§ 28. [1] 1. Kierownik jednostki budżetowej, wykonując uprawnienia, o których mowa w art. 58 ust. 1 pkt 2 ustawy, oraz przedstawiając wniosek do dysponenta części budżetowej o umorzenie należności budżetu państwa, odroczenie terminu spłaty całości lub części należności albo rozłożenie płatności całości lub części należności na raty, przedstawia zakres oraz analizę podjętych czynności w sprawie.

2. Wyraża się zgodę na niedochodzenie przypadającej jednostce budżetowej należności pieniężnej z tytułu umowy cywilnoprawnej, której kwota wraz z odsetkami nie przekracza jednorazowo w okresie rozliczenia wykonania umowy kwoty 100 złotych.

3. Przepisy art. 58 ust. 1 pkt 2 i ust. 6 ustawy oraz zgoda na niedochodzenie należności, o której mowa w ust. 2, stanowią podstawę jej umorzenia z urzędu przez kierownika jednostki budżetowej, w formie pisemnego, jednostronnego oświadczenia woli. W uzasadnieniu tego oświadczenia należy wskazać w szczególności: wielkość należności, okoliczności przemawiające za stwierdzeniem niewspółmierności kosztów jej ewentualnego dochodzenia i egzekucji oraz brak możliwości szybkiego wyegzekwowania należności w tym przez skorzystanie z instytucji, o których mowa w art. 498-505 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, 585 i 1579).

4. Umorzenie należności z naruszeniem wymogów, o których mowa w ust. 3, równoznaczne będzie z podjęciem decyzji bez podstawy prawnej.

5. Decyzja o umorzeniu należności stanowi podstawę dokonania stosownych zmian w ewidencji księgowej.

§ 28. Kierownik jednostki budżetowej występując do dysponenta części budżetowej o wyrażenie zgody na niedochodzenie należności budżetu państwa na podstawie art. 58 ust. 6 ustawy przedstawia zakres oraz analizę podjętych czynności w sprawie.