history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2019-12-24
[Definicje]
[10] Do celów niniejszej sekcji stosuje się następujące definicje:
1) „procedura nieunijna” oznacza procedurę szczególną dla usług świadczonych przez podatników niemających siedziby na terytorium Wspólnoty, jak określono w tytule XII rozdział 6 sekcja 2 dyrektywy 2006/112/WE;
2) „procedura unijna” oznacza procedurę szczególną dla wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, dla dostaw towarów w państwie członkowskim dokonywanych przez interfejsy elektroniczne ułatwiające te dostawy oraz dla usług świadczonych przez podatników mających siedzibę na terytorium Wspólnoty, ale nieposiadających siedziby w państwie członkowskim konsumpcji, jak określono w tytule XII rozdział 6 sekcja 3 dyrektywy 2006/112/WE;
3) „procedura importu” oznacza procedurę szczególną dla sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich, jak określono w tytule XII rozdział 6 sekcja 4 dyrektywy 2006/112/WE;
4) „procedura szczególna” oznacza „procedurę nieunijną”, „procedurę unijną” lub „procedurę importu” w zależności od kontekstu;
5) „podatnik” oznacza podatnika, o którym mowa w art. 359 dyrektywy 2006/112/WE, uprawnionego do korzystania z procedury nieunijnej, podatnika, o którym mowa w art. 369b tej dyrektywy, uprawnionego do korzystania z procedury unijnej, lub podatnika, o którym mowa w art. 369m tej dyrektywy, uprawnionego do korzystania z procedury importu;
6) „pośrednik” oznacza osobę określoną w art. 3691 akapit drugi pkt 2 dyrektywy 2006/112/WE.
[10] Sekcja 2 w rozdziale XI w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2019/2026 z dnia 21 listopada 2019 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług ułatwianych poprzez użycie interfejsów elektronicznych oraz w odniesieniu do procedur szczególnych dla podatników, którzy świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, prowadzą sprzedaż towarów na odległość i dokonują niektórych krajowych dostaw towarów (Dz.Urz.UE L 313 z 04.12.2019, str. 14; ost. zm.: Dz.Urz.UE L 244 z 29.07.2020, str. 9). Zmiana weszła w życie 24 grudnia 2019 r.
Na podstawie art. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2019/2026 z dnia 21 listopada 2019 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług ułatwianych poprzez użycie interfejsów elektronicznych oraz w odniesieniu do procedur szczególnych dla podatników, którzy świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, prowadzą sprzedaż towarów na odległość i dokonują niektórych krajowych dostaw towarów (Dz.Urz.UE L 313 z 04.12.2019, str. 14; ost. zm.: Dz.Urz.UE L 244 z 29.07.2020, str. 9) sekcja 2 w rozdziale XI w brzmieniu ustalonym przez ww. rozporządzenie ma zastosowanie od 1 lipca 2021 r.; od 1 kwietnia 2021 r. państwa członkowskie zezwalają jednak podatnikom i pośrednikom działającym na ich rzecz na przedkładanie informacji wymaganych na podstawie art. 360, 369c lub 369o dyrektywy 2006/112/WE do celów rejestracji w ramach procedur szczególnych.
Wersja obowiązująca od 2019-12-24
[Definicje]
[10] Do celów niniejszej sekcji stosuje się następujące definicje:
1) „procedura nieunijna” oznacza procedurę szczególną dla usług świadczonych przez podatników niemających siedziby na terytorium Wspólnoty, jak określono w tytule XII rozdział 6 sekcja 2 dyrektywy 2006/112/WE;
2) „procedura unijna” oznacza procedurę szczególną dla wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, dla dostaw towarów w państwie członkowskim dokonywanych przez interfejsy elektroniczne ułatwiające te dostawy oraz dla usług świadczonych przez podatników mających siedzibę na terytorium Wspólnoty, ale nieposiadających siedziby w państwie członkowskim konsumpcji, jak określono w tytule XII rozdział 6 sekcja 3 dyrektywy 2006/112/WE;
3) „procedura importu” oznacza procedurę szczególną dla sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich, jak określono w tytule XII rozdział 6 sekcja 4 dyrektywy 2006/112/WE;
4) „procedura szczególna” oznacza „procedurę nieunijną”, „procedurę unijną” lub „procedurę importu” w zależności od kontekstu;
5) „podatnik” oznacza podatnika, o którym mowa w art. 359 dyrektywy 2006/112/WE, uprawnionego do korzystania z procedury nieunijnej, podatnika, o którym mowa w art. 369b tej dyrektywy, uprawnionego do korzystania z procedury unijnej, lub podatnika, o którym mowa w art. 369m tej dyrektywy, uprawnionego do korzystania z procedury importu;
6) „pośrednik” oznacza osobę określoną w art. 3691 akapit drugi pkt 2 dyrektywy 2006/112/WE.
