Interpretacja indywidualna z dnia 7 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.300.2023.1.KW

Inne podmioty naukowe, od których Spółka zamierza nabywać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze czy równorzędne oraz wyniki badań naukowych zaliczają się do katalogu podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 1 pkt 8 p.s.w.n. W konsekwencji ponoszone przez Wnioskodawcę, zaliczone do kosztów podatkowych, wydatki na zakup ekspertyz, opinii, usług doradczych czy równorzędnych oraz wyników badań naukowych od Innych podmiotów naukowych stanowią koszty kwalifikowane dla celów ulgi B+R wskazane w art. 18d ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. spółka z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) posiada na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółka została założona 9 marca 2012 r. przez B. w (…). Celem założenia Spółki była komercjalizacja wyników badań naukowych i prac rozwojowych oraz wspieranie B. w (…) w realizacji jego zadań. Aktualnie przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy są badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych. W tym zakresie Spółka odpłatnie świadczy usługi na rzecz podmiotów trzecich (klientów) opracowując/ realizując ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także dostarcza wyniki prowadzonych przez siebie badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej klienta.

Ponadto w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Spółka korzysta również z podobnych usług świadczonych przez inne jednostki badawczo-rozwojowe tj. nabywa od innych podmiotów ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne oraz wyniki prowadzonych przez te podmioty badań naukowych, na potrzeby własnej działalności badawczo-rozwojowej.

Podmiotami świadczącymi wskazane usługi na rzecz Wnioskodawcy mogą być: uczelnie, federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, instytuty naukowe (…), instytuty badawcze, międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, (…), instytuty działające w ramach (…), (…) oraz inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły (dalej: Inne podmioty naukowe).

Innymi podmiotami naukowymi są przykładowo podmioty powołane przez inne uczelnie wyższe jako centra badawczo-rozwojowe/ centra innowacyjne, które w statucie jako swój cel działania mają wskazaną działalność badawczo-naukową, badania naukowe czy prace rozwojowe. Wskazać należy, że przedmiotem działalności gospodarczej tychże Innych podmiotów naukowych są badania naukowe, prace rozwojowe czy działalność badawczo-rozwojowa, którą realizują w sposób systematyczny i ciągły (na bieżąco), przy wykorzystaniu własnych zasobów tj. personelu, sprzętu, aparatury badawczej, innych aktywów materialnych i niematerialnych, w szczególności posiadanej eksperckiej wiedzy i know-how. Główny przedmiot działalności Innych podmiotów naukowych jest związany z realizowaniem działalności naukowej, co wynika m.in. z PKD tych podmiotów wskazanego w Krajowym Rejestrze Sądowym.

W konsekwencji Wnioskodawca rozważa, czy zaliczone do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na nabycie od wskazanych powyżej Innych podmiotów naukowych ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych oraz wyników badań naukowych z przeznaczeniem na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p. (tzw. ulga B+R).

Przedmiotem niniejszego wniosku nie jest ocena, czy Spółka prowadzi działalność badawczo- rozwojową, o której mowa w ar. 4a pkt 26 u.p.do.p., uprawniającą do korzystania z ulgi B+R.

Pytanie

Czy zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na nabycie ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych oraz wyników badań naukowych z przeznaczeniem na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p, od podmiotów funkcjonujących jako centra badawczo-rozwojowe/ centra innowacyjne, które w statucie jako swój cel działania mają wskazaną działalność badawczo- naukową, badania naukowe czy prace rozwojowe, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p. (tzw. ulga B+R)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy zaliczone przez niego do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na nabycie ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych oraz wyników badań naukowych z przeznaczeniem na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. - dalej: u.p.d.o.p), od podmiotów funkcjonujących jako centra badawczo-rozwojowe/ centra innowacyjne, które w statucie jako swój cel działania mają wskazaną działalność badawczo-naukową, badania naukowe czy prace rozwojowe, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p. (tzw. ulga B+R).

