały wyprodukowane co najmniej 21 dni przed datą wprowadzenia do Unii oraz były przechowywane w państwie trzecim lub jego regionie, które:

– jest wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 i upoważnione do przywozu do Unii świeżego mięsa przeżuwaczy, które nie jest objęte dodatkowymi gwarancjami A i F ustanowionymi w tym rozporządzeniu,

– jest wolne od pryszczycy oraz – w przypadku wełny i sierści owiec i kóz – od ospy owiec i kóz, zgodnie z podstawowymi kryteriami ogólnymi określonymi w załączniku II do dyrektywy 2004/68/WE;

(ii) są opatrzone deklaracją importera, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XV rozdział 21;

(iii) zostały przedstawione przez podmiot jednemu z zatwierdzonych punktów kontroli granicznej określonych w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, gdzie zostały poddane z zadowalającym wynikiem kontroli dokumentacji przeprowadzonej zgodnie z art. 4 ust. 3 dyrektywy 97/78/WE.

3. Przy przywozie do UE i tranzycie przez jej terytorium niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w myśl art. 41 ust. 3 i art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących szczegółowych wymogów, określonych w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia:

a) szczegółowe wymogi określone w rozdziale I tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu materiału kategorii 3 oraz produktów pochodnych do zastosowań w łańcuchu paszowym, innych niż do produkcji karmy dla zwierząt domowych lub żywienia zwierząt futerkowych;

b) szczegółowe wymogi określone w rozdziale II tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt gospodarskich.

4. Zasady określone w załączniku XIV rozdział V mają zastosowanie do wywozu z Unii produktów pochodnych określonych w tym rozdziale.

Artykuł 26

Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz wywóz niektórych materiałów kategorii1

Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz na wywóz skór i skórek uzyskanych od zwierząt poddanych nielegalnym zabiegom zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. d) dyrektywy 96/22/WE lub nielegalnemu leczeniu zgodnie z jego definicją w art. 2 lit. b) dyrektywy 96/23/WE, a także wnętrzności przeżuwaczy, z treścią lub bez, oraz kości i produktów z kości zawierających kręgosłup i czaszkę, pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

a) materiały te nie mogą być materiałami kategorii 1 pozyskanymi z jakichkolwiek wymienionych poniżej zwierząt:

(i) zwierzęta podejrzane o zakażenie TSE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 999/2001;

(ii) zwierzęta, u których obecność TSE potwierdzono urzędowo;

(iii) zwierzęta uśmiercone w związku ze zwalczaniem TSE;

b) materiały te nie mogą być przeznaczone do żadnego z następujących zastosowań:

(i) skarmianie;

(ii) stosowanie w glebie na terenie, z którego pozyskuje się paszę dla zwierząt gospodarskich;

(iii) produkcja:

– produktów kosmetycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 1 dyrektywy 76/768/EWG;

– wyrobów medycznych aktywnego osadzania zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 90/385/EWG;

– wyrobów medycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 93/42/EWG;

– wyrobów medycznych używanych do diagnostyki in vitro zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 98/79/WE;

– weterynaryjnych produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/82/WE;

– produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/83/WE;

c) materiały te muszą być przywożone z etykietami i muszą spełniać szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określonych w załączniku XIV rozdział IV sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia;

d) materiały te muszą być przywożone w sposób zgodny z wymogami dotyczącymi certyfikacji dla celów sanitarnych, ustanowionymi w ustawodawstwie krajowym.

Artykuł 27

Przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych zawierających produkty pochodne lub produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w tym produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 25 ust. 1, na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Warunki takie obejmują przynajmniej co następuje:

a) na wprowadzenie przesyłki musi uprzednio wyrazić zgodę właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia oraz

b) przesyłka musi być przesyłana bezpośrednio z punktu wprowadzenia na terytorium UE do upoważnionego użytkownika.

2. Jeśli dane próbki badawcze lub diagnostyczne mają być przywożone poprzez państwo członkowskie inne niż państwo członkowskie przeznaczenia, podmioty przedkładają takie próbki w zatwierdzonym punkcie kontroli granicznej UE, wymienionym w załączniku I do decyzji 2009/821/WE. W punkcie kontroli granicznej, o którym mowa, danych próbek badawczych i diagnostycznych nie poddaje się kontroli weterynaryjnej zgodnie z rozdziałem I dyrektywy 97/78/WE. Właściwy organ punktu kontroli granicznej informuje właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES o wprowadzeniu danych próbek badawczych i diagnostycznych.

3. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach badawczych lub diagnostycznych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących usuwania próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 28

Przywóz i tranzyt próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek handlowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 1 do niniejszego rozporządzenia.

2. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach handlowych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących przeprowadzania czynności na próbkach handlowych i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia.

3. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt przedmiotów wystawowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami dotyczącymi przedmiotów wystawowych, określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 3.

4. Podmioty przeprowadzające czynności na przedmiotach wystawowych są zobowiązane do przestrzegania warunków dotyczących pakowania przedmiotów wystawowych, przeprowadzania na nich czynności i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 3 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 29

Szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej

1. Właściwy organ udziela zezwolenia na szczególne przemieszczenia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z terytorium Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, bezpośrednio lub przez inne państwo trzecie, transportem drogowym lub kolejowym przez terytorium UE, pomiędzy zatwierdzonymi punktami kontroli granicznej UE wymienionymi w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) przesyłka plombowana jest plombą oznaczoną numerem seryjnym w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE przez służby weterynaryjne właściwego organu;

b) na każdej stronie dokumentów towarzyszących przesyłce, o których mowa w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, urzędowy lekarz weterynarii właściwego organu odpowiedzialnego za punkt kontroli granicznej umieszcza stempel „WYŁĄCZNIE TRANZYT DO ROSJI PRZEZ TERYTORIUM WE” ;

c) spełnione są wymogi proceduralne przewidziane w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d) przesyłka posiada poświadczenie, że jest dopuszczona do tranzytu, wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii punktu kontroli granicznej wprowadzenia na Wspólnotowym świadectwie weterynaryjnym dla wwozu i przewozu, przewidzianym w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 136/2004.

2. Nie zezwala się na rozładunek lub składowanie, w rozumieniu art. 12 ust. 4 lub art. 13 dyrektywy 97/78/WE, takich przesyłek na terytorium państwa członkowskiego.

3. Właściwy organ przeprowadza regularne kontrole w celu zapewnienia zgodności liczby przesyłek oraz ilości produktów opuszczających terytorium UE z liczbą przesyłek i ilością produktów wprowadzanych.

Artykuł 29a

Szczególne wymogi dotyczące tranzytu przez terytorium Chorwacji produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich

1. Przemieszczanie przez terytorium UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, transportem drogowym bezpośrednio między punktem kontroli granicznej w miejscowości Nova Sela a punktem kontroli granicznej w miejscowości Ploče, jest dozwolone pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

a) przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe;

b) dokumenty towarzyszące przesyłce, o których mowa w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, opatrzone są na każdej stronie pieczęcią »WYŁĄCZNIE TRANZYT DO PAŃSTW TRZECICH PRZEZ TERYTORIUM UE« przyłożoną przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia;

c) spełnione są wymogi proceduralne określone w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d) przesyłka została zakwalifikowana jako dopuszczona do tranzytu na wspólnym weterynaryjnym dokumencie wejścia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 136/2004, przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe.

2. Rozładunek lub przechowywanie, zgodnie z art. 12 ust. 4 lub art. 13 dyrektywy 97/78/WE, takich przesyłek na terytorium Unii nie jest dozwolone.

3. Właściwy organ przeprowadza regularne kontrole w celu dopilnowania, aby liczba przesyłek oraz ilość produktów opuszczających Unię odpowiadały liczbie i ilości, które zostały wprowadzone na jej terytorium.

Artykuł 30

Wykaz przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich

Wykazy przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich wprowadza się do systemu TRACES zgodnie ze specyfikacją techniczną publikowaną przez Komisję na jej stronach internetowych.

Wykazy te podlegają regularnej aktualizacji.

Artykuł 31

Wzory świadectw zdrowia i deklaracji dotyczących przywozu i tranzytu

Do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, przeznaczonych do przywozu do UE lub tranzytu przez jej terytorium, dołącza się świadectwa zdrowia i deklaracje zgodne ze wzorami przedstawionymi w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia, w miejscach wprowadzenia na terytorium UE, gdzie odbywają się kontrole weterynaryjne, w myśl dyrektywy 97/78/WE.

ROZDZIAŁ IX

KONTROLE URZĘDOWE

Artykuł 32

Kontrole urzędowe

1. Właściwy organ podejmuje niezbędne środki w celu kontroli całego łańcucha gromadzenia, przewozu, stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

Środki takie realizowane są zgodnie z zasadami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

2. Kontrole urzędowe, o których mowa w ust. 1, obejmują kontrole prowadzenia rejestrów i innych dokumentów wymaganych w myśl przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Właściwy organ przeprowadza następujące kontrole urzędowe, o których mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia:

a) kontrole urzędowe w zakładach przetwórczych, określone w rozdziale I;

b) kontrole urzędowe innych działań obejmujących czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, określone w rozdziale III sekcje 1–9.

4. Właściwy organ przeprowadza kontrole plomb na przesyłkach produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych.

W przypadku gdy właściwy organ nakłada plombę na tego rodzaju przesyłkę przewożoną do miejsca przeznaczenia, informuje o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia.

5. Właściwy organ sporządza wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z formatem określonym w załączniku XVI rozdział II do niniejszego rozporządzenia.

6. Na wniosek złożony przez podmiot, właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia podejmuje decyzję w zakresie przyjęcia lub odrzucenia niektórych materiałów kategorii 1 i kategorii 2 oraz mączki mięsno-kostnej lub tłuszczu zwierzęcego uzyskanego z materiałów kategorii 1 i kategorii 2 w ciągu 20 dni kalendarzowych od dnia otrzymania takiego wniosku, pod warunkiem że został on złożony w jednym z języków urzędowych tego państwa członkowskiego.

7. Podmioty składają wnioski o zezwolenia, o których mowa w ust. 6, zgodnie ze standardowym formatem przedstawionym w załączniku XVI rozdział III sekcja 10 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 33

Ponowne zatwierdzenie zakładów i przedsiębiorstw po zatwierdzeniu tymczasowym

1. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 3 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 lub kategorii 2 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 3 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 3 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 2 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 2 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 2 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ X

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 34

Ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, ze względów ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt

Właściwy organ może zakazać wprowadzenia do obrotu lub ograniczyć wprowadzanie do obrotu wymienionych poniżej produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych ze względów ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt wyłącznie w myśl zasad ustanowionych w prawodawstwie UE, w szczególności ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu:

a) przetworzone białko zwierzęce i inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia;

b) karma dla zwierząt domowych i niektóre inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia;

c) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne przywożone do UE lub przewożone tranzytem przez jej terytorium, jak określono w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 35

Uchylenie

1. Następujące akty prawne tracą moc:

a) rozporządzenie (WE) nr 811/2003;

b) decyzja 2003/322/WE;

c) decyzja 2003/324/WE;

d) rozporządzenie (WE) nr 878/2004;

e) decyzja 2004/407/WE;

f) rozporządzenie (WE) nr 79/2005;

g) rozporządzenie (WE) nr 92/2005;

h) rozporządzenie (WE) nr 181/2006;

i) rozporządzenie (WE) nr 197/2006;

j) rozporządzenie (WE) nr 1192/2006;

(k) rozporządzenie (WE) nr 2007/2006.

2. Odesłania do uchylonych aktów traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Środki przejściowe

1. W okresie przejściowym, trwającym do dnia 31 grudnia 2011 r., podmioty mogą wprowadzać do obrotu nawozy organiczne i polepszacze gleby, wyprodukowane przed dniem 4 marca 2011 r. zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1774/2002 i (WE) nr 181/2006:

a) pod warunkiem że są one wytworzone z jednego z następujących produktów:

(i) mączka mięsno-kostna uzyskana z materiału kategorii 2;

(ii) przetworzone białko zwierzęce;

b) nawet jeśli nie zostały one zmieszane ze składnikiem w celu wykluczenia stosowania tej mieszaniny do celów paszowych.

2. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 stycznia 2012 r. zezwala się nadal na przywóz do UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, którym towarzyszy świadectwo zdrowia, deklaracja lub dokument handlowy, wypełnione i podpisane zgodnie z odpowiednim wzorem ustanowionym w załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, pod warunkiem że wspomniane świadectwa, deklaracje lub dokumenty zostały wypełnione i podpisane przed dniem 30 listopada 2011 r.

3. (skreślony).

Artykuł 37

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 4 marca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 6 ust. 1 akapit drugi, art. 6 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 11 ust. 2 akapit drugi, art. 15 ust. 1 lit. b), d), e), h) i i) oraz art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 4 lit. a), b) i c) oraz art. 19 ust. 4 akapit drugi, art. 20 ust. 10 i 11, art. 21 ust. 5 i 6, art. 22 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 27 lit. a), b), c) i e)–h) oraz art. 27 akapit drugi, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 40, art. 41 ust. 3 akapit pierwszy i trzeci, art. 42, art. 43 ust. 3, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 2, art. 48 ust. 2, ust. 7 lit. a) i ust. 8 lit. a) oraz art. 48 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (²), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 ustanowiono przepisy dotyczące ochrony zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w zakresie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i uzyskanych z nich produktów pochodnych. W rozporządzeniu tym określono okoliczności, w których należy usuwać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Ponadto w rozporządzeniu określono warunki, na których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być stosowane w paszach oraz do różnych innych celów, np. w kosmetykach, produktach leczniczych i do celów technicznych. Rozporządzenie zobowiązuje również podmioty do dokonywania wszelkich czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w przedsiębiorstwach i zakładach podlegających kontrolom urzędowym.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stanowi, że szczegółowe przepisy dotyczące dokonywania czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, np. norm przetwarzania, warunków higienicznych oraz formatu dokumentów poświadczających dołączanych do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych dla zapewnienia identyfikowalności, mają być przyjmowane w drodze środków wykonawczych.

(3) Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinny być określone mając na uwadze osiągnięcie celów rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, w szczególności zrównoważonego stosowania materiałów pochodzenia zwierzęcego, a także wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii Europejskiej.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 nie ma zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt dzikich, które nie są podejrzane o zakażenie chorobą przenoszoną na ludzi lub zwierzęta, ani też o to, że są dotknięte taką chorobą, z wyjątkiem zwierząt wodnych, wyładowanych w celach handlowych. Nie ma również zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt łownych, niezebranych po odłowie, zgodnie z dobrą praktyką łowiecką. W przypadku tego rodzaju produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, uzyskanych z odłowu, usuwanie powinno odbywać się w sposób zapobiegający przeniesieniu zagrożeń, zgodnie z odpowiednimi szczegółowymi praktykami łowieckimi oraz z dobrą praktyką łowiecką.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie wobec produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stosowanych do preparowania trofeów myśliwskich. Preparowanie tego rodzaju trofeów, a także preparowanie zwierząt i ich części z wykorzystaniem innych metod, np. plastynacji, powinno odbywać się w warunkach zapobiegających przeniesieniu zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie do odpadów gastronomicznych, o ile pochodzą one ze środków transportu międzynarodowego, a więc np. do materiałów pochodzących ze środków spożywczych podawanych na pokładzie samolotu lub statku przybywającego do Unii Europejskiej z państwa trzeciego. Odpady gastronomiczne są również objęte zakresem wspomnianego rozporządzenia, o jeśli są przeznaczone do celów paszowych, do przetworzenia zgodnie z jedną z metod przetwarzania dozwolonych niniejszym rozporządzeniem lub do przekształcenia na biogaz lub kompost. Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania skarmiania zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami gastronomicznymi. W związku z powyższym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009, odpady gastronomiczne mogą być przetwarzane i wykorzystywane, pod warunkiem że powstałe z nich produkty pochodne nie są stosowane do skarmiania takich zwierząt.

(7) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE podstawą zdefiniowania materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicja materiałów paszowych zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającym dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (³).

(8) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania wysyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych z gatunków podatnych z gospodarstw, przedsiębiorstw, zakładów i obszarów objętych ograniczeniami w związku z wystąpieniem poważnej choroby zakaźnej. W celu zapewnienia w UE wysokiego poziomu ochrony zdrowia zwierząt należy ustalić, że wykaz chorób zawarty w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych oraz w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (dalej zwanej „OIE”) jest wykazem poważnych chorób zakaźnych dla celów określenia zakresu wspomnianego zakazu.

(9) Ponieważ spalanie i współspalanie określonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego jako odpadów nie wchodzi w zakres dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (⁴), w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić właściwe przepisy służące zapobieganiu zagrożeniom dla zdrowia wynikającym z tego rodzaju działań, z uwzględnieniem możliwego wpływu na środowisko. Pozostałości spalania lub współspalania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być poddawane recyklingowi lub usuwane zgodnie z prawodawstwem UE dotyczącym ochrony środowiska, w szczególności ponieważ prawodawstwo to zezwala na stosowanie składnika fosforowego popiołów w nawozach oraz przekazywanie popiołów z kremacji zwierząt domowych ich właścicielom.

(10) Zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (⁵) produkty pochodzenia zwierzęcego lub środki spożywcze zawierające takie produkty mogą być usuwane wyłącznie na składowiska odpadów, o ile zostały one przetworzone zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (⁶) w celu ograniczenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

(11) Usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wraz ze ściekami powinno być zabronione, ponieważ ścieki nie podlegają wymogom zapewniającym odpowiedni poziom kontroli zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Należy podjąć odpowiednie kroki w celu przeciwdziałania niedopuszczalnym zagrożeniom wynikającym z przypadkowego usunięcia płynnych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. przy myciu podłóg i urządzeń stosowanych przy przetwarzaniu.

(12) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (⁷) ustanowiono pewne środki ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Artykuł 2 ust. 2 lit. b) wspomnianej dyrektywy stanowi, że niektóre materiały są wyłączone z zakresu tej dyrektywy w zakresie, w jakim są one objęte innymi aktami prawodawstwa UE; dotyczy to m.in. produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁸), z wyjątkiem produktów przeznaczonych do spalenia jako odpady, usunięcia na składowisko odpadów lub wykorzystania w wytwórni biogazu lub kompostowni. Wspomniane rozporządzenie jest obecnie uchylone i zostało zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 od dnia 4 marca 2011 r. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE procesy, w toku których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne są przekształcane w biogaz lub kompostowane, powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia, określonymi w tymże rozporządzeniu, a także w przepisach dotyczących ochrony środowiska naturalnego, ustanowionymi w dyrektywie 2008/98/WE.

(13) Właściwy organ danego państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w biogaz lub ich kompostowania na podstawie walidacji według zharmonizowanego wzoru. W takim przypadku powinno być możliwe wprowadzanie pozostałości fermentacyjnych i kompostu do obrotu w całej Unii Europejskiej. Ponadto właściwy organ państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na określone parametry dotyczące niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. odpadów gastronomicznych i ich mieszanin z niektórymi innymi materiałami, które przekształca się w biogaz lub poddaje kompostowaniu. Ponieważ zezwolenia takie nie są wydawane zgodnie ze zharmonizowanym wzorem, pozostałości fermentacyjne i kompost powinny być wprowadzane do obrotu wyłącznie w państwie członkowskim, w którym zezwolono na takie parametry.

(14) Dla uniknięcia zanieczyszczenia żywności czynnikami chorobotwórczymi przedsiębiorstwa lub zakłady przetwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny prowadzić swą działalność w obiektach oddzielonych od rzeźni lub innych przedsiębiorstw, gdzie przetwarzane są środki spożywcze, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁹), chyba że przetwarzanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach zatwierdzonych przez właściwy organ w celu zapobieżenia przenoszeniu zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt do przedsiębiorstw przetwarzających żywność.

(15) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (¹⁰) zobowiązuje się państwa członkowskie do prowadzenia corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE). Wspomniane programy monitorowania powinny obejmować również ciała zwierząt stosowane do skarmiania niektórych gatunków w celu wspierania różnorodności biologicznej – w zakresie, w jakim jest to niezbędne, aby programy te zapewniały wystarczający zasób informacji o występowaniu TSE w danym państwie członkowskim.

(16) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zezwala na skarmianie zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków żyjących w ich własnym siedlisku niektórymi materiałami kategorii 1 w celu wspierania różnorodności biologicznej. Skarmianie takie powinno być dozwolone w odniesieniu do niektórych gatunków mięsożernych, o których mowa w dyrektywie Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (¹¹), oraz w odniesieniu do niektórych gatunków ptaków drapieżnych, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (¹²) w celu uwzględnienia naturalnego zachowania żywieniowego tych gatunków.

(17) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 wprowadzono procedurę dopuszczenia alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych. Metody takie mogą być dopuszczane przez Komisję po otrzymaniu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanego „EFSA”). Dla ułatwienia oceny wniosków przez EFSA należy określić standardowy format, stanowiący dla wnioskodawców ilustrację materiałów dowodowych, które należy przedłożyć. Zgodnie z traktatami powinna istnieć możliwość przedstawiania wniosków o stosowanie alternatywnych metod w językach urzędowych Unii Europejskiej, określonych w rozporządzeniu Rady EWG nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (¹³).

(18) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającym wymagania dotyczące higieny pasz (¹⁴) podmioty działające na rynku pasz, inne niż producenci pierwotni, są zobowiązane do zachowania określonych warunków higieny w czasie przechowywania i transportu pasz. Ponieważ warunki te pozwalają na ograniczenie w równoważnym stopniu ewentualnych zagrożeń, mieszanki paszowe uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia dotyczącym przechowywania i transportu.

(19) W celu wspierania nauki i badań, a także w celu zapewnienia najlepszego możliwego wykorzystania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w diagnostyce chorób u ludzi i zwierząt, właściwy organ powinien być upoważniony do określania warunków dotyczących próbek tego rodzaju materiałów, wykorzystywanych w celach badawczych, edukacyjnych i diagnostycznych. Zasad takich nie powinno się jednak określać w odniesieniu do próbek czynników chorobotwórczych, w odniesieniu do których obowiązują szczególne zasady określone w dyrektywie Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG (¹⁵).

(20) Dyrektywą 97/78/WE zwolniono z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone na wystawy, pod warunkiem że nie są one przeznaczone do sprzedaży, a także produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do określonych badań lub analiz. Dyrektywa ta pozwala na przyjęcie środków wykonawczych w odniesieniu do wymienionych zwolnień. W niniejszym rozporządzeniu należy określić odpowiednie warunki przywozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na wystawy oraz do określonych badań i analiz w celu wykluczenia możliwości rozprzestrzeniania niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu takich produktów do UE. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE oraz umożliwienia podmiotom działania w warunkach pewności prawnej należy w niniejszym rozporządzeniu określić wspomniane powyżej warunki oraz przepisy wykonawcze do dyrektywy 97/78/WE.

(21) Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny po ich zgromadzeniu być poddawane dalszym czynnościom w warunkach wykluczających możliwość przeniesienia niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Przedsiębiorstwa i zakłady, w których prowadzone są niektóre działania przed poddaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego dalszemu przetwarzaniu, powinny być budowane i eksploatowane w sposób zapobiegający przeniesieniu wspomnianych zagrożeń. Powinno się to odnosić również do przedsiębiorstw lub zakładów, w których prowadzone są czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym UE, z wyjątkiem czynności podejmowanych w ramach działalności leczniczej prywatnych lekarzy weterynarii.

(22) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 podmioty powinny zapewnić identyfikowalność produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych na wszystkich etapach łańcucha produkcji, stosowania i usuwania, tak aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń rynku wewnętrznego związanych z przypadkami wystąpienia rzeczywistych lub potencjalnych zagrożeń zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. Identyfikowalność powinny zatem zapewnić nie tylko podmioty zajmujące się wytwarzaniem, gromadzeniem lub transportem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, lecz również podmioty zajmujące się usuwaniem takich produktów lub produktów pochodnych poprzez ich spalanie bądź współspalanie w charakterze odpadów lub usuwanie na składowiska odpadów.

(23) Kontenery i środki transportu stosowane do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być utrzymywane w czystości, aby zapobiec zanieczyszczeniu. W przypadku gdy są one przeznaczone do transportu konkretnego materiału, np. płynnego produktu ubocznego pochodzenia zwierzęcego, który nie stanowi niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia, podmioty mogą dostosować środki podejmowane dla zapobieżenia zanieczyszczeniu do rzeczywistego poziomu zagrożenia związanego z danym materiałem.

(24) Państwa członkowskie powinny być uprawnione do zobowiązania podmiotów do stosowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES), wprowadzonego decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniającą decyzję 92/486/EWG (¹⁶) (dalej zwanego „systemem TRACES” ), w celu udowodnienia dotarcia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych do miejsca przeznaczenia. W innym wypadku dowód dotarcia przesyłki powinien być przedstawiany w postaci czwartego egzemplarza dokumentu handlowego, odsyłanego do producenta. Po pierwszym roku wdrażania niniejszego rozporządzenia należy ocenić doświadczenia wynikające ze stosowania opisanych dwóch alternatywnych sposobów.

(25) W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 określono pewne parametry obróbki tłuszczów wytopionych, oleju z ryb oraz produktów jajecznych, zapewniające odpowiednią kontrolę ewentualnych zagrożeń dla zdrowia w sytuacjach, w których produkty te są stosowane do celów innych niż spożycie przez ludzi. Należy zatem dopuścić stosowanie tych parametrów jako alternatywy wobec określonych w niniejszym rozporządzeniu sposobów obróbki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

(26) Siara i produkty z siary powinny pochodzić ze stad bydła wolnych od określonych chorób, o których mowa w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹⁷).

(27) Należy zaktualizować odesłania do: dyrektywy Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów kosmetycznych (¹⁸), dyrektywy Rady 96/22/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß-agonistycznym (¹⁹) oraz dyrektywy 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (²⁰), a także odesłanie do dyrektywy Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (²¹) w przepisach zdrowotnych dotyczących handlu nieprzetworzonym obornikiem.

(28) Czynności na niektórych pochodzących z przywozu materiałach do produkcji karmy dla zwierząt domowych oraz stosowanie takich materiałów powinno odbywać się w warunkach odpowiednich do zagrożeń, jakie mogą stanowić takie materiały. W szczególności należy ustanowić przepisy dotyczące bezpiecznego kierowania takich materiałów do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia, gdzie są one, podobnie jak materiał kategorii 3, włączane do karmy dla zwierząt domowych. W odniesieniu do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia właściwy organ powinien być uprawniony do udzielania zezwolenia na przechowywanie przywiezionych materiałów wraz z materiałami kategorii 3, pod warunkiem zapewnienia identyfikowalności materiałów przywiezionych.

(29) W rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 jest mowa o niektórych produktach pochodnych, które mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z wymogami ustanowionymi w określonych innych przepisach prawa UE. Akty te określają również warunki przywozu, gromadzenia i przemieszczania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w celu wytwarzania takich produktów pochodnych. Niemniej jednak rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie w sytuacjach, w których wspomniane inne przepisy prawa UE nie określają warunków dotyczących zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, które mogą wiązać się z takimi materiałami. Ponieważ nie określono takich warunków w odniesieniu do materiałów, które poddano pewnym etapom przetwarzania, zanim spełniły one warunki wprowadzenia do obrotu zgodnie z wspomnianymi innymi przepisami prawa UE, warunki takie powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. W szczególności należy ustanowić warunki przywozu takich materiałów i dokonywania czynności na nich wewnątrz UE w zgodzie ze ścisłymi wymogami dotyczącymi kontroli i dokumentacji, aby zapobiec ewentualnym zagrożeniom dla zdrowia, jakie mogą wiązać się z takimi materiałami.

(30) W szczególności należy określić w niniejszym rozporządzeniu odpowiednie warunki dotyczące ochrony zdrowia w odniesieniu do materiałów stosowanych w produkcji produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (²²), weterynaryjnych produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (²³), wyrobów medycznych – zgodnie z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (²⁴), wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro – zgodnie z dyrektywą 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro (²⁵), wyrobów medycznych aktywnego osadzania – zgodnie z dyrektywą Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania (²⁶), lub odczynników laboratoryjnych („produkty gotowe”). Jeśli zagrożenia związane z takimi materiałami są ograniczone dzięki oczyszczaniu, odpowiedniemu stężeniu w produkcie lub zastosowaniu odpowiednich warunków przy dokonywaniu czynności na takich materiałach lub ich usuwaniu, wówczas powinny obowiązywać jedynie wymogi rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i niniejszego rozporządzenia dotyczące identyfikowalności. W takim przypadku nie powinny mieć zastosowania wymogi dotyczące oddzielenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego różnych kategorii w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie wytwarzającym wspomniane produkty gotowe, ponieważ można wykluczyć dalsze stosowanie materiałów w innych celach, w szczególności dostanie się ich do żywności lub paszy, dzięki odpowiedniemu stosowaniu zasad przez podmiot pod nadzorem właściwego organu. Przesyłki takich materiałów przeznaczone do przywozu do Unii Europejskiej powinny podlegać kontrolom weterynaryjnym w punktach kontroli granicznej wprowadzenia zgodnie z dyrektywą 97/78/WE w celu upewnienia się, że produkty te spełniają wymogi wprowadzenia ich do obrotu w UE.

(31) Zgodnie z dyrektywą Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (²⁷), niektóre choroby, na które podatne są zwierzęta z rodziny koniowatych, podlegają obowiązkowi zgłaszania. Aby ograniczyć ryzyko przemieszczania tych chorób, produkty z krwi koniowatych, przeznaczone do celów innych niż pasze, np. produkty z krwi przeznaczone do wytwarzania weterynaryjnych produktów leczniczych, powinny być pozyskiwane od zwierząt koniowatych, które nie wykazują klinicznych objawów tych chorób.

(32) Wprowadzanie do obrotu świeżych skór i skórek w celach innych niż spożycie przez ludzi powinno być dopuszczalne, pod warunkiem że spełniają one warunki w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące świeżego mięsa, określone zgodnie z dyrektywą Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²⁸), ponieważ warunki te zapewniają odpowiednie ograniczenie ewentualnych zagrożeń dla zdrowia.

(33) Określone w niniejszym rozporządzeniu przepisy w zakresie zdrowia dotyczące wytwarzania i wprowadzania do obrotu trofeów myśliwskich i innych preparatów ze zwierząt, pozwalające na eliminację ewentualnych zagrożeń, powinny stanowić jedynie uzupełnienie przepisów o ochronie niektórych gatunków dzikich zwierząt, wprowadzonych rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (²⁹), ponieważ cel tego rozporządzenia jest inny. Preparaty anatomiczne ze zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, poddane procesowi takiemu jak plastynacja, który w równorzędnym stopniu eliminuje ewentualne zagrożenia, nie powinny podlegać ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt, co ma na celu ułatwienie stosowania takich preparatów, szczególnie w edukacji.

(34) Pszczele produkty uboczne, które mają być wprowadzone do obrotu, powinny być wolne od niektórych chorób, na które podatne są pszczoły, wymienionych w dyrektywie Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (³⁰).

(35) Parlament Europejski i Rada wezwały Komisję do określenia punktu końcowego w łańcuchu produkcji produktów oleochemicznych, poza którym nie podlegają już one wymogom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009. Decyzję dotyczącą punktu końcowego należy podjąć jak najszybciej po uzyskaniu wyników oceny tego, w jakim stopniu procesy oleochemiczne mogą ograniczyć potencjalne zagrożenia dla zdrowia związane z tłuszczami zwierzęcymi stanowiącymi materiały którejkolwiek kategorii, poddawanymi przetwarzaniu.

(36) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać odesłanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiającego wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (³¹) – w zakresie, w którym należy zezwolić tym krajom trzecim i innym terytoriom na przywóz niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, ponieważ zagrożenia ze strony tych produktów są te same, jak zagrożenia wynikające potencjalnie z przywozu żywych zwierząt lub świeżego mięsa.

(37) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE należy zamieścić odesłanie do dalszych wykazów państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz niektórych materiałów pochodzenia zwierzęcego, w celu ustalenia państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego danych gatunków, na podstawie podobnych kwestii dotyczących zagrożeń dla zdrowia. Wykazy takie ustanowiono w decyzji Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniającej decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (³²), rozporządzeniu Komisji (UE) nr 605/2010 z dnia 2 lipca 2010 r. ustanawiającym warunki dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wydawania świadectw weterynaryjnych przy wprowadzaniu do Unii Europejskiej mleka surowego i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³³), decyzji Komisji 2006/766/WE z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiającej wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa (³⁴), rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (³⁵) oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 119/2009 z dnia 9 lutego 2009 r. ustanawiającym wykaz krajów trzecich i ich części do celów przywozu do Wspólnoty i tranzytu przez jej terytorium mięsa dzikich zającowatych, niektórych dzikich ssaków lądowych oraz królików utrzymywanych w warunkach fermowych, a także stosowne wymagania w zakresie świadectw weterynaryjnych (³⁶).

(38) Ponieważ odpady z przemysłu fotograficznego, w którym stosowane są pewne produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, np. kręgosłupy bydlęce, stanowią zagrożenie nie tylko dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, ale również dla środowiska, odpady takie powinny być usuwane lub wywożone do państwa trzeciego, z którego pochodzą dane produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (³⁷).

(39) Zasady tranzytu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej przez terytorium Unii Europejskiej powinny zawierać odesłanie do wykazu punktów kontroli granicznej określonego w decyzji Komisji 2009/821/WE z dnia 28 września 2009 r. ustalającej wykaz zatwierdzonych punktów kontroli granicznej, ustanawiającej niektóre zasady kontroli przeprowadzanych przez ekspertów weterynaryjnych Komisji oraz ustanawiającej jednostki weterynaryjne w systemie TRACES (³⁸). Na potrzeby tego tranzytu należy stosować Wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu, określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającym procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (³⁹).

(40) Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić, że świadectwa zdrowia, które mają towarzyszyć przesyłkom produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych w miejscach wprowadzania do UE, w których odbywają się kontrole weterynaryjne, powinny być wydawane zgodnie z zasadami certyfikacji równoważnymi z zasadami określonymi w dyrektywie Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (⁴⁰).

(41) W celu zapewnienia spójności prawodawstwa UE kontrole urzędowe całego łańcucha produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych powinny być przeprowadzane zgodnie z ogólnymi postanowieniami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁴¹).

(42) Należy zatem ustanowić w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze dla rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

(43) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 ze skutkiem od dnia 4 marca 2011 r.

(44) W następstwie przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 przyjęto pewne akty wykonawcze, mianowicie rozporządzenie Komisji (WE) nr 811/2003 (⁴²) dotyczące zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego ryb, a także składowania lub spopielania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, decyzję Komisji 2003/322/WE (⁴³) dotyczącą karmienia pewnych ptaków padlinożernych pewnymi materiałami kategorii 1, decyzję Komisji 2003/324/WE (⁴⁴) o odstępstwie od zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego w odniesieniu do zwierząt futerkowych, rozporządzenie Komisji (WE) nr 79/2005 (⁴⁵) dotyczące mleka i produktów na bazie mleka, rozporządzenie Komisji (WE) nr 92/2005 (⁴⁶) o sposobach usuwania i wykorzystania, rozporządzenie Komisji (WE) nr 181/2006 (⁴⁷) dotyczące nawozów organicznych i dodatków do wzbogacania gleby innych niż nawóz naturalny, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1192/2006 (⁴⁸) dotyczące wykazów zatwierdzonych zakładów oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2007/2006 (⁴⁹) dotyczące przywozu i tranzytu niektórych produktów pośrednich kategorii 3.

(45) Ponadto w celu ustanowienia środków proporcjonalnych do ryzyka w odniesieniu do pewnych konkretnych zastosowań produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przyjęto pewne środki przejściowe, w szczególności rozporządzenie Komisji (WE) nr 878/2004 (⁵⁰) o przywozie pewnych materiałów kategorii 1 i 2 i obchodzeniu się z nimi, decyzję 2004/407/WE (⁵¹) o przywozie niektórych materiałów służących do produkcji żelatyny fotograficznej oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 197/2006 (⁵²) dotyczące obchodzenia się z wycofanymi środkami spożywczymi i ich usuwania.

(46) W celu dalszego uproszczenia przepisów UE dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z tym, o co wnosiła prezydencja Rady przy przyjmowaniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dokonano przeglądu wspomnianych przepisów wykonawczych i przejściowych. Powinny one obecnie zostać uchylone i w razie potrzeby zastąpione niniejszym rozporządzeniem w celu stworzenia spójnych ram prawnych dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych.

(47) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stosuje się od dnia 4 marca 2011 r., zatem niniejsze rozporządzenie również powinno stosować się od tej daty. Ponadto należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom dostosowanie się do nowych przepisów, a także wprowadzenie do obrotu niektórych produktów wytworzonych zgodnie z obowiązującymi przed wspomnianą datą przepisami UE w zakresie ochrony zdrowia oraz w celu utrzymania ciągłości przywozu po rozpoczęciu stosowania wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(48) Wprowadzanie do obrotu i wywóz niektórych produktów, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 878/2004, powinny nadal odbywać się zgodnie z przepisami krajowymi, ponieważ skala zagrożeń wiążących się z ograniczoną ilością materiałów, których to dotyczy, pozwala obecnie na stosowanie uregulowań na szczeblu krajowym do czasu ewentualnej harmonizacji w przyszłości. Do czasu przyjęcia, na podstawie dalszych dowodów, środków dotyczących gromadzenia i usuwania określonych ograniczonych ilości produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego z sektora detalicznego, właściwy organ powinien nadal mieć możliwość zezwalania na gromadzenie i usuwanie takich produktów innymi środkami, pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

(49) Zgodnie z postulatem Parlamentu Europejskiego przedstawionym przy wyrażaniu zgody na rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 przy pierwszym czytaniu, a także biorąc pod uwagę bardziej szczegółowe sugestie Parlamentu dotyczące pewnych kwestii technicznych, projekt niniejszego rozporządzenia przedstawiono w dniu 27 września 2010 r. Komisji ds. Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności Parlamentu Europejskiego w celu wymiany poglądów.

(50) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się środki wykonawcze:

a) w zakresie ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 przepisów dotyczących zdrowia publicznego i zdrowia i zwierząt w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych;

b) dotyczące niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w myśl art. 16 ust. 1 lit. e) i f) dyrektywy 97/78/WE.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w załączniku I.

Artykuł 3

Punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym niektórych produktów pochodnych

Następujące produkty pochodne mogą być wprowadzane do obrotu (z wyjątkiem przywozu) bez ograniczeń, w myśl art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) biodiesel spełniający wymogi dotyczące usuwania i wykorzystywania produktów pochodnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. b);

b) przetworzona karma dla zwierząt domowych spełniająca szczegółowe wymogi dotyczące przetworzonej karmy dla zwierząt domowych określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. a);

c) gryzaki dla psów spełniające szczegółowe wymogi dotyczące gryzaków dla psów określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. b);

d) skóry i skórki zwierząt kopytnych spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział V pkt C;

e) wełna i sierść, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt B;

f) pióra i pierze, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt C;

g) futro spełniające wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

h) olej z ryb przeznaczony do wytwarzania produktów leczniczych spełniający wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

i) benzyna i paliwa spełniające wymogi szczególne dla produktów pochodzących z wieloetapowego procesu katalitycznego służącego do produkcji paliw odnawialnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. c);

j) produkty oleochemiczne uzyskane z tłuszczów wytopionych, które spełniają wymogi określone w rozdziale XI załącznika XIII.

Artykuł 4

Poważne choroby zakaźne

Choroby wymienione przez OIE w art. 1.2.3 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych, wydanie z 2010 r., oraz w rozdziale 1.3 Kodeksu zdrowia zwierząt wodnych, wydanie z 2010 r., uważa się za poważne choroby zakaźne na potrzeby ogólnych ograniczeń w zakresie zdrowia zwierząt, przewidzianych w art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

ROZDZIAŁ II

USUWANIE I STOSOWANIE PRODUKTÓW UBOCZNYCH POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO I PRODUKTÓW POCHODNYCH

Artykuł 5

Ograniczenia stosowania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Podmioty w państwach członkowskich, o których mowa w załączniku II rozdział I, muszą przestrzegać określonych w tym samym rozdziale warunków dotyczących skarmiania zwierząt futerkowych niektórymi materiałami pozyskanymi z ciał lub części ciał zwierząt tego samego gatunku.

2. Podmioty muszą przestrzegać ograniczeń dotyczących skarmiania zwierząt gospodarskich roślinami z terenu, na którym zastosowano nawozy organiczne lub polepszacze gleby, zgodnie z przepisami określonymi w załączniku II rozdział II.

Artykuł 6

Usuwanie poprzez spalanie, usuwanie lub odzyskiwanie poprzez współspalanie i wykorzystywanie jako paliwo do spalania

1. Właściwy organ dopilnowuje, aby spalanie i współspalanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych jako odpadów odbywało się wyłącznie;

a) w spalarniach i współspalarniach, którym udzielono pozwolenia na działalność zgodnie z dyrektywą 2000/76/WE lub

b) w przypadku zakładów, w odniesieniu do których nie jest wymagane pozwolenie w myśl dyrektywy 2000/76/WE, w spalarniach i współspalarniach zatwierdzonych przez właściwy organ na potrzeby usuwania odpadów poprzez spalanie bądź usuwania lub odzysku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych stanowiących odpady poprzez współspalanie zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie spalarnie i współspalarnie, o których mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, jeśli spełniają one wymogi ustanowione w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

3. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie są zobowiązane do przestrzegania wymogów ogólnych dotyczących spalania i współspalania odpadów, ustanowionych w załączniku III rozdział I.

4. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o wysokiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział II.

5. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o niskiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział III.

6. Podmioty zapewniają, by podlegające im obiekty energetycznego spalania inne niż te, o których mowa w załączniku IV rozdział IV sekcja 2 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne jako paliwo, spełniały ogólne warunki i szczególne wymogi określone odpowiednio w załączniku III rozdziały IV i V i były zatwierdzone przez właściwy organ zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

7. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie obiekty energetycznego spalania, o których mowa w ust. 6 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne jako paliwo do spalania, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) obiekty energetycznego spalania wchodzą w zakres zastosowania rozdziału V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

b) obiekty energetycznego spalania spełniają wszystkie odpowiednie ogólne warunki i szczególne wymogi określone w rozdziałach IV i V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

c) wprowadzono procedury administracyjne zapewniające, by spełnianie wymogów w zakresie zatwierdzania obiektów energetycznego spalania było sprawdzane corocznie.

8. W przypadku wykorzystania obornika pochodzącego od drobiu jako paliwa do spalania zgodnie z załącznikiem III rozdział V oprócz zasad, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, zastosowanie mają następujące zasady:

a) wniosek o zatwierdzenie składany przez podmiot właściwemu organowi zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 musi zawierać dowody, potwierdzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnione przez właściwe organy państwa członkowskiego, świadczące o tym, że obiekt energetycznego spalania, w którym wykorzystuje się obornik pochodzący od drobiu jako paliwo, w pełni spełnia wymogi dotyczące dopuszczalnej wielkości emisji oraz wymogi w zakresie monitorowania określone w rozdziale V sekcja B pkt 4 w załączniku III do niniejszego rozporządzenia;

b) procedura zatwierdzenia przewidziana w art. 44 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 nie jest zakończona, dopóki w ciągu pierwszych sześciu miesięcy działania obiektu energetycznego spalania nie zostaną przeprowadzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnioną przez ten organ co najmniej dwie następujące po sobie kontrole, przy czym jedna z nich musi być niezapowiedziana, a wszystkie muszą obejmować niezbędne pomiary temperatury i emisji. Ostateczne zatwierdzenie może zostać przyznane po stwierdzeniu, że wyniki tych kontroli wykazują zgodność z parametrami określonymi w rozdziale V sekcja B pkt 4 załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Usuwanie niektórych materiałów kategorii 1 i 3 na składowiska odpadów

W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 i art. 14 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwy organ może wyrazić zgodę na usuwanie następujących materiałów kategorii 1 i 3 na zatwierdzone składowisko odpadów:

a) karma dla zwierząt domowych pochodząca z przywozu lub wytworzona z materiałów pochodzących z przywozu, wyprodukowana z materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;

b) materiał kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pod warunkiem że:

(i) materiały te nie miały styczności z żadnymi produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 8 i 9 oraz w art. 10 lit. a)– e) i lit. h)–p) tego rozporządzenia;

(ii) w momencie ich przeznaczania do usunięcia:

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, zostały poddane przetwarzaniu zgodnie z jego definicją w art. 2 ust. 1 lit. m) rozporządzenia (WE) nr 852/2004 oraz

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. g) tego rozporządzenia, były przetworzone zgodnie z załącznikiem X rozdział II do niniejszego rozporządzenia bądź zgodnie ze szczegółowymi wymogami dotyczącymi karmy dla zwierząt domowych, określonymi w załączniku XIII rozdział II do niniejszego rozporządzenia oraz

(iii) usunięcie takich materiałów nie stwarza zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Artykuł 8

Wymogi dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

1. Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV rozdział I:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania, określone w sekcji 1;

b) wymogi dotyczące oczyszczania ścieków, określone w sekcji 2;

c) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 1 i 2, określone w sekcji 3;

d) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 3, określone w sekcji 4.

2. Właściwe organy zatwierdzają zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa jedynie pod warunkiem ich zgodności z warunkami określonymi w załączniku IV rozdział I.

Artykuł 9

Wymogi odnośnie higieny i przetwarzania, dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV:

a) wymogi dotyczące higieny przetwarzania, określone w rozdziale II;

b) standardowe metody przetwarzania, określone w rozdziale III, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie;

c) alternatywne metody przetwarzania, określone w rozdziale IV, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie.

Artykuł 10

Wymogi dotyczące przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania

1. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa i zakłady zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami dotyczącymi przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania, określonymi w załączniku V:

a) wymogi dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale I;

b) wymogi higieniczne dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale II;

c) standardowe parametry przekształcania, określone w rozdziale III sekcja 1;

d) standardy dotyczące pozostałości fermentacyjnych i kompostu, określone w rozdziale III sekcja 3.

2. Właściwe organy zatwierdzają wytwórnie biogazu i kompostownie jedynie pod warunkiem ich zgodności z wymogami określonymi w załączniku V.

3. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania przez wytwórnie biogazu i kompostownie pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w załączniku V rozdział III sekcja 2.

ROZDZIAŁ III

ODSTĘPSTWA OD NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1069/2009

Artykuł 11

Szczegółowe zasady dotyczące próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek badawczych i diagnostycznych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ dopilnowuje w szczególności przestrzegania przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku VI rozdział I.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki badawcze i diagnostyczne do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 12

Szczegółowe zasady dotyczące próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek handlowych i przedmiotów wystawowych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ zapewnia w szczególności przestrzeganie przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 1 pkt 2, 3 i 4.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek handlowych i przedmiotów wystawowych, określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 2.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki handlowe do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 13

Zasady dotyczące specjalnego skarmiania

1. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 2 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem, że materiał ten pochodzi od zwierząt, które nie zostały ubite ani nie padły z powodu stwierdzonej lub podejrzewanej obecności choroby zaraźliwej dla ludzi lub zwierząt, pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

2. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 3 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

Artykuł 14

Skarmianie niektórych gatunków w stacjach skarmiania i poza nimi oraz w ogrodach zoologicznych

1. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka do skarmiania:

a) w stacjach skarmiania – zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków, żyjących w ich własnym siedlisku, w celu wspierania różnorodności biologicznej, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 2;

b) poza stacjami skarmiania (jeśli jest to właściwe – bez uprzedniego zebrania martwych zwierząt) – dzikich zwierząt, o których mowa w załączniku VI rozdział II sekcja 2 pkt 1 lit. a), pod warunkiem spełnienia warunków określonych w sekcji 3 tego rozdziału.

2. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka oraz stosowanie materiału pochodzącego od zwierząt z ogrodów zoologicznych do skarmiania zwierząt z ogrodów zoologicznych pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 4.

Artykuł 15

Szczegółowe zasady dotyczące gromadzenia i usuwania

Jeśli właściwy organ zezwoli na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w drodze odstępstwa przewidzianego w art. 19 ust. 1 lit. a), b), c), e) i f) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, usuwanie takie musi się odbywać zgodnie z następującymi zasadami szczegółowymi określonymi w załączniku VI rozdział III:

a) szczegółowe zasady dotyczące usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określone w sekcji 1;

b) zasady dotyczące spopielania i grzebania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na terenach odosobnionych, określone w sekcji 2;

c) zasady dotyczące spopielania i grzebania pszczół i pszczelich produktów ubocznych, określone w sekcji 3.

Na zasadzie odstępstwa od art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 państwa członkowskie mogą zezwolić na gromadzenie, transport i usuwanie niewielkich ilości materiału kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, środkami, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. d) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem przestrzegania wymogów dotyczących usuwania innymi środkami określonych w rozdziale IV załącznika VI do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ IV

DOPUSZCZENIE ALTERNATYWNYCH METOD

Artykuł 16

Standardowy format składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych

1. Wnioski o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, przewidziane w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, są składane przez państwa członkowskie lub zainteresowane strony zgodnie z wymogami standardowego formatu składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych, określonego w załączniku VII.

2. Państwa członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe, udzielające informacji na temat właściwego organu odpowiedzialnego za ocenę wniosków o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

3. Komisja publikuje wykaz krajowych punktów kontaktowych na swoich stronach internetowych.

ROZDZIAŁ V

GROMADZENIE, PRZEWÓZ, IDENTYFIKACJA I IDENTYFIKOWALNOŚĆ

Artykuł 17

Wymogi dotyczące dokumentów handlowych i świadectw zdrowia, identyfikacji, gromadzenia i przewozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz identyfikowalności

1. W odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych podmioty zapewniają:

a) ich zgodność z wymogami dotyczącymi gromadzenia, przewozu i identyfikowalności, określonymi w załączniku VIII rozdział I i II;

b) dołączanie do nich, na czas przewozu, dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia, zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział III.

2. Podmioty wysyłające, przewożące lub odbierające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne prowadzą rejestr przesyłek i powiązanych dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział IV.

3. Podmioty muszą przestrzegać wymogów dotyczących znakowania określonych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku VIII rozdział V.

ROZDZIAŁ VI

REJESTRACJA I ZATWIERDZANIE PRZEDSIĘBIORSTW I ZAKŁADÓW

Artykuł 18

Wymogi dotyczące zatwierdzania jednego lub większej liczby przedsiębiorstw i zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu

Właściwy organ może zatwierdzić więcej niż jedno przedsiębiorstwo lub zakład, przeprowadzające czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu, pod warunkiem że ich układ oraz sposób przeprowadzania czynności na tych produktach w tych przedsiębiorstwach lub zakładach wyklucza przeniesienie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt pomiędzy tymi przedsiębiorstwami lub zakładami.

Artykuł 19

Wymogi dotyczące niektórych zatwierdzonych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa lub zakłady zatwierdzone przez właściwy organ zapewniają ich zgodność z wymogami określonymi w następujących rozdziałach załącznika IX do niniejszego rozporządzenia, o ile w tych przedsiębiorstwach i zakładach prowadzone są działania, o których mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) rozdział I, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzają karmę dla zwierząt domowych, jak określono w art. 24 ust. 1 lit. e) wspomnianego rozporządzenia;

b) rozdział II, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. i) wspomnianego rozporządzenia, a także o ile przeprowadzają na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego, po ich zebraniu, następujące czynności, o których jest mowa w art. 24 ust. 1 lit. h) tego rozporządzenia:

(i) sortowanie;

(ii) dzielenie;

(iii) chłodzenie;

(iv) zamrażanie,

(v) solenie,

(vi) konserwacja w drodze innych procesów;

(vii) usuwanie skór i skórek lub materiału szczególnego ryzyka;

(viii) czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego prowadzone zgodnie z wymogami określonymi w przepisach weterynaryjnych UE;

(ix) oczyszczanie lub pasteryzacja produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przekształcenia w biogaz lub do kompostowania, przed takim przekształceniem lub kompostowaniem w innym przedsiębiorstwie lub zakładzie zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia;

(x) przesiewanie;

c) rozdział III, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty pochodne przeznaczone do określonych celów, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. j) wspomnianego rozporządzenia;

d) rozdział V, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) w gospodarstwie produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do usunięcia, o którym mowa w art. 4 tego rozporządzenia.

Artykuł 20

Wymogi dotyczące niektórych zarejestrowanych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

1. Podmioty prowadzące zarejestrowane zakłady lub przedsiębiorstwa bądź inne zarejestrowane podmioty prowadzą wszelkie czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktach pochodnych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku IX rozdział IV.

2. Zarejestrowane podmioty przewożące produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne (z wyjątkiem przewozu pomiędzy różnymi lokalami tego samego podmiotu) muszą w szczególności przestrzegać warunków określonych w załączniku IX rozdział IV pkt 2.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) zatwierdzonych podmiotów przewożących produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne w ramach działalności pomocniczej;

b) podmiotów zarejestrowanych w celu prowadzenia działalności transportowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005.

4. Właściwy organ może zwolnić następujące podmioty z obowiązku powiadamiania, o którym mowa w art. 23 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) podmioty wytwarzające trofea łowieckie lub inne preparaty, o których mowa w rozdziale VI załącznika XIII do niniejszego rozporządzenia, do celów prywatnych lub niekomercyjnych, bądź przeprowadzające na nich czynności;

b) podmioty zajmujące się usuwaniem próbek badawczych i diagnostycznych lub przeprowadzające czynności na takich próbkach w celach edukacyjnych;

c) podmioty transportujące suche i niepoddane obróbce wełnę i sierść, pod warunkiem że są one zamknięte w bezpiecznym opakowaniu oraz wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne do zastosowań poza łańcuchem paszowym lub do zakładu przeprowadzającego działania pośrednie w warunkach, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych;

d) podmioty wykorzystujące niewielkie ilości materiałów kategorii 2 i 3, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, lub ich produktów pochodnych, w celu bezpośredniej dostawy produktów w obrębie regionu do użytkowników końcowych, na rynku lokalnym lub do lokalnych zakładów detalicznych, jeżeli właściwy organ uzna, że taka działalność nie powoduje zagrożenia rozprzestrzenianiem poważnej choroby zakaźnej na ludzi lub zwierzęta; przepisy niniejszej litery nie mają zastosowania w przypadku, gdy materiały te są wykorzystywane do karmienia zwierząt innych niż zwierzęta futerkowe.

e) użytkowników nawozów organicznych lub polepszaczy gleby w miejscach, w których nie trzyma się zwierząt gospodarskich;

f) podmioty zajmujące się nawozami organicznymi lub polepszaczami gleby i ich dystrybucją wyłącznie w opakowaniach detalicznych gotowych do sprzedaży, o wadze nieprzekraczającej 50 kg, do zastosowań poza łańcuchem żywnościowym i paszowym.

ROZDZIAŁ VII

WPROWADZANIE DO OBROTU

Artykuł 21

Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych

1. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych, w myśl art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących wymogów, określonych w załączniku X do niniejszego rozporządzenia:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania i wprowadzania do obrotu, określone w rozdziale I;

b) wymogi szczegółowe dotyczące przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, określone w rozdziale II;

c) wymogi dotyczące niektórych rodzajów karmy dla ryb i przynęt stosowanych w połowach, określone w załączniku III.

2. Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu (z wyjątkiem przywozu) mleka, produktów na bazie mleka i produktów pochodnych mleka zaklasyfikowanych jako materiał kategorii 3 zgodnie z art. 10 lit. e), f) i h) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które nie zostały przetworzone zgodnie z wymogami ogólnymi określonymi w załączniku X rozdział II sekcja 4 część I do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że materiały te spełniają wymogi dotyczące odstępstwa w odniesieniu do wprowadzania do obrotu mleka przetworzonego zgodnie z normami krajowymi, które to odstępstwo przewidziano w części II tej samej sekcji.

Artykuł 22

Wprowadzanie do obrotu i stosowanie nawozów organicznych i polepszaczy gleby

1. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia, dotyczących wprowadzania do obrotu (z wyjątkiem przywozu) nawozów organicznych i polepszaczy gleby oraz stosowania tych produktów, w szczególności ich stosowania w glebie, w myśl art. 15 ust. 1 lit. i) oraz art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Nie podlega żadnym warunkom dotyczącym zdrowia zwierząt wprowadzanie do obrotu:

a) guana dzikich ptaków morskich, zebranego w Unii lub przywiezionego z państw trzecich;

b) gotowych do sprzedaży podłoży uprawowych, innych niż przywiezione o zawartości mniej niż:

(i) 5 % objętości produktów pochodnych materiału kategorii 3 lub materiału kategorii 2 innego niż przetworzony obornik;

(ii) 50 % objętości przetworzonego obornika.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dany nawóz organiczny lub polepszacz gleby wytworzony z mączki mięsno-kostnej uzyskanej z materiału kategorii 2 lub z przetworzonego białka zwierzęcego ma być stosowany w glebie, wydaje zezwolenie na składnik lub składniki, które mają być zmieszane z tymi materiałami, zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, według kryteriów określonych w załączniku XI rozdział II sekcja 1 pkt 3 do niniejszego rozporządzenia.

4. W drodze odstępstwa od art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i państwa członkowskiego przeznaczenia, które graniczą ze sobą, mogą zezwolić na przesyłanie obornika pomiędzy gospodarstwami znajdującymi się w regionach granicznych tych państw członkowskich pod warunkiem spełnienia odpowiednich wymogów w zakresie opanowywania wszelkich ewentualnych zagrożeń dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, np. obowiązków zaangażowanych podmiotów w zakresie prowadzenia odpowiednich rejestrów, które to wymogi są określone w umowie dwustronnej.

5. Zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 w razie potrzeby właściwe organy państw członkowskich zachęcają do opracowania, upowszechniania i stosowania krajowych podręczników dobrych praktyk rolnych w zakresie stosowania w glebie nawozów organicznych i polepszaczy gleby.

Artykuł 23

Produkty pośrednie

1. Produkty pośrednie przywożone do UE lub przewożone w tranzycie przez jej terytorium muszą spełniać warunki w zakresie opanowywania ewentualnego zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, określone w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

2. Produkty pośrednie transportowane do przedsiębiorstwa lub zakładu, o którym mowa w załączniku XII pkt 3 do niniejszego rozporządzenia, mogą podlegać czynnościom bez dalszych ograniczeń przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu, pod warunkiem że:

a) dane przedsiębiorstwo lub zakład są odpowiednio wyposażone do przyjmowania produktów pośrednich w sposób zapobiegający przenoszeniu chorób zaraźliwych dla ludzi lub zwierząt;

b) produkty pośrednie nie stanowią zagrożenia zakażeniem chorobami przenoszonymi na ludzi lub zwierzęta dzięki ich oczyszczeniu lub innej obróbce, której poddano produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim, dzięki odpowiedniemu stężeniu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim lub dzięki zastosowaniu odpowiednich środków bezpieczeństwa biologicznego przy przeprowadzaniu czynności na produktach pośrednich;

c) dane przedsiębiorstwo lub zakład rejestrują ilości otrzymanych materiałów oraz, we właściwych przypadkach, ich kategorię, a także przedsiębiorstwo, zakład lub podmiot, do którego dane przedsiębiorstwo lub zakład dostarczają swoje produkty oraz

d) niewykorzystane produkty pośrednie lub inne nadwyżki materiałów z danego przedsiębiorstwa lub zakładu, np. produkty przeterminowane, są usuwane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

3. Podmiot prowadzący przedsiębiorstwo lub zakład przeznaczenia produktów pośrednich bądź jego właściciel, lub ich przedstawiciel, stosuje lub wysyła produkty pośrednie wyłącznie w celu ich stosowania do wytwarzania zgodnie z definicją produktów pośrednich w pkt 35 załącznika I.

Artykuł 24

Karma dla zwierząt domowych i inne produkty pochodne

1. Zakazuje się stosowania materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. a), b), d) i e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, do produkcji produktów pochodnych, które są przeznaczone do spożywania przez ludzi lub zwierzęta lub stosowania u nich, z wyjątkiem produktów pochodnych, o których mowa w art. 33 i 36 tego rozporządzenia.

2. Jeśli dany produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego lub produkt pochodny może być stosowany do skarmiania zwierząt gospodarskich lub do innych celów, o których mowa w art. 36 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, to przy jego wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) należy przestrzegać szczegółowych wymogów dotyczących przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia, o ile w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia nie określono szczegółowych wymogów dla takich produktów.

3. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) karmy dla zwierząt domowych, o której mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i II do niniejszego rozporządzenia.

4. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów pochodnych, o których mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i rozdziały od III do XII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ VIII

PRZYWÓZ, TRANZYT I WYWÓZ

Artykuł 25

Przywóz, tranzyt i wywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Zabroniony jest przywóz do UE i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego:

a) nieprzetworzony obornik;

b) niepoddane obróbce pióra i części piór oraz pierze;

c) wosk pszczeli w postaci plastrów miodu.

2. Przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów nie podlega żadnym ograniczeniom dotyczącym zdrowia zwierząt:

a) wełna i sierść poddane praniu fabrycznemu lub innej obróbce zapewniającej eliminację wszelkich niedopuszczalnych zagrożeń;

b) futra poddane suszeniu przez okres przynajmniej dwóch dni w temperaturze otoczenia wynoszącej 18 °C i w wilgotności wynoszącej 55 %.

c) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie i poddane praniu fabrycznemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w szeregu kąpieli zawierających wodę, mydło oraz wodorotlenek sodu lub wodorotlenek potasu;

d) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i poddane obróbce co najmniej jedną z poniższych metod:

– depilacji chemicznej za pomocą wapna gaszonego lub siarczku sodu,

– fumigacji w formaldehydzie w hermetycznie zamkniętym pomieszczeniu przez co najmniej 24 godziny,

– szorowaniu przemysłowemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w rozpuszczalnym w wodzie detergencie o temperaturze 60–70°C,

– przechowywanie, które może obejmować czas transportu, w temperaturze 37°C przez osiem dni, 18°C przez 28 dni lub 4°C przez 120 dni;

e) wełna i sierść, suche i zamknięte w bezpiecznym opakowaniu, wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, przeznaczone do wysłania do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i spełniające wszystkie z następujących wymogów:

(i) zostały wyprodukowane co najmniej 21 dni przed datą wprowadzenia do Unii oraz były przechowywane w państwie trzecim lub jego regionie, które:

– jest wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 i upoważnione do przywozu do Unii świeżego mięsa przeżuwaczy, które nie jest objęte dodatkowymi gwarancjami A i F ustanowionymi w tym rozporządzeniu,

– jest wolne od pryszczycy oraz – w przypadku wełny i sierści owiec i kóz – od ospy owiec i kóz, zgodnie z podstawowymi kryteriami ogólnymi określonymi w załączniku II do dyrektywy 2004/68/WE;

(ii) są opatrzone deklaracją importera, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XV rozdział 21;

(iii) zostały przedstawione przez podmiot jednemu z zatwierdzonych punktów kontroli granicznej określonych w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, gdzie zostały poddane z zadowalającym wynikiem kontroli dokumentacji przeprowadzonej zgodnie z art. 4 ust. 3 dyrektywy 97/78/WE.

3. Przy przywozie do UE i tranzycie przez jej terytorium niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w myśl art. 41 ust. 3 i art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących szczegółowych wymogów, określonych w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia:

a) szczegółowe wymogi określone w rozdziale I tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu materiału kategorii 3 oraz produktów pochodnych do zastosowań w łańcuchu paszowym, innych niż do produkcji karmy dla zwierząt domowych lub żywienia zwierząt futerkowych;

b) szczegółowe wymogi określone w rozdziale II tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt gospodarskich.

4. [1] Zasady określone w załączniku XIV rozdział V mają zastosowanie do wywozu z Unii produktów pochodnych określonych w tym rozdziale.

Artykuł 26

Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz wywóz niektórych materiałów kategorii1

Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz na wywóz skór i skórek uzyskanych od zwierząt poddanych nielegalnym zabiegom zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. d) dyrektywy 96/22/WE lub nielegalnemu leczeniu zgodnie z jego definicją w art. 2 lit. b) dyrektywy 96/23/WE, a także wnętrzności przeżuwaczy, z treścią lub bez, oraz kości i produktów z kości zawierających kręgosłup i czaszkę, pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

a) materiały te nie mogą być materiałami kategorii 1 pozyskanymi z jakichkolwiek wymienionych poniżej zwierząt:

(i) zwierzęta podejrzane o zakażenie TSE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 999/2001;

(ii) zwierzęta, u których obecność TSE potwierdzono urzędowo;

(iii) zwierzęta uśmiercone w związku ze zwalczaniem TSE;

b) materiały te nie mogą być przeznaczone do żadnego z następujących zastosowań:

(i) skarmianie;

(ii) stosowanie w glebie na terenie, z którego pozyskuje się paszę dla zwierząt gospodarskich;

(iii) produkcja:

– produktów kosmetycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 1 dyrektywy 76/768/EWG;

– wyrobów medycznych aktywnego osadzania zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 90/385/EWG;

– wyrobów medycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 93/42/EWG;

– wyrobów medycznych używanych do diagnostyki in vitro zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 98/79/WE;

– weterynaryjnych produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/82/WE;

– produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/83/WE;

c) materiały te muszą być przywożone z etykietami i muszą spełniać szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określonych w załączniku XIV rozdział IV sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia;

d) materiały te muszą być przywożone w sposób zgodny z wymogami dotyczącymi certyfikacji dla celów sanitarnych, ustanowionymi w ustawodawstwie krajowym.

Artykuł 27

Przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych zawierających produkty pochodne lub produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w tym produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 25 ust. 1, na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Warunki takie obejmują przynajmniej co następuje:

a) na wprowadzenie przesyłki musi uprzednio wyrazić zgodę właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia oraz

b) przesyłka musi być przesyłana bezpośrednio z punktu wprowadzenia na terytorium UE do upoważnionego użytkownika.

2. Jeśli dane próbki badawcze lub diagnostyczne mają być przywożone poprzez państwo członkowskie inne niż państwo członkowskie przeznaczenia, podmioty przedkładają takie próbki w zatwierdzonym punkcie kontroli granicznej UE, wymienionym w załączniku I do decyzji 2009/821/WE. W punkcie kontroli granicznej, o którym mowa, danych próbek badawczych i diagnostycznych nie poddaje się kontroli weterynaryjnej zgodnie z rozdziałem I dyrektywy 97/78/WE. Właściwy organ punktu kontroli granicznej informuje właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES o wprowadzeniu danych próbek badawczych i diagnostycznych.

3. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach badawczych lub diagnostycznych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących usuwania próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 28

Przywóz i tranzyt próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek handlowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 1 do niniejszego rozporządzenia.

2. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach handlowych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących przeprowadzania czynności na próbkach handlowych i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia.

3. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt przedmiotów wystawowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami dotyczącymi przedmiotów wystawowych, określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 3.

4. Podmioty przeprowadzające czynności na przedmiotach wystawowych są zobowiązane do przestrzegania warunków dotyczących pakowania przedmiotów wystawowych, przeprowadzania na nich czynności i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 3 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 29

Szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej

1. Właściwy organ udziela zezwolenia na szczególne przemieszczenia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z terytorium Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, bezpośrednio lub przez inne państwo trzecie, transportem drogowym lub kolejowym przez terytorium UE, pomiędzy zatwierdzonymi punktami kontroli granicznej UE wymienionymi w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) przesyłka plombowana jest plombą oznaczoną numerem seryjnym w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE przez służby weterynaryjne właściwego organu;

b) na każdej stronie dokumentów towarzyszących przesyłce, o których mowa w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, urzędowy lekarz weterynarii właściwego organu odpowiedzialnego za punkt kontroli granicznej umieszcza stempel „WYŁĄCZNIE TRANZYT DO ROSJI PRZEZ TERYTORIUM WE” ;

c) spełnione są wymogi proceduralne przewidziane w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d) przesyłka posiada poświadczenie, że jest dopuszczona do tranzytu, wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii punktu kontroli granicznej wprowadzenia na Wspólnotowym świadectwie weterynaryjnym dla wwozu i przewozu, przewidzianym w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 136/2004.

2. Nie zezwala się na rozładunek lub składowanie, w rozumieniu art. 12 ust. 4 lub art. 13 dyrektywy 97/78/WE, takich przesyłek na terytorium państwa członkowskiego.

3. Właściwy organ przeprowadza regularne kontrole w celu zapewnienia zgodności liczby przesyłek oraz ilości produktów opuszczających terytorium UE z liczbą przesyłek i ilością produktów wprowadzanych.

Artykuł 29a

Szczególne wymogi dotyczące tranzytu przez terytorium Chorwacji produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich

1. Przemieszczanie przez terytorium UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, transportem drogowym bezpośrednio między punktem kontroli granicznej w miejscowości Nova Sela a punktem kontroli granicznej w miejscowości Ploče, jest dozwolone pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

a) przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe;

b) dokumenty towarzyszące przesyłce, o których mowa w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, opatrzone są na każdej stronie pieczęcią »WYŁĄCZNIE TRANZYT DO PAŃSTW TRZECICH PRZEZ TERYTORIUM UE« przyłożoną przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia;

c) spełnione są wymogi proceduralne określone w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d) przesyłka została zakwalifikowana jako dopuszczona do tranzytu na wspólnym weterynaryjnym dokumencie wejścia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 136/2004, przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe.

2. Rozładunek lub przechowywanie, zgodnie z art. 12 ust. 4 lub art. 13 dyrektywy 97/78/WE, takich przesyłek na terytorium Unii nie jest dozwolone.

3. Właściwy organ przeprowadza regularne kontrole w celu dopilnowania, aby liczba przesyłek oraz ilość produktów opuszczających Unię odpowiadały liczbie i ilości, które zostały wprowadzone na jej terytorium.

Artykuł 30

Wykaz przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich

Wykazy przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich wprowadza się do systemu TRACES zgodnie ze specyfikacją techniczną publikowaną przez Komisję na jej stronach internetowych.

Wykazy te podlegają regularnej aktualizacji.

Artykuł 31

Wzory świadectw zdrowia i deklaracji dotyczących przywozu i tranzytu

Do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, przeznaczonych do przywozu do UE lub tranzytu przez jej terytorium, dołącza się świadectwa zdrowia i deklaracje zgodne ze wzorami przedstawionymi w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia, w miejscach wprowadzenia na terytorium UE, gdzie odbywają się kontrole weterynaryjne, w myśl dyrektywy 97/78/WE.

ROZDZIAŁ IX

KONTROLE URZĘDOWE

Artykuł 32

Kontrole urzędowe

1. Właściwy organ podejmuje niezbędne środki w celu kontroli całego łańcucha gromadzenia, przewozu, stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

Środki takie realizowane są zgodnie z zasadami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

2. Kontrole urzędowe, o których mowa w ust. 1, obejmują kontrole prowadzenia rejestrów i innych dokumentów wymaganych w myśl przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Właściwy organ przeprowadza następujące kontrole urzędowe, o których mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia:

a) kontrole urzędowe w zakładach przetwórczych, określone w rozdziale I;

b) kontrole urzędowe innych działań obejmujących czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, określone w rozdziale III sekcje 1–9.

4. Właściwy organ przeprowadza kontrole plomb na przesyłkach produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych.

W przypadku gdy właściwy organ nakłada plombę na tego rodzaju przesyłkę przewożoną do miejsca przeznaczenia, informuje o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia.

5. Właściwy organ sporządza wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z formatem określonym w załączniku XVI rozdział II do niniejszego rozporządzenia.

6. Na wniosek złożony przez podmiot, właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia podejmuje decyzję w zakresie przyjęcia lub odrzucenia niektórych materiałów kategorii 1 i kategorii 2 oraz mączki mięsno-kostnej lub tłuszczu zwierzęcego uzyskanego z materiałów kategorii 1 i kategorii 2 w ciągu 20 dni kalendarzowych od dnia otrzymania takiego wniosku, pod warunkiem że został on złożony w jednym z języków urzędowych tego państwa członkowskiego.

7. Podmioty składają wnioski o zezwolenia, o których mowa w ust. 6, zgodnie ze standardowym formatem przedstawionym w załączniku XVI rozdział III sekcja 10 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 33

Ponowne zatwierdzenie zakładów i przedsiębiorstw po zatwierdzeniu tymczasowym

1. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 3 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 lub kategorii 2 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 3 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 3 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 2 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 2 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 2 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ X

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 34

Ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, ze względów ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt

Właściwy organ może zakazać wprowadzenia do obrotu lub ograniczyć wprowadzanie do obrotu wymienionych poniżej produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych ze względów ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt wyłącznie w myśl zasad ustanowionych w prawodawstwie UE, w szczególności ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu:

a) przetworzone białko zwierzęce i inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia;

b) karma dla zwierząt domowych i niektóre inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia;

c) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne przywożone do UE lub przewożone tranzytem przez jej terytorium, jak określono w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 35

Uchylenie

1. Następujące akty prawne tracą moc:

a) rozporządzenie (WE) nr 811/2003;

b) decyzja 2003/322/WE;

c) decyzja 2003/324/WE;

d) rozporządzenie (WE) nr 878/2004;

e) decyzja 2004/407/WE;

f) rozporządzenie (WE) nr 79/2005;

g) rozporządzenie (WE) nr 92/2005;

h) rozporządzenie (WE) nr 181/2006;

i) rozporządzenie (WE) nr 197/2006;

j) rozporządzenie (WE) nr 1192/2006;

(k) rozporządzenie (WE) nr 2007/2006.

2. Odesłania do uchylonych aktów traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Środki przejściowe

1. W okresie przejściowym, trwającym do dnia 31 grudnia 2011 r., podmioty mogą wprowadzać do obrotu nawozy organiczne i polepszacze gleby, wyprodukowane przed dniem 4 marca 2011 r. zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1774/2002 i (WE) nr 181/2006:

a) pod warunkiem że są one wytworzone z jednego z następujących produktów:

(i) mączka mięsno-kostna uzyskana z materiału kategorii 2;

(ii) przetworzone białko zwierzęce;

b) nawet jeśli nie zostały one zmieszane ze składnikiem w celu wykluczenia stosowania tej mieszaniny do celów paszowych.

2. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 stycznia 2012 r. zezwala się nadal na przywóz do UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, którym towarzyszy świadectwo zdrowia, deklaracja lub dokument handlowy, wypełnione i podpisane zgodnie z odpowiednim wzorem ustanowionym w załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, pod warunkiem że wspomniane świadectwa, deklaracje lub dokumenty zostały wypełnione i podpisane przed dniem 30 listopada 2011 r.

3. (skreślony).

Artykuł 37

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 4 marca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 6 ust. 1 akapit drugi, art. 6 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 11 ust. 2 akapit drugi, art. 15 ust. 1 lit. b), d), e), h) i i) oraz art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 4 lit. a), b) i c) oraz art. 19 ust. 4 akapit drugi, art. 20 ust. 10 i 11, art. 21 ust. 5 i 6, art. 22 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 27 lit. a), b), c) i e)–h) oraz art. 27 akapit drugi, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 40, art. 41 ust. 3 akapit pierwszy i trzeci, art. 42, art. 43 ust. 3, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 2, art. 48 ust. 2, ust. 7 lit. a) i ust. 8 lit. a) oraz art. 48 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (²), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 ustanowiono przepisy dotyczące ochrony zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w zakresie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i uzyskanych z nich produktów pochodnych. W rozporządzeniu tym określono okoliczności, w których należy usuwać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Ponadto w rozporządzeniu określono warunki, na których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być stosowane w paszach oraz do różnych innych celów, np. w kosmetykach, produktach leczniczych i do celów technicznych. Rozporządzenie zobowiązuje również podmioty do dokonywania wszelkich czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w przedsiębiorstwach i zakładach podlegających kontrolom urzędowym.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stanowi, że szczegółowe przepisy dotyczące dokonywania czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, np. norm przetwarzania, warunków higienicznych oraz formatu dokumentów poświadczających dołączanych do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych dla zapewnienia identyfikowalności, mają być przyjmowane w drodze środków wykonawczych.

(3) Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinny być określone mając na uwadze osiągnięcie celów rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, w szczególności zrównoważonego stosowania materiałów pochodzenia zwierzęcego, a także wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii Europejskiej.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 nie ma zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt dzikich, które nie są podejrzane o zakażenie chorobą przenoszoną na ludzi lub zwierzęta, ani też o to, że są dotknięte taką chorobą, z wyjątkiem zwierząt wodnych, wyładowanych w celach handlowych. Nie ma również zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt łownych, niezebranych po odłowie, zgodnie z dobrą praktyką łowiecką. W przypadku tego rodzaju produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, uzyskanych z odłowu, usuwanie powinno odbywać się w sposób zapobiegający przeniesieniu zagrożeń, zgodnie z odpowiednimi szczegółowymi praktykami łowieckimi oraz z dobrą praktyką łowiecką.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie wobec produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stosowanych do preparowania trofeów myśliwskich. Preparowanie tego rodzaju trofeów, a także preparowanie zwierząt i ich części z wykorzystaniem innych metod, np. plastynacji, powinno odbywać się w warunkach zapobiegających przeniesieniu zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie do odpadów gastronomicznych, o ile pochodzą one ze środków transportu międzynarodowego, a więc np. do materiałów pochodzących ze środków spożywczych podawanych na pokładzie samolotu lub statku przybywającego do Unii Europejskiej z państwa trzeciego. Odpady gastronomiczne są również objęte zakresem wspomnianego rozporządzenia, o jeśli są przeznaczone do celów paszowych, do przetworzenia zgodnie z jedną z metod przetwarzania dozwolonych niniejszym rozporządzeniem lub do przekształcenia na biogaz lub kompost. Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania skarmiania zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami gastronomicznymi. W związku z powyższym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009, odpady gastronomiczne mogą być przetwarzane i wykorzystywane, pod warunkiem że powstałe z nich produkty pochodne nie są stosowane do skarmiania takich zwierząt.

(7) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE podstawą zdefiniowania materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicja materiałów paszowych zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającym dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (³).

(8) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania wysyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych z gatunków podatnych z gospodarstw, przedsiębiorstw, zakładów i obszarów objętych ograniczeniami w związku z wystąpieniem poważnej choroby zakaźnej. W celu zapewnienia w UE wysokiego poziomu ochrony zdrowia zwierząt należy ustalić, że wykaz chorób zawarty w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych oraz w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (dalej zwanej „OIE”) jest wykazem poważnych chorób zakaźnych dla celów określenia zakresu wspomnianego zakazu.

(9) Ponieważ spalanie i współspalanie określonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego jako odpadów nie wchodzi w zakres dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (⁴), w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić właściwe przepisy służące zapobieganiu zagrożeniom dla zdrowia wynikającym z tego rodzaju działań, z uwzględnieniem możliwego wpływu na środowisko. Pozostałości spalania lub współspalania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być poddawane recyklingowi lub usuwane zgodnie z prawodawstwem UE dotyczącym ochrony środowiska, w szczególności ponieważ prawodawstwo to zezwala na stosowanie składnika fosforowego popiołów w nawozach oraz przekazywanie popiołów z kremacji zwierząt domowych ich właścicielom.

(10) Zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (⁵) produkty pochodzenia zwierzęcego lub środki spożywcze zawierające takie produkty mogą być usuwane wyłącznie na składowiska odpadów, o ile zostały one przetworzone zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (⁶) w celu ograniczenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

(11) Usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wraz ze ściekami powinno być zabronione, ponieważ ścieki nie podlegają wymogom zapewniającym odpowiedni poziom kontroli zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Należy podjąć odpowiednie kroki w celu przeciwdziałania niedopuszczalnym zagrożeniom wynikającym z przypadkowego usunięcia płynnych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. przy myciu podłóg i urządzeń stosowanych przy przetwarzaniu.

(12) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (⁷) ustanowiono pewne środki ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Artykuł 2 ust. 2 lit. b) wspomnianej dyrektywy stanowi, że niektóre materiały są wyłączone z zakresu tej dyrektywy w zakresie, w jakim są one objęte innymi aktami prawodawstwa UE; dotyczy to m.in. produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁸), z wyjątkiem produktów przeznaczonych do spalenia jako odpady, usunięcia na składowisko odpadów lub wykorzystania w wytwórni biogazu lub kompostowni. Wspomniane rozporządzenie jest obecnie uchylone i zostało zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 od dnia 4 marca 2011 r. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE procesy, w toku których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne są przekształcane w biogaz lub kompostowane, powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia, określonymi w tymże rozporządzeniu, a także w przepisach dotyczących ochrony środowiska naturalnego, ustanowionymi w dyrektywie 2008/98/WE.

(13) Właściwy organ danego państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w biogaz lub ich kompostowania na podstawie walidacji według zharmonizowanego wzoru. W takim przypadku powinno być możliwe wprowadzanie pozostałości fermentacyjnych i kompostu do obrotu w całej Unii Europejskiej. Ponadto właściwy organ państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na określone parametry dotyczące niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. odpadów gastronomicznych i ich mieszanin z niektórymi innymi materiałami, które przekształca się w biogaz lub poddaje kompostowaniu. Ponieważ zezwolenia takie nie są wydawane zgodnie ze zharmonizowanym wzorem, pozostałości fermentacyjne i kompost powinny być wprowadzane do obrotu wyłącznie w państwie członkowskim, w którym zezwolono na takie parametry.

(14) Dla uniknięcia zanieczyszczenia żywności czynnikami chorobotwórczymi przedsiębiorstwa lub zakłady przetwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny prowadzić swą działalność w obiektach oddzielonych od rzeźni lub innych przedsiębiorstw, gdzie przetwarzane są środki spożywcze, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁹), chyba że przetwarzanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach zatwierdzonych przez właściwy organ w celu zapobieżenia przenoszeniu zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt do przedsiębiorstw przetwarzających żywność.

(15) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (¹⁰) zobowiązuje się państwa członkowskie do prowadzenia corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE). Wspomniane programy monitorowania powinny obejmować również ciała zwierząt stosowane do skarmiania niektórych gatunków w celu wspierania różnorodności biologicznej – w zakresie, w jakim jest to niezbędne, aby programy te zapewniały wystarczający zasób informacji o występowaniu TSE w danym państwie członkowskim.

(16) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zezwala na skarmianie zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków żyjących w ich własnym siedlisku niektórymi materiałami kategorii 1 w celu wspierania różnorodności biologicznej. Skarmianie takie powinno być dozwolone w odniesieniu do niektórych gatunków mięsożernych, o których mowa w dyrektywie Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (¹¹), oraz w odniesieniu do niektórych gatunków ptaków drapieżnych, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (¹²) w celu uwzględnienia naturalnego zachowania żywieniowego tych gatunków.

(17) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 wprowadzono procedurę dopuszczenia alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych. Metody takie mogą być dopuszczane przez Komisję po otrzymaniu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanego „EFSA”). Dla ułatwienia oceny wniosków przez EFSA należy określić standardowy format, stanowiący dla wnioskodawców ilustrację materiałów dowodowych, które należy przedłożyć. Zgodnie z traktatami powinna istnieć możliwość przedstawiania wniosków o stosowanie alternatywnych metod w językach urzędowych Unii Europejskiej, określonych w rozporządzeniu Rady EWG nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (¹³).

(18) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającym wymagania dotyczące higieny pasz (¹⁴) podmioty działające na rynku pasz, inne niż producenci pierwotni, są zobowiązane do zachowania określonych warunków higieny w czasie przechowywania i transportu pasz. Ponieważ warunki te pozwalają na ograniczenie w równoważnym stopniu ewentualnych zagrożeń, mieszanki paszowe uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia dotyczącym przechowywania i transportu.

(19) W celu wspierania nauki i badań, a także w celu zapewnienia najlepszego możliwego wykorzystania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w diagnostyce chorób u ludzi i zwierząt, właściwy organ powinien być upoważniony do określania warunków dotyczących próbek tego rodzaju materiałów, wykorzystywanych w celach badawczych, edukacyjnych i diagnostycznych. Zasad takich nie powinno się jednak określać w odniesieniu do próbek czynników chorobotwórczych, w odniesieniu do których obowiązują szczególne zasady określone w dyrektywie Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG (¹⁵).

