Jak ustalać podstawę opodatkowania VAT - orzecznictwo ETS

Generalną definicję podstawy opodatkowana VAT zawiera art. 73 Dyrektywy VAT (wcześniej art. 11 A ust. 1 lit. a) VI Dyrektywy). Podstawę opodatkowania w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju stanowi wynagrodzenie, które zostało otrzymane albo ma być otrzymane przez dostawcę od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu tych czynności, w tym subwencje bezpośrednio związane z ceną dokonanej czynności. Do podstawy opodatkowania wlicza się również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT. Podstawę opodatkowania stanowią też wydatki nadzwyczajne, takie jak prowizja, koszty pakowania, transportu i ubezpieczenia, naliczane nabywcy lub klientowi przez dostawcę.

Jak ustalić podstawę opodatkowania

W orzeczeniu z 1 lipca 1982 r. w sprawie C-222/81 Bausystem przeciw Finanzamt München für Körperschaften Trybunał zinterpretował pojęcie wynagrodzenia, które jest kluczowe dla prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowana VAT. Trybunał orzekł, że wyrażenie „wynagrodzenie” obejmuje wszystko, co jest otrzymane w zamian za dostawę towarów i świadczenie usług, wliczając w to dodatkowe opłaty (opakowania, transport, ubezpieczenie itp.), czyli nie tylko sumę otrzymanych pieniędzy. Jest to również wartość otrzymanych w zamian towarów albo, w przypadku sprzedaży dóbr i świadczenia usług na zamówienie władz publicznych, kwota otrzymanej kompensaty.