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Zgodnie z regulacją z art. 18d u.p.d.o.p. ust. 1 podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Z kolei jak wskazuje ust. 2 niniejszego przepisu za koszty kwalifikowane uznaje się:

1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1 a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1,2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Przepis ten określa zasady korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej. Jak wskazano w literaturze komentarzowej, z ustawowej definicji wynika, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, iż działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p. wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Przesłankę można rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W art. 18d ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p. ustawodawca odsyła do normy z art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 p.s.w.n.

Wedle art. 7 p.s.w.n. ust. 1 system szkolnictwa wyższego i nauki tworzą:

1) uczelnie;

2) federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, zwane dalej ,,federacjami";

3) Polska Akademia Nauk, działająca na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. z 2020 r. poz. 1796), zwana dalej „PAN";

4) instytuty naukowe PAN, działające na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 3, zwane dalej „instytutami PAN";

5) instytuty badawcze, działające na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz.U. z 2022 r. poz. 498);

6) międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej „instytutami międzynarodowymi";

6a) (…), działające na podstawie ustawy z dnia (…);

6b) instytuty działające w ramach (…), zwane dalej „instytutami (…)";

7) Polska Akademia Umiejętności, zwana dalej „PAU";

8) inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

W piśmiennictwie trafnie zauważono, że katalog podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki nie ma charakteru zamkniętego ze względu na brzmienie pkt 8 ust. 1 komentowanego przepisu, w którym mowa o innych podmiotach prowadzących głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły. Przepis ten niewątpliwe wymaga interpretacji ze względu na nagromadzenie w nim wyrażeń ocennych. Wątpliwości nie budzi samo sformułowanie działalność naukowa, bowiem tę należy definiować przez pryzmat art. 4 ust. 1 p.s.w.n., pamiętając, że obejmuje ona badania naukowe, prace rozwojowe lub twórczość artystyczną.

Zgodnie z art. 4 ust 2 p.s.w.n. badania naukowe obejmują dwie kategorie prac:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei jak wskazuje art. 4 ust. 3 p.s.w.n. prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W tym miejscu należy także wskazać, że u.p.d.o.p. w art. 4a pkt 27 i 28 definiuje badania naukowe i prace rozwojowe odwołując się do wskazanych powyżej definicji z ustawy p.s.w.n. Tym samym definicje badań naukowych i prac rozwojowych dla celów podatku dochodowego od osób prawnych są tożsame z definicjami wskazanymi w p.s.w.n.

