history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2022-03-08
1. Po uzyskaniu pozwolenia Komendanta Głównego Policji policjant może wywieźć poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) broń palną indywidualną i amunicję do niej w liczbie określonej w odrębnych przepisach;
2) broń palną i amunicję służącą do celów szkoleniowych w ramach odbywanych ćwiczeń międzynarodowych;
3) inne urządzenia przeznaczone do miotania pocisków.
2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w sytuacjach wymagających podjęcia czynności o charakterze nagłym, przy realizacji których nie jest możliwe uzyskanie pozwolenia Komendanta Głównego Policji z właściwym wyprzedzeniem czasowym.
3. W celu uzyskania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, z pisemnym wnioskiem występują odpowiednio:
1) komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji;
2) dyrektor biura KGP;
3) Komendant CBŚP;
3a) Komendant BSWP;
3b) Dowódca BOA – w przypadku policjantów pełniących służbę w BOA;
3c) [6] Komendant CBZC;
4) Dyrektor CLKP;
5) kierownik jednostki szkoleniowej.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się w przypadku czynności podejmowanych przez policjantów na podstawie art. 40 i 41 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz. Urz. WE L239 z 29.09.2000 r., str. 19, Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 2, str. 9, ze zm.), a także art. 145h ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz umów międzynarodowych przewidujących wykonywanie czynności służbowych przez uzbrojonych policjantów.
[6] § 24 ust. 3 pkt 3c dodany przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 20 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 marca 2022 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowych zasad przyznawania i użytkowania broni palnej przez policjantów (Dz.Urz.KGP. poz. 123). Zmiana weszła w życie 8 marca 2022 r., z mocą od 12 stycznia 2022 r.
Wersja obowiązująca od 2022-03-08
1. Po uzyskaniu pozwolenia Komendanta Głównego Policji policjant może wywieźć poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) broń palną indywidualną i amunicję do niej w liczbie określonej w odrębnych przepisach;
2) broń palną i amunicję służącą do celów szkoleniowych w ramach odbywanych ćwiczeń międzynarodowych;
3) inne urządzenia przeznaczone do miotania pocisków.
2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w sytuacjach wymagających podjęcia czynności o charakterze nagłym, przy realizacji których nie jest możliwe uzyskanie pozwolenia Komendanta Głównego Policji z właściwym wyprzedzeniem czasowym.
3. W celu uzyskania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, z pisemnym wnioskiem występują odpowiednio:
1) komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji;
2) dyrektor biura KGP;
3) Komendant CBŚP;
3a) Komendant BSWP;
3b) Dowódca BOA – w przypadku policjantów pełniących służbę w BOA;
3c) [6] Komendant CBZC;
4) Dyrektor CLKP;
5) kierownik jednostki szkoleniowej.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się w przypadku czynności podejmowanych przez policjantów na podstawie art. 40 i 41 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz. Urz. WE L239 z 29.09.2000 r., str. 19, Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 2, str. 9, ze zm.), a także art. 145h ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz umów międzynarodowych przewidujących wykonywanie czynności służbowych przez uzbrojonych policjantów.
[6] § 24 ust. 3 pkt 3c dodany przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 20 Komendanta Głównego Policji z dnia 4 marca 2022 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowych zasad przyznawania i użytkowania broni palnej przez policjantów (Dz.Urz.KGP. poz. 123). Zmiana weszła w życie 8 marca 2022 r., z mocą od 12 stycznia 2022 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-04-05 do 2022-03-07
1. Po uzyskaniu pozwolenia Komendanta Głównego Policji policjant może wywieźć poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) broń palną indywidualną i amunicję do niej w liczbie określonej w odrębnych przepisach;
2) broń palną i amunicję służącą do celów szkoleniowych w ramach odbywanych ćwiczeń międzynarodowych;
3) inne urządzenia przeznaczone do miotania pocisków.
2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w sytuacjach wymagających podjęcia czynności o charakterze nagłym, przy realizacji których nie jest możliwe uzyskanie pozwolenia Komendanta Głównego Policji z właściwym wyprzedzeniem czasowym.
3. W celu uzyskania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, z pisemnym wnioskiem występują odpowiednio:
1) komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji;
2) dyrektor biura KGP;
3) Komendant CBŚP;
3a) Komendant BSWP;
3b) [8] Dowódca BOA – w przypadku policjantów pełniących służbę w BOA;
4) Dyrektor CLKP;
5) kierownik jednostki szkoleniowej.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się w przypadku czynności podejmowanych przez policjantów na podstawie art. 40 i 41 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz. Urz. WE L239 z 29.09.2000 r., str. 19, Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 2, str. 9, ze zm.), a także art. 145h ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz umów międzynarodowych przewidujących wykonywanie czynności służbowych przez uzbrojonych policjantów.
[8] § 24 ust. 3 pkt 3b dodany przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 13 Komendanta Głównego Policji z dnia 27 marca 2019 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowych zasad przyznawania i użytkowania broni palnej przez policjantów (Dz.U.KGP. poz. 34). Zmiana weszła w życie 5 kwietnia 2019 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2018-01-27 do 2019-04-04
1. Po uzyskaniu pozwolenia Komendanta Głównego Policji policjant może wywieźć poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) broń palną indywidualną i amunicję do niej w liczbie określonej w odrębnych przepisach;
2) broń palną i amunicję służącą do celów szkoleniowych w ramach odbywanych ćwiczeń międzynarodowych;
3) inne urządzenia przeznaczone do miotania pocisków.
2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w sytuacjach wymagających podjęcia czynności o charakterze nagłym, przy realizacji których nie jest możliwe uzyskanie pozwolenia Komendanta Głównego Policji z właściwym wyprzedzeniem czasowym.
3. W celu uzyskania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, z pisemnym wnioskiem występują odpowiednio:
1) komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji;
2) dyrektor biura KGP;
3) Komendant CBŚP;
3a) [6] Komendant BSWP;
4) Dyrektor CLKP;
5) kierownik jednostki szkoleniowej.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się w przypadku czynności podejmowanych przez policjantów na podstawie art. 40 i 41 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz. Urz. WE L239 z 29.09.2000 r., str. 19, Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 2, str. 9, ze zm.), a także art. 145h ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz umów międzynarodowych przewidujących wykonywanie czynności służbowych przez uzbrojonych policjantów.
[6] § 24 ust. 3 pkt 3a dodany przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 5 Komendanta Głównego Policji z dnia 22 stycznia 2018 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowych zasad przyznawania i użytkowania broni palnej przez policjantów (Dz.U.KGP. poz. 7). Zmiana weszła w życie 27 stycznia 2018 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-08-23 do 2018-01-26
1. Po uzyskaniu pozwolenia Komendanta Głównego Policji policjant może wywieźć poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) broń palną indywidualną i amunicję do niej w liczbie określonej w odrębnych przepisach;
2) broń palną i amunicję służącą do celów szkoleniowych w ramach odbywanych ćwiczeń międzynarodowych;
3) inne urządzenia przeznaczone do miotania pocisków.
2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w sytuacjach wymagających podjęcia czynności o charakterze nagłym, przy realizacji których nie jest możliwe uzyskanie pozwolenia Komendanta Głównego Policji z właściwym wyprzedzeniem czasowym.
3. W celu uzyskania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, z pisemnym wnioskiem występują odpowiednio:
1) komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji;
2) dyrektor biura KGP;
3) Komendant CBŚP;
4) Dyrektor CLKP;
5) kierownik jednostki szkoleniowej.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się w przypadku czynności podejmowanych przez policjantów na podstawie art. 40 i 41 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz. Urz. WE L239 z 29.09.2000 r., str. 19, Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 2, str. 9, ze zm.), a także art. 145h ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz umów międzynarodowych przewidujących wykonywanie czynności służbowych przez uzbrojonych policjantów.