Postanowienie SN z dnia 5 marca 2009 r., sygn. II PO 1/09

Na podstawie art. 401¹ k.p.c. można żądać wznowienia postępowania, gdy orzeczenie sądu zostało wydane na mocy obowiązującego aktu normatywnego, który następnie Trybunał Konstytucyjny uznał za niezgodny z Konstytucją RP.

Przewodniczący SSN Romualda Spyt (sprawozdawca), Sędziowie SN: Zbigniew Korzeniowski, Roman Kuczyński.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 marca 2009 r. sprawy z powództwa Eugeniusza K. przeciwko Polskim Kolejom Państwowym SA o odprawę emerytalną, na skutek skargi powoda o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 21 października 2008 r. [... ]

odrzucił skargę.

Uzasadnienie

Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 21 października 2008 r. [...] z powództwa Eugeniusza K. przeciwko Polskim Kolejom Państwowym SA z siedzibą w W. o odprawę emerytalną odrzucił skargę kasacyjną powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 11 lutego 2008 r.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd Najwyższy stwierdził, że na mocy art.398⁴ § 1 pkt 3 k.p.c. skarga kasacyjna musi obligatoryjnie zawierać wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Spełnienie tego wymagania polega na wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne lub, że istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów lub, że zachodzi nieważność postępowania lub, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Uzasadnienie tego wniosku polega na wyjaśnieniu, czyli na wykazaniu, dlaczego, w ocenie strony skarżącej, zachodzi któraś z przesłanek określonych w art. 398⁹ § 1 k.p.c. Czyniąc zadość formalnemu wymoganiu skargi kasacyjnej, określonemu w art. 398⁴ § 1 pkt 3 k.p.c., skarżący powinien przedstawić odpowiednie argumenty prawne, uzasadniające występowanie ściśle określonej w ustawie przesłanki. Nie spełnia tego wymagania sformułowanie istotnego zagadnienia prawnego w sposób ogólny i nieprecyzyjny (postanowienie z 28 września 2007 r., I CSK 266/07).

Odnosząc wskazane zasady do skargi kasacyjnej wniesionej w niniejszej sprawie Sąd Najwyższy wywiódł, iż skarga strony powodowej jest wadliwa konstrukcyjnie. Zagadnienie prawne przedstawione w skardze nie jest problematyczne. Było już niejednokrotnie rozważane przez Sąd Najwyższy i brakuje argumentów, które musiałyby prowadzić do zmiany dotychczasowej linii orzecznictwa. Przede wszystkim jednak przedstawione zagadnienie nie zostało uzasadnione w sposób prawidłowy. Nie towarzyszy mu odpowiednio sformułowana i rozbudowana argumentacja jurydyczna, a jedynie ogólnikowe argumenty natury faktycznej. To wszystko powoduje, że skarga nie jest konstrukcyjnie poprawna. W tej sytuacji Sąd Najwyższy na podstawie art. 398 § 2 k.p.c. odrzucił wniesioną skargę kasacyjną.