KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (¹), w szczególności jego art. 8 akapit trzeci, art. 22 ust. 7 akapit piąty i art. 96 ust. 2 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (UE) nr 1303/2013 ustanowiono wspólne zasady mające zastosowanie do Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS), Funduszu Spójności (FS), Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR), które udzielają wsparcia w ramach polityki spójności i obecnie działają we wspólnych ramach.

(2) Przepisy niniejszego rozporządzenia są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ określają one zasady mające zastosowanie do każdego z pięciu europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych („EFSI”) w aspektach będących wspólnymi dla co najmniej trzech z nich, tj. w zakresie metod wsparcia związanych ze zmianami klimatu, określenia celów pośrednich i końcowych na potrzeby ram wykonania oraz klasyfikacji kategorii interwencji. Wszystkie one mają również wpływ na zawartość programów. W celu zapewnienia spójności pomiędzy tymi przepisami, które powinny wejść w życie w tym samym czasie w celu ułatwienia strategicznego planowania EFSI, a także całościowego wglądu i prostego dostępu do nich dla wszystkich mieszkańców Unii, pożądane jest, by te istotne dla programowania EFSI elementy, które zgodnie z wymogami rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 powinny zostać określone w drodze aktów wykonawczych, zawrzeć w jednym rozporządzeniu.

(3) Zgodnie z art. 8 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, należy przyjąć wspólną metodykę obliczania poziomu wsparcia udzielanego na cele związane ze zmianami klimatu dla każdego z pięciu EFSI. Metodyka ta powinna obejmować przypisanie konkretnej wagi wsparciu udzielanemu w ramach EFSI na poziomie odzwierciedlającym stopień, w jakim takie wsparcie przyczynia się do osiągnięcia celów dostosowania do zmian klimatu i łagodzenia ich skutków. Przypisana konkretna waga powinna być różnicowana w zależności od tego, czy wsparcie przyczynia się w znacznym, czy też w umiarkowanym stopniu do realizacji celów związanych ze zmianami klimatu. W przypadku gdy wsparcie nie przyczynia się lub przyczynia się tylko w niewielkim stopniu do osiągnięcia tych celów, należy przypisać wagę równą zero. Należy stosować standardowe wagi w celu zapewnienia zharmonizowanego podejścia do śledzenia wydatków związanych ze zmianami klimatu w różnych obszarach polityki Unii. Metodyka ta powinna jednak odzwierciedlać różnice pomiędzy interwencjami poszczególnych EFSI. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1303/2013, w przypadku EFRR, EFS i Funduszu Spójności przypisywane wagi powinny być związane z kategoriami interwencji określonymi zgodnie z klasyfikacją przyjętą przez Komisję. W przypadku EFRROW przypisywane wagi powinny być związane z celami szczegółowymi określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 (²), a w przypadku EFMR ze środkami określonymi w przyszłym akcie prawnym Unii, w którym ustanowione zostaną warunki wsparcia finansowego dla polityki morskiej i polityki rybołówstwa na okres programowania 2014–2020.

(4) Zgodnie z art. 22 ust. 7 akapit piąty rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 należy również ustanowić szczegółowe rozwiązania w celu określenia celów pośrednich i końcowych na potrzeby ram wykonania dla każdego priorytetu zawartego w programach wspieranych przez EFSI oraz w celu oceny osiągnięcia tych celów pośrednich i końcowych.

(5) Sprawdzenie, czy cele pośrednie i końcowe spełniają warunki wymienione w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, wymaga zarejestrowania wykorzystywanych w tym celu informacji oraz podejścia metodologicznego przyjętego w celu określenia ram wykonania. Podczas gdy zawarcie tych informacji w programach powinno być dobrowolne, dokumentacja taka powinna być dostępna zarówno dla danego państwa członkowskiego, jak i dla Komisji, jako podstawa do prac nad ramami wykonania, co zgodne jest z treścią załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

(6) Osiągnięcie celów pośrednich określonych w ramach wykonania jest warunkiem wstępnym ostatecznego przyznania rezerwy wykonania, a poważne niepowodzenie w ich wykonaniu może prowadzić do zawieszenia płatności okresowych. Dlatego ważne jest ustanowienie szczegółowych rozwiązań dotyczących określania celów pośrednich i precyzyjne zdefiniowanie, co należy rozumieć przez osiągnięcie celów pośrednich.

(7) Jako że osiągnięcie celów końcowych okresu programowania stanowi istotną miarę skutecznego wykorzystania środków z EFSI, a poważne niepowodzenie w wykonaniu tych celów może być podstawą do dokonania korekty finansowej, ważne jest przyjęcie jasnych rozwiązań dotyczących określania celów końcowych i precyzyjne określenie, na czym polega osiągnięcie celów końcowych lub poważne niepowodzenie w ich osiągnięciu.

(8) W celu odzwierciedlenia postępu we wdrażaniu operacji w ramach priorytetu konieczne jest określenie cech charakterystycznych kluczowych etapów wdrażania.

(9) W celu zapewnienia, że ramy wykonania odpowiednio odzwierciedlają cele i rezultaty, do których się dąży w ramach każdego funduszu polityki spójności lub Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych oraz w stosownych przypadkach kategorii regionu, konieczne jest ustanowienie szczególnych przepisów dotyczących struktury ram wykonania oraz oceny osiągnięcia celów pośrednich i końcowych, w których priorytet obejmuje więcej niż jeden fundusz lub kategorię regionu. Ponieważ tylko środki finansowe z EFS i EFRR są przydzielane według kategorii regionów, kategorie te nie powinny być uwzględniane dla celów ustanowienia ram wykonania dla Funduszu Spójności, EFRROW i EFMR.

(10) Zgodnie z art. 96 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 należy określić wspólne kategorie interwencji dla EFRR, EFS i Funduszu Spójności, aby państwa członkowskie miały możliwość dostarczania Komisji spójnych informacji dotyczących planowanego wykorzystania tych funduszy, jak również informacji na temat łącznych alokacji i ponoszonych wydatków z tych funduszy, w podziale na kategorie, oraz liczby operacji dla całego okresu wdrażania programu. Ma to na celu umożliwienie Komisji informowania w odpowiedni sposób innych instytucji unijnych i obywateli Unii o wykorzystaniu funduszy. Z wyjątkiem kategorii interwencji, które odpowiadają bezpośrednio celom tematycznym lub priorytetom inwestycyjnym określonym w rozporządzeniu (UE) nr 1303/2013 oraz w rozporządzeniach dotyczących poszczególnych funduszy, kategorie interwencji mogą być stosowane w odniesieniu do wsparcia w ramach różnych celów tematycznych.

(11) W celu umożliwienia niezwłocznego zastosowania środków, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w dniu następującym po dniu jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodnie z art. 150 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, jako że ustanowiony na mocy art. 150 ust. 1 tego rozporządzenia komitet koordynujący europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych wydał opinię,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

METODYKA OKREŚLANIA WSPARCIA CELÓW DOTYCZĄCYCH ZMIAN KLIMATU DLA KAŻDEGO Z EFSI

(Uprawnienie na mocy art. 8 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1303/2013)

Artykuł 1

Metodyka obliczania wsparcia udzielanego z EFRR, EFS i Funduszu Spójności na cele dotyczące zmian klimatu

1. Wsparcie, które ma być udzielone w ramach EFRR i Funduszu Spójności na cele dotyczące zmiany klimatu, oblicza się w dwóch etapach w następujący sposób:

a) współczynniki określone w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia stosuje się dla odpowiednich kodów obszarów interwencji w odniesieniu do zgłoszonych dla tych kodów danych finansowych;

b) w odniesieniu do danych finansowych zgłoszonych dla kodów obszarów interwencji o wskaźniku zerowym, jeśli dane finansowe zgłoszone są w wymiarze celów tematycznych odpowiadających kodom 04 i 05 określonym w tabeli 5 załącznika I do niniejszego rozporządzenia, dane te ważone są przy współczynniku 40 % pod kątem ich wkładu w realizację celów dotyczących zmian klimatu.

2. Stosowane na podstawie tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia współczynniki zmian klimatu stosuje się również do poszczególnych kategorii w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna” ustalonych na podstawie art. 8 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 (³).

