Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 19 marca 2024 r., sygn. I SA/Gd 47/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marek Kraus, Sędzia NSA Sławomir Kozik, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Kotlarek, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 marca 2024 r. sprawy ze skargi W. Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 20 listopada 2023 r. nr 2201-IOV-2.4103.283-286.2023/10/03 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do kwietnia 2010 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku na rzecz strony skarżącej kwotę 13.256 zł (trzynaście tysięcy dwieście pięćdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Gdańsku (dalej w skrócie zwany Dyrektorem UKS lub organem pierwszej instancji) na podstawie postanowienia o wszczęciu postępowania kontrolnego przeprowadził w W. Sp. z o.o. z siedzibą w K. (dalej w skrócie zwana Spółką) kontrolę podatkową, w związku z wszczętym postępowaniem kontrolnym, w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług od stycznia do kwietnia 2010 r.

Dyrektor UKS w dniu 29 grudnia 2010 r. wydał cztery decyzje w przedmiocie podatku od towarów i usług od stycznia do kwietnia 2010 r., a w dniu 24 lutego 2011 r. wydał decyzję uzupełniającą co do rozstrzygnięcia decyzję w podatku od towarów i usług za styczeń 2010 r. - dodając po słowach "nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za styczeń 2010 r. w wysokości 14.872 PLN" słowa "do zwrotu na rachunek bankowy wskazany przez podatnika".

W decyzjach tych w miejsce deklarowanych przez Spółkę zwrotów w terminie 60 dni, organ pierwszej instancji określił za styczeń 2010 r. kwotę zwrotu w niższej wysokości, a za luty, marzec i kwiecień 2010 r. kwoty zobowiązań podatkowych. W ocenie Dyrektora UKS, kwoty zaniżenia podatku należnego wynikały z błędnego rozliczenia sprzedaży dokonanej na rzecz W.1 z siedzibą na Cyprze, zakwalifikowanej przez Spółkę jako świadczenie usług poza terytorium kraju, niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Organ pierwszej instancji stwierdził, że zafakturowane przez Spółkę usługi świadczone były dla stałego miejsca prowadzenia działalności W.1 na terytorium Polski, zatem ich świadczenie podlegało opodatkowaniu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej stawką 22%.

Po rozpatrzeniu odwołań wniesionych przez Spółkę Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku decyzją z 16 marca 2011 r. utrzymał w mocy decyzje organu pierwszej instancji.