Wyrok NSA z dnia 6 lutego 2024 r., sygn. II OSK 2593/23

Dnia 6 lutego 2024 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. sp. z o.o. z siedzibą w S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 lipca 2023 r., sygn. akt II SA/Kr 622/23 w sprawie ze skargi H. sp. z o.o. z siedzibą w S. na uchwałę Rady Gminy Lanckorona z dnia 26 stycznia 2021 r., Nr XXIII/166/2021 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Lanckorona zwanego "Izdebnik I" postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 4 lipca 2023 r., sygn. akt II SA/Kr 622/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 5a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed administracyjnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", odrzucił skargę H. sp. z o.o. na uchwałę Rady Gminy Lanckorona z dnia 26 stycznia 2021 r., Nr XXII/166/2021, w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Lanckorona zwanego "Izdebnik I".

Sąd wskazał, że w sprawie ze skargi na ww. uchwałę skarżąca Spółka nie legitymowała się interesem prawnym, którego ewentualne naruszenie otwarłoby jej drogę do merytorycznej kontroli uchwały w wyniku rozpoznania skargi. Skarga na uchwałę nie ma charakteru actio popularis, a zatem do jej wniesienia nie legitymuje sama ewentualna sprzeczność zaskarżonej uchwały z prawem (por. wyroki NSA: z 11 lutego 2014 r., II OSK 2256/13; z 21 lipca 2022 r., III OSK 1513/22; z 20 lutego 2020 r., II OSK 257/20). Ponadto Sąd, uwzględniając przedmiot zaskarżonej uchwały, wyjaśnił, że podmiotami legitymowanymi do zaskarżenia planu miejscowego są właściciele (użytkownicy wieczyści) nieruchomości położonych na terenie objętym planem. Ustalenia planu miejscowego co do przeznaczenia konkretnych nieruchomości oraz sposobu zagospodarowania terenu pozostają w bezpośrednim związku z uprawnieniami i obowiązkami właścicieli nieruchomości, chronionymi przepisem art. 140 Kodeksu cywilnego (por. wyroki NSA: z 27 lipca 2022 r., II OSK 2336/19; z 17 stycznia 2019 r., II OSK 467/17). Ponadto Sąd uwzględnił, że w orzecznictwie występuje też pogląd, że plan miejscowy może naruszać interes prawny właścicieli nieruchomości sąsiednich także wtedy, gdy nieruchomości te nie są objęte zapisami tego planu. Jak podkreśla się, naruszenie przez plan miejscowy interesu prawnego właścicieli nieruchomości znajdujących się poza obszarem objętym planem, wynika ze znaczenia, jakie plan miejscowy ma dla kształtowania prawa sąsiedzkiego co wynika z art. 144 K.c. (por. postanowienia NSA: z 23 marca 2021 r., II OSK 472/21; z 21 października 2020 r., II OSK 2387/20; z 20 sierpnia 2020 r., II OSK 1103/20 i powołane w nich orzecznictwo). Dotyczy to jednak stosunków sąsiedzkich, a nie jakichkolwiek stosunków prawnych, czy wynikających z czynności faktycznych, czy prawnych dokonywanych przez podmioty, nieobjęte zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.