3. Wsparcie z EFS na cele dotyczące zmian klimatu oblicza się poprzez przyporządkowanie zgłoszonych danych finansowych do kodu wymiaru 01 „Wspieranie przechodzenia na gospodarkę niskoemisyjną i zasobooszczędną” zgodnie z wymiarem 6 „Kody wymiaru tematu uzupełniającego w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego”, jak określono w tabeli 6 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Metodyka obliczania wsparcia udzielanego z EFRROW na cele dotyczące zmian klimatu

1. Szacunkową kwotę wsparcia, która ma być wykorzystana na cele dotyczące zmiany klimatu przez EFRROW w ramach każdego programu, o którym mowa w art. 27 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, oblicza się przez zastosowanie współczynników wymienionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia do planowanych wydatków przedstawionych w planie finansowania, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lit. h) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 w odniesieniu do priorytetów i obszarów zainteresowania, o których mowa w art. 5 pkt 3 lit. b), pkt 4, pkt 5 i pkt 6 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013.

2. Do celów sprawozdawczości na temat wsparcia wykorzystanego na cele dotyczące zmian klimatu, w rocznym sprawozdaniu z wdrażania, zgodnie z art. 50 ust. 4 i 5 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, współczynniki, o których mowa w ust. 1, stosuje się do informacji w sprawie wydatków, o których mowa w art. 75 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013.

Artykuł 3

Metodyka obliczania wsparcia udzielanego z EFMR na cele dotyczące zmian klimatu

1. Wkład z EFMR na środki dotyczące zmian klimatu oblicza się poprzez zastosowanie do każdego z głównych środków wspieranych w ramach EFMR współczynników odzwierciedlających znaczenie każdego z tych środków dla przeciwdziałania skutkom zmian klimatu.

Wsparcie z EFMR dla celów dotyczących zmian klimatu oblicza się na podstawie następujących informacji:

a) szacunkowej kwoty wsparcia, która ma być wykorzystana przez EFMR na cele dotyczące zmian klimatu w ramach poszczególnych programów, zgodnie z art. 27 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1303/2013;

b) współczynników ustalonych dla głównych środków wspieranych przez EFMR, jak określono w załączniku III do niniejszego rozporządzenia;

c) sprawozdawczości państw członkowskich dotyczącej środków finansowych i wydatków w podziale na poszczególne środki w rocznych sprawozdaniach z wdrażania, zgodnie z art. 50 ust. 4 i 5 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 oraz art. 114 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 508/2014;

d) informacji i danych przedstawionych przez państwa członkowskie w odniesieniu do operacji wybranych do finansowania zgodnie z art. 97 ust. 1 lit. a) i art. 107 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 508/2014.

2. Państwo członkowskie może zaproponować w swoim programie operacyjnym, że dla środka, dla którego w załączniku III do niniejszego rozporządzenia przypisany jest współczynnik 0 %, stosowany będzie współczynnik 40 %, pod warunkiem że dane państwo członkowskie może wykazać znaczenie tego środka dla dostosowania do zmian klimatu i łagodzenia ich skutków.

ROZDZIAŁ II

USTALANIE CELÓW POŚREDNICH I KOŃCOWYCH NA POTRZEBY RAM WYKONANIA ORAZ OCENA ICH OSIĄGNIĘCIA

(Uprawnienie na mocy art. 22 ust. 7 akapit piąty rozporządzenia (UE) nr 1303/2013)

Artykuł 4

Informacje rejestrowane przez podmioty przygotowujące programy

1. Podmioty przygotowujące programy rejestrują informacje na temat metodyk i kryteriów doboru wskaźników na potrzeby ram wykonania, aby zagwarantować, że odpowiednie cele pośrednie i końcowe będą zgodne z warunkami określonymi w pkt 3 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 w odniesieniu do wszystkich programów i priorytetów wspieranych z EFSI, jak również do szczególnej alokacji przeznaczonej na Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, o której mowa w art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1304/2013 (⁴), z zastrzeżeniem wyjątków określonych w pkt. 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

2. Informacje rejestrowane przez podmioty przygotowujące programy muszą umożliwiać weryfikację zgodności z warunkami określonymi w pkt 3 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 w odniesieniu do celów pośrednich i końcowych. Obejmują one:

a) dane lub dowody wykorzystywane do szacowania wartości celów pośrednich i końcowych i metody ich obliczania, takie jak dane dotyczące kosztów jednostkowych, kryteria referencyjne, zwykłe lub obserwowane w przeszłości tempo wdrażania, opinie ekspertów i wnioski z ewaluacji ex-ante;

b) informacje o tym, jaka część alokacji finansowej dotyczy operacji, którym odpowiadają wskaźniki produktu i kluczowe etapy wdrażania określone w ramach wykonania, oraz wyjaśnienie sposobu obliczenia tej części;

c) informacje o tym, w jaki sposób zastosowano metodykę i mechanizmy zapewniające spójność w funkcjonowaniu ram wykonania, określone w umowie partnerstwa zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. b) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013;

d) wyjaśnienie wyboru wskaźników rezultatu lub kluczowych etapów wdrażania, o ile ramy wykonania obejmują te wskaźniki lub etapy.

3. Informacje na temat metodyk i kryteriów zastosowanych przy doborze wskaźników w odniesieniu do ram wykonania oraz przy ustalaniu odpowiednich celów pośrednich i końcowych, zarejestrowane przez podmioty przygotowujące programy, udostępnia się na wniosek Komisji.

4. Wymogi, o których mowa w ust. 1– 3 niniejszego artykułu, mają również zastosowanie do przeglądu celów pośrednich i końcowych, zgodnie z art. 30 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Artykuł 5

Ustanowienie celów pośrednich i końcowych

1. Cele pośrednie i końcowe ustala się na poziomie priorytetu, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 7. Wskaźniki produktu i kluczowe etapy wdrażania określone w ramach wykonania odpowiadają ponad 50 % alokacji finansowej na dany priorytet. Na potrzeby obliczenia tej kwoty alokację na dany wskaźnik lub kluczowy etap wdrażania uwzględnia się tylko jeden raz.

2. Dla wszystkich EFSI, z wyjątkiem EFRROW, cel pośredni i cel końcowy dla wskaźnika finansowego dotyczą całkowitej kwoty wydatków kwalifikowalnych, wprowadzonej do systemu rachunkowości instytucji certyfikującej i poświadczonej przez tę instytucję zgodnie z art. 126 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

W przypadku EFRROW dotyczą one zrealizowanych całkowitych wydatków publicznych, wprowadzonych do wspólnego systemu monitorowania i ewaluacji.

3. [1] Cel pośredni i cel końcowy dla wskaźnika produktu dotyczy wartości uzyskanych poprzez operacje, w których wszystkie przedsięwzięcia służące osiągnięciu produktów zostały w pełni zrealizowane, lecz dla których niekoniecznie zostały dokonane wszystkie płatności, lub wartości uzyskanych poprzez operacje, które zostały rozpoczęte ale w przypadku których niektóre z przedsięwzięć służących osiągnięciu produktów nadal są w toku, lub też jednych i drugich.

4. Kluczowy etap wdrażania oznacza ważny etap wdrażania operacji w ramach danego priorytetu, którego zakończenie jest weryfikowalne i może być wyrażone w postaci liczby lub udziału procentowego. Dla potrzeb art. 6 i 7 niniejszego rozporządzenia kluczowe etapy wdrażania traktuje się jak wskaźniki.

5. Wskaźnik rezultatu wykorzystuje się jedynie w stosownych przypadkach i w ścisłym powiązaniu z interwencjami wspieranymi w ramach polityki.

6. Jeśli zostanie stwierdzone, że informacja, o której mowa w art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, opiera się na błędnych założeniach, prowadzących do zaniżonego lub zawyżonego oszacowania celów końcowych lub pośrednich, można uznać, że stanowi to należycie uzasadniony przypadek w rozumieniu pkt 5 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Artykuł 6

Osiągnięcie celów pośrednich i końcowych

1. Osiągnięcie celów pośrednich i końcowych ocenia się z uwzględnieniem wszystkich wskaźników i kluczowych etapów wdrażania zawartych w ramach wykonania, określonych na poziomie priorytetu w rozumieniu art. 2 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 7.

2. Cele pośrednie lub końcowe priorytetu uważa się za osiągnięte, jeżeli wszystkie wskaźniki zawarte w odpowiednich ramach wykonania osiągnęły co najmniej 85 % wartości celu pośredniego do końca 2018 r. lub co najmniej 85 % wartości celu końcowego do końca 2023 r. W drodze odstępstwa, w przypadku gdy ramy wykonania obejmują trzy lub więcej wskaźników, cele pośrednie lub końcowe priorytetu uważa się za osiągnięte, jeżeli wszystkie wskaźniki z wyjątkiem jednego osiągnęły co najmniej 85 % wartości odpowiedniego celu pośredniego do końca 2018 r. lub co najmniej 85 % wartości odpowiedniego celu końcowego do końca 2023 r. Wskaźnik, który nie osiągnął 85% wartości odpowiedniego celu pośredniego lub docelowego, musi osiągnąć co najmniej 75 % wartości odpowiedniego celu pośredniego lub docelowego.

3. W przypadku priorytetu, dla którego ramy wykonania zawierają nie więcej niż dwa wskaźniki, nieosiągnięcie do końca 2018 r. co najmniej 65 % wartości celu pośredniego dla jednego z tych wskaźników uważa się za poważne niepowodzenie w wykonaniu celów pośrednich. Nieosiągnięcie do końca 2023 r. co najmniej 65 % wartości celu końcowego dla jednego z tych wskaźników uważa się za poważne niepowodzenie w wykonaniu celów końcowych.

4. W przypadku priorytetu, dla którego ramy wykonania obejmują więcej niż dwa wskaźniki, nieosiągnięcie co najmniej 65 % wartości celu pośredniego do końca 2018 r. dla co najmniej dwóch z tych wskaźników uznaje się za poważne niepowodzenie w wykonaniu celów pośrednich. Nieosiągnięcie co najmniej 65 % wartości celu końcowego do końca 2023 r. dla co najmniej dwóch z tych wskaźników uznaje się za poważne uchybienie w wykonaniu celów końcowych.

Artykuł 7

Ramy wykonania dla osi priorytetowych, o których mowa w art. 96 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, oraz osi priorytetowych integrujących Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych

1. Wskaźniki i kluczowe etapy wdrażania wybrane na potrzeby ram wykonania, ich cele pośrednie i końcowe, a także ich wartości do osiągnięcia podaje się w podziale na poszczególne fundusze, a w przypadku EFRR i EFS również w podziale na kategorie regionów.

2. Informacje wymagane w art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia podaje się w podziale na fundusze i w stosownych przypadkach w podziale na kategorie regionów.

3. Osiągnięcie celów pośrednich i końcowych ocenia się oddzielnie dla każdego funduszu i dla każdej kategorii regionu w ramach priorytetu, przy uwzględnieniu wskaźników, celów pośrednich i końcowych, a także ich wartości osiągnięcia w podziale na fundusze i kategorie regionów. Wskaźniki produktu i kluczowe etapy wdrażania określone w ramach wykonania odpowiadają ponad 50 % alokacji finansowej na dany fundusz i w stosownych przypadkach na daną kategorię regionów. Na potrzeby obliczenia tej kwoty alokację na dany wskaźnik lub kluczowy etap wdrażania uwzględnia się tylko jeden raz.

4. [2] W przypadku gdy zasoby przeznaczone na Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych zostały zaplanowane jako część osi priorytetowej zgodnie z art. 18 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1304/2013, należy osobno ustanowić ramy wykonania dla Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, a osiągnięcie celów pośrednich i końcowych dla tej Inicjatywy ocenia się odrębnie od pozostałej części osi priorytetowej.

ROZDZIAŁ III

KLASYFIKACJA KATEGORII INTERWENCJI DLA EFRR, EFS I FUNDUSZU SPÓJNOŚCI W RAMACH CELU „INWESTYCJE NA RZECZ WZROSTU I ZATRUDNIENIA”

Artykuł 8

Kategorie interwencji dla EFRR, EFS i Funduszu Spójności

(Uprawnienie na mocy art. 96 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013)

1. Klasyfikacja kategorii interwencji, o której mowa w art. 96 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, określona jest w tabelach 1–8 załącznika I do niniejszego rozporządzenia. Kody podane w tych tabelach mają zastosowanie do EFRR w odniesieniu do celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” , Funduszu Spójności, EFS i Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, jak określono w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu.

2. Kody 001–101 podane w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do EFRR i Funduszu Spójności.

Kody 102– 120 podane w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do EFS.

Jedynie kod 103 podany w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia ma zastosowanie do Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych.

Kody 121, 122 i 123 podane w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do EFRR, Funduszu Spójności i EFS.

3. Kody podane w tabelach 2–4, 7 i 8 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do EFRR, EFS i Funduszu Spójności.

Kody podane w tabeli 5 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do EFRR i Funduszu Spójności.

Kody podane w tabeli 6 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do EFS i Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3 i załącznik III do niniejszego rozporządzenia stosuje się z mocą od dnia wejścia w życie rozporządzenia w sprawie EFMR.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2014 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (¹), w szczególności jego art. 8 akapit trzeci, art. 22 ust. 7 akapit piąty i art. 96 ust. 2 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (UE) nr 1303/2013 ustanowiono wspólne zasady mające zastosowanie do Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS), Funduszu Spójności (FS), Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR), które udzielają wsparcia w ramach polityki spójności i obecnie działają we wspólnych ramach.

(2) Przepisy niniejszego rozporządzenia są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ określają one zasady mające zastosowanie do każdego z pięciu europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych („EFSI”) w aspektach będących wspólnymi dla co najmniej trzech z nich, tj. w zakresie metod wsparcia związanych ze zmianami klimatu, określenia celów pośrednich i końcowych na potrzeby ram wykonania oraz klasyfikacji kategorii interwencji. Wszystkie one mają również wpływ na zawartość programów. W celu zapewnienia spójności pomiędzy tymi przepisami, które powinny wejść w życie w tym samym czasie w celu ułatwienia strategicznego planowania EFSI, a także całościowego wglądu i prostego dostępu do nich dla wszystkich mieszkańców Unii, pożądane jest, by te istotne dla programowania EFSI elementy, które zgodnie z wymogami rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 powinny zostać określone w drodze aktów wykonawczych, zawrzeć w jednym rozporządzeniu.

(3) Zgodnie z art. 8 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, należy przyjąć wspólną metodykę obliczania poziomu wsparcia udzielanego na cele związane ze zmianami klimatu dla każdego z pięciu EFSI. Metodyka ta powinna obejmować przypisanie konkretnej wagi wsparciu udzielanemu w ramach EFSI na poziomie odzwierciedlającym stopień, w jakim takie wsparcie przyczynia się do osiągnięcia celów dostosowania do zmian klimatu i łagodzenia ich skutków. Przypisana konkretna waga powinna być różnicowana w zależności od tego, czy wsparcie przyczynia się w znacznym, czy też w umiarkowanym stopniu do realizacji celów związanych ze zmianami klimatu. W przypadku gdy wsparcie nie przyczynia się lub przyczynia się tylko w niewielkim stopniu do osiągnięcia tych celów, należy przypisać wagę równą zero. Należy stosować standardowe wagi w celu zapewnienia zharmonizowanego podejścia do śledzenia wydatków związanych ze zmianami klimatu w różnych obszarach polityki Unii. Metodyka ta powinna jednak odzwierciedlać różnice pomiędzy interwencjami poszczególnych EFSI. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1303/2013, w przypadku EFRR, EFS i Funduszu Spójności przypisywane wagi powinny być związane z kategoriami interwencji określonymi zgodnie z klasyfikacją przyjętą przez Komisję. W przypadku EFRROW przypisywane wagi powinny być związane z celami szczegółowymi określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 (²), a w przypadku EFMR ze środkami określonymi w przyszłym akcie prawnym Unii, w którym ustanowione zostaną warunki wsparcia finansowego dla polityki morskiej i polityki rybołówstwa na okres programowania 2014–2020.

