Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. I FSK 285/08

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Juliusz Antosik, Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia WSA del. Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 5 listopada 2007 r. sygn. akt I SA/Bk 374/07 w sprawie ze skargi E.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 14 czerwca 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń- sierpień , październik i grudzień 2002 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Białymstoku, 2) zasądza od E.K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 11.371 ( słownie: jedenaście tysięcy trzysta siedemdziesiąt jeden ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 listopada 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku po rozpoznaniu sprawy ze skargi E. K. uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 14 czerwca 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące : styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, październik i grudzień 2002 r. W uzasadnieniu wskazano, że decyzją dnia 19 stycznia 2005 r. nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił skarżącemu E. K., prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą A., wysokość zobowiązań w podatku od towarów i usług za miesiące styczeń - sierpień, październik i grudzień 2002 r. w kwotach innych aniżeli zadeklarowane w deklaracjach VAT-7. W ocenie organu kontroli skarbowej, oprócz działalności gospodarczej prowadzonej pod własną firmą - A., skarżący E. K. prowadził także działalność pod firmą K. A. B., której działalność miała taki sam zakres. Zdaniem organu ekonomiczno-podatkowym uzasadnieniem takiego działania były korzyści finansowe, jakie skarżący odniósł z uniknięcia opodatkowania dochodu z działalności prowadzonej w ramach firmy K. podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stawki 40%, a opodatkowaniem tego dochodu zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 3% od przychodu. Prowadzenie przez skarżącego działalności gospodarczej również pod szyldem firmy K.skutkowało, zdaniem Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej tym, że to na skarżącym, jako podmiocie faktycznie dokonującym czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług ciążył obowiązek podatkowy w zakresie tego podatku (w kwocie 1.264.350 zł). Powyższe było podstawą przyjęcia, że skarżący prowadząc faktycznie działalność w ramach obu firm A. i K. nie miał prawa do naliczania podatku należnego w fakturach wystawionych na rzecz K. oraz podstawą zakwestionowania prawa skarżącego do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na jego rzecz przez K., gdyż faktury te dokumentowały czynności kupna towarów, które nie miały miejsca. Organ uznał, że nie doszło do dokonania czynności podlegającej opodatkowaniu w rozumieniu art.2 ustawy o VAT.