Podkreślić jednak należy, że nie każda działalność naukowa stanowi podstawę do uznania prowadzącego ją podmiotu za element systemu szkolnictwa wyższego, lecz tylko działalność spełniająca łącznie sformułowane w tym przepisie kryteria. Po pierwsze działalność naukowa stanowić powinna główną działalność podmiotu, co należałoby oceniać na tle całokształtu jego profesjonalnej aktywności. Działalność naukowa powinna mieć zatem charakter dominujący. Wskazanie to jednak nadal pozostaje nieostre wobec nieokreślenia przez ustawodawcę, przez pryzmat jakich kryteriów należy intepretować stopień zaangażowania danego podmiotu w działalność naukową. Po drugie, działalność naukowa ma być prowadzona w sposób samodzielny. Jak się wydaje, chodzi tu o zdolność podmiotu do podejmowania działalności naukowej w oparciu o własne zasoby kadrowe, rzeczowe i finansowe. Po trzecie wreszcie w przepisie mowa o wymogu ciągłości prowadzenia działalności naukowej. Wymóg ten należałoby odczytywać jako wykluczenie z systemu tych podmiotów, dla których prowadzenie tego rodzaju działalności ma charakter incydentalny. Końcowo nadmienić należy, że o uzyskaniu podmiotowości w ramach systemu szkolnictwa wyższego i nauki rozstrzyga jedynie to, czy dany podmiot spełnia opisane wyżej kryteria materialnie (por. K.J. Kaleta, [w:] Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Komentarz, A. Jakubowski (red.), Warszawa 2023, art. 7; podobnie: wyrok NSA z dnia 23 czerwca 2020 r., I OSK 284/20, Legalis nr 2422700). Konkretnie do powyższego Jerzy Wożnicki wskazuje, że regulacja pkt. 8 określa charakter podmiotów jedynie w sposób ogólny w stwierdzeniu „prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły”. Wymagania wskazane w ust. 1 pkt 8 nałożone na inne podmioty prowadzące działalność naukową obejmują zgodnie z art. 4 ust. 1 te z nich, które prowadzą badania naukowe lub prace rozwojowe. Komentując regulację zawartą w pkt 8 ust. 1 jako w pewnym stopniu otwierającą ten katalog, należy zwrócić szczególną uwagę na dwa elementy. Po pierwsze, sama nazwa własna podmiotu oraz obecność działalności naukowej w jego misji, nie tylko tej deklarowanej, lecz także realizowanej, nie przesądza jeszcze - bez względu na to, czy jest rzeczywiście prowadzona i dokumentowana konkretnymi osiągnięciami - o instytucjonalnej pozycji danego podmiotu jako współtwórcy systemu, i w ślad za tym - o jego przynależności do niego. Działalność naukowa musi bowiem być prowadzona „głównie", co należy rozumieć jako warunek działalności dominującej w danym podmiocie. Ustawodawca nie wskazuje ani nie podpowiada kryteriów kwalifikujących działalność naukową, gdyby podmiot prowadził także inne rodzaje swej działalności, jako prowadzoną głównie. Po drugie, regulacja zawarta w komentowanym punkcie nakłada wymóg prowadzenia działalności naukowej „w sposób samodzielny i ciągły”. Warunku samodzielności nie należy rozumieć jako ograniczenia zakazującego realizowania projektów i innych przedsięwzięć naukowych we współpracy z partnerami instytucjonalnymi. Stanowi to jedynie nałożenie wymogu legitymowania się zdolnością danego podmiotu do prowadzenia działalności naukowej własnymi siłami. Musi on zatem wykazywać się własnymi zasobami umożliwiającymi prowadzenie działalności naukowej i praktyką potwierdzającą jej rzeczywistą realizację. Wymóg ciągłości prowadzenia działalności naukowej to zobowiązanie wyłączające z katalogu określonego w ust. 1 komentowanego artykułu podmioty podejmujące taką działalność w sposób incydentalny (por. J. Wożnicki, [w:] Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Komentarz, J. Wożnicki (red.), Warszawa 2019, art. 7).

Powyższe uwagi natury ogólnej należy przenieść na grunt niniejszej sprawy.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej zamierza nabywać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze czy usługi równorzędne oraz wyniki badań naukowych m.in. od Innych podmiotów naukowych, powołanych przez uczelnie wyższe jako centra badawczo-rozwojowe/ centra innowacyjne, które w statucie jako swój cel działania mają wskazaną działalność badawczo-naukową, badania naukowe czy prace rozwojowe oraz które taką działalność realnie prowadzą w ramach działalności gospodarczej czyli realizują ją w sposób ciągły i samodzielny tj. przy wykorzystaniu własnych zasobów osobowych i materiałowych i dla których taka działalność naukowa jest głównym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej.

W tym kontekście należy przyjąć, że Inne podmioty naukowe, od których Wnioskodawca zamierza nabywać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze czy usługi równorzędne oraz wyniki badań naukowych, można zaliczyć do podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 8 p.s.w.n. Wymaga wyjaśnienia, że wobec braku zdefiniowania przez ustawodawcę użytego w art. 7 ust. 1 pkt 8 p.s.w.n. zwrotu „inne podmioty”, podmioty te należy zdefiniować przedmiotowo, posługując się przyjętym przez ustawodawcę kryterium „prowadzenia głównie działalności naukowej w sposób samodzielny i ciągły”. Oznacza to, że aby móc zostać zaliczonym do grona podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 8 p.s.w.n., należy prowadzić działalność naukową w rozumieniu art. 4 ust. 1 p.s.w.n. Zgodnie z tym przepisem działalność naukowa obejmuje badania naukowe, prace rozwojowe oraz twórczość artystyczną. Co więcej, działalność ta powinna być prowadzona w sposób samodzielny i ciągły, jak również powinna stanowić główny przedmiot działalności danego podmiotu. Dopiero koniunkcyjne spełnienie wymienionych przesłanek pozwoli na uznanie tego podmiotu za mieszczący się w hipotezie normy prawnej z art. 7 ust. 1 pkt 8 p.s.w.n. Jak wskazał Wnioskodawca, Inne podmioty naukowe, od których zamierza nabywać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze czy usługi równorzędne oraz wyniki badań naukowych są podmiotami prawa handlowego założonymi przez uczelnie wyższe w celu prowadzenia prac badawczo-rozwojowych lub badań naukowych. Cele te są wskazane zarówno w aktach założycielskich tych podmiotów, jak i wynikają z przedmiotu działalności zgłoszonego w Krajowym Rejestrze Sądowym. W praktyce także głównym przedmiotem działalności tych podmiotów jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych w różnych dziedzinach nauki i nie są to działania realizowane incydentalnie, ale jako stały i podstawowy element prowadzenia działalności gospodarczej. Nie ulega zatem wątpliwości, że główny przedmiot działalności tych podmiotów mieści się w zakresie pojęciowym zwrotów „badania naukowe” i „prace rozwojowe” użytych przez prawodawcę w art. 4 ust. 1 p.s.w.n. Głównym przedmiotem działalności Innych podmiotów naukowych, od których Wnioskodawca zamierza nabywać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze czy równorzędne oraz wyniki badań naukowych jest działalność naukowa.

Jednocześnie, skoro Inne podmioty naukowe, od których Wnioskodawca będzie nabywać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze czy równorzędne oraz wyniki badań naukowych, prowadzą działalność gospodarczą we wspomnianym wyżej zakresie, to trudno przyjąć, by działalność naukowa nie była prowadzona w sposób samodzielny i ciągły. Samodzielność i ciągłość działania jest bowiem immanentną cechą działalności gospodarczej. W tym miejscu należy przywołać art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (tj. Dz.U. z 2023 r., poz. 221), zgodnie z którym działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. Jak słusznie dostrzeżono w orzecznictwie Sądu Najwyższego, „ciągłość w działalności gospodarczej ma dwa aspekty. Pierwszy to powtarzalność czynności, pozwalająca na odróżnienie działalności gospodarczej od jednostkowej umowy o dzieło lub zlecenia albo umowy o świadczenie usługi, które same w sobie nie składają się jeszcze na działalność gospodarczą, zaś drugi aspekt, wynikający zresztą z pierwszego, to zamiar niekrótkiego prowadzenia działalności gospodarczej. Przejawem działalności gospodarczej nie są działania o charakterze sporadycznym, doraźnym, okazjonalnym lub incydentalnym. Oba aspekty zależą od zachowania osoby podejmującej działalność gospodarczą” (wyrok SN z dnia 24 marca 2022 r., II USKP 130/21, Legalis nr 2765196). Cecha ciągłości działalności gospodarczej nie jest jednak tożsama z obowiązkiem nieprzerywania działalności (por. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 16 sierpnia 2012 r., II SA/Po 427/12, Wspólnota 2012, nr 35-36, s. 8). O ciągłości działalności gospodarczej może świadczyć jej "rodzajowa powtarzalność" (por. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 10 czerwca 2008 r., I SA/GI 886/07, Legalis nr 995487). W świetle powyższego należy uznać, że Inne podmioty naukowe, od których Wnioskodawca zamierza nabywać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze czy równorzędne oraz wyniki badań naukowych, są podmiotami prowadzącymi głównie działalność naukową. Działalność tą wykonują w sposób ciągły i samodzielny.

Tym samym Inne podmioty naukowe, od których Spółka zamierza nabywać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze czy równorzędne oraz wyniki badań naukowych zaliczają się do katalogu podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 1 pkt 8 p.s.w.n. W konsekwencji ponoszone przez Wnioskodawcę, zaliczone do kosztów podatkowych, wydatki na zakup ekspertyz, opinii, usług doradczych czy równorzędnych oraz wyników badań naukowych od Innych podmiotów naukowych stanowią koszty kwalifikowane dla celów ulgi B+R wskazane w art. 18d ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym,

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.