(4) Zgodnie z art. 22 ust. 7 akapit piąty rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 należy również ustanowić szczegółowe rozwiązania w celu określenia celów pośrednich i końcowych na potrzeby ram wykonania dla każdego priorytetu zawartego w programach wspieranych przez EFSI oraz w celu oceny osiągnięcia tych celów pośrednich i końcowych.

(5) Sprawdzenie, czy cele pośrednie i końcowe spełniają warunki wymienione w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, wymaga zarejestrowania wykorzystywanych w tym celu informacji oraz podejścia metodologicznego przyjętego w celu określenia ram wykonania. Podczas gdy zawarcie tych informacji w programach powinno być dobrowolne, dokumentacja taka powinna być dostępna zarówno dla danego państwa członkowskiego, jak i dla Komisji, jako podstawa do prac nad ramami wykonania, co zgodne jest z treścią załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

(6) Osiągnięcie celów pośrednich określonych w ramach wykonania jest warunkiem wstępnym ostatecznego przyznania rezerwy wykonania, a poważne niepowodzenie w ich wykonaniu może prowadzić do zawieszenia płatności okresowych. Dlatego ważne jest ustanowienie szczegółowych rozwiązań dotyczących określania celów pośrednich i precyzyjne zdefiniowanie, co należy rozumieć przez osiągnięcie celów pośrednich.

(7) Jako że osiągnięcie celów końcowych okresu programowania stanowi istotną miarę skutecznego wykorzystania środków z EFSI, a poważne niepowodzenie w wykonaniu tych celów może być podstawą do dokonania korekty finansowej, ważne jest przyjęcie jasnych rozwiązań dotyczących określania celów końcowych i precyzyjne określenie, na czym polega osiągnięcie celów końcowych lub poważne niepowodzenie w ich osiągnięciu.

(8) W celu odzwierciedlenia postępu we wdrażaniu operacji w ramach priorytetu konieczne jest określenie cech charakterystycznych kluczowych etapów wdrażania.

(9) W celu zapewnienia, że ramy wykonania odpowiednio odzwierciedlają cele i rezultaty, do których się dąży w ramach każdego funduszu polityki spójności lub Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych oraz w stosownych przypadkach kategorii regionu, konieczne jest ustanowienie szczególnych przepisów dotyczących struktury ram wykonania oraz oceny osiągnięcia celów pośrednich i końcowych, w których priorytet obejmuje więcej niż jeden fundusz lub kategorię regionu. Ponieważ tylko środki finansowe z EFS i EFRR są przydzielane według kategorii regionów, kategorie te nie powinny być uwzględniane dla celów ustanowienia ram wykonania dla Funduszu Spójności, EFRROW i EFMR.

(10) Zgodnie z art. 96 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 należy określić wspólne kategorie interwencji dla EFRR, EFS i Funduszu Spójności, aby państwa członkowskie miały możliwość dostarczania Komisji spójnych informacji dotyczących planowanego wykorzystania tych funduszy, jak również informacji na temat łącznych alokacji i ponoszonych wydatków z tych funduszy, w podziale na kategorie, oraz liczby operacji dla całego okresu wdrażania programu. Ma to na celu umożliwienie Komisji informowania w odpowiedni sposób innych instytucji unijnych i obywateli Unii o wykorzystaniu funduszy. Z wyjątkiem kategorii interwencji, które odpowiadają bezpośrednio celom tematycznym lub priorytetom inwestycyjnym określonym w rozporządzeniu (UE) nr 1303/2013 oraz w rozporządzeniach dotyczących poszczególnych funduszy, kategorie interwencji mogą być stosowane w odniesieniu do wsparcia w ramach różnych celów tematycznych.

(11) W celu umożliwienia niezwłocznego zastosowania środków, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w dniu następującym po dniu jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodnie z art. 150 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, jako że ustanowiony na mocy art. 150 ust. 1 tego rozporządzenia komitet koordynujący europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych wydał opinię,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

METODYKA OKREŚLANIA WSPARCIA CELÓW DOTYCZĄCYCH ZMIAN KLIMATU DLA KAŻDEGO Z EFSI

(Uprawnienie na mocy art. 8 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1303/2013)

Artykuł 1

Metodyka obliczania wsparcia udzielanego z EFRR, EFS i Funduszu Spójności na cele dotyczące zmian klimatu

1. Wsparcie, które ma być udzielone w ramach EFRR i Funduszu Spójności na cele dotyczące zmiany klimatu, oblicza się w dwóch etapach w następujący sposób:

a) współczynniki określone w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia stosuje się dla odpowiednich kodów obszarów interwencji w odniesieniu do zgłoszonych dla tych kodów danych finansowych;

b) w odniesieniu do danych finansowych zgłoszonych dla kodów obszarów interwencji o wskaźniku zerowym, jeśli dane finansowe zgłoszone są w wymiarze celów tematycznych odpowiadających kodom 04 i 05 określonym w tabeli 5 załącznika I do niniejszego rozporządzenia, dane te ważone są przy współczynniku 40 % pod kątem ich wkładu w realizację celów dotyczących zmian klimatu.

2. Stosowane na podstawie tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia współczynniki zmian klimatu stosuje się również do poszczególnych kategorii w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna” ustalonych na podstawie art. 8 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 (³).

3. Wsparcie z EFS na cele dotyczące zmian klimatu oblicza się poprzez przyporządkowanie zgłoszonych danych finansowych do kodu wymiaru 01 „Wspieranie przechodzenia na gospodarkę niskoemisyjną i zasobooszczędną” zgodnie z wymiarem 6 „Kody wymiaru tematu uzupełniającego w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego”, jak określono w tabeli 6 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Metodyka obliczania wsparcia udzielanego z EFRROW na cele dotyczące zmian klimatu

1. Szacunkową kwotę wsparcia, która ma być wykorzystana na cele dotyczące zmiany klimatu przez EFRROW w ramach każdego programu, o którym mowa w art. 27 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, oblicza się przez zastosowanie współczynników wymienionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia do planowanych wydatków przedstawionych w planie finansowania, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lit. h) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 w odniesieniu do priorytetów i obszarów zainteresowania, o których mowa w art. 5 pkt 3 lit. b), pkt 4, pkt 5 i pkt 6 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013.

2. Do celów sprawozdawczości na temat wsparcia wykorzystanego na cele dotyczące zmian klimatu, w rocznym sprawozdaniu z wdrażania, zgodnie z art. 50 ust. 4 i 5 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, współczynniki, o których mowa w ust. 1, stosuje się do informacji w sprawie wydatków, o których mowa w art. 75 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013.

Artykuł 3

Metodyka obliczania wsparcia udzielanego z EFMR na cele dotyczące zmian klimatu

1. Wkład z EFMR na środki dotyczące zmian klimatu oblicza się poprzez zastosowanie do każdego z głównych środków wspieranych w ramach EFMR współczynników odzwierciedlających znaczenie każdego z tych środków dla przeciwdziałania skutkom zmian klimatu.

Wsparcie z EFMR dla celów dotyczących zmian klimatu oblicza się na podstawie następujących informacji:

a) szacunkowej kwoty wsparcia, która ma być wykorzystana przez EFMR na cele dotyczące zmian klimatu w ramach poszczególnych programów, zgodnie z art. 27 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1303/2013;

b) współczynników ustalonych dla głównych środków wspieranych przez EFMR, jak określono w załączniku III do niniejszego rozporządzenia;

c) [1] sprawozdawczości państw członkowskich dotyczącej środków finansowych i wydatków w podziale na poszczególne środki w rocznych sprawozdaniach z wdrażania, zgodnie z art. 50 ust. 4 i 5 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 oraz art. 114 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 508/2014;

d) [2] informacji i danych przedstawionych przez państwa członkowskie w odniesieniu do operacji wybranych do finansowania zgodnie z art. 97 ust. 1 lit. a) i art. 107 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 508/2014.

2. Państwo członkowskie może zaproponować w swoim programie operacyjnym, że dla środka, dla którego w załączniku III do niniejszego rozporządzenia przypisany jest współczynnik 0 %, stosowany będzie współczynnik 40 %, pod warunkiem że dane państwo członkowskie może wykazać znaczenie tego środka dla dostosowania do zmian klimatu i łagodzenia ich skutków.