[10] Sekcja 2 w rozdziale XI w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2019/2026 z dnia 21 listopada 2019 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług ułatwianych poprzez użycie interfejsów elektronicznych oraz w odniesieniu do procedur szczególnych dla podatników, którzy świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, prowadzą sprzedaż towarów na odległość i dokonują niektórych krajowych dostaw towarów (Dz.Urz.UE L 313 z 04.12.2019, str. 14; ost. zm.: Dz.Urz.UE L 244 z 29.07.2020, str. 9). Zmiana weszła w życie 24 grudnia 2019 r.
Na podstawie art. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2019/2026 z dnia 21 listopada 2019 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług ułatwianych poprzez użycie interfejsów elektronicznych oraz w odniesieniu do procedur szczególnych dla podatników, którzy świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, prowadzą sprzedaż towarów na odległość i dokonują niektórych krajowych dostaw towarów (Dz.Urz.UE L 313 z 04.12.2019, str. 14; ost. zm.: Dz.Urz.UE L 244 z 29.07.2020, str. 9) sekcja 2 w rozdziale XI w brzmieniu ustalonym przez ww. rozporządzenie ma zastosowanie od 1 lipca 2021 r.; od 1 kwietnia 2021 r. państwa członkowskie zezwalają jednak podatnikom i pośrednikom działającym na ich rzecz na przedkładanie informacji wymaganych na podstawie art. 360, 369c lub 369o dyrektywy 2006/112/WE do celów rejestracji w ramach procedur szczególnych.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-12-24 do 2019-12-23
[Definicje]
[10] Do celów niniejszej sekcji stosuje się następujące definicje:
1) „procedura nieunijna” oznacza procedurę szczególną dla usług świadczonych przez podatników niemających siedziby na terytorium Wspólnoty, jak określono w tytule XII rozdział 6 sekcja 2 dyrektywy 2006/112/WE;
2) „procedura unijna” oznacza procedurę szczególną dla wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, dla dostaw towarów w państwie członkowskim dokonywanych przez interfejsy elektroniczne ułatwiające te dostawy oraz dla usług świadczonych przez podatników mających siedzibę na terytorium Wspólnoty, ale nieposiadających siedziby w państwie członkowskim konsumpcji, jak określono w tytule XII rozdział 6 sekcja 3 dyrektywy 2006/112/WE;
3) „procedura importu” oznacza procedurę szczególną dla sprzedaży na odległość towarów importowanych z terytoriów trzecich lub państw trzecich, jak określono w tytule XII rozdział 6 sekcja 4 dyrektywy 2006/112/WE;
4) „procedura szczególna” oznacza „procedurę nieunijną”, „procedurę unijną” lub „procedurę importu” w zależności od kontekstu;
5) „podatnik” oznacza podatnika, o którym mowa w art. 359 dyrektywy 2006/112/WE, uprawnionego do korzystania z procedury nieunijnej, podatnika, o którym mowa w art. 369b tej dyrektywy, uprawnionego do korzystania z procedury unijnej, lub podatnika, o którym mowa w art. 369m tej dyrektywy, uprawnionego do korzystania z procedury importu;
6) „pośrednik” oznacza osobę określoną w art. 3691 akapit drugi pkt 2 dyrektywy 2006/112/WE.
[10] Sekcja 2 w rozdziale XI w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2019/2026 z dnia 21 listopada 2019 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług ułatwianych poprzez użycie interfejsów elektronicznych oraz w odniesieniu do procedur szczególnych dla podatników, którzy świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, prowadzą sprzedaż towarów na odległość i dokonują niektórych krajowych dostaw towarów (Dz.Urz.UE L 313 z 04.12.2019, str. 14). Zmiana weszła w życie 24 grudnia 2019 r.
Na podstawie art. 2 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2019/2026 z dnia 21 listopada 2019 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług ułatwianych poprzez użycie interfejsów elektronicznych oraz w odniesieniu do procedur szczególnych dla podatników, którzy świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, prowadzą sprzedaż towarów na odległość i dokonują niektórych krajowych dostaw towarów (Dz.Urz.UE L 313 z 04.12.2019, str. 14) sekcja 2 w rozdziale XI w brzmieniu ustalonym przez ww. rozporządzenie ma zastosowanie od 1 stycznia 2021 r.; od 1 października 2020 r. państwa członkowskie zezwalają jednak podatnikom i pośrednikom działającym na ich rzecz na przedkładanie informacji wymaganych na podstawie art. 360, 369c lub 369o dyrektywy 2006/112/WE do celów rejestracji w ramach procedur szczególnych.