(20) Dyrektywą 97/78/WE zwolniono z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone na wystawy, pod warunkiem że nie są one przeznaczone do sprzedaży, a także produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do określonych badań lub analiz. Dyrektywa ta pozwala na przyjęcie środków wykonawczych w odniesieniu do wymienionych zwolnień. W niniejszym rozporządzeniu należy określić odpowiednie warunki przywozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na wystawy oraz do określonych badań i analiz w celu wykluczenia możliwości rozprzestrzeniania niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu takich produktów do UE. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE oraz umożliwienia podmiotom działania w warunkach pewności prawnej należy w niniejszym rozporządzeniu określić wspomniane powyżej warunki oraz przepisy wykonawcze do dyrektywy 97/78/WE.

(21) Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny po ich zgromadzeniu być poddawane dalszym czynnościom w warunkach wykluczających możliwość przeniesienia niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Przedsiębiorstwa i zakłady, w których prowadzone są niektóre działania przed poddaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego dalszemu przetwarzaniu, powinny być budowane i eksploatowane w sposób zapobiegający przeniesieniu wspomnianych zagrożeń. Powinno się to odnosić również do przedsiębiorstw lub zakładów, w których prowadzone są czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym UE, z wyjątkiem czynności podejmowanych w ramach działalności leczniczej prywatnych lekarzy weterynarii.

(22) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 podmioty powinny zapewnić identyfikowalność produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych na wszystkich etapach łańcucha produkcji, stosowania i usuwania, tak aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń rynku wewnętrznego związanych z przypadkami wystąpienia rzeczywistych lub potencjalnych zagrożeń zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. Identyfikowalność powinny zatem zapewnić nie tylko podmioty zajmujące się wytwarzaniem, gromadzeniem lub transportem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, lecz również podmioty zajmujące się usuwaniem takich produktów lub produktów pochodnych poprzez ich spalanie bądź współspalanie w charakterze odpadów lub usuwanie na składowiska odpadów.

(23) Kontenery i środki transportu stosowane do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być utrzymywane w czystości, aby zapobiec zanieczyszczeniu. W przypadku gdy są one przeznaczone do transportu konkretnego materiału, np. płynnego produktu ubocznego pochodzenia zwierzęcego, który nie stanowi niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia, podmioty mogą dostosować środki podejmowane dla zapobieżenia zanieczyszczeniu do rzeczywistego poziomu zagrożenia związanego z danym materiałem.

(24) Państwa członkowskie powinny być uprawnione do zobowiązania podmiotów do stosowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES), wprowadzonego decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniającą decyzję 92/486/EWG (¹⁶) (dalej zwanego „systemem TRACES” ), w celu udowodnienia dotarcia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych do miejsca przeznaczenia. W innym wypadku dowód dotarcia przesyłki powinien być przedstawiany w postaci czwartego egzemplarza dokumentu handlowego, odsyłanego do producenta. Po pierwszym roku wdrażania niniejszego rozporządzenia należy ocenić doświadczenia wynikające ze stosowania opisanych dwóch alternatywnych sposobów.

(25) W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 określono pewne parametry obróbki tłuszczów wytopionych, oleju z ryb oraz produktów jajecznych, zapewniające odpowiednią kontrolę ewentualnych zagrożeń dla zdrowia w sytuacjach, w których produkty te są stosowane do celów innych niż spożycie przez ludzi. Należy zatem dopuścić stosowanie tych parametrów jako alternatywy wobec określonych w niniejszym rozporządzeniu sposobów obróbki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

(26) Siara i produkty z siary powinny pochodzić ze stad bydła wolnych od określonych chorób, o których mowa w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹⁷).

(27) Należy zaktualizować odesłania do: dyrektywy Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów kosmetycznych (¹⁸), dyrektywy Rady 96/22/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß-agonistycznym (¹⁹) oraz dyrektywy 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (²⁰), a także odesłanie do dyrektywy Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (²¹) w przepisach zdrowotnych dotyczących handlu nieprzetworzonym obornikiem.

(28) Czynności na niektórych pochodzących z przywozu materiałach do produkcji karmy dla zwierząt domowych oraz stosowanie takich materiałów powinno odbywać się w warunkach odpowiednich do zagrożeń, jakie mogą stanowić takie materiały. W szczególności należy ustanowić przepisy dotyczące bezpiecznego kierowania takich materiałów do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia, gdzie są one, podobnie jak materiał kategorii 3, włączane do karmy dla zwierząt domowych. W odniesieniu do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia właściwy organ powinien być uprawniony do udzielania zezwolenia na przechowywanie przywiezionych materiałów wraz z materiałami kategorii 3, pod warunkiem zapewnienia identyfikowalności materiałów przywiezionych.

(29) W rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 jest mowa o niektórych produktach pochodnych, które mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z wymogami ustanowionymi w określonych innych przepisach prawa UE. Akty te określają również warunki przywozu, gromadzenia i przemieszczania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w celu wytwarzania takich produktów pochodnych. Niemniej jednak rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie w sytuacjach, w których wspomniane inne przepisy prawa UE nie określają warunków dotyczących zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, które mogą wiązać się z takimi materiałami. Ponieważ nie określono takich warunków w odniesieniu do materiałów, które poddano pewnym etapom przetwarzania, zanim spełniły one warunki wprowadzenia do obrotu zgodnie z wspomnianymi innymi przepisami prawa UE, warunki takie powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. W szczególności należy ustanowić warunki przywozu takich materiałów i dokonywania czynności na nich wewnątrz UE w zgodzie ze ścisłymi wymogami dotyczącymi kontroli i dokumentacji, aby zapobiec ewentualnym zagrożeniom dla zdrowia, jakie mogą wiązać się z takimi materiałami.

(30) W szczególności należy określić w niniejszym rozporządzeniu odpowiednie warunki dotyczące ochrony zdrowia w odniesieniu do materiałów stosowanych w produkcji produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (²²), weterynaryjnych produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (²³), wyrobów medycznych – zgodnie z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (²⁴), wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro – zgodnie z dyrektywą 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro (²⁵), wyrobów medycznych aktywnego osadzania – zgodnie z dyrektywą Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania (²⁶), lub odczynników laboratoryjnych („produkty gotowe”). Jeśli zagrożenia związane z takimi materiałami są ograniczone dzięki oczyszczaniu, odpowiedniemu stężeniu w produkcie lub zastosowaniu odpowiednich warunków przy dokonywaniu czynności na takich materiałach lub ich usuwaniu, wówczas powinny obowiązywać jedynie wymogi rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i niniejszego rozporządzenia dotyczące identyfikowalności. W takim przypadku nie powinny mieć zastosowania wymogi dotyczące oddzielenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego różnych kategorii w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie wytwarzającym wspomniane produkty gotowe, ponieważ można wykluczyć dalsze stosowanie materiałów w innych celach, w szczególności dostanie się ich do żywności lub paszy, dzięki odpowiedniemu stosowaniu zasad przez podmiot pod nadzorem właściwego organu. Przesyłki takich materiałów przeznaczone do przywozu do Unii Europejskiej powinny podlegać kontrolom weterynaryjnym w punktach kontroli granicznej wprowadzenia zgodnie z dyrektywą 97/78/WE w celu upewnienia się, że produkty te spełniają wymogi wprowadzenia ich do obrotu w UE.

(31) Zgodnie z dyrektywą Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (²⁷), niektóre choroby, na które podatne są zwierzęta z rodziny koniowatych, podlegają obowiązkowi zgłaszania. Aby ograniczyć ryzyko przemieszczania tych chorób, produkty z krwi koniowatych, przeznaczone do celów innych niż pasze, np. produkty z krwi przeznaczone do wytwarzania weterynaryjnych produktów leczniczych, powinny być pozyskiwane od zwierząt koniowatych, które nie wykazują klinicznych objawów tych chorób.

(32) Wprowadzanie do obrotu świeżych skór i skórek w celach innych niż spożycie przez ludzi powinno być dopuszczalne, pod warunkiem że spełniają one warunki w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące świeżego mięsa, określone zgodnie z dyrektywą Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²⁸), ponieważ warunki te zapewniają odpowiednie ograniczenie ewentualnych zagrożeń dla zdrowia.

(33) Określone w niniejszym rozporządzeniu przepisy w zakresie zdrowia dotyczące wytwarzania i wprowadzania do obrotu trofeów myśliwskich i innych preparatów ze zwierząt, pozwalające na eliminację ewentualnych zagrożeń, powinny stanowić jedynie uzupełnienie przepisów o ochronie niektórych gatunków dzikich zwierząt, wprowadzonych rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (²⁹), ponieważ cel tego rozporządzenia jest inny. Preparaty anatomiczne ze zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, poddane procesowi takiemu jak plastynacja, który w równorzędnym stopniu eliminuje ewentualne zagrożenia, nie powinny podlegać ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt, co ma na celu ułatwienie stosowania takich preparatów, szczególnie w edukacji.

(34) Pszczele produkty uboczne, które mają być wprowadzone do obrotu, powinny być wolne od niektórych chorób, na które podatne są pszczoły, wymienionych w dyrektywie Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (³⁰).

(35) Parlament Europejski i Rada wezwały Komisję do określenia punktu końcowego w łańcuchu produkcji produktów oleochemicznych, poza którym nie podlegają już one wymogom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009. Decyzję dotyczącą punktu końcowego należy podjąć jak najszybciej po uzyskaniu wyników oceny tego, w jakim stopniu procesy oleochemiczne mogą ograniczyć potencjalne zagrożenia dla zdrowia związane z tłuszczami zwierzęcymi stanowiącymi materiały którejkolwiek kategorii, poddawanymi przetwarzaniu.

(36) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać odesłanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiającego wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (³¹) – w zakresie, w którym należy zezwolić tym krajom trzecim i innym terytoriom na przywóz niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, ponieważ zagrożenia ze strony tych produktów są te same, jak zagrożenia wynikające potencjalnie z przywozu żywych zwierząt lub świeżego mięsa.

(37) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE należy zamieścić odesłanie do dalszych wykazów państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz niektórych materiałów pochodzenia zwierzęcego, w celu ustalenia państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego danych gatunków, na podstawie podobnych kwestii dotyczących zagrożeń dla zdrowia. Wykazy takie ustanowiono w decyzji Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniającej decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (³²), rozporządzeniu Komisji (UE) nr 605/2010 z dnia 2 lipca 2010 r. ustanawiającym warunki dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wydawania świadectw weterynaryjnych przy wprowadzaniu do Unii Europejskiej mleka surowego i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³³), decyzji Komisji 2006/766/WE z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiającej wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa (³⁴), rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (³⁵) oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 119/2009 z dnia 9 lutego 2009 r. ustanawiającym wykaz krajów trzecich i ich części do celów przywozu do Wspólnoty i tranzytu przez jej terytorium mięsa dzikich zającowatych, niektórych dzikich ssaków lądowych oraz królików utrzymywanych w warunkach fermowych, a także stosowne wymagania w zakresie świadectw weterynaryjnych (³⁶).

(38) Ponieważ odpady z przemysłu fotograficznego, w którym stosowane są pewne produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, np. kręgosłupy bydlęce, stanowią zagrożenie nie tylko dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, ale również dla środowiska, odpady takie powinny być usuwane lub wywożone do państwa trzeciego, z którego pochodzą dane produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (³⁷).

(39) Zasady tranzytu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej przez terytorium Unii Europejskiej powinny zawierać odesłanie do wykazu punktów kontroli granicznej określonego w decyzji Komisji 2009/821/WE z dnia 28 września 2009 r. ustalającej wykaz zatwierdzonych punktów kontroli granicznej, ustanawiającej niektóre zasady kontroli przeprowadzanych przez ekspertów weterynaryjnych Komisji oraz ustanawiającej jednostki weterynaryjne w systemie TRACES (³⁸). Na potrzeby tego tranzytu należy stosować Wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu, określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającym procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (³⁹).

(40) Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić, że świadectwa zdrowia, które mają towarzyszyć przesyłkom produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych w miejscach wprowadzania do UE, w których odbywają się kontrole weterynaryjne, powinny być wydawane zgodnie z zasadami certyfikacji równoważnymi z zasadami określonymi w dyrektywie Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (⁴⁰).

(41) W celu zapewnienia spójności prawodawstwa UE kontrole urzędowe całego łańcucha produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych powinny być przeprowadzane zgodnie z ogólnymi postanowieniami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁴¹).

(42) Należy zatem ustanowić w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze dla rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

(43) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 ze skutkiem od dnia 4 marca 2011 r.

(44) W następstwie przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 przyjęto pewne akty wykonawcze, mianowicie rozporządzenie Komisji (WE) nr 811/2003 (⁴²) dotyczące zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego ryb, a także składowania lub spopielania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, decyzję Komisji 2003/322/WE (⁴³) dotyczącą karmienia pewnych ptaków padlinożernych pewnymi materiałami kategorii 1, decyzję Komisji 2003/324/WE (⁴⁴) o odstępstwie od zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego w odniesieniu do zwierząt futerkowych, rozporządzenie Komisji (WE) nr 79/2005 (⁴⁵) dotyczące mleka i produktów na bazie mleka, rozporządzenie Komisji (WE) nr 92/2005 (⁴⁶) o sposobach usuwania i wykorzystania, rozporządzenie Komisji (WE) nr 181/2006 (⁴⁷) dotyczące nawozów organicznych i dodatków do wzbogacania gleby innych niż nawóz naturalny, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1192/2006 (⁴⁸) dotyczące wykazów zatwierdzonych zakładów oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2007/2006 (⁴⁹) dotyczące przywozu i tranzytu niektórych produktów pośrednich kategorii 3.

(45) Ponadto w celu ustanowienia środków proporcjonalnych do ryzyka w odniesieniu do pewnych konkretnych zastosowań produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przyjęto pewne środki przejściowe, w szczególności rozporządzenie Komisji (WE) nr 878/2004 (⁵⁰) o przywozie pewnych materiałów kategorii 1 i 2 i obchodzeniu się z nimi, decyzję 2004/407/WE (⁵¹) o przywozie niektórych materiałów służących do produkcji żelatyny fotograficznej oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 197/2006 (⁵²) dotyczące obchodzenia się z wycofanymi środkami spożywczymi i ich usuwania.

(46) W celu dalszego uproszczenia przepisów UE dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z tym, o co wnosiła prezydencja Rady przy przyjmowaniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dokonano przeglądu wspomnianych przepisów wykonawczych i przejściowych. Powinny one obecnie zostać uchylone i w razie potrzeby zastąpione niniejszym rozporządzeniem w celu stworzenia spójnych ram prawnych dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych.

(47) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stosuje się od dnia 4 marca 2011 r., zatem niniejsze rozporządzenie również powinno stosować się od tej daty. Ponadto należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom dostosowanie się do nowych przepisów, a także wprowadzenie do obrotu niektórych produktów wytworzonych zgodnie z obowiązującymi przed wspomnianą datą przepisami UE w zakresie ochrony zdrowia oraz w celu utrzymania ciągłości przywozu po rozpoczęciu stosowania wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(48) Wprowadzanie do obrotu i wywóz niektórych produktów, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 878/2004, powinny nadal odbywać się zgodnie z przepisami krajowymi, ponieważ skala zagrożeń wiążących się z ograniczoną ilością materiałów, których to dotyczy, pozwala obecnie na stosowanie uregulowań na szczeblu krajowym do czasu ewentualnej harmonizacji w przyszłości. Do czasu przyjęcia, na podstawie dalszych dowodów, środków dotyczących gromadzenia i usuwania określonych ograniczonych ilości produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego z sektora detalicznego, właściwy organ powinien nadal mieć możliwość zezwalania na gromadzenie i usuwanie takich produktów innymi środkami, pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

(49) Zgodnie z postulatem Parlamentu Europejskiego przedstawionym przy wyrażaniu zgody na rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 przy pierwszym czytaniu, a także biorąc pod uwagę bardziej szczegółowe sugestie Parlamentu dotyczące pewnych kwestii technicznych, projekt niniejszego rozporządzenia przedstawiono w dniu 27 września 2010 r. Komisji ds. Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności Parlamentu Europejskiego w celu wymiany poglądów.

(50) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się środki wykonawcze:

a) w zakresie ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 przepisów dotyczących zdrowia publicznego i zdrowia i zwierząt w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych;

b) dotyczące niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w myśl art. 16 ust. 1 lit. e) i f) dyrektywy 97/78/WE.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w załączniku I.

Artykuł 3

Punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym niektórych produktów pochodnych

Następujące produkty pochodne mogą być wprowadzane do obrotu (z wyjątkiem przywozu) bez ograniczeń, w myśl art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) biodiesel spełniający wymogi dotyczące usuwania i wykorzystywania produktów pochodnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. b);

b) przetworzona karma dla zwierząt domowych spełniająca szczegółowe wymogi dotyczące przetworzonej karmy dla zwierząt domowych określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. a);

c) gryzaki dla psów spełniające szczegółowe wymogi dotyczące gryzaków dla psów określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. b);

d) skóry i skórki zwierząt kopytnych spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział V pkt C;

e) wełna i sierść, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt B;

f) pióra i pierze, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt C;

g) futro spełniające wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

h) olej z ryb przeznaczony do wytwarzania produktów leczniczych spełniający wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

i) benzyna i paliwa spełniające wymogi szczególne dla produktów pochodzących z wieloetapowego procesu katalitycznego służącego do produkcji paliw odnawialnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. c);

j) produkty oleochemiczne uzyskane z tłuszczów wytopionych, które spełniają wymogi określone w rozdziale XI załącznika XIII.

Artykuł 4

Poważne choroby zakaźne

Choroby wymienione przez OIE w art. 1.2.3 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych, wydanie z 2010 r., oraz w rozdziale 1.3 Kodeksu zdrowia zwierząt wodnych, wydanie z 2010 r., uważa się za poważne choroby zakaźne na potrzeby ogólnych ograniczeń w zakresie zdrowia zwierząt, przewidzianych w art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

ROZDZIAŁ II

USUWANIE I STOSOWANIE PRODUKTÓW UBOCZNYCH POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO I PRODUKTÓW POCHODNYCH

Artykuł 5

Ograniczenia stosowania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Podmioty w państwach członkowskich, o których mowa w załączniku II rozdział I, muszą przestrzegać określonych w tym samym rozdziale warunków dotyczących skarmiania zwierząt futerkowych niektórymi materiałami pozyskanymi z ciał lub części ciał zwierząt tego samego gatunku.

2. Podmioty muszą przestrzegać ograniczeń dotyczących skarmiania zwierząt gospodarskich roślinami z terenu, na którym zastosowano nawozy organiczne lub polepszacze gleby, zgodnie z przepisami określonymi w załączniku II rozdział II.

Artykuł 6

Usuwanie poprzez spalanie, usuwanie lub odzyskiwanie poprzez współspalanie i wykorzystywanie jako paliwo do spalania

1. Właściwy organ dopilnowuje, aby spalanie i współspalanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych jako odpadów odbywało się wyłącznie;

a) w spalarniach i współspalarniach, którym udzielono pozwolenia na działalność zgodnie z dyrektywą 2000/76/WE lub

b) w przypadku zakładów, w odniesieniu do których nie jest wymagane pozwolenie w myśl dyrektywy 2000/76/WE, w spalarniach i współspalarniach zatwierdzonych przez właściwy organ na potrzeby usuwania odpadów poprzez spalanie bądź usuwania lub odzysku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych stanowiących odpady poprzez współspalanie zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie spalarnie i współspalarnie, o których mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, jeśli spełniają one wymogi ustanowione w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

3. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie są zobowiązane do przestrzegania wymogów ogólnych dotyczących spalania i współspalania odpadów, ustanowionych w załączniku III rozdział I.

4. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o wysokiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział II.

5. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o niskiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział III.

6. Podmioty zapewniają, by podlegające im obiekty energetycznego spalania inne niż te, o których mowa w załączniku IV rozdział IV sekcja 2 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne jako paliwo, spełniały ogólne warunki i szczególne wymogi określone odpowiednio w załączniku III rozdziały IV i V i były zatwierdzone przez właściwy organ zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

7. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie obiekty energetycznego spalania, o których mowa w ust. 6 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne jako paliwo do spalania, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) obiekty energetycznego spalania wchodzą w zakres zastosowania rozdziału V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

b) obiekty energetycznego spalania spełniają wszystkie odpowiednie ogólne warunki i szczególne wymogi określone w rozdziałach IV i V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

c) wprowadzono procedury administracyjne zapewniające, by spełnianie wymogów w zakresie zatwierdzania obiektów energetycznego spalania było sprawdzane corocznie.

8. W przypadku wykorzystania obornika pochodzącego od drobiu jako paliwa do spalania zgodnie z załącznikiem III rozdział V oprócz zasad, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, zastosowanie mają następujące zasady:

a) wniosek o zatwierdzenie składany przez podmiot właściwemu organowi zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 musi zawierać dowody, potwierdzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnione przez właściwe organy państwa członkowskiego, świadczące o tym, że obiekt energetycznego spalania, w którym wykorzystuje się obornik pochodzący od drobiu jako paliwo, w pełni spełnia wymogi dotyczące dopuszczalnej wielkości emisji oraz wymogi w zakresie monitorowania określone w rozdziale V sekcja B pkt 4 w załączniku III do niniejszego rozporządzenia;

b) procedura zatwierdzenia przewidziana w art. 44 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 nie jest zakończona, dopóki w ciągu pierwszych sześciu miesięcy działania obiektu energetycznego spalania nie zostaną przeprowadzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnioną przez ten organ co najmniej dwie następujące po sobie kontrole, przy czym jedna z nich musi być niezapowiedziana, a wszystkie muszą obejmować niezbędne pomiary temperatury i emisji. Ostateczne zatwierdzenie może zostać przyznane po stwierdzeniu, że wyniki tych kontroli wykazują zgodność z parametrami określonymi w rozdziale V sekcja B pkt 4 załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Usuwanie niektórych materiałów kategorii 1 i 3 na składowiska odpadów

W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 i art. 14 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwy organ może wyrazić zgodę na usuwanie następujących materiałów kategorii 1 i 3 na zatwierdzone składowisko odpadów:

a) karma dla zwierząt domowych pochodząca z przywozu lub wytworzona z materiałów pochodzących z przywozu, wyprodukowana z materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;

b) materiał kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pod warunkiem że:

(i) materiały te nie miały styczności z żadnymi produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 8 i 9 oraz w art. 10 lit. a)– e) i lit. h)–p) tego rozporządzenia;

(ii) w momencie ich przeznaczania do usunięcia:

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, zostały poddane przetwarzaniu zgodnie z jego definicją w art. 2 ust. 1 lit. m) rozporządzenia (WE) nr 852/2004 oraz

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. g) tego rozporządzenia, były przetworzone zgodnie z załącznikiem X rozdział II do niniejszego rozporządzenia bądź zgodnie ze szczegółowymi wymogami dotyczącymi karmy dla zwierząt domowych, określonymi w załączniku XIII rozdział II do niniejszego rozporządzenia oraz

(iii) usunięcie takich materiałów nie stwarza zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Artykuł 8

Wymogi dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

1. Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV rozdział I:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania, określone w sekcji 1;

b) wymogi dotyczące oczyszczania ścieków, określone w sekcji 2;

c) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 1 i 2, określone w sekcji 3;

d) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 3, określone w sekcji 4.

2. Właściwe organy zatwierdzają zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa jedynie pod warunkiem ich zgodności z warunkami określonymi w załączniku IV rozdział I.

Artykuł 9

Wymogi odnośnie higieny i przetwarzania, dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV:

a) wymogi dotyczące higieny przetwarzania, określone w rozdziale II;

b) standardowe metody przetwarzania, określone w rozdziale III, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie;

c) alternatywne metody przetwarzania, określone w rozdziale IV, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie.

Artykuł 10

Wymogi dotyczące przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania

1. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa i zakłady zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami dotyczącymi przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania, określonymi w załączniku V:

a) wymogi dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale I;

b) wymogi higieniczne dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale II;

c) standardowe parametry przekształcania, określone w rozdziale III sekcja 1;

d) standardy dotyczące pozostałości fermentacyjnych i kompostu, określone w rozdziale III sekcja 3.

2. Właściwe organy zatwierdzają wytwórnie biogazu i kompostownie jedynie pod warunkiem ich zgodności z wymogami określonymi w załączniku V.

3. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania przez wytwórnie biogazu i kompostownie pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w załączniku V rozdział III sekcja 2.

ROZDZIAŁ III

ODSTĘPSTWA OD NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1069/2009

Artykuł 11

Szczegółowe zasady dotyczące próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek badawczych i diagnostycznych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ dopilnowuje w szczególności przestrzegania przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku VI rozdział I.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki badawcze i diagnostyczne do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 12

Szczegółowe zasady dotyczące próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek handlowych i przedmiotów wystawowych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ zapewnia w szczególności przestrzeganie przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 1 pkt 2, 3 i 4.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek handlowych i przedmiotów wystawowych, określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 2.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki handlowe do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 13

Zasady dotyczące specjalnego skarmiania

1. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 2 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem, że materiał ten pochodzi od zwierząt, które nie zostały ubite ani nie padły z powodu stwierdzonej lub podejrzewanej obecności choroby zaraźliwej dla ludzi lub zwierząt, pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

2. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 3 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

Artykuł 14

Skarmianie niektórych gatunków w stacjach skarmiania i poza nimi oraz w ogrodach zoologicznych

1. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka do skarmiania:

a) w stacjach skarmiania – zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków, żyjących w ich własnym siedlisku, w celu wspierania różnorodności biologicznej, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 2;

b) poza stacjami skarmiania (jeśli jest to właściwe – bez uprzedniego zebrania martwych zwierząt) – dzikich zwierząt, o których mowa w załączniku VI rozdział II sekcja 2 pkt 1 lit. a), pod warunkiem spełnienia warunków określonych w sekcji 3 tego rozdziału.

2. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka oraz stosowanie materiału pochodzącego od zwierząt z ogrodów zoologicznych do skarmiania zwierząt z ogrodów zoologicznych pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 4.

Artykuł 15

Szczegółowe zasady dotyczące gromadzenia i usuwania

Jeśli właściwy organ zezwoli na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w drodze odstępstwa przewidzianego w art. 19 ust. 1 lit. a), b), c), e) i f) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, usuwanie takie musi się odbywać zgodnie z następującymi zasadami szczegółowymi określonymi w załączniku VI rozdział III:

a) szczegółowe zasady dotyczące usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określone w sekcji 1;

b) zasady dotyczące spopielania i grzebania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na terenach odosobnionych, określone w sekcji 2;

c) zasady dotyczące spopielania i grzebania pszczół i pszczelich produktów ubocznych, określone w sekcji 3.

Na zasadzie odstępstwa od art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 państwa członkowskie mogą zezwolić na gromadzenie, transport i usuwanie niewielkich ilości materiału kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, środkami, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. d) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem przestrzegania wymogów dotyczących usuwania innymi środkami określonych w rozdziale IV załącznika VI do niniejszego rozporządzenia. [1]

ROZDZIAŁ IV

DOPUSZCZENIE ALTERNATYWNYCH METOD

Artykuł 16

Standardowy format składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych

1. Wnioski o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, przewidziane w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, są składane przez państwa członkowskie lub zainteresowane strony zgodnie z wymogami standardowego formatu składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych, określonego w załączniku VII.

2. Państwa członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe, udzielające informacji na temat właściwego organu odpowiedzialnego za ocenę wniosków o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

3. Komisja publikuje wykaz krajowych punktów kontaktowych na swoich stronach internetowych.

ROZDZIAŁ V

GROMADZENIE, PRZEWÓZ, IDENTYFIKACJA I IDENTYFIKOWALNOŚĆ

Artykuł 17

Wymogi dotyczące dokumentów handlowych i świadectw zdrowia, identyfikacji, gromadzenia i przewozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz identyfikowalności

1. W odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych podmioty zapewniają:

a) ich zgodność z wymogami dotyczącymi gromadzenia, przewozu i identyfikowalności, określonymi w załączniku VIII rozdział I i II;

b) dołączanie do nich, na czas przewozu, dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia, zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział III.

2. Podmioty wysyłające, przewożące lub odbierające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne prowadzą rejestr przesyłek i powiązanych dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział IV.

3. Podmioty muszą przestrzegać wymogów dotyczących znakowania określonych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku VIII rozdział V.

ROZDZIAŁ VI

REJESTRACJA I ZATWIERDZANIE PRZEDSIĘBIORSTW I ZAKŁADÓW

Artykuł 18

Wymogi dotyczące zatwierdzania jednego lub większej liczby przedsiębiorstw i zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu

Właściwy organ może zatwierdzić więcej niż jedno przedsiębiorstwo lub zakład, przeprowadzające czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu, pod warunkiem że ich układ oraz sposób przeprowadzania czynności na tych produktach w tych przedsiębiorstwach lub zakładach wyklucza przeniesienie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt pomiędzy tymi przedsiębiorstwami lub zakładami.

Artykuł 19

Wymogi dotyczące niektórych zatwierdzonych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa lub zakłady zatwierdzone przez właściwy organ zapewniają ich zgodność z wymogami określonymi w następujących rozdziałach załącznika IX do niniejszego rozporządzenia, o ile w tych przedsiębiorstwach i zakładach prowadzone są działania, o których mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) rozdział I, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzają karmę dla zwierząt domowych, jak określono w art. 24 ust. 1 lit. e) wspomnianego rozporządzenia;

b) rozdział II, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. i) wspomnianego rozporządzenia, a także o ile przeprowadzają na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego, po ich zebraniu, następujące czynności, o których jest mowa w art. 24 ust. 1 lit. h) tego rozporządzenia:

(i) sortowanie;

(ii) dzielenie;

(iii) chłodzenie;

(iv) zamrażanie,

(v) solenie,

(vi) konserwacja w drodze innych procesów;

(vii) usuwanie skór i skórek lub materiału szczególnego ryzyka;

(viii) czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego prowadzone zgodnie z wymogami określonymi w przepisach weterynaryjnych UE;

(ix) oczyszczanie lub pasteryzacja produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przekształcenia w biogaz lub do kompostowania, przed takim przekształceniem lub kompostowaniem w innym przedsiębiorstwie lub zakładzie zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia;

(x) przesiewanie;

c) [2] rozdział III, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty pochodne przeznaczone do określonych celów, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. j) wspomnianego rozporządzenia;

d) [3] rozdział V, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) w gospodarstwie produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do usunięcia, o którym mowa w art. 4 tego rozporządzenia.

Artykuł 20

Wymogi dotyczące niektórych zarejestrowanych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

1. Podmioty prowadzące zarejestrowane zakłady lub przedsiębiorstwa bądź inne zarejestrowane podmioty prowadzą wszelkie czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktach pochodnych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku IX rozdział IV.

2. Zarejestrowane podmioty przewożące produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne (z wyjątkiem przewozu pomiędzy różnymi lokalami tego samego podmiotu) muszą w szczególności przestrzegać warunków określonych w załączniku IX rozdział IV pkt 2.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) zatwierdzonych podmiotów przewożących produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne w ramach działalności pomocniczej;

b) podmiotów zarejestrowanych w celu prowadzenia działalności transportowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005.

4. Właściwy organ może zwolnić następujące podmioty z obowiązku powiadamiania, o którym mowa w art. 23 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) podmioty wytwarzające trofea łowieckie lub inne preparaty, o których mowa w rozdziale VI załącznika XIII do niniejszego rozporządzenia, do celów prywatnych lub niekomercyjnych, bądź przeprowadzające na nich czynności;

b) podmioty zajmujące się usuwaniem próbek badawczych i diagnostycznych lub przeprowadzające czynności na takich próbkach w celach edukacyjnych;

c) podmioty transportujące suche i niepoddane obróbce wełnę i sierść, pod warunkiem że są one zamknięte w bezpiecznym opakowaniu oraz wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne do zastosowań poza łańcuchem paszowym lub do zakładu przeprowadzającego działania pośrednie w warunkach, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych;

d) [4] podmioty wykorzystujące niewielkie ilości materiałów kategorii 2 i 3, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, lub ich produktów pochodnych, w celu bezpośredniej dostawy produktów w obrębie regionu do użytkowników końcowych, na rynku lokalnym lub do lokalnych zakładów detalicznych, jeżeli właściwy organ uzna, że taka działalność nie powoduje zagrożenia rozprzestrzenianiem poważnej choroby zakaźnej na ludzi lub zwierzęta; przepisy niniejszej litery nie mają zastosowania w przypadku, gdy materiały te są wykorzystywane do karmienia zwierząt innych niż zwierzęta futerkowe.

e) [5] użytkowników nawozów organicznych lub polepszaczy gleby w miejscach, w których nie trzyma się zwierząt gospodarskich;

f) [6] podmioty zajmujące się nawozami organicznymi lub polepszaczami gleby i ich dystrybucją wyłącznie w opakowaniach detalicznych gotowych do sprzedaży, o wadze nieprzekraczającej 50 kg, do zastosowań poza łańcuchem żywnościowym i paszowym.

ROZDZIAŁ VII

WPROWADZANIE DO OBROTU

Artykuł 21

Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych

1. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych, w myśl art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących wymogów, określonych w załączniku X do niniejszego rozporządzenia:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania i wprowadzania do obrotu, określone w rozdziale I;

b) wymogi szczegółowe dotyczące przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, określone w rozdziale II;

c) wymogi dotyczące niektórych rodzajów karmy dla ryb i przynęt stosowanych w połowach, określone w załączniku III.

2. Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu (z wyjątkiem przywozu) mleka, produktów na bazie mleka i produktów pochodnych mleka zaklasyfikowanych jako materiał kategorii 3 zgodnie z art. 10 lit. e), f) i h) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które nie zostały przetworzone zgodnie z wymogami ogólnymi określonymi w załączniku X rozdział II sekcja 4 część I do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że materiały te spełniają wymogi dotyczące odstępstwa w odniesieniu do wprowadzania do obrotu mleka przetworzonego zgodnie z normami krajowymi, które to odstępstwo przewidziano w części II tej samej sekcji.

Artykuł 22

Wprowadzanie do obrotu i stosowanie nawozów organicznych i polepszaczy gleby

1. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia, dotyczących wprowadzania do obrotu (z wyjątkiem przywozu) nawozów organicznych i polepszaczy gleby oraz stosowania tych produktów, w szczególności ich stosowania w glebie, w myśl art. 15 ust. 1 lit. i) oraz art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. [7] Nie podlega żadnym warunkom dotyczącym zdrowia zwierząt wprowadzanie do obrotu:

a) guana dzikich ptaków morskich, zebranego w Unii lub przywiezionego z państw trzecich;

b) gotowych do sprzedaży podłoży uprawowych, innych niż przywiezione o zawartości mniej niż:

(i) 5 % objętości produktów pochodnych materiału kategorii 3 lub materiału kategorii 2 innego niż przetworzony obornik;

(ii) 50 % objętości przetworzonego obornika.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dany nawóz organiczny lub polepszacz gleby wytworzony z mączki mięsno-kostnej uzyskanej z materiału kategorii 2 lub z przetworzonego białka zwierzęcego ma być stosowany w glebie, wydaje zezwolenie na składnik lub składniki, które mają być zmieszane z tymi materiałami, zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, według kryteriów określonych w załączniku XI rozdział II sekcja 1 pkt 3 do niniejszego rozporządzenia.

4. W drodze odstępstwa od art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i państwa członkowskiego przeznaczenia, które graniczą ze sobą, mogą zezwolić na przesyłanie obornika pomiędzy gospodarstwami znajdującymi się w regionach granicznych tych państw członkowskich pod warunkiem spełnienia odpowiednich wymogów w zakresie opanowywania wszelkich ewentualnych zagrożeń dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, np. obowiązków zaangażowanych podmiotów w zakresie prowadzenia odpowiednich rejestrów, które to wymogi są określone w umowie dwustronnej.

5. Zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 w razie potrzeby właściwe organy państw członkowskich zachęcają do opracowania, upowszechniania i stosowania krajowych podręczników dobrych praktyk rolnych w zakresie stosowania w glebie nawozów organicznych i polepszaczy gleby.

Artykuł 23

Produkty pośrednie

1. Produkty pośrednie przywożone do UE lub przewożone w tranzycie przez jej terytorium muszą spełniać warunki w zakresie opanowywania ewentualnego zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, określone w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

2. Produkty pośrednie transportowane do przedsiębiorstwa lub zakładu, o którym mowa w załączniku XII pkt 3 do niniejszego rozporządzenia, mogą podlegać czynnościom bez dalszych ograniczeń przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu, pod warunkiem że:

a) dane przedsiębiorstwo lub zakład są odpowiednio wyposażone do przyjmowania produktów pośrednich w sposób zapobiegający przenoszeniu chorób zaraźliwych dla ludzi lub zwierząt;

b) produkty pośrednie nie stanowią zagrożenia zakażeniem chorobami przenoszonymi na ludzi lub zwierzęta dzięki ich oczyszczeniu lub innej obróbce, której poddano produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim, dzięki odpowiedniemu stężeniu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim lub dzięki zastosowaniu odpowiednich środków bezpieczeństwa biologicznego przy przeprowadzaniu czynności na produktach pośrednich;

c) dane przedsiębiorstwo lub zakład rejestrują ilości otrzymanych materiałów oraz, we właściwych przypadkach, ich kategorię, a także przedsiębiorstwo, zakład lub podmiot, do którego dane przedsiębiorstwo lub zakład dostarczają swoje produkty oraz

d) niewykorzystane produkty pośrednie lub inne nadwyżki materiałów z danego przedsiębiorstwa lub zakładu, np. produkty przeterminowane, są usuwane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

3. [8] Podmiot prowadzący przedsiębiorstwo lub zakład przeznaczenia produktów pośrednich bądź jego właściciel, lub ich przedstawiciel, stosuje lub wysyła produkty pośrednie wyłącznie w celu ich stosowania do wytwarzania zgodnie z definicją produktów pośrednich w pkt 35 załącznika I.

Artykuł 24

Karma dla zwierząt domowych i inne produkty pochodne

1. Zakazuje się stosowania materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. a), b), d) i e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, do produkcji produktów pochodnych, które są przeznaczone do spożywania przez ludzi lub zwierzęta lub stosowania u nich, z wyjątkiem produktów pochodnych, o których mowa w art. 33 i 36 tego rozporządzenia.

2. Jeśli dany produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego lub produkt pochodny może być stosowany do skarmiania zwierząt gospodarskich lub do innych celów, o których mowa w art. 36 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, to przy jego wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) należy przestrzegać szczegółowych wymogów dotyczących przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia, o ile w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia nie określono szczegółowych wymogów dla takich produktów.

3. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) karmy dla zwierząt domowych, o której mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i II do niniejszego rozporządzenia.

4. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów pochodnych, o których mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i rozdziały od III do XII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ VIII

PRZYWÓZ, TRANZYT I WYWÓZ

Artykuł 25

Przywóz, tranzyt i wywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Zabroniony jest przywóz do UE i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego:

a) nieprzetworzony obornik;

b) niepoddane obróbce pióra i części piór oraz pierze;

c) wosk pszczeli w postaci plastrów miodu.

2. Przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów nie podlega żadnym ograniczeniom dotyczącym zdrowia zwierząt:

a) wełna i sierść poddane praniu fabrycznemu lub innej obróbce zapewniającej eliminację wszelkich niedopuszczalnych zagrożeń;

b) futra poddane suszeniu przez okres przynajmniej dwóch dni w temperaturze otoczenia wynoszącej 18 °C i w wilgotności wynoszącej 55 %.

c) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie i poddane praniu fabrycznemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w szeregu kąpieli zawierających wodę, mydło oraz wodorotlenek sodu lub wodorotlenek potasu;

d) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i poddane obróbce co najmniej jedną z poniższych metod:

– depilacji chemicznej za pomocą wapna gaszonego lub siarczku sodu,

– fumigacji w formaldehydzie w hermetycznie zamkniętym pomieszczeniu przez co najmniej 24 godziny,

– szorowaniu przemysłowemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w rozpuszczalnym w wodzie detergencie o temperaturze 60–70°C,

– przechowywanie, które może obejmować czas transportu, w temperaturze 37°C przez osiem dni, 18°C przez 28 dni lub 4°C przez 120 dni;

e) wełna i sierść, suche i zamknięte w bezpiecznym opakowaniu, wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, przeznaczone do wysłania do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i spełniające wszystkie z następujących wymogów:

(i) zostały wyprodukowane co najmniej 21 dni przed datą wprowadzenia do Unii oraz były przechowywane w państwie trzecim lub jego regionie, które:

– jest wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 i upoważnione do przywozu do Unii świeżego mięsa przeżuwaczy, które nie jest objęte dodatkowymi gwarancjami A i F ustanowionymi w tym rozporządzeniu,

– jest wolne od pryszczycy oraz – w przypadku wełny i sierści owiec i kóz – od ospy owiec i kóz, zgodnie z podstawowymi kryteriami ogólnymi określonymi w załączniku II do dyrektywy 2004/68/WE;

(ii) są opatrzone deklaracją importera, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XV rozdział 21;

(iii) zostały przedstawione przez podmiot jednemu z zatwierdzonych punktów kontroli granicznej określonych w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, gdzie zostały poddane z zadowalającym wynikiem kontroli dokumentacji przeprowadzonej zgodnie z art. 4 ust. 3 dyrektywy 97/78/WE.

3. Przy przywozie do UE i tranzycie przez jej terytorium niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w myśl art. 41 ust. 3 i art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących szczegółowych wymogów, określonych w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia:

a) szczegółowe wymogi określone w rozdziale I tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu materiału kategorii 3 oraz produktów pochodnych do zastosowań w łańcuchu paszowym, innych niż do produkcji karmy dla zwierząt domowych lub żywienia zwierząt futerkowych;

b) szczegółowe wymogi określone w rozdziale II tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt gospodarskich.