ROZDZIAŁ II

USTALANIE CELÓW POŚREDNICH I KOŃCOWYCH NA POTRZEBY RAM WYKONANIA ORAZ OCENA ICH OSIĄGNIĘCIA

(Uprawnienie na mocy art. 22 ust. 7 akapit piąty rozporządzenia (UE) nr 1303/2013)

Artykuł 4

Informacje rejestrowane przez podmioty przygotowujące programy

1. Podmioty przygotowujące programy rejestrują informacje na temat metodyk i kryteriów doboru wskaźników na potrzeby ram wykonania, aby zagwarantować, że odpowiednie cele pośrednie i końcowe będą zgodne z warunkami określonymi w pkt 3 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 w odniesieniu do wszystkich programów i priorytetów wspieranych z EFSI, jak również do szczególnej alokacji przeznaczonej na Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, o której mowa w art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1304/2013 (⁴), z zastrzeżeniem wyjątków określonych w pkt. 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

2. Informacje rejestrowane przez podmioty przygotowujące programy muszą umożliwiać weryfikację zgodności z warunkami określonymi w pkt 3 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 w odniesieniu do celów pośrednich i końcowych. Obejmują one:

a) dane lub dowody wykorzystywane do szacowania wartości celów pośrednich i końcowych i metody ich obliczania, takie jak dane dotyczące kosztów jednostkowych, kryteria referencyjne, zwykłe lub obserwowane w przeszłości tempo wdrażania, opinie ekspertów i wnioski z ewaluacji ex-ante;

b) informacje o tym, jaka część alokacji finansowej dotyczy operacji, którym odpowiadają wskaźniki produktu i kluczowe etapy wdrażania określone w ramach wykonania, oraz wyjaśnienie sposobu obliczenia tej części;

c) informacje o tym, w jaki sposób zastosowano metodykę i mechanizmy zapewniające spójność w funkcjonowaniu ram wykonania, określone w umowie partnerstwa zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. b) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013;

d) wyjaśnienie wyboru wskaźników rezultatu lub kluczowych etapów wdrażania, o ile ramy wykonania obejmują te wskaźniki lub etapy.

3. Informacje na temat metodyk i kryteriów zastosowanych przy doborze wskaźników w odniesieniu do ram wykonania oraz przy ustalaniu odpowiednich celów pośrednich i końcowych, zarejestrowane przez podmioty przygotowujące programy, udostępnia się na wniosek Komisji.

4. Wymogi, o których mowa w ust. 1– 3 niniejszego artykułu, mają również zastosowanie do przeglądu celów pośrednich i końcowych, zgodnie z art. 30 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Artykuł 5

Ustanowienie celów pośrednich i końcowych

1. Cele pośrednie i końcowe ustala się na poziomie priorytetu, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 7. Wskaźniki produktu i kluczowe etapy wdrażania określone w ramach wykonania odpowiadają ponad 50 % alokacji finansowej na dany priorytet. Na potrzeby obliczenia tej kwoty alokację na dany wskaźnik lub kluczowy etap wdrażania uwzględnia się tylko jeden raz.

2. [3] Dla wszystkich EFSI, z wyjątkiem EFRROW, cel pośredni i cel końcowy dla wskaźnika finansowego dotyczą całkowitej kwoty wydatków kwalifikowalnych, wprowadzonej do systemu rachunkowości instytucji certyfikującej i poświadczonej przez tę instytucję zgodnie z art. 126 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

W przypadku EFRROW dotyczą one zrealizowanych całkowitych wydatków publicznych, wprowadzonych do wspólnego systemu monitorowania i ewaluacji.

3. Dla wszystkich EFSI, z wyjątkiem EFS i EFRROW, cel pośredni i cel końcowy dla wskaźnika produktu dotyczą operacji, w których wszystkie przedsięwzięcia służące osiągnięciu produktów zostały w pełni zrealizowane, lecz dla których niekoniecznie zostały dokonane wszystkie płatności.

W przypadku EFS, a także w przypadku EFRROW w odniesieniu do środków przewidzianych w art. 16, art. 19 ust. 1 lit. c), art. 21 ust. 1 lit. a) i b) oraz art. 27, 28, 29, 30, 31, 33 i 34 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, mogą one również dotyczyć wartości osiągniętej dla operacji, które zostały rozpoczęte, ale w przypadku których niektóre z przedsięwzięć prowadzących do końcowych produktów nadal są w toku.

W przypadku pozostałych środków w ramach EFRROW dotyczą one zakończonych operacji w rozumieniu art. 2 pkt 14 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

4. Kluczowy etap wdrażania oznacza ważny etap wdrażania operacji w ramach danego priorytetu, którego zakończenie jest weryfikowalne i może być wyrażone w postaci liczby lub udziału procentowego. Dla potrzeb art. 6 i 7 niniejszego rozporządzenia kluczowe etapy wdrażania traktuje się jak wskaźniki.

5. Wskaźnik rezultatu wykorzystuje się jedynie w stosownych przypadkach i w ścisłym powiązaniu z interwencjami wspieranymi w ramach polityki.

6. Jeśli zostanie stwierdzone, że informacja, o której mowa w art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, opiera się na błędnych założeniach, prowadzących do zaniżonego lub zawyżonego oszacowania celów końcowych lub pośrednich, można uznać, że stanowi to należycie uzasadniony przypadek w rozumieniu pkt 5 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Artykuł 6

Osiągnięcie celów pośrednich i końcowych

1. Osiągnięcie celów pośrednich i końcowych ocenia się z uwzględnieniem wszystkich wskaźników i kluczowych etapów wdrażania zawartych w ramach wykonania, określonych na poziomie priorytetu w rozumieniu art. 2 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 7.

2. Cele pośrednie lub końcowe priorytetu uważa się za osiągnięte, jeżeli wszystkie wskaźniki zawarte w odpowiednich ramach wykonania osiągnęły co najmniej 85 % wartości celu pośredniego do końca 2018 r. lub co najmniej 85 % wartości celu końcowego do końca 2023 r. W drodze odstępstwa, w przypadku gdy ramy wykonania obejmują trzy lub więcej wskaźników, cele pośrednie lub końcowe priorytetu uważa się za osiągnięte, jeżeli wszystkie wskaźniki z wyjątkiem jednego osiągnęły co najmniej 85 % wartości odpowiedniego celu pośredniego do końca 2018 r. lub co najmniej 85 % wartości odpowiedniego celu końcowego do końca 2023 r. Wskaźnik, który nie osiągnął 85% wartości odpowiedniego celu pośredniego lub docelowego, musi osiągnąć co najmniej 75 % wartości odpowiedniego celu pośredniego lub docelowego.

3. W przypadku priorytetu, dla którego ramy wykonania zawierają nie więcej niż dwa wskaźniki, nieosiągnięcie do końca 2018 r. co najmniej 65 % wartości celu pośredniego dla jednego z tych wskaźników uważa się za poważne niepowodzenie w wykonaniu celów pośrednich. Nieosiągnięcie do końca 2023 r. co najmniej 65 % wartości celu końcowego dla jednego z tych wskaźników uważa się za poważne niepowodzenie w wykonaniu celów końcowych.

4. W przypadku priorytetu, dla którego ramy wykonania obejmują więcej niż dwa wskaźniki, nieosiągnięcie co najmniej 65 % wartości celu pośredniego do końca 2018 r. dla co najmniej dwóch z tych wskaźników uznaje się za poważne niepowodzenie w wykonaniu celów pośrednich. Nieosiągnięcie co najmniej 65 % wartości celu końcowego do końca 2023 r. dla co najmniej dwóch z tych wskaźników uznaje się za poważne uchybienie w wykonaniu celów końcowych.

Artykuł 7

Ramy wykonania dla osi priorytetowych, o których mowa w art. 96 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, oraz osi priorytetowych integrujących Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych

1. Wskaźniki i kluczowe etapy wdrażania wybrane na potrzeby ram wykonania, ich cele pośrednie i końcowe, a także ich wartości do osiągnięcia podaje się w podziale na poszczególne fundusze, a w przypadku EFRR i EFS również w podziale na kategorie regionów.

2. Informacje wymagane w art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia podaje się w podziale na fundusze i w stosownych przypadkach w podziale na kategorie regionów.

