Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 lutego 2024 r., sygn. I SA/Ol 467/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Górska (sprawozdawca) Sędziowie sędzia WSA Andrzej Brzuzy asesor WSA Anna Janowska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu z dnia 9 października 2023r., nr Rep. 2381/EA/23 w przedmiocie zarzutów w sprawie egzekucji administracyjnej oddala skargę

Uzasadnienie

Skarga J.K. (dalej: "zobowiązany", "strona" lub "skarżący") dotyczy postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu (dalej: "Kolegium", "organ odwoławczy") utrzymującego w mocy postanowienie Wójta Gminy G. (dalej: "wierzyciel", "organ I instancji") z 9 sierpnia 2023 r. w przedmiocie oddalenia zarzutów w sprawie egzekucji administracyjnej.

Z akt sprawy wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego (dalej: "organ egzekucyjny") prowadzi wobec zobowiązanego postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułu wykonawczego z 10 lipca 2023 r. nr [...], obejmującego opłatę podwyższoną za działalność wykonywaną bez wymaganej koncesji w wysokości 4.497.754 zł wraz z odsetkami za zwłokę. Podstawą prawną egzekwowanej należności pieniężnej jest decyzja Dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego w Warszawie z 2 listopada 2018 r. nr [...], w przedmiocie ustalenia stronie opłaty podwyższonej w wysokości 7.496.256 zł za wydobycie w latach 2014-2017 kopaliny bez wymaganej prawem koncesji (dalej: "decyzja z 2 listopada 2018 r. nr [...]"). Na mocy tej decyzji strona została zobowiązana do wniesienia należności w wysokości 60% naliczonej opłaty, tj. 4.497.754 zł na konto gminy G.

W pismach z 13 i 14 lipca 2023 r. zobowiązany, powołując art. 33 § 2 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 479 ze zm.; dalej: "u.p.e.a."), zgłosił zarzuty w sprawie prowadzonej egzekucji administracyjnej, wskazując na częściowe nieistnienie obowiązku, nieprawidłowe określenie wymagalności obowiązku, a także brak uprzedniego doręczenia upomnienia. Zobowiązany podniósł, że wierzyciel dochodzi zapłaty wierzytelności wraz z odsetkami za zwłokę od należności podatkowych pomimo, że zobowiązany nie ponosi odpowiedzialności za zwłokę. Wskazał na konieczność uwzględnienia w tej kwestii regulacji zawartej w art. 54 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.; dalej: "Op"). Podkreślił, że wierzyciel prowadził osobne postępowanie o sygn. [...] dotyczące tożsamej sprawy określenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu opłaty podwyższonej za wydobycie kopaliny. Podał, że postępowanie to nie zostało ostatecznie zakończone i zobowiązany pozostawał w słusznym przekonaniu, że dla rozliczenia należności konieczne jest wydanie osobnej decyzji. Ocenił więc, że nie ponosi odpowiedzialności za zwłokę w płatności. Dodał, że został zaskoczony dwutorowymi działaniami wierzyciela. Ponadto wskazał na wszczęcie egzekucji z naruszeniem art. 15 § 1 w zw. z art. 33 § 2 pkt 4 u.p.e.a.