Wyrok SN z dnia 13 października 2020 r., sygn. II PK 236/18

Statut wyższej uczelni powinien osobno unormować sytuację osób zatrudnionych przed dniem 1 października 2013 r. na stanowisku adiunkta. Jeżeli do dnia 1 października 2013 r. statut wyższej uczelni nie przewidział ustalenia maksymalnego okresu zatrudnienia mianowanego przed tą datą adiunkta - doktora bez habilitacji (z uwzględnieniem wcześniejszego zatrudnienia), to art. 120 ust. 1 ustawy o szkolnictwie wyższym od 1 października 2013 r. stanowi podstawę do dalszego zatrudnienia adiunkta w celu uzyskania habilitacji w okresie ośmiu lat od tej daty. Natomiast, jeśli w okresie vacatio legis uczelnia wyższa zmieniła statut i dla osób zatrudnionych już wcześniej ustaliła czas zatrudnienia na okres dłuższy niż ośmioletni okres zatrudnienia, zakreślony przez ustawodawcę w nowej regulacji, to okres zatrudnienia na stanowisku adiunkta osoby nieposiadającej stopnia naukowego doktora habilitowanego nie liczy się „na nowo” po zmianie art. 120 ustawy o szkolnictwie wyższym.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)

‎SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z powództwa Z. C. ‎przeciwko Uniwersytetowi (…) w P. o przywrócenie do pracy, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 13 października 2020 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 15 czerwca 2018 r., sygn. akt VIII Pa (…),

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w P. do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w P. wyrokiem z dnia 19 grudnia 2017 r. oddalił wniesione przez Z. C. (dalej jako powód) przeciwko Uniwersytetowi (…) w P. (dalej jako pozwany) powództwo o przywrócenie do pracy u pozwanego na dotychczasowym stanowisku i warunkach.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony u pozwanego na podstawie mianowania od dnia 29 września 1989 r., początkowo na stanowisku asystenta stażysty, następnie asystenta, a od dnia 30 marca 2000 r. adiunkta w Instytucie (…) na czas nieokreślony, przy czym - zgodnie z § 88 ust. 2 i § 67 Statutu (ówczesnej) Akademii Rolniczej – w akcie mianowania podano, że okres zatrudnienia na stanowisku adiunkta osoby niemającej stopnia naukowego doktora habilitowanego nie powinien przekroczyć 9 lat, to jest do dnia 31 marca 2009 r. Powód w dniu 13 stycznia 2009 r. zwrócił się o przedłużenie zatrudnienia na stanowisku adiunkta „o pierwszy czteroletni przedział czasowy”. Z uwagi na negatywne zaopiniowanie tego wniosku przez radę Wydziału Rolniczego, pozwany zamierzał podjąć czynności prawne zmierzające do wypowiedzenia powodowi stosunku pracy w związku z upływem okresu 9 lat zatrudnienia na stanowisku adiunkta nieposiadającego stopnia naukowego doktora habilitowanego, jednakże w dniu 14 września 2009 r. Rada Zakładowa Związku Nauczycielstwa Polskiego wniosła o ochronę dla powoda jako członka organizacji, co spowodowało wstrzymanie działań zmierzających do rozwiązania z nim stosunku pracy w okresie do 2010 r. do 2014 r. Uchwałą nr […]/2013 z dnia 17 października 2013 r. Rada Zakładowa Związku Nauczycielstwa Polskiego odwołała ochronę dla powoda.

Powód korzystał ze zwolnień lekarskich w okresach: od dnia 27 stycznia 2012 r. do dnia 22 czerwca 2012 r., od dnia 20 lutego 2013 r. do dnia 14 sierpnia 2013 r., od dnia 25 czerwca 2014 do dnia 11 lipca 2014 r. i od dnia 4 listopada 2014 r. do dnia 4 maja 2015 r. Po tym czasie Dyrektor Instytutu J. P. w piśmie z dnia 12 maja 2014 r. zawiadomił, że nie występuje o przedłużenie zatrudnienia powodowi w związku z nieprzedstawieniem przez niego stopnia zaawansowania pracy habilitacyjnej. W odpowiedzi uzyskał informację, że w związku z ochroną związkową powoda w okresie 1 roku po odwołaniu go uchwałą z 17 października 2013 r., wypowiedzenie powodowi stosunku pracy może nastąpić z końcem semestru zimowego, to jest w dniu 28 lutego 2015 r. W okresie od dnia 1 czerwca 2015 r. do dnia 30 listopada 2015 r. powodowi udzielono urlopu dla poratowania zdrowia, po którym ponownie korzystał ze zwolnienia lekarskiego od dnia 1 grudnia 2015 r. do dnia 30 maja 2016 r. W tym czasie początkowo pobierał wynagrodzenie za czas choroby, a następnie przez 182 dni zasiłek chorobowy. W okresie od dnia 31 maja 2016 r. do dnia 27 września 2016 r. przyznano mu natomiast świadczenie rehabilitacyjne, a po roku pobierania tego świadczenia rentę do końca 2017 r.