3. Osiągnięcie celów pośrednich i końcowych ocenia się oddzielnie dla każdego funduszu i dla każdej kategorii regionu w ramach priorytetu, przy uwzględnieniu wskaźników, celów pośrednich i końcowych, a także ich wartości osiągnięcia w podziale na fundusze i kategorie regionów. Wskaźniki produktu i kluczowe etapy wdrażania określone w ramach wykonania odpowiadają ponad 50 % alokacji finansowej na dany fundusz i w stosownych przypadkach na daną kategorię regionów. Na potrzeby obliczenia tej kwoty alokację na dany wskaźnik lub kluczowy etap wdrażania uwzględnia się tylko jeden raz.

4. W przypadku gdy zasoby przeznaczone na Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych zostały zaplanowane jako część osi priorytetowej zgodnie z art. 18 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1304/2013, należy osobno ustanowić ramy wykonania dla Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, a osiągnięcie celów pośrednich dla tej Inicjatywy ocenia się odrębnie od pozostałej części osi priorytetowej.

ROZDZIAŁ III

KLASYFIKACJA KATEGORII INTERWENCJI DLA EFRR, EFS I FUNDUSZU SPÓJNOŚCI W RAMACH CELU „INWESTYCJE NA RZECZ WZROSTU I ZATRUDNIENIA”

Artykuł 8

Kategorie interwencji dla EFRR, EFS i Funduszu Spójności

(Uprawnienie na mocy art. 96 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013)

1. Klasyfikacja kategorii interwencji, o której mowa w art. 96 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, określona jest w tabelach 1–8 załącznika I do niniejszego rozporządzenia. Kody podane w tych tabelach mają zastosowanie do EFRR w odniesieniu do celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” , Funduszu Spójności, EFS i Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, jak określono w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu.

2. Kody 001–101 podane w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do EFRR i Funduszu Spójności.

Kody 102– 120 podane w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do EFS.

Jedynie kod 103 podany w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia ma zastosowanie do Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych.

Kody 121, 122 i 123 podane w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do EFRR, Funduszu Spójności i EFS.

3. Kody podane w tabelach 2–4, 7 i 8 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do EFRR, EFS i Funduszu Spójności.

Kody podane w tabeli 5 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do EFRR i Funduszu Spójności.

Kody podane w tabeli 6 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do EFS i Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3 i załącznik III do niniejszego rozporządzenia stosuje się z mocą od dnia wejścia w życie rozporządzenia w sprawie EFMR.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2014 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (¹), w szczególności jego art.  8 akapit trzeci, art. 22 ust. 7 akapit piąty i art. 96 ust.  2 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (UE) nr 1303/2013 ustanowiono wspólne zasady mające zastosowanie do Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS), Funduszu Spójności (FS), Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR), które udzielają wsparcia w ramach polityki spójności i obecnie działają we wspólnych ramach.

(2) Przepisy niniejszego rozporządzenia są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ określają one zasady mające zastosowanie do każdego z pięciu europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych („EFSI”) w aspektach będących wspólnymi dla co najmniej trzech z nich, tj. w zakresie metod wsparcia związanych ze zmianami klimatu, określenia celów pośrednich i końcowych na potrzeby ram wykonania oraz klasyfikacji kategorii interwencji. Wszystkie one mają również wpływ na zawartość programów. W celu zapewnienia spójności pomiędzy tymi przepisami, które powinny wejść w życie w tym samym czasie w celu ułatwienia strategicznego planowania EFSI, a także całościowego wglądu i prostego dostępu do nich dla wszystkich mieszkańców Unii, pożądane jest, by te istotne dla programowania EFSI elementy, które zgodnie z wymogami rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 powinny zostać określone w drodze aktów wykonawczych, zawrzeć w jednym rozporządzeniu.

(3)  Zgodnie z art. 8 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, należy przyjąć wspólną metodykę obliczania poziomu wsparcia udzielanego na cele związane ze zmianami klimatu dla każdego z pięciu EFSI. Metodyka ta powinna obejmować przypisanie konkretnej wagi wsparciu udzielanemu w ramach EFSI na poziomie odzwierciedlającym stopień, w jakim takie wsparcie przyczynia się do osiągnięcia celów dostosowania do zmian klimatu i łagodzenia ich skutków. Przypisana konkretna waga powinna być różnicowana w zależności od tego, czy wsparcie przyczynia się w znacznym, czy też w umiarkowanym stopniu do realizacji celów związanych ze zmianami klimatu. W przypadku gdy wsparcie nie przyczynia się lub przyczynia się tylko w niewielkim stopniu do osiągnięcia tych celów, należy przypisać wagę równą zero. Należy stosować standardowe wagi w celu zapewnienia zharmonizowanego podejścia do śledzenia wydatków związanych ze zmianami klimatu w różnych obszarach polityki Unii. Metodyka ta powinna jednak odzwierciedlać różnice pomiędzy interwencjami poszczególnych EFSI. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1303/2013, w przypadku EFRR, EFS i Funduszu Spójności przypisywane wagi powinny być związane z kategoriami interwencji określonymi zgodnie z klasyfikacją przyjętą przez Komisję. W przypadku EFRROW przypisywane wagi powinny być związane z celami szczegółowymi określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 (²), a w przypadku EFMR ze środkami określonymi w przyszłym akcie prawnym Unii, w którym ustanowione zostaną warunki wsparcia finansowego dla polityki morskiej i polityki rybołówstwa na okres programowania 2014–2020.

(4) Zgodnie z art. 22 ust. 7 akapit piąty rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 należy również ustanowić szczegółowe rozwiązania w celu określenia celów pośrednich i końcowych na potrzeby ram wykonania dla każdego priorytetu zawartego w programach wspieranych przez EFSI oraz w celu oceny osiągnięcia tych celów pośrednich i końcowych.

(5) Sprawdzenie, czy cele pośrednie i końcowe spełniają warunki wymienione w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, wymaga zarejestrowania wykorzystywanych w tym celu informacji oraz podejścia metodologicznego przyjętego w celu określenia ram wykonania. Podczas gdy zawarcie tych informacji w programach powinno być dobrowolne, dokumentacja taka powinna być dostępna zarówno dla danego państwa członkowskiego, jak i dla Komisji, jako podstawa do prac nad ramami wykonania, co zgodne jest z treścią załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

(6)  Osiągnięcie celów pośrednich określonych w ramach wykonania jest warunkiem wstępnym ostatecznego przyznania rezerwy wykonania, a poważne niepowodzenie w ich wykonaniu może prowadzić do zawieszenia płatności okresowych. Dlatego ważne jest ustanowienie szczegółowych rozwiązań dotyczących określania celów pośrednich i precyzyjne zdefiniowanie, co należy rozumieć przez osiągnięcie celów pośrednich.

(7)  Jako że osiągnięcie celów końcowych okresu programowania stanowi istotną miarę skutecznego wykorzystania środków z EFSI, a poważne niepowodzenie w wykonaniu tych celów może być podstawą do dokonania korekty finansowej, ważne jest przyjęcie jasnych rozwiązań dotyczących określania celów końcowych i precyzyjne określenie, na czym polega osiągnięcie celów końcowych lub poważne niepowodzenie w ich osiągnięciu.

(8) W celu odzwierciedlenia postępu we wdrażaniu operacji w ramach priorytetu konieczne jest określenie cech charakterystycznych kluczowych etapów wdrażania.

(9)  W celu zapewnienia, że ramy wykonania odpowiednio odzwierciedlają cele i rezultaty, do których się dąży w ramach każdego funduszu polityki spójności lub Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych oraz w stosownych przypadkach kategorii regionu, konieczne jest ustanowienie szczególnych przepisów dotyczących struktury ram wykonania oraz oceny osiągnięcia celów pośrednich i końcowych, w których priorytet obejmuje więcej niż jeden fundusz lub kategorię regionu. Ponieważ tylko środki finansowe z EFS i EFRR są przydzielane według kategorii regionów, kategorie te nie powinny być uwzględniane dla celów ustanowienia ram wykonania dla Funduszu Spójności, EFRROW i EFMR.

(10) Zgodnie z art. 96 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 należy określić wspólne kategorie interwencji dla EFRR, EFS i Funduszu Spójności, aby państwa członkowskie miały możliwość dostarczania Komisji spójnych informacji dotyczących planowanego wykorzystania tych funduszy, jak również informacji na temat łącznych alokacji i ponoszonych wydatków z tych funduszy, w podziale na kategorie, oraz liczby operacji dla całego okresu wdrażania programu. Ma to na celu umożliwienie Komisji informowania w odpowiedni sposób innych instytucji unijnych i obywateli Unii o wykorzystaniu funduszy. Z wyjątkiem kategorii interwencji, które odpowiadają bezpośrednio celom tematycznym lub priorytetom inwestycyjnym określonym w rozporządzeniu (UE) nr 1303/2013 oraz w rozporządzeniach dotyczących poszczególnych funduszy, kategorie interwencji mogą być stosowane w odniesieniu do wsparcia w ramach różnych celów tematycznych.

(11) W celu umożliwienia niezwłocznego zastosowania środków, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w dniu następującym po dniu jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(12)  Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodnie z art.  150 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, jako że ustanowiony na mocy art. 150 ust. 1 tego rozporządzenia komitet koordynujący europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych wydał opinię,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

METODYKA OKREŚLANIA WSPARCIA CELÓW DOTYCZĄCYCH ZMIAN KLIMATU DLA KAŻDEGO Z EFSI

(Uprawnienie na mocy art. 8 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1303/2013)

Artykuł 1

Metodyka obliczania wsparcia udzielanego z EFRR, EFS i Funduszu Spójności na cele dotyczące zmian klimatu

1. Wsparcie, które ma być udzielone w ramach EFRR i Funduszu Spójności na cele dotyczące zmiany klimatu, oblicza się w dwóch etapach w następujący sposób:

a) współczynniki określone w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia stosuje się dla odpowiednich kodów obszarów interwencji w odniesieniu do zgłoszonych dla tych kodów danych finansowych;

b) w odniesieniu do danych finansowych zgłoszonych dla kodów obszarów interwencji o wskaźniku zerowym, jeśli dane finansowe zgłoszone są w wymiarze celów tematycznych odpowiadających kodom 04 i 05 określonym w tabeli 5 załącznika I do niniejszego rozporządzenia, dane te ważone są przy współczynniku 40 % pod kątem ich wkładu w realizację celów dotyczących zmian klimatu.

2.  Stosowane na podstawie tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia współczynniki zmian klimatu stosuje się również do poszczególnych kategorii w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna” ustalonych na podstawie art. 8 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013 (³).

3.  Wsparcie z EFS na cele dotyczące zmian klimatu oblicza się poprzez przyporządkowanie zgłoszonych danych finansowych do kodu wymiaru 01 „Wspieranie przechodzenia na gospodarkę niskoemisyjną i zasobooszczędną” zgodnie z wymiarem 6 „Kody wymiaru tematu uzupełniającego w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego”, jak określono w tabeli 6 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Metodyka obliczania wsparcia udzielanego z EFRROW na cele dotyczące zmian klimatu

1. Szacunkową kwotę wsparcia, która ma być wykorzystana na cele dotyczące zmiany klimatu przez EFRROW w ramach każdego programu, o którym mowa w art. 27 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, oblicza się przez zastosowanie współczynników wymienionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia do planowanych wydatków przedstawionych w planie finansowania, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lit. h) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 w odniesieniu do priorytetów i obszarów zainteresowania, o których mowa w art. 5 pkt 3 lit. b), pkt 4, pkt  5 i pkt 6 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013.

2.  Do celów sprawozdawczości na temat wsparcia wykorzystanego na cele dotyczące zmian klimatu, w rocznym sprawozdaniu z wdrażania, zgodnie z art.  50 ust. 4 i 5 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, współczynniki, o których mowa w ust. 1, stosuje się do informacji w sprawie wydatków, o których mowa w art. 75 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013.

Artykuł 3

Metodyka obliczania wsparcia udzielanego z EFMR na cele dotyczące zmian klimatu

1. Wkład z EFMR na środki dotyczące zmian klimatu oblicza się poprzez zastosowanie do każdego z głównych środków wspieranych w ramach EFMR współczynników odzwierciedlających znaczenie każdego z tych środków dla przeciwdziałania skutkom zmian klimatu.

Wsparcie z EFMR dla celów dotyczących zmian klimatu oblicza się na podstawie następujących informacji:

a)  szacunkowej kwoty wsparcia, która ma być wykorzystana przez EFMR na cele dotyczące zmian klimatu w ramach poszczególnych programów, zgodnie z art.  27 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1303/2013;

b) współczynników ustalonych dla głównych środków wspieranych przez EFMR, jak określono w załączniku III do niniejszego rozporządzenia;

c) sprawozdawczości państw członkowskich dotyczącej środków finansowych i wydatków w podziale na poszczególne środki w rocznych sprawozdaniach z wdrażania, zgodnie z art. 50 ust. 4 i 5 rozporządzenia 1303/2013;

d) informacji i danych przedstawionych przez państwa członkowskie w odniesieniu do operacji wybranych do finansowania na podstawie przyszłego unijnego aktu prawnego ustanawiającego warunki wsparcia finansowego na rzecz polityki morskiej i polityki rybołówstwa na okres programowania 2014–2020 („rozporządzenie w sprawie EFMR”).

2. Państwo członkowskie może zaproponować w swoim programie operacyjnym, że dla środka, dla którego w załączniku III do niniejszego rozporządzenia przypisany jest współczynnik 0 %, stosowany będzie współczynnik 40 %, pod warunkiem że dane państwo członkowskie może wykazać znaczenie tego środka dla dostosowania do zmian klimatu i łagodzenia ich skutków.

ROZDZIAŁ II

USTALANIE CELÓW POŚREDNICH I KOŃCOWYCH NA POTRZEBY RAM WYKONANIA ORAZ OCENA ICH OSIĄGNIĘCIA

(Uprawnienie na mocy art. 22 ust.  7 akapit piąty rozporządzenia (UE) nr 1303/2013)

Artykuł 4

Informacje rejestrowane przez podmioty przygotowujące programy

1. Podmioty przygotowujące programy rejestrują informacje na temat metodyk i kryteriów doboru wskaźników na potrzeby ram wykonania, aby zagwarantować, że odpowiednie cele pośrednie i końcowe będą zgodne z warunkami określonymi w pkt 3 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 w odniesieniu do wszystkich programów i priorytetów wspieranych z EFSI, jak również do szczególnej alokacji przeznaczonej na Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, o której mowa w art.  16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1304/2013 (⁴), z zastrzeżeniem wyjątków określonych w pkt. 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

2. Informacje rejestrowane przez podmioty przygotowujące programy muszą umożliwiać weryfikację zgodności z warunkami określonymi w pkt 3 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 w odniesieniu do celów pośrednich i końcowych. Obejmują one:

a) dane lub dowody wykorzystywane do szacowania wartości celów pośrednich i końcowych i metody ich obliczania, takie jak dane dotyczące kosztów jednostkowych, kryteria referencyjne, zwykłe lub obserwowane w przeszłości tempo wdrażania, opinie ekspertów i wnioski z ewaluacji ex-ante;

b) informacje o tym, jaka część alokacji finansowej dotyczy operacji, którym odpowiadają wskaźniki produktu i kluczowe etapy wdrażania określone w ramach wykonania, oraz wyjaśnienie sposobu obliczenia tej części;

c) informacje o tym, w jaki sposób zastosowano metodykę i mechanizmy zapewniające spójność w funkcjonowaniu ram wykonania, określone w umowie partnerstwa zgodnie z art. 15 ust. 1 lit.  b) ppkt (iv) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013;

d)  wyjaśnienie wyboru wskaźników rezultatu lub kluczowych etapów wdrażania, o ile ramy wykonania obejmują te wskaźniki lub etapy.

3. Informacje na temat metodyk i kryteriów zastosowanych przy doborze wskaźników w odniesieniu do ram wykonania oraz przy ustalaniu odpowiednich celów pośrednich i końcowych, zarejestrowane przez podmioty przygotowujące programy, udostępnia się na wniosek Komisji.

