Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 marca 2024 r., sygn. I SA/Po 17/24

Dnia 19 marca 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Asesor sądowy WSA Michał Ilski (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 19 marca 2024 roku sprawy ze skargi I. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 3 listopada 2023 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia kosztów upomnienia I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę [...]- zł ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] decyzją z 11 kwietnia 2023 r., nr [...] odmówił I. W. (dalej zwanej również skarżącą) umorzenia kosztów upomnienia w kwocie [...]zł.

Wyjaśniono, że skarżąca wnioskiem z 4 listopada 2022 r. zwróciła się o umorzenie kosztów upomnienia w kwocie [...]zł oraz zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług wraz z odsetkami za zwłokę, kosztami egzekucyjnymi.

Podniesiono, że skarżąca jest w podeszłym wieku, jej jedyne źródło dochodu stanowi niewielka emerytura, która wystarcza zaledwie na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. Podniesiono, że egzekucja zaległości pozbawi skarżącą środków niezbędnych do minimum egzystencji co może skutkować koniecznością sięgnięcia po pomoc publiczną. Skarżąca w okresie od 2006 r. do 2015 r. miała zarejestrowaną działalność gospodarczą. Działalność ta została założona za namową zmarłej [...], B. B. i jej [...] A. B.. Działanie tego rodzaju podyktowane było korzystniejszymi ulgami podatkowymi dla emerytów i łatwiejszymi zasadami dokonywania rozliczeń. Działalność ta była faktycznie zarządzana przez B. B. oraz A. B.. To wskazane osoby pobierały wszystkie płynące z firmy zyski. A. B. posiadał pełnomocnictwo do rachunku skarżącej. To on wypłacał wszelkie dochody przedsiębiorstwa. Skarżąca ufała z kolei, że wszystkie kwestie związane z prowadzeniem firmy są rozliczane w sposób rzetelny i terminowy. Stwierdzono, że skarżąca padła ofiarą nadmiernego zaufania jakim darzyła najbliższe sobie osoby.

W ocenie Naczelnika stan faktyczny sprawy nie uzasadnia zastosowania wnioskowanej ulgi. Nie można było uznać zasadności argumentacji, że skarżąca nie była przedsiębiorcą faktycznym, a jedynie formalnym. Argument tego rodzaju nosi cechy ewidentnego firmanctwa. Skarżąca wprost podniosła, że działanie tego typu było działaniem świadomym, bowiem łączyło się z korzystniejszymi ulgami podatkowymi dla emerytów i łatwiejszymi zasadami rozliczeń. W ocenie Naczelnika również zaawansowany wiek skarżącej ([...] lat) oraz jej trudna sytuacja finansowa i problemy zdrowotne nie mogą stanowić przesłanki umorzenia. Przesłanką umorzenia nie jest również dobra relacja w rodzinie i zaufanie, które mogą ulec zachwianiu.