Artykuł 26

Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz wywóz niektórych materiałów kategorii1

Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz na wywóz skór i skórek uzyskanych od zwierząt poddanych nielegalnym zabiegom zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. d) dyrektywy 96/22/WE lub nielegalnemu leczeniu zgodnie z jego definicją w art. 2 lit. b) dyrektywy 96/23/WE, a także wnętrzności przeżuwaczy, z treścią lub bez, oraz kości i produktów z kości zawierających kręgosłup i czaszkę, pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

a) materiały te nie mogą być materiałami kategorii 1 pozyskanymi z jakichkolwiek wymienionych poniżej zwierząt:

(i) zwierzęta podejrzane o zakażenie TSE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 999/2001;

(ii) zwierzęta, u których obecność TSE potwierdzono urzędowo;

(iii) zwierzęta uśmiercone w związku ze zwalczaniem TSE;

b) materiały te nie mogą być przeznaczone do żadnego z następujących zastosowań:

(i) skarmianie;

(ii) stosowanie w glebie na terenie, z którego pozyskuje się paszę dla zwierząt gospodarskich;

(iii) produkcja:

– produktów kosmetycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 1 dyrektywy 76/768/EWG;

– wyrobów medycznych aktywnego osadzania zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 90/385/EWG;

– wyrobów medycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 93/42/EWG;

– wyrobów medycznych używanych do diagnostyki in vitro zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 98/79/WE;

– weterynaryjnych produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/82/WE;

– produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/83/WE;

c) materiały te muszą być przywożone z etykietami i muszą spełniać szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określonych w załączniku XIV rozdział IV sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia;

d) materiały te muszą być przywożone w sposób zgodny z wymogami dotyczącymi certyfikacji dla celów sanitarnych, ustanowionymi w ustawodawstwie krajowym.

Artykuł 27

Przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych zawierających produkty pochodne lub produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w tym produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 25 ust. 1, na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Warunki takie obejmują przynajmniej co następuje:

a) na wprowadzenie przesyłki musi uprzednio wyrazić zgodę właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia oraz

b) przesyłka musi być przesyłana bezpośrednio z punktu wprowadzenia na terytorium UE do upoważnionego użytkownika.

2. Jeśli dane próbki badawcze lub diagnostyczne mają być przywożone poprzez państwo członkowskie inne niż państwo członkowskie przeznaczenia, podmioty przedkładają takie próbki w zatwierdzonym punkcie kontroli granicznej UE, wymienionym w załączniku I do decyzji 2009/821/WE. W punkcie kontroli granicznej, o którym mowa, danych próbek badawczych i diagnostycznych nie poddaje się kontroli weterynaryjnej zgodnie z rozdziałem I dyrektywy 97/78/WE. Właściwy organ punktu kontroli granicznej informuje właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES o wprowadzeniu danych próbek badawczych i diagnostycznych.

3. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach badawczych lub diagnostycznych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących usuwania próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 28

Przywóz i tranzyt próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek handlowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 1 do niniejszego rozporządzenia.

2. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach handlowych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących przeprowadzania czynności na próbkach handlowych i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia.

3. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt przedmiotów wystawowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami dotyczącymi przedmiotów wystawowych, określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 3.

4. Podmioty przeprowadzające czynności na przedmiotach wystawowych są zobowiązane do przestrzegania warunków dotyczących pakowania przedmiotów wystawowych, przeprowadzania na nich czynności i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 3 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 29

Szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej

1. Właściwy organ udziela zezwolenia na szczególne przemieszczenia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z terytorium Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, bezpośrednio lub przez inne państwo trzecie, transportem drogowym lub kolejowym przez terytorium UE, pomiędzy zatwierdzonymi punktami kontroli granicznej UE wymienionymi w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) przesyłka plombowana jest plombą oznaczoną numerem seryjnym w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE przez służby weterynaryjne właściwego organu;

b) na każdej stronie dokumentów towarzyszących przesyłce, o których mowa w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, urzędowy lekarz weterynarii właściwego organu odpowiedzialnego za punkt kontroli granicznej umieszcza stempel „WYŁĄCZNIE TRANZYT DO ROSJI PRZEZ TERYTORIUM WE” ;

c) spełnione są wymogi proceduralne przewidziane w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d) przesyłka posiada poświadczenie, że jest dopuszczona do tranzytu, wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii punktu kontroli granicznej wprowadzenia na Wspólnotowym świadectwie weterynaryjnym dla wwozu i przewozu, przewidzianym w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 136/2004.

2. Nie zezwala się na rozładunek lub składowanie, w rozumieniu art. 12 ust. 4 lub art. 13 dyrektywy 97/78/WE, takich przesyłek na terytorium państwa członkowskiego.

3. Właściwy organ przeprowadza regularne kontrole w celu zapewnienia zgodności liczby przesyłek oraz ilości produktów opuszczających terytorium UE z liczbą przesyłek i ilością produktów wprowadzanych.

Artykuł 29a

Szczególne wymogi dotyczące tranzytu przez terytorium Chorwacji produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich

1. Przemieszczanie przez terytorium UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, transportem drogowym bezpośrednio między punktem kontroli granicznej w miejscowości Nova Sela a punktem kontroli granicznej w miejscowości Ploče, jest dozwolone pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

a) przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe;

b) dokumenty towarzyszące przesyłce, o których mowa w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, opatrzone są na każdej stronie pieczęcią »WYŁĄCZNIE TRANZYT DO PAŃSTW TRZECICH PRZEZ TERYTORIUM UE« przyłożoną przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia;

c) spełnione są wymogi proceduralne określone w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d) przesyłka została zakwalifikowana jako dopuszczona do tranzytu na wspólnym weterynaryjnym dokumencie wejścia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 136/2004, przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe.

2. Rozładunek lub przechowywanie, zgodnie z art. 12 ust. 4 lub art. 13 dyrektywy 97/78/WE, takich przesyłek na terytorium Unii nie jest dozwolone.

3. Właściwy organ przeprowadza regularne kontrole w celu dopilnowania, aby liczba przesyłek oraz ilość produktów opuszczających Unię odpowiadały liczbie i ilości, które zostały wprowadzone na jej terytorium.

Artykuł 30

Wykaz przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich

Wykazy przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich wprowadza się do systemu TRACES zgodnie ze specyfikacją techniczną publikowaną przez Komisję na jej stronach internetowych.

Wykazy te podlegają regularnej aktualizacji.

Artykuł 31

Wzory świadectw zdrowia i deklaracji dotyczących przywozu i tranzytu

Do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, przeznaczonych do przywozu do UE lub tranzytu przez jej terytorium, dołącza się świadectwa zdrowia i deklaracje zgodne ze wzorami przedstawionymi w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia, w miejscach wprowadzenia na terytorium UE, gdzie odbywają się kontrole weterynaryjne, w myśl dyrektywy 97/78/WE.

ROZDZIAŁ IX

KONTROLE URZĘDOWE

Artykuł 32

Kontrole urzędowe

1. Właściwy organ podejmuje niezbędne środki w celu kontroli całego łańcucha gromadzenia, przewozu, stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

Środki takie realizowane są zgodnie z zasadami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

2. Kontrole urzędowe, o których mowa w ust. 1, obejmują kontrole prowadzenia rejestrów i innych dokumentów wymaganych w myśl przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Właściwy organ przeprowadza następujące kontrole urzędowe, o których mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia:

a) kontrole urzędowe w zakładach przetwórczych, określone w rozdziale I;

b) kontrole urzędowe innych działań obejmujących czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, określone w rozdziale III sekcje 1–9.

4. Właściwy organ przeprowadza kontrole plomb na przesyłkach produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych.

W przypadku gdy właściwy organ nakłada plombę na tego rodzaju przesyłkę przewożoną do miejsca przeznaczenia, informuje o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia.

5. Właściwy organ sporządza wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z formatem określonym w załączniku XVI rozdział II do niniejszego rozporządzenia.

6. Na wniosek złożony przez podmiot, właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia podejmuje decyzję w zakresie przyjęcia lub odrzucenia niektórych materiałów kategorii 1 i kategorii 2 oraz mączki mięsno-kostnej lub tłuszczu zwierzęcego uzyskanego z materiałów kategorii 1 i kategorii 2 w ciągu 20 dni kalendarzowych od dnia otrzymania takiego wniosku, pod warunkiem że został on złożony w jednym z języków urzędowych tego państwa członkowskiego.

7. Podmioty składają wnioski o zezwolenia, o których mowa w ust. 6, zgodnie ze standardowym formatem przedstawionym w załączniku XVI rozdział III sekcja 10 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 33

Ponowne zatwierdzenie zakładów i przedsiębiorstw po zatwierdzeniu tymczasowym

1. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 3 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 lub kategorii 2 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 3 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 3 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 2 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 2 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 2 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ X

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 34

Ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, ze względów ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt

Właściwy organ może zakazać wprowadzenia do obrotu lub ograniczyć wprowadzanie do obrotu wymienionych poniżej produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych ze względów ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt wyłącznie w myśl zasad ustanowionych w prawodawstwie UE, w szczególności ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu:

a) przetworzone białko zwierzęce i inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia;

b) karma dla zwierząt domowych i niektóre inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia;

c) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne przywożone do UE lub przewożone tranzytem przez jej terytorium, jak określono w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 35

Uchylenie

1. Następujące akty prawne tracą moc:

a) rozporządzenie (WE) nr 811/2003;

b) decyzja 2003/322/WE;

c) decyzja 2003/324/WE;

d) rozporządzenie (WE) nr 878/2004;

e) decyzja 2004/407/WE;

f) rozporządzenie (WE) nr 79/2005;

g) rozporządzenie (WE) nr 92/2005;

h) rozporządzenie (WE) nr 181/2006;

i) rozporządzenie (WE) nr 197/2006;

j) rozporządzenie (WE) nr 1192/2006;

(k) rozporządzenie (WE) nr 2007/2006.

2. Odesłania do uchylonych aktów traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Środki przejściowe

1. W okresie przejściowym, trwającym do dnia 31 grudnia 2011 r., podmioty mogą wprowadzać do obrotu nawozy organiczne i polepszacze gleby, wyprodukowane przed dniem 4 marca 2011 r. zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1774/2002 i (WE) nr 181/2006:

a) pod warunkiem że są one wytworzone z jednego z następujących produktów:

(i) mączka mięsno-kostna uzyskana z materiału kategorii 2;

(ii) przetworzone białko zwierzęce;

b) nawet jeśli nie zostały one zmieszane ze składnikiem w celu wykluczenia stosowania tej mieszaniny do celów paszowych.

2. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 stycznia 2012 r. zezwala się nadal na przywóz do UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, którym towarzyszy świadectwo zdrowia, deklaracja lub dokument handlowy, wypełnione i podpisane zgodnie z odpowiednim wzorem ustanowionym w załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, pod warunkiem że wspomniane świadectwa, deklaracje lub dokumenty zostały wypełnione i podpisane przed dniem 30 listopada 2011 r.

3. [9] (skreślony).

Artykuł 37

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 4 marca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 6 ust. 1 akapit drugi, art. 6 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 11 ust. 2 akapit drugi, art. 15 ust. 1 lit. b), d), e), h) i i) oraz art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 4 lit. a), b) i c) oraz art. 19 ust. 4 akapit drugi, art. 20 ust. 10 i 11, art. 21 ust. 5 i 6, art. 22 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 27 lit. a), b), c) i e)–h) oraz art. 27 akapit drugi, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 40, art. 41 ust. 3 akapit pierwszy i trzeci, art. 42, art. 43 ust. 3, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 2, art. 48 ust. 2, ust. 7 lit. a) i ust. 8 lit. a) oraz art. 48 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (²), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 ustanowiono przepisy dotyczące ochrony zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w zakresie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i uzyskanych z nich produktów pochodnych. W rozporządzeniu tym określono okoliczności, w których należy usuwać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Ponadto w rozporządzeniu określono warunki, na których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być stosowane w paszach oraz do różnych innych celów, np. w kosmetykach, produktach leczniczych i do celów technicznych. Rozporządzenie zobowiązuje również podmioty do dokonywania wszelkich czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w przedsiębiorstwach i zakładach podlegających kontrolom urzędowym.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stanowi, że szczegółowe przepisy dotyczące dokonywania czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, np. norm przetwarzania, warunków higienicznych oraz formatu dokumentów poświadczających dołączanych do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych dla zapewnienia identyfikowalności, mają być przyjmowane w drodze środków wykonawczych.

(3) Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinny być określone mając na uwadze osiągnięcie celów rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, w szczególności zrównoważonego stosowania materiałów pochodzenia zwierzęcego, a także wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii Europejskiej.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 nie ma zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt dzikich, które nie są podejrzane o zakażenie chorobą przenoszoną na ludzi lub zwierzęta, ani też o to, że są dotknięte taką chorobą, z wyjątkiem zwierząt wodnych, wyładowanych w celach handlowych. Nie ma również zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt łownych, niezebranych po odłowie, zgodnie z dobrą praktyką łowiecką. W przypadku tego rodzaju produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, uzyskanych z odłowu, usuwanie powinno odbywać się w sposób zapobiegający przeniesieniu zagrożeń, zgodnie z odpowiednimi szczegółowymi praktykami łowieckimi oraz z dobrą praktyką łowiecką.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie wobec produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stosowanych do preparowania trofeów myśliwskich. Preparowanie tego rodzaju trofeów, a także preparowanie zwierząt i ich części z wykorzystaniem innych metod, np. plastynacji, powinno odbywać się w warunkach zapobiegających przeniesieniu zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie do odpadów gastronomicznych, o ile pochodzą one ze środków transportu międzynarodowego, a więc np. do materiałów pochodzących ze środków spożywczych podawanych na pokładzie samolotu lub statku przybywającego do Unii Europejskiej z państwa trzeciego. Odpady gastronomiczne są również objęte zakresem wspomnianego rozporządzenia, o jeśli są przeznaczone do celów paszowych, do przetworzenia zgodnie z jedną z metod przetwarzania dozwolonych niniejszym rozporządzeniem lub do przekształcenia na biogaz lub kompost. Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania skarmiania zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami gastronomicznymi. W związku z powyższym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009, odpady gastronomiczne mogą być przetwarzane i wykorzystywane, pod warunkiem że powstałe z nich produkty pochodne nie są stosowane do skarmiania takich zwierząt.

(7) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE podstawą zdefiniowania materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicja materiałów paszowych zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającym dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (³).

(8) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania wysyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych z gatunków podatnych z gospodarstw, przedsiębiorstw, zakładów i obszarów objętych ograniczeniami w związku z wystąpieniem poważnej choroby zakaźnej. W celu zapewnienia w UE wysokiego poziomu ochrony zdrowia zwierząt należy ustalić, że wykaz chorób zawarty w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych oraz w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (dalej zwanej „OIE”) jest wykazem poważnych chorób zakaźnych dla celów określenia zakresu wspomnianego zakazu.

(9) Ponieważ spalanie i współspalanie określonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego jako odpadów nie wchodzi w zakres dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (⁴), w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić właściwe przepisy służące zapobieganiu zagrożeniom dla zdrowia wynikającym z tego rodzaju działań, z uwzględnieniem możliwego wpływu na środowisko. Pozostałości spalania lub współspalania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być poddawane recyklingowi lub usuwane zgodnie z prawodawstwem UE dotyczącym ochrony środowiska, w szczególności ponieważ prawodawstwo to zezwala na stosowanie składnika fosforowego popiołów w nawozach oraz przekazywanie popiołów z kremacji zwierząt domowych ich właścicielom.

(10) Zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (⁵) produkty pochodzenia zwierzęcego lub środki spożywcze zawierające takie produkty mogą być usuwane wyłącznie na składowiska odpadów, o ile zostały one przetworzone zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (⁶) w celu ograniczenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

(11) Usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wraz ze ściekami powinno być zabronione, ponieważ ścieki nie podlegają wymogom zapewniającym odpowiedni poziom kontroli zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Należy podjąć odpowiednie kroki w celu przeciwdziałania niedopuszczalnym zagrożeniom wynikającym z przypadkowego usunięcia płynnych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. przy myciu podłóg i urządzeń stosowanych przy przetwarzaniu.

(12) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (⁷) ustanowiono pewne środki ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Artykuł 2 ust. 2 lit. b) wspomnianej dyrektywy stanowi, że niektóre materiały są wyłączone z zakresu tej dyrektywy w zakresie, w jakim są one objęte innymi aktami prawodawstwa UE; dotyczy to m.in. produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁸), z wyjątkiem produktów przeznaczonych do spalenia jako odpady, usunięcia na składowisko odpadów lub wykorzystania w wytwórni biogazu lub kompostowni. Wspomniane rozporządzenie jest obecnie uchylone i zostało zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 od dnia 4 marca 2011 r. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE procesy, w toku których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne są przekształcane w biogaz lub kompostowane, powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia, określonymi w tymże rozporządzeniu, a także w przepisach dotyczących ochrony środowiska naturalnego, ustanowionymi w dyrektywie 2008/98/WE.

(13) Właściwy organ danego państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w biogaz lub ich kompostowania na podstawie walidacji według zharmonizowanego wzoru. W takim przypadku powinno być możliwe wprowadzanie pozostałości fermentacyjnych i kompostu do obrotu w całej Unii Europejskiej. Ponadto właściwy organ państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na określone parametry dotyczące niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. odpadów gastronomicznych i ich mieszanin z niektórymi innymi materiałami, które przekształca się w biogaz lub poddaje kompostowaniu. Ponieważ zezwolenia takie nie są wydawane zgodnie ze zharmonizowanym wzorem, pozostałości fermentacyjne i kompost powinny być wprowadzane do obrotu wyłącznie w państwie członkowskim, w którym zezwolono na takie parametry.

(14) Dla uniknięcia zanieczyszczenia żywności czynnikami chorobotwórczymi przedsiębiorstwa lub zakłady przetwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny prowadzić swą działalność w obiektach oddzielonych od rzeźni lub innych przedsiębiorstw, gdzie przetwarzane są środki spożywcze, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁹), chyba że przetwarzanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach zatwierdzonych przez właściwy organ w celu zapobieżenia przenoszeniu zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt do przedsiębiorstw przetwarzających żywność.

(15) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (¹⁰) zobowiązuje się państwa członkowskie do prowadzenia corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE). Wspomniane programy monitorowania powinny obejmować również ciała zwierząt stosowane do skarmiania niektórych gatunków w celu wspierania różnorodności biologicznej – w zakresie, w jakim jest to niezbędne, aby programy te zapewniały wystarczający zasób informacji o występowaniu TSE w danym państwie członkowskim.

(16) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zezwala na skarmianie zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków żyjących w ich własnym siedlisku niektórymi materiałami kategorii 1 w celu wspierania różnorodności biologicznej. Skarmianie takie powinno być dozwolone w odniesieniu do niektórych gatunków mięsożernych, o których mowa w dyrektywie Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (¹¹), oraz w odniesieniu do niektórych gatunków ptaków drapieżnych, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (¹²) w celu uwzględnienia naturalnego zachowania żywieniowego tych gatunków.

(17) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 wprowadzono procedurę dopuszczenia alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych. Metody takie mogą być dopuszczane przez Komisję po otrzymaniu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanego „EFSA”). Dla ułatwienia oceny wniosków przez EFSA należy określić standardowy format, stanowiący dla wnioskodawców ilustrację materiałów dowodowych, które należy przedłożyć. Zgodnie z traktatami powinna istnieć możliwość przedstawiania wniosków o stosowanie alternatywnych metod w językach urzędowych Unii Europejskiej, określonych w rozporządzeniu Rady EWG nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (¹³).

(18) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającym wymagania dotyczące higieny pasz (¹⁴) podmioty działające na rynku pasz, inne niż producenci pierwotni, są zobowiązane do zachowania określonych warunków higieny w czasie przechowywania i transportu pasz. Ponieważ warunki te pozwalają na ograniczenie w równoważnym stopniu ewentualnych zagrożeń, mieszanki paszowe uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia dotyczącym przechowywania i transportu.

(19) W celu wspierania nauki i badań, a także w celu zapewnienia najlepszego możliwego wykorzystania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w diagnostyce chorób u ludzi i zwierząt, właściwy organ powinien być upoważniony do określania warunków dotyczących próbek tego rodzaju materiałów, wykorzystywanych w celach badawczych, edukacyjnych i diagnostycznych. Zasad takich nie powinno się jednak określać w odniesieniu do próbek czynników chorobotwórczych, w odniesieniu do których obowiązują szczególne zasady określone w dyrektywie Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG (¹⁵).

(20) Dyrektywą 97/78/WE zwolniono z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone na wystawy, pod warunkiem że nie są one przeznaczone do sprzedaży, a także produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do określonych badań lub analiz. Dyrektywa ta pozwala na przyjęcie środków wykonawczych w odniesieniu do wymienionych zwolnień. W niniejszym rozporządzeniu należy określić odpowiednie warunki przywozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na wystawy oraz do określonych badań i analiz w celu wykluczenia możliwości rozprzestrzeniania niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu takich produktów do UE. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE oraz umożliwienia podmiotom działania w warunkach pewności prawnej należy w niniejszym rozporządzeniu określić wspomniane powyżej warunki oraz przepisy wykonawcze do dyrektywy 97/78/WE.

(21) Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny po ich zgromadzeniu być poddawane dalszym czynnościom w warunkach wykluczających możliwość przeniesienia niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Przedsiębiorstwa i zakłady, w których prowadzone są niektóre działania przed poddaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego dalszemu przetwarzaniu, powinny być budowane i eksploatowane w sposób zapobiegający przeniesieniu wspomnianych zagrożeń. Powinno się to odnosić również do przedsiębiorstw lub zakładów, w których prowadzone są czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym UE, z wyjątkiem czynności podejmowanych w ramach działalności leczniczej prywatnych lekarzy weterynarii.

(22) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 podmioty powinny zapewnić identyfikowalność produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych na wszystkich etapach łańcucha produkcji, stosowania i usuwania, tak aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń rynku wewnętrznego związanych z przypadkami wystąpienia rzeczywistych lub potencjalnych zagrożeń zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. Identyfikowalność powinny zatem zapewnić nie tylko podmioty zajmujące się wytwarzaniem, gromadzeniem lub transportem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, lecz również podmioty zajmujące się usuwaniem takich produktów lub produktów pochodnych poprzez ich spalanie bądź współspalanie w charakterze odpadów lub usuwanie na składowiska odpadów.

(23) Kontenery i środki transportu stosowane do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być utrzymywane w czystości, aby zapobiec zanieczyszczeniu. W przypadku gdy są one przeznaczone do transportu konkretnego materiału, np. płynnego produktu ubocznego pochodzenia zwierzęcego, który nie stanowi niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia, podmioty mogą dostosować środki podejmowane dla zapobieżenia zanieczyszczeniu do rzeczywistego poziomu zagrożenia związanego z danym materiałem.

(24) Państwa członkowskie powinny być uprawnione do zobowiązania podmiotów do stosowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES), wprowadzonego decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniającą decyzję 92/486/EWG (¹⁶) (dalej zwanego „systemem TRACES” ), w celu udowodnienia dotarcia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych do miejsca przeznaczenia. W innym wypadku dowód dotarcia przesyłki powinien być przedstawiany w postaci czwartego egzemplarza dokumentu handlowego, odsyłanego do producenta. Po pierwszym roku wdrażania niniejszego rozporządzenia należy ocenić doświadczenia wynikające ze stosowania opisanych dwóch alternatywnych sposobów.

(25) W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 określono pewne parametry obróbki tłuszczów wytopionych, oleju z ryb oraz produktów jajecznych, zapewniające odpowiednią kontrolę ewentualnych zagrożeń dla zdrowia w sytuacjach, w których produkty te są stosowane do celów innych niż spożycie przez ludzi. Należy zatem dopuścić stosowanie tych parametrów jako alternatywy wobec określonych w niniejszym rozporządzeniu sposobów obróbki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

(26) Siara i produkty z siary powinny pochodzić ze stad bydła wolnych od określonych chorób, o których mowa w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹⁷).

(27) Należy zaktualizować odesłania do: dyrektywy Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów kosmetycznych (¹⁸), dyrektywy Rady 96/22/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß-agonistycznym (¹⁹) oraz dyrektywy 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (²⁰), a także odesłanie do dyrektywy Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (²¹) w przepisach zdrowotnych dotyczących handlu nieprzetworzonym obornikiem.

(28) Czynności na niektórych pochodzących z przywozu materiałach do produkcji karmy dla zwierząt domowych oraz stosowanie takich materiałów powinno odbywać się w warunkach odpowiednich do zagrożeń, jakie mogą stanowić takie materiały. W szczególności należy ustanowić przepisy dotyczące bezpiecznego kierowania takich materiałów do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia, gdzie są one, podobnie jak materiał kategorii 3, włączane do karmy dla zwierząt domowych. W odniesieniu do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia właściwy organ powinien być uprawniony do udzielania zezwolenia na przechowywanie przywiezionych materiałów wraz z materiałami kategorii 3, pod warunkiem zapewnienia identyfikowalności materiałów przywiezionych.

(29) W rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 jest mowa o niektórych produktach pochodnych, które mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z wymogami ustanowionymi w określonych innych przepisach prawa UE. Akty te określają również warunki przywozu, gromadzenia i przemieszczania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w celu wytwarzania takich produktów pochodnych. Niemniej jednak rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie w sytuacjach, w których wspomniane inne przepisy prawa UE nie określają warunków dotyczących zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, które mogą wiązać się z takimi materiałami. Ponieważ nie określono takich warunków w odniesieniu do materiałów, które poddano pewnym etapom przetwarzania, zanim spełniły one warunki wprowadzenia do obrotu zgodnie z wspomnianymi innymi przepisami prawa UE, warunki takie powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. W szczególności należy ustanowić warunki przywozu takich materiałów i dokonywania czynności na nich wewnątrz UE w zgodzie ze ścisłymi wymogami dotyczącymi kontroli i dokumentacji, aby zapobiec ewentualnym zagrożeniom dla zdrowia, jakie mogą wiązać się z takimi materiałami.

(30) W szczególności należy określić w niniejszym rozporządzeniu odpowiednie warunki dotyczące ochrony zdrowia w odniesieniu do materiałów stosowanych w produkcji produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (²²), weterynaryjnych produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (²³), wyrobów medycznych – zgodnie z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (²⁴), wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro – zgodnie z dyrektywą 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro (²⁵), wyrobów medycznych aktywnego osadzania – zgodnie z dyrektywą Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania (²⁶), lub odczynników laboratoryjnych („produkty gotowe”). Jeśli zagrożenia związane z takimi materiałami są ograniczone dzięki oczyszczaniu, odpowiedniemu stężeniu w produkcie lub zastosowaniu odpowiednich warunków przy dokonywaniu czynności na takich materiałach lub ich usuwaniu, wówczas powinny obowiązywać jedynie wymogi rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i niniejszego rozporządzenia dotyczące identyfikowalności. W takim przypadku nie powinny mieć zastosowania wymogi dotyczące oddzielenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego różnych kategorii w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie wytwarzającym wspomniane produkty gotowe, ponieważ można wykluczyć dalsze stosowanie materiałów w innych celach, w szczególności dostanie się ich do żywności lub paszy, dzięki odpowiedniemu stosowaniu zasad przez podmiot pod nadzorem właściwego organu. Przesyłki takich materiałów przeznaczone do przywozu do Unii Europejskiej powinny podlegać kontrolom weterynaryjnym w punktach kontroli granicznej wprowadzenia zgodnie z dyrektywą 97/78/WE w celu upewnienia się, że produkty te spełniają wymogi wprowadzenia ich do obrotu w UE.

(31) Zgodnie z dyrektywą Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (²⁷), niektóre choroby, na które podatne są zwierzęta z rodziny koniowatych, podlegają obowiązkowi zgłaszania. Aby ograniczyć ryzyko przemieszczania tych chorób, produkty z krwi koniowatych, przeznaczone do celów innych niż pasze, np. produkty z krwi przeznaczone do wytwarzania weterynaryjnych produktów leczniczych, powinny być pozyskiwane od zwierząt koniowatych, które nie wykazują klinicznych objawów tych chorób.

(32) Wprowadzanie do obrotu świeżych skór i skórek w celach innych niż spożycie przez ludzi powinno być dopuszczalne, pod warunkiem że spełniają one warunki w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące świeżego mięsa, określone zgodnie z dyrektywą Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²⁸), ponieważ warunki te zapewniają odpowiednie ograniczenie ewentualnych zagrożeń dla zdrowia.

(33) Określone w niniejszym rozporządzeniu przepisy w zakresie zdrowia dotyczące wytwarzania i wprowadzania do obrotu trofeów myśliwskich i innych preparatów ze zwierząt, pozwalające na eliminację ewentualnych zagrożeń, powinny stanowić jedynie uzupełnienie przepisów o ochronie niektórych gatunków dzikich zwierząt, wprowadzonych rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (²⁹), ponieważ cel tego rozporządzenia jest inny. Preparaty anatomiczne ze zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, poddane procesowi takiemu jak plastynacja, który w równorzędnym stopniu eliminuje ewentualne zagrożenia, nie powinny podlegać ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt, co ma na celu ułatwienie stosowania takich preparatów, szczególnie w edukacji.

(34) Pszczele produkty uboczne, które mają być wprowadzone do obrotu, powinny być wolne od niektórych chorób, na które podatne są pszczoły, wymienionych w dyrektywie Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (³⁰).

(35) Parlament Europejski i Rada wezwały Komisję do określenia punktu końcowego w łańcuchu produkcji produktów oleochemicznych, poza którym nie podlegają już one wymogom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009. Decyzję dotyczącą punktu końcowego należy podjąć jak najszybciej po uzyskaniu wyników oceny tego, w jakim stopniu procesy oleochemiczne mogą ograniczyć potencjalne zagrożenia dla zdrowia związane z tłuszczami zwierzęcymi stanowiącymi materiały którejkolwiek kategorii, poddawanymi przetwarzaniu.

(36) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać odesłanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiającego wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (³¹) – w zakresie, w którym należy zezwolić tym krajom trzecim i innym terytoriom na przywóz niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, ponieważ zagrożenia ze strony tych produktów są te same, jak zagrożenia wynikające potencjalnie z przywozu żywych zwierząt lub świeżego mięsa.

(37) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE należy zamieścić odesłanie do dalszych wykazów państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz niektórych materiałów pochodzenia zwierzęcego, w celu ustalenia państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego danych gatunków, na podstawie podobnych kwestii dotyczących zagrożeń dla zdrowia. Wykazy takie ustanowiono w decyzji Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniającej decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (³²), rozporządzeniu Komisji (UE) nr 605/2010 z dnia 2 lipca 2010 r. ustanawiającym warunki dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wydawania świadectw weterynaryjnych przy wprowadzaniu do Unii Europejskiej mleka surowego i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³³), decyzji Komisji 2006/766/WE z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiającej wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa (³⁴), rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (³⁵) oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 119/2009 z dnia 9 lutego 2009 r. ustanawiającym wykaz krajów trzecich i ich części do celów przywozu do Wspólnoty i tranzytu przez jej terytorium mięsa dzikich zającowatych, niektórych dzikich ssaków lądowych oraz królików utrzymywanych w warunkach fermowych, a także stosowne wymagania w zakresie świadectw weterynaryjnych (³⁶).

(38) Ponieważ odpady z przemysłu fotograficznego, w którym stosowane są pewne produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, np. kręgosłupy bydlęce, stanowią zagrożenie nie tylko dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, ale również dla środowiska, odpady takie powinny być usuwane lub wywożone do państwa trzeciego, z którego pochodzą dane produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (³⁷).

(39) Zasady tranzytu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej przez terytorium Unii Europejskiej powinny zawierać odesłanie do wykazu punktów kontroli granicznej określonego w decyzji Komisji 2009/821/WE z dnia 28 września 2009 r. ustalającej wykaz zatwierdzonych punktów kontroli granicznej, ustanawiającej niektóre zasady kontroli przeprowadzanych przez ekspertów weterynaryjnych Komisji oraz ustanawiającej jednostki weterynaryjne w systemie TRACES (³⁸). Na potrzeby tego tranzytu należy stosować Wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu, określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającym procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (³⁹).

(40) Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić, że świadectwa zdrowia, które mają towarzyszyć przesyłkom produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych w miejscach wprowadzania do UE, w których odbywają się kontrole weterynaryjne, powinny być wydawane zgodnie z zasadami certyfikacji równoważnymi z zasadami określonymi w dyrektywie Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (⁴⁰).

(41) W celu zapewnienia spójności prawodawstwa UE kontrole urzędowe całego łańcucha produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych powinny być przeprowadzane zgodnie z ogólnymi postanowieniami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁴¹).

(42) Należy zatem ustanowić w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze dla rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

(43) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 ze skutkiem od dnia 4 marca 2011 r.

(44) W następstwie przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 przyjęto pewne akty wykonawcze, mianowicie rozporządzenie Komisji (WE) nr 811/2003 (⁴²) dotyczące zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego ryb, a także składowania lub spopielania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, decyzję Komisji 2003/322/WE (⁴³) dotyczącą karmienia pewnych ptaków padlinożernych pewnymi materiałami kategorii 1, decyzję Komisji 2003/324/WE (⁴⁴) o odstępstwie od zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego w odniesieniu do zwierząt futerkowych, rozporządzenie Komisji (WE) nr 79/2005 (⁴⁵) dotyczące mleka i produktów na bazie mleka, rozporządzenie Komisji (WE) nr 92/2005 (⁴⁶) o sposobach usuwania i wykorzystania, rozporządzenie Komisji (WE) nr 181/2006 (⁴⁷) dotyczące nawozów organicznych i dodatków do wzbogacania gleby innych niż nawóz naturalny, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1192/2006 (⁴⁸) dotyczące wykazów zatwierdzonych zakładów oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2007/2006 (⁴⁹) dotyczące przywozu i tranzytu niektórych produktów pośrednich kategorii 3.

(45) Ponadto w celu ustanowienia środków proporcjonalnych do ryzyka w odniesieniu do pewnych konkretnych zastosowań produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przyjęto pewne środki przejściowe, w szczególności rozporządzenie Komisji (WE) nr 878/2004 (⁵⁰) o przywozie pewnych materiałów kategorii 1 i 2 i obchodzeniu się z nimi, decyzję 2004/407/WE (⁵¹) o przywozie niektórych materiałów służących do produkcji żelatyny fotograficznej oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 197/2006 (⁵²) dotyczące obchodzenia się z wycofanymi środkami spożywczymi i ich usuwania.

(46) W celu dalszego uproszczenia przepisów UE dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z tym, o co wnosiła prezydencja Rady przy przyjmowaniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dokonano przeglądu wspomnianych przepisów wykonawczych i przejściowych. Powinny one obecnie zostać uchylone i w razie potrzeby zastąpione niniejszym rozporządzeniem w celu stworzenia spójnych ram prawnych dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych.

(47) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stosuje się od dnia 4 marca 2011 r., zatem niniejsze rozporządzenie również powinno stosować się od tej daty. Ponadto należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom dostosowanie się do nowych przepisów, a także wprowadzenie do obrotu niektórych produktów wytworzonych zgodnie z obowiązującymi przed wspomnianą datą przepisami UE w zakresie ochrony zdrowia oraz w celu utrzymania ciągłości przywozu po rozpoczęciu stosowania wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(48) Wprowadzanie do obrotu i wywóz niektórych produktów, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 878/2004, powinny nadal odbywać się zgodnie z przepisami krajowymi, ponieważ skala zagrożeń wiążących się z ograniczoną ilością materiałów, których to dotyczy, pozwala obecnie na stosowanie uregulowań na szczeblu krajowym do czasu ewentualnej harmonizacji w przyszłości. Do czasu przyjęcia, na podstawie dalszych dowodów, środków dotyczących gromadzenia i usuwania określonych ograniczonych ilości produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego z sektora detalicznego, właściwy organ powinien nadal mieć możliwość zezwalania na gromadzenie i usuwanie takich produktów innymi środkami, pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

(49) Zgodnie z postulatem Parlamentu Europejskiego przedstawionym przy wyrażaniu zgody na rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 przy pierwszym czytaniu, a także biorąc pod uwagę bardziej szczegółowe sugestie Parlamentu dotyczące pewnych kwestii technicznych, projekt niniejszego rozporządzenia przedstawiono w dniu 27 września 2010 r. Komisji ds. Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności Parlamentu Europejskiego w celu wymiany poglądów.

(50) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się środki wykonawcze:

a) w zakresie ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 przepisów dotyczących zdrowia publicznego i zdrowia i zwierząt w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych;

b) dotyczące niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w myśl art. 16 ust. 1 lit. e) i f) dyrektywy 97/78/WE.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w załączniku I.

Artykuł 3

Punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym niektórych produktów pochodnych

Następujące produkty pochodne mogą być wprowadzane do obrotu (z wyjątkiem przywozu) bez ograniczeń, w myśl art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) biodiesel spełniający wymogi dotyczące usuwania i wykorzystywania produktów pochodnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. b);

b) przetworzona karma dla zwierząt domowych spełniająca szczegółowe wymogi dotyczące przetworzonej karmy dla zwierząt domowych określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. a);

c) gryzaki dla psów spełniające szczegółowe wymogi dotyczące gryzaków dla psów określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. b);

d) skóry i skórki zwierząt kopytnych spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział V pkt C;

e) wełna i sierść, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt B;

f) pióra i pierze, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt C;

g) futro spełniające wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

h) olej z ryb przeznaczony do wytwarzania produktów leczniczych spełniający wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

i) benzyna i paliwa spełniające wymogi szczególne dla produktów pochodzących z wieloetapowego procesu katalitycznego służącego do produkcji paliw odnawialnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. c);

j) produkty oleochemiczne uzyskane z tłuszczów wytopionych, które spełniają wymogi określone w rozdziale XI załącznika XIII.

Artykuł 4

Poważne choroby zakaźne

Choroby wymienione przez OIE w art. 1.2.3 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych, wydanie z 2010 r., oraz w rozdziale 1.3 Kodeksu zdrowia zwierząt wodnych, wydanie z 2010 r., uważa się za poważne choroby zakaźne na potrzeby ogólnych ograniczeń w zakresie zdrowia zwierząt, przewidzianych w art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

ROZDZIAŁ II

USUWANIE I STOSOWANIE PRODUKTÓW UBOCZNYCH POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO I PRODUKTÓW POCHODNYCH

Artykuł 5

Ograniczenia stosowania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Podmioty w państwach członkowskich, o których mowa w załączniku II rozdział I, muszą przestrzegać określonych w tym samym rozdziale warunków dotyczących skarmiania zwierząt futerkowych niektórymi materiałami pozyskanymi z ciał lub części ciał zwierząt tego samego gatunku.

2. Podmioty muszą przestrzegać ograniczeń dotyczących skarmiania zwierząt gospodarskich roślinami z terenu, na którym zastosowano nawozy organiczne lub polepszacze gleby, zgodnie z przepisami określonymi w załączniku II rozdział II.

Artykuł 6

Usuwanie poprzez spalanie, usuwanie lub odzyskiwanie poprzez współspalanie i wykorzystywanie jako paliwo do spalania [1]

1. Właściwy organ dopilnowuje, aby spalanie i współspalanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych jako odpadów odbywało się wyłącznie;

a) w spalarniach i współspalarniach, którym udzielono pozwolenia na działalność zgodnie z dyrektywą 2000/76/WE lub

b) w przypadku zakładów, w odniesieniu do których nie jest wymagane pozwolenie w myśl dyrektywy 2000/76/WE, w spalarniach i współspalarniach zatwierdzonych przez właściwy organ na potrzeby usuwania odpadów poprzez spalanie bądź usuwania lub odzysku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych stanowiących odpady poprzez współspalanie zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie spalarnie i współspalarnie, o których mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, jeśli spełniają one wymogi ustanowione w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

3. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie są zobowiązane do przestrzegania wymogów ogólnych dotyczących spalania i współspalania odpadów, ustanowionych w załączniku III rozdział I.

4. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o wysokiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział II.

5. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o niskiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział III.

6. [2] Podmioty zapewniają, by podlegające im obiekty energetycznego spalania inne niż te, o których mowa w załączniku IV rozdział IV sekcja 2 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne jako paliwo, spełniały ogólne warunki i szczególne wymogi określone odpowiednio w załączniku III rozdziały IV i V i były zatwierdzone przez właściwy organ zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

7. [3] Właściwy organ zatwierdza wyłącznie obiekty energetycznego spalania, o których mowa w ust. 6 i w których wykorzystuje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne jako paliwo do spalania, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) obiekty energetycznego spalania wchodzą w zakres zastosowania rozdziału V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

b) obiekty energetycznego spalania spełniają wszystkie odpowiednie ogólne warunki i szczególne wymogi określone w rozdziałach IV i V załącznika III do niniejszego rozporządzenia;

c) wprowadzono procedury administracyjne zapewniające, by spełnianie wymogów w zakresie zatwierdzania obiektów energetycznego spalania było sprawdzane corocznie.

8. [4] W przypadku wykorzystania obornika pochodzącego od drobiu jako paliwa do spalania zgodnie z załącznikiem III rozdział V oprócz zasad, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, zastosowanie mają następujące zasady:

a) wniosek o zatwierdzenie składany przez podmiot właściwemu organowi zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 musi zawierać dowody, potwierdzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnione przez właściwe organy państwa członkowskiego, świadczące o tym, że obiekt energetycznego spalania, w którym wykorzystuje się obornik pochodzący od drobiu jako paliwo, w pełni spełnia wymogi dotyczące dopuszczalnej wielkości emisji oraz wymogi w zakresie monitorowania określone w rozdziale V sekcja B pkt 4 w załączniku III do niniejszego rozporządzenia;

b) procedura zatwierdzenia przewidziana w art. 44 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 nie jest zakończona, dopóki w ciągu pierwszych sześciu miesięcy działania obiektu energetycznego spalania nie zostaną przeprowadzone przez właściwy organ lub przez organizację zawodową upoważnioną przez ten organ co najmniej dwie następujące po sobie kontrole, przy czym jedna z nich musi być niezapowiedziana, a wszystkie muszą obejmować niezbędne pomiary temperatury i emisji. Ostateczne zatwierdzenie może zostać przyznane po stwierdzeniu, że wyniki tych kontroli wykazują zgodność z parametrami określonymi w rozdziale V sekcja B pkt 4 załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

Usuwanie niektórych materiałów kategorii 1 i 3 na składowiska odpadów

W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 i art. 14 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwy organ może wyrazić zgodę na usuwanie następujących materiałów kategorii 1 i 3 na zatwierdzone składowisko odpadów:

a) karma dla zwierząt domowych pochodząca z przywozu lub wytworzona z materiałów pochodzących z przywozu, wyprodukowana z materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;

b) materiał kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pod warunkiem że:

(i) materiały te nie miały styczności z żadnymi produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 8 i 9 oraz w art. 10 lit. a)– e) i lit. h)–p) tego rozporządzenia;

(ii) w momencie ich przeznaczania do usunięcia:

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, zostały poddane przetwarzaniu zgodnie z jego definicją w art. 2 ust. 1 lit. m) rozporządzenia (WE) nr 852/2004 oraz

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. g) tego rozporządzenia, były przetworzone zgodnie z załącznikiem X rozdział II do niniejszego rozporządzenia bądź zgodnie ze szczegółowymi wymogami dotyczącymi karmy dla zwierząt domowych, określonymi w załączniku XIII rozdział II do niniejszego rozporządzenia oraz

(iii) usunięcie takich materiałów nie stwarza zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Artykuł 8

Wymogi dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

1. Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV rozdział I:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania, określone w sekcji 1;

b) wymogi dotyczące oczyszczania ścieków, określone w sekcji 2;

c) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 1 i 2, określone w sekcji 3;

d) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 3, określone w sekcji 4.

2. Właściwe organy zatwierdzają zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa jedynie pod warunkiem ich zgodności z warunkami określonymi w załączniku IV rozdział I.

Artykuł 9

Wymogi odnośnie higieny i przetwarzania, dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV:

a) wymogi dotyczące higieny przetwarzania, określone w rozdziale II;

b) standardowe metody przetwarzania, określone w rozdziale III, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie;

c) alternatywne metody przetwarzania, określone w rozdziale IV, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie.

Artykuł 10

Wymogi dotyczące przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania

1. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa i zakłady zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami dotyczącymi przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania, określonymi w załączniku V:

a) wymogi dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale I;

b) wymogi higieniczne dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale II;

c) standardowe parametry przekształcania, określone w rozdziale III sekcja 1;

d) standardy dotyczące pozostałości fermentacyjnych i kompostu, określone w rozdziale III sekcja 3.

2. Właściwe organy zatwierdzają wytwórnie biogazu i kompostownie jedynie pod warunkiem ich zgodności z wymogami określonymi w załączniku V.

3. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania przez wytwórnie biogazu i kompostownie pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w załączniku V rozdział III sekcja 2.

ROZDZIAŁ III

ODSTĘPSTWA OD NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1069/2009

Artykuł 11

Szczegółowe zasady dotyczące próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek badawczych i diagnostycznych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ dopilnowuje w szczególności przestrzegania przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku VI rozdział I.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki badawcze i diagnostyczne do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 12

Szczegółowe zasady dotyczące próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek handlowych i przedmiotów wystawowych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ zapewnia w szczególności przestrzeganie przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 1 pkt 2, 3 i 4.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek handlowych i przedmiotów wystawowych, określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 2.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki handlowe do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 13

Zasady dotyczące specjalnego skarmiania

1. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 2 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem, że materiał ten pochodzi od zwierząt, które nie zostały ubite ani nie padły z powodu stwierdzonej lub podejrzewanej obecności choroby zaraźliwej dla ludzi lub zwierząt, pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

2. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 3 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

Artykuł 14

Skarmianie niektórych gatunków w stacjach skarmiania i poza nimi oraz w ogrodach zoologicznych

1. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka do skarmiania:

a) w stacjach skarmiania – zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków, żyjących w ich własnym siedlisku, w celu wspierania różnorodności biologicznej, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 2;

b) poza stacjami skarmiania (jeśli jest to właściwe – bez uprzedniego zebrania martwych zwierząt) – dzikich zwierząt, o których mowa w załączniku VI rozdział II sekcja 2 pkt 1 lit. a), pod warunkiem spełnienia warunków określonych w sekcji 3 tego rozdziału.

2. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka oraz stosowanie materiału pochodzącego od zwierząt z ogrodów zoologicznych do skarmiania zwierząt z ogrodów zoologicznych pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 4.

Artykuł 15

Szczegółowe zasady dotyczące gromadzenia i usuwania

Jeśli właściwy organ zezwoli na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w drodze odstępstwa przewidzianego w art. 19 ust. 1 lit. a), b), c), e) i f) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, usuwanie takie musi się odbywać zgodnie z następującymi zasadami szczegółowymi określonymi w załączniku VI rozdział III:

a) szczegółowe zasady dotyczące usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określone w sekcji 1;

b) zasady dotyczące spopielania i grzebania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na terenach odosobnionych, określone w sekcji 2;

c) zasady dotyczące spopielania i grzebania pszczół i pszczelich produktów ubocznych, określone w sekcji 3.

ROZDZIAŁ IV

DOPUSZCZENIE ALTERNATYWNYCH METOD

Artykuł 16

Standardowy format składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych

1. Wnioski o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, przewidziane w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, są składane przez państwa członkowskie lub zainteresowane strony zgodnie z wymogami standardowego formatu składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych, określonego w załączniku VII.

2. Państwa członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe, udzielające informacji na temat właściwego organu odpowiedzialnego za ocenę wniosków o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

3. Komisja publikuje wykaz krajowych punktów kontaktowych na swoich stronach internetowych.

ROZDZIAŁ V

GROMADZENIE, PRZEWÓZ, IDENTYFIKACJA I IDENTYFIKOWALNOŚĆ

Artykuł 17

Wymogi dotyczące dokumentów handlowych i świadectw zdrowia, identyfikacji, gromadzenia i przewozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz identyfikowalności

1. W odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych podmioty zapewniają:

a) ich zgodność z wymogami dotyczącymi gromadzenia, przewozu i identyfikowalności, określonymi w załączniku VIII rozdział I i II;

b) dołączanie do nich, na czas przewozu, dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia, zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział III.

2. Podmioty wysyłające, przewożące lub odbierające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne prowadzą rejestr przesyłek i powiązanych dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział IV.

3. Podmioty muszą przestrzegać wymogów dotyczących znakowania określonych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku VIII rozdział V.

ROZDZIAŁ VI

REJESTRACJA I ZATWIERDZANIE PRZEDSIĘBIORSTW I ZAKŁADÓW

Artykuł 18

Wymogi dotyczące zatwierdzania jednego lub większej liczby przedsiębiorstw i zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu

Właściwy organ może zatwierdzić więcej niż jedno przedsiębiorstwo lub zakład, przeprowadzające czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu, pod warunkiem że ich układ oraz sposób przeprowadzania czynności na tych produktach w tych przedsiębiorstwach lub zakładach wyklucza przeniesienie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt pomiędzy tymi przedsiębiorstwami lub zakładami.

Artykuł 19

Wymogi dotyczące niektórych zatwierdzonych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa lub zakłady zatwierdzone przez właściwy organ zapewniają ich zgodność z wymogami określonymi w następujących rozdziałach załącznika IX do niniejszego rozporządzenia, o ile w tych przedsiębiorstwach i zakładach prowadzone są działania, o których mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) rozdział I, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzają karmę dla zwierząt domowych, jak określono w art. 24 ust. 1 lit. e) wspomnianego rozporządzenia;

b) rozdział II, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. i) wspomnianego rozporządzenia, a także o ile przeprowadzają na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego, po ich zebraniu, następujące czynności, o których jest mowa w art. 24 ust. 1 lit. h) tego rozporządzenia:

(i) sortowanie;

(ii) dzielenie;

(iii) chłodzenie;

(iv) zamrażanie,

(v) solenie,

(vi) konserwacja w drodze innych procesów;

(vii) usuwanie skór i skórek lub materiału szczególnego ryzyka;

(viii) czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego prowadzone zgodnie z wymogami określonymi w przepisach weterynaryjnych UE;

(ix) oczyszczanie lub pasteryzacja produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przekształcenia w biogaz lub do kompostowania, przed takim przekształceniem lub kompostowaniem w innym przedsiębiorstwie lub zakładzie zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia;

(x) przesiewanie;

c) rozdział III, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty pochodne przeznaczone do określonych celów, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. j) wspomnianego rozporządzenia.

Artykuł 20

Wymogi dotyczące niektórych zarejestrowanych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

1. Podmioty prowadzące zarejestrowane zakłady lub przedsiębiorstwa bądź inne zarejestrowane podmioty prowadzą wszelkie czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktach pochodnych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku IX rozdział IV.

2. Zarejestrowane podmioty przewożące produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne (z wyjątkiem przewozu pomiędzy różnymi lokalami tego samego podmiotu) muszą w szczególności przestrzegać warunków określonych w załączniku IX rozdział IV pkt 2.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) zatwierdzonych podmiotów przewożących produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne w ramach działalności pomocniczej;

b) podmiotów zarejestrowanych w celu prowadzenia działalności transportowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005.

4. Właściwy organ może zwolnić następujące podmioty z obowiązku powiadamiania, o którym mowa w art. 23 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) podmioty wytwarzające trofea łowieckie lub inne preparaty, o których mowa w rozdziale VI załącznika XIII do niniejszego rozporządzenia, do celów prywatnych lub niekomercyjnych, bądź przeprowadzające na nich czynności;

b) podmioty zajmujące się usuwaniem próbek badawczych i diagnostycznych lub przeprowadzające czynności na takich próbkach w celach edukacyjnych;

c) podmioty transportujące suche i niepoddane obróbce wełnę i sierść, pod warunkiem że są one zamknięte w bezpiecznym opakowaniu oraz wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne do zastosowań poza łańcuchem paszowym lub do zakładu przeprowadzającego działania pośrednie w warunkach, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych;

d) podmioty wykorzystujące niewielkie ilości materiałów kategorii 2 i 3, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, lub ich produktów pochodnych, w celu bezpośredniej dostawy produktów w obrębie regionu do użytkowników końcowych, na rynku lokalnym lub do lokalnych zakładów detalicznych, jeżeli właściwy organ uzna, że taka działalność nie powoduje zagrożenia rozprzestrzenianiem poważnej choroby zakaźnej na ludzi lub zwierzęta; przepisy niniejszego punktu nie mają zastosowania w przypadku, gdy materiały te są wykorzystywane do skarmiania zwierząt innych niż zwierzęta futerkowe.

ROZDZIAŁ VII

WPROWADZANIE DO OBROTU

Artykuł 21

Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych

1. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych, w myśl art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących wymogów, określonych w załączniku X do niniejszego rozporządzenia:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania i wprowadzania do obrotu, określone w rozdziale I;

b) wymogi szczegółowe dotyczące przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, określone w rozdziale II;

c) wymogi dotyczące niektórych rodzajów karmy dla ryb i przynęt stosowanych w połowach, określone w załączniku III.

2. Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu (z wyjątkiem przywozu) mleka, produktów na bazie mleka i produktów pochodnych mleka zaklasyfikowanych jako materiał kategorii 3 zgodnie z art. 10 lit. e), f) i h) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które nie zostały przetworzone zgodnie z wymogami ogólnymi określonymi w załączniku X rozdział II sekcja 4 część I do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że materiały te spełniają wymogi dotyczące odstępstwa w odniesieniu do wprowadzania do obrotu mleka przetworzonego zgodnie z normami krajowymi, które to odstępstwo przewidziano w części II tej samej sekcji.

Artykuł 22

Wprowadzanie do obrotu i stosowanie nawozów organicznych i polepszaczy gleby

1. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia, dotyczących wprowadzania do obrotu (z wyjątkiem przywozu) nawozów organicznych i polepszaczy gleby oraz stosowania tych produktów, w szczególności ich stosowania w glebie, w myśl art. 15 ust. 1 lit. i) oraz art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, guana dzikich ptaków morskich nie podlega żadnym warunkom dotyczącym zdrowia zwierząt.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dany nawóz organiczny lub polepszacz gleby wytworzony z mączki mięsno-kostnej uzyskanej z materiału kategorii 2 lub z przetworzonego białka zwierzęcego ma być stosowany w glebie, wydaje zezwolenie na składnik lub składniki, które mają być zmieszane z tymi materiałami, zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, według kryteriów określonych w załączniku XI rozdział II sekcja 1 pkt 3 do niniejszego rozporządzenia.

4. W drodze odstępstwa od art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i państwa członkowskiego przeznaczenia, które graniczą ze sobą, mogą zezwolić na przesyłanie obornika pomiędzy gospodarstwami znajdującymi się w regionach granicznych tych państw członkowskich pod warunkiem spełnienia odpowiednich wymogów w zakresie opanowywania wszelkich ewentualnych zagrożeń dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, np. obowiązków zaangażowanych podmiotów w zakresie prowadzenia odpowiednich rejestrów, które to wymogi są określone w umowie dwustronnej.

5. Zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 w razie potrzeby właściwe organy państw członkowskich zachęcają do opracowania, upowszechniania i stosowania krajowych podręczników dobrych praktyk rolnych w zakresie stosowania w glebie nawozów organicznych i polepszaczy gleby.

Artykuł 23

Produkty pośrednie

1. Produkty pośrednie przywożone do UE lub przewożone w tranzycie przez jej terytorium muszą spełniać warunki w zakresie opanowywania ewentualnego zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, określone w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

2. Produkty pośrednie transportowane do przedsiębiorstwa lub zakładu, o którym mowa w załączniku XII pkt 3 do niniejszego rozporządzenia, mogą podlegać czynnościom bez dalszych ograniczeń przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu, pod warunkiem że:

a) dane przedsiębiorstwo lub zakład są odpowiednio wyposażone do przyjmowania produktów pośrednich w sposób zapobiegający przenoszeniu chorób zaraźliwych dla ludzi lub zwierząt;

b) produkty pośrednie nie stanowią zagrożenia zakażeniem chorobami przenoszonymi na ludzi lub zwierzęta dzięki ich oczyszczeniu lub innej obróbce, której poddano produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim, dzięki odpowiedniemu stężeniu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim lub dzięki zastosowaniu odpowiednich środków bezpieczeństwa biologicznego przy przeprowadzaniu czynności na produktach pośrednich;

c) dane przedsiębiorstwo lub zakład rejestrują ilości otrzymanych materiałów oraz, we właściwych przypadkach, ich kategorię, a także przedsiębiorstwo, zakład lub podmiot, do którego dane przedsiębiorstwo lub zakład dostarczają swoje produkty oraz

d) niewykorzystane produkty pośrednie lub inne nadwyżki materiałów z danego przedsiębiorstwa lub zakładu, np. produkty przeterminowane, są usuwane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

3. Podmiot prowadzący przedsiębiorstwo lub zakład przeznaczenia produktów pośrednich bądź jego właściciel, lub ich przedstawiciel, stosuje lub wysyła produkty pośrednie wyłącznie w celu dalszego mieszania, powlekania, montażu, pakowania lub oznakowania.

Artykuł 24

Karma dla zwierząt domowych i inne produkty pochodne

1. Zakazuje się stosowania materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. a), b), d) i e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, do produkcji produktów pochodnych, które są przeznaczone do spożywania przez ludzi lub zwierzęta lub stosowania u nich, z wyjątkiem produktów pochodnych, o których mowa w art. 33 i 36 tego rozporządzenia.

2. Jeśli dany produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego lub produkt pochodny może być stosowany do skarmiania zwierząt gospodarskich lub do innych celów, o których mowa w art. 36 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, to przy jego wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) należy przestrzegać szczegółowych wymogów dotyczących przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia, o ile w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia nie określono szczegółowych wymogów dla takich produktów.

3. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) karmy dla zwierząt domowych, o której mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i II do niniejszego rozporządzenia.

4. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów pochodnych, o których mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i rozdziały od III do XII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ VIII

PRZYWÓZ, TRANZYT I WYWÓZ

Artykuł 25

Przywóz, tranzyt i wywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Zabroniony jest przywóz do UE i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego:

a) nieprzetworzony obornik;

b) niepoddane obróbce pióra i części piór oraz pierze;

c) wosk pszczeli w postaci plastrów miodu.

2. Przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów nie podlega żadnym ograniczeniom dotyczącym zdrowia zwierząt:

a) wełna i sierść poddane praniu fabrycznemu lub innej obróbce zapewniającej eliminację wszelkich niedopuszczalnych zagrożeń;

b) futra poddane suszeniu przez okres przynajmniej dwóch dni w temperaturze otoczenia wynoszącej 18 °C i w wilgotności wynoszącej 55 %.

c) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie i poddane praniu fabrycznemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w szeregu kąpieli zawierających wodę, mydło oraz wodorotlenek sodu lub wodorotlenek potasu;

d) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i poddane obróbce co najmniej jedną z poniższych metod:

– depilacji chemicznej za pomocą wapna gaszonego lub siarczku sodu,

– fumigacji w formaldehydzie w hermetycznie zamkniętym pomieszczeniu przez co najmniej 24 godziny,

– szorowaniu przemysłowemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w rozpuszczalnym w wodzie detergencie o temperaturze 60–70°C,

– przechowywanie, które może obejmować czas transportu, w temperaturze 37°C przez osiem dni, 18°C przez 28 dni lub 4°C przez 120 dni;

e) wełna i sierść, suche i zamknięte w bezpiecznym opakowaniu, wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, przeznaczone do wysłania do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i spełniające wszystkie z następujących wymogów:

(i) zostały wyprodukowane co najmniej 21 dni przed datą wprowadzenia do Unii oraz były przechowywane w państwie trzecim lub jego regionie, które:

– jest wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 i upoważnione do przywozu do Unii świeżego mięsa przeżuwaczy, które nie jest objęte dodatkowymi gwarancjami A i F ustanowionymi w tym rozporządzeniu,

– jest wolne od pryszczycy oraz – w przypadku wełny i sierści owiec i kóz – od ospy owiec i kóz, zgodnie z podstawowymi kryteriami ogólnymi określonymi w załączniku II do dyrektywy 2004/68/WE;

(ii) są opatrzone deklaracją importera, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XV rozdział 21;

(iii) zostały przedstawione przez podmiot jednemu z zatwierdzonych punktów kontroli granicznej określonych w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, gdzie zostały poddane z zadowalającym wynikiem kontroli dokumentacji przeprowadzonej zgodnie z art. 4 ust. 3 dyrektywy 97/78/WE.

3. Przy przywozie do UE i tranzycie przez jej terytorium niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w myśl art. 41 ust. 3 i art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących szczegółowych wymogów, określonych w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia:

a) szczegółowe wymogi określone w rozdziale I tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu materiału kategorii 3 oraz produktów pochodnych do zastosowań w łańcuchu paszowym, innych niż do produkcji karmy dla zwierząt domowych lub żywienia zwierząt futerkowych;

b) szczegółowe wymogi określone w rozdziale II tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt gospodarskich.

Artykuł 26

Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz wywóz niektórych materiałów kategorii1

Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz na wywóz skór i skórek uzyskanych od zwierząt poddanych nielegalnym zabiegom zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. d) dyrektywy 96/22/WE lub nielegalnemu leczeniu zgodnie z jego definicją w art. 2 lit. b) dyrektywy 96/23/WE, a także wnętrzności przeżuwaczy, z treścią lub bez, oraz kości i produktów z kości zawierających kręgosłup i czaszkę, pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

a) materiały te nie mogą być materiałami kategorii 1 pozyskanymi z jakichkolwiek wymienionych poniżej zwierząt:

(i) zwierzęta podejrzane o zakażenie TSE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 999/2001;

(ii) zwierzęta, u których obecność TSE potwierdzono urzędowo;

(iii) zwierzęta uśmiercone w związku ze zwalczaniem TSE;

b) materiały te nie mogą być przeznaczone do żadnego z następujących zastosowań:

(i) skarmianie;

(ii) stosowanie w glebie na terenie, z którego pozyskuje się paszę dla zwierząt gospodarskich;

(iii) produkcja:

– produktów kosmetycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 1 dyrektywy 76/768/EWG;

– wyrobów medycznych aktywnego osadzania zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 90/385/EWG;

– wyrobów medycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 93/42/EWG;

– wyrobów medycznych używanych do diagnostyki in vitro zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 98/79/WE;

– weterynaryjnych produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/82/WE;

– produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/83/WE;

c) materiały te muszą być przywożone z etykietami i muszą spełniać szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określonych w załączniku XIV rozdział IV sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia;

d) materiały te muszą być przywożone w sposób zgodny z wymogami dotyczącymi certyfikacji dla celów sanitarnych, ustanowionymi w ustawodawstwie krajowym.

Artykuł 27

Przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych zawierających produkty pochodne lub produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w tym produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 25 ust. 1, na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Warunki takie obejmują przynajmniej co następuje:

a) na wprowadzenie przesyłki musi uprzednio wyrazić zgodę właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia oraz

b) przesyłka musi być przesyłana bezpośrednio z punktu wprowadzenia na terytorium UE do upoważnionego użytkownika.

2. Jeśli dane próbki badawcze lub diagnostyczne mają być przywożone poprzez państwo członkowskie inne niż państwo członkowskie przeznaczenia, podmioty przedkładają takie próbki w zatwierdzonym punkcie kontroli granicznej UE, wymienionym w załączniku I do decyzji 2009/821/WE. W punkcie kontroli granicznej, o którym mowa, danych próbek badawczych i diagnostycznych nie poddaje się kontroli weterynaryjnej zgodnie z rozdziałem I dyrektywy 97/78/WE. Właściwy organ punktu kontroli granicznej informuje właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES o wprowadzeniu danych próbek badawczych i diagnostycznych.

3. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach badawczych lub diagnostycznych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących usuwania próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 28

Przywóz i tranzyt próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek handlowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 1 do niniejszego rozporządzenia.

2. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach handlowych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących przeprowadzania czynności na próbkach handlowych i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia.

3. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt przedmiotów wystawowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami dotyczącymi przedmiotów wystawowych, określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 3.

4. Podmioty przeprowadzające czynności na przedmiotach wystawowych są zobowiązane do przestrzegania warunków dotyczących pakowania przedmiotów wystawowych, przeprowadzania na nich czynności i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 3 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 29

Szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej

1. Właściwy organ udziela zezwolenia na szczególne przemieszczenia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z terytorium Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, bezpośrednio lub przez inne państwo trzecie, transportem drogowym lub kolejowym przez terytorium UE, pomiędzy zatwierdzonymi punktami kontroli granicznej UE wymienionymi w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) przesyłka plombowana jest plombą oznaczoną numerem seryjnym w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE przez służby weterynaryjne właściwego organu;

b) na każdej stronie dokumentów towarzyszących przesyłce, o których mowa w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, urzędowy lekarz weterynarii właściwego organu odpowiedzialnego za punkt kontroli granicznej umieszcza stempel „WYŁĄCZNIE TRANZYT DO ROSJI PRZEZ TERYTORIUM WE” ;

c) spełnione są wymogi proceduralne przewidziane w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d) przesyłka posiada poświadczenie, że jest dopuszczona do tranzytu, wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii punktu kontroli granicznej wprowadzenia na Wspólnotowym świadectwie weterynaryjnym dla wwozu i przewozu, przewidzianym w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 136/2004.

2. Nie zezwala się na rozładunek lub składowanie, w rozumieniu art. 12 ust. 4 lub art. 13 dyrektywy 97/78/WE, takich przesyłek na terytorium państwa członkowskiego.

3. Właściwy organ przeprowadza regularne kontrole w celu zapewnienia zgodności liczby przesyłek oraz ilości produktów opuszczających terytorium UE z liczbą przesyłek i ilością produktów wprowadzanych.

Artykuł 29a

Szczególne wymogi dotyczące tranzytu przez terytorium Chorwacji produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich

1. Przemieszczanie przez terytorium UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, transportem drogowym bezpośrednio między punktem kontroli granicznej w miejscowości Nova Sela a punktem kontroli granicznej w miejscowości Ploče, jest dozwolone pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

a) przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe;

b) dokumenty towarzyszące przesyłce, o których mowa w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, opatrzone są na każdej stronie pieczęcią »WYŁĄCZNIE TRANZYT DO PAŃSTW TRZECICH PRZEZ TERYTORIUM UE« przyłożoną przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia;

c) spełnione są wymogi proceduralne określone w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d) przesyłka została zakwalifikowana jako dopuszczona do tranzytu na wspólnym weterynaryjnym dokumencie wejścia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 136/2004, przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe.

2. Rozładunek lub przechowywanie, zgodnie z art. 12 ust. 4 lub art. 13 dyrektywy 97/78/WE, takich przesyłek na terytorium Unii nie jest dozwolone.

3. Właściwy organ przeprowadza regularne kontrole w celu dopilnowania, aby liczba przesyłek oraz ilość produktów opuszczających Unię odpowiadały liczbie i ilości, które zostały wprowadzone na jej terytorium.

Artykuł 30

Wykaz przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich

Wykazy przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich wprowadza się do systemu TRACES zgodnie ze specyfikacją techniczną publikowaną przez Komisję na jej stronach internetowych.

Wykazy te podlegają regularnej aktualizacji.

Artykuł 31

Wzory świadectw zdrowia i deklaracji dotyczących przywozu i tranzytu

Do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, przeznaczonych do przywozu do UE lub tranzytu przez jej terytorium, dołącza się świadectwa zdrowia i deklaracje zgodne ze wzorami przedstawionymi w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia, w miejscach wprowadzenia na terytorium UE, gdzie odbywają się kontrole weterynaryjne, w myśl dyrektywy 97/78/WE.

ROZDZIAŁ IX

KONTROLE URZĘDOWE

Artykuł 32

Kontrole urzędowe

1. Właściwy organ podejmuje niezbędne środki w celu kontroli całego łańcucha gromadzenia, przewozu, stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

Środki takie realizowane są zgodnie z zasadami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

2. Kontrole urzędowe, o których mowa w ust. 1, obejmują kontrole prowadzenia rejestrów i innych dokumentów wymaganych w myśl przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Właściwy organ przeprowadza następujące kontrole urzędowe, o których mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia:

a) kontrole urzędowe w zakładach przetwórczych, określone w rozdziale I;

b) kontrole urzędowe innych działań obejmujących czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, określone w rozdziale III sekcje 1–9.

4. Właściwy organ przeprowadza kontrole plomb na przesyłkach produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych.

W przypadku gdy właściwy organ nakłada plombę na tego rodzaju przesyłkę przewożoną do miejsca przeznaczenia, informuje o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia.

5. Właściwy organ sporządza wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z formatem określonym w załączniku XVI rozdział II do niniejszego rozporządzenia.

6. Na wniosek złożony przez podmiot, właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia podejmuje decyzję w zakresie przyjęcia lub odrzucenia niektórych materiałów kategorii 1 i kategorii 2 oraz mączki mięsno-kostnej lub tłuszczu zwierzęcego uzyskanego z materiałów kategorii 1 i kategorii 2 w ciągu 20 dni kalendarzowych od dnia otrzymania takiego wniosku, pod warunkiem że został on złożony w jednym z języków urzędowych tego państwa członkowskiego.

7. Podmioty składają wnioski o zezwolenia, o których mowa w ust. 6, zgodnie ze standardowym formatem przedstawionym w załączniku XVI rozdział III sekcja 10 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 33

Ponowne zatwierdzenie zakładów i przedsiębiorstw po zatwierdzeniu tymczasowym

1. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 3 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 lub kategorii 2 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 3 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 3 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 2 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 2 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 2 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ X

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 34

Ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, ze względów ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt

Właściwy organ może zakazać wprowadzenia do obrotu lub ograniczyć wprowadzanie do obrotu wymienionych poniżej produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych ze względów ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt wyłącznie w myśl zasad ustanowionych w prawodawstwie UE, w szczególności ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu:

a) przetworzone białko zwierzęce i inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia;

b) karma dla zwierząt domowych i niektóre inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia;

c) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne przywożone do UE lub przewożone tranzytem przez jej terytorium, jak określono w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 35

Uchylenie

1. Następujące akty prawne tracą moc:

a) rozporządzenie (WE) nr 811/2003;

b) decyzja 2003/322/WE;

c) decyzja 2003/324/WE;

d) rozporządzenie (WE) nr 878/2004;

e) decyzja 2004/407/WE;

f) rozporządzenie (WE) nr 79/2005;

g) rozporządzenie (WE) nr 92/2005;

h) rozporządzenie (WE) nr 181/2006;

i) rozporządzenie (WE) nr 197/2006;

j) rozporządzenie (WE) nr 1192/2006;

(k) rozporządzenie (WE) nr 2007/2006.

2. Odesłania do uchylonych aktów traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Środki przejściowe

1. W okresie przejściowym, trwającym do dnia 31 grudnia 2011 r., podmioty mogą wprowadzać do obrotu nawozy organiczne i polepszacze gleby, wyprodukowane przed dniem 4 marca 2011 r. zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1774/2002 i (WE) nr 181/2006:

a) pod warunkiem że są one wytworzone z jednego z następujących produktów:

(i) mączka mięsno-kostna uzyskana z materiału kategorii 2;

(ii) przetworzone białko zwierzęce;

b) nawet jeśli nie zostały one zmieszane ze składnikiem w celu wykluczenia stosowania tej mieszaniny do celów paszowych.

2. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 stycznia 2012 r. zezwala się nadal na przywóz do UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, którym towarzyszy świadectwo zdrowia, deklaracja lub dokument handlowy, wypełnione i podpisane zgodnie z odpowiednim wzorem ustanowionym w załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, pod warunkiem że wspomniane świadectwa, deklaracje lub dokumenty zostały wypełnione i podpisane przed dniem 30 listopada 2011 r.

3. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 grudnia 2014 r., w drodze odstępstwa od art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, państwa członkowskie mogą zezwolić na gromadzenie, transport i usuwanie (sposobami innymi niż spopielanie lub grzebanie na miejscu, jak określono w art. 19 ust. 1 lit. d) wspomnianego rozporządzenia) materiału kategorii 3 zawierającego produkty pochodzenia zwierzęcego lub środków spożywczych zawierających produkty pochodzenia zwierzęcego, które nie są już przeznaczone do spożycia przez ludzi z powodów handlowych lub w wyniku problemów powstałych podczas produkcji lub wad w pakowaniu lub innych wad, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt, o których to produktach jest mowa w art. 10 lit. f) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem przestrzegania wymogów dotyczących usuwania innymi sposobami, określonych w załączniku VI rozdział IV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 37

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 4 marca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 6 ust. 1 akapit drugi, art. 6 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 11 ust. 2 akapit drugi, art. 15 ust. 1 lit. b), d), e), h) i i) oraz art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 4 lit. a), b) i c) oraz art. 19 ust. 4 akapit drugi, art. 20 ust. 10 i 11, art. 21 ust. 5 i 6, art. 22 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 27 lit. a), b), c) i e)–h) oraz art. 27 akapit drugi, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 40, art. 41 ust. 3 akapit pierwszy i trzeci, art. 42, art. 43 ust. 3, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 2, art. 48 ust. 2, ust. 7 lit. a) i ust. 8 lit. a) oraz art. 48 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (²), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 ustanowiono przepisy dotyczące ochrony zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w zakresie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i uzyskanych z nich produktów pochodnych. W rozporządzeniu tym określono okoliczności, w których należy usuwać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Ponadto w rozporządzeniu określono warunki, na których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być stosowane w paszach oraz do różnych innych celów, np. w kosmetykach, produktach leczniczych i do celów technicznych. Rozporządzenie zobowiązuje również podmioty do dokonywania wszelkich czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w przedsiębiorstwach i zakładach podlegających kontrolom urzędowym.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stanowi, że szczegółowe przepisy dotyczące dokonywania czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, np. norm przetwarzania, warunków higienicznych oraz formatu dokumentów poświadczających dołączanych do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych dla zapewnienia identyfikowalności, mają być przyjmowane w drodze środków wykonawczych.

(3) Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinny być określone mając na uwadze osiągnięcie celów rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, w szczególności zrównoważonego stosowania materiałów pochodzenia zwierzęcego, a także wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii Europejskiej.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 nie ma zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt dzikich, które nie są podejrzane o zakażenie chorobą przenoszoną na ludzi lub zwierzęta, ani też o to, że są dotknięte taką chorobą, z wyjątkiem zwierząt wodnych, wyładowanych w celach handlowych. Nie ma również zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt łownych, niezebranych po odłowie, zgodnie z dobrą praktyką łowiecką. W przypadku tego rodzaju produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, uzyskanych z odłowu, usuwanie powinno odbywać się w sposób zapobiegający przeniesieniu zagrożeń, zgodnie z odpowiednimi szczegółowymi praktykami łowieckimi oraz z dobrą praktyką łowiecką.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie wobec produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stosowanych do preparowania trofeów myśliwskich. Preparowanie tego rodzaju trofeów, a także preparowanie zwierząt i ich części z wykorzystaniem innych metod, np. plastynacji, powinno odbywać się w warunkach zapobiegających przeniesieniu zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie do odpadów gastronomicznych, o ile pochodzą one ze środków transportu międzynarodowego, a więc np. do materiałów pochodzących ze środków spożywczych podawanych na pokładzie samolotu lub statku przybywającego do Unii Europejskiej z państwa trzeciego. Odpady gastronomiczne są również objęte zakresem wspomnianego rozporządzenia, o jeśli są przeznaczone do celów paszowych, do przetworzenia zgodnie z jedną z metod przetwarzania dozwolonych niniejszym rozporządzeniem lub do przekształcenia na biogaz lub kompost. Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania skarmiania zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami gastronomicznymi. W związku z powyższym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009, odpady gastronomiczne mogą być przetwarzane i wykorzystywane, pod warunkiem że powstałe z nich produkty pochodne nie są stosowane do skarmiania takich zwierząt.

(7) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE podstawą zdefiniowania materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicja materiałów paszowych zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającym dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (³).

(8) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania wysyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych z gatunków podatnych z gospodarstw, przedsiębiorstw, zakładów i obszarów objętych ograniczeniami w związku z wystąpieniem poważnej choroby zakaźnej. W celu zapewnienia w UE wysokiego poziomu ochrony zdrowia zwierząt należy ustalić, że wykaz chorób zawarty w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych oraz w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (dalej zwanej „OIE”) jest wykazem poważnych chorób zakaźnych dla celów określenia zakresu wspomnianego zakazu.

(9) Ponieważ spalanie i współspalanie określonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego jako odpadów nie wchodzi w zakres dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (⁴), w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić właściwe przepisy służące zapobieganiu zagrożeniom dla zdrowia wynikającym z tego rodzaju działań, z uwzględnieniem możliwego wpływu na środowisko. Pozostałości spalania lub współspalania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być poddawane recyklingowi lub usuwane zgodnie z prawodawstwem UE dotyczącym ochrony środowiska, w szczególności ponieważ prawodawstwo to zezwala na stosowanie składnika fosforowego popiołów w nawozach oraz przekazywanie popiołów z kremacji zwierząt domowych ich właścicielom.

(10) Zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (⁵) produkty pochodzenia zwierzęcego lub środki spożywcze zawierające takie produkty mogą być usuwane wyłącznie na składowiska odpadów, o ile zostały one przetworzone zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (⁶) w celu ograniczenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

(11) Usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wraz ze ściekami powinno być zabronione, ponieważ ścieki nie podlegają wymogom zapewniającym odpowiedni poziom kontroli zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Należy podjąć odpowiednie kroki w celu przeciwdziałania niedopuszczalnym zagrożeniom wynikającym z przypadkowego usunięcia płynnych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. przy myciu podłóg i urządzeń stosowanych przy przetwarzaniu.

(12) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (⁷) ustanowiono pewne środki ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Artykuł 2 ust. 2 lit. b) wspomnianej dyrektywy stanowi, że niektóre materiały są wyłączone z zakresu tej dyrektywy w zakresie, w jakim są one objęte innymi aktami prawodawstwa UE; dotyczy to m.in. produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁸), z wyjątkiem produktów przeznaczonych do spalenia jako odpady, usunięcia na składowisko odpadów lub wykorzystania w wytwórni biogazu lub kompostowni. Wspomniane rozporządzenie jest obecnie uchylone i zostało zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 od dnia 4 marca 2011 r. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE procesy, w toku których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne są przekształcane w biogaz lub kompostowane, powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia, określonymi w tymże rozporządzeniu, a także w przepisach dotyczących ochrony środowiska naturalnego, ustanowionymi w dyrektywie 2008/98/WE.

(13) Właściwy organ danego państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w biogaz lub ich kompostowania na podstawie walidacji według zharmonizowanego wzoru. W takim przypadku powinno być możliwe wprowadzanie pozostałości fermentacyjnych i kompostu do obrotu w całej Unii Europejskiej. Ponadto właściwy organ państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na określone parametry dotyczące niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. odpadów gastronomicznych i ich mieszanin z niektórymi innymi materiałami, które przekształca się w biogaz lub poddaje kompostowaniu. Ponieważ zezwolenia takie nie są wydawane zgodnie ze zharmonizowanym wzorem, pozostałości fermentacyjne i kompost powinny być wprowadzane do obrotu wyłącznie w państwie członkowskim, w którym zezwolono na takie parametry.

(14) Dla uniknięcia zanieczyszczenia żywności czynnikami chorobotwórczymi przedsiębiorstwa lub zakłady przetwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny prowadzić swą działalność w obiektach oddzielonych od rzeźni lub innych przedsiębiorstw, gdzie przetwarzane są środki spożywcze, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁹), chyba że przetwarzanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach zatwierdzonych przez właściwy organ w celu zapobieżenia przenoszeniu zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt do przedsiębiorstw przetwarzających żywność.

(15) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (¹⁰) zobowiązuje się państwa członkowskie do prowadzenia corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE). Wspomniane programy monitorowania powinny obejmować również ciała zwierząt stosowane do skarmiania niektórych gatunków w celu wspierania różnorodności biologicznej – w zakresie, w jakim jest to niezbędne, aby programy te zapewniały wystarczający zasób informacji o występowaniu TSE w danym państwie członkowskim.

(16) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zezwala na skarmianie zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków żyjących w ich własnym siedlisku niektórymi materiałami kategorii 1 w celu wspierania różnorodności biologicznej. Skarmianie takie powinno być dozwolone w odniesieniu do niektórych gatunków mięsożernych, o których mowa w dyrektywie Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (¹¹), oraz w odniesieniu do niektórych gatunków ptaków drapieżnych, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (¹²) w celu uwzględnienia naturalnego zachowania żywieniowego tych gatunków.

(17) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 wprowadzono procedurę dopuszczenia alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych. Metody takie mogą być dopuszczane przez Komisję po otrzymaniu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanego „EFSA”). Dla ułatwienia oceny wniosków przez EFSA należy określić standardowy format, stanowiący dla wnioskodawców ilustrację materiałów dowodowych, które należy przedłożyć. Zgodnie z traktatami powinna istnieć możliwość przedstawiania wniosków o stosowanie alternatywnych metod w językach urzędowych Unii Europejskiej, określonych w rozporządzeniu Rady EWG nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (¹³).

(18) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającym wymagania dotyczące higieny pasz (¹⁴) podmioty działające na rynku pasz, inne niż producenci pierwotni, są zobowiązane do zachowania określonych warunków higieny w czasie przechowywania i transportu pasz. Ponieważ warunki te pozwalają na ograniczenie w równoważnym stopniu ewentualnych zagrożeń, mieszanki paszowe uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia dotyczącym przechowywania i transportu.

(19) W celu wspierania nauki i badań, a także w celu zapewnienia najlepszego możliwego wykorzystania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w diagnostyce chorób u ludzi i zwierząt, właściwy organ powinien być upoważniony do określania warunków dotyczących próbek tego rodzaju materiałów, wykorzystywanych w celach badawczych, edukacyjnych i diagnostycznych. Zasad takich nie powinno się jednak określać w odniesieniu do próbek czynników chorobotwórczych, w odniesieniu do których obowiązują szczególne zasady określone w dyrektywie Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG (¹⁵).

(20) Dyrektywą 97/78/WE zwolniono z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone na wystawy, pod warunkiem że nie są one przeznaczone do sprzedaży, a także produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do określonych badań lub analiz. Dyrektywa ta pozwala na przyjęcie środków wykonawczych w odniesieniu do wymienionych zwolnień. W niniejszym rozporządzeniu należy określić odpowiednie warunki przywozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na wystawy oraz do określonych badań i analiz w celu wykluczenia możliwości rozprzestrzeniania niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu takich produktów do UE. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE oraz umożliwienia podmiotom działania w warunkach pewności prawnej należy w niniejszym rozporządzeniu określić wspomniane powyżej warunki oraz przepisy wykonawcze do dyrektywy 97/78/WE.

(21) Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny po ich zgromadzeniu być poddawane dalszym czynnościom w warunkach wykluczających możliwość przeniesienia niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Przedsiębiorstwa i zakłady, w których prowadzone są niektóre działania przed poddaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego dalszemu przetwarzaniu, powinny być budowane i eksploatowane w sposób zapobiegający przeniesieniu wspomnianych zagrożeń. Powinno się to odnosić również do przedsiębiorstw lub zakładów, w których prowadzone są czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym UE, z wyjątkiem czynności podejmowanych w ramach działalności leczniczej prywatnych lekarzy weterynarii.

(22) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 podmioty powinny zapewnić identyfikowalność produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych na wszystkich etapach łańcucha produkcji, stosowania i usuwania, tak aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń rynku wewnętrznego związanych z przypadkami wystąpienia rzeczywistych lub potencjalnych zagrożeń zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. Identyfikowalność powinny zatem zapewnić nie tylko podmioty zajmujące się wytwarzaniem, gromadzeniem lub transportem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, lecz również podmioty zajmujące się usuwaniem takich produktów lub produktów pochodnych poprzez ich spalanie bądź współspalanie w charakterze odpadów lub usuwanie na składowiska odpadów.

(23) Kontenery i środki transportu stosowane do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być utrzymywane w czystości, aby zapobiec zanieczyszczeniu. W przypadku gdy są one przeznaczone do transportu konkretnego materiału, np. płynnego produktu ubocznego pochodzenia zwierzęcego, który nie stanowi niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia, podmioty mogą dostosować środki podejmowane dla zapobieżenia zanieczyszczeniu do rzeczywistego poziomu zagrożenia związanego z danym materiałem.

(24) Państwa członkowskie powinny być uprawnione do zobowiązania podmiotów do stosowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES), wprowadzonego decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniającą decyzję 92/486/EWG (¹⁶) (dalej zwanego „systemem TRACES” ), w celu udowodnienia dotarcia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych do miejsca przeznaczenia. W innym wypadku dowód dotarcia przesyłki powinien być przedstawiany w postaci czwartego egzemplarza dokumentu handlowego, odsyłanego do producenta. Po pierwszym roku wdrażania niniejszego rozporządzenia należy ocenić doświadczenia wynikające ze stosowania opisanych dwóch alternatywnych sposobów.

(25) W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 określono pewne parametry obróbki tłuszczów wytopionych, oleju z ryb oraz produktów jajecznych, zapewniające odpowiednią kontrolę ewentualnych zagrożeń dla zdrowia w sytuacjach, w których produkty te są stosowane do celów innych niż spożycie przez ludzi. Należy zatem dopuścić stosowanie tych parametrów jako alternatywy wobec określonych w niniejszym rozporządzeniu sposobów obróbki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

(26) Siara i produkty z siary powinny pochodzić ze stad bydła wolnych od określonych chorób, o których mowa w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹⁷).

(27) Należy zaktualizować odesłania do: dyrektywy Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów kosmetycznych (¹⁸), dyrektywy Rady 96/22/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß-agonistycznym (¹⁹) oraz dyrektywy 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (²⁰), a także odesłanie do dyrektywy Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (²¹) w przepisach zdrowotnych dotyczących handlu nieprzetworzonym obornikiem.

(28) Czynności na niektórych pochodzących z przywozu materiałach do produkcji karmy dla zwierząt domowych oraz stosowanie takich materiałów powinno odbywać się w warunkach odpowiednich do zagrożeń, jakie mogą stanowić takie materiały. W szczególności należy ustanowić przepisy dotyczące bezpiecznego kierowania takich materiałów do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia, gdzie są one, podobnie jak materiał kategorii 3, włączane do karmy dla zwierząt domowych. W odniesieniu do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia właściwy organ powinien być uprawniony do udzielania zezwolenia na przechowywanie przywiezionych materiałów wraz z materiałami kategorii 3, pod warunkiem zapewnienia identyfikowalności materiałów przywiezionych.

(29) W rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 jest mowa o niektórych produktach pochodnych, które mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z wymogami ustanowionymi w określonych innych przepisach prawa UE. Akty te określają również warunki przywozu, gromadzenia i przemieszczania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w celu wytwarzania takich produktów pochodnych. Niemniej jednak rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie w sytuacjach, w których wspomniane inne przepisy prawa UE nie określają warunków dotyczących zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, które mogą wiązać się z takimi materiałami. Ponieważ nie określono takich warunków w odniesieniu do materiałów, które poddano pewnym etapom przetwarzania, zanim spełniły one warunki wprowadzenia do obrotu zgodnie z wspomnianymi innymi przepisami prawa UE, warunki takie powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. W szczególności należy ustanowić warunki przywozu takich materiałów i dokonywania czynności na nich wewnątrz UE w zgodzie ze ścisłymi wymogami dotyczącymi kontroli i dokumentacji, aby zapobiec ewentualnym zagrożeniom dla zdrowia, jakie mogą wiązać się z takimi materiałami.

(30) W szczególności należy określić w niniejszym rozporządzeniu odpowiednie warunki dotyczące ochrony zdrowia w odniesieniu do materiałów stosowanych w produkcji produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (²²), weterynaryjnych produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (²³), wyrobów medycznych – zgodnie z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (²⁴), wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro – zgodnie z dyrektywą 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro (²⁵), wyrobów medycznych aktywnego osadzania – zgodnie z dyrektywą Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania (²⁶), lub odczynników laboratoryjnych („produkty gotowe”). Jeśli zagrożenia związane z takimi materiałami są ograniczone dzięki oczyszczaniu, odpowiedniemu stężeniu w produkcie lub zastosowaniu odpowiednich warunków przy dokonywaniu czynności na takich materiałach lub ich usuwaniu, wówczas powinny obowiązywać jedynie wymogi rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i niniejszego rozporządzenia dotyczące identyfikowalności. W takim przypadku nie powinny mieć zastosowania wymogi dotyczące oddzielenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego różnych kategorii w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie wytwarzającym wspomniane produkty gotowe, ponieważ można wykluczyć dalsze stosowanie materiałów w innych celach, w szczególności dostanie się ich do żywności lub paszy, dzięki odpowiedniemu stosowaniu zasad przez podmiot pod nadzorem właściwego organu. Przesyłki takich materiałów przeznaczone do przywozu do Unii Europejskiej powinny podlegać kontrolom weterynaryjnym w punktach kontroli granicznej wprowadzenia zgodnie z dyrektywą 97/78/WE w celu upewnienia się, że produkty te spełniają wymogi wprowadzenia ich do obrotu w UE.

(31) Zgodnie z dyrektywą Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (²⁷), niektóre choroby, na które podatne są zwierzęta z rodziny koniowatych, podlegają obowiązkowi zgłaszania. Aby ograniczyć ryzyko przemieszczania tych chorób, produkty z krwi koniowatych, przeznaczone do celów innych niż pasze, np. produkty z krwi przeznaczone do wytwarzania weterynaryjnych produktów leczniczych, powinny być pozyskiwane od zwierząt koniowatych, które nie wykazują klinicznych objawów tych chorób.

(32) Wprowadzanie do obrotu świeżych skór i skórek w celach innych niż spożycie przez ludzi powinno być dopuszczalne, pod warunkiem że spełniają one warunki w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące świeżego mięsa, określone zgodnie z dyrektywą Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²⁸), ponieważ warunki te zapewniają odpowiednie ograniczenie ewentualnych zagrożeń dla zdrowia.

(33) Określone w niniejszym rozporządzeniu przepisy w zakresie zdrowia dotyczące wytwarzania i wprowadzania do obrotu trofeów myśliwskich i innych preparatów ze zwierząt, pozwalające na eliminację ewentualnych zagrożeń, powinny stanowić jedynie uzupełnienie przepisów o ochronie niektórych gatunków dzikich zwierząt, wprowadzonych rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (²⁹), ponieważ cel tego rozporządzenia jest inny. Preparaty anatomiczne ze zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, poddane procesowi takiemu jak plastynacja, który w równorzędnym stopniu eliminuje ewentualne zagrożenia, nie powinny podlegać ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt, co ma na celu ułatwienie stosowania takich preparatów, szczególnie w edukacji.

(34) Pszczele produkty uboczne, które mają być wprowadzone do obrotu, powinny być wolne od niektórych chorób, na które podatne są pszczoły, wymienionych w dyrektywie Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (³⁰).

(35) Parlament Europejski i Rada wezwały Komisję do określenia punktu końcowego w łańcuchu produkcji produktów oleochemicznych, poza którym nie podlegają już one wymogom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009. Decyzję dotyczącą punktu końcowego należy podjąć jak najszybciej po uzyskaniu wyników oceny tego, w jakim stopniu procesy oleochemiczne mogą ograniczyć potencjalne zagrożenia dla zdrowia związane z tłuszczami zwierzęcymi stanowiącymi materiały którejkolwiek kategorii, poddawanymi przetwarzaniu.

(36) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać odesłanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiającego wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (³¹) – w zakresie, w którym należy zezwolić tym krajom trzecim i innym terytoriom na przywóz niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, ponieważ zagrożenia ze strony tych produktów są te same, jak zagrożenia wynikające potencjalnie z przywozu żywych zwierząt lub świeżego mięsa.

(37) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE należy zamieścić odesłanie do dalszych wykazów państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz niektórych materiałów pochodzenia zwierzęcego, w celu ustalenia państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego danych gatunków, na podstawie podobnych kwestii dotyczących zagrożeń dla zdrowia. Wykazy takie ustanowiono w decyzji Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniającej decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (³²), rozporządzeniu Komisji (UE) nr 605/2010 z dnia 2 lipca 2010 r. ustanawiającym warunki dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wydawania świadectw weterynaryjnych przy wprowadzaniu do Unii Europejskiej mleka surowego i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³³), decyzji Komisji 2006/766/WE z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiającej wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa (³⁴), rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (³⁵) oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 119/2009 z dnia 9 lutego 2009 r. ustanawiającym wykaz krajów trzecich i ich części do celów przywozu do Wspólnoty i tranzytu przez jej terytorium mięsa dzikich zającowatych, niektórych dzikich ssaków lądowych oraz królików utrzymywanych w warunkach fermowych, a także stosowne wymagania w zakresie świadectw weterynaryjnych (³⁶).

(38) Ponieważ odpady z przemysłu fotograficznego, w którym stosowane są pewne produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, np. kręgosłupy bydlęce, stanowią zagrożenie nie tylko dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, ale również dla środowiska, odpady takie powinny być usuwane lub wywożone do państwa trzeciego, z którego pochodzą dane produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (³⁷).

(39) Zasady tranzytu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej przez terytorium Unii Europejskiej powinny zawierać odesłanie do wykazu punktów kontroli granicznej określonego w decyzji Komisji 2009/821/WE z dnia 28 września 2009 r. ustalającej wykaz zatwierdzonych punktów kontroli granicznej, ustanawiającej niektóre zasady kontroli przeprowadzanych przez ekspertów weterynaryjnych Komisji oraz ustanawiającej jednostki weterynaryjne w systemie TRACES (³⁸). Na potrzeby tego tranzytu należy stosować Wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu, określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającym procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (³⁹).

(40) Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić, że świadectwa zdrowia, które mają towarzyszyć przesyłkom produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych w miejscach wprowadzania do UE, w których odbywają się kontrole weterynaryjne, powinny być wydawane zgodnie z zasadami certyfikacji równoważnymi z zasadami określonymi w dyrektywie Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (⁴⁰).

(41) W celu zapewnienia spójności prawodawstwa UE kontrole urzędowe całego łańcucha produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych powinny być przeprowadzane zgodnie z ogólnymi postanowieniami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁴¹).

(42) Należy zatem ustanowić w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze dla rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

(43) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 ze skutkiem od dnia 4 marca 2011 r.

(44) W następstwie przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 przyjęto pewne akty wykonawcze, mianowicie rozporządzenie Komisji (WE) nr 811/2003 (⁴²) dotyczące zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego ryb, a także składowania lub spopielania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, decyzję Komisji 2003/322/WE (⁴³) dotyczącą karmienia pewnych ptaków padlinożernych pewnymi materiałami kategorii 1, decyzję Komisji 2003/324/WE (⁴⁴) o odstępstwie od zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego w odniesieniu do zwierząt futerkowych, rozporządzenie Komisji (WE) nr 79/2005 (⁴⁵) dotyczące mleka i produktów na bazie mleka, rozporządzenie Komisji (WE) nr 92/2005 (⁴⁶) o sposobach usuwania i wykorzystania, rozporządzenie Komisji (WE) nr 181/2006 (⁴⁷) dotyczące nawozów organicznych i dodatków do wzbogacania gleby innych niż nawóz naturalny, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1192/2006 (⁴⁸) dotyczące wykazów zatwierdzonych zakładów oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2007/2006 (⁴⁹) dotyczące przywozu i tranzytu niektórych produktów pośrednich kategorii 3.

(45) Ponadto w celu ustanowienia środków proporcjonalnych do ryzyka w odniesieniu do pewnych konkretnych zastosowań produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przyjęto pewne środki przejściowe, w szczególności rozporządzenie Komisji (WE) nr 878/2004 (⁵⁰) o przywozie pewnych materiałów kategorii 1 i 2 i obchodzeniu się z nimi, decyzję 2004/407/WE (⁵¹) o przywozie niektórych materiałów służących do produkcji żelatyny fotograficznej oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 197/2006 (⁵²) dotyczące obchodzenia się z wycofanymi środkami spożywczymi i ich usuwania.

(46) W celu dalszego uproszczenia przepisów UE dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z tym, o co wnosiła prezydencja Rady przy przyjmowaniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dokonano przeglądu wspomnianych przepisów wykonawczych i przejściowych. Powinny one obecnie zostać uchylone i w razie potrzeby zastąpione niniejszym rozporządzeniem w celu stworzenia spójnych ram prawnych dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych.

(47) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stosuje się od dnia 4 marca 2011 r., zatem niniejsze rozporządzenie również powinno stosować się od tej daty. Ponadto należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom dostosowanie się do nowych przepisów, a także wprowadzenie do obrotu niektórych produktów wytworzonych zgodnie z obowiązującymi przed wspomnianą datą przepisami UE w zakresie ochrony zdrowia oraz w celu utrzymania ciągłości przywozu po rozpoczęciu stosowania wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(48) Wprowadzanie do obrotu i wywóz niektórych produktów, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 878/2004, powinny nadal odbywać się zgodnie z przepisami krajowymi, ponieważ skala zagrożeń wiążących się z ograniczoną ilością materiałów, których to dotyczy, pozwala obecnie na stosowanie uregulowań na szczeblu krajowym do czasu ewentualnej harmonizacji w przyszłości. Do czasu przyjęcia, na podstawie dalszych dowodów, środków dotyczących gromadzenia i usuwania określonych ograniczonych ilości produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego z sektora detalicznego, właściwy organ powinien nadal mieć możliwość zezwalania na gromadzenie i usuwanie takich produktów innymi środkami, pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

(49) Zgodnie z postulatem Parlamentu Europejskiego przedstawionym przy wyrażaniu zgody na rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 przy pierwszym czytaniu, a także biorąc pod uwagę bardziej szczegółowe sugestie Parlamentu dotyczące pewnych kwestii technicznych, projekt niniejszego rozporządzenia przedstawiono w dniu 27 września 2010 r. Komisji ds. Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności Parlamentu Europejskiego w celu wymiany poglądów.

(50) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się środki wykonawcze:

a) w zakresie ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 przepisów dotyczących zdrowia publicznego i zdrowia i zwierząt w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych;

b) dotyczące niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w myśl art. 16 ust. 1 lit. e) i f) dyrektywy 97/78/WE.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w załączniku I.

Artykuł 3

Punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym niektórych produktów pochodnych

Następujące produkty pochodne mogą być wprowadzane do obrotu (z wyjątkiem przywozu) bez ograniczeń, w myśl art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) biodiesel spełniający wymogi dotyczące usuwania i wykorzystywania produktów pochodnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. b);

b) przetworzona karma dla zwierząt domowych spełniająca szczegółowe wymogi dotyczące przetworzonej karmy dla zwierząt domowych określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. a);

c) gryzaki dla psów spełniające szczegółowe wymogi dotyczące gryzaków dla psów określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. b);

d) skóry i skórki zwierząt kopytnych spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział V pkt C;

e) wełna i sierść, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt B;

f) pióra i pierze, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt C;

g) futro spełniające wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

h) olej z ryb przeznaczony do wytwarzania produktów leczniczych spełniający wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

i) benzyna i paliwa spełniające wymogi szczególne dla produktów pochodzących z wieloetapowego procesu katalitycznego służącego do produkcji paliw odnawialnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. c);

j) produkty oleochemiczne uzyskane z tłuszczów wytopionych, które spełniają wymogi określone w rozdziale XI załącznika XIII.

Artykuł 4

Poważne choroby zakaźne

Choroby wymienione przez OIE w art. 1.2.3 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych, wydanie z 2010 r., oraz w rozdziale 1.3 Kodeksu zdrowia zwierząt wodnych, wydanie z 2010 r., uważa się za poważne choroby zakaźne na potrzeby ogólnych ograniczeń w zakresie zdrowia zwierząt, przewidzianych w art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

ROZDZIAŁ II

USUWANIE I STOSOWANIE PRODUKTÓW UBOCZNYCH POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO I PRODUKTÓW POCHODNYCH

Artykuł 5

Ograniczenia stosowania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Podmioty w państwach członkowskich, o których mowa w załączniku II rozdział I, muszą przestrzegać określonych w tym samym rozdziale warunków dotyczących skarmiania zwierząt futerkowych niektórymi materiałami pozyskanymi z ciał lub części ciał zwierząt tego samego gatunku.

2. Podmioty muszą przestrzegać ograniczeń dotyczących skarmiania zwierząt gospodarskich roślinami z terenu, na którym zastosowano nawozy organiczne lub polepszacze gleby, zgodnie z przepisami określonymi w załączniku II rozdział II.

Artykuł 6

Usuwanie poprzez spalanie i współspalanie odpadów

1. Właściwy organ dopilnowuje, aby spalanie i współspalanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych jako odpadów odbywało się wyłącznie;

a) w spalarniach i współspalarniach, którym udzielono pozwolenia na działalność zgodnie z dyrektywą 2000/76/WE lub

b) w przypadku zakładów, w odniesieniu do których nie jest wymagane pozwolenie w myśl dyrektywy 2000/76/WE, w spalarniach i współspalarniach zatwierdzonych przez właściwy organ na potrzeby usuwania odpadów poprzez spalanie bądź usuwania lub odzysku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych stanowiących odpady poprzez współspalanie zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie spalarnie i współspalarnie, o których mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, jeśli spełniają one wymogi ustanowione w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

3. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie są zobowiązane do przestrzegania wymogów ogólnych dotyczących spalania i współspalania odpadów, ustanowionych w załączniku III rozdział I.

4. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o wysokiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział II.

5. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o niskiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział III.

Artykuł 7

Usuwanie niektórych materiałów kategorii 1 i 3 na składowiska odpadów

W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 i art. 14 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwy organ może wyrazić zgodę na usuwanie następujących materiałów kategorii 1 i 3 na zatwierdzone składowisko odpadów:

a) karma dla zwierząt domowych pochodząca z przywozu lub wytworzona z materiałów pochodzących z przywozu, wyprodukowana z materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;

b) materiał kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pod warunkiem że:

(i) materiały te nie miały styczności z żadnymi produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 8 i 9 oraz w art. 10 lit. a)– e) i lit. h)–p) tego rozporządzenia;

(ii) w momencie ich przeznaczania do usunięcia:

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, zostały poddane przetwarzaniu zgodnie z jego definicją w art. 2 ust. 1 lit. m) rozporządzenia (WE) nr 852/2004 oraz

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. g) tego rozporządzenia, były przetworzone zgodnie z załącznikiem X rozdział II do niniejszego rozporządzenia bądź zgodnie ze szczegółowymi wymogami dotyczącymi karmy dla zwierząt domowych, określonymi w załączniku XIII rozdział II do niniejszego rozporządzenia oraz

(iii) usunięcie takich materiałów nie stwarza zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Artykuł 8

Wymogi dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

1. Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV rozdział I:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania, określone w sekcji 1;

b) wymogi dotyczące oczyszczania ścieków, określone w sekcji 2;

c) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 1 i 2, określone w sekcji 3;

d) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 3, określone w sekcji 4.

2. Właściwe organy zatwierdzają zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa jedynie pod warunkiem ich zgodności z warunkami określonymi w załączniku IV rozdział I.

Artykuł 9

Wymogi odnośnie higieny i przetwarzania, dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV:

a) wymogi dotyczące higieny przetwarzania, określone w rozdziale II;

b) standardowe metody przetwarzania, określone w rozdziale III, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie;

c) alternatywne metody przetwarzania, określone w rozdziale IV, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie.

Artykuł 10

Wymogi dotyczące przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania

1. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa i zakłady zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami dotyczącymi przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania, określonymi w załączniku V:

a) wymogi dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale I;

b) wymogi higieniczne dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale II;

c) standardowe parametry przekształcania, określone w rozdziale III sekcja 1;

d) standardy dotyczące pozostałości fermentacyjnych i kompostu, określone w rozdziale III sekcja 3.

2. Właściwe organy zatwierdzają wytwórnie biogazu i kompostownie jedynie pod warunkiem ich zgodności z wymogami określonymi w załączniku V.

3. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania przez wytwórnie biogazu i kompostownie pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w załączniku V rozdział III sekcja 2.

ROZDZIAŁ III

ODSTĘPSTWA OD NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1069/2009

Artykuł 11

Szczegółowe zasady dotyczące próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek badawczych i diagnostycznych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ dopilnowuje w szczególności przestrzegania przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku VI rozdział I.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki badawcze i diagnostyczne do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 12

Szczegółowe zasady dotyczące próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek handlowych i przedmiotów wystawowych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ zapewnia w szczególności przestrzeganie przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 1 pkt 2, 3 i 4.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek handlowych i przedmiotów wystawowych, określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 2.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki handlowe do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 13

Zasady dotyczące specjalnego skarmiania

1. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 2 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem, że materiał ten pochodzi od zwierząt, które nie zostały ubite ani nie padły z powodu stwierdzonej lub podejrzewanej obecności choroby zaraźliwej dla ludzi lub zwierząt, pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

2. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 3 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) zwierzęta cyrkowe.

Artykuł 14

Skarmianie niektórych gatunków w stacjach skarmiania i poza nimi oraz w ogrodach zoologicznych

1. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka do skarmiania:

a) w stacjach skarmiania – zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków, żyjących w ich własnym siedlisku, w celu wspierania różnorodności biologicznej, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 2;

b) poza stacjami skarmiania (jeśli jest to właściwe – bez uprzedniego zebrania martwych zwierząt) – dzikich zwierząt, o których mowa w załączniku VI rozdział II sekcja 2 pkt 1 lit. a), pod warunkiem spełnienia warunków określonych w sekcji 3 tego rozdziału.

2. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka oraz stosowanie materiału pochodzącego od zwierząt z ogrodów zoologicznych do skarmiania zwierząt z ogrodów zoologicznych pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 4.

Artykuł 15

Szczegółowe zasady dotyczące gromadzenia i usuwania

Jeśli właściwy organ zezwoli na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w drodze odstępstwa przewidzianego w art. 19 ust. 1 lit. a), b), c), e) i f) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, usuwanie takie musi się odbywać zgodnie z następującymi zasadami szczegółowymi określonymi w załączniku VI rozdział III:

a) szczegółowe zasady dotyczące usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określone w sekcji 1;

b) zasady dotyczące spopielania i grzebania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na terenach odosobnionych, określone w sekcji 2;

c) zasady dotyczące spopielania i grzebania pszczół i pszczelich produktów ubocznych, określone w sekcji 3.

ROZDZIAŁ IV

DOPUSZCZENIE ALTERNATYWNYCH METOD

Artykuł 16

Standardowy format składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych

1. Wnioski o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, przewidziane w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, są składane przez państwa członkowskie lub zainteresowane strony zgodnie z wymogami standardowego formatu składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych, określonego w załączniku VII.

2. Państwa członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe, udzielające informacji na temat właściwego organu odpowiedzialnego za ocenę wniosków o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

3. Komisja publikuje wykaz krajowych punktów kontaktowych na swoich stronach internetowych.

ROZDZIAŁ V

GROMADZENIE, PRZEWÓZ, IDENTYFIKACJA I IDENTYFIKOWALNOŚĆ

Artykuł 17

Wymogi dotyczące dokumentów handlowych i świadectw zdrowia, identyfikacji, gromadzenia i przewozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz identyfikowalności

1. W odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych podmioty zapewniają:

a) ich zgodność z wymogami dotyczącymi gromadzenia, przewozu i identyfikowalności, określonymi w załączniku VIII rozdział I i II;

b) dołączanie do nich, na czas przewozu, dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia, zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział III.

2. Podmioty wysyłające, przewożące lub odbierające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne prowadzą rejestr przesyłek i powiązanych dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział IV.

3. Podmioty muszą przestrzegać wymogów dotyczących znakowania określonych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku VIII rozdział V.

ROZDZIAŁ VI

REJESTRACJA I ZATWIERDZANIE PRZEDSIĘBIORSTW I ZAKŁADÓW

Artykuł 18

Wymogi dotyczące zatwierdzania jednego lub większej liczby przedsiębiorstw i zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu

Właściwy organ może zatwierdzić więcej niż jedno przedsiębiorstwo lub zakład, przeprowadzające czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu, pod warunkiem że ich układ oraz sposób przeprowadzania czynności na tych produktach w tych przedsiębiorstwach lub zakładach wyklucza przeniesienie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt pomiędzy tymi przedsiębiorstwami lub zakładami.

Artykuł 19

Wymogi dotyczące niektórych zatwierdzonych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa lub zakłady zatwierdzone przez właściwy organ zapewniają ich zgodność z wymogami określonymi w następujących rozdziałach załącznika IX do niniejszego rozporządzenia, o ile w tych przedsiębiorstwach i zakładach prowadzone są działania, o których mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) rozdział I, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzają karmę dla zwierząt domowych, jak określono w art. 24 ust. 1 lit. e) wspomnianego rozporządzenia;

b) rozdział II, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. i) wspomnianego rozporządzenia, a także o ile przeprowadzają na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego, po ich zebraniu, następujące czynności, o których jest mowa w art. 24 ust. 1 lit. h) tego rozporządzenia:

(i) sortowanie;

(ii) dzielenie;

(iii) chłodzenie;

(iv) zamrażanie,

(v) solenie,

(vi) konserwacja w drodze innych procesów;

(vii) usuwanie skór i skórek lub materiału szczególnego ryzyka;

(viii) czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego prowadzone zgodnie z wymogami określonymi w przepisach weterynaryjnych UE;

(ix) oczyszczanie lub pasteryzacja produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przekształcenia w biogaz lub do kompostowania, przed takim przekształceniem lub kompostowaniem w innym przedsiębiorstwie lub zakładzie zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia;

(x) przesiewanie;

c) rozdział III, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty pochodne przeznaczone do określonych celów, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. j) wspomnianego rozporządzenia.

Artykuł 20

Wymogi dotyczące niektórych zarejestrowanych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

1. Podmioty prowadzące zarejestrowane zakłady lub przedsiębiorstwa bądź inne zarejestrowane podmioty prowadzą wszelkie czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktach pochodnych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku IX rozdział IV.

2. Zarejestrowane podmioty przewożące produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne (z wyjątkiem przewozu pomiędzy różnymi lokalami tego samego podmiotu) muszą w szczególności przestrzegać warunków określonych w załączniku IX rozdział IV pkt 2.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) zatwierdzonych podmiotów przewożących produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne w ramach działalności pomocniczej;

b) podmiotów zarejestrowanych w celu prowadzenia działalności transportowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005.

4. Właściwy organ może zwolnić następujące podmioty z obowiązku powiadamiania, o którym mowa w art. 23 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) podmioty wytwarzające trofea łowieckie lub inne preparaty, o których mowa w rozdziale VI załącznika XIII do niniejszego rozporządzenia, do celów prywatnych lub niekomercyjnych, bądź przeprowadzające na nich czynności;

b) podmioty zajmujące się usuwaniem próbek badawczych i diagnostycznych lub przeprowadzające czynności na takich próbkach w celach edukacyjnych;

c) podmioty transportujące suche i niepoddane obróbce wełnę i sierść, pod warunkiem że są one zamknięte w bezpiecznym opakowaniu oraz wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne do zastosowań poza łańcuchem paszowym lub do zakładu przeprowadzającego działania pośrednie w warunkach, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych;

d) podmioty wykorzystujące niewielkie ilości materiałów kategorii 2 i 3, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, lub ich produktów pochodnych, w celu bezpośredniej dostawy produktów w obrębie regionu do użytkowników końcowych, na rynku lokalnym lub do lokalnych zakładów detalicznych, jeżeli właściwy organ uzna, że taka działalność nie powoduje zagrożenia rozprzestrzenianiem poważnej choroby zakaźnej na ludzi lub zwierzęta; przepisy niniejszego punktu nie mają zastosowania w przypadku, gdy materiały te są wykorzystywane do skarmiania zwierząt innych niż zwierzęta futerkowe.

ROZDZIAŁ VII

WPROWADZANIE DO OBROTU

Artykuł 21

Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych

1. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych, w myśl art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących wymogów, określonych w załączniku X do niniejszego rozporządzenia:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania i wprowadzania do obrotu, określone w rozdziale I;

b) wymogi szczegółowe dotyczące przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, określone w rozdziale II;

c) wymogi dotyczące niektórych rodzajów karmy dla ryb i przynęt stosowanych w połowach, określone w załączniku III.

2. Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu (z wyjątkiem przywozu) mleka, produktów na bazie mleka i produktów pochodnych mleka zaklasyfikowanych jako materiał kategorii 3 zgodnie z art. 10 lit. e), f) i h) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które nie zostały przetworzone zgodnie z wymogami ogólnymi określonymi w załączniku X rozdział II sekcja 4 część I do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że materiały te spełniają wymogi dotyczące odstępstwa w odniesieniu do wprowadzania do obrotu mleka przetworzonego zgodnie z normami krajowymi, które to odstępstwo przewidziano w części II tej samej sekcji.

Artykuł 22

Wprowadzanie do obrotu i stosowanie nawozów organicznych i polepszaczy gleby

1. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia, dotyczących wprowadzania do obrotu (z wyjątkiem przywozu) nawozów organicznych i polepszaczy gleby oraz stosowania tych produktów, w szczególności ich stosowania w glebie, w myśl art. 15 ust. 1 lit. i) oraz art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, guana dzikich ptaków morskich nie podlega żadnym warunkom dotyczącym zdrowia zwierząt.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dany nawóz organiczny lub polepszacz gleby wytworzony z mączki mięsno-kostnej uzyskanej z materiału kategorii 2 lub z przetworzonego białka zwierzęcego ma być stosowany w glebie, wydaje zezwolenie na składnik lub składniki, które mają być zmieszane z tymi materiałami, zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, według kryteriów określonych w załączniku XI rozdział II sekcja 1 pkt 3 do niniejszego rozporządzenia.

4. W drodze odstępstwa od art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i państwa członkowskiego przeznaczenia, które graniczą ze sobą, mogą zezwolić na przesyłanie obornika pomiędzy gospodarstwami znajdującymi się w regionach granicznych tych państw członkowskich pod warunkiem spełnienia odpowiednich wymogów w zakresie opanowywania wszelkich ewentualnych zagrożeń dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, np. obowiązków zaangażowanych podmiotów w zakresie prowadzenia odpowiednich rejestrów, które to wymogi są określone w umowie dwustronnej.

5. Zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 w razie potrzeby właściwe organy państw członkowskich zachęcają do opracowania, upowszechniania i stosowania krajowych podręczników dobrych praktyk rolnych w zakresie stosowania w glebie nawozów organicznych i polepszaczy gleby.

Artykuł 23

Produkty pośrednie

1. Produkty pośrednie przywożone do UE lub przewożone w tranzycie przez jej terytorium muszą spełniać warunki w zakresie opanowywania ewentualnego zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, określone w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

2. Produkty pośrednie transportowane do przedsiębiorstwa lub zakładu, o którym mowa w załączniku XII pkt 3 do niniejszego rozporządzenia, mogą podlegać czynnościom bez dalszych ograniczeń przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu, pod warunkiem że:

a) dane przedsiębiorstwo lub zakład są odpowiednio wyposażone do przyjmowania produktów pośrednich w sposób zapobiegający przenoszeniu chorób zaraźliwych dla ludzi lub zwierząt;

b) produkty pośrednie nie stanowią zagrożenia zakażeniem chorobami przenoszonymi na ludzi lub zwierzęta dzięki ich oczyszczeniu lub innej obróbce, której poddano produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim, dzięki odpowiedniemu stężeniu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim lub dzięki zastosowaniu odpowiednich środków bezpieczeństwa biologicznego przy przeprowadzaniu czynności na produktach pośrednich;

c) dane przedsiębiorstwo lub zakład rejestrują ilości otrzymanych materiałów oraz, we właściwych przypadkach, ich kategorię, a także przedsiębiorstwo, zakład lub podmiot, do którego dane przedsiębiorstwo lub zakład dostarczają swoje produkty oraz

d) niewykorzystane produkty pośrednie lub inne nadwyżki materiałów z danego przedsiębiorstwa lub zakładu, np. produkty przeterminowane, są usuwane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

3. Podmiot prowadzący przedsiębiorstwo lub zakład przeznaczenia produktów pośrednich bądź jego właściciel, lub ich przedstawiciel, stosuje lub wysyła produkty pośrednie wyłącznie w celu dalszego mieszania, powlekania, montażu, pakowania lub oznakowania.

Artykuł 24

Karma dla zwierząt domowych i inne produkty pochodne

1. Zakazuje się stosowania materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. a), b), d) i e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, do produkcji produktów pochodnych, które są przeznaczone do spożywania przez ludzi lub zwierzęta lub stosowania u nich, z wyjątkiem produktów pochodnych, o których mowa w art. 33 i 36 tego rozporządzenia.

2. Jeśli dany produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego lub produkt pochodny może być stosowany do skarmiania zwierząt gospodarskich lub do innych celów, o których mowa w art. 36 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, to przy jego wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) należy przestrzegać szczegółowych wymogów dotyczących przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia, o ile w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia nie określono szczegółowych wymogów dla takich produktów.

3. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) karmy dla zwierząt domowych, o której mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i II do niniejszego rozporządzenia.

4. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów pochodnych, o których mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i rozdziały od III do XII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ VIII

PRZYWÓZ, TRANZYT I WYWÓZ

Artykuł 25

Przywóz, tranzyt i wywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Zabroniony jest przywóz do UE i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego:

a) nieprzetworzony obornik;

b) niepoddane obróbce pióra i części piór oraz pierze;

c) wosk pszczeli w postaci plastrów miodu.

2. Przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów nie podlega żadnym ograniczeniom dotyczącym zdrowia zwierząt:

a) wełna i sierść poddane praniu fabrycznemu lub innej obróbce zapewniającej eliminację wszelkich niedopuszczalnych zagrożeń;

b) futra poddane suszeniu przez okres przynajmniej dwóch dni w temperaturze otoczenia wynoszącej 18 °C i w wilgotności wynoszącej 55 %.

c) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie i poddane praniu fabrycznemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w szeregu kąpieli zawierających wodę, mydło oraz wodorotlenek sodu lub wodorotlenek potasu;

d) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i poddane obróbce co najmniej jedną z poniższych metod:

– depilacji chemicznej za pomocą wapna gaszonego lub siarczku sodu,

– fumigacji w formaldehydzie w hermetycznie zamkniętym pomieszczeniu przez co najmniej 24 godziny,

– szorowaniu przemysłowemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w rozpuszczalnym w wodzie detergencie o temperaturze 60–70°C,

– przechowywanie, które może obejmować czas transportu, w temperaturze 37°C przez osiem dni, 18°C przez 28 dni lub 4°C przez 120 dni;

e) wełna i sierść, suche i zamknięte w bezpiecznym opakowaniu, wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, przeznaczone do wysłania do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i spełniające wszystkie z następujących wymogów:

(i) zostały wyprodukowane co najmniej 21 dni przed datą wprowadzenia do Unii oraz były przechowywane w państwie trzecim lub jego regionie, które:

– jest wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 i upoważnione do przywozu do Unii świeżego mięsa przeżuwaczy, które nie jest objęte dodatkowymi gwarancjami A i F ustanowionymi w tym rozporządzeniu,

– jest wolne od pryszczycy oraz – w przypadku wełny i sierści owiec i kóz – od ospy owiec i kóz, zgodnie z podstawowymi kryteriami ogólnymi określonymi w załączniku II do dyrektywy 2004/68/WE;

(ii) są opatrzone deklaracją importera, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XV rozdział 21;

(iii) zostały przedstawione przez podmiot jednemu z zatwierdzonych punktów kontroli granicznej określonych w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, gdzie zostały poddane z zadowalającym wynikiem kontroli dokumentacji przeprowadzonej zgodnie z art. 4 ust. 3 dyrektywy 97/78/WE.

3. Przy przywozie do UE i tranzycie przez jej terytorium niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w myśl art. 41 ust. 3 i art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących szczegółowych wymogów, określonych w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia:

a) szczegółowe wymogi określone w rozdziale I tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu materiału kategorii 3 oraz produktów pochodnych do zastosowań w łańcuchu paszowym, innych niż do produkcji karmy dla zwierząt domowych lub żywienia zwierząt futerkowych;

b) szczegółowe wymogi określone w rozdziale II tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt gospodarskich.

Artykuł 26

Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz wywóz niektórych materiałów kategorii1

Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz na wywóz skór i skórek uzyskanych od zwierząt poddanych nielegalnym zabiegom zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. d) dyrektywy 96/22/WE lub nielegalnemu leczeniu zgodnie z jego definicją w art. 2 lit. b) dyrektywy 96/23/WE, a także wnętrzności przeżuwaczy, z treścią lub bez, oraz kości i produktów z kości zawierających kręgosłup i czaszkę, pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

a) materiały te nie mogą być materiałami kategorii 1 pozyskanymi z jakichkolwiek wymienionych poniżej zwierząt:

(i) zwierzęta podejrzane o zakażenie TSE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 999/2001;

(ii) zwierzęta, u których obecność TSE potwierdzono urzędowo;

(iii) zwierzęta uśmiercone w związku ze zwalczaniem TSE;

b) materiały te nie mogą być przeznaczone do żadnego z następujących zastosowań:

(i) skarmianie;

(ii) stosowanie w glebie na terenie, z którego pozyskuje się paszę dla zwierząt gospodarskich;

(iii) produkcja:

– produktów kosmetycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 1 dyrektywy 76/768/EWG;

– wyrobów medycznych aktywnego osadzania zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 90/385/EWG;

– wyrobów medycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 93/42/EWG;

– wyrobów medycznych używanych do diagnostyki in vitro zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 98/79/WE;

– weterynaryjnych produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/82/WE;

– produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/83/WE;

c) materiały te muszą być przywożone z etykietami i muszą spełniać szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określonych w załączniku XIV rozdział IV sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia;

d) materiały te muszą być przywożone w sposób zgodny z wymogami dotyczącymi certyfikacji dla celów sanitarnych, ustanowionymi w ustawodawstwie krajowym.

Artykuł 27

Przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych zawierających produkty pochodne lub produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w tym produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 25 ust. 1, na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Warunki takie obejmują przynajmniej co następuje:

a) na wprowadzenie przesyłki musi uprzednio wyrazić zgodę właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia oraz

b) przesyłka musi być przesyłana bezpośrednio z punktu wprowadzenia na terytorium UE do upoważnionego użytkownika.

2. Jeśli dane próbki badawcze lub diagnostyczne mają być przywożone poprzez państwo członkowskie inne niż państwo członkowskie przeznaczenia, podmioty przedkładają takie próbki w zatwierdzonym punkcie kontroli granicznej UE, wymienionym w załączniku I do decyzji 2009/821/WE. W punkcie kontroli granicznej, o którym mowa, danych próbek badawczych i diagnostycznych nie poddaje się kontroli weterynaryjnej zgodnie z rozdziałem I dyrektywy 97/78/WE. Właściwy organ punktu kontroli granicznej informuje właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES o wprowadzeniu danych próbek badawczych i diagnostycznych.

3. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach badawczych lub diagnostycznych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących usuwania próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 28

Przywóz i tranzyt próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek handlowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 1 do niniejszego rozporządzenia.

2. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach handlowych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących przeprowadzania czynności na próbkach handlowych i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia.

3. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt przedmiotów wystawowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami dotyczącymi przedmiotów wystawowych, określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 3.

4. Podmioty przeprowadzające czynności na przedmiotach wystawowych są zobowiązane do przestrzegania warunków dotyczących pakowania przedmiotów wystawowych, przeprowadzania na nich czynności i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 3 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 29

Szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej

1. Właściwy organ udziela zezwolenia na szczególne przemieszczenia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z terytorium Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, bezpośrednio lub przez inne państwo trzecie, transportem drogowym lub kolejowym przez terytorium UE, pomiędzy zatwierdzonymi punktami kontroli granicznej UE wymienionymi w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) przesyłka plombowana jest plombą oznaczoną numerem seryjnym w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE przez służby weterynaryjne właściwego organu;

b) na każdej stronie dokumentów towarzyszących przesyłce, o których mowa w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, urzędowy lekarz weterynarii właściwego organu odpowiedzialnego za punkt kontroli granicznej umieszcza stempel „WYŁĄCZNIE TRANZYT DO ROSJI PRZEZ TERYTORIUM WE” ;

c) spełnione są wymogi proceduralne przewidziane w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d) przesyłka posiada poświadczenie, że jest dopuszczona do tranzytu, wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii punktu kontroli granicznej wprowadzenia na Wspólnotowym świadectwie weterynaryjnym dla wwozu i przewozu, przewidzianym w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 136/2004.

2. Nie zezwala się na rozładunek lub składowanie, w rozumieniu art. 12 ust. 4 lub art. 13 dyrektywy 97/78/WE, takich przesyłek na terytorium państwa członkowskiego.

3. Właściwy organ przeprowadza regularne kontrole w celu zapewnienia zgodności liczby przesyłek oraz ilości produktów opuszczających terytorium UE z liczbą przesyłek i ilością produktów wprowadzanych.

Artykuł 29a

Szczególne wymogi dotyczące tranzytu przez terytorium Chorwacji produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich

[1] 1. Przemieszczanie przez terytorium UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, pochodzących z Bośni i Hercegowiny i przeznaczonych do państw trzecich, transportem drogowym bezpośrednio między punktem kontroli granicznej w miejscowości Nova Sela a punktem kontroli granicznej w miejscowości Ploče, jest dozwolone pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

a) przesyłka jest zaplombowana plombą opatrzoną numerem seryjnym przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe;

b) dokumenty towarzyszące przesyłce, o których mowa w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, opatrzone są na każdej stronie pieczęcią »WYŁĄCZNIE TRANZYT DO PAŃSTW TRZECICH PRZEZ TERYTORIUM UE« przyłożoną przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia;

c) spełnione są wymogi proceduralne określone w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d) przesyłka została zakwalifikowana jako dopuszczona do tranzytu na wspólnym weterynaryjnym dokumencie wejścia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 136/2004, przez urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej przy wjeździe.

2. Rozładunek lub przechowywanie, zgodnie z art. 12 ust. 4 lub art. 13 dyrektywy 97/78/WE, takich przesyłek na terytorium Unii nie jest dozwolone.

3. Właściwy organ przeprowadza regularne kontrole w celu dopilnowania, aby liczba przesyłek oraz ilość produktów opuszczających Unię odpowiadały liczbie i ilości, które zostały wprowadzone na jej terytorium.

Artykuł 30

Wykaz przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich

Wykazy przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich wprowadza się do systemu TRACES zgodnie ze specyfikacją techniczną publikowaną przez Komisję na jej stronach internetowych.

Wykazy te podlegają regularnej aktualizacji.

Artykuł 31

Wzory świadectw zdrowia i deklaracji dotyczących przywozu i tranzytu

Do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, przeznaczonych do przywozu do UE lub tranzytu przez jej terytorium, dołącza się świadectwa zdrowia i deklaracje zgodne ze wzorami przedstawionymi w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia, w miejscach wprowadzenia na terytorium UE, gdzie odbywają się kontrole weterynaryjne, w myśl dyrektywy 97/78/WE.

ROZDZIAŁ IX

KONTROLE URZĘDOWE

Artykuł 32

Kontrole urzędowe

1. Właściwy organ podejmuje niezbędne środki w celu kontroli całego łańcucha gromadzenia, przewozu, stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

Środki takie realizowane są zgodnie z zasadami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

2. Kontrole urzędowe, o których mowa w ust. 1, obejmują kontrole prowadzenia rejestrów i innych dokumentów wymaganych w myśl przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Właściwy organ przeprowadza następujące kontrole urzędowe, o których mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia:

a) kontrole urzędowe w zakładach przetwórczych, określone w rozdziale I;

b) kontrole urzędowe innych działań obejmujących czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, określone w rozdziale III sekcje 1–9.

4. Właściwy organ przeprowadza kontrole plomb na przesyłkach produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych.

W przypadku gdy właściwy organ nakłada plombę na tego rodzaju przesyłkę przewożoną do miejsca przeznaczenia, informuje o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia.

5. Właściwy organ sporządza wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z formatem określonym w załączniku XVI rozdział II do niniejszego rozporządzenia.

6. Na wniosek złożony przez podmiot, właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia podejmuje decyzję w zakresie przyjęcia lub odrzucenia niektórych materiałów kategorii 1 i kategorii 2 oraz mączki mięsno-kostnej lub tłuszczu zwierzęcego uzyskanego z materiałów kategorii 1 i kategorii 2 w ciągu 20 dni kalendarzowych od dnia otrzymania takiego wniosku, pod warunkiem że został on złożony w jednym z języków urzędowych tego państwa członkowskiego.

7. Podmioty składają wnioski o zezwolenia, o których mowa w ust. 6, zgodnie ze standardowym formatem przedstawionym w załączniku XVI rozdział III sekcja 10 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 33

Ponowne zatwierdzenie zakładów i przedsiębiorstw po zatwierdzeniu tymczasowym

1. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 3 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 lub kategorii 2 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 3 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 3 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 2 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 2 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 2 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ X

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 34

Ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, ze względów ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt

Właściwy organ może zakazać wprowadzenia do obrotu lub ograniczyć wprowadzanie do obrotu wymienionych poniżej produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych ze względów ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt wyłącznie w myśl zasad ustanowionych w prawodawstwie UE, w szczególności ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu:

a) przetworzone białko zwierzęce i inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia;

b) karma dla zwierząt domowych i niektóre inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia;

c) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne przywożone do UE lub przewożone tranzytem przez jej terytorium, jak określono w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 35

Uchylenie

1. Następujące akty prawne tracą moc:

a) rozporządzenie (WE) nr 811/2003;

b) decyzja 2003/322/WE;

c) decyzja 2003/324/WE;

d) rozporządzenie (WE) nr 878/2004;

e) decyzja 2004/407/WE;

f) rozporządzenie (WE) nr 79/2005;

g) rozporządzenie (WE) nr 92/2005;

h) rozporządzenie (WE) nr 181/2006;

i) rozporządzenie (WE) nr 197/2006;

j) rozporządzenie (WE) nr 1192/2006;

(k) rozporządzenie (WE) nr 2007/2006.

2. Odesłania do uchylonych aktów traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Środki przejściowe

1. W okresie przejściowym, trwającym do dnia 31 grudnia 2011 r., podmioty mogą wprowadzać do obrotu nawozy organiczne i polepszacze gleby, wyprodukowane przed dniem 4 marca 2011 r. zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1774/2002 i (WE) nr 181/2006:

a) pod warunkiem że są one wytworzone z jednego z następujących produktów:

(i) mączka mięsno-kostna uzyskana z materiału kategorii 2;

(ii) przetworzone białko zwierzęce;

b) nawet jeśli nie zostały one zmieszane ze składnikiem w celu wykluczenia stosowania tej mieszaniny do celów paszowych.

2. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 stycznia 2012 r. zezwala się nadal na przywóz do UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, którym towarzyszy świadectwo zdrowia, deklaracja lub dokument handlowy, wypełnione i podpisane zgodnie z odpowiednim wzorem ustanowionym w załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, pod warunkiem że wspomniane świadectwa, deklaracje lub dokumenty zostały wypełnione i podpisane przed dniem 30 listopada 2011 r.

3. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 grudnia 2014 r., w drodze odstępstwa od art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, państwa członkowskie mogą zezwolić na gromadzenie, transport i usuwanie (sposobami innymi niż spopielanie lub grzebanie na miejscu, jak określono w art. 19 ust. 1 lit. d) wspomnianego rozporządzenia) materiału kategorii 3 zawierającego produkty pochodzenia zwierzęcego lub środków spożywczych zawierających produkty pochodzenia zwierzęcego, które nie są już przeznaczone do spożycia przez ludzi z powodów handlowych lub w wyniku problemów powstałych podczas produkcji lub wad w pakowaniu lub innych wad, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt, o których to produktach jest mowa w art. 10 lit. f) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem przestrzegania wymogów dotyczących usuwania innymi sposobami, określonych w załączniku VI rozdział IV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 37

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 4 marca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 6 ust. 1 akapit drugi, art. 6 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 11 ust. 2 akapit drugi, art. 15 ust. 1 lit. b), d), e), h) i i) oraz art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 4 lit. a), b) i c) oraz art. 19 ust. 4 akapit drugi, art. 20 ust. 10 i 11, art. 21 ust. 5 i 6, art. 22 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 27 lit. a), b), c) i e)–h) oraz art. 27 akapit drugi, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 40, art. 41 ust. 3 akapit pierwszy i trzeci, art. 42, art. 43 ust. 3, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 2, art. 48 ust. 2, ust. 7 lit. a) i ust. 8 lit. a) oraz art. 48 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (²), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 ustanowiono przepisy dotyczące ochrony zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w zakresie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i uzyskanych z nich produktów pochodnych. W rozporządzeniu tym określono okoliczności, w których należy usuwać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Ponadto w rozporządzeniu określono warunki, na których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być stosowane w paszach oraz do różnych innych celów, np. w kosmetykach, produktach leczniczych i do celów technicznych. Rozporządzenie zobowiązuje również podmioty do dokonywania wszelkich czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w przedsiębiorstwach i zakładach podlegających kontrolom urzędowym.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stanowi, że szczegółowe przepisy dotyczące dokonywania czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, np. norm przetwarzania, warunków higienicznych oraz formatu dokumentów poświadczających dołączanych do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych dla zapewnienia identyfikowalności, mają być przyjmowane w drodze środków wykonawczych.

(3) Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinny być określone mając na uwadze osiągnięcie celów rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, w szczególności zrównoważonego stosowania materiałów pochodzenia zwierzęcego, a także wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii Europejskiej.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 nie ma zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt dzikich, które nie są podejrzane o zakażenie chorobą przenoszoną na ludzi lub zwierzęta, ani też o to, że są dotknięte taką chorobą, z wyjątkiem zwierząt wodnych, wyładowanych w celach handlowych. Nie ma również zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt łownych, niezebranych po odłowie, zgodnie z dobrą praktyką łowiecką. W przypadku tego rodzaju produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, uzyskanych z odłowu, usuwanie powinno odbywać się w sposób zapobiegający przeniesieniu zagrożeń, zgodnie z odpowiednimi szczegółowymi praktykami łowieckimi oraz z dobrą praktyką łowiecką.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie wobec produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stosowanych do preparowania trofeów myśliwskich. Preparowanie tego rodzaju trofeów, a także preparowanie zwierząt i ich części z wykorzystaniem innych metod, np. plastynacji, powinno odbywać się w warunkach zapobiegających przeniesieniu zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie do odpadów gastronomicznych, o ile pochodzą one ze środków transportu międzynarodowego, a więc np. do materiałów pochodzących ze środków spożywczych podawanych na pokładzie samolotu lub statku przybywającego do Unii Europejskiej z państwa trzeciego. Odpady gastronomiczne są również objęte zakresem wspomnianego rozporządzenia, o jeśli są przeznaczone do celów paszowych, do przetworzenia zgodnie z jedną z metod przetwarzania dozwolonych niniejszym rozporządzeniem lub do przekształcenia na biogaz lub kompost. Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania skarmiania zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami gastronomicznymi. W związku z powyższym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009, odpady gastronomiczne mogą być przetwarzane i wykorzystywane, pod warunkiem że powstałe z nich produkty pochodne nie są stosowane do skarmiania takich zwierząt.

(7) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE podstawą zdefiniowania materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicja materiałów paszowych zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającym dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (³).

(8) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania wysyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych z gatunków podatnych z gospodarstw, przedsiębiorstw, zakładów i obszarów objętych ograniczeniami w związku z wystąpieniem poważnej choroby zakaźnej. W celu zapewnienia w UE wysokiego poziomu ochrony zdrowia zwierząt należy ustalić, że wykaz chorób zawarty w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych oraz w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (dalej zwanej „OIE”) jest wykazem poważnych chorób zakaźnych dla celów określenia zakresu wspomnianego zakazu.

(9) Ponieważ spalanie i współspalanie określonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego jako odpadów nie wchodzi w zakres dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (⁴), w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić właściwe przepisy służące zapobieganiu zagrożeniom dla zdrowia wynikającym z tego rodzaju działań, z uwzględnieniem możliwego wpływu na środowisko. Pozostałości spalania lub współspalania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być poddawane recyklingowi lub usuwane zgodnie z prawodawstwem UE dotyczącym ochrony środowiska, w szczególności ponieważ prawodawstwo to zezwala na stosowanie składnika fosforowego popiołów w nawozach oraz przekazywanie popiołów z kremacji zwierząt domowych ich właścicielom.

(10) Zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (⁵) produkty pochodzenia zwierzęcego lub środki spożywcze zawierające takie produkty mogą być usuwane wyłącznie na składowiska odpadów, o ile zostały one przetworzone zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (⁶) w celu ograniczenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

(11) Usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wraz ze ściekami powinno być zabronione, ponieważ ścieki nie podlegają wymogom zapewniającym odpowiedni poziom kontroli zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Należy podjąć odpowiednie kroki w celu przeciwdziałania niedopuszczalnym zagrożeniom wynikającym z przypadkowego usunięcia płynnych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. przy myciu podłóg i urządzeń stosowanych przy przetwarzaniu.

(12) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (⁷) ustanowiono pewne środki ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Artykuł 2 ust. 2 lit. b) wspomnianej dyrektywy stanowi, że niektóre materiały są wyłączone z zakresu tej dyrektywy w zakresie, w jakim są one objęte innymi aktami prawodawstwa UE; dotyczy to m.in. produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁸), z wyjątkiem produktów przeznaczonych do spalenia jako odpady, usunięcia na składowisko odpadów lub wykorzystania w wytwórni biogazu lub kompostowni. Wspomniane rozporządzenie jest obecnie uchylone i zostało zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 od dnia 4 marca 2011 r. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE procesy, w toku których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne są przekształcane w biogaz lub kompostowane, powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia, określonymi w tymże rozporządzeniu, a także w przepisach dotyczących ochrony środowiska naturalnego, ustanowionymi w dyrektywie 2008/98/WE.

(13) Właściwy organ danego państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w biogaz lub ich kompostowania na podstawie walidacji według zharmonizowanego wzoru. W takim przypadku powinno być możliwe wprowadzanie pozostałości fermentacyjnych i kompostu do obrotu w całej Unii Europejskiej. Ponadto właściwy organ państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na określone parametry dotyczące niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. odpadów gastronomicznych i ich mieszanin z niektórymi innymi materiałami, które przekształca się w biogaz lub poddaje kompostowaniu. Ponieważ zezwolenia takie nie są wydawane zgodnie ze zharmonizowanym wzorem, pozostałości fermentacyjne i kompost powinny być wprowadzane do obrotu wyłącznie w państwie członkowskim, w którym zezwolono na takie parametry.

(14) Dla uniknięcia zanieczyszczenia żywności czynnikami chorobotwórczymi przedsiębiorstwa lub zakłady przetwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny prowadzić swą działalność w obiektach oddzielonych od rzeźni lub innych przedsiębiorstw, gdzie przetwarzane są środki spożywcze, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁹), chyba że przetwarzanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach zatwierdzonych przez właściwy organ w celu zapobieżenia przenoszeniu zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt do przedsiębiorstw przetwarzających żywność.

(15) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (¹⁰) zobowiązuje się państwa członkowskie do prowadzenia corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE). Wspomniane programy monitorowania powinny obejmować również ciała zwierząt stosowane do skarmiania niektórych gatunków w celu wspierania różnorodności biologicznej – w zakresie, w jakim jest to niezbędne, aby programy te zapewniały wystarczający zasób informacji o występowaniu TSE w danym państwie członkowskim.

(16) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zezwala na skarmianie zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków żyjących w ich własnym siedlisku niektórymi materiałami kategorii 1 w celu wspierania różnorodności biologicznej. Skarmianie takie powinno być dozwolone w odniesieniu do niektórych gatunków mięsożernych, o których mowa w dyrektywie Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (¹¹), oraz w odniesieniu do niektórych gatunków ptaków drapieżnych, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (¹²) w celu uwzględnienia naturalnego zachowania żywieniowego tych gatunków.

(17) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 wprowadzono procedurę dopuszczenia alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych. Metody takie mogą być dopuszczane przez Komisję po otrzymaniu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanego „EFSA”). Dla ułatwienia oceny wniosków przez EFSA należy określić standardowy format, stanowiący dla wnioskodawców ilustrację materiałów dowodowych, które należy przedłożyć. Zgodnie z traktatami powinna istnieć możliwość przedstawiania wniosków o stosowanie alternatywnych metod w językach urzędowych Unii Europejskiej, określonych w rozporządzeniu Rady EWG nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (¹³).

(18) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającym wymagania dotyczące higieny pasz (¹⁴) podmioty działające na rynku pasz, inne niż producenci pierwotni, są zobowiązane do zachowania określonych warunków higieny w czasie przechowywania i transportu pasz. Ponieważ warunki te pozwalają na ograniczenie w równoważnym stopniu ewentualnych zagrożeń, mieszanki paszowe uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia dotyczącym przechowywania i transportu.

(19) W celu wspierania nauki i badań, a także w celu zapewnienia najlepszego możliwego wykorzystania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w diagnostyce chorób u ludzi i zwierząt, właściwy organ powinien być upoważniony do określania warunków dotyczących próbek tego rodzaju materiałów, wykorzystywanych w celach badawczych, edukacyjnych i diagnostycznych. Zasad takich nie powinno się jednak określać w odniesieniu do próbek czynników chorobotwórczych, w odniesieniu do których obowiązują szczególne zasady określone w dyrektywie Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG (¹⁵).

(20) Dyrektywą 97/78/WE zwolniono z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone na wystawy, pod warunkiem że nie są one przeznaczone do sprzedaży, a także produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do określonych badań lub analiz. Dyrektywa ta pozwala na przyjęcie środków wykonawczych w odniesieniu do wymienionych zwolnień. W niniejszym rozporządzeniu należy określić odpowiednie warunki przywozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na wystawy oraz do określonych badań i analiz w celu wykluczenia możliwości rozprzestrzeniania niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu takich produktów do UE. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE oraz umożliwienia podmiotom działania w warunkach pewności prawnej należy w niniejszym rozporządzeniu określić wspomniane powyżej warunki oraz przepisy wykonawcze do dyrektywy 97/78/WE.

(21) Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny po ich zgromadzeniu być poddawane dalszym czynnościom w warunkach wykluczających możliwość przeniesienia niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Przedsiębiorstwa i zakłady, w których prowadzone są niektóre działania przed poddaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego dalszemu przetwarzaniu, powinny być budowane i eksploatowane w sposób zapobiegający przeniesieniu wspomnianych zagrożeń. Powinno się to odnosić również do przedsiębiorstw lub zakładów, w których prowadzone są czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym UE, z wyjątkiem czynności podejmowanych w ramach działalności leczniczej prywatnych lekarzy weterynarii.

(22) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 podmioty powinny zapewnić identyfikowalność produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych na wszystkich etapach łańcucha produkcji, stosowania i usuwania, tak aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń rynku wewnętrznego związanych z przypadkami wystąpienia rzeczywistych lub potencjalnych zagrożeń zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. Identyfikowalność powinny zatem zapewnić nie tylko podmioty zajmujące się wytwarzaniem, gromadzeniem lub transportem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, lecz również podmioty zajmujące się usuwaniem takich produktów lub produktów pochodnych poprzez ich spalanie bądź współspalanie w charakterze odpadów lub usuwanie na składowiska odpadów.

(23) Kontenery i środki transportu stosowane do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być utrzymywane w czystości, aby zapobiec zanieczyszczeniu. W przypadku gdy są one przeznaczone do transportu konkretnego materiału, np. płynnego produktu ubocznego pochodzenia zwierzęcego, który nie stanowi niedopuszczalnego zagrożenia dla zdrowia, podmioty mogą dostosować środki podejmowane dla zapobieżenia zanieczyszczeniu do rzeczywistego poziomu zagrożenia związanego z danym materiałem.

(24) Państwa członkowskie powinny być uprawnione do zobowiązania podmiotów do stosowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES), wprowadzonego decyzją Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniającą decyzję 92/486/EWG (¹⁶) (dalej zwanego „systemem TRACES” ), w celu udowodnienia dotarcia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych do miejsca przeznaczenia. W innym wypadku dowód dotarcia przesyłki powinien być przedstawiany w postaci czwartego egzemplarza dokumentu handlowego, odsyłanego do producenta. Po pierwszym roku wdrażania niniejszego rozporządzenia należy ocenić doświadczenia wynikające ze stosowania opisanych dwóch alternatywnych sposobów.

(25) W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 określono pewne parametry obróbki tłuszczów wytopionych, oleju z ryb oraz produktów jajecznych, zapewniające odpowiednią kontrolę ewentualnych zagrożeń dla zdrowia w sytuacjach, w których produkty te są stosowane do celów innych niż spożycie przez ludzi. Należy zatem dopuścić stosowanie tych parametrów jako alternatywy wobec określonych w niniejszym rozporządzeniu sposobów obróbki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

(26) Siara i produkty z siary powinny pochodzić ze stad bydła wolnych od określonych chorób, o których mowa w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹⁷).

(27) Należy zaktualizować odesłania do: dyrektywy Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów kosmetycznych (¹⁸), dyrektywy Rady 96/22/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i ß-agonistycznym (¹⁹) oraz dyrektywy 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego (²⁰), a także odesłanie do dyrektywy Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (²¹) w przepisach zdrowotnych dotyczących handlu nieprzetworzonym obornikiem.

(28) Czynności na niektórych pochodzących z przywozu materiałach do produkcji karmy dla zwierząt domowych oraz stosowanie takich materiałów powinno odbywać się w warunkach odpowiednich do zagrożeń, jakie mogą stanowić takie materiały. W szczególności należy ustanowić przepisy dotyczące bezpiecznego kierowania takich materiałów do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia, gdzie są one, podobnie jak materiał kategorii 3, włączane do karmy dla zwierząt domowych. W odniesieniu do przedsiębiorstw lub zakładów przeznaczenia właściwy organ powinien być uprawniony do udzielania zezwolenia na przechowywanie przywiezionych materiałów wraz z materiałami kategorii 3, pod warunkiem zapewnienia identyfikowalności materiałów przywiezionych.

(29) W rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 jest mowa o niektórych produktach pochodnych, które mogą być wprowadzane do obrotu zgodnie z wymogami ustanowionymi w określonych innych przepisach prawa UE. Akty te określają również warunki przywozu, gromadzenia i przemieszczania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w celu wytwarzania takich produktów pochodnych. Niemniej jednak rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie w sytuacjach, w których wspomniane inne przepisy prawa UE nie określają warunków dotyczących zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, które mogą wiązać się z takimi materiałami. Ponieważ nie określono takich warunków w odniesieniu do materiałów, które poddano pewnym etapom przetwarzania, zanim spełniły one warunki wprowadzenia do obrotu zgodnie z wspomnianymi innymi przepisami prawa UE, warunki takie powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu. W szczególności należy ustanowić warunki przywozu takich materiałów i dokonywania czynności na nich wewnątrz UE w zgodzie ze ścisłymi wymogami dotyczącymi kontroli i dokumentacji, aby zapobiec ewentualnym zagrożeniom dla zdrowia, jakie mogą wiązać się z takimi materiałami.

(30) W szczególności należy określić w niniejszym rozporządzeniu odpowiednie warunki dotyczące ochrony zdrowia w odniesieniu do materiałów stosowanych w produkcji produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (²²), weterynaryjnych produktów leczniczych – zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (²³), wyrobów medycznych – zgodnie z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (²⁴), wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro – zgodnie z dyrektywą 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro (²⁵), wyrobów medycznych aktywnego osadzania – zgodnie z dyrektywą Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania (²⁶), lub odczynników laboratoryjnych („produkty gotowe”). Jeśli zagrożenia związane z takimi materiałami są ograniczone dzięki oczyszczaniu, odpowiedniemu stężeniu w produkcie lub zastosowaniu odpowiednich warunków przy dokonywaniu czynności na takich materiałach lub ich usuwaniu, wówczas powinny obowiązywać jedynie wymogi rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i niniejszego rozporządzenia dotyczące identyfikowalności. W takim przypadku nie powinny mieć zastosowania wymogi dotyczące oddzielenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego różnych kategorii w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie wytwarzającym wspomniane produkty gotowe, ponieważ można wykluczyć dalsze stosowanie materiałów w innych celach, w szczególności dostanie się ich do żywności lub paszy, dzięki odpowiedniemu stosowaniu zasad przez podmiot pod nadzorem właściwego organu. Przesyłki takich materiałów przeznaczone do przywozu do Unii Europejskiej powinny podlegać kontrolom weterynaryjnym w punktach kontroli granicznej wprowadzenia zgodnie z dyrektywą 97/78/WE w celu upewnienia się, że produkty te spełniają wymogi wprowadzenia ich do obrotu w UE.

(31) Zgodnie z dyrektywą Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (²⁷), niektóre choroby, na które podatne są zwierzęta z rodziny koniowatych, podlegają obowiązkowi zgłaszania. Aby ograniczyć ryzyko przemieszczania tych chorób, produkty z krwi koniowatych, przeznaczone do celów innych niż pasze, np. produkty z krwi przeznaczone do wytwarzania weterynaryjnych produktów leczniczych, powinny być pozyskiwane od zwierząt koniowatych, które nie wykazują klinicznych objawów tych chorób.

(32) Wprowadzanie do obrotu świeżych skór i skórek w celach innych niż spożycie przez ludzi powinno być dopuszczalne, pod warunkiem że spełniają one warunki w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące świeżego mięsa, określone zgodnie z dyrektywą Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²⁸), ponieważ warunki te zapewniają odpowiednie ograniczenie ewentualnych zagrożeń dla zdrowia.

(33) Określone w niniejszym rozporządzeniu przepisy w zakresie zdrowia dotyczące wytwarzania i wprowadzania do obrotu trofeów myśliwskich i innych preparatów ze zwierząt, pozwalające na eliminację ewentualnych zagrożeń, powinny stanowić jedynie uzupełnienie przepisów o ochronie niektórych gatunków dzikich zwierząt, wprowadzonych rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (²⁹), ponieważ cel tego rozporządzenia jest inny. Preparaty anatomiczne ze zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, poddane procesowi takiemu jak plastynacja, który w równorzędnym stopniu eliminuje ewentualne zagrożenia, nie powinny podlegać ograniczeniom w zakresie zdrowia zwierząt, co ma na celu ułatwienie stosowania takich preparatów, szczególnie w edukacji.

(34) Pszczele produkty uboczne, które mają być wprowadzone do obrotu, powinny być wolne od niektórych chorób, na które podatne są pszczoły, wymienionych w dyrektywie Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (³⁰).

(35) Parlament Europejski i Rada wezwały Komisję do określenia punktu końcowego w łańcuchu produkcji produktów oleochemicznych, poza którym nie podlegają już one wymogom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009. Decyzję dotyczącą punktu końcowego należy podjąć jak najszybciej po uzyskaniu wyników oceny tego, w jakim stopniu procesy oleochemiczne mogą ograniczyć potencjalne zagrożenia dla zdrowia związane z tłuszczami zwierzęcymi stanowiącymi materiały którejkolwiek kategorii, poddawanymi przetwarzaniu.

(36) Niniejsze rozporządzenie powinno zawierać odesłanie do rozporządzenia Komisji (UE) nr 206/2010 z dnia 12 marca 2010 r. ustanawiającego wykazy krajów trzecich, ich terytoriów lub części, upoważnionych do wprowadzania do Unii Europejskiej niektórych zwierząt oraz świeżego mięsa, a także wymogi dotyczące świadectw weterynaryjnych (³¹) – w zakresie, w którym należy zezwolić tym krajom trzecim i innym terytoriom na przywóz niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, ponieważ zagrożenia ze strony tych produktów są te same, jak zagrożenia wynikające potencjalnie z przywozu żywych zwierząt lub świeżego mięsa.

(37) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE należy zamieścić odesłanie do dalszych wykazów państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz niektórych materiałów pochodzenia zwierzęcego, w celu ustalenia państw trzecich, z których dozwolony jest przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego danych gatunków, na podstawie podobnych kwestii dotyczących zagrożeń dla zdrowia. Wykazy takie ustanowiono w decyzji Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniającej decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (³²), rozporządzeniu Komisji (UE) nr 605/2010 z dnia 2 lipca 2010 r. ustanawiającym warunki dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz wydawania świadectw weterynaryjnych przy wprowadzaniu do Unii Europejskiej mleka surowego i przetworów mlecznych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (³³), decyzji Komisji 2006/766/WE z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiającej wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa (³⁴), rozporządzeniu Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (³⁵) oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 119/2009 z dnia 9 lutego 2009 r. ustanawiającym wykaz krajów trzecich i ich części do celów przywozu do Wspólnoty i tranzytu przez jej terytorium mięsa dzikich zającowatych, niektórych dzikich ssaków lądowych oraz królików utrzymywanych w warunkach fermowych, a także stosowne wymagania w zakresie świadectw weterynaryjnych (³⁶).

(38) Ponieważ odpady z przemysłu fotograficznego, w którym stosowane są pewne produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, np. kręgosłupy bydlęce, stanowią zagrożenie nie tylko dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, ale również dla środowiska, odpady takie powinny być usuwane lub wywożone do państwa trzeciego, z którego pochodzą dane produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (³⁷).

(39) Zasady tranzytu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej przez terytorium Unii Europejskiej powinny zawierać odesłanie do wykazu punktów kontroli granicznej określonego w decyzji Komisji 2009/821/WE z dnia 28 września 2009 r. ustalającej wykaz zatwierdzonych punktów kontroli granicznej, ustanawiającej niektóre zasady kontroli przeprowadzanych przez ekspertów weterynaryjnych Komisji oraz ustanawiającej jednostki weterynaryjne w systemie TRACES (³⁸). Na potrzeby tego tranzytu należy stosować Wspólnotowe świadectwo weterynaryjne dla wwozu i przewozu, określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającym procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (³⁹).

(40) Niniejsze rozporządzenie powinno stanowić, że świadectwa zdrowia, które mają towarzyszyć przesyłkom produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych w miejscach wprowadzania do UE, w których odbywają się kontrole weterynaryjne, powinny być wydawane zgodnie z zasadami certyfikacji równoważnymi z zasadami określonymi w dyrektywie Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (⁴⁰).

(41) W celu zapewnienia spójności prawodawstwa UE kontrole urzędowe całego łańcucha produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych powinny być przeprowadzane zgodnie z ogólnymi postanowieniami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (⁴¹).

(42) Należy zatem ustanowić w niniejszym rozporządzeniu środki wykonawcze dla rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

(43) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 ze skutkiem od dnia 4 marca 2011 r.

(44) W następstwie przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 przyjęto pewne akty wykonawcze, mianowicie rozporządzenie Komisji (WE) nr 811/2003 (⁴²) dotyczące zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego ryb, a także składowania lub spopielania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, decyzję Komisji 2003/322/WE (⁴³) dotyczącą karmienia pewnych ptaków padlinożernych pewnymi materiałami kategorii 1, decyzję Komisji 2003/324/WE (⁴⁴) o odstępstwie od zakazu powtórnego przetwarzania wewnątrzgatunkowego w odniesieniu do zwierząt futerkowych, rozporządzenie Komisji (WE) nr 79/2005 (⁴⁵) dotyczące mleka i produktów na bazie mleka, rozporządzenie Komisji (WE) nr 92/2005 (⁴⁶) o sposobach usuwania i wykorzystania, rozporządzenie Komisji (WE) nr 181/2006 (⁴⁷) dotyczące nawozów organicznych i dodatków do wzbogacania gleby innych niż nawóz naturalny, rozporządzenie Komisji (WE) nr 1192/2006 (⁴⁸) dotyczące wykazów zatwierdzonych zakładów oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 2007/2006 (⁴⁹) dotyczące przywozu i tranzytu niektórych produktów pośrednich kategorii 3.

(45) Ponadto w celu ustanowienia środków proporcjonalnych do ryzyka w odniesieniu do pewnych konkretnych zastosowań produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przyjęto pewne środki przejściowe, w szczególności rozporządzenie Komisji (WE) nr 878/2004 (⁵⁰) o przywozie pewnych materiałów kategorii 1 i 2 i obchodzeniu się z nimi, decyzję 2004/407/WE (⁵¹) o przywozie niektórych materiałów służących do produkcji żelatyny fotograficznej oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 197/2006 (⁵²) dotyczące obchodzenia się z wycofanymi środkami spożywczymi i ich usuwania.

(46) W celu dalszego uproszczenia przepisów UE dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z tym, o co wnosiła prezydencja Rady przy przyjmowaniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dokonano przeglądu wspomnianych przepisów wykonawczych i przejściowych. Powinny one obecnie zostać uchylone i w razie potrzeby zastąpione niniejszym rozporządzeniem w celu stworzenia spójnych ram prawnych dotyczących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych.

(47) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stosuje się od dnia 4 marca 2011 r., zatem niniejsze rozporządzenie również powinno stosować się od tej daty. Ponadto należy ustanowić okres przejściowy, aby umożliwić zainteresowanym stronom dostosowanie się do nowych przepisów, a także wprowadzenie do obrotu niektórych produktów wytworzonych zgodnie z obowiązującymi przed wspomnianą datą przepisami UE w zakresie ochrony zdrowia oraz w celu utrzymania ciągłości przywozu po rozpoczęciu stosowania wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(48) Wprowadzanie do obrotu i wywóz niektórych produktów, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 878/2004, powinny nadal odbywać się zgodnie z przepisami krajowymi, ponieważ skala zagrożeń wiążących się z ograniczoną ilością materiałów, których to dotyczy, pozwala obecnie na stosowanie uregulowań na szczeblu krajowym do czasu ewentualnej harmonizacji w przyszłości. Do czasu przyjęcia, na podstawie dalszych dowodów, środków dotyczących gromadzenia i usuwania określonych ograniczonych ilości produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego z sektora detalicznego, właściwy organ powinien nadal mieć możliwość zezwalania na gromadzenie i usuwanie takich produktów innymi środkami, pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

(49) Zgodnie z postulatem Parlamentu Europejskiego przedstawionym przy wyrażaniu zgody na rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 przy pierwszym czytaniu, a także biorąc pod uwagę bardziej szczegółowe sugestie Parlamentu dotyczące pewnych kwestii technicznych, projekt niniejszego rozporządzenia przedstawiono w dniu 27 września 2010 r. Komisji ds. Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności Parlamentu Europejskiego w celu wymiany poglądów.

(50) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się środki wykonawcze:

a) w zakresie ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 przepisów dotyczących zdrowia publicznego i zdrowia i zwierząt w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych;

b) dotyczące niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w myśl art. 16 ust. 1 lit. e) i f) dyrektywy 97/78/WE.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje określone w załączniku I.

Artykuł 3

Punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym niektórych produktów pochodnych

Następujące produkty pochodne mogą być wprowadzane do obrotu (z wyjątkiem przywozu) bez ograniczeń, w myśl art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) biodiesel spełniający wymogi dotyczące usuwania i wykorzystywania produktów pochodnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. b);

b) przetworzona karma dla zwierząt domowych spełniająca szczegółowe wymogi dotyczące przetworzonej karmy dla zwierząt domowych określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. a);

c) gryzaki dla psów spełniające szczegółowe wymogi dotyczące gryzaków dla psów określone w załączniku XIII rozdział II pkt 7 lit. b);

d) skóry i skórki zwierząt kopytnych spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział V pkt C;

e) wełna i sierść, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt B;

f) pióra i pierze, spełniające szczegółowe wymogi dotyczące punktu końcowego dla tych produktów, określone w załączniku XIII rozdział VII pkt C;

g) futro spełniające wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

h) olej z ryb przeznaczony do wytwarzania produktów leczniczych spełniający wymogi szczególne dotyczące punktu końcowego dla tego produktu, określone w załączniku XIII rozdział VIII;

i) [1] benzyna i paliwa spełniające wymogi szczególne dla produktów pochodzących z wieloetapowego procesu katalitycznego służącego do produkcji paliw odnawialnych, określone w załączniku IV rozdział IV sekcja 3 pkt 2 lit. c);

j) [2] produkty oleochemiczne uzyskane z tłuszczów wytopionych, które spełniają wymogi określone w rozdziale XI załącznika XIII.

Artykuł 4

Poważne choroby zakaźne

Choroby wymienione przez OIE w art. 1.2.3 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych, wydanie z 2010 r., oraz w rozdziale 1.3 Kodeksu zdrowia zwierząt wodnych, wydanie z 2010 r., uważa się za poważne choroby zakaźne na potrzeby ogólnych ograniczeń w zakresie zdrowia zwierząt, przewidzianych w art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

ROZDZIAŁ II

USUWANIE I STOSOWANIE PRODUKTÓW UBOCZNYCH POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO I PRODUKTÓW POCHODNYCH

Artykuł 5

Ograniczenia stosowania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Podmioty w państwach członkowskich, o których mowa w załączniku II rozdział I, muszą przestrzegać określonych w tym samym rozdziale warunków dotyczących skarmiania zwierząt futerkowych niektórymi materiałami pozyskanymi z ciał lub części ciał zwierząt tego samego gatunku.

2. Podmioty muszą przestrzegać ograniczeń dotyczących skarmiania zwierząt gospodarskich roślinami z terenu, na którym zastosowano nawozy organiczne lub polepszacze gleby, zgodnie z przepisami określonymi w załączniku II rozdział II.

Artykuł 6

Usuwanie poprzez spalanie i współspalanie odpadów

1. Właściwy organ dopilnowuje, aby spalanie i współspalanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych jako odpadów odbywało się wyłącznie;

a) w spalarniach i współspalarniach, którym udzielono pozwolenia na działalność zgodnie z dyrektywą 2000/76/WE lub

b) w przypadku zakładów, w odniesieniu do których nie jest wymagane pozwolenie w myśl dyrektywy 2000/76/WE, w spalarniach i współspalarniach zatwierdzonych przez właściwy organ na potrzeby usuwania odpadów poprzez spalanie bądź usuwania lub odzysku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych stanowiących odpady poprzez współspalanie zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Właściwy organ zatwierdza wyłącznie spalarnie i współspalarnie, o których mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, jeśli spełniają one wymogi ustanowione w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

3. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie są zobowiązane do przestrzegania wymogów ogólnych dotyczących spalania i współspalania odpadów, ustanowionych w załączniku III rozdział I.

4. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o wysokiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział II.

5. Podmioty prowadzące spalarnie i współspalarnie o niskiej wydajności muszą przestrzegać wymogów określonych w załączniku III rozdział III.

Artykuł 7

Usuwanie niektórych materiałów kategorii 1 i 3 na składowiska odpadów

W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 i art. 14 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwy organ może wyrazić zgodę na usuwanie następujących materiałów kategorii 1 i 3 na zatwierdzone składowisko odpadów:

a) karma dla zwierząt domowych pochodząca z przywozu lub wytworzona z materiałów pochodzących z przywozu, wyprodukowana z materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;

b) materiał kategorii 3, o którym mowa w art. 10 lit. f) i g) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pod warunkiem że:

(i) materiały te nie miały styczności z żadnymi produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 8 i 9 oraz w art. 10 lit. a)– e) i lit. h)–p) tego rozporządzenia;

(ii) w momencie ich przeznaczania do usunięcia:

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. f) tego rozporządzenia, zostały poddane przetwarzaniu zgodnie z jego definicją w art. 2 ust. 1 lit. m) rozporządzenia (WE) nr 852/2004 oraz

– materiały, o których mowa w art. 10 lit. g) tego rozporządzenia, były przetworzone zgodnie z załącznikiem X rozdział II do niniejszego rozporządzenia bądź zgodnie ze szczegółowymi wymogami dotyczącymi karmy dla zwierząt domowych, określonymi w załączniku XIII rozdział II do niniejszego rozporządzenia oraz

(iii) usunięcie takich materiałów nie stwarza zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Artykuł 8

Wymogi dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

1. Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV rozdział I:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania, określone w sekcji 1;

b) wymogi dotyczące oczyszczania ścieków, określone w sekcji 2;

c) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 1 i 2, określone w sekcji 3;

d) szczegółowe wymogi dotyczące przetwarzania materiałów kategorii 3, określone w sekcji 4.

2. Właściwe organy zatwierdzają zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa jedynie pod warunkiem ich zgodności z warunkami określonymi w załączniku IV rozdział I.

Artykuł 9

Wymogi odnośnie higieny i przetwarzania, dotyczące zakładów przetwórczych i innych przedsiębiorstw

Podmioty prowadzące zakłady przetwórcze i inne przedsiębiorstwa zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami określonymi w załączniku IV:

a) wymogi dotyczące higieny przetwarzania, określone w rozdziale II;

b) standardowe metody przetwarzania, określone w rozdziale III, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie;

c) alternatywne metody przetwarzania, określone w rozdziale IV, o ile są one stosowane w danym przedsiębiorstwie lub zakładzie.

Artykuł 10

Wymogi dotyczące przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania

1. Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa i zakłady zapewniają ich zgodność z następującymi wymogami dotyczącymi przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w biogaz lub ich kompostowania, określonymi w załączniku V:

a) wymogi dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale I;

b) wymogi higieniczne dotyczące wytwórni biogazu i kompostowni, określone w rozdziale II;

c) standardowe parametry przekształcania, określone w rozdziale III sekcja 1;

d) standardy dotyczące pozostałości fermentacyjnych i kompostu, określone w rozdziale III sekcja 3.

2. Właściwe organy zatwierdzają wytwórnie biogazu i kompostownie jedynie pod warunkiem ich zgodności z wymogami określonymi w załączniku V.

3. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania przez wytwórnie biogazu i kompostownie pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w załączniku V rozdział III sekcja 2.

ROZDZIAŁ III

ODSTĘPSTWA OD NIEKTÓRYCH PRZEPISÓW ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1069/2009

Artykuł 11

Szczegółowe zasady dotyczące próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek badawczych i diagnostycznych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ dopilnowuje w szczególności przestrzegania przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku VI rozdział I.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki badawcze i diagnostyczne do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 12

Szczegółowe zasady dotyczące próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na transport, stosowanie i usuwanie próbek handlowych i przedmiotów wystawowych na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Właściwy organ zapewnia w szczególności przestrzeganie przez podmioty wymogów określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 1 pkt 2, 3 i 4.

2. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących próbek handlowych i przedmiotów wystawowych, określonych w załączniku VI rozdział I sekcja 2.

3. Podmioty mogą wysyłać próbki handlowe do innego państwa członkowskiego bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, a także bez konieczności informowania właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES i wyrażenia zgody przez tenże organ na przyjęcie przesyłki zgodnie z art. 48 ust. 1 i 3 wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem że próbki te składają się z następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych:

a) materiały kategorii 1 i 2 oraz mączka mięsno-kostna lub tłuszcz zwierzęcy pochodzące z materiałów kategorii 1 i 2;

b) przetworzone białko zwierzęce.

Artykuł 13

Zasady dotyczące specjalnego skarmiania

1. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 2 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem, że materiał ten pochodzi od zwierząt, które nie zostały ubite ani nie padły z powodu stwierdzonej lub podejrzewanej obecności choroby zaraźliwej dla ludzi lub zwierząt, pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) [3] larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) [4] zwierzęta cyrkowe.

2. Podmioty mogą stosować materiał kategorii 3 do skarmiania następujących zwierząt pod warunkiem przestrzegania ogólnych wymogów określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 1 oraz wszelkich innych warunków, jakie może ustanowić właściwy organ:

a) zwierzęta z ogrodów zoologicznych;

b) zwierzęta futerkowe;

c) psy z uznanej hodowli lub sfory psów gończych;

d) psy i koty w schroniskach dla zwierząt;

e) [5] larwy i robaki przeznaczone na przynętę;

f) [6] zwierzęta cyrkowe.

Artykuł 14

Skarmianie niektórych gatunków w stacjach skarmiania i poza nimi oraz w ogrodach zoologicznych

1. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka do skarmiania:

a) w stacjach skarmiania – zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków, żyjących w ich własnym siedlisku, w celu wspierania różnorodności biologicznej, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 2;

b) poza stacjami skarmiania (jeśli jest to właściwe – bez uprzedniego zebrania martwych zwierząt) – dzikich zwierząt, o których mowa w załączniku VI rozdział II sekcja 2 pkt 1 lit. a), pod warunkiem spełnienia warunków określonych w sekcji 3 tego rozdziału.

2. Właściwy organ może zezwolić na stosowanie materiału kategorii 1 składającego się z całych ciał lub części ciał martwych zwierząt zawierających materiał szczególnego ryzyka oraz stosowanie materiału pochodzącego od zwierząt z ogrodów zoologicznych do skarmiania zwierząt z ogrodów zoologicznych pod warunkiem spełnienia warunków określonych w załączniku VI rozdział II sekcja 4.

Artykuł 15

Szczegółowe zasady dotyczące gromadzenia i usuwania

Jeśli właściwy organ zezwoli na usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w drodze odstępstwa przewidzianego w art. 19 ust. 1 lit. a), b), c), e) i f) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, usuwanie takie musi się odbywać zgodnie z następującymi zasadami szczegółowymi określonymi w załączniku VI rozdział III: [7]

a) szczegółowe zasady dotyczące usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określone w sekcji 1;

b) zasady dotyczące spopielania i grzebania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na terenach odosobnionych, określone w sekcji 2;

c) zasady dotyczące spopielania i grzebania pszczół i pszczelich produktów ubocznych, określone w sekcji 3.

ROZDZIAŁ IV

DOPUSZCZENIE ALTERNATYWNYCH METOD

Artykuł 16

Standardowy format składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych

1. Wnioski o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, przewidziane w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, są składane przez państwa członkowskie lub zainteresowane strony zgodnie z wymogami standardowego formatu składania wniosków o dopuszczenie metod alternatywnych, określonego w załączniku VII.

2. Państwa członkowskie wyznaczają krajowe punkty kontaktowe, udzielające informacji na temat właściwego organu odpowiedzialnego za ocenę wniosków o dopuszczenie alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

3. Komisja publikuje wykaz krajowych punktów kontaktowych na swoich stronach internetowych.

ROZDZIAŁ V

GROMADZENIE, PRZEWÓZ, IDENTYFIKACJA I IDENTYFIKOWALNOŚĆ

Artykuł 17

Wymogi dotyczące dokumentów handlowych i świadectw zdrowia, identyfikacji, gromadzenia i przewozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz identyfikowalności

1. W odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych podmioty zapewniają:

a) ich zgodność z wymogami dotyczącymi gromadzenia, przewozu i identyfikowalności, określonymi w załączniku VIII rozdział I i II;

b) dołączanie do nich, na czas przewozu, dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia, zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział III.

2. Podmioty wysyłające, przewożące lub odbierające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne prowadzą rejestr przesyłek i powiązanych dokumentów handlowych lub świadectw zdrowia zgodnie z wymogami określonymi w załączniku VIII rozdział IV.

3. Podmioty muszą przestrzegać wymogów dotyczących znakowania określonych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku VIII rozdział V.

ROZDZIAŁ VI

REJESTRACJA I ZATWIERDZANIE PRZEDSIĘBIORSTW I ZAKŁADÓW

Artykuł 18

Wymogi dotyczące zatwierdzania jednego lub większej liczby przedsiębiorstw i zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu

Właściwy organ może zatwierdzić więcej niż jedno przedsiębiorstwo lub zakład, przeprowadzające czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w tym samym miejscu, pod warunkiem że ich układ oraz sposób przeprowadzania czynności na tych produktach w tych przedsiębiorstwach lub zakładach wyklucza przeniesienie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt pomiędzy tymi przedsiębiorstwami lub zakładami.

Artykuł 19

Wymogi dotyczące niektórych zatwierdzonych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

Podmioty prowadzące przedsiębiorstwa lub zakłady zatwierdzone przez właściwy organ zapewniają ich zgodność z wymogami określonymi w następujących rozdziałach załącznika IX do niniejszego rozporządzenia, o ile w tych przedsiębiorstwach i zakładach prowadzone są działania, o których mowa w art. 24 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) rozdział I, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzają karmę dla zwierząt domowych, jak określono w art. 24 ust. 1 lit. e) wspomnianego rozporządzenia;

b) rozdział II, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. i) wspomnianego rozporządzenia, a także o ile przeprowadzają na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego, po ich zebraniu, następujące czynności, o których jest mowa w art. 24 ust. 1 lit. h) tego rozporządzenia:

(i) sortowanie;

(ii) dzielenie;

(iii) chłodzenie;

(iv) zamrażanie,

(v) solenie,

(vi) konserwacja w drodze innych procesów;

(vii) usuwanie skór i skórek lub materiału szczególnego ryzyka;

(viii) czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego prowadzone zgodnie z wymogami określonymi w przepisach weterynaryjnych UE;

(ix) oczyszczanie lub pasteryzacja produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przekształcenia w biogaz lub do kompostowania, przed takim przekształceniem lub kompostowaniem w innym przedsiębiorstwie lub zakładzie zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia;

(x) przesiewanie;

c) rozdział III, o ile wspomniane przedsiębiorstwa lub zakłady przechowują (składują) produkty pochodne przeznaczone do określonych celów, w rozumieniu art. 24 ust. 1 lit. j) wspomnianego rozporządzenia.

Artykuł 20

Wymogi dotyczące niektórych zarejestrowanych przedsiębiorstw lub zakładów przeprowadzających czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych

1. Podmioty prowadzące zarejestrowane zakłady lub przedsiębiorstwa bądź inne zarejestrowane podmioty prowadzą wszelkie czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktach pochodnych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku IX rozdział IV.

2. Zarejestrowane podmioty przewożące produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne (z wyjątkiem przewozu pomiędzy różnymi lokalami tego samego podmiotu) muszą w szczególności przestrzegać warunków określonych w załączniku IX rozdział IV pkt 2.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) zatwierdzonych podmiotów przewożących produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne w ramach działalności pomocniczej;

b) podmiotów zarejestrowanych w celu prowadzenia działalności transportowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005.

4. Właściwy organ może zwolnić następujące podmioty z obowiązku powiadamiania, o którym mowa w art. 23 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009:

a) podmioty wytwarzające trofea łowieckie lub inne preparaty, o których mowa w rozdziale VI załącznika XIII do niniejszego rozporządzenia, do celów prywatnych lub niekomercyjnych, bądź przeprowadzające na nich czynności;

b) podmioty zajmujące się usuwaniem próbek badawczych i diagnostycznych lub przeprowadzające czynności na takich próbkach w celach edukacyjnych;

c) podmioty transportujące suche i niepoddane obróbce wełnę i sierść, pod warunkiem że są one zamknięte w bezpiecznym opakowaniu oraz wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne do zastosowań poza łańcuchem paszowym lub do zakładu przeprowadzającego działania pośrednie w warunkach, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych;

d) podmioty wykorzystujące niewielkie ilości materiałów kategorii 2 i 3, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, lub ich produktów pochodnych, w celu bezpośredniej dostawy produktów w obrębie regionu do użytkowników końcowych, na rynku lokalnym lub do lokalnych zakładów detalicznych, jeżeli właściwy organ uzna, że taka działalność nie powoduje zagrożenia rozprzestrzenianiem poważnej choroby zakaźnej na ludzi lub zwierzęta; przepisy niniejszego punktu nie mają zastosowania w przypadku, gdy materiały te są wykorzystywane do skarmiania zwierząt innych niż zwierzęta futerkowe.

ROZDZIAŁ VII

WPROWADZANIE DO OBROTU

Artykuł 21

Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych

1. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na pasze dla zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem zwierząt futerkowych, w myśl art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących wymogów, określonych w załączniku X do niniejszego rozporządzenia:

a) wymogi ogólne dotyczące przetwarzania i wprowadzania do obrotu, określone w rozdziale I;

b) wymogi szczegółowe dotyczące przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, określone w rozdziale II;

c) wymogi dotyczące niektórych rodzajów karmy dla ryb i przynęt stosowanych w połowach, określone w załączniku III.

2. Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu (z wyjątkiem przywozu) mleka, produktów na bazie mleka i produktów pochodnych mleka zaklasyfikowanych jako materiał kategorii 3 zgodnie z art. 10 lit. e), f) i h) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które nie zostały przetworzone zgodnie z wymogami ogólnymi określonymi w załączniku X rozdział II sekcja 4 część I do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że materiały te spełniają wymogi dotyczące odstępstwa w odniesieniu do wprowadzania do obrotu mleka przetworzonego zgodnie z normami krajowymi, które to odstępstwo przewidziano w części II tej samej sekcji.

Artykuł 22

Wprowadzanie do obrotu i stosowanie nawozów organicznych i polepszaczy gleby

1. Podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia, dotyczących wprowadzania do obrotu (z wyjątkiem przywozu) nawozów organicznych i polepszaczy gleby oraz stosowania tych produktów, w szczególności ich stosowania w glebie, w myśl art. 15 ust. 1 lit. i) oraz art. 32 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

2. Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, guana dzikich ptaków morskich nie podlega żadnym warunkom dotyczącym zdrowia zwierząt.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dany nawóz organiczny lub polepszacz gleby wytworzony z mączki mięsno-kostnej uzyskanej z materiału kategorii 2 lub z przetworzonego białka zwierzęcego ma być stosowany w glebie, wydaje zezwolenie na składnik lub składniki, które mają być zmieszane z tymi materiałami, zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, według kryteriów określonych w załączniku XI rozdział II sekcja 1 pkt 3 do niniejszego rozporządzenia.

4. W drodze odstępstwa od art. 48 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia i państwa członkowskiego przeznaczenia, które graniczą ze sobą, mogą zezwolić na przesyłanie obornika pomiędzy gospodarstwami znajdującymi się w regionach granicznych tych państw członkowskich pod warunkiem spełnienia odpowiednich wymogów w zakresie opanowywania wszelkich ewentualnych zagrożeń dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, np. obowiązków zaangażowanych podmiotów w zakresie prowadzenia odpowiednich rejestrów, które to wymogi są określone w umowie dwustronnej.

5. Zgodnie z art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 w razie potrzeby właściwe organy państw członkowskich zachęcają do opracowania, upowszechniania i stosowania krajowych podręczników dobrych praktyk rolnych w zakresie stosowania w glebie nawozów organicznych i polepszaczy gleby.

Artykuł 23

Produkty pośrednie

1. Produkty pośrednie przywożone do UE lub przewożone w tranzycie przez jej terytorium muszą spełniać warunki w zakresie opanowywania ewentualnego zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, określone w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

2. Produkty pośrednie transportowane do przedsiębiorstwa lub zakładu, o którym mowa w załączniku XII pkt 3 do niniejszego rozporządzenia, mogą podlegać czynnościom bez dalszych ograniczeń przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu, pod warunkiem że:

a) dane przedsiębiorstwo lub zakład są odpowiednio wyposażone do przyjmowania produktów pośrednich w sposób zapobiegający przenoszeniu chorób zaraźliwych dla ludzi lub zwierząt;

b) produkty pośrednie nie stanowią zagrożenia zakażeniem chorobami przenoszonymi na ludzi lub zwierzęta dzięki ich oczyszczeniu lub innej obróbce, której poddano produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim, dzięki odpowiedniemu stężeniu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w danym produkcie pośrednim lub dzięki zastosowaniu odpowiednich środków bezpieczeństwa biologicznego przy przeprowadzaniu czynności na produktach pośrednich;

c) dane przedsiębiorstwo lub zakład rejestrują ilości otrzymanych materiałów oraz, we właściwych przypadkach, ich kategorię, a także przedsiębiorstwo, zakład lub podmiot, do którego dane przedsiębiorstwo lub zakład dostarczają swoje produkty oraz

d) niewykorzystane produkty pośrednie lub inne nadwyżki materiałów z danego przedsiębiorstwa lub zakładu, np. produkty przeterminowane, są usuwane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

3. Podmiot prowadzący przedsiębiorstwo lub zakład przeznaczenia produktów pośrednich bądź jego właściciel, lub ich przedstawiciel, stosuje lub wysyła produkty pośrednie wyłącznie w celu dalszego mieszania, powlekania, montażu, pakowania lub oznakowania.

Artykuł 24

Karma dla zwierząt domowych i inne produkty pochodne

1. Zakazuje się stosowania materiału kategorii 1, o którym mowa w art. 8 lit. a), b), d) i e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, do produkcji produktów pochodnych, które są przeznaczone do spożywania przez ludzi lub zwierzęta lub stosowania u nich, z wyjątkiem produktów pochodnych, o których mowa w art. 33 i 36 tego rozporządzenia.

2. Jeśli dany produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego lub produkt pochodny może być stosowany do skarmiania zwierząt gospodarskich lub do innych celów, o których mowa w art. 36 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, to przy jego wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) należy przestrzegać szczegółowych wymogów dotyczących przetworzonych białek zwierzęcych i innych produktów pochodnych, które to wymogi określone są w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia, o ile w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia nie określono szczegółowych wymogów dla takich produktów.

3. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) karmy dla zwierząt domowych, o której mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i II do niniejszego rozporządzenia.

4. Przy wprowadzaniu do obrotu (z wyjątkiem przywozu) produktów pochodnych, o których mowa w art. 40 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, podmioty są zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w załączniku XIII rozdział I i rozdziały od III do XII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ VIII

PRZYWÓZ, TRANZYT I WYWÓZ

Artykuł 25

Przywóz, tranzyt i wywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Zabroniony jest przywóz do UE i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego:

a) nieprzetworzony obornik;

b) niepoddane obróbce pióra i części piór oraz pierze;

c) wosk pszczeli w postaci plastrów miodu.

2. Przywóz do Unii i tranzyt przez jej terytorium następujących produktów nie podlega żadnym ograniczeniom dotyczącym zdrowia zwierząt:

a) wełna i sierść poddane praniu fabrycznemu lub innej obróbce zapewniającej eliminację wszelkich niedopuszczalnych zagrożeń;

b) futra poddane suszeniu przez okres przynajmniej dwóch dni w temperaturze otoczenia wynoszącej 18 °C i w wilgotności wynoszącej 55 %.

c) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie i poddane praniu fabrycznemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w szeregu kąpieli zawierających wodę, mydło oraz wodorotlenek sodu lub wodorotlenek potasu;

d) wełna i sierść wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, wysyłane bezpośrednio do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i poddane obróbce co najmniej jedną z poniższych metod:

– depilacji chemicznej za pomocą wapna gaszonego lub siarczku sodu,

– fumigacji w formaldehydzie w hermetycznie zamkniętym pomieszczeniu przez co najmniej 24 godziny,

– szorowaniu przemysłowemu polegającemu na zanurzeniu wełny i sierści w rozpuszczalnym w wodzie detergencie o temperaturze 60–70°C,

– przechowywanie, które może obejmować czas transportu, w temperaturze 37°C przez osiem dni, 18°C przez 28 dni lub 4°C przez 120 dni;

e) wełna i sierść, suche i zamknięte w bezpiecznym opakowaniu, wyprodukowane ze zwierząt innych niż świnie, przeznaczone do wysłania do zakładu wytwarzającego produkty pochodne z wełny i sierści dla przemysłu włókienniczego i spełniające wszystkie z następujących wymogów:

(i) zostały wyprodukowane co najmniej 21 dni przed datą wprowadzenia do Unii oraz były przechowywane w państwie trzecim lub jego regionie, które:

– jest wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 i upoważnione do przywozu do Unii świeżego mięsa przeżuwaczy, które nie jest objęte dodatkowymi gwarancjami A i F ustanowionymi w tym rozporządzeniu,

– jest wolne od pryszczycy oraz – w przypadku wełny i sierści owiec i kóz – od ospy owiec i kóz, zgodnie z podstawowymi kryteriami ogólnymi określonymi w załączniku II do dyrektywy 2004/68/WE;

(ii) są opatrzone deklaracją importera, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XV rozdział 21;

(iii) zostały przedstawione przez podmiot jednemu z zatwierdzonych punktów kontroli granicznej określonych w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, gdzie zostały poddane z zadowalającym wynikiem kontroli dokumentacji przeprowadzonej zgodnie z art. 4 ust. 3 dyrektywy 97/78/WE.

3. Przy przywozie do UE i tranzycie przez jej terytorium niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w myśl art. 41 ust. 3 i art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 podmioty są zobowiązane do przestrzegania następujących szczegółowych wymogów, określonych w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia:

a) szczegółowe wymogi określone w rozdziale I tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu materiału kategorii 3 oraz produktów pochodnych do zastosowań w łańcuchu paszowym, innych niż do produkcji karmy dla zwierząt domowych lub żywienia zwierząt futerkowych;

b) szczegółowe wymogi określone w rozdziale II tego załącznika, dotyczące przywozu i tranzytu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt gospodarskich.

Artykuł 26

Wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz wywóz niektórych materiałów kategorii1

Właściwy organ może zezwolić na wprowadzanie do obrotu, w tym przywóz, oraz na wywóz skór i skórek uzyskanych od zwierząt poddanych nielegalnym zabiegom zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. d) dyrektywy 96/22/WE lub nielegalnemu leczeniu zgodnie z jego definicją w art. 2 lit. b) dyrektywy 96/23/WE, a także wnętrzności przeżuwaczy, z treścią lub bez, oraz kości i produktów z kości zawierających kręgosłup i czaszkę, pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

a) materiały te nie mogą być materiałami kategorii 1 pozyskanymi z jakichkolwiek wymienionych poniżej zwierząt:

(i) zwierzęta podejrzane o zakażenie TSE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 999/2001;

(ii) zwierzęta, u których obecność TSE potwierdzono urzędowo;

(iii) zwierzęta uśmiercone w związku ze zwalczaniem TSE;

b) materiały te nie mogą być przeznaczone do żadnego z następujących zastosowań:

(i) skarmianie;

(ii) stosowanie w glebie na terenie, z którego pozyskuje się paszę dla zwierząt gospodarskich;

(iii) produkcja:

– produktów kosmetycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 1 dyrektywy 76/768/EWG;

– wyrobów medycznych aktywnego osadzania zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 90/385/EWG;

– wyrobów medycznych zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 93/42/EWG;

– wyrobów medycznych używanych do diagnostyki in vitro zgodnie z ich definicją w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 98/79/WE;

– weterynaryjnych produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/82/WE;

– produktów leczniczych w rozumieniu art. 1 pkt 2 dyrektywy 2001/83/WE;

c) materiały te muszą być przywożone z etykietami i muszą spełniać szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, określonych w załączniku XIV rozdział IV sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia;

d) materiały te muszą być przywożone w sposób zgodny z wymogami dotyczącymi certyfikacji dla celów sanitarnych, ustanowionymi w ustawodawstwie krajowym.

Artykuł 27

Przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek badawczych i diagnostycznych zawierających produkty pochodne lub produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w tym produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 25 ust. 1, na warunkach zapewniających opanowanie zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt.

Warunki takie obejmują przynajmniej co następuje:

a) na wprowadzenie przesyłki musi uprzednio wyrazić zgodę właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia oraz

b) przesyłka musi być przesyłana bezpośrednio z punktu wprowadzenia na terytorium UE do upoważnionego użytkownika.

2. Jeśli dane próbki badawcze lub diagnostyczne mają być przywożone poprzez państwo członkowskie inne niż państwo członkowskie przeznaczenia, podmioty przedkładają takie próbki w zatwierdzonym punkcie kontroli granicznej UE, wymienionym w załączniku I do decyzji 2009/821/WE. W punkcie kontroli granicznej, o którym mowa, danych próbek badawczych i diagnostycznych nie poddaje się kontroli weterynaryjnej zgodnie z rozdziałem I dyrektywy 97/78/WE. Właściwy organ punktu kontroli granicznej informuje właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia za pośrednictwem systemu TRACES o wprowadzeniu danych próbek badawczych i diagnostycznych.

3. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach badawczych lub diagnostycznych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących usuwania próbek badawczych i diagnostycznych, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 1 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 28

Przywóz i tranzyt próbek handlowych i przedmiotów wystawowych

1. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt próbek handlowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 1 do niniejszego rozporządzenia.

2. Podmioty przeprowadzające czynności na próbkach handlowych są zobowiązane do przestrzegania szczegółowych zasad dotyczących przeprowadzania czynności na próbkach handlowych i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 2 pkt 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia.

3. Właściwy organ może zezwolić na przywóz i tranzyt przedmiotów wystawowych zgodnie ze szczegółowymi zasadami dotyczącymi przedmiotów wystawowych, określonymi w załączniku XIV rozdział III sekcja 3.

4. Podmioty przeprowadzające czynności na przedmiotach wystawowych są zobowiązane do przestrzegania warunków dotyczących pakowania przedmiotów wystawowych, przeprowadzania na nich czynności i ich usuwania, określonych w załączniku XIV rozdział III sekcja 3 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 29

Szczegółowe wymogi dotyczące niektórych przemieszczeń produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pomiędzy terytoriami Federacji Rosyjskiej

1. Właściwy organ udziela zezwolenia na szczególne przemieszczenia przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z terytorium Federacji Rosyjskiej i przeznaczonych na jej terytorium, bezpośrednio lub przez inne państwo trzecie, transportem drogowym lub kolejowym przez terytorium UE, pomiędzy zatwierdzonymi punktami kontroli granicznej UE wymienionymi w załączniku I do decyzji 2009/821/WE, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) przesyłka plombowana jest plombą oznaczoną numerem seryjnym w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE przez służby weterynaryjne właściwego organu;

b) na każdej stronie dokumentów towarzyszących przesyłce, o których mowa w art. 7 dyrektywy 97/78/WE, urzędowy lekarz weterynarii właściwego organu odpowiedzialnego za punkt kontroli granicznej umieszcza stempel „WYŁĄCZNIE TRANZYT DO ROSJI PRZEZ TERYTORIUM WE” ;

c) spełnione są wymogi proceduralne przewidziane w art. 11 dyrektywy 97/78/WE;

d) przesyłka posiada poświadczenie, że jest dopuszczona do tranzytu, wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii punktu kontroli granicznej wprowadzenia na Wspólnotowym świadectwie weterynaryjnym dla wwozu i przewozu, przewidzianym w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 136/2004.

2. Nie zezwala się na rozładunek lub składowanie, w rozumieniu art. 12 ust. 4 lub art. 13 dyrektywy 97/78/WE, takich przesyłek na terytorium państwa członkowskiego.

3. Właściwy organ przeprowadza regularne kontrole w celu zapewnienia zgodności liczby przesyłek oraz ilości produktów opuszczających terytorium UE z liczbą przesyłek i ilością produktów wprowadzanych.

Artykuł 30

Wykaz przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich

Wykazy przedsiębiorstw i zakładów w państwach trzecich wprowadza się do systemu TRACES zgodnie ze specyfikacją techniczną publikowaną przez Komisję na jej stronach internetowych.

Wykazy te podlegają regularnej aktualizacji.

Artykuł 31

Wzory świadectw zdrowia i deklaracji dotyczących przywozu i tranzytu

Do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, przeznaczonych do przywozu do UE lub tranzytu przez jej terytorium, dołącza się świadectwa zdrowia i deklaracje zgodne ze wzorami przedstawionymi w załączniku XV do niniejszego rozporządzenia, w miejscach wprowadzenia na terytorium UE, gdzie odbywają się kontrole weterynaryjne, w myśl dyrektywy 97/78/WE.

ROZDZIAŁ IX

KONTROLE URZĘDOWE

Artykuł 32

Kontrole urzędowe

1. Właściwy organ podejmuje niezbędne środki w celu kontroli całego łańcucha gromadzenia, przewozu, stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

Środki takie realizowane są zgodnie z zasadami dotyczącymi kontroli urzędowych, określonymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

2. Kontrole urzędowe, o których mowa w ust. 1, obejmują kontrole prowadzenia rejestrów i innych dokumentów wymaganych w myśl przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Właściwy organ przeprowadza następujące kontrole urzędowe, o których mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku XVI do niniejszego rozporządzenia:

a) kontrole urzędowe w zakładach przetwórczych, określone w rozdziale I;

b) kontrole urzędowe innych działań obejmujących czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, określone w rozdziale III sekcje 1–9.

4. Właściwy organ przeprowadza kontrole plomb na przesyłkach produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych.

W przypadku gdy właściwy organ nakłada plombę na tego rodzaju przesyłkę przewożoną do miejsca przeznaczenia, informuje o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia.

5. Właściwy organ sporządza wykazy przedsiębiorstw, zakładów i podmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, zgodnie z formatem określonym w załączniku XVI rozdział II do niniejszego rozporządzenia.

6. Na wniosek złożony przez podmiot, właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia podejmuje decyzję w zakresie przyjęcia lub odrzucenia niektórych materiałów kategorii 1 i kategorii 2 oraz mączki mięsno-kostnej lub tłuszczu zwierzęcego uzyskanego z materiałów kategorii 1 i kategorii 2 w ciągu 20 dni kalendarzowych od dnia otrzymania takiego wniosku, pod warunkiem że został on złożony w jednym z języków urzędowych tego państwa członkowskiego.

7. Podmioty składają wnioski o zezwolenia, o których mowa w ust. 6, zgodnie ze standardowym formatem przedstawionym w załączniku XVI rozdział III sekcja 10 do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 33

Ponowne zatwierdzenie zakładów i przedsiębiorstw po zatwierdzeniu tymczasowym

1. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 3 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 lub kategorii 2 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 3 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 3 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

2. W przypadku gdy zakład lub przedsiębiorstwo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 2 zostaje następnie tymczasowo zatwierdzone do celów przetwarzania materiału kategorii 1 zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, dany zakład lub przedsiębiorstwo nie mogą wznowić przetwarzania materiału kategorii 2 bez uprzedniego uzyskania, ze strony właściwego organu, zatwierdzenia do celów wznowienia przetwarzania materiału kategorii 2 zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ X

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 34

Ograniczenia dotyczące wprowadzania do obrotu niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, ze względów ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt

Właściwy organ może zakazać wprowadzenia do obrotu lub ograniczyć wprowadzanie do obrotu wymienionych poniżej produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych ze względów ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt wyłącznie w myśl zasad ustanowionych w prawodawstwie UE, w szczególności ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i w niniejszym rozporządzeniu:

a) przetworzone białko zwierzęce i inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku X rozdział II do niniejszego rozporządzenia;

b) karma dla zwierząt domowych i niektóre inne produkty pochodne, o których mowa w załączniku XIII do niniejszego rozporządzenia;

c) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne przywożone do UE lub przewożone tranzytem przez jej terytorium, jak określono w załączniku XIV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 35

Uchylenie

1. Następujące akty prawne tracą moc:

a) rozporządzenie (WE) nr 811/2003;

b) decyzja 2003/322/WE;

c) decyzja 2003/324/WE;

d) rozporządzenie (WE) nr 878/2004;

e) decyzja 2004/407/WE;

f) rozporządzenie (WE) nr 79/2005;

g) rozporządzenie (WE) nr 92/2005;

h) rozporządzenie (WE) nr 181/2006;

i) rozporządzenie (WE) nr 197/2006;

j) rozporządzenie (WE) nr 1192/2006;

(k) rozporządzenie (WE) nr 2007/2006.

2. Odesłania do uchylonych aktów traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 36

Środki przejściowe

1. W okresie przejściowym, trwającym do dnia 31 grudnia 2011 r., podmioty mogą wprowadzać do obrotu nawozy organiczne i polepszacze gleby, wyprodukowane przed dniem 4 marca 2011 r. zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1774/2002 i (WE) nr 181/2006:

a) pod warunkiem że są one wytworzone z jednego z następujących produktów:

(i) mączka mięsno-kostna uzyskana z materiału kategorii 2;

(ii) przetworzone białko zwierzęce;

b) nawet jeśli nie zostały one zmieszane ze składnikiem w celu wykluczenia stosowania tej mieszaniny do celów paszowych.

2. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 stycznia 2012 r. zezwala się nadal na przywóz do UE przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, którym towarzyszy świadectwo zdrowia, deklaracja lub dokument handlowy, wypełnione i podpisane zgodnie z odpowiednim wzorem ustanowionym w załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, pod warunkiem że wspomniane świadectwa, deklaracje lub dokumenty zostały wypełnione i podpisane przed dniem 30 listopada 2011 r.

3. W okresie przejściowym trwającym do dnia 31 grudnia 2014 r. [8] , w drodze odstępstwa od art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, państwa członkowskie mogą zezwolić na gromadzenie, transport i usuwanie (sposobami innymi niż spopielanie lub grzebanie na miejscu, jak określono w art. 19 ust. 1 lit. d) wspomnianego rozporządzenia) materiału kategorii 3 zawierającego produkty pochodzenia zwierzęcego lub środków spożywczych zawierających produkty pochodzenia zwierzęcego, które nie są już przeznaczone do spożycia przez ludzi z powodów handlowych lub w wyniku problemów powstałych podczas produkcji lub wad w pakowaniu lub innych wad, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt, o których to produktach jest mowa w art. 10 lit. f) wspomnianego rozporządzenia, pod warunkiem przestrzegania wymogów dotyczących usuwania innymi sposobami, określonych w załączniku VI rozdział IV do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 37

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 4 marca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 lutego 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 6 ust. 1 akapit drugi, art. 6 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 11 ust. 2 akapit drugi, art. 15 ust. 1 lit. b), d), e), h) i i) oraz art. 15 ust. 1 akapit drugi, art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 4 lit. a), b) i c) oraz art. 19 ust. 4 akapit drugi, art. 20 ust. 10 i 11, art. 21 ust. 5 i 6, art. 22 ust. 3, art. 23 ust. 3, art. 27 lit. a), b), c) i e)–h) oraz art. 27 akapit drugi, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 3, art. 40, art. 41 ust. 3 akapit pierwszy i trzeci, art. 42, art. 43 ust. 3, art. 45 ust. 4, art. 47 ust. 2, art. 48 ust. 2, ust. 7 lit. a) i ust. 8 lit. a) oraz art. 48 ust. 8 akapit drugi,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (²), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 ustanowiono przepisy dotyczące ochrony zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w zakresie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i uzyskanych z nich produktów pochodnych. W rozporządzeniu tym określono okoliczności, w których należy usuwać produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Ponadto w rozporządzeniu określono warunki, na których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być stosowane w paszach oraz do różnych innych celów, np. w kosmetykach, produktach leczniczych i do celów technicznych. Rozporządzenie zobowiązuje również podmioty do dokonywania wszelkich czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego w przedsiębiorstwach i zakładach podlegających kontrolom urzędowym.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 stanowi, że szczegółowe przepisy dotyczące dokonywania czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktach pochodnych, np. norm przetwarzania, warunków higienicznych oraz formatu dokumentów poświadczających dołączanych do przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych dla zapewnienia identyfikowalności, mają być przyjmowane w drodze środków wykonawczych.

(3) Szczegółowe przepisy dotyczące stosowania i usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinny być określone mając na uwadze osiągnięcie celów rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, w szczególności zrównoważonego stosowania materiałów pochodzenia zwierzęcego, a także wysokiego poziomu ochrony zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt w Unii Europejskiej.

(4) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 nie ma zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt dzikich, które nie są podejrzane o zakażenie chorobą przenoszoną na ludzi lub zwierzęta, ani też o to, że są dotknięte taką chorobą, z wyjątkiem zwierząt wodnych, wyładowanych w celach handlowych. Nie ma również zastosowania do całych ciał ani części ciał zwierząt łownych, niezebranych po odłowie, zgodnie z dobrą praktyką łowiecką. W przypadku tego rodzaju produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, uzyskanych z odłowu, usuwanie powinno odbywać się w sposób zapobiegający przeniesieniu zagrożeń, zgodnie z odpowiednimi szczegółowymi praktykami łowieckimi oraz z dobrą praktyką łowiecką.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie wobec produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stosowanych do preparowania trofeów myśliwskich. Preparowanie tego rodzaju trofeów, a także preparowanie zwierząt i ich części z wykorzystaniem innych metod, np. plastynacji, powinno odbywać się w warunkach zapobiegających przeniesieniu zagrożenia dla zdrowia ludzi i zwierząt.

(6) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 ma zastosowanie do odpadów gastronomicznych, o ile pochodzą one ze środków transportu międzynarodowego, a więc np. do materiałów pochodzących ze środków spożywczych podawanych na pokładzie samolotu lub statku przybywającego do Unii Europejskiej z państwa trzeciego. Odpady gastronomiczne są również objęte zakresem wspomnianego rozporządzenia, o jeśli są przeznaczone do celów paszowych, do przetworzenia zgodnie z jedną z metod przetwarzania dozwolonych niniejszym rozporządzeniem lub do przekształcenia na biogaz lub kompost. Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania skarmiania zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami gastronomicznymi. W związku z powyższym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009, odpady gastronomiczne mogą być przetwarzane i wykorzystywane, pod warunkiem że powstałe z nich produkty pochodne nie są stosowane do skarmiania takich zwierząt.

(7) Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE podstawą zdefiniowania materiałów paszowych pochodzenia zwierzęcego w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicja materiałów paszowych zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającym dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (³).

(8) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zabrania wysyłki produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych z gatunków podatnych z gospodarstw, przedsiębiorstw, zakładów i obszarów objętych ograniczeniami w związku z wystąpieniem poważnej choroby zakaźnej. W celu zapewnienia w UE wysokiego poziomu ochrony zdrowia zwierząt należy ustalić, że wykaz chorób zawarty w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych oraz w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (dalej zwanej „OIE”) jest wykazem poważnych chorób zakaźnych dla celów określenia zakresu wspomnianego zakazu.

(9) Ponieważ spalanie i współspalanie określonych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego jako odpadów nie wchodzi w zakres dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (⁴), w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić właściwe przepisy służące zapobieganiu zagrożeniom dla zdrowia wynikającym z tego rodzaju działań, z uwzględnieniem możliwego wpływu na środowisko. Pozostałości spalania lub współspalania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych powinny być poddawane recyklingowi lub usuwane zgodnie z prawodawstwem UE dotyczącym ochrony środowiska, w szczególności ponieważ prawodawstwo to zezwala na stosowanie składnika fosforowego popiołów w nawozach oraz przekazywanie popiołów z kremacji zwierząt domowych ich właścicielom.

(10) Zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (⁵) produkty pochodzenia zwierzęcego lub środki spożywcze zawierające takie produkty mogą być usuwane wyłącznie na składowiska odpadów, o ile zostały one przetworzone zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (⁶) w celu ograniczenia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

(11) Usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wraz ze ściekami powinno być zabronione, ponieważ ścieki nie podlegają wymogom zapewniającym odpowiedni poziom kontroli zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Należy podjąć odpowiednie kroki w celu przeciwdziałania niedopuszczalnym zagrożeniom wynikającym z przypadkowego usunięcia płynnych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. przy myciu podłóg i urządzeń stosowanych przy przetwarzaniu.

(12) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającej niektóre dyrektywy (⁷) ustanowiono pewne środki ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Artykuł 2 ust. 2 lit. b) wspomnianej dyrektywy stanowi, że niektóre materiały są wyłączone z zakresu tej dyrektywy w zakresie, w jakim są one objęte innymi aktami prawodawstwa UE; dotyczy to m.in. produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁸), z wyjątkiem produktów przeznaczonych do spalenia jako odpady, usunięcia na składowisko odpadów lub wykorzystania w wytwórni biogazu lub kompostowni. Wspomniane rozporządzenie jest obecnie uchylone i zostało zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 od dnia 4 marca 2011 r. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE procesy, w toku których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne są przekształcane w biogaz lub kompostowane, powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony zdrowia, określonymi w tymże rozporządzeniu, a także w przepisach dotyczących ochrony środowiska naturalnego, ustanowionymi w dyrektywie 2008/98/WE.

(13) Właściwy organ danego państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na stosowanie alternatywnych parametrów przekształcania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w biogaz lub ich kompostowania na podstawie walidacji według zharmonizowanego wzoru. W takim przypadku powinno być możliwe wprowadzanie pozostałości fermentacyjnych i kompostu do obrotu w całej Unii Europejskiej. Ponadto właściwy organ państwa członkowskiego powinien mieć możliwość zezwolenia na określone parametry dotyczące niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. odpadów gastronomicznych i ich mieszanin z niektórymi innymi materiałami, które przekształca się w biogaz lub poddaje kompostowaniu. Ponieważ zezwolenia takie nie są wydawane zgodnie ze zharmonizowanym wzorem, pozostałości fermentacyjne i kompost powinny być wprowadzane do obrotu wyłącznie w państwie członkowskim, w którym zezwolono na takie parametry.

(14) Dla uniknięcia zanieczyszczenia żywności czynnikami chorobotwórczymi przedsiębiorstwa lub zakłady przetwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny prowadzić swą działalność w obiektach oddzielonych od rzeźni lub innych przedsiębiorstw, gdzie przetwarzane są środki spożywcze, w szczególności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁹), chyba że przetwarzanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach zatwierdzonych przez właściwy organ w celu zapobieżenia przenoszeniu zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt do przedsiębiorstw przetwarzających żywność.

(15) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (¹⁰) zobowiązuje się państwa członkowskie do prowadzenia corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE). Wspomniane programy monitorowania powinny obejmować również ciała zwierząt stosowane do skarmiania niektórych gatunków w celu wspierania różnorodności biologicznej – w zakresie, w jakim jest to niezbędne, aby programy te zapewniały wystarczający zasób informacji o występowaniu TSE w danym państwie członkowskim.

(16) Rozporządzenie (WE) nr 1069/2009 zezwala na skarmianie zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków żyjących w ich własnym siedlisku niektórymi materiałami kategorii 1 w celu wspierania różnorodności biologicznej. Skarmianie takie powinno być dozwolone w odniesieniu do niektórych gatunków mięsożernych, o których mowa w dyrektywie Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (¹¹), oraz w odniesieniu do niektórych gatunków ptaków drapieżnych, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (¹²) w celu uwzględnienia naturalnego zachowania żywieniowego tych gatunków.

(17) Rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 wprowadzono procedurę dopuszczenia alternatywnych metod stosowania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych. Metody takie mogą być dopuszczane przez Komisję po otrzymaniu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej zwanego „EFSA”). Dla ułatwienia oceny wniosków przez EFSA należy określić standardowy format, stanowiący dla wnioskodawców ilustrację materiałów dowodowych, które należy przedłożyć. Zgodnie z traktatami powinna istnieć możliwość przedstawiania wniosków o stosowanie alternatywnych metod w językach urzędowych Unii Europejskiej, określonych w rozporządzeniu Rady EWG nr 1 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (¹³).

(18) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiającym wymagania dotyczące higieny pasz (¹⁴) podmioty działające na rynku pasz, inne niż producenci pierwotni, są zobowiązane do zachowania określonych warunków higieny w czasie przechowywania i transportu pasz. Ponieważ warunki te pozwalają na ograniczenie w równoważnym stopniu ewentualnych zagrożeń, mieszanki paszowe uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie powinny podlegać wymogom niniejszego rozporządzenia dotyczącym przechowywania i transportu.

(19) W celu wspierania nauki i badań, a także w celu zapewnienia najlepszego możliwego wykorzystania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w diagnostyce chorób u ludzi i zwierząt, właściwy organ powinien być upoważniony do określania warunków dotyczących próbek tego rodzaju materiałów, wykorzystywanych w celach badawczych, edukacyjnych i diagnostycznych. Zasad takich nie powinno się jednak określać w odniesieniu do próbek czynników chorobotwórczych, w odniesieniu do których obowiązują szczególne zasady określone w dyrektywie Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy 90/425/EWG (¹⁵).

(20) Dyrektywą 97/78/WE zwolniono z kontroli weterynaryjnych w punktach kontroli granicznej w miejscu wprowadzenia do UE produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone na wystawy, pod warunkiem że nie są one przeznaczone do sprzedaży, a także produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do określonych badań lub analiz. Dyrektywa ta pozwala na przyjęcie środków wykonawczych w odniesieniu do wymienionych zwolnień. W niniejszym rozporządzeniu należy określić odpowiednie warunki przywozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych przeznaczonych na wystawy oraz do określonych badań i analiz w celu wykluczenia możliwości rozprzestrzeniania niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu takich produktów do UE. Dla zapewnienia spójności prawodawstwa UE oraz umożliwienia podmiotom działania w warunkach pewności prawnej należy w niniejszym rozporządzeniu określić wspomniane powyżej warunki oraz przepisy wykonawcze do dyrektywy 97/78/WE.

(21) Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego powinny po ich zgromadzeniu być poddawane dalszym czynnościom w warunkach wykluczających możliwość przeniesienia niedopuszczalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Przedsiębiorstwa i zakłady, w których prowadzone są niektóre działania przed poddaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego dalszemu przetwarzaniu, powinny być budowane i eksploatowane w sposób zapobiegający przeniesieniu wspomnianych zagrożeń. Powinno się to odnosić również do przedsiębiorstw lub zakładów, w których prowadzone są czynności na produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z prawodawstwem weterynaryjnym UE, z wyjątkiem czynności podejmowanych w ramach działalności leczniczej prywatnych lekarzy weterynarii.

(22) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009 podmioty powinny zapewnić identyfikowalność produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych na wszystkich etapach łańcucha produkcji, stosowania i usuwania, tak aby uniknąć niepotrzebnych zakłóceń rynku wewnętrznego związanych z przypadkami wystąpienia rzeczywistych lub potencjalnych zagrożeń zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. Identyfikowalność powinny zatem zapewnić nie tylko podmioty zajmujące się wytwarzaniem, gromadzeniem lub transportem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, lecz również podmioty zajmujące się usuwaniem takich produktów lub produktów pochodnych poprzez ich spalanie bądź współspalanie w charakterze odpadów lub usuwanie na składowiska odpadów.