4. Wymogi, o których mowa w ust. 1– 3 niniejszego artykułu, mają również zastosowanie do przeglądu celów pośrednich i końcowych, zgodnie z art. 30 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Artykuł 5

Ustanowienie celów pośrednich i końcowych

1. Cele pośrednie i końcowe ustala się na poziomie priorytetu, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art.  7. Wskaźniki produktu i kluczowe etapy wdrażania określone w ramach wykonania odpowiadają ponad 50 % alokacji finansowej na dany priorytet. Na potrzeby obliczenia tej kwoty alokację na dany wskaźnik lub kluczowy etap wdrażania uwzględnia się tylko jeden raz.

2. Dla wszystkich EFSI, z wyjątkiem EFRROW, cel pośredni i cel końcowy dla wskaźnika finansowego dotyczą całkowitej kwoty wydatków kwalifikowalnych, wprowadzonej do systemu rachunkowości instytucji certyfikującej i poświadczonej przez tę instytucję zgodnie z art. 126 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

W przypadku EFRROW dotyczą one zrealizowanych całkowitych wydatków publicznych, wprowadzonych do wspólnego systemu monitorowania i ewaluacji.

3. Dla wszystkich EFSI, z wyjątkiem EFS i EFRROW, cel pośredni i cel końcowy dla wskaźnika produktu dotyczą operacji, w których wszystkie przedsięwzięcia służące osiągnięciu produktów zostały w pełni zrealizowane, lecz dla których niekoniecznie zostały dokonane wszystkie płatności.

W przypadku EFS, a także w przypadku EFRROW w odniesieniu do środków przewidzianych w art. 16, art. 19 ust. 1 lit. c), art. 21 ust. 1 lit.  a) i b) oraz art. 27, 28, 29, 30, 31, 33 i 34 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, mogą one również dotyczyć wartości osiągniętej dla operacji, które zostały rozpoczęte, ale w przypadku których niektóre z przedsięwzięć prowadzących do końcowych produktów nadal są w toku.

W przypadku pozostałych środków w ramach EFRROW dotyczą one zakończonych operacji w rozumieniu art. 2 pkt 14 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

4. Kluczowy etap wdrażania oznacza ważny etap wdrażania operacji w ramach danego priorytetu, którego zakończenie jest weryfikowalne i może być wyrażone w postaci liczby lub udziału procentowego. Dla potrzeb art.  6 i 7 niniejszego rozporządzenia kluczowe etapy wdrażania traktuje się jak wskaźniki.

5. Wskaźnik rezultatu wykorzystuje się jedynie w stosownych przypadkach i w ścisłym powiązaniu z interwencjami wspieranymi w ramach polityki.

6. Jeśli zostanie stwierdzone, że informacja, o której mowa w art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, opiera się na błędnych założeniach, prowadzących do zaniżonego lub zawyżonego oszacowania celów końcowych lub pośrednich, można uznać, że stanowi to należycie uzasadniony przypadek w rozumieniu pkt 5 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.

Artykuł 6

Osiągnięcie celów pośrednich i końcowych

1.  Osiągnięcie celów pośrednich i końcowych ocenia się z uwzględnieniem wszystkich wskaźników i kluczowych etapów wdrażania zawartych w ramach wykonania, określonych na poziomie priorytetu w rozumieniu art. 2 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 7.

2. Cele pośrednie lub końcowe priorytetu uważa się za osiągnięte, jeżeli wszystkie wskaźniki zawarte w odpowiednich ramach wykonania osiągnęły co najmniej 85 % wartości celu pośredniego do końca 2018 r. lub co najmniej 85 % wartości celu końcowego do końca 2023 r. W drodze odstępstwa, w przypadku gdy ramy wykonania obejmują trzy lub więcej wskaźników, cele pośrednie lub końcowe priorytetu uważa się za osiągnięte, jeżeli wszystkie wskaźniki z wyjątkiem jednego osiągnęły co najmniej 85 % wartości odpowiedniego celu pośredniego do końca 2018 r. lub co najmniej 85 % wartości odpowiedniego celu końcowego do końca 2023 r. Wskaźnik, który nie osiągnął 85% wartości odpowiedniego celu pośredniego lub docelowego, musi osiągnąć co najmniej 75 % wartości odpowiedniego celu pośredniego lub docelowego.

3.  W przypadku priorytetu, dla którego ramy wykonania zawierają nie więcej niż dwa wskaźniki, nieosiągnięcie do końca 2018 r. co najmniej 65  % wartości celu pośredniego dla jednego z tych wskaźników uważa się za poważne niepowodzenie w wykonaniu celów pośrednich. Nieosiągnięcie do końca 2023 r. co najmniej 65 % wartości celu końcowego dla jednego z tych wskaźników uważa się za poważne niepowodzenie w wykonaniu celów końcowych.

4. W przypadku priorytetu, dla którego ramy wykonania obejmują więcej niż dwa wskaźniki, nieosiągnięcie co najmniej 65 % wartości celu pośredniego do końca 2018 r. dla co najmniej dwóch z tych wskaźników uznaje się za poważne niepowodzenie w wykonaniu celów pośrednich. Nieosiągnięcie co najmniej 65 % wartości celu końcowego do końca 2023  r. dla co najmniej dwóch z tych wskaźników uznaje się za poważne uchybienie w wykonaniu celów końcowych.

Artykuł 7

Ramy wykonania dla osi priorytetowych, o których mowa w art. 96 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, oraz osi priorytetowych integrujących Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych

1. Wskaźniki i kluczowe etapy wdrażania wybrane na potrzeby ram wykonania, ich cele pośrednie i końcowe, a także ich wartości do osiągnięcia podaje się w podziale na poszczególne fundusze, a w przypadku EFRR i EFS również w podziale na kategorie regionów.

2. Informacje wymagane w art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia podaje się w podziale na fundusze i w stosownych przypadkach w podziale na kategorie regionów.

3. Osiągnięcie celów pośrednich i końcowych ocenia się oddzielnie dla każdego funduszu i dla każdej kategorii regionu w ramach priorytetu, przy uwzględnieniu wskaźników, celów pośrednich i końcowych, a także ich wartości osiągnięcia w podziale na fundusze i kategorie regionów. Wskaźniki produktu i kluczowe etapy wdrażania określone w ramach wykonania odpowiadają ponad 50 % alokacji finansowej na dany fundusz i w stosownych przypadkach na daną kategorię regionów. Na potrzeby obliczenia tej kwoty alokację na dany wskaźnik lub kluczowy etap wdrażania uwzględnia się tylko jeden raz.

4. W przypadku gdy zasoby przeznaczone na Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych zostały zaplanowane jako część osi priorytetowej zgodnie z art. 18 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1304/2013, należy osobno ustanowić ramy wykonania dla Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, a osiągnięcie celów pośrednich dla tej Inicjatywy ocenia się odrębnie od pozostałej części osi priorytetowej.

ROZDZIAŁ III

KLASYFIKACJA KATEGORII INTERWENCJI DLA EFRR, EFS I FUNDUSZU SPÓJNOŚCI W RAMACH CELU „INWESTYCJE NA RZECZ WZROSTU I ZATRUDNIENIA”

Artykuł 8

Kategorie interwencji dla EFRR, EFS i Funduszu Spójności

(Uprawnienie na mocy art. 96 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013)

1. Klasyfikacja kategorii interwencji, o której mowa w art. 96 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, określona jest w tabelach 1–8 załącznika I do niniejszego rozporządzenia. Kody podane w tych tabelach mają zastosowanie do EFRR w odniesieniu do celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” , Funduszu Spójności, EFS i Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, jak określono w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu.

2. Kody 001–101 podane w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do EFRR i Funduszu Spójności.

Kody 102– 120 podane w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do EFS.

Jedynie kod 103 podany w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia ma zastosowanie do Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych.

Kody 121, 122 i 123 podane w tabeli 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do EFRR, Funduszu Spójności i EFS.

3. Kody podane w tabelach 2–4, 7 i 8 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do EFRR, EFS i Funduszu Spójności.

Kody podane w tabeli 5 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do EFRR i Funduszu Spójności.

Kody podane w tabeli 6 załącznika I do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do EFS i Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 3 i załącznik III do niniejszego rozporządzenia stosuje się z mocą od dnia wejścia w życie rozporządzenia w sprawie EFMR.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2014 r.