Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 28 września 2012 r., sygn. II FSK 391/11

Przepis art. 123 O.p. nie daje podstaw do zrekonstruowania obowiązku podania w zawiadomieniu o planowanym przesłuchaniu świadka jego personaliów i okoliczności, na które dowód ma być przeprowadzony.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Bogusław Dauter, Sędzia NSA, Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 28 września 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 października 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 48/10 w sprawie ze skargi J. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 30 października 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2003 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od J. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 50.943 (słownie: pięćdziesiąt tysięcy dziewięćset czterdzieści trzy) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 października 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 48/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi J. Sp. z o. o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 30 października 2009 r., nr [...], w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003 r. uchylił zaskarżoną decyzję i stwierdził, że nie może być ona wykonana w całości.

Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez Sąd pierwszej instancji, stanie faktycznym:

Decyzją z dnia 19 listopada 2008 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określił J. Sp. z o. o. z siedzibą w W. (dalej: "Spółka") zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003 r. w łącznej wysokości 9.109.041 zł, w tym spółce z o.o. C. w wysokości 254.410 zł i Spółce z o.o. J. w wysokości 8.854.631 zł. W badanym okresie działalność gospodarczą prowadziły dwie Spółki tj. Spółka z o.o. C., z siedzibą w W.(dalej:CSKG) oraz Spółka z o.o. J. z siedzibą w W. (dalej:J.), w której 99% udziałów posiadała wyżej wymieniona C. W dniu 5 kwietnia 2007r., na mocy uchwały nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników, nastąpiło połączenie obu spółek poprzez inkorporację w trybie art. 516 § 6 w związku z art. 492 §1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (Dz.U. Nr 94,poz. 1037 ze zm.), dalej jako "k.s.h.". Majątek Spółki J. został przejęty przez Spółkę CSKG bez podwyższenia kapitału zakładowego Spółki CSKG, ponieważ Spółka ta posiadała 100% udziałów w Spółce J.. W dniu 16 kwietnia 2007r. Spółka przejmująca dokonała zmiany nazwy na J. Spółka z o.o. Organ podatkowy stosownie do art. 494 § 1 k.s.h., a także art. 93 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), dalej jako "O.p.", wskazał, że Spółka K. - od 16 kwietnia 2007r. zwana Spółką J.- stała się sukcesorem spółki przejętej - J., skutkiem czego wstąpiła we wszelkie jej prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, co również oznacza, że odpowiada bez ograniczeń za zobowiązania podatkowe spółki przejętej, w tym również za jej zaległości podatkowe. Z protokołu kontroli z dnia 30 czerwca 2008 r. wynikały nieprawidłowości w zakresie rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych za 2003 r. w obu spółkach. Spółka CSKG zawyżyła przychody o kwotę 478.000 zł oraz koszty uzyskania przychodów o kwotę 1.429.038,40 zł, natomiast Spółka J. zaniżyła przychody o kwotę 31.359.262 zł i zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 1.151.098,66 zł. W uzasadnieniu wskazano szczegółowo zakwestionowane koszty i przychody w obu spółkach i powody, stanowiące podstawę rozstrzygnięcia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00