Obowiązkowe cofnięcie uprawnień kierowcy przez organ administracyjny - Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2024 r., sygn. II GSK 808/23

W przypadku zobowiązania organu administracji do wydania decyzji o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami na mocy art. 103 ust. 1 pkt 4 ustawy o kierujących pojazdami oraz art. 182 § 2 k.k.w., decyzja ta ma charakter związany i nie podlega uznaniu administracyjnemu. Stosowanie wyroków Trybunału Konstytucyjnego dotyczących niemożności zróżnicowania wynagrodzenia pełnomocnika sądowego w zależności od sposobu jego ustanowienia ma zastosowanie przy ustalaniu wysokości opłaty za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną z urzędu.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia del. WSA Izabella Janson (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 października 2022 r. sygn. akt III SA/Kr 246/22 w sprawie ze skargi W. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 29 listopada 2021 r. nr SKO.UP/4121/193/2021 w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami 1. uchyla zaskarżony wyrok w pkt 2 sentencji i w tym zakresie przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie do ponownego rozpoznania; 2. oddala skargę kasacyjną w zakresie dotyczącym pkt 1 sentencji.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 25 października 2022r., sygn. akt III SA/Kr 246/22 na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2022r., poz. 329,obecnie Dz.U. z 2023r., poz. 259, dalej: "p.p.s.a.") oddalił skargę W. R. (dalej też: "strona", "skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie (dalej też: "SKO", "Kolegium") z 29 listopada 2021r., nr SKO.UP/4121/ 193/2021 w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami, orzekając o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.

Z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia: