Wyrok NSA z dnia 19 marca 2024 r., sygn. III OSK 704/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Mirosław Wincenciak sędzia del. WSA Paweł Mierzejewski po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 listopada 2021 r. sygn. akt III SA/Po 932/21 w sprawie ze skargi G. K. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Poznaniu z dnia 13 kwietnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 23 listopada 2021 r., sygn. akt III SA/Po 932/21, po rozpoznaniu skargi G. K. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Poznaniu z dnia 13 kwietnia 2021 r., nr [...], w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy – uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji w N. z dnia 5 marca 2021 r., nr [...].

Jak wskazał Sąd pierwszej instancji G. K. (dalej jako: "skarżący") skierował do Komendanta Miejskiego Policji w N. wniosek z dnia 21 listopada 2018 r. o wypłacenie wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy w związku ze zwolnieniem ze służby w Policji z dniem 24 lutego 2005 r. w wysokości 1/30 części miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym - za każdy niewykorzystany dzień urlopu.

Komendant Miejski Policji w N. decyzją z dnia 5 marca 2021 r., nr [...], odmówił wypłaty skarżącemu wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy.

Na skutek wniesionego odwołania decyzją z dnia 13 kwietnia 2021 r., nr [...], Komendant Wojewódzki Policji w Poznaniu utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Jako podstawę prawną zaskarżonej decyzji powołano: art. 138 § 1 pkt 1 i art. 107 K.p.a., art. 114 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2020 r., poz. 360 ze zm.), dalej: "ustawa o Policji", art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 1610), dalej: "ustawa o szczególnych rozwiązaniach".

Skarżący wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na ww. decyzję, domagając się jej uchylenia i uchylenia decyzji organu pierwszej instancji, a także zobowiązania organu do dokonania czynności wypłaty wyrównania w określonym terminie wraz z ustawowymi odsetkami.