Kiedy nie można stosować preferencyjnej stawki podatku dla budynków związanych z działalnością leczniczą - wyrok NSA

Preferencyjna stawka podatku od nieruchomości przysługująca budynkom i ich częściom związanym z udzielaniem świadczeń zdrowotnych nie może być stosowana do tych części budynków, które są wykorzystywane na inne cele, tj. na cele hotelarskie, turystyczne czy gastronomiczne (wyrok NSA z 24 listopada 2022 r., sygn. akt III FSK 2919/21).

Stan faktyczny i stanowisko organu podatkowego

Spółka prowadzi hotel, w którym udzielane są świadczenia lecznicze. Rozliczając podatek od nieruchomości, objęła preferencyjną stawką podatku od nieruchomości, przysługującą budynkom i ich częściom związanym z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, całą powierzchnię hotelu. Organ podatkowy po przeprowadzeniu kontroli podatkowej uznał jednak, że z tej stawki korzystać mogą jedynie pomieszczenia w piwnicy i na parterze budynku, w których wykonywana jest działalność lecznicza, czyli sauna, krioterapia, kąpiele borowinowe, bicze szkockie, balneoterapia, sala gimnastyczna, SPA, basen solankowy, masaż, elektroterapia, światłolecznictwo, hammam turecki, gabinet kosmetyczny, kinezyterapia, wraz z pomieszczeniami pomocniczymi (szatnie, węzły sanitarne, pomieszczenie ratownika). Pozostała część hotelu objęta jest, zdaniem organu, stawką najwyższą, przewidzianą dla działalności gospodarczej niekorzystającej z żadnej preferencji podatkowej. W konsekwencji organ wydał decyzję wymiarową podwyższającą wysokość podatku w stosunku do zadeklarowanego przez spółkę. Spółka zaskarżyła decyzję do WSA we Wrocławiu.

Stanowisko WSA 

Sąd oddalił skargę spółki, przyznając rację organowi podatkowemu. Wskazał, że celem preferencyjnej stawki przewidzianej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest wsparcie działalności gospodarczej zajmującej się udzielaniem świadczeń zdrowotnych dla ogółu społeczeństwa, a nie wspieranie poprzez preferencyjne stawki opodatkowania branży hotelarskiej, turystycznej czy rozrywkowej. Sam wpis do rejestru podmiotów leczniczych nie uprawnia do uznania, iż pomieszczenia niezabiegowe, czyli jedynie pośrednio wykorzystywane dla celów świadczenia usług leczniczych, a więc pomieszczenia administracyjne, hotelowe i restauracyjne, mogą być uznane za związane z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu powyższego przepisu.

Stanowisko NSA

Sąd oddalił skargę kasacyjną spółki, podzielając stanowisko WSA. NSA podkreślił, że pomieszczenia związane z działalnością leczniczą, które korzystają ze stawki preferencyjnej, nie mogą być zasadniczo wykorzystywane na inne cele niż związane z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, w tym na cele hotelarskie, turystyczne czy gastronomiczne, czyli na usługi komercyjne, które kierowane są także do innego kręgu osób niż korzystający z usług leczniczych.

Od redakcji

Należy zgodzić się z niekorzystną dla podatników tezą, jaką wyprowadziły sądy, rozstrzygając niniejszą sprawę. Nie ma powodu, by ze stawki preferencyjnej korzystać mogły obiekty takie jak restauracje czy pokoje hotelowe dostępne dla wszystkich. Dopiero więc wtedy, gdy dane pomieszczenie nakierowane jest wyłącznie na działalność leczniczą, preferencyjna stawka wchodzi w grę. Dotyczy to także sytuacji, gdy w danym pomieszczeniu same czynności lecznicze nie są wykonywane, czego przykładem są w niniejszej sprawie szatnie i pomieszczenia sanitarne.

Krzysztof Janczukowicz 

doktor prawa, radca prawny, specjalista w zakresie prawa podatkowego i karnego