Wyrok NSA z dnia 27 listopada 2009 r., sygn. I FSK 1095/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Jan Zając (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Tomasz Kolanowski, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 4 stycznia 2008 r. sygn. akt I SA/Po 1082/07 w sprawie ze skargi W. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 12 kwietnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r. oraz umorzenia postępowania podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 1800 zł. (słownie: jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 stycznia 2008 r., sygn. akt I SA/Po 1082/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę W. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z 12 kwietnia 2007 r., Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r. oraz umorzenia postępowania podatkowego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przedstawił stan faktyczny sprawy, ustalony przez organy podatkowe. W tych ramach Sąd wskazał, że w dniu 31 sierpnia 2001 r. W. B.w ramach działalności gospodarczej (Wytwórnia Mebli [...]) zawarł umowę dzierżawy na okres 5 lat z firmą K. z o.o. z W.. Na jej podstawie wydzierżawiający zobowiązał się do oddania w dzierżawę nieruchomości zabudowanej halami produkcyjnymi, magazynowymi, lakiernią i szklarnią wraz z wyposażeniem i środkami transportu. Czynsz dzierżawny w wysokości 35.000,-zł miesięcznie miał być płatny z góry na podstawie faktury wystawionej przez wydzierżawiającego w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Początkowo podatnik prawidłowo wykazywał przychód należny z tytułu umowy dzierżawy w deklaracjach PIT-5L W związku z tym, że dzierżawca w 2005 r. w miesiącach od stycznia do kwietnia nie wywiązywał się ze swego obowiązku uiszczenia czynszu, podatnik wystąpił do Sądu Okręgowego w K. o wydanie nakazu zapłaty. Sąd wydał nakaz zapłaty, orzekając o obowiązku zapłaty przez dzierżawcę na rzecz skarżącego kwoty 156.685,40 zł wraz z odsetkami. Spółka ta zasądzonych należności podatnikowi nie zapłaciła, wobec czego w grudniu 2006 r. skorygował on faktury VAT, za w.w miesiące udzielając rabatu dłużnikowi. Podatnik w związku z tym wystawił cztery faktury korygujące w dniu 16 grudnia 2005 r., które w ocenie organu podatkowego pierwszej instancji dokumentowały czynności nie mogące być przedmiotem prawnie skutecznej umowy w części dotyczącej zmiany wysokości czynszu. Ponadto podkreślono, że podatnik nie dysponuje potwierdzeniem odbioru faktur korygujących. Wskazano bowiem, że obniżenie wartości należnego czynszu przez udzielenie rabatu jest w istocie zmianą zapisu § 4 umowy. W deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2005r. skarżący wykazał kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek podatnika w wysokości 24.133 zł. Podkreślono, że nie ma także podstaw do uznania, że spółka K.wyraziła zgodę na zmianę wysokości czynszu nawet w sposób dorozumiany, gdyż nie potwierdza tego jej zachowanie. Stwierdzono zatem, że podatnik wystawił cztery faktury korygujące dokumentujące jednostronne czynności, (w części dotyczącej zmiany czynszu dzierżawnego), do czego nie miał podstaw prawnych oraz że bez potwierdzenia odbioru tych faktur, o którym mowa w § 16 ust 4. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu niektórym podatnikom zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposób ich przechowywania oraz lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798, zwanego dalej w skrócie: Rozporządzeniem), skarżący nie miał prawa do ich zaewidencjonowania i tym samym obniżenia kwoty podatku należnego. W związku z powyższymi ustaleniami decyzją z 29 grudnia 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. określił podatnikowi zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r. w wysokości 4.015,-zł i umorzył postępowanie podatkowe w części dotyczącej ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego.