Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
comment

Artykuł

Data publikacji: 2007-02-15

Dyrektywa unijna VAT w praktyce organów podatkowych i sądów

Od 1 stycznia 2007 r. najważniejszym unijnym aktem prawnym w zakresie VAT jest Dyrektywa 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r.), zwana dalej Nową Dyrektywą. Dyrektywa ta jest skutkiem połączenia obowiązujących do końca 2006 r. Pierwszej Dyrektywy Rady z 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EEC) oraz Szóstej Dyrektywy Rady z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: jednolita podstawa opodatkowania (77/388/EWG), zwanej dalej VI Dyrektywą.

Unijne przepisy dotyczące VAT mają szczególny charakter. Wyrażone są w formie dyrektyw, a więc aktów prawnych, które nie obowiązują w państwach członkowskich wprost, lecz do których państwa członkowskie są obowiązane dostosować swoje wewnętrzne przepisy (inaczej jest, przykładowo, w przypadku Wspólnotowego Kodeksu Celnego, który obowiązuje we wszystkich państwach członkowskich wprost).
Mimo to przepisy unijne pełnią bardzo ważną rolę przy interpretacji i stosowaniu przepisów VAT w Polsce. Jak bowiem czytamy w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 lutego 2006 r. (sygn. akt III SA/Wa 3203/05, publ. M.Podat. 2006/7/42), „podatnicy mają możliwość bezpośredniego stosowania przepisów dyrektywy, z pominięciem niezgodnych z nią przepisów krajowych. Zgodnie z orzecznictwem ETS przepis dyrektywy musi być bezwzględnie obowiązujący oraz wystarczająco precyzyjny do bezpośredniego stosowania (por. wyroki w sprawach: Ursula Becker, 8/81, Marshall 1984, Von Colon 1984, Marlaesing 1989, Francowich 1990). Również w sporach interpretacyjnych podatnicy mogą żądać zastosowania wykładni przepisów krajowych w zgodzie z celami dyrektywy (por. W. Nykiel, Wykładnia prawa podatkowego wewnętrznego, międzynarodowego i prawa podatkowego Unii Europejskiej, KPP Nr 4/2004). Wreszcie zauważyć należy, iż zgodnie z orzecznictwem ETS przepis niezgodny z dyrektywą nie może być podstawą do wydania negatywnej dla podatnika decyzji”. Jak czytamy w dalszej części